In den beginne
-
FonsV - Lid geworden op: 17 apr 2006, 14:17
- Locatie: Heerhugowaard
Wie wat bewaart, die heeft wat. Dit verhaal had ik dus bewaard. Niet bedoeld als discussiestof want het líjkt wel een waar gebeurd verhaal, maar ís het niet. Wetenschappelijk waarschijnlijk volledig onhoudbaar en tóch: met een boodschap.
Gen, 2:7 En de HEERE God had den mens geformeerd uit het stof der aarde, en in zijn neusgaten geblazen den adem des levens; alzo werd de mens tot een levende ziel.
8 Ook had de HEERE God een hof geplant in Eden, tegen het oosten, en Hij stelde aldaar den mens, dien Hij geformeerd had.
15 Zo nam de HEERE God den mens, en zette hem in den hof van Eden, om dien te bouwen, en dien te bewaren.
16 En de HEERE God gebood den mens, zeggende: Van allen boom dezes hofs zult gij vrijelijk eten;
17 Maar van den boom der kennis des goeds en des kwaads, daarvan zult gij niet eten; want ten dage, als gij daarvan eet, zult gij den dood sterven.
18 Ook had de HEERE God gesproken: Het is niet goed, dat de mens alleen zij; Ik zal hem een hulpe maken, [die] als tegen hem over zij.
21 Toen deed de HEERE God een diepen slaap op Adam vallen, en hij sliep; en Hij nam een van zijn ribben, en sloot derzelver plaats toe [met] vlees.
22 En de HEERE God bouwde de ribbe, die Hij van Adam genomen had, tot een vrouw, en Hij bracht haar tot Adam.
En nu een ‘ludiek bedoelde’ parafrase.
En Adam lag nog steeds te slapen. Hij was bezig geweest met alle dieren een naam te geven. Dat was potverdorie geen kleinigheidje geweest. Dat was nou eens echt wat je noemt ‘gauwer gezegd dan gedaan’.
Hij had niet bijgehouden hoe vaak de zon was ondergegaan en weer was opgekomen. Maar dat was tenminste tien keer. En als het twintig keer was geweest zou het hem niets verbazen. Verbazingwekkend hoe groot de variëteit onder de dieren is! Die is voor een gewoon mens, zeg maar, onbegrensd.
Er waren heel grote bij, Dyno’s, die al lang waren uitgestorven ten gevolge van een of andere ramp die de aarde had getroffen.
Er waren er bij, die zó klein waren dat je ze niet eens zou zien, als je niet wist dat je ze een naam moest geven.
Er waren er bij die helemaal van de andere kant van de wereld waren gekomen, uit Australië en het Amazonegebied.
De zeebewoners waren helemáál verschrikkelijk. Gelukkig waren die zo vriendelijk geweest om door de rivier, die in de tuin liep, één voor één voorbij te zwemmen. En dan had hij nog geluk gehad dat het water nog niet was vervuild. Anders had hij ze niet eens gezien! En geef ze dán maar eens een naam!
Maar... hij had gelukkig een levendige fantasie, die hem uit de impasse had geholpen. En Jahweh moet dat geweten hebben want die geeft natuurlijk geen dwaze of onmogelijke opdrachten. Tóch?
Plotseling voelde hij hoe er aan zijn arm werd geschud en hij opende zijn ogen. Daar stond er nóg een, die hij nog niet had gezien. Een nakomertje wellicht. Moest zeker ook weer een naam hebben. Het was er wel een, die verschrikkelijk veel op hem leek. Een paar kleine, maar aantrekkelijke uitzonderingen daar gelaten.
‘Hallo’ zei die ander en daar keek Adam wel even van op. Tot nog toe was het niet anders dan ‘boe’, ‘bè’ en ‘knor’ geweest.
23 Toen zeide Adam: Deze is ditmaal been van mijn benen, en vlees van mijn vlees! Men zal haar Manninne heten, omdat zij uit den man genomen is.
Hij, Adam, stond op. Een raar gevoel in zijn zij: zeker niet goed gelegen. Mag ik me voorstellen, zei hij, mijn naam is Adam. Hoe heet U of mag ik ‘jij’ zeggen? De ander bloosde een beetje en zei: Zeg maar ‘jij’ ik weet alleen niet hoe ik heet. Dan noem ik je ‘Mannin’ zei Adam omdat je zoveel op mij lijkt. ‘Eva’ vind ik leuker zei ze. Ook goed, zei Adam, dan is het Eva. “Dag Eva”. “Dag Adam. Aangenaam kennis maken”.
Waar kom je vandaan, vroeg Adam. Ik zou het niet weten, zei Eva. Ik was er zo maar ineens en God heeft me hierheen gebracht. Denk ik. Wie anders? Waar kom jij vandaan? Weet ik óók niet, zei Adam. Ik was er óók zo maar. Een probleem kan ik er niet van maken. Ik bén er en dat vind ik voorlopig genoeg. Later zal wel geopenbaard worden hoe het precies in zijn werk is gegaan. Anders krijg je alleen maar ruzie: de één zegt dit en de ander zegt dat en na eeuwen discussiëren vechten ze elkaar nog het kot uit.
Nou was Eva niet op haar achterhoofd gevallen (begin van de emancipatie) dus die vroeg: Over wie heb je het nou weer? Over de mensen, zei Adam, ook wel ‘gelovigen’ genoemd. Waar zijn die dan, vroeg Eva.
