Limburg*De Vallei van de Zwarte Beek
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Vandaag een mooie natuurwandeling gemaakt van "de watersnip" naar de top van de mijnterril van Zolder...
Een voorsmaakje van de foto's
een koppeltje Sint Jansvlinders...
Een voorsmaakje van de foto's
een koppeltje Sint Jansvlinders...
Laatst gewijzigd door Robol op 26 aug 2008, 11:03, 1 keer totaal gewijzigd.
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
Robbe ben benieuwd naar de volgende reeks,
bij de vorige viel me de gelijkheid van vorm op
tussen het vlindertje ' vleugels van papier ' en het
groene blad er rechtsboven. Toeval of niet! Wel mooi.
Mvg.Bomi
-
Robbe ben benieuwd naar de volgende reeks,
bij de vorige viel me de gelijkheid van vorm op
tussen het vlindertje ' vleugels van papier ' en het
groene blad er rechtsboven. Toeval of niet! Wel mooi.
Mvg.Bomi
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Berk met tonderzwammen
stekelige dennenappels van de pinus ....
De Helderbeek
Tonderzwammen
De ring rond de steel van deze paddenstoel zit los en kan men draaien!
vervolgt
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Teunisbloem
Driedistel
De driedistel (Carlina vulgaris) is een monocarpische, tweejarige plant die behoort tot de composietenfamilie (Ásteraceae). De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als vrij zeldzaam en matig afgenomen. De geslachtsnaam Carlina is volgens de legende ontleend aan Karel de Grote die de geneeskrachtige werking van de plant tegen pest zou ontdekt hebben. In werkelijkheid is hij waarschijnlijk net als de naam Carduus afgeleid van het Latijnse woord voor distel. De Nederlandse naam driedistel heeft de plant te danken aan het feit dat er vaak planten voorkomen met drie bloemhoofdjes. De soort is hemikryptofyt.
bron: wikipedia
vervolgt
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
vervolg wandeling naar mijnterril Zolder
Tormentil
De dikke wortel is zowel als medicijn tegen bloedingen, als voedsel, en als rode verf voor leer gebruikt.
De groene stinkwants (nimf)
De wants dankt de naam aan de smerig ruikende stof die wordt uitgescheiden als een exemplaar wordt opgepakt. Deze stof is ook zeer moeilijk afwasbaar en kan door zowel volwassen wantsen als de nimfen worden afgescheiden. De wants leeft ook in bepaalde boomsoorten, en kan als de soort al te massaal voorkomt een hele straat naar de typische chemisch ruikende stof doen stinken.
De groene stinkwants leeft op diverse planten en kruiden, waaruit plantensappen worden opgezogen met de zuigende monddelen. Overigens stinken wel meer soorten wantsen, grotere soorten uit de tropen zijn van verre te ruiken. Een curieus verschijnsel is dat in laboratoria gekweekte exemplaren meestal geen stinkende stof uitscheiden als ze door mensen worden aangeraakt; ze zijn dan aan hun verzorgers gewend. In Nederland en België is de soort algemeen, net als grote delen van Europa.
bron:wikipedia
Van op de mijnterril heeft men een prachtig vergezicht:
Men ziet er de terrils van alle Limburgse mijnen. Zelfs Nederlandse.
Men kan kijken tot in Mol (atoomcentrale) en de kerktorens zijn (figuurlijk) niet te tellen...
Tormentil
De dikke wