Je denkt misschien...

Dit is de plaats waar je jouw verhaal kan vertellen, zorgen delen, troost zoeken/vinden en geven aan elkaar.

Shadowman
Lid geworden op: 10 aug 2006, 19:56

02 mar 2009, 22:10

Weglopen voor wie je echt bent

Leven met een masker
Je vrolijker voordoen dan je bent
Je problemen voor je houden
Weglopen voor wie je echt bent

Niemand hoeft het te weten
Laat iedereen maar denken dat je gelukkig bent
Wat kan hun het schelen
Dat je wegloopt voor wie je echt bent

Jij weet dat je het eigenlijk niet aankan
Dat je niet vrolijk bent
Maar er is niemand die het ziet
Dat je wegloopt voor wie je echt bent

Pas als je het hun vertelt
Dan schrikken ze ervan dat je niet gelukkig bent
En dan zeggen ze je vaak
Dat je niet moet weglopen voor wie je echt bent

Maar dat is niet zo makkelijk als ze denken
Het is niet voor niks dat je zo bent
Het is niet zomaar op te lossen
Dat je wegloopt voor wie je echt bent

Je weet dat het fout is
Dat je gewoon moet zijn wie je bent
Maar dan moet je je verdriet met iedereen delen
Dan loop je liever maar weg voor wie je echt bent

© Schaduw
De waarheid van gisteren
is de onzekerheid van vandaag
en de illusie van morgen.
(Frank Volmer)
----------------
XP, ServicePack3, antivirus Comodo 10.1, kloksnelheid 1.53 GHz, 768 MB

Xke
Lid geworden op: 17 aug 2008, 15:08
Locatie: berchem

24 mar 2009, 11:46

Nu pas lees ik al die mooie woorden.

Weglopen van zijn zorgen kan men toch niet .

Maar uit al die mooie teksten die hier geschreven staan dan kan men wel

weer een beetje voort,zal nog dikwijls terug komen.

Bedankt lieve TillyAfbeelding


Fan
een vriendelijk woord kan wonderen verrichten
Gast

28 mar 2009, 20:16

Gegroet allemaal,

Xke, mensen die iets ergs hebben meegemaakt, storten hun vaak in zorgverlening. Het is een vluchten van... ook een manier van verwerking.
Ik heb dit al vaker gehoord en gelezen, pas als ze hun verdriet een plaatsje hebben gegeven gaan ze naar een zelfhulpgroep, of ze kunnen er gemakkelijker over praten.

Ik begrijp shadowman best.
Ik kan hem niet helpen, maar hij misschien mij. Ik heb geen ervaring met zijn lijden en weet niet de juiste vragen of woorden. Ik weet niet wat mensen dan willen horen. Enkel zij weten het.
Hoe vaak schuwen we mensen bij een overlijden?
We willen hier luisteren, zij moeten hun verhaal vertellen, besef je wat dit
betekent? Telkens opnieuw en opnieuw die wonde openreten, terwijl je weet, ik moet het zelf verwerken.
Ik bewonder de mensen hier zonder géne hun verhaal komen doen.
Je zit tenslotte achter glas tegen een doodvreemde te praten.
Hopelijk kunnen we de mensen overtuigen dat hun leed delen, een hulp voor anderen kan zijn.

Ik wens jullie nog een gezellige avond.

Groetjes.

reline
Lid geworden op: 24 feb 2009, 22:46

29 mar 2009, 00:13

Ook ik lees dit alles voor de eerste keer en dit alles laat me niet onberoerd.
Tilly, jou tekst is ongelooflijk mooi..

Shadowman, ook jou woorden doen je nadenken..

Ik hoop dat iemand die zich in zulke situatie bevindt toch de moed vindt om verdriet te delen met anderen, vb. op dit forum, of dat hij iemand treft die kan luisteren, waarmee hij al wat hem belast, kan delen en dat hij uiteindelijk terug zichzelf kan zijn.

Jely-jeppo, 'mensen die iets ergs hebben meegemaakt, storten zich vaak in de hulpverlening - vluchten - manier om te verwerken'.
Het kan ook anders. Het kan ook zijn dat zij ooit een luisterend oor vonden en dat zij zo dat erge verwerkt hebben en nu op hun beurt anderen willen helpen.

januss
Lid geworden op: 29 mar 2009, 03:54

29 mar 2009, 04:37

Shadowman,
Je tekst is heel mooi,
en drukt heel goed je gevoelens uit.
Je verlangens ook om uit dat keurslijf te treden
waar je al veel te lang in zit
Het is toch zo moeilijk om jezelf
te zijn als je zo dikwijls het deksel op je neus krijgt.
Maar toch denk ik dat er meer mensen zijn dan je denkt die
hun hart op de juiste plaats hebben en die minder bang zijn dan je zelf bent om de echte shadowman te zien.
Iemand die zo'n mooie teksten kan maken heeft,dat kan niet anders,
veel inhoud en dat kan en mag je niet verstoppen.
Misschien helpt het je een beetje om je nickname te veranderen,
kom uit de schaduw want meer mensen dan je denkt willen je in het licht zien.

