'Poëzie van de dag'

[eurocent1948]

Toevallig las ik in de krant volgend verslag over de zandstormen in de VS




Zandstorm in de VS (Phoenix, Arizona)

Op de wolken zand die de zon verduisteren, probeert een verdwaalde reisduif te landen. Vergeefs: de schoonheid van de wind is een lachertje naast dit ruwe natuurgeweld. Dat oude orgel wordt door de wervelwind warempel de hemel ingeschoten!
' Waar vliegt dat ding heen?' kreunt de 89-jarige dominee-landbouwer John Blindfaith.
'Recht de zee in' raadt zijn 10-jarig zoontje Billy, dat vast gelooft dat alle stormen op zee eindigen.
'Dat kan toch niet?'moppert de dominee.
'Och, ik dacht dat zomaar!' antwoordt Billy, en vervolgt zelfzeker: 'In hogere sferen past zulk instrument best wel, hoor!'
'Oh zon!' juicht Jessy, Billy's zusje, dat wat voorbarig een bliksemflits aanziet voor ons geliefde hemeljuweel.
Maar de storm neemt in hevigheid toe: Een vlinder die haar eerste zomer in schoonheid wil inzetten, gaat schuilen bij enkele angstig bijeengekrulde rupsen, die een rouwlied kwelen. Ze geloven in een afwijkende vorm van predestinatie, waarbij men beweert dat een kind rechtstreeks het paradijs mag binnentreden indien de nimf die het onschuldig wezentje vergezelt naar de hemelpoort, rupsen onder haar voorouders telt en zulks kan staven met gelegaliseerde officiële stukken.
'Ik voel dat wij vrienden voor het leven zullen worden', snikt de angstige vlinder, zich met alle macht aan haar vriendjes vastklampend.
'Hoogtijd dat die wind gaat liggen!' schrijft Jessy op een A1-blad. Al is het eigenlijk een simpel a-viertje, maar de dominee noemt alles A-één.Tempus Fugit, leest de dominee aan de achterkant, waarop hij een pamflet had ontworpen voor een van zijn lezingen. Dan schouwt de boer zijn akkers, waar hij zo vaak in milde avonduren gekuierd had, met belangstelling de groei der gewassen waarderend. 'Neem mij mee', hadden de kinderen hem telkens toegeroepen. Weer hoort hij hun met aandrang overslaande stemmetjes, alsof het nog gisteren was.
Nu is alleen de gedachte aan dergelijke wandeling absolute nonsens Zeker met dit onweer! Bij deze donkerte moeten de kinderen gewoon accepteren dat verhuizen naar een streek met minder rupsen en stormschade de beste optie wordt. Deze verlangens leven trouwens ook bij de vlinder, die hoopt ooit te kunnen ruiken aan haar geluksbloem.

[Bosrankje]

Aan alle vrienden van Poëzie en Proza :

Aarzel niet meer... jullie kunnen goed schrijven !

Probeer het ook eens, het is zo leuk om te doen !

Er valt hier geen prijs te winnen... gewoon jezelf
zijn en iets leuks of serieus, ludiek of emotievol,
over alle titels van de maand hier neer te pennen !

Wij zouden graag navolging daarin willen krijgen
en kunnen toejuichen.

Hopelijk tot schrijfs....

Liefs van ons beiden

Alter en Rankje

[Robol]

Wij aarzelen niet:


Hoog op de wolken heb ik een lied geschreven
door de schoonheid van de wind gedreven
Met dat oude orgel, dat jij me eens hebt gegeven
begeleid ik me, al sla ik er wel eens neven

Ik drijf af naar de zee
de wind heeft weeral zotte kuren
Zo heel alleen in hogere sferen
kan je de wolken moeilijk sturen

Oh zon, je laat mijn wolk verdwijnen
als vlinder fladder ik nu naar benee
Die eerste zomer laat je vrolijk schijnen
met mijn buik vol rupsen duik ik in de zee

Zing maar geen rouwlied, ik zal niet verdrinken
toen ik nog een kind was heb ik leren zwemmen
In café “Het Paradijs” wil ik nog pintjes drinken
en straks moet ik waarschijnlijk ook gaan stemmen

De nimf, waar ik mijn liedje over schreef,
terwijl alras de regendroppen vallen,
zingt met het kabouterkoor een vrolijk lied
“Wij zijn vrienden voor het leven met z’n allen"...

