Real R&R this time, yeah!

[MichelN]

dit rockt wel lekker, niet ?

Behalve zijn good looks - voor de vrouwelijke fans, tenminste - was er maar weinig opwindends aan deze jongeman.
Een soort Pat Boone maar dan van de overkant van de plas.

[MichelN]

Geeft toe, er zijn in de loop der tijden wel meer diep doorwrochte amoureuze ontboezemingen op schrift gesteld dan deze onsterfelijke, voluptueuze dichtregels:

Who put the bomp
In the bomp bah bomp bah bomp?
Who put the ram
In the rama lama ding dong?
Who put the bop
In the bop shoo bop shoo bop?
Who put the dip
In the dip da dip da dip?

Daar kan geen Rilke of Keats tegenop, laat staan dat dit hun uitgevers of critici tot enige euforie zou bewogen hebben.
Er zijn allicht wel meer voorbeelden van gesjeesde architectuurstudenten die het later in een totaal andere discipline hebben waargemaakt, maar deze Barry Mann was toch wel een apart geval.

Kennelijk had hij aan het begin van zijn carrière al de buik vol van al die Doo Wop-groepjes want kort na zijn eerste probeersels als song writer in 1959 - "She Say Oom Dooby Doom" - ging hij zelf achter de microfoon staan voor wat zijn enige hit als zanger zou worden:

http://www.youtube.com/watch?v=lXmsLe8t ... re=related

[MichelN]

deze band had een aantal hits van dit kaliber

Dan nog tien keer liever het origineel van Berry Gordy's protégés The Contours:
http://www.youtube.com/watch?v=3EoI-6lQFIE

[MichelN]

Dit is er eentje uit de hoogdagen van de Doo Wop toen Amerikaanse televisieshows nog uitsluitend bevolkt werden door netjes afgeborstelde blanke meisjes en jongens in de studio.
Ze mochten, met mate weliswaar, beschaafd in de handjes klappen en als het enigszins dreigde een beetje te enthousiast te worden werd ogenblikkelijk door het studiopersoneel ingegrepen. (kijk maar eens zo rond 2:13 tegen het einde van de clip)

Wat een prachtige stemmetjes toch van The Silhouettes in "Get a Job"

http://www.youtube.com/watch?v=Ato64iEK ... re=related

[MichelN]

Het zou een vraagje kunnen zijn uit de populaire quiz De Slimste Mens: wat weet u over Oklahoma?
Bwa, hoor je hier en daar fluisteren, ligt dat niet in Amerika? So far, so good.
Hebben ze daar geen president vermoord, probeert een andere?
Mmm, niet dat ik weet, maar goeie poging en neen, je hoeft niet te raden in welk obscuur groepje McVeigh speelde of de naam van het gebouw dat hij de lucht in blies..

Vanuit de achtergrond een piepstemmetje: Ha, Rodgers&Hammerstein, de musical, 1955, zeker weten!
Neen, neen, driewerf neen: Levi Dexter!

Que?
Yep, Levi Dexter.
DE Levi Dexter met de hulp van o.m. Slim Jim Phantom en OKIE BOOGIE:

http://www.youtube.com/watch?v=xoffni6hPkI

[MichelN]

Is rockabilly dood? Neen, bijlange na niet.
Springlevend zelfs, tot in het hoge noorden toe waar ze allicht enige bodywarmers kunnen gebruiken, zeker nu hun belangrijkste muzikale exportproduct al lang ter ziele is gegaan.

Zweedse popgroepjes die het ook buiten de landsgrenzen maken zijn ondertussen net zo zeldzaam als ijsberen aan de Zuidpool, sporadische uitschieters als Roxette of The Cardigans niet te na gesproken.

Internationale roem zit er voor Wild Rooster waarschijnlijk ook niet in, niettemin spelen ze zowat de snelste R&R sinds de Ramones met de juiste attitude: Big Joe Turner's Flip, Flop and Fly (I don't care if I die)

http://www.youtube.com/watch?v=OBv_LUj5QRo

[bela]

Vraagje aan MichelN : Werd er ooit Nederlands of Vlaams gezongen in San Antonio ( Texas) ?????