24 Daarom zal de man zijn vader en zijn moeder verlaten, en zijn vrouw aankleven; en zij zullen tot één vlees zijn.
25 En zij waren beiden naakt, Adam en zijn vrouw; en zij schaamden zich niet.
Die zijn er nog niet, zei Adam, daar moeten wij voor zorgen. Schijnt. God heeft gezegd dat wij ons moeten vermenigvuldigen. Ik weet alleen niet met hoeveel. Maar… vermeerderen schijnt óók goed te zijn. Hoe dat in zijn werk gaat weet ik niet, want ik heb er geen ervaring mee.
Laten we wat proberen, zei Eva.
Wat denk je van ‘tikkertje’ vroeg Adam. Haha, lachte Eva, hoe kan dat nou? Je bent piemelnaakt, man, en bloot slaat dood. Jij hebt anders ook niet veel om je lijf, zei Adam. Vind ik niet erg trouwens. Jij wel? Nee hoor, zei Eva (een beetje blozend) er is toch niemand die ons ziet. Hihi.
En toen deden ze verstoppertje en haasje over en boompje verwisselen. En toen ze moe gespeeld waren gingen ze onder een boom zitten. Adam keek om zich heen. Ik denk niet dat dit de bedoeling is, zei hij. We zijn nog steeds maar met zijn tweeën.
Hoe oud ben je eigenlijk, vroeg Eva en wat deed je toen ik er nog niet was? Hoe oud ik ben? Ik kan wel zeggen zus en zoveel dagen, maar ‘dag’ betekent hier iets anders. Kan wel duizend jaar betekenen. Dus ik weet het eigenlijk niet. En wat ik de hele dag doe? Tot nu toe heb ik alleen nog maar alle dieren een naam gegeven. Ik ben er uren als een idioot mee bezig geweest en toen van vermoeidheid in slaap gevallen. Ik heb er nog een beetje koppijn van. En pijn in mijn zij ook trouwens. Wat doe jij de hele dag? Tot nu toe niks, zei Eva. We kunnen maar weer het beste gaan vermenigvuldigen. Zo gezegd zo gedaan.
Opeens roept Eva: Pas op, dit is seks! Wat is daar op tegen, vroeg Adam. Ik vond het net leuk worden. Kan wel zijn, zei Eva, maar we zijn niet getrouwd! Probleem dus!
Uiteindelijk besloten ze God erbij te roepen en te vragen of Hij de plechtigheid wilde leiden. En God deed het, glimlachend over zoveel rechtschapenheid. Hij had twee hoogstaande engelen meegebracht als getuigen. Gabriël en Rafaël heetten ze.
Eva keek naar hun lange kleren en vroeg zich af of ze van haar of van Adams soort waren.
Adam keek vooral naar de grote vlerken op hun rug.
En toen Adam en Eva hun jawoord hadden gegeven zongen ze samen een lied. De engelen klapwiekten terug naar de hemel en God - zonder vleugels nodig te hebben - vloog met ze mee. Hij had wel Zijn pantoffels aan want het was wat kil op aarde.
Adam en Eva gingen opgelucht door met vermenigvuldigen. En toen ze weer klaar waren voelden zij zich heel prettig. Alleen: het had nog steeds niets opgeleverd.
Ik weet niet of God dit bedoelde, zei Adam. En Eva zei: misschien moeten we wel even wachten.
En dat was in de geschiedenis van het mensdom het eerste staaltje van vrouwelijke intuïtie. Vrouwen zijn écht niet op hun achterhoofd gevallen!
Zal ik eens voor het eten gaan zorgen, vroeg Eva. Graag, zei Adam, want ik heb onderhand wel trek om niet te zeggen dat ik bárst van de honger. Wat schaft de pot vandaag? Het is jammer dat het vuur nog niet is uitgevonden anders konden we een keer barbecuen.
Wat? zei Eva met een streng gezicht. Geen varkensvlees hoor, zei Adam verontschuldigend maar een kippetje of zo. Had je gedacht zei Eva. Ik ben vegetarisch en ik zie wel wat ik vind. En ze verdween tussen de bomen van het Paradijs.
Toen ze een half uurtje weg was kreeg Adam ineens de zenuwen. Zijn hart begon te bonzen en het zweet brak hem uit: Nou was hij in de drukte helemaal vergeten Eva te waarschuwen voor die boom in het midden van de tuin. En het gsm-etje was nog niet uitgevonden!
Einde van dit verhaal en van nog vééél meer ellende.
Gen, 2:7 En de HEERE God had den mens geformeerd uit het stof der aarde, en in zijn neusgaten geblazen den adem des levens; alzo werd de mens tot een levende ziel.
8 Ook had de HEERE God een hof geplant in Eden, tegen het oosten, en Hij stelde aldaar den mens, dien Hij geformeerd had.
15 Zo nam de HEERE God den mens, en zette hem in den hof van Eden, om dien te bouwen, en dien te bewaren.
16 En de HEERE God gebood den mens, zeggende: Van allen boom dezes hofs zult gij vrijelijk eten;
17 Maar van den boom der kennis des goeds en des kwaads, daarvan zult gij niet eten; want ten dage, als gij daarvan eet, zult gij den dood sterven.
