Poëzie van de dag - PRENTENKABINET

[Bosrankje]

Op 14 april 2012




Wereldtranen


De tranen van de wereld
schreien de wolken
naar beneden
vertroebelen mijn blik
in sporen langs
het raam.

Het groen wordt
groener
en nog zingt er
een vogel
En alle leed wordt
weggespoeld
en eindelijk is er
vrede.

Michelly

[ria]

Omdat (bijna) iedereen hier komt lezen, mijn berichtje hier.
Rankje neem me niet kwalijk aub.
Af en toe open ik opnieuw mijn pc.
Maar bezoeken en vooral schrijven zit er amper in.

Toch wil ik graag iedereen bedanken, die mij steunde en steunt
en die bij mij op bezoek komt. Ik geniet er van.

Rankje en Alter, dit topic mag gezien worden. Proficiat.
Ook aan allen die mooie poëzie schrijven.

Misschien tot later, wie weet?
liefs,
ria

[Bosrankje]

[Bosrankje]

Op 15 april 2012



De donkere winter is voorbij


Met het gezang van de merel
ontwaakte ik in de ochtend zacht
de lucht kleurt rozenrood
wat is het mooi...die wolkenpracht

en de zon doet zijn intrede
gaan de krokussen wijd open staan

dan lokken deze mooie bloempjes
de eerste bijtjes aan

mijn hart gaat alsmaar sneller slaan
de donkere winter is voorbij
bekijk het leven met een lach
want een mooie tijd
breekt voor ons aan.


Morgenstern

[Bosrankje]

Op 16 april 2012



Madeliefjes


madeliefjes dansen op het gras
alsof 't al zomer was

witte blaadjes,geel hart
veel vreugde,geen smart

tekenen op het groene grastapijt
grillige vormen met wit krijt

ze doen ons hart openbloeien
het kleurenpalet kan ons boeien

een ekster trippelt op en neer
er zijn geen regendruppels meer


Nele

[Gast]

Alhoewel er tegenwoordig niet veel inkt aan te pas komt
vind ik dit een gepaste tekst voor dit forum.

Voor velen is het zo dat ze in hun schrijven
alle gevoelens kwijt kunnen die ze moeilijk
tegen anderen kunnen uitspreken,
in de vorm van een gedicht of dagboekverhaal.

Voor allen die hier langskomen
nog veel inspiratie gewenst.

elleke

[Bosrankje]

Lieve elleke,

Zoals Willow, heb je ook geen topic bij ons en dat vind ik heel spijtig,
maar dat heb ik al meermaals geschreven...

Ik leg me dus neer, iedereen is vrij...

De tekst van Stef Bos past inderdaad heel goed in onze Forum !

Voor de meesten van ons komt er niet veel inkt aan te pas maar wees
zeker dat ik het liefst met een vulpen of een balpen gedichten schrijf !
Het geluid van de tikkende toetsen verstoort soms mijn inspiratie...

Momenteel kan ik niets schrijven... en toch zit mijn hoofd zo vol...

Maar mijn bezoek(st)ers bedanken en beantwoorden doe ik heel graag,
heel spontaan, zonder na te denken en met veel vriendschap... het
geeft me een warm gevoel en dat heb ik momenteel echt nodig !

Lieve elleke, onze deur (zowel hier als in onze topics) staat niet op een
kier maar wijd open... en je bent er altijd welkom !

Tot schrijfs en lieve lentegroetjes van ons beiden

Alter en Rankje

[Bosrankje]

Op 17 april 2012




Vraagjes


Die witte sporen op je wang
Is dat een beetje zout ?
En af en toe dan blinkt het wat
Soms lijkt het wel op goud

Die bange blikken in je oog
Is dat herinnering ?
Van een hele zware storm
Die door je hemel ging

Die grijze krullen in je haar
Is dat een verre reis ?
Waarvan je eindelijk thuiskomt
Wat moe maar ook wel wijs


Norman

[Robol]

Elke dag sta ik verwonderd
wat ons Rankje hier verricht
Hoe ze gezwind
ons overdonderd
telkens weer die
plaatjes vindt
bij het dagelijks gedicht !

Proficiat !

Robbe

[Bosrankje]

Sweet dreams en lieve lentegroetjes van ons beiden voor jullie beiden
en Piepje

Alter en Rankje

[Bosrankje]

Op 18 april 2012




Storm aan de kust


Storm op zee
Windkracht acht tot negen
Op volle zee.
Niets dan gietende regen,

De wind tiert door
Mijn wandelweg is nog lang
Er is geen remedie voor
Ook de hondjes moeten er door...