[MichelN]

Vraagje aan MichelN : Werd er ooit Nederlands of Vlaams gezongen in San Antonio ( Texas) ?????

Ik zou het niet weten, voor kwisvraagjes uit de wiki moet je op het andere topic zijn.
Het zou best kunnen want er leven een paar honderdduizend Amerikanen van Belgische afkomst over de VS verspreid.

Wat ik wel weet is dat er in Detroit een hechte belangrijke Vlaamse - voornamelijk West-Vlaamse - kolonie was/is, die gaven tot voor kort zelfs een eigen krant uit: de "Gazette van Detroit". Het laatste wat ik er van gehoord heb is dat de krant in grote financiële nood verkeert.

[bela]

Wel MichelN, zover hoef je het niet te gaan zoeken.
Mijn vriend verzamelde in het verleden veel Rockabilly platen uit de 50's.
Zo had hij een rockertje van een Texaanse doo-wopgroep The Delatones :
"Little Jeanie" uit 1960 verschenen op het TNT -label.
Schets je nu zijn verbazing toen hij de opvolger ervan te horen kreeg, een zeldzaam doo-wopnummer , die als titel heeft : "IK HEB JE LIEF".
Ja kan even doorschakelen op zijn blogje eventueel om dit te beluisteren of anders naar Youtube. Bij nader inzien kon die titel ook Zuid-Afrikaans zijn...het is een raadsel alleszins.

Groetjes.
Bela.
http://blog.seniorennet.be/fabian1959/

[MichelN]

Wel MichelN, zover hoef je het niet te gaan zoeken.
Mijn vriend verzamelde in het verleden veel Rockabilly platen uit de 50's.
Zo had hij een rockertje van een Texaanse doo-wopgroep The Delatones :
"Little Jeanie" uit 1960 verschenen op het TNT -label.
Schets je nu zijn verbazing toen hij de opvolger ervan te horen kreeg, een zeldzaam doo-wopnummer , die als titel heeft : "IK HEB JE LIEF".
Ja kan even doorschakelen op zijn blogje eventueel om dit te beluisteren of anders naar Youtube. Bij nader inzien kon die titel ook Zuid-Afrikaans zijn...het is een raadsel alleszins.

Groetjes.
Bela.
http://blog.seniorennet.be/fabian1959/

Vermoedelijk waren The Delatones eentje uit de honderden obscure en minder obscure groepjes die eind jaren vijftig of begin zestig in de VS platen uitbrachten maar die nooit de overkant van de oceaan haalden, meestal terecht trouwens.

Popmuziek was in die dagen op onze nationale zenders even zeldzaam als haren op een kaalkop, ik herinner mij in geen geval de naam van de groep of die bewuste track, al wil dat natuurlijk nog niets zeggen.

Nu, wat dat bewuste nummer zelf betreft: dat lijkt mij een probeersel van een stel pubers die nauwelijks een instrument kunnen vasthouden en heu, niet altijd de juiste toon halen en die enkele Vlaamse/Nederlandse woorden zijn mij even raadselachtig als de Dode Zee Rollen.

PS: dat blog scrolt bij mij redelijk traag, hier is er een nieuw pas begonnen
http://blog.seniorennet.be/micheln_newlounge/

[MichelN]

Helemaal in het begin van dit topic werd er al eens "pub rock" gesuggereerd. Nu weet ik niet precies welke lading door deze vlag wordt gedekt, het in hokjes stoppen van deze of gene artiest(en) is niet bepaald mijn ding, laat staan dat ik er enig belang zou aan hechten.

Het voornaamste criterium is: klinkt het goed, zit er een lekkere dreun in en voldoet het aan de wetten van de thermodynamica.