18 Ook had de HEERE God gesproken: Het is niet goed, dat de mens alleen zij; Ik zal hem een hulpe maken, [die] als tegen hem over zij.
21 Toen deed de HEERE God een diepen slaap op Adam vallen, en hij sliep; en Hij nam een van zijn ribben, en sloot derzelver plaats toe [met] vlees.
22 En de HEERE God bouwde de ribbe, die Hij van Adam genomen had, tot een vrouw, en Hij bracht haar tot Adam.
En nu een ‘ludiek bedoelde’ parafrase.
En Adam lag nog steeds te slapen. Hij was bezig geweest met alle dieren een naam te geven. Dat was potverdorie geen kleinigheidje geweest. Dat was nou eens echt wat je noemt ‘gauwer gezegd dan gedaan’.
Hij had niet bijgehouden hoe vaak de zon was ondergegaan en weer was opgekomen. Maar dat was tenminste tien keer. En als het twintig keer was geweest zou het hem niets verbazen. Verbazingwekkend hoe groot de variëteit onder de dieren is! Die is voor een gewoon mens, zeg maar, onbegrensd.
Er waren heel grote bij, Dyno’s, die al lang waren uitgestorven ten gevolge van een of andere ramp die de aarde had getroffen.
Er waren er bij, die zó klein waren dat je ze niet eens zou zien, als je niet wist dat je ze een naam moest geven.
Er waren er bij die helemaal van de andere kant van de wereld waren gekomen, uit Australië en het Amazonegebied.
De zeebewoners waren helemáál verschrikkelijk. Gelukkig waren die zo vriendelijk geweest om door de rivier, die in de tuin liep, één voor één voorbij te zwemmen. En dan had hij nog geluk gehad dat het water nog niet was vervuild. Anders had hij ze niet eens gezien! En geef ze dán maar eens een naam!
Maar... hij had gelukkig een levendige fantasie, die hem uit de impasse had geholpen. En Jahweh moet dat geweten hebben want die geeft natuurlijk geen dwaze of onmogelijke opdrachten. Tóch?
Plotseling voelde hij hoe er aan zijn arm werd geschud en hij opende zijn ogen. Daar stond er nóg een, die hij nog niet had gezien. Een nakomertje wellicht. Moest zeker ook weer een naam hebben. Het was er wel een, die verschrikkelijk veel op hem leek. Een paar kleine, maar aantrekkelijke uitzonderingen daar gelaten.
‘Hallo’ zei die ander en daar keek Adam wel even van op. Tot nog toe was het niet anders dan ‘boe’, ‘bè’ en ‘knor’ geweest.
23 Toen zeide Adam: Deze is ditmaal been van mijn benen, en vlees van mijn vlees! Men zal haar Manninne heten, omdat zij uit den man genomen is.
Hij, Adam, stond op. Een raar gevoel in zijn zij: zeker niet goed gelegen. Mag ik me voorstellen, zei hij, mijn naam is Adam. Hoe heet U of mag ik ‘jij’ zeggen? De ander bloosde een beetje en zei: Zeg maar ‘jij’ ik weet alleen niet hoe ik heet. Dan noem ik je ‘Mannin’ zei Adam omdat je zoveel op mij lijkt. ‘Eva’ vind ik leuker zei ze. Ook goed, zei Adam, dan is het Eva. “Dag Eva”. “Dag Adam. Aangenaam kennis maken”.
Waar kom je vandaan, vroeg Adam. Ik zou het niet weten, zei Eva. Ik was er zo maar ineens en God heeft me hierheen gebracht. Denk ik. Wie anders? Waar kom jij vandaan? Weet ik óók niet, zei Adam. Ik was er óók zo maar. Een probleem kan ik er niet van maken. Ik bén er en dat vind ik voorlopig genoeg. Later zal wel geopenbaard worden hoe het precies in zijn werk is gegaan. Anders krijg je alleen maar ruzie: de één zegt dit en de ander zegt dat en na eeuwen discussiëren vechten ze elkaar nog het kot uit.
Nou was Eva niet op haar achterhoofd gevallen (begin van de emancipatie) dus die vroeg: Over wie heb je het nou weer? Over de mensen, zei Adam, ook wel ‘gelovigen’ genoemd. Waar zijn die dan, vroeg Eva.
24 Daarom zal de man zijn vader en zijn moeder verlaten, en zijn vrouw aankleven; en zij zullen tot één vlees zijn.
25 En zij waren beiden naakt, Adam en zijn vrouw; en zij schaamden zich niet.
Die zijn er nog niet, zei Adam, daar moeten wij voor zorgen. Schijnt. God heeft gezegd dat wij ons moeten vermenigvuldigen. Ik weet alleen niet met hoeveel. Maar… vermeerderen schijnt óók goed te zijn. Hoe dat in zijn werk gaat weet ik niet, want ik heb er geen ervaring mee.
Laten we wat proberen, zei Eva.
Wat denk je van ‘tikkertje’ vroeg Adam. Haha, lachte Eva, hoe kan dat nou? Je bent piemelnaakt, man, en bloot slaat dood. Jij hebt anders ook niet veel om je lijf, zei Adam. Vind ik niet erg trouwens. Jij wel? Nee hoor, zei Eva (een beetje blozend) er is toch niemand die ons ziet. Hihi.