Je bent niet alleen

reline
Lid geworden op: 24 feb 2009, 22:46

29 mar 2009, 12:39

Nieuwe Bever,
Wij hebben het vorig jaar een 2-tal maanden erg moeilijk gehad met één van de kinderen. Het overheerste je hele denken.
Maar de kinderen zijn volwassen, je hebt ze leren loslaten, ze hebben hun eigen leven, je kan er alleen maar voor hen zijn - die band blijft.
Ze kunnen steeds bij je terecht. Wat het ook zo moeilijk maakt is...je wil helpen.....maar het is hun leven...
Een knopke....misschien iets vinden dat je een periode geestelijk ontlast, waarbij dat denken een tijdlang wegvalt, waarbij je later plots weer op de aarde belandt.
Gast

29 mar 2009, 20:48

Gegroet allemaal,
Het kan ook anders. Het kan ook zijn dat zij ooit een luisterend oor vonden en dat zij zo dat erge verwerkt hebben en nu op hun beurt anderen willen helpen.
Reline, je hebt gelijk, het kan inderdaad anders.

Hier zit ik dan weer...
Besef je nu wat je doet?
Ik ben niet kwaad, helemaal niet, ik wil je enkel bewust maken.

Shadow is een kind verloren, jij wil een luisterend oor zijn en wat doe je, klagen over je kinderen in moeilijkheden.
Ik bedoel dit niet kwaad. Ik stel me de vraag, had je ze dan liever verloren? Het klinkt cru, ik bedoel het niet zo. Verplaats je even in Shadow? Je doet net als iedereen...en hij blijft weer alleen.
Nu lijk ik hier weer de kwade.

Begrijp je Shadow dan niet?

Reline, ik bedoel het echt goed. Ik schrijf het zo opdat je uw fouten zou inzien. Aanvaard het als een ervaring dat ik met u wil delen.
Ik bedank je ook om de manier waarop je reageerde, zo maken we mensen bewust van "onze" fouten. Je mag mij ook op mijn fouten wijzen, ik neem ze graag als leerschool aan.


Misschien moet ik maar naar een zelfhulpgroep stappen om de weten hoe mensen zulk een verdriet verwerken, of om te horen wat zij op zulke momenten willen horen.

Toch bedankt dat je wou delen.
Ik wil enkel leren van andermans ervaring.

Nog een fijne zondagavond gewenst.

Shadow sorry, neem het ons niet kwalijk. We moeten van elkaar leren en durven zeggen hoe het niet moet. We willen allemaal helpen, je ziet hoe moeilijk het is, ondanks de beste bedoeling: hou dit in gedachte.
Bedankt voor je begrip.

reline
Lid geworden op: 24 feb 2009, 22:46

30 mar 2009, 00:03

Jely-Jeppo,

Ik ben blij dat je zegt wat je denkt dat fout is. We kunnen er van leren.

Ik ken shadowman helemaal niet, ik wist ook niet dat hij een kind verloren heeft.
Ik reageerde gewoon op een bericht van Nieuwe Bever van 5 januari.Ik klaag niet en heb helemaal geen problemen met de kinderen. Net als N.Bever aangaf had bij ons één van de kinderen het een bepaald moment niet gemakkelijk. N. Bever stelde toen een vraag die ik nu trachtte te beantwoorden.

Al ken ik Shadowman niet, door die zelfgeschreven tekst begrijp ik hem misschien beter dan je denkt.

Shadowman, ik geloof vast dat je apprecieert dat iemand gewoon over een en ander praat zonder angstvallig bepaalde onderwerpen te vermijden.

Jely-Jeppo, ik merk wel dat het voor jou erg gevoelig ligt, maar de enige die ons kan zeggen hoe hij met een en ander wil omgaan is Shadowman zelf.

Shadowman, moest het je toch pijn gedaan hebben, sorry, het is zo niet bedoeld.

