Anekdotes...
-
carmen - Lid geworden op: 28 okt 2004, 18:30
- Locatie: vlaanderen
ho wat ben ik blij!Daar zijn de koldermensen weer Ik vind het hier zo stillekes zonder jullie,heb jullie gemist
Ik ben een lezer,spijtig genoeg heb ik veel fantasie,maar ik kan het niet verwoorden zoals jullie het doen,laat staan typen
Doe dus maar verder,lieve talentvolle mensen,want je word gelezen door je fanclubleden hé(allez toch door mij!)
Ik ben een lezer,spijtig genoeg heb ik veel fantasie,maar ik kan het niet verwoorden zoals jullie het doen,laat staan typen
Doe dus maar verder,lieve talentvolle mensen,want je word gelezen door je fanclubleden hé(allez toch door mij!)
-
ED. - Lid geworden op: 16 okt 2003, 19:20
Lap! het is zover. Belgacom zal nog gelijk krijgen, dat veranderen van provider slecht is voor de gezondheid. 
Wat is er in die paar weken nu écht gebeurd met ons zandmannetje? Hij is er toch zeker van, dat hij terug op moeder aarde is en niet langer bij die buitenaardsen, die hem indertijd hebben ontvoerd?
Wij zitten hier met zijn allen reeds dagen aan een stuk Pm'kens te versturen omdat wij ongerust waren in het wegblijven van onze zandman. En nu, krijgen wij hier van die "rare" berichtjes over het niet meer herkennen van zijn teergeliefde vrouwtje en het pikken van bloemetjes van de meiskens, terwijl dit wettelijk niet mag! Dat hij nu door zijn eetkamer leert vliegen, dat mag dan ook geen verwondering wekken. Oefening baart kunst, beste zandman! Mijne kanariepiet heeft het ook zo moeten leren en, hij kan het al!
Indien mevrouw zandman, toevallig dit berichtje zou lezen, kan ik haar maar één goede raad geven: hem altijd gelijk geven! Zeker nooit tegenspreken en laat hem af en toe eens tegen een bal sjotten. Dat laatste heeft de dokter indertijd ook aangeraden aan een kozijn van mij, die ook al eens iets had met een hamer, of waren het wieken,? Enfin, goed weet ik het niet meer. Bij hem is het ook allemaal goed gekomen. Alhoewel, dat vervelend trekje om soms met zijn hoofd tegen de muur te bonken, is er eigenlijk nooit volledig uitgegaan.
Moed zandmannetje. Wij steunen jou! Pak je madam eens goed beet! Neen! niet bijten! Knuffelen, bedoel ik! Doe haar misschien eerst een paar handboeien aan want je weet maar nooit,.... met die Judo-zwarte-banden-madammen!
Wat is er in die paar weken nu écht gebeurd met ons zandmannetje? Hij is er toch zeker van, dat hij terug op moeder aarde is en niet langer bij die buitenaardsen, die hem indertijd hebben ontvoerd?
Wij zitten hier met zijn allen reeds dagen aan een stuk Pm'kens te versturen omdat wij ongerust waren in het wegblijven van onze zandman. En nu, krijgen wij hier van die "rare" berichtjes over het niet meer herkennen van zijn teergeliefde vrouwtje en het pikken van bloemetjes van de meiskens, terwijl dit wettelijk niet mag! Dat hij nu door zijn eetkamer leert vliegen, dat mag dan ook geen verwondering wekken. Oefening baart kunst, beste zandman! Mijne kanariepiet heeft het ook zo moeten leren en, hij kan het al!
Indien mevrouw zandman, toevallig dit berichtje zou lezen, kan ik haar maar één goede raad geven: hem altijd gelijk geven! Zeker nooit tegenspreken en laat hem af en toe eens tegen een bal sjotten. Dat laatste heeft de dokter indertijd ook aangeraden aan een kozijn van mij, die ook al eens iets had met een hamer, of waren het wieken,? Enfin, goed weet ik het niet meer. Bij hem is het ook allemaal goed gekomen. Alhoewel, dat vervelend trekje om soms met zijn hoofd tegen de muur te bonken, is er eigenlijk nooit volledig uitgegaan.
Moed zandmannetje. Wij steunen jou! Pak je madam eens goed beet! Neen! niet bijten! Knuffelen, bedoel ik! Doe haar misschien eerst een paar handboeien aan want je weet maar nooit,.... met die Judo-zwarte-banden-madammen!
-
hermano - Lid geworden op: 17 mei 2004, 21:11
- Locatie: Aangespoelde
Ed,
Het was te vrezen natuurlijk: "They're coming to take me away, ha ha
They're coming to take me away, ho ho he he ha ha" van woensdag 18 augustus 2004 door Zandman zelf in "Afdwalen Kolder (deel II)", destijds gecolloqueerd door Kwezel en volgens mij herbegint het gewoon. Dan had ze verdorie toch gelijk, terwijl wij dachten dat hij zich gewoon op een slimme wijze onttrok aan zijn terechte werkstraf!
Ik was nochtans ook blij dat de Zandman terug was na een lange afwezigheid, maar gelukkig lag het maar aan één of andere obscure provider die hem een pad in zijn korf heeft gezet. Welkom terug collega en schrijf de boel hier maar vol!
Het was te vrezen natuurlijk: "They're coming to take me away, ha ha
They're coming to take me away, ho ho he he ha ha" van woensdag 18 augustus 2004 door Zandman zelf in "Afdwalen Kolder (deel II)", destijds gecolloqueerd door Kwezel en volgens mij herbegint het gewoon. Dan had ze verdorie toch gelijk, terwijl wij dachten dat hij zich gewoon op een slimme wijze onttrok aan zijn terechte werkstraf!
Ik was nochtans ook blij dat de Zandman terug was na een lange afwezigheid, maar gelukkig lag het maar aan één of andere obscure provider die hem een pad in zijn korf heeft gezet. Welkom terug collega en schrijf de boel hier maar vol!
-
Gast
Zandmannetje, het maakt een wereld van verschil hoe jij je liefde kenbaar maakt aan je vrouw. Je eega vraagt je beleefd om de vuilbak buiten te zetten, dat je natuurlijk met tegenpruttelen doet en dan kom je ineens met bloemen af zonder dat het haar verjaardag is geweest? Misschien deed het wel vragen oproepen bij de Zandvrouw? Doordat je dag en nacht achter je geliefkoosde pc zat en natuurlijk daar de bloemetjes buiten zette, kwam dit toch verdacht over.