En toen deden ze verstoppertje en haasje over en boompje verwisselen. En toen ze moe gespeeld waren gingen ze onder een boom zitten. Adam keek om zich heen. Ik denk niet dat dit de bedoeling is, zei hij. We zijn nog steeds maar met zijn tweeën.
Hoe oud ben je eigenlijk, vroeg Eva en wat deed je toen ik er nog niet was? Hoe oud ik ben? Ik kan wel zeggen zus en zoveel dagen, maar ‘dag’ betekent hier iets anders. Kan wel duizend jaar betekenen. Dus ik weet het eigenlijk niet. En wat ik de hele dag doe? Tot nu toe heb ik alleen nog maar alle dieren een naam gegeven. Ik ben er uren als een idioot mee bezig geweest en toen van vermoeidheid in slaap gevallen. Ik heb er nog een beetje koppijn van. En pijn in mijn zij ook trouwens. Wat doe jij de hele dag? Tot nu toe niks, zei Eva. We kunnen maar weer het beste gaan vermenigvuldigen. Zo gezegd zo gedaan.
Opeens roept Eva: Pas op, dit is seks! Wat is daar op tegen, vroeg Adam. Ik vond het net leuk worden. Kan wel zijn, zei Eva, maar we zijn niet getrouwd! Probleem dus!
Uiteindelijk besloten ze God erbij te roepen en te vragen of Hij de plechtigheid wilde leiden. En God deed het, glimlachend over zoveel rechtschapenheid. Hij had twee hoogstaande engelen meegebracht als getuigen. Gabriël en Rafaël heetten ze.
Eva keek naar hun lange kleren en vroeg zich af of ze van haar of van Adams soort waren.
Adam keek vooral naar de grote vlerken op hun rug.
En toen Adam en Eva hun jawoord hadden gegeven zongen ze samen een lied. De engelen klapwiekten terug naar de hemel en God - zonder vleugels nodig te hebben - vloog met ze mee. Hij had wel Zijn pantoffels aan want het was wat kil op aarde.
Adam en Eva gingen opgelucht door met vermenigvuldigen. En toen ze weer klaar waren voelden zij zich heel prettig. Alleen: het had nog steeds niets opgeleverd.
Ik weet niet of God dit bedoelde, zei Adam. En Eva zei: misschien moeten we wel even wachten.
En dat was in de geschiedenis van het mensdom het eerste staaltje van vrouwelijke intuïtie. Vrouwen zijn écht niet op hun achterhoofd gevallen!
Zal ik eens voor het eten gaan zorgen, vroeg Eva. Graag, zei Adam, want ik heb onderhand wel trek om niet te zeggen dat ik bárst van de honger. Wat schaft de pot vandaag? Het is jammer dat het vuur nog niet is uitgevonden anders konden we een keer barbecuen.
Wat? zei Eva met een streng gezicht. Geen varkensvlees hoor, zei Adam verontschuldigend maar een kippetje of zo. Had je gedacht zei Eva. Ik ben vegetarisch en ik zie wel wat ik vind. En ze verdween tussen de bomen van het Paradijs.
Toen ze een half uurtje weg was kreeg Adam ineens de zenuwen. Zijn hart begon te bonzen en het zweet brak hem uit: Nou was hij in de drukte helemaal vergeten Eva te waarschuwen voor die boom in het midden van de tuin. En het gsm-etje was nog niet uitgevonden!
Einde van dit verhaal en van nog vééél meer ellende.
-
zandmannetje - Lid geworden op: 02 feb 2003, 23:15
- Locatie: Het land met meer ministers dan inwoners
Beste jongens, als jullie willen reageren op het verhaal van FonsV ga dan aub. (of moet ik svp. zetten?)verder met het verhaal ipv. niet ter zake doende onzin neer te poten?
Dat zijn andere plaatsen genoeg voor.
Ik zal het alleszins proberen.
nota van de moderator: niet ter zake doende berichten werden inmiddels verwijderd uit deze topic
Maar Adams vrees was ongegrond, want daar verscheen Eva met haar armen vol rode rijpe appels, bij nader inzien en zoals wij de situatie nu kunnen inschatten, moet het dus Jonagold zijn geweest.
"Lieve Adam, wat zou ik graag compote voor jou gemaakt hebben, maar aangezien het feit in aanmerking genomen hebbende (Eva volgt lessen om gerechtsdeurwaarder te worden, daarom die hoogdravende zinnen) dat de microwave nog niet is uitgevonden, zal je zo moeten opvreten"
Adam, wiens maag ondertussen grolt zoals slechts een grizlybeer kan grommen, laat zich niet pramen en verorbert een tiental appels, tot grote tevredenheid van Eva, die ziet dat haar werk gewaardeerd wordt.
Een uurtje later echter gebeurt echter het onvermijdelijke als je zoveel fruit eet, Adam krijgt diarhee.
Vliegensvlug kan hij nog tot achter een boom sprinten, en staat daar dan te schijten als een reiger.
Hoewel hij uit het gezichtsveld van Eva staat, hoort ze rare gorgelende geluiden en er komt ook een geur op haar af , die ze met de beste wil van de wereld niet kan thuisbrengen.
Van een ontlasting was er voorheen dan ook nog geen sprake geweest, maar nu was hij daar, recentelijk uitgevonden, de stront...