Het maakt ons niet bang.
Het is precies noodweer
Een golf slaat in mijn nek.
Het schuim valt kolkend neer.

Ik wankel maar hoop te blijven rechtstaan
Ik hou mij groot.
Hoelang kan ik dit nog aan?
Hoelang blijf ik nog in nood?

Straks wordt het weer een rustiger tij.

Ninjavincent

[Bosrankje]

Op 19 april 2012




Zij voelt zich goed tussen het koren



Al jaren beperkt in doen en laten
wil zij vandaag haastig naar buiten
geen tegenspraak duldend, jas binnenstebuiten
naar de vertrouwde tuinbank om bij te praten.

Flarden herinneringen keren even weer
die wij met veel aandacht aanhoren
tot zij terug verdwaalt tussen het koren
zoals vroeger, samen met haar knuffelbeer.

Rapke

[Bosrankje]

Op 20 april 2012




Ontbijt op zondag


De kopjes kijken elkaar bemoedigend aan,
onder het licht van de lamp, die nog brandt,
Heel de week vertoeven ze in een donkere kast,
reikhalzend uitziend naar die blije dag.

Maar niet ieder van hen deelt in de vreugde,
een paartje per keer, eerlijk verdeeld.
De achterblijvers lijken teleurgesteld,
maar hun zondagspraatje wordt niet uitgesteld.

“Weet je nog,” zei de suikerpot, die nog maar
af en toe uit de kast komt, “weet je nog,
vroeger… toen ze nog allemaal thuis waren,
toen hadden we geluk, zo met zijn allen aan tafel.”

“Ja, ik herinner het mij,” zei een bordje, “geluk…
maar ook scherven, kijk maar eens naar mij!”
“Wat wil je” sprak haar maatje, “die afwasmachine ook.”
“O, dat vond ik zalig” zei de grote broodschotel.

Zo ging het keuvelen nog een tijdje verder,
tot de theepot zich afvroeg:
“ Wanneer kom ik nog eens aan de beurt? ”
“Schrik niet” zei het eierdopje, “ik vrees: nooit meer.”

De theepot, die al lelijk gehavend was,
schrok zich bijna een hoedje, zodat
zijn gebroken teut, tranen met tuiten weende.
“Stil maar, stil maar,” zeiden enkele borden,
“ook wij hebben onze beste tijd gehad.”

“Weet je,” zei een heel klein vaasje, ergens achterin,
“ als de tuin weer gaat bloeien, ik weet het zeker,
gaan wij samen bloempjes plukken. Ik versier jou
en jij maakt mij mooi." "Hoera, hoera, riepen ze in koor."

En ze maakten nog verdere plannen,
voor een groot tuinfeest, met vele genodigden.
En daar zouden ze allemaal aan meewerken,
klein en groot, gekneusd of niet.

Het licht boven de tafel is gedoofd,
een frêle winterzon doet zich voelen,
schuchter, maar toch verwarmend.
De kopjes en bordjes, straks terug verzameld
zullen elkaar veel te vertellen hebben.

ria

[Bosrankje]

Op 21 april 2012




Laat me gedichtjes schrijven...


Laat me gedichtjes schrijven
over vogeltjes en bijen
over vlindertjes die vrijen
over de sterren en de maan
over een glimlach en een traan

maar vooral over de liefde

Laat me gedichtjes schrijven
over vlinders, over lust
een jongen die een meisje kust
over hemelsblauwe ogen
over zon en regenbogen

maar vooral over de liefde

Laat me gedichtjes schrijven
over het windje in de bomen
over sensuele dromen
over de mees, de nachtegaal
over pracht en over praal

maar vooral over de liefde

Robbe

[Bosrankje]

Op 22 april 2012




Nog heel even


met jou hand in hand
langs de vloedlijn dwalen
Het moment terug halen
voordat jij voorgoed verdween

Nog heel even willen
laten weten hoe dierbaar je was
Mijn armen rondom je leggen
zeggen dat ik je nooit meer vergeet

Nu alleen de stappen maken
warm zand voelt nu koud en kil
Golven lijken grillige contouren
vlucht wanhopig weg over
de natte sporen die zijn daargelaten


Schrijfster