Wanneer geeft men een vrouw bloemen, als men een slecht geweten heeft, als men iets te verbergen heeft? Je kan wel zeggen, dat je celibatair geleefd hebt een ganse maand, je hebt je als een eremiet gedragen. Plots kom je tot het besef dat je een relatie hebt met je computer, dat je er tegen praat, je streelt het klavier en je kaffert tegen de monitor als hij niet doet wat je wil. Ondertussen dat wij hier allemaal rond het kolderrubriekje of is het het ‘kolderfabriekje’, zitten, gaat het leven beneden verder. Zonder dat we het beseffen, worden onze kinderen groot en ineens worden we aangesproken met oma en opa. Waar hebben we dan die hele tijd gezeten met onze gedachten? Was de pc zo interessant dat we tijd en maat vergaten? Hebben we wel geleefd ondertussen, misschien verbleven we in een comateuze toestand en zijn we pas ontwaakt. Wat trekt een mens zo aan, in die wondere wereld van de pc, willen we er dan gewoon bijhoren? We lijken wel in shock, we weten dat er veel mooie uren waarschijnlijk verloren gaan achter dit grijze kastje en toch kunnen we het niet nalaten. Het lijkt wel alsof we naar ons schermpje gezogen worden, altijd vlug de laatste posting bekijken, de pm nakijken, frustrerend allemaal en toch vinden we dat heerlijk met onbekenden schrijven. Nochtans heeft mijn moeder me vroeger verboden om met vreemde mensen om te gaan en zeker niet mee te gaan. Laatst was ik een boek aan het lezen en ineens wist ik niet meer wat ik gelezen had. Mijn gedachten die dwaalden steeds af naar iemand die zijn pc hoogstwaarschijnlijk uit het venster wilde gooien. Nu begint het toch wel heel erg te worden, beginnen we ons nu al ongerust te maken over onzichtbare mensen? Het lijkt wel alsof we hier één grote familie zijn, zonder zich te zien, we verstaan elkander o zo gemakkelijk en zo goed. Vertel eens aan je eega dat er gelachen wordt in het seniorencafé, dat die of die een paar dagen niet on-line zijn geweest. Krijg je beslist weer die bloemen in je nek gegooid en word je onmiddellijk naar een psychiater doorverwezen, van nekpijn gesproken!
Afijn, net toen ik er gewoon mee op wilde houden, kreeg ik opeens een mailke, dat me deed beslissen, af en toe toch iets te schrijven, dat we toch niet zo goed zonder die virtuele wereld kunnen. Maar jullie zullen het eventjes zonder mij moeten stellen, de lang verlangde en verwachte verlofperiode is in aantocht, hopelijk houden jullie mijn stoeltje eventjes in het oog maar vooral Zandman, wens ik je een fijn en lief kleinkind toe dat weldra jullie familie zal uitbreiden.
Wanneer geeft men een vrouw bloemen, als men een slecht geweten heeft, als men iets te verbergen heeft? Je kan wel zeggen, dat je celibatair geleefd hebt een ganse maand, je hebt je als een eremiet gedragen. Plots kom je tot het besef dat je een relatie hebt met je computer, dat je er tegen praat, je streelt het klavier en je kaffert tegen de monitor als hij niet doet wat je wil. Ondertussen dat wij hier allemaal rond het kolderrubriekje of is het het ‘kolderfabriekje’, zitten, gaat het leven beneden verder. Zonder dat we het beseffen, worden onze kinderen groot en ineens worden we aangesproken met oma en opa. Waar hebben we dan die hele tijd gezeten met onze gedachten? Was de pc zo interessant dat we tijd en maat vergaten? Hebben we wel geleefd ondertussen, misschien verbleven we in een comateuze toestand en zijn we pas ontwaakt. Wat trekt een mens zo aan, in die wondere wereld van de pc, willen we er dan gewoon bijhoren? We lijken wel in shock, we weten dat er veel mooie uren waarschijnlijk verloren gaan achter dit grijze kastje en toch kunnen we het niet nalaten. Het lijkt wel alsof we naar ons schermpje gezogen worden, altijd vlug de laatste posting bekijken, de pm nakijken, frustrerend allemaal en toch vinden we dat heerlijk met onbekenden schrijven. Nochtans heeft mijn moeder me vroeger verboden om met vreemde mensen om te gaan en zeker niet mee te gaan. Laatst was ik een boek aan het lezen en ineens wist ik niet meer wat ik gelezen had. Mijn gedachten die dwaalden steeds af naar iemand die zijn pc hoogstwaarschijnlijk uit het venster wilde gooien. Nu begint het toch wel heel erg te worden, beginnen we ons nu al ongerust te maken over onzichtbare mensen? Het lijkt wel alsof we hier één grote familie zijn, zonder zich te zien, we verstaan elkander o zo gemakkelijk en zo goed. Vertel eens aan je eega dat er gelachen wordt in het seniorencafé, dat die of die een paar dagen niet on-line zijn geweest. Krijg je beslist weer die bloemen in je nek gegooid en word je onmiddellijk naar een psychiater doorverwezen, van nekpijn gesproken!
Afijn, net toen ik er gewoon mee op wilde houden, kreeg ik opeens een mailke, dat me deed beslissen, af en toe toch iets te schrijven, dat we toch niet zo goed zonder die virtuele wereld kunnen. Maar jullie zullen het eventjes zonder mij moeten stellen, de lang verlangde en verwachte verlofperiode is in aantocht, hopelijk houden jullie mijn stoeltje eventjes in het oog maar vooral Zandman, wens ik je een fijn en lief kleinkind toe dat weldra jullie familie zal uitbreiden.
-
zandmannetje - Lid geworden op: 02 feb 2003, 23:15
- Locatie: Het land met meer ministers dan inwoners
Beste Herman,
Bedankt voor de support, maar onbewust en ongewild heb jij één der donkerste bladzijden uit het boek van mijn bestaan terug opengeslagen. Tenminste ik denk dat het onbewust was, want in het andere geval is het tamelijk sadistisch…
Als de dag van gisteren kan ik mij herinneren hoe blij en welgemoed ik indertijd Limburgwaarts reed om mij te gaan aanbieden bij Kwezel. Met in mijn achterhoofd de gedachte ”dat loopt allemaal wel los, met mijn welbekende charme en welsprekendheid…”
Maar wat ik veronderstelde een boeiende en interessante relatie te zullen worden, eindigde op een echte nachtmerrie. Zij viel niet voor mijn charmes, en liet me gewoon opnemen in een inrichting, zoals welbekend!