Het obscurantisme ligt al een paar eeuwen achter ons - gelukkig maar - en dat zullen ze in de UK geweten hebben.
De bio van The Obscuritones vermeldt "Close harmony and rockin rhythm. Like the Andrews Sisters singin with the Stray Cats after a night out with the Cramps"

Voilà, meer heb ik daar niet aan toe te voegen, behalve dit:

http://www.youtube.com/watch?v=JGCGIZAEsHk

[MichelN]

Het minste wat je van Aubrey Cagle kan zeggen is dat hij niet bepaald uitblonk in overdreven ijver om nieuwe nummers te schrijven of platen op te nemen.
In 2000 verscheen een compilatie met zeggen en schrijven NEGEN nummers van hem, waarvan drie nooit eerder uitgebracht.

Tussen 1959 en 1962 bestond zijn hele productie uit vier platen op het door hem opgerichte GLEE-label, de laatste twee onder het pseudoniem Billy Love.

Dit "Rock-a-Billy Boy" nam hij op in Indianapolis met z'n eigen band in Jan Eden's garage studio samen met "Bop 'n' Stroll". De band bestond uit Don Rivers (guitar), Bill Williams (bass), Mike Freeman (drums) en James Smith (piano).

Het klinkt allemaal wel een beetje primitief, allicht door een gebrek aan faciliteiten in de studio, maar authentiek is het vast en zeker:

http://www.youtube.com/watch?v=AmyfXUUF_1g

[bela]

Begin jaren 70 kocht mijn vriend in Nederland een single van Aubrey Cagle en de verkoper zegde toen dat het een zeldzame, originele opname was uit de 50's. Iets waar hij destijds fier op was ...alleen was het geen latere persing ? titel was : Real Cool / Want To Be Wanted Blues.

Jouw blog is uitermate interessant, je hebt er een nieuwe fan bij.
Terloops gezegd...geen Okie Boogie, maar Oakie Boogie.
De sound van JJ. Cale is onnavolgbaar , yes indeed. Zijn CD Grasshopper mocht er ook wel wezen destijds.
En Leon Russell was ook bekend als Russell Bridges , die rockers voor Chess opnam.

Groetekes.

Bela.

[MichelN]

Begin jaren 70 kocht mijn vriend in Nederland een single van Aubrey Cagle en de verkoper zegde toen dat het een zeldzame, originele opname was uit de 50's. Iets waar hij destijds fier op was ...alleen was het geen latere persing ? titel was : Real Cool / Want To Be Wanted Blues.

Jouw blog is uitermate interessant, je hebt er een nieuwe fan bij.
Terloops gezegd...geen Okie Boogie, maar Oakie Boogie.
De sound van JJ. Cale is onnavolgbaar , yes indeed. Zijn CD Grasshopper mocht er ook wel wezen destijds.
En Leon Russell was ook bekend als Russell Bridges , die rockers voor Chess opnam.

Groetekes.

Bela.

Op LP Grashopper staat op de sleeve een recept van JJ's Grasshopper Coctail. Ik moet eens in de platenkast duiken voor de juiste ingrediënten, het was iets met wodka en Pisang Ambon, maar aan het eind voegt hij eraan toe "It's soft, it's sweet and it hits you like a hammer!"

Jouw vriend heeft met Aubrey Cagle een serieus collectors item, koester het! De rechtzetting met Okie is ondertussen gebeurd, ik moet Jos daarvoor nog een mailtje sturen. Misschien nog niet morgen want dan komt er een nieuwe computer aan waar ik allicht nog wat mijn weg zal moeten in zoeken.

Mvg,
Michel

PS: ik zoek het nog wel uit van wanneer dat singletje precies dateert

[MichelN]

Begin jaren 70 kocht mijn vriend in Nederland een single van Aubrey Cagle en de verkoper zegde toen dat het een zeldzame, originele opname was uit de 50's. Iets waar hij destijds fier op was ...alleen was het geen latere persing ? titel was : Real Cool / Want To Be Wanted Blues.

"Real Cool" dateert wel degelijk van 1957.
Nu is het wel mogelijk dat er ook op andere labels persingen van bestaan, maar die zouden van latere datum zijn.
Ik heb ergens een afbeelding gevonden van dat singletje op het "House of Sound"-label met het nummer "C&S 504"

Van zo gauw ik die nieuwe pc wat meer onder de knie heb zet ik ze wel online.
Het Engelse label Starlite bracht in 1977 een re-issue uit.