Dat zijn andere plaatsen genoeg voor.
Ik zal het alleszins proberen.
nota van de moderator: niet ter zake doende berichten werden inmiddels verwijderd uit deze topic
Maar Adams vrees was ongegrond, want daar verscheen Eva met haar armen vol rode rijpe appels, bij nader inzien en zoals wij de situatie nu kunnen inschatten, moet het dus Jonagold zijn geweest.
"Lieve Adam, wat zou ik graag compote voor jou gemaakt hebben, maar aangezien het feit in aanmerking genomen hebbende (Eva volgt lessen om gerechtsdeurwaarder te worden, daarom die hoogdravende zinnen) dat de microwave nog niet is uitgevonden, zal je zo moeten opvreten"
Adam, wiens maag ondertussen grolt zoals slechts een grizlybeer kan grommen, laat zich niet pramen en verorbert een tiental appels, tot grote tevredenheid van Eva, die ziet dat haar werk gewaardeerd wordt.
Een uurtje later echter gebeurt echter het onvermijdelijke als je zoveel fruit eet, Adam krijgt diarhee.
Vliegensvlug kan hij nog tot achter een boom sprinten, en staat daar dan te schijten als een reiger.
Hoewel hij uit het gezichtsveld van Eva staat, hoort ze rare gorgelende geluiden en er komt ook een geur op haar af , die ze met de beste wil van de wereld niet kan thuisbrengen.
Van een ontlasting was er voorheen dan ook nog geen sprake geweest, maar nu was hij daar, recentelijk uitgevonden, de stront...
Zo, dat was het dan.
Heb nog een goed leven en we zien mekaar misschien weer in de hel.
Tot zolang dan zal zandmannetje jou wel in slaap lullen !
Heb nog een goed leven en we zien mekaar misschien weer in de hel.
Tot zolang dan zal zandmannetje jou wel in slaap lullen !
-
Gast
Het is al zolang geleden dat ik absoluut niet meer weet of ik deze topic een al dan niet terzake doende bericht heb achtergelaten dat gewist geworden geweest is 
door de moderator.
Ik dacht nochthans van mezelf over de gave te beschikken om terzake te blijven maar nu begin ik toch aan mezelf te twijfelen. En het ergste is dat ik absoluut mij niet meer kan herinneren of ik al dan niet terzake ben geweest in het verleden op deze topic. En vooral dit laatste stemt mij wrevelig. Niemand stelt graag een beginnende dementie vast bij zichzelf.
Ik probeer ter afsluiting dan ook een terzake doende antwoord te geven aan Katana. Hier komt het. "Geef haar het advies Katana om effe te informeren bij de nieuwkuis. Er liggen daar nog slipjes met "een val" eraan aan de achterzijde zoals de mode vroeger tijde was. De slipjes met een opening vooraan kwamen pas veel later wegens gemakzucht van de moderne mens. Mooi woord nietwaar!? Gemak-zucht. Zou dat ontstaan zijn uit het dialect? En was de vroegere betekenis ervan geen eufimistische omschrijving voor lopende diarhee? In christelijke tijden was het immers de gewoonte een koe niet bij woorden te noemen maar bijvoorbeeld te omschrijven als "een groot schaap". God sprak immers ook toch altijd over zijn schapen.
Maar de betezkenis van woorden verandert doorheen de tijden.
Als ik kwaad ben op mijn vrouw zeg ik altijd "onnozel schaap"
Tot ze doorkrijgt dat dit een complimentje is blijf ik deze uitdrukking gebruiken. Ik zal haar eens het "Oud Testament" kopen om te lezen zodat ze begrijpt wat bedoeld wordt met een schaap.
Tiens. Nog zoiets. Het "Oude Testament". Wist God toen al dat hij achteraf
zou doodgaan in de persoon van zijn zoon Jezus? Zoniet, waarom moest hij dan een testament maken?
En zo kan ik eindeloos doorgaan met kolder en vragen stellen.
Ik hoop wel dat mijn antwoord ditmaal terzake is want gewist worden is geen aangename vaststelling. Moet toch ne slimme vent zijn die moderator. Ik heb nog altijd niet door wanneer iets terzake is of niet.
Tja, sommige mensen beschikken over uitzonderlijke gaven.
Het ergert mij dus dat ik schijnbaar niet tot die categorie van meestbedeelden behoor. Enfin, ik ben niet zeker.
Maar aangezien er op dat vlak een serieuze balk in mijn oog zit kan ik ondanks inspanningen en moeite er nog moeilijk naast door kijken.
Dus ik besluit moeite te hebben om terzake te blijven.
Dit is weer zo een poging. Want gevoel voor kolder en humor heb ik evenmin. Ik vraag mij af wat ik in feite wel heb buiten het begin van een serieuze depressie. Gelukkig zijn er mensen die een gehandicapte zoals ikzelf bijtijds bij de hand nemen en mij veilig naar de overkant loodsen
want anders blijf ik midden op de rijweg kolder verkopen. En zoiets eindigd nooit goed. Ik bevind mij nu; wel terzake blijvend; veilig aan de overkant. Alleen bekruipt de vrees me hoe ik straks terug geraak
zonder veilige begeleiding van iemand die erover waakt hoe ik terzake blijvend veilig de overkant bereik. Voorlopig stop ik nu met terzake zijnde kolder te verkopen zoals het hoort dus in deze topic.