Weet je wat ik nog altijd als de zwaarste straf ervaar na al die tijd?
Al waren die ijskoude douches ook niet van de poes natuurlijk, maar mij met een dwangbuis aan voor een computer zetten, in de onmogelijkheid verkerende om mijn handen te gebruiken, dat zal mij voor de rest van mijn dagen bijblijven!
Zelfs de Irakezen martelen zo hun gevangenen niet, die slaan ze meteen het hoofd af.
Waarom zij daar helemaal geen probleem van maken, daarvoor heb ik juist de toelichting gekregen in een interview op de radio, waar de vrouwelijke reporter (reporteres, reporteresse, reporterin...) van dienst aan een Islamiet vroeg, ter gelegenheid van het offerfeest, op welke wijze zijn schaap gedood werd.
“Gewoon hé, je neemt een groot mes en je snijdt zijn kop af” was het antwoord.
Nu is een schaap toch geen kakkerlak, ik bedoel maar als je zo’n groot dier zonder de minste emotie de kop kan afsnijden, is het verschil met een mens een kopje kleiner maken ook zo groot niet meer!
En tenslotte ga ik, zeer laattijdig weliswaar, nog wraak nemen op Kwezel, voor mijn maandenlange opsluiting indertijd. Ik weet dat ze blond van haar is, en hoewel ze in de verste verte niet dom is, integendeel zelfs, zij is slimmer dan de meeste mannen (zeker slimmer dan ikzelf), zullen de moppen over domme blondjes haar toch een onbehaaglijk gevoel geven, denk ik toch…(Hoeveel komma’s staan er in voorgaande zin?)
Het is trouwens een zeer korte, hier is ze:
Een dom blondje, tegen de dokter die juist geconstateerd heeft dat ze zwanger is
“Je bent er toch zeker van hé dokter, en je bent zeker dat het van mij is?”
Een heel prettig verlof, lieve Kwezel, vergeet de skilatten niet en warme kledingstukken, en kom terug zonder gebroken ledematen!
Tilly, als het zover is met mijn dochter laat ik het zeker weten!
Bedankt voor de support, maar onbewust en ongewild heb jij één der donkerste bladzijden uit het boek van mijn bestaan terug opengeslagen. Tenminste ik denk dat het onbewust was, want in het andere geval is het tamelijk sadistisch…
Als de dag van gisteren kan ik mij herinneren hoe blij en welgemoed ik indertijd Limburgwaarts reed om mij te gaan aanbieden bij Kwezel. Met in mijn achterhoofd de gedachte ”dat loopt allemaal wel los, met mijn welbekende charme en welsprekendheid…”
Maar wat ik veronderstelde een boeiende en interessante relatie te zullen worden, eindigde op een echte nachtmerrie. Zij viel niet voor mijn charmes, en liet me gewoon opnemen in een inrichting, zoals welbekend!
Weet je wat ik nog altijd als de zwaarste straf ervaar na al die tijd?
Al waren die ijskoude douches ook niet van de poes natuurlijk, maar mij met een dwangbuis aan voor een computer zetten, in de onmogelijkheid verkerende om mijn handen te gebruiken, dat zal mij voor de rest van mijn dagen bijblijven!
Zelfs de Irakezen martelen zo hun gevangenen niet, die slaan ze meteen het hoofd af.
Waarom zij daar helemaal geen probleem van maken, daarvoor heb ik juist de toelichting gekregen in een interview op de radio, waar de vrouwelijke reporter (reporteres, reporteresse, reporterin...) van dienst aan een Islamiet vroeg, ter gelegenheid van het offerfeest, op welke wijze zijn schaap gedood werd.
“Gewoon hé, je neemt een groot mes en je snijdt zijn kop af” was het antwoord.
Nu is een schaap toch geen kakkerlak, ik bedoel maar als je zo’n groot dier zonder de minste emotie de kop kan afsnijden, is het verschil met een mens een kopje kleiner maken ook zo groot niet meer!
En tenslotte ga ik, zeer laattijdig weliswaar, nog wraak nemen op Kwezel, voor mijn maandenlange opsluiting indertijd. Ik weet dat ze blond van haar is, en hoewel ze in de verste verte niet dom is, integendeel zelfs, zij is slimmer dan de meeste mannen (zeker slimmer dan ikzelf), zullen de moppen over domme blondjes haar toch een onbehaaglijk gevoel geven, denk ik toch…(Hoeveel komma’s staan er in voorgaande zin?)
Het is trouwens een zeer korte, hier is ze:
Een dom blondje, tegen de dokter die juist geconstateerd heeft dat ze zwanger is
“Je bent er toch zeker van hé dokter, en je bent zeker dat het van mij is?”
Een heel prettig verlof, lieve Kwezel, vergeet de skilatten niet en warme kledingstukken, en kom terug zonder gebroken ledematen!
Tilly, als het zover is met mijn dochter laat ik het zeker weten!
Zo, dat was het dan.
Heb nog een goed leven en we zien mekaar misschien weer in de hel.
Tot zolang dan zal zandmannetje jou wel in slaap lullen !
Heb nog een goed leven en we zien mekaar misschien weer in de hel.
Tot zolang dan zal zandmannetje jou wel in slaap lullen !
-
zandmannetje - Lid geworden op: 02 feb 2003, 23:15
- Locatie: Het land met meer ministers dan inwoners
Een tijdje geleden was ik op een voor mij belangrijke bijeenkomst in Hasselt. Toch algauw een uurtje rijden op de Boudewijnsnelweg, als je tenminste de chance hebt niet in verkeersopstoppingen te belanden, anders staat er geen tijdslimiet op.
Na de ontmoeting terug naar huis, doorgaans hou ik me strikt aan de snelheidsregels, want hoewel alleman daar vierkant zijn laarzen aan veegt, als zandmannetje probeert wat harder te rijden heeft hij prijs, dat is gegarandeerd! En vermits ik liever mijn geld aan andere dingen spendeer, hou ik dus mijn snelheidsmeter
(in 't Antwerps heet dat ding een kilometrique) in het oog.
