Kolderpoëzie

Literaire pareltjes van maatschappelijke gebeurtenissen.

Tilly
Moderator SeniorenNet
Lid geworden op: 24 dec 2002, 15:35
Locatie: aan het bos van den baron

01 jan 2006, 19:07

en minder stress in tweeduizend en zes 8)

STONE.
Lid geworden op: 05 sep 2005, 06:15
Locatie: Vieux Bois

02 jan 2006, 00:37

senioren-stress ? Kent Van Dalen niet ! Ik trouwens ook NIET ! :lol:
De les : leef als kat en hond in 2006 !
Men are like wine- some turn to vinegar, but the best improve with age.
Pope John XXIII

STONE.
Lid geworden op: 05 sep 2005, 06:15
Locatie: Vieux Bois

02 jan 2006, 06:41

Geef toe, dichten is mijn ding niet
Kolders schrijven over de Sint en de Piet
ook niet,
Ik dacht zo : als kat en hond kunnen samenleven,
waarom kunnen wij dan niet om elkander geven.

Lieve mensen, dit is een les,
vier binnen vier dagen drie Koningen met zijn zes;
en leef verder als kat en hond in 2006.

http://www.christmas.marc.bg/ ( klik op X )
Men are like wine- some turn to vinegar, but the best improve with age.
Pope John XXIII

zandmannetje
Lid geworden op: 02 feb 2003, 23:15
Locatie: Het land met meer ministers dan inwoners

10 feb 2006, 20:22

Een maagd en een jongeling lopen hand in hand
Op een zomerdag over het goudgele strand
Zij laten zich vallen in het warme zand
Waarbij het meisje bijna haar billen verbrand
Dat is natuurlijk niet plezant
Het is zelfs wreed ambetant
Als je in zulk heet zand beland
Maar ze maken hierover geen trammelant
Kussen mekaar, maar hij is niet galant
En kwetst haar lip, met zijn Draculatand
Zij bloedt, maar hij neemt een verband
Kleeft het op haar mond met zachte hand
En zegt “genoeg gelanterfant”
Zij is stil nu, zo stil als een plant
Ze lijkt Mathilde wel, de prinses van belgenland
Hij zet haar echter niet zomaar aan de kant
Want ze duwt hem pardoes tegen de wand
Van de strandcabine, de verhuurder heet Ferdinand
En klopt op hem met een opgerolde krant
Die vond ze in een rieten mand
Op het aanpalende pand
En zegt “ik vind je toch maar een rare kwant”
Zo, dat was het dan.
Heb nog een goed leven en we zien mekaar misschien weer in de hel.
Tot zolang dan zal zandmannetje jou wel in slaap lullen !
Gast

13 feb 2006, 16:22

Picó una abeja tu mano
Y desde aquella mañana
todas las flores que pica
le van pareciendo amargas
Gast

13 feb 2006, 21:19

Ik zag je voor het eerst in de school,
toen al werd je mijn groot idool.
Je was mijn favoriete leraar,
met dat mooie gekrulde haar.
Maar je was niet vrij
dat maakte mij helemaal niet blij.
Ik hunkerde naar je
maar je ging weg van mij.
Later kwam ik je opnieuw tegen
het voelde aan als warme regen.
Je herkende mij niet meer
en ik zei gewoon, dag meneer.
Nu zou ik je willen vragen
blijf heel even luisteren naar mijn zagen.
Ik zou het vinden heel fijn
Als jij mijn Valentijn zou zijn.
Gast

14 feb 2006, 11:30

Las palabras amorosas
son las cuentas de un collar
que en saliendo la primera
salen todas las demás
Gast

14 feb 2006, 13:57

De Juno y Venus las hermossas aves
le dan sus plumas, su estrellado belo
y por ganar la mas sonante trompa
vna su dulce voz, otra su pompa.
Gast

14 feb 2006, 16:40

El corazón le tengo
martirizado
de ver que sin motivo
me has olvidado
Gast

14 feb 2006, 21:18

Los cien enamorados
duermen para siempre
bajo la tierra seca.
Padre, llévame a los campos
con la luz de la mañana
a ver abrirse las flores
cuando se mecen las ramas.
Mil flores dicen mil cosas
para mil enamoradas,
y la fuente està contando
lo que el ruiseñor se calla.
Gast

14 feb 2006, 22:34

@ kwezel:

Kan er...misschien...een vrije (dichterlijke) vertaling bij?

Dank je!

:wink:
Gast

15 feb 2006, 14:52

Hondenden gelieven zijn
eeuwig ingeslapen
onder de dorre aarde.
Vader, breng me naar de velden.
In het prille ochtendlicht
zal ik de bloemen zien ontluiken,
als de takken zachtjes wiegen.
Al die bloemen zeggen dingen
voor duizend verliefden van hart
En de bron wil ons verhalen
wat de nachtegaal verzwijgt.
Gast

15 feb 2006, 15:59

Dank U, kwezel!

:idea: :idea: :idea:

Honderden?
Duizenden?
Tienduizenden?
Honderduizenden?
Nee toch....véél te weinig!

Zoals destijds de Brothers Four zongen:

"Where have all the flowers gone?
Gast

15 feb 2006, 20:31

Nada te llevarás cuando te marches
Cuando se acerque el día de tu final
Vive feliz ahora mientras puedes
tal vez mañana no tengas tiempo
para sentirte despertar

Abre tus brazos fuertes a la vida
no dejes nada a la deriva
del cielo nada te caerá
Trata de ser feliz con lo que tienes,vive
la vida intensamente,
luchando lo conseguirás
Gast

16 feb 2006, 12:19

Madrugada
Pero como el amor,
los saeteros
están ciegos.

Sobre la noche verde,
las saetas
dejan rastros de lirio
caliente.

La quilla de la luna
rompe nubes moradas
y las aljabas
se llenan de rocio.

¡Ay,pero como el amor
los saeteros
están ciegos!
Madrugada= dageraad
Saeteros=boogschutters(Zie sagitaire in het frans)
ciego=blind
saetas=pijlen
dejar=nalaten
rastro:spoor
lirio:iris
caliente:warm
Quilla:kiel
romper:breken
Nubes:wolken
morada:paars
aljaba:pijlenkoker
rocio:dauw
Laatst gewijzigd door Gast op 29 mar 2006, 21:49, 2 keer totaal gewijzigd.