Arrivage uit Frankies oeuvre

[bo'ke]

Een fijne zondag
bo

[eurocent1948]

Mijn redster.

Bij het beste eten hoort een saus.
Wie daarbij nog een wijntje drinkt,
Verstaat de onvolprezen kracht
Van een aanmoediging of een applaus,
Een uitgestoken hand als je zinkt
Een knipoogje als je’t niet verwacht.

En als ik weer de ravijn in glijd,
Sneller dan de traan op mijn wang,
Wend ik mijn blik naar ‘t hemelblauw,
En vergeet ik al mijn dwaze spijt.
Nu ben ik helemaal niet zo bang.
En dat komt alleen door jou, o vrouw!

[Bomi]

-
-

Eurocent,


Blij je op mijn stekje te ontmoeten, bedankt daarvoor.

Als ik je schrijven overloop denk ik niet dat je nog veel
te leren hebt. Persoonlijk zou ik zeggen je bent méér waard
dan één eurocent!

Van harte welkom.

Groetjes,

Bomi.


- - - - - - -

[eurocent1948]

Janus

Zie je Janus?
Zie je Janus op de muur?
Janus ziet ons van op de muur
En hij volgt ons van op de muur
Over de muur voorbij Janus.
Ken je Janus? Ben je Janus?
Je bent de Janus niet van op de muur,
Maar in alle opzichten
Heb je lijk Janus twee gezichten.
Janus ziet beide kanten van de muur
Maar voor jou ontbreekt het vuur
Van Janus op de muur.
Je spreekt voor Janus van de muur
Maar ontkent de muur
En veinst het vuur.

[eurocent1948]

Abel


Abel was een kind
Abel was bemind
Abel deed wat moet
Abel deed dat goed.

Abel was een boer
Abel had een broer

In de tuin van Abel
Stond de muur naar Babel
En de broer van Abel
Zaaide deze fabel

Abel was de weg
Abel had de pech

Abel dat ben jij
Abel dat is hij
Abel dat zijn wij
Abel was niet vrij.

[Bomi]

-
-
Dag Frankie,




Heel knap en zéér origineel jouw Abel

dat vanzelf overgaat naar Babel.

Wie het leest kan er zijn eigen interpretatie

aan geven. Heel verfrissend nieuwe stijl.


Groetjes,

Bomi.


- - - - -

Vleugel van een libelle in avondlicht.

[eurocent1948]

Gemiste roem.

Mijn wereld telt mijn jaren
Naar de banen rond de zon
Alsof ik grijze haren
Ooit verdringen kon.

Mijn wereld kent mijn daden
In routine en in plicht
En heeft nooit geraden
Wat anders bleef gericht.

Mijn wereld stal mijn kansen
Door systemen van het geld
Zodat mijn bloemenkransen
Te vroeg werden besteld.

[eurocent1948]

Je ogen.

Het waren je ogen die mijn hart vervoerden
En die ik getekend heb op mijn kamermuur.
Ze keken naar mijn studieboeken en loerden
Naar mijn jeugdig verlangen en mijn jongensvuur.

Het waren je ogen die mijn leven stuurden
Over de puinhopen van zo vele dromen,
Over de horizonten waarheen we tuurden,
Om samen naar onze eigen roes te stomen.

Het waren je ogen die me deden wenen,
Van geluk, na een leven lang lachend zweten.
Je ogen zijn onze mooiste edelstenen
Wier rijkdom geen enkel ander mens kan meten.

[eurocent1948]

Tranen

Als de regen met bakken neervalt,
En de droefheid van de daken spoelt
Of het onweer door de bergen knalt,
Raken al mijn vingers onderkoeld.

Als de zon over de toppen sluipt,
Erg moeizaam een cumulus verdrijft,
En mijn schaduw te voorschijn kruipt,
Dat is wanneer mijn hand verstijft.

Als jij dan over mijn schouder kijkt,
En vol blijdschap mijn tekst aanschouwt,
Zacht over mijn klamme handen strijkt,
Worden mijn tranen al minder koud.

[eurocent1948]

Zand

Er zit zand in mijn schoenen.
Maar de duinpan trekt me aan.
Je wacht daar om te zoenen
Als een ranke witte zwaan

Er zit zand in mijn haren
Maar je handen komen los
Je wilt weer niets bewaren
Voor een wandeling in ‘t bos.

Er zit zand in mijn broekzak
Als ik rechtsta na een zucht.
Je trekt alle vouwen strak
En kijkt naar de rode lucht.

[eurocent1948]

Wolkenrij

Voel je je soms ook
Als een plotse rook die opstijgt uit een vuur?

Voel je je dan weer
Als dat kind van weleer zonder rust noch duur?

Voel je dan de vreugd
Van je vergane jeugd die opwelt in je hart?

Voel je ook de pijn
Van wat niet kon zijn door niet gedeelde smart?

Voel je ook zo fel
Je bent van geen tel en verdwijnt met de wind?

Voel je je ook zo bang
Al weet je al lang dat iemand je echt bemint?

[eurocent1948]

Geschenk

Mijn peter is nu weer bij mij
Als zestig jaar geleden
Of is hij nooit weggeweest van mij
Behalve toen hij brood ging kopen
Op maandag na de klok van negen.

Mijn vader zit weer naast mijn bed
Verhaaltjes te vertellen
En elke maal dat hij naar huis wil gaan
Bied ik hem een nieuwe sigaar
Die hij kreeg voor Vaderdag.

Mijn ogen zien hun vaders
En hun peters en hun moeders
En hun meters
En die van elke mens hier ooit geboren
En in een soort tijd verloren

Mijn moeder heeft de Heer geholpen
Bij de schepping van vaders
Zoons en dochters zoals zij
Die moeders werden of ook niet
Maar schiepen zoals Hij.

Ze zijn jong en oud en samen
Overal en er zit een lint
Rond onze levensadem
Die bruist en kolkt in de lust
Van echo’s in de wolken.

[schrijfster]

Welkom, een fijne avond schrijfster

[ria]

Een warme weekend groet,
ria

[eurocent1948]

Hoogmoed

Omdat het stuifmeel op de grindweg sterft
En de hen weldra haar laatste eitje legt ,
Heb ik maar mijn naam in een boom gekerfd,
Vergeefs als in een veel te laat gevecht.

Omdat het zand dat aanspoelt van de zee
verder bouwen moet aan nieuwe duinen,
Help ik de stormwind stiekem graag wat mee
En zaai ik viooltjes in andermans tuinen.

Omdat de zon weer in herhaling valt
Door de nachten steeds weer te verjagen
Heb ik mijn prenten keurig uitgestald,
Achter de ruiten van mijn wagen.

Omdat het gras blijft woekeren in mijn sporen
Wil ik elke stap nauwgezet registreren
Want dan alleen gaat mijn ziel niet verloren
En kan ik de finalisten feliciteren.