Op een gegeven ogenblik, waarschijnlijk door namijmeren over wat op de bijeenkomst gezegd is, zakt mijn snelheid van 120 naar 90Km/u. Ik zal het geweten hebben, want regelmatig probeert nu telkens een andere
40-tonner mij vooruit te duwen, in mijn achteruitkijkspiegel te zien zit hij ongeveer in mijn koffer.
Een poosje geleden heb ik in een interview dat het tijdschrift Humo had met de nationale weerman Frank De Boosere, gelezen dat deze kerel zich houdt aan een regelmatige snelheid van 90 Km/u., wat het milieu ten goede komt en tevens maakt dat zijn auto op zijn zuinigste verbruik rijdt, wat dus inderdaad een bewezen zaak is.
Dus spiegel ik mij aan Frankieboy, en blijf halsstarrig volhouden aan mijn 90 Km./u hoewel het echt bangelijk wordt! Al mogen (kunnen) vrachtwagens boven een bepaalde tonnenmaat niet sneller rijden dan 90Km/u., ze steken mij ALLEMAAL voorbij, één enkele uitzondering niet te na gesproken.
Die plakt dan tegen mijn achterbumper, en geeft met lichtsignalen te kennen wat hij van mij denkt…
Hierbij valt op dat onze noorderburen de kroon spannen. Waar ze in eigen land toch nog enigszins de regels respecteren, Juliana mag weten waarom, hebben ze in België duidelijk lak (en grondverf ook) aan dezelfde reglementen. Regelmatig geef ik wat extra-gas, om hun snelheid te meten, en de meesten gaan net boven de 120Km/u., tachograaf of geen tachograaf, snelheidsbegrenzer of geen snelheidsbegrenzer…
De primus inter pares is echter een Oostenrijker, die met een 30-tonner en daarachter een hele grote aanhanger het presteert om 140Km/u. te halen!
De medelijdende blikken die in mijn richting gestuurd worden, worden mij teveel, Frank De Boosere of niet, (wat een wil heeft die kerel!) ik neem maar ergens een tussenoplossing en ga 110Km/u. rijden, die 90Km/u. is me wat TE gevaarlijk op de autoweg…
Maar lang duurt het niet, op 15 Km. voor Antwerpen is het gedaan met rijden, en wordt het aanschuiven, nu allemaal even snel.
Hebben jullie gezien met welke auto destijds Fred Flintstone reed in die tekenfimpjes? Wel zo'n wagen is de uitkomst in de toekomst, als we allemaal in de file staan. De bodemplaten eruit, en de beentjes laten werken. Is nog goed voor de conditie ook, en zeker voor het milieu!
Na de ontmoeting terug naar huis, doorgaans hou ik me strikt aan de snelheidsregels, want hoewel alleman daar vierkant zijn laarzen aan veegt, als zandmannetje probeert wat harder te rijden heeft hij prijs, dat is gegarandeerd! En vermits ik liever mijn geld aan andere dingen spendeer, hou ik dus mijn snelheidsmeter
(in 't Antwerps heet dat ding een kilometrique) in het oog.
Op een gegeven ogenblik, waarschijnlijk door namijmeren over wat op de bijeenkomst gezegd is, zakt mijn snelheid van 120 naar 90Km/u. Ik zal het geweten hebben, want regelmatig probeert nu telkens een andere
40-tonner mij vooruit te duwen, in mijn achteruitkijkspiegel te zien zit hij ongeveer in mijn koffer.
Een poosje geleden heb ik in een interview dat het tijdschrift Humo had met de nationale weerman Frank De Boosere, gelezen dat deze kerel zich houdt aan een regelmatige snelheid van 90 Km/u., wat het milieu ten goede komt en tevens maakt dat zijn auto op zijn zuinigste verbruik rijdt, wat dus inderdaad een bewezen zaak is.
Dus spiegel ik mij aan Frankieboy, en blijf halsstarrig volhouden aan mijn 90 Km./u hoewel het echt bangelijk wordt! Al mogen (kunnen) vrachtwagens boven een bepaalde tonnenmaat niet sneller rijden dan 90Km/u., ze steken mij ALLEMAAL voorbij, één enkele uitzondering niet te na gesproken.
Die plakt dan tegen mijn achterbumper, en geeft met lichtsignalen te kennen wat hij van mij denkt…
Hierbij valt op dat onze noorderburen de kroon spannen. Waar ze in eigen land toch nog enigszins de regels respecteren, Juliana mag weten waarom, hebben ze in België duidelijk lak (en grondverf ook) aan dezelfde reglementen. Regelmatig geef ik wat extra-gas, om hun snelheid te meten, en de meesten gaan net boven de 120Km/u., tachograaf of geen tachograaf, snelheidsbegrenzer of geen snelheidsbegrenzer…
De primus inter pares is echter een Oostenrijker, die met een 30-tonner en daarachter een hele grote aanhanger het presteert om 140Km/u. te halen!
De medelijdende blikken die in mijn richting gestuurd worden, worden mij teveel, Frank De Boosere of niet, (wat een wil heeft die kerel!) ik neem maar ergens een tussenoplossing en ga 110Km/u. rijden, die 90Km/u. is me wat TE gevaarlijk op de autoweg…
Maar lang duurt het niet, op 15 Km. voor Antwerpen is het gedaan met rijden, en wordt het aanschuiven, nu allemaal even snel.
Hebben jullie gezien met welke auto destijds Fred Flintstone reed in die tekenfimpjes? Wel zo'n wagen is de uitkomst in de toekomst, als we allemaal in de file staan. De bodemplaten eruit, en de beentjes laten werken. Is nog goed voor de conditie ook, en zeker voor het milieu!
Zo, dat was het dan.
Heb nog een goed leven en we zien mekaar misschien weer in de hel.
Tot zolang dan zal zandmannetje jou wel in slaap lullen !
Heb nog een goed leven en we zien mekaar misschien weer in de hel.
Tot zolang dan zal zandmannetje jou wel in slaap lullen !