De macht en kracht van tijd mag je niet onderschatten
Het is hoogtijd, ik moet weer huiswaarts keren
De zon staat aan de kim al redelijk laag
en ik wil me nog bij daglicht scheren

Tempus fugit, ginds op de boerderij
schouwt de boer zijn meid en ook zijn ganzen
In wilde avonduren kust hij graag die meid
tot de boerin zei hij, “’t Was maar om te zwanzen”…

Neem mij mee, heeft ze wel eens gevraagd
Hij wist het nog, alsof het gisteren was…
Neen, zei hij, dat zijn absolute nonsens
en er komt onweer, ik voel het aan mijn plas…

De donkerte valt in, de tijd vliegt snel
we accepteren dit met zekere tegenzin
en verhuizen naar de lakens van flanel,
duiken te saam het warme nestje in

We dromen van verlangens en vakantie
Jij gaat morgen een dagje naar de zee
Terwijl ik de tuin wied en patatten plant
Breng je me slazaad en een geluksbloem mee?

R bbe

[Bosrankje]

Beste Robbe,

Zoals gewoonlijk... prachtig !!!

Met een goede dosis humor ...

Heel blij dat je weer kwam opdagen.

Lieve warme juligroetjes van ons beiden

Alter en Rankje

[Bosrankje]

Maar... waar blijven jullie allemaal ?

Geen zin om mee te doen ?

Tot... en lieve warme juligroetjes

Alter en Rankje

[ria]

GEWOONWEG SCHITTEREND,
ieder die op zijn of haar manier
de woorden interpreteert
en ze aaneen rijgt als een gedicht.

Misschien begin ik er ook wel eens aan,
als de tijd mij gunstig is gezind.

Dank lieve dichters, slaap wel
en laat de muze maar in je dromen, komen!

liefs van
ria

[Alterego1]

Poëzie van de dag

Programma voor de maand Augustus 2011


01-08-2011 Frankie met Euwigheid
02 " " " " Frido met Morgen
03 " " " " Sunset met Ik lief de zomer
04 " " " " Herman met Strand en zee
05 " " " " Hilde met Mijmeren
06 " " " " Jadi met Ochtendbeweging
07 " " " " Michelly met Heb ik
08 " " " " Morgenstern met Luisteren
09 " " " " Nele met Jeugdliefde
10 " " " " Norman met Ik wil
11 " " " " Ria met Het langverwachte weerzien
12 " " " " Robbe met Verdriet zonder tranen
13 " " " " Schrijfster met Verborgen tranen
14 " " " " Give met Dag Moeder
15 " " " " Tinneke met Moederskruid
16 " " " " Uvi met Maar ik ben geen filosoof
17 " " " " Alterego met Dingen
18 " " " " Bosrankje met Droom of nachtmerrie
19 " " " " Bomi met Voor en na
20 " " " " Claire met Meningsverschil
21 " " " " Elisa met Vriendschap
22 " " " " Ferry met De blikken doos
23 " " " " Frankie met Vervulling
24 " " " " Hilde met Slecht weer
25 " " " " Janina met Kato
26 " " " " Michelly met Nachtpijn
27 " " " " Nele met De Noordzee
28 " " " " NinjaVincent met Eeuwig leven
29 " " " " Ria met Klokjes
30 " " " " Robbe met De scherpe zeewind
31 " " " " Nienka met Stilte

Groetjes,

Bosrankje en Alterego

[Alterego1]

Poëzie van de dag

De titels van de gedichten voor Augustus 2011
bondig aan elkaar gelinkt.