Wel is er een mogelijke vorm van discriminatie. In serieuze topics mag er al eens kolder verkocht worden maar in kolder-topics mag er dus niks
ernstig aan bod komen? Heb je hem?
door de moderator.Ik dacht nochthans van mezelf over de gave te beschikken om terzake te blijven maar nu begin ik toch aan mezelf te twijfelen. En het ergste is dat ik absoluut mij niet meer kan herinneren of ik al dan niet terzake ben geweest in het verleden op deze topic. En vooral dit laatste stemt mij wrevelig. Niemand stelt graag een beginnende dementie vast bij zichzelf.
Ik probeer ter afsluiting dan ook een terzake doende antwoord te geven aan Katana. Hier komt het. "Geef haar het advies Katana om effe te informeren bij de nieuwkuis. Er liggen daar nog slipjes met "een val" eraan aan de achterzijde zoals de mode vroeger tijde was. De slipjes met een opening vooraan kwamen pas veel later wegens gemakzucht van de moderne mens. Mooi woord nietwaar!? Gemak-zucht. Zou dat ontstaan zijn uit het dialect? En was de vroegere betekenis ervan geen eufimistische omschrijving voor lopende diarhee? In christelijke tijden was het immers de gewoonte een koe niet bij woorden te noemen maar bijvoorbeeld te omschrijven als "een groot schaap". God sprak immers ook toch altijd over zijn schapen.
Maar de betezkenis van woorden verandert doorheen de tijden.
Als ik kwaad ben op mijn vrouw zeg ik altijd "onnozel schaap"
Tot ze doorkrijgt dat dit een complimentje is blijf ik deze uitdrukking gebruiken. Ik zal haar eens het "Oud Testament" kopen om te lezen zodat ze begrijpt wat bedoeld wordt met een schaap.
Tiens. Nog zoiets. Het "Oude Testament". Wist God toen al dat hij achteraf
zou doodgaan in de persoon van zijn zoon Jezus? Zoniet, waarom moest hij dan een testament maken?
En zo kan ik eindeloos doorgaan met kolder en vragen stellen.
Ik hoop wel dat mijn antwoord ditmaal terzake is want gewist worden is geen aangename vaststelling. Moet toch ne slimme vent zijn die moderator. Ik heb nog altijd niet door wanneer iets terzake is of niet.
Tja, sommige mensen beschikken over uitzonderlijke gaven.
Het ergert mij dus dat ik schijnbaar niet tot die categorie van meestbedeelden behoor. Enfin, ik ben niet zeker.
Maar aangezien er op dat vlak een serieuze balk in mijn oog zit kan ik ondanks inspanningen en moeite er nog moeilijk naast door kijken.
Dus ik besluit moeite te hebben om terzake te blijven.
Dit is weer zo een poging. Want gevoel voor kolder en humor heb ik evenmin. Ik vraag mij af wat ik in feite wel heb buiten het begin van een serieuze depressie. Gelukkig zijn er mensen die een gehandicapte zoals ikzelf bijtijds bij de hand nemen en mij veilig naar de overkant loodsen
want anders blijf ik midden op de rijweg kolder verkopen. En zoiets eindigd nooit goed. Ik bevind mij nu; wel terzake blijvend; veilig aan de overkant. Alleen bekruipt de vrees me hoe ik straks terug geraak
zonder veilige begeleiding van iemand die erover waakt hoe ik terzake blijvend veilig de overkant bereik. Voorlopig stop ik nu met terzake zijnde kolder te verkopen zoals het hoort dus in deze topic.
Wel is er een mogelijke vorm van discriminatie. In serieuze topics mag er al eens kolder verkocht worden maar in kolder-topics mag er dus niks
ernstig aan bod komen? Heb je hem?
-
telloorlekker - Lid geworden op: 26 nov 2002, 17:46
Sorry jongens, maar hier doe ik niet aan mee; in een van de bovenstaande vakjes zie ik weer een lichtelijke bemoeizucht van een moderator die voor God de Vader wilde spelen, zodoende zie ik het ludieke van dit scheppingsverhaal niet en pas er dan ook voor...
-
Gast
Katana,
Ik ga niet opnieuw beginnen kolderen hoor want daarvoor is het te laat op de avond en dan kolder ik mezelf in slaap en word morgen weer wakker achter mijn PC. En als ik het erg heb ga ik dan morgenvroeg slapen al denkend dat het nacht is ofwel stel ik vast dat ik slapend zonder broek op straat loop in de morgenuren.
Ik ga mezelf nu onder de dekens stoppen en nog een nachtzoentje geven want ik ben nogal "masochistisch" aangelegd met een groot zelf-ego.
God zei trouwens "bemin uzelf zoals ik mijzelf bemin"
Die mooipraters uit den Bijbel hebben er natuurlijk weer iets anders van gemaakt in den tijd toen er nog wonderen waren aan de lopende band.
Niet moeilijk hoor. Hier een voorbeeld van zulk wonder.
Mozes sloeg met zijn stok op een rots en er kwam water uit. Ik denk dat die vent met een serieuze prostaat zat om zo een behandeling te moeten toepassen om te kunnen plassen. Nu zijn zulke dingen te verklaren met de wetenschap maar toendertijds was dat een mirakel.