-
telloorlekker - Lid geworden op: 26 nov 2002, 17:46
Mag ik een mededeling doen ? Mij is weinig gelegen, al merk ik dat Zandmannetje terug is en iedereen zich daarover verblijdt. Hij heeft een andere kapstok gevonden; mij vergaat het anders. Alle wijsheden in pacht hebbende, laat ik mij niet om de tuin leiden door mijn "provider", noch door diene opvolger van Billy The Kid. Ik verklaar mij nader... mijn Win98 is gehackt, gefneukt, ge4ust, gespy'dt, gespamd... en dan kan mijn provider nog op zijn kop gaan staan, ik vertik het -ondanks al die prevoiences nog iets ander binnen te halen ten einde mij die ziektes te vrijwaren. Niet één kent de adekwate oplossing. "Heb jij een anti-spam, een anti-spy, een anti-weet ik veel ?" Goed, dit alles héb ik. Maar op mijn wederantwoord én vraag, waarom die dingen niet vooraf werken, weet gener dezer betweters een antwoord. Ondanks ik bij mijn provider een firewall in gang heb gezet, ondanks ik -met beloftes én abonement- toch tracht mijn eigenste HD te vrijwaren, ondanks dat wordt ik gezegend met onhebbelijkheden die ik niet gevraagd heb. Opstappen naar een andere provider -zul je wellicht denken- nee, daar bedank ik voor. Die andere providers zijn geen haar beter, daar ben ik van overtuigd. Dus waarom zou ik ? De nieuwlichterij van het inbreken in een systeem is voor mij nieuw, hoewel dat voor een dertigtal jaren ook doenbaar was. Maar toen kon één gaatje in een ponskaart gemakkelijk gerepareerd worden; heden legt men die gaatjes niet open en bloot op tafel en zie ik die holletjes ook niet zitten tenzij in een belegen Edammer. Met deze wil ik dan ook kenbaar maken dat zulke jonge kaas niet aan mij genegen is. Ik heb daar geen weet van, ik kan zulks niet hormonaal gehandelen. Lezers mijner roerselen zijn bij deze dus gewaarschuwd. Na het posten dezer tekstjes en het verorberen wat mij het verleden is toegestuurd sluit ik de internetsluizen alweer om me opnieuw te verdiepen in het hoe en waarom ik steeds met die opzettelijkheden van mijn programma's wordt opgezadeld. Alleen, als ik off-line ben, overkomt mij dat niet. Mijn computer is dus nog prima ! Alleen de internetduivel speelt mij parten. Hierdoor ben ik genoodzaakt, na elke nieuwe week én wéér een nieuwe reset én debug na vijf dagen hetzelfde ritueel nog eens te herhalen.
Vroeg of laat bouw ik een bazooka in om die ouwe tank van een Windows eens mores te leren...
Groeten aan allen... ik lik mijn wonden (en niet mijn telloren...)
TLL
Vroeg of laat bouw ik een bazooka in om die ouwe tank van een Windows eens mores te leren...
Groeten aan allen... ik lik mijn wonden (en niet mijn telloren...)
TLL
-
zandmannetje - Lid geworden op: 02 feb 2003, 23:15
- Locatie: Het land met meer ministers dan inwoners
Toen ik vannacht weer eens te meer de slaap niet kon vatten, begonnen mijn gedachten af te dwalen naar vroeger. Zag ik mijn leven de revue passeren als het ware.
Dat hebben mensen die op sterven liggen ook schijnt het, maar daar gaat het veel sneller. Die zien op een minuutje alles terug, bij mij duurde het uren. En bij al, als jullie daar op moesten hopen om van mijn gewouwel af te zijn moet ik jullie wreed teleurstellen, als ik ongeveer zo oud word als mijn vader heb ik nog zo'n jaartje of 25 tegoed…
Goede dingen en slechte dingen passeerden afwisselend op het panoramische scherm van mijn herinnering.
Verdriet om mensen uit de familie die het tijdelijke met het eeuwige verwisseld hebben, maar ook de dieren die we hebben gehad, en die gestorven zijn.
Zo hebben we eens een papegaai gehad, nu is dat verboden geloof ik maar toen nog niet. Als je maar genoeg briefjes van duizend Bfr. neertelde, want precies goedkoop kon je een grijze roodstaart niet noemen.
Lang hebben we hem niet gehad, maar wat ik heel grappig vond was het feit dat hij mijn stem zo fantastisch kon imiteren. Bij benadering kan ik niet vertellen hoe dikwijls mijn eega zich heeft laten vangen, toen hij op haar riep en zij dacht dat ik het was! Wat ze op de duur helemaal niet meer kon appreciëren…
Of zij er dus de hand heeft in gehad weet ik niet, maar hij werd ziek. Erg ziek, zodat hij zelfs niet meer op zijn stok kon zitten. Een telefoontje naar de veearts (vogelartsen zijn er niet) leerde me echter, dat ze aan vogels bitter weinig kunnen doen.
"Dat is te klein hé" kreeg ik voor antwoord "weet je wat, leg hem op jouw schoot en dien hem één druppeltje cognac toe, dat is een opwekker voor zijn hart, dat kan misschien helpen!"
Zijn advies viel bij mij niet in goede aarde. Er zat al niet zoveel meer in de fles, en dan nog gaan delen met die stomme vogel zeker! Zie dat hij er aan verslaafd raakt, dan kan ik op mijn kin kloppen in 't vervolg…
En ik was nog vergeten te vragen of het een speciaal merk van cognac moest zijn!
Ik had nog zo'n druppelteller liggen, een fijn buisje met een rubberdop erop om een vloeistof op te zuigen.
Omdat Castor (dat was zijn naam, omdat ik die makkelijk kon omdraaien -ik bedoel onthouden -) er echt niet al te best uitzag, dacht ik "Komaan, ik laat mijn goed hart zien, ik ga hier niet krenterig wezen" en spoot hem de inhoud van het hele buisje in zijn bek.
Het resultaat was verbluffend. Hij kikkerde zienderogen op, al kon hij hierna niet meer op zijn poten staan.
Maar hij lag wel in zijn kooi te zingen en liederlijke praat te verkopen. Die zijn vorige eigenaars hem aangeleerd hadden waarschijnlijk, want bij ons hoor je zoiets niet!
In de vaste overtuiging dat Castor genezen was, gingen wij naar bed. Om de volgende morgen tot de constatatie te komen dat hij dood in zijn kooi lag. Met een gebroken nek. Waarschijnlijk ladderzat toch op zijn stok gekropen en er af gedonderd, met het jammerlijk gevolg…
PS. Vooraleer iemand een klacht bij GAIA in gaat dienen, ik moet bekennen dat de waarheid wel enigszins geweld is aangedaan!