Het zou voor mij wel een EEUWIGHEID mogen
blijven duren,dacht ik deze MORGEN,want
IK LIEF DE ZOMER,vooral aan STRAND EN ZEE
waar ik onder het MIJMEREN elke OCHTENDBEWEGING
kan gadeslaan.
Ondertussen HEB IK,bij het LUISTEREN naar het geluid
der golven,het gevoel gekregen een JEUGDLIEFDE
herontdekt te hebben.

Maar IK WIL niet al te euforisch overkomen,want
HET LANGVERWACHTE WEERZIEN bezorgde mij
innerlijk zo'n VERDRIET ZONDER TRANEN.Of moet
ik het VERBORGEN TRANEN noemen,bij de gedachte
aan het heengaan van mijn moeder,toen ik haar voor
het laatst zei 'DAG MOEDER' .
Haar MOEDERSKRUID,met die steeds zo zalvende
woorden van haar,heeft nog altijd grote invloed op mij.
MAAR IK BEN GEEN FILOSOOF en dus ga ik over
zulke DINGEN hier ook niet verder uitweiden.

Soms heb ik wel eens 'n DROOM OF NACHTMERRIE
tijdens mijn slaap,wat dan mijn gemoedsstemming
VOOR EN NA wel merkelijk doet verschillen.En soms
resulteert dat in een duidelijk MENINGSVERSCHIL met
mensen die me omringen,zonder dat daarom de
VRIENDSCHAP in het gedrang komt.

Zoals met DE BLIKKEN DOOS,die helemaal mijn
verwachting niet in VERVULLING deed gaan.Het was
een doos zonder inhoud,terwijl ik onder invloed van dat
SLECHT WEER zo hunkerde naar enige zoetigheid,die
volgens mijn gedacht door KATO in die doos verstopt was,
want ik was met Katootje toch naar de botermarkt gegaan.

Maar ach,minder erg dan NACHTPIJN denk ik dan maar
wanneer mijn verblijf aan DE NOORDZEE ten einde loopt.
Niets is met het EEUWIG LEVEN gezegend,daarvan wordt ik
mij weer bewust wanneer daar in dat kleine kerkje het geluid der
KLOKJES,in beweging gebracht door DE SCHERPE ZEEWIND,
weer uitdeint tot 'n roerloos zalige STILTE.

Alterego

http://youtu.be/tfHcjFJ3bAk

[Bosrankje]

Lieve Ria, Vergeet-mijnietje en Marleentje

Liefs van Alter en Rankje



Gedichten voor augustus 2011

Ik filosofeer nogal graag
bijna alles stel ik in vraag...

Neem bijvoorbeeld de eeuwigheid
een mysterie van duurzaamheid...
Hiernamaals zonder begin en zonder einde
om soms echt bang te zijn van ons uiteinde...

Maar als ik vrolijk ben en denk aan morgen,
wil ik luidkeels roepen 'ik lief de zomer !"
lopen door weiden en bossen,zonder zorgen,
of één zijn met strand en zee als 'n dagdromer.

Ik ben nostalgisch aan 't mijmeren
en bij de prille ochtendbeweging,
heb ik zoveel gezien en blijf luisteren
naar de stem der wind als een herinnering
aan m'n jeugdliefde die plots verdween
en mij achterliet, vertwijfeld en alleen ...

Ik wil hopen op het langverwachte weerzien
na een verdriet zonder tranen ,echt onvoorzien.
Mijn lang verborgen tranen deden evenveel pijn
als de wonde van een slangenbeet vol venijn !

Toen ik op een morgen 'Dag moeder' kon zeggen
en de zon terug zag schijnen tussen de wolken,
beleefde ik haar liefde voor mij als moederskruid,
een soort mysterieuze helende zalf voor ziel en huid...

Ik zou het wel willen maar ik ben geen filosoof !
De helaasheid der dingen verontrust mijn geloof...
Ik blijf twijfelen tussen droom en nachtmerrie
en mijn leven is één en al een grote melancholie.