In de basiliek van Scherpenheuvel hangt het vol met wandelstokken.
Allemaal mirakels. Natuurlijk heb je als bedevaarder die stok niet meer nodig als je omwille van eksterogen met de huifkar terug naar huis moet.
De laatste tijd komt er niet veel meer bij van mirakels die aan de muur hangen. Ik vraag mij trouwens af of er geen andere problemen zijn dan oog-hoor en voetproblematiek. Zoals de tijden nu zijn verwacht ik eerder dat er af en toe van die latex-spullen tussen de mirakels zouden hangen.
Tenzij "de duivel " ze bij nacht komt halen om zelf te gebruiken.
En nu ga ik stoppen want anders heb ik morgen een oog-mirakel nodig om nog fris te kunnen zien. Sjuuuuus!!!
Ik ga niet opnieuw beginnen kolderen hoor want daarvoor is het te laat op de avond en dan kolder ik mezelf in slaap en word morgen weer wakker achter mijn PC. En als ik het erg heb ga ik dan morgenvroeg slapen al denkend dat het nacht is ofwel stel ik vast dat ik slapend zonder broek op straat loop in de morgenuren.
Ik ga mezelf nu onder de dekens stoppen en nog een nachtzoentje geven want ik ben nogal "masochistisch" aangelegd met een groot zelf-ego.
God zei trouwens "bemin uzelf zoals ik mijzelf bemin"
Die mooipraters uit den Bijbel hebben er natuurlijk weer iets anders van gemaakt in den tijd toen er nog wonderen waren aan de lopende band.
Niet moeilijk hoor. Hier een voorbeeld van zulk wonder.
Mozes sloeg met zijn stok op een rots en er kwam water uit. Ik denk dat die vent met een serieuze prostaat zat om zo een behandeling te moeten toepassen om te kunnen plassen. Nu zijn zulke dingen te verklaren met de wetenschap maar toendertijds was dat een mirakel.
In de basiliek van Scherpenheuvel hangt het vol met wandelstokken.
Allemaal mirakels. Natuurlijk heb je als bedevaarder die stok niet meer nodig als je omwille van eksterogen met de huifkar terug naar huis moet.
De laatste tijd komt er niet veel meer bij van mirakels die aan de muur hangen. Ik vraag mij trouwens af of er geen andere problemen zijn dan oog-hoor en voetproblematiek. Zoals de tijden nu zijn verwacht ik eerder dat er af en toe van die latex-spullen tussen de mirakels zouden hangen.
Tenzij "de duivel " ze bij nacht komt halen om zelf te gebruiken.
En nu ga ik stoppen want anders heb ik morgen een oog-mirakel nodig om nog fris te kunnen zien. Sjuuuuus!!!
-
Mathieu - Lid geworden op: 03 nov 2003, 12:19
- Locatie: Aan de rand van de stad langs het groene bos
Latex-spullen : ik ben er zeker van dat de meerderheid niog steedqs pure natuur doet. En dat marcheert beter dan die latex dinges en dus moeten die niet aan de muur gehangen worden. Of dat ook een wonder is kan ik niet zeggen, maar ik hou het nog steeds op pure natuur.
Gisteren is historie, vandaag is weten, en morgen een misterie
-
Gast
Wacht maar Mathieu, het is nog niet te laat dat gij vroeg of laat ook een wandelstokje zal moeten gebruiken en content zult zijn dat er zulke spullen bestaan om uit de voeten te kunnen.
Onlangs heb ik vernomen waarom er in Scherpenheuvel op dat gebied geen mirakels gebeuren. Men kan aan Ons Lieve Vrouwke niet laten zien wat men mankeert. Doet men toch een inspanning daartoe dan vliegt men buiten en lukt men er toch ongemerkt in om met het mankement uit te pakken dan reageert zij niet. Van Sint Jozef zal ze het niet geweten hebben dat hij mankeerde en nog minder waarvoor dat spul diende aangezien het bij haar toch op een onbevlekte manier gebeurde door iemand anders.
En aangezien ze zelf niet weet wat ze gemankeerd heeft destijds kan je haar ook moeilijk gaan uitleggen hoe erg het is zoiets te moeten missen.
Ne gebroken poot, een scheel oog of een hangzwijnbuik;ne kletskop; daar kan ze nog inkomen denk ik. Dat zal ze wel genezen.
Maar een varken met een hangend staartje zal ze doodnormaal vinden.
Ze heeft nooit anders gezien.
Onlangs heb ik vernomen waarom er in Scherpenheuvel op dat gebied geen mirakels gebeuren. Men kan aan Ons Lieve Vrouwke niet laten zien wat men mankeert. Doet men toch een inspanning daartoe dan vliegt men buiten en lukt men er toch ongemerkt in om met het mankement uit te pakken dan reageert zij niet. Van Sint Jozef zal ze het niet geweten hebben dat hij mankeerde en nog minder waarvoor dat spul diende aangezien het bij haar toch op een onbevlekte manier gebeurde door iemand anders.
En aangezien ze zelf niet weet wat ze gemankeerd heeft destijds kan je haar ook moeilijk gaan uitleggen hoe erg het is zoiets te moeten missen.
Ne gebroken poot, een scheel oog of een hangzwijnbuik;ne kletskop; daar kan ze nog inkomen denk ik. Dat zal ze wel genezen.