(Het was whisky en geen cognac)
Dat hebben mensen die op sterven liggen ook schijnt het, maar daar gaat het veel sneller. Die zien op een minuutje alles terug, bij mij duurde het uren. En bij al, als jullie daar op moesten hopen om van mijn gewouwel af te zijn moet ik jullie wreed teleurstellen, als ik ongeveer zo oud word als mijn vader heb ik nog zo'n jaartje of 25 tegoed…
Goede dingen en slechte dingen passeerden afwisselend op het panoramische scherm van mijn herinnering.
Verdriet om mensen uit de familie die het tijdelijke met het eeuwige verwisseld hebben, maar ook de dieren die we hebben gehad, en die gestorven zijn.
Zo hebben we eens een papegaai gehad, nu is dat verboden geloof ik maar toen nog niet. Als je maar genoeg briefjes van duizend Bfr. neertelde, want precies goedkoop kon je een grijze roodstaart niet noemen.
Lang hebben we hem niet gehad, maar wat ik heel grappig vond was het feit dat hij mijn stem zo fantastisch kon imiteren. Bij benadering kan ik niet vertellen hoe dikwijls mijn eega zich heeft laten vangen, toen hij op haar riep en zij dacht dat ik het was! Wat ze op de duur helemaal niet meer kon appreciëren…
Of zij er dus de hand heeft in gehad weet ik niet, maar hij werd ziek. Erg ziek, zodat hij zelfs niet meer op zijn stok kon zitten. Een telefoontje naar de veearts (vogelartsen zijn er niet) leerde me echter, dat ze aan vogels bitter weinig kunnen doen.
"Dat is te klein hé" kreeg ik voor antwoord "weet je wat, leg hem op jouw schoot en dien hem één druppeltje cognac toe, dat is een opwekker voor zijn hart, dat kan misschien helpen!"
Zijn advies viel bij mij niet in goede aarde. Er zat al niet zoveel meer in de fles, en dan nog gaan delen met die stomme vogel zeker! Zie dat hij er aan verslaafd raakt, dan kan ik op mijn kin kloppen in 't vervolg…
En ik was nog vergeten te vragen of het een speciaal merk van cognac moest zijn!
Ik had nog zo'n druppelteller liggen, een fijn buisje met een rubberdop erop om een vloeistof op te zuigen.
Omdat Castor (dat was zijn naam, omdat ik die makkelijk kon omdraaien -ik bedoel onthouden -) er echt niet al te best uitzag, dacht ik "Komaan, ik laat mijn goed hart zien, ik ga hier niet krenterig wezen" en spoot hem de inhoud van het hele buisje in zijn bek.
Het resultaat was verbluffend. Hij kikkerde zienderogen op, al kon hij hierna niet meer op zijn poten staan.
Maar hij lag wel in zijn kooi te zingen en liederlijke praat te verkopen. Die zijn vorige eigenaars hem aangeleerd hadden waarschijnlijk, want bij ons hoor je zoiets niet!
In de vaste overtuiging dat Castor genezen was, gingen wij naar bed. Om de volgende morgen tot de constatatie te komen dat hij dood in zijn kooi lag. Met een gebroken nek. Waarschijnlijk ladderzat toch op zijn stok gekropen en er af gedonderd, met het jammerlijk gevolg…
PS. Vooraleer iemand een klacht bij GAIA in gaat dienen, ik moet bekennen dat de waarheid wel enigszins geweld is aangedaan!
(Het was whisky en geen cognac)
Zo, dat was het dan.
Heb nog een goed leven en we zien mekaar misschien weer in de hel.
Tot zolang dan zal zandmannetje jou wel in slaap lullen !
Heb nog een goed leven en we zien mekaar misschien weer in de hel.
Tot zolang dan zal zandmannetje jou wel in slaap lullen !
-
telloorlekker - Lid geworden op: 26 nov 2002, 17:46
Het achterste... Zandmannetje, het achterste moet je bekijken bij het toedienen van 's menschen's geneugten. Da's niet alleen zo bij vogels, ook soortgenoten herkent men daaraan. Meestal moet je dan slechts de reuk volgen, maar of dat bij pluimvee iets gelijkaardigs achterlaat... heb ik het raden naar.
Wanneer een mens zich aan overdaad bezondigt laat het alleszins sporen na. Dat heeft mijn vrouwtje zich al meermaals laten ontvallen. Het verschonen van enig ondergoed is dan meestal het laatste wat zij, na het inkijken van gedragen wasgoed, opmerkt. Dat vogels geen pampers omgord krijgen ligt aan hun staart. Bij mannen viseert zich dat uitstulpsel wel op een andere plaats; maar daarlangs ontsnappen dan geen onwelriekende en gekleurde vloeistoffen -allez, meestal toch niet- die het onapetijtelijke van een wasbeurt voorafgaan.
Van vogels is geweten, dat hun achterste (en wat erboven hangt) aankondigt wat er loos is bij het toedienen van 's menschens'brouwsels. Evenzo bij katten, honden en andere huisdieren. Deze zijn echter niet gevleugeld, maar willen het toch zijn na toediening van dergelijke. Het opstarten verloopt dan meestal niet vlot. De achterste ledematen volgen meestal de voorste niet en dan zie je die viervoeters meestal een passo-doble opvoeren. Meetkundig vergelijkbaar met wat parallele banen in een paralellogram voorstelt. Het spoor dat zij trekken is dan meestal "vierbanig", soms paralel soms diagonaal.
Zou deze trekken dan berusten op wat mensen onder mekaar "vogelen" noemen ? Dan is ook meestal het hek van de dam... én zeker daarna...
Wanneer een mens zich aan overdaad bezondigt laat het alleszins sporen na. Dat heeft mijn vrouwtje zich al meermaals laten ontvallen. Het verschonen van enig ondergoed is dan meestal het laatste wat zij, na het inkijken van gedragen wasgoed, opmerkt. Dat vogels geen pampers omgord krijgen ligt aan hun staart. Bij mannen viseert zich dat uitstulpsel wel op een andere plaats; maar daarlangs ontsnappen dan geen onwelriekende en gekleurde vloeistoffen -allez, meestal toch niet- die het onapetijtelijke van een wasbeurt voorafgaan.
Van vogels is geweten, dat hun achterste (en wat erboven hangt) aankondigt wat er loos is bij het toedienen van 's menschens'brouwsels. Evenzo bij katten, honden en andere huisdieren. Deze zijn echter niet gevleugeld, maar willen het toch zijn na toediening van dergelijke. Het opstarten verloopt dan meestal niet vlot. De achterste ledematen volgen meestal de voorste niet en dan zie je die viervoeters meestal een passo-doble opvoeren. Meetkundig vergelijkbaar met wat parallele banen in een paralellogram voorstelt. Het spoor dat zij trekken is dan meestal "vierbanig", soms paralel soms diagonaal.