Vóór en na een meningsverschil
kan echte vriendschap bestaan
en zelfs is ze onverwacht of pril,
zal ze aan alles kunnen weerstaan.

Straks heb ik een blikken doos gevonden
en toen ik die open deed, zag ik oorkonden
en dacht :' je wensen zijn niet in vervulling gegaan
want je geloofde niet in jezelf, vond je niet bekwaam'.

Zelfs in de oogstmaand kan er heel slecht weer zijn !
Als ik deze morgen Kato zag, bleek van nachtpijn,
vroeg ik haar om me te vergezellen naar de Noordzee,
rustigaan denkend aan 't eeuwig leven in pais en vree.

Toen wij voor haar grote schuimende golven stonden,
hoorden wij amper in de verte, de kerkklokjes luiden ...
De scherpe zeewind overheerste het geblaf der honden,
ik hunkerde naar volledige stilte, ver van alle geluiden...

Bosrankje

[Robol]

De eeuwigheid zal elke morgen overstijgen,
ik lief de zomer, ook ver van strand en zee
We mijmeren als de herinneringen zwijgen
Mijn ochtendbeweging: ik zet de thee...

Heb ik je al gezegd dat je moet luisteren
naar het liedje dat ik schreef voor mijn zomerbruid
“Onze jeugdliefde zal toch nooit verduisteren,
het langverwachte weerzien met de zomer stel ik maar even uit…”

Verdriet zonder tranen las ik in hun ogen
verborgen tranen, nadat de match verloren was
“Dag moeder!” riep De Saedeleer bewogen
geen moederskruid komt hier nog aan te pas.

Maar ik ben geen filosoof, ja zie
ik hou me bezig met dagdagelijkse dingen
Het leven is een droom of nachtmerrie
maar voor en na de soep wil ik een liedje zingen

Een meningsverschil mag toch geen vriendschap doden
daar mag geen verwarring door ontstaan
Je blikken doos weegt zwaar, is het geen loden?
Ik hoop dat al je wensen in vervulling gaan

Met dit slecht weer, blijf je beter binnen
al is Kato toch naar de botermarkt gegaan
die nachtpijn kwam van het verkeerde linnen
en de Noordzee, ja, die zal nog lang bestaan

Waarschijnlijk heeft die zee een eeuwig leven
in Arnemuiden luiden weer de klokjes
Met de scherpe zeewind wend ik nu mijn steven
en adem de stilte in kleine brokjes...

Robbe

[Bosrankje]

.

Mooi hoor Robbe en ... heel blij dat je maandelijks
jouw eigen interpretatie van onze gedichtenlijst
komt plaatsen !

Bedankt en lieve groetjes in vrede, vreugde en
vriendschap van ons beiden...

Alter en Rankje

[Bosrankje]

En... waar blijven de andere schrijvers en dichters ?

Frankie... ook niet ? Het was nochtans heel mooi !

Lieve groetjes in vrede, vreugde en vriendschap

Alter en Rankje

[_Nele_]

ik wacht al een EEUWIGHEID
op een zonnige MORGEN
ook IK LIEF DE ZOMER
een zonovergoten STRAND EN ZEE

maar het blijft bij MIJMEREN
bij elke OCHTENDBEWEGING
een verlangend LUISTEREN
hoe heerlijk mijn JEUGDLIEFDE was

IK WIL HET LANGVERWACHTE WEERZIEN
niet uitstellen,heb VERDRIET ZONDER TRANEN
en veel VERBORGEN TRANEN

verlang DAG MOEDER te zeggen
ik was een echt MOEDERSKIND
en ik ben geen FILOSOOF
zie Dingen in mijn DROOM OF NACHTMERRIE

VOOR EN NA het MENINGSVERSCHIL
bleef onze VRIENDSCHAP
het was geen BLIKKEN DOOS
maar een volledige VERVULLING

ondanks het SLECHT WEER
ging ik met KATO
zonder NACHTPIJN
op weg naar DE NOORDZEE

we hebben niet het EEUWIG LEVEN
DE KLOKJES zullen klepperen
in de SCHERPE ZEEWIND
daarna volgt de grote STILTE.