Reline

Shadowman
Lid geworden op: 10 aug 2006, 19:56

01 apr 2009, 10:09

Zoveel reactie's had ik niet verwacht

Ja ik heb een eigen kind verloren :cry:
al is nu bijna 22 jaar ( 13/04/1987) het doet pijn en zekers met speciale dagen

de dag na Daisy's overlijden ben ik het mijn baas gaan vertellen, hij wuifde het weg ( ik werkte er 16 jaar)

Ja ik vlucht weg in de " schaduw " omdat ze me uitlachten in mijn gelaat wanneer ik een traan wegpinkte

ik verwoord mijn verdriet in mijn gedichten op mijn blog

Voor wie me hier een steun geeft


Bedankt

Een zachte blik
Een blij gelaat

Een vriendelijk woord
Een goede raad

Al lijkt het heel gewoon en simpel
Wat je schenkt

Toch is het meer waard
Dan je denkt


lieve groet

© Schaduw
De waarheid van gisteren
is de onzekerheid van vandaag
en de illusie van morgen.
(Frank Volmer)
----------------
XP, ServicePack3, antivirus Comodo 10.1, kloksnelheid 1.53 GHz, 768 MB

reline
Lid geworden op: 24 feb 2009, 22:46

01 apr 2009, 13:24

Shadowman,

Ik vind het moedig dat je er over wil praten.
Ik reageer vanavond op je nieuwe topic. Ik wil er eerst over nadenken.

reline
Lid geworden op: 24 feb 2009, 22:46

01 apr 2009, 23:03

Hallo Shadowman,

Ik stuurde een bericht privé.

Reline

Shadowman
Lid geworden op: 10 aug 2006, 19:56

18 apr 2009, 20:24

Kromgegroeide zielen

Kromgegroeide zielen
overbrugden het leven

Als magneten van energie
in liefde en haat
trokken aan
of verstootten samen
wat niet met hen was opgegaan

Draaiden ze links
ze kleefden
smolten harten tot één
en leefden
samen, gevierd, nooit alleen

In de schaduw van hun hart
schuilden ze samen
voor wat het leven hun gaf
ze hadden geen feestdag nodig
om waar ze van genoten
zo opzichtelijk te vergroten

Draaiden ze rechts
ze botsten
scheidden zich af
en stierven
alleen, vergeten, zonder één

In het vuur van hun twijfel
zochten ze hun eigen straf
de onzekerheid droop er af
Valentijn werd hun engel
als siersteen op hun graf

Kromgegroeide zielen
overbrugden het leven
zochten de zin van hun bestaan
en lieten zich samengaan
om te tonen dat ze noch zielig

Noch onbekwaam beantwoordden
aan de regels van de waan
ongelukkig in hun verbondenheid
tolden ze geheid
dan weer links, dan weer rechts
afstotend beminnend
zelden verleid

Kromgegroeide zielen
overbrugden het leven
om alzo het lot te keren
zodat noch links noch rechts
hen het leven zou dicteren

© Schaduw
De waarheid van gisteren
is de onzekerheid van vandaag
en de illusie van morgen.
(Frank Volmer)
----------------
XP, ServicePack3, antivirus Comodo 10.1, kloksnelheid 1.53 GHz, 768 MB

pilipili
Lid geworden op: 01 jun 2009, 17:01
Locatie: 3680

01 jun 2009, 17:59

Dank je Tilly voor dit mooie gedicht.
Scheiden is inderdaad een beetje sterven.
pilipili

Tilly
Moderator SeniorenNet
Lid geworden op: 24 dec 2002, 15:35
Locatie: aan het bos van den baron

27 okt 2009, 09:49

Aan allen die steeds maar blijven proberen om 'goed' te doen en telkens weer klappen krijgen.

Deze tekst is van Bisschop Muroreba - Zimbabwe


  • Aan allen die zich engageren,

    De mensen zijn onredelijk,
    onlogisch, egocentrisch,
    Hou er toch maar van...

    Als je goed doet,
    zullen de mensen
    je beschuldigen van eigenbelang.
    Doe toch maar goed...

    Als je succes hebt,
    dan krijg je valse vrienden
    en ware vijanden.
    Oogst toch maar succes...

    Eerlijkheid en oprechtheid
    maken je kwetsbaar.
    Wees toch maar eerlijk en oprecht...

    De grootste mensen met de verstandigste ideeën
    kunnen neergeschoten worden
    door de domste mensen met de domste ideeën.
    Denk toch maar ruim...

    Waar je jaren nodig hebt
    daar kan je werk
    in één nacht vernietigd worden.
    Bouw toch maar voort...

    Mensen hebben echt hulp nodig,
    maar weigeren om geholpen te worden.

    Geef de wereld het beste wat je hebt,
    en ze slaan je om de oren.
    Doe toch maar je uiterste best!
Bisschop Muroreba - Zimbabwe

pepalien
Lid geworden op: 23 nov 2005, 15:14
Locatie: Limburg

27 okt 2009, 20:12

lieve Tilly
ja zo is het en niet anders
Afbeelding
lieve groet van Pepa
Gelukkig zijn is niet een bestemming maar een manier van leven