Zou deze trekken dan berusten op wat mensen onder mekaar "vogelen" noemen ? Dan is ook meestal het hek van de dam... én zeker daarna...
-
zandmannetje - Lid geworden op: 02 feb 2003, 23:15
- Locatie: Het land met meer ministers dan inwoners
Gelukkiglijk komen ook rotdagen tot een einde. Men zegt altijd dat een dag 24uren duurt, dat is niet waar natuurlijk, een etmaal duurt zolang…Misschien dat in de tijd van de Romeinen ook een eetmaal zo lang duurde, dat zou best kunnen want tenslotte lagen zij aan tafel, ipv. gezeten te zijn…Misschien komt zelfs de naam etmaal daar vandaan?
Bij mijn weten duurt de dag slechts van de dageraad tot zonsondergang, en dan verandert hij in de nacht.
Gisteren had dat voor mij veel vroeger mogen gebeuren, want het was me een rotdagje van je welste.
Het begon reeds in de badkamer, waar ik zo hard met mijn knie tegen de badrand aanknalde, dat ik er de hele dag last van had. Dit bovenop een hardnekkige verkoudheid die maar niet wil beteren, en een pijnlijke rug die niet zo goed tegen de koude kan. Die rug heeft liever zomerse toestanden, als het lekker warm is.
Niet alleen mijn rug trouwens, ikzelf ook…
Vervolgens wou het maar niet lukken om mijn oude computer, die ik voor mijn kleinzoon in orde aan het brengen ben, verder te programmeren. Na het probleemloos installeren van het besturingssysteem, aanziet hij telkens de installatie CD-Rom van het moederbord voor een audio-CD.
Daar zit ik dan met de handen in mijn haar!
Vervolgens de kers op de taart. Dochter en schoonzoon brengen met hun wagen mijn gade naar huis, (ze zijn samen gaan winkelen) en laten haar uitstappen aan de deur, ten dien einde staat hij eventjes dubbel geparkeerd omdat er geen plaats is. Dat duurt slechts 30 seconden, maar ondertussen is er een chauffeur die zelfs daarop niet kan wachten en tussen de smalle opening wurmt. In de opening tussen MIJN behoorlijk geparkeerde wagen aan mijn eigen deur, en de auto van schoonzoon. En die daarbij MIJN buitenspiegel er af rijdt.
Hiermee ben ik niet aan mijn proefstuk, het is zegge en schijve reeds de VIJFDE maal dat mij datzelfde overkomt!!! En steeds terwijl mijn auto volkomen volgens de regels geparkeerd staat. Als het niet om een attribuut ging dat je dringend nodig hebt dan bleef die buitenspiegel eraf, want die relatie schijnt niet naar behoren te werken, mijn buitenspiegel en ik…
Aan het roepen van schoonzoon stoort de kerel zich niet en pleegt vluchtmisdrijf. Dat is dan ook reds de vijfde maal. Vermits de nummerplaat genoteerd is maak ik een telefoontje naar de 101. Levert alleen als resultaat "Gaat dat aangeven op het politiebureau van uw wijk, en laat PV opmaken"
Daar zijn ze ook niet opgetogen omdat ik hen werk kom bezorgen, dus zit ik daar vast voor anderhalf uur, totdat de formaliteiten achter de rug zijn. Met als resultaat dat ik weet dat de dader naar alle waarschijnlijkheid een Oost-blokker is, ingeschreven te St.Jans Molenbeek maar daar niet meer woonachtig. Naar alle waarschijnlijkheid (nog eens) rijdende met een auto zonder verzekering. Maar wel rijdende met een auto met Belgische nummerplaat!!!
Waarom aan iemand zonder VERPLICHTE verzekering dan toch een nummerplaat wordt afgeleverd, daarop kan de agent ook niet antwoorden, en dat hoort hij ook niet te weten natuurlijk.
Maw. naar een vergoeding door de verzekering zal ik wel kunnen fluiten, en hoe duur dergelijk grapje wel is heb ik de vorige keer ondervonden. Toen kon ik +/- 150€ neertellen, en dan betrof het nog een spiegel in een zwarte kast. Geschilderd in de koetswerkkleur kost datzelfde nog een pak meer, daar kan je donder op zeggen!
Een kopie van het PV maken, bestek aanvragen bij de garage, ongevalaangifte opmaken voor de verzekering, de hele handel nog binnen brengen bij deze laatsten en allemaal in de zekerheid dat het geen fluit uitmaakt, dat ik toch zelf zal opdraaien voor de kosten. Maar wij moeten wel alles volgens het boekje doen, anders heeft de maatschappij een stok in handen om ons mee te slaan! Haha, je hebt dat vergeten in te vullen, je hebt verzuimd om hier aangifte van te doen…
En potverdomme nogantoe, nu verwijs ik op mijn eigen computer een groot bestand naar de prullenmand, en die mand slaagt er niet in zich te ledigen zeker! Telkens loopt de PC vast, tot vijfmaal toe…
Dus ging ik maar naar bed, ik moet niet vertellen dat ik heel nare dromen had?
Bij mijn weten duurt de dag slechts van de dageraad tot zonsondergang, en dan verandert hij in de nacht.
Gisteren had dat voor mij veel vroeger mogen gebeuren, want het was me een rotdagje van je welste.
Het begon reeds in de badkamer, waar ik zo hard met mijn knie tegen de badrand aanknalde, dat ik er de hele dag last van had. Dit bovenop een hardnekkige verkoudheid die maar niet wil beteren, en een pijnlijke rug die niet zo goed tegen de koude kan. Die rug heeft liever zomerse toestanden, als het lekker warm is.
Niet alleen mijn rug trouwens, ikzelf ook…
Vervolgens wou het maar niet lukken om mijn oude computer, die ik voor mijn kleinzoon in orde aan het brengen ben, verder te programmeren. Na het probleemloos installeren van het besturingssysteem, aanziet hij telkens de installatie CD-Rom van het moederbord voor een audio-CD.
Daar zit ik dan met de handen in mijn haar!
