Mijn apotheekkast heeft ... oorpijn !

[STONE.]

De kast- mijn vrouw noemt het vertroetelend " het apotheekkastje " - puilt uit van de flesjes,flacons,doosjes zalf, verband allerlei, pijnstillers, bloedverdunners, A.Vogelspotjes tot zelfs de ordinaire asperinestrip.

't Is zoals in mijn tuin. De roos,de waterlelie, de dahlia, de ...wat ? verbena, geranium,begonia, tot zelfs het vlijtige liesje zijn geen onbekenden voor mij !

Mijn " medical case " is net zo. Een hele boel vertrouwde medicijnen... tot ik plots oorpijn voel.
Waar is de Otrivine ? Nee, dat is voor de ogen.Niet waar! Er staat Antirhinitus- Nasentropfen- Neusdruppels op.
Hoe heet dan toch dat flesje met oordruppels ook weer ??
Oh ja, vlug even kijken bij ' Google '.'k Heb het : een hele waslijst vol !
Welk medicijn klinkt me vertrouwd in de oren ? ( ondanks de pijn ...)
Jawel, ik vind uiteindelijk ' het wondermiddel'- Sofradex 8ml- van Hoechst-Sterile Ear/Eye Drops ( ? )

Wat? heeft dat 1150€ gekost , Maar nee... dat zijn nog oude BF ! kan niet ! ...er staat in het klein Vt achter.
't Is nie waar - 1150 Vatu- nog van de reis 2004 ( Vanuatu ).
En wat is dit ? Expiring date 03/2005

[glory_kleintje]

Ik heb geen apotheek kastje
En als ik jouw verhaal lees kun je er in verloren lopen zonder te vinden wat je zoekt

[MaLoReg]

De beschreven situatie lijkt mij relevant voor ons allen.
Niet meer weten waar het voor dient (omhulsels weggegooid vanwegen teveel plaatsinneming) en dan die beruchtte expiration date.

[Fikske]

Bij mij is de vraag niet: ‘welk middel voor welke aandoening?’ maar wel: ‘waar liggen die wondpleisters, dat doosje of dat flesje nu alweer?’
Van iets dat ik nogal veel gebruik - zoals kleine wondpleisters en Merurochroom - heb ik overal wel iets liggen. In de garage, voor als ik me gekwetst heb tijdens een of ander werkje, in mijn scheerzakje en nog wel op een paar andere plaatsen.
Ik weet het, ik ben een echte sloddervos en als ik een tijdje bezig ben met zoeken voel ik de twee ogen van mijn vrouwtje in mijn rug en dan weet ik dat ze vol compassie met haar hoofd schudt.
“Vindt ge het weeral niet sukkelaar?” Zegt ze licht verwijtend, “Wat moet ge hebben?”
“Dat flesje Mercurochroom?”
“Hebt g’ u weeral gekwetst?”
“Ja, aan mijn neus.”
“Aan uw neus?” “Hoe heb je dat gedaan?”
“ ’k weet niet, bij 't scheren zeker ...”
“Kom, geeft hier, ik zal dat rode goedje daar wel aandoen want anders zie je er weer uit als een indiaan!”
Ze heeft gelijk. En ik laat me door haar graag soigneren ...