Nele

[Alterego1]

Poëzie van de dag

Programma voor de maand September 2011


01-09-2011 Ria met Speelstraat
02 " " " " " Schrijfster met Herfst in aantocht
03 " " " " " Tinneke met Een vriend
04 " " " " " Uvi met Als het aan de kat lag
05 " " " " " Alterego Over smaak en kleur
06 " " " " " Bosrankje met Tussen twee buien
07 " " " " " Bomi met Melancholie
08 " " " " " Claire met Zonsopgang
09 " " " " " Elisa met Herinneringen
10 " " " " " Omi met Rimpels
11 " " " " " Ferry met De Appel
12 " " " " " Frankie met Mijn briesje
13 " " " " " Frido met Ik droom
14 " " " " " Give met September,time to remember
15 " " " " " Herman met Wat een weer
16 " " " " " Hilde met Slapeloosheid
17 " " " " " Jadi met Morgenstilte
18 " " " " " Michelly met Droomwereld
19 " " " " " Morgenstern met Ga je mee?
20 " " " " " Nele met Ik wil vrij zijn
21 " " " " " Nienka met Onmacht
22 " " " " " Norman met Elke dag
23 " " " " " Ria met Kris-kras door elkaar
24 " " " " " Robbe met Toevluchtsoord
25 " " " " " NinjaVincent met Ninja vertelt
26 " " " " " Sunset met Wanneer jij 't wil
27 " " " " " Schrijfster met De waarheid
28 " " " " " Tinneke met Een sombere dag
29 " " " " " Alterego met Herfst
30 " " " " " Bosrankje met Jouw naam

Groetjes,

Bosrankje en Alterego

P.S. Sorry voor het wat latere verschijnen van dit programma,
geheel buiten onze eigen wil,wegens problemen met de P.C.

[Robol]

Ik kuier zwijgzaam door de Speelstraat
waar bladeren van de platanen vallen
omdat de herfst in aantocht is
Een vriend verkoopt gegrilde kwallen.

Als het aan de kat lag
kocht ze paarse truien
Over smaak en kleur valt niet te twisten
bedenk ik zo, tussen twee buien

Met melancholie keek ik naar een zonsopgang
herinneringen, waarvan ik soms nog droom
De peren in de schaal vertonen rimpels
en de appel valt ver van de boom

Ik noem haar soms vertederend “Mijn briesje”
ik droom echt niet, ze is luchtig als de wind
geuren doet ze als een Vlijtig Liesje
zelfs als het regent is ze goed gezind

“September, time to remember !”
een crooner zingt voor een open raam
Ach wat een weer en ’t is pas 4 september
al treft De Boosere geen blaam…

Slapeloosheid, daar lig ik niet van wakker
de morgenstilte wekt me uit een diepe slaap
De droomwereld ben ik al weer vergeten
omdat ik sliep als een pasgeboren schaap

Ga je mee, met mij een pintje drinken?
want ik wil vrij zijn, tussen twee en vier
Al leest ze nu de onmacht in mijn ogen
als ze me pree geeft voor 2 pintjes bier

Elke dag, ga ik met de hond op wandel
de paadjes liggen hier wat kriskras door elkaar
In mijn toevluchtsoord zoek ik een stijve borstel
want mijn hond verliest wat dons en haar

Ninja vertelt de kinderen een sprookje
je mag het horen, wanneer jij ’t wil
De waarheid: Sneeuwwitje baarde zeven dwergjes
want de heks stal vals haar laatste pil

Een sombere dag en niks op televisie
Familie,Thuis en nog wat santenkraam
’t Is herfst, ik ga wat bladeren ruimen
en in een boom, kerf ik jouw naam


Robbe