Maar een varken met een hangend staartje zal ze doodnormaal vinden.
Ze heeft nooit anders gezien.
-
Gast
Hier volgt het antwoord van een student aan de universiteit op een vraag over de Wet van Boyle.(Het volume van een bepaalde gasmassa is bij gelijkblijvende temperatuur,omgekeerd evenredig met de daarop uitgeoefende druk)
Wie gelovig is, gebruikt natuurlijk de wet van Boyle(als een gas uitzet wordt het kouder en omgekeerd )maar je kan ook als volgt redeneren.Je moet wel eerst weten hoe de massa van de hel verandert in de tijd.We moeten dus het aantal zielen kennen dat de hel verlaat of er toekomt.Ik vermoed dat we zonder risico kunnen aannemen dat eenmaal in de hel, de zielen er niet meer uitgeraken.We onthouden dus dat geen enkele ziel de hel nog verlaat.Voor het berekenen van het getal zielen dat er binnengaat, moeten we kijken hoe de verschillende godsdiensten, die nu in de wereld bestaan ,tewerk gaan .De meeste van deze religies betogen, dat als je geen lid bent van hun godsdienst, ge met zekerheid naar de hel zult gaan.Aangezien er meerdere religies zijn die deze regel toepassen en omdat de mensen slechts één religie aankleven,kunnen we vooropstellen dat alle zielen ipso facto naar de hel moeten gaan .Onderzoeken we nu de snelheid van de volumeveranderingen van de hel, want de Wet van Boyle bepaalt, dat opdat de druk en de temperatuur in de hel onveranderlijk blijven,het volume proportioneel moet uitzetten in functie van het aantal zielen dat binnenkomt.Dat geeft bijgevolg twee mogeljkheden:
1.Als de hel trager uitzet dan de snelheid waarmee de zielen toekomen dan zal de temperatuur en de druk onbeperkt toenemen totdat de hel ontploft.
2.Als de hel sneller uitzet dan de snelheid van aankomst van de zielen dan zal de temperatuur dalen tot de hel bevriest.
Welk alternatief nu kiezen?
Als we het postulaat van mijn klasgenote Jessica aanvaarden, die tijdens mijn eerste studentenjaar volhield:"Het zal koud zijn in de hel vooraleer ik met jou slaap" en rekening houdend met het feit dat ik verleden nacht toch bij haar heb geslapen, is de hypothese waar.Ik ben dus zeker dat de hel exothermisch is en reeds bevroren is geweest.De onvermijdelijke gevolgtrekking van deze theorie is, door het feit dat de hel reeds bevroren is geweest,er geen enkele ziel nog binnen mag en dus niet meer bestaat...Alleen het paradijs blijft over en bewijst daarmee het bestaan van een goddelijk wezen wat blijkt uit het feit dat Jessica deze nacht almaar riep:"Oh mijn god".
Wie gelovig is, gebruikt natuurlijk de wet van Boyle(als een gas uitzet wordt het kouder en omgekeerd )maar je kan ook als volgt redeneren.Je moet wel eerst weten hoe de massa van de hel verandert in de tijd.We moeten dus het aantal zielen kennen dat de hel verlaat of er toekomt.Ik vermoed dat we zonder risico kunnen aannemen dat eenmaal in de hel, de zielen er niet meer uitgeraken.We onthouden dus dat geen enkele ziel de hel nog verlaat.Voor het berekenen van het getal zielen dat er binnengaat, moeten we kijken hoe de verschillende godsdiensten, die nu in de wereld bestaan ,tewerk gaan .De meeste van deze religies betogen, dat als je geen lid bent van hun godsdienst, ge met zekerheid naar de hel zult gaan.Aangezien er meerdere religies zijn die deze regel toepassen en omdat de mensen slechts één religie aankleven,kunnen we vooropstellen dat alle zielen ipso facto naar de hel moeten gaan .Onderzoeken we nu de snelheid van de volumeveranderingen van de hel, want de Wet van Boyle bepaalt, dat opdat de druk en de temperatuur in de hel onveranderlijk blijven,het volume proportioneel moet uitzetten in functie van het aantal zielen dat binnenkomt.Dat geeft bijgevolg twee mogeljkheden:
1.Als de hel trager uitzet dan de snelheid waarmee de zielen toekomen dan zal de temperatuur en de druk onbeperkt toenemen totdat de hel ontploft.
2.Als de hel sneller uitzet dan de snelheid van aankomst van de zielen dan zal de temperatuur dalen tot de hel bevriest.
Welk alternatief nu kiezen?
Als we het postulaat van mijn klasgenote Jessica aanvaarden, die tijdens mijn eerste studentenjaar volhield:"Het zal koud zijn in de hel vooraleer ik met jou slaap" en rekening houdend met het feit dat ik verleden nacht toch bij haar heb geslapen, is de hypothese waar.Ik ben dus zeker dat de hel exothermisch is en reeds bevroren is geweest.De onvermijdelijke gevolgtrekking van deze theorie is, door het feit dat de hel reeds bevroren is geweest,er geen enkele ziel nog binnen mag en dus niet meer bestaat...Alleen het paradijs blijft over en bewijst daarmee het bestaan van een goddelijk wezen wat blijkt uit het feit dat Jessica deze nacht almaar riep:"Oh mijn god".