Vervolgens de kers op de taart. Dochter en schoonzoon brengen met hun wagen mijn gade naar huis, (ze zijn samen gaan winkelen) en laten haar uitstappen aan de deur, ten dien einde staat hij eventjes dubbel geparkeerd omdat er geen plaats is. Dat duurt slechts 30 seconden, maar ondertussen is er een chauffeur die zelfs daarop niet kan wachten en tussen de smalle opening wurmt. In de opening tussen MIJN behoorlijk geparkeerde wagen aan mijn eigen deur, en de auto van schoonzoon. En die daarbij MIJN buitenspiegel er af rijdt.
Hiermee ben ik niet aan mijn proefstuk, het is zegge en schijve reeds de VIJFDE maal dat mij datzelfde overkomt!!! En steeds terwijl mijn auto volkomen volgens de regels geparkeerd staat. Als het niet om een attribuut ging dat je dringend nodig hebt dan bleef die buitenspiegel eraf, want die relatie schijnt niet naar behoren te werken, mijn buitenspiegel en ik…
Aan het roepen van schoonzoon stoort de kerel zich niet en pleegt vluchtmisdrijf. Dat is dan ook reds de vijfde maal. Vermits de nummerplaat genoteerd is maak ik een telefoontje naar de 101. Levert alleen als resultaat "Gaat dat aangeven op het politiebureau van uw wijk, en laat PV opmaken"
Daar zijn ze ook niet opgetogen omdat ik hen werk kom bezorgen, dus zit ik daar vast voor anderhalf uur, totdat de formaliteiten achter de rug zijn. Met als resultaat dat ik weet dat de dader naar alle waarschijnlijkheid een Oost-blokker is, ingeschreven te St.Jans Molenbeek maar daar niet meer woonachtig. Naar alle waarschijnlijkheid (nog eens) rijdende met een auto zonder verzekering. Maar wel rijdende met een auto met Belgische nummerplaat!!!
Waarom aan iemand zonder VERPLICHTE verzekering dan toch een nummerplaat wordt afgeleverd, daarop kan de agent ook niet antwoorden, en dat hoort hij ook niet te weten natuurlijk.
Maw. naar een vergoeding door de verzekering zal ik wel kunnen fluiten, en hoe duur dergelijk grapje wel is heb ik de vorige keer ondervonden. Toen kon ik +/- 150€ neertellen, en dan betrof het nog een spiegel in een zwarte kast. Geschilderd in de koetswerkkleur kost datzelfde nog een pak meer, daar kan je donder op zeggen!
Een kopie van het PV maken, bestek aanvragen bij de garage, ongevalaangifte opmaken voor de verzekering, de hele handel nog binnen brengen bij deze laatsten en allemaal in de zekerheid dat het geen fluit uitmaakt, dat ik toch zelf zal opdraaien voor de kosten. Maar wij moeten wel alles volgens het boekje doen, anders heeft de maatschappij een stok in handen om ons mee te slaan! Haha, je hebt dat vergeten in te vullen, je hebt verzuimd om hier aangifte van te doen…
En potverdomme nogantoe, nu verwijs ik op mijn eigen computer een groot bestand naar de prullenmand, en die mand slaagt er niet in zich te ledigen zeker! Telkens loopt de PC vast, tot vijfmaal toe…
Dus ging ik maar naar bed, ik moet niet vertellen dat ik heel nare dromen had?
Zo, dat was het dan.
Heb nog een goed leven en we zien mekaar misschien weer in de hel.
Tot zolang dan zal zandmannetje jou wel in slaap lullen !
Heb nog een goed leven en we zien mekaar misschien weer in de hel.
Tot zolang dan zal zandmannetje jou wel in slaap lullen !
-
zandmannetje - Lid geworden op: 02 feb 2003, 23:15
- Locatie: Het land met meer ministers dan inwoners
In een electronisch dagblad lees ik het volgende bericht:
Microsoft moet van de Europese commissie een nieuwe naam kiezen voor de nieuwe versie van Windows ZONDER de Media Player.
En het moet een aantrekkelijke naam zijn, ook dat nog!
Ze zijn nog steeds aan het zoeken...
Hier sè Bill, hier is mijn suggestie, helemaal gratis en voor niks:
Macrosof
Microsoft moet van de Europese commissie een nieuwe naam kiezen voor de nieuwe versie van Windows ZONDER de Media Player.
En het moet een aantrekkelijke naam zijn, ook dat nog!
Ze zijn nog steeds aan het zoeken...
Hier sè Bill, hier is mijn suggestie, helemaal gratis en voor niks:
Macrosof
Zo, dat was het dan.
Heb nog een goed leven en we zien mekaar misschien weer in de hel.
Tot zolang dan zal zandmannetje jou wel in slaap lullen !
Heb nog een goed leven en we zien mekaar misschien weer in de hel.
Tot zolang dan zal zandmannetje jou wel in slaap lullen !
-
telloorlekker - Lid geworden op: 26 nov 2002, 17:46
ZMj... "Macrosof" ! Iets dergelijks zou passen bij de foto, gepubliceerd in een gerenomeerd Vlaams dagblad, waarop een kamervoorzitter in bijzijn van een prins-troonopvolger Billy bijstaat. De macrosof zou dan wel -met pijl- aangewezen kunnen worden. Heeft Billy ineens een item om bij ons iID te voegen in geval hij dat bij ons zou introduceren...
De laatste stunt van onze prins-helicopter-piloot zou dan wel eens de wereldpers kunnen halen. Ik waag me niet aan suggesties voor een benaming; ik weet niet of er dan een Gaia, Al-Quaida of Vermeylen op zoek zou gaan naar verdoken aanstekelijkheden, wat je bij jou macrosof wel kan verwachten...
Nog even afwachten dus...
"Macrosof" ! Iets dergelijks zou passen bij de foto, gepubliceerd in een gerenomeerd Vlaams dagblad, waarop een kamervoorzitter in bijzijn van een prins-troonopvolger Billy bijstaat. De macrosof zou dan wel -met pijl- aangewezen kunnen worden. Heeft Billy ineens een item om bij ons iID te voegen in geval hij dat bij ons zou introduceren... De laatste stunt van onze prins-helicopter-piloot zou dan wel eens de wereldpers kunnen halen. Ik waag me niet aan suggesties voor een benaming; ik weet niet of er dan een Gaia, Al-Quaida of Vermeylen op zoek zou gaan naar verdoken aanstekelijkheden, wat je bij jou macrosof wel kan verwachten...
Nog even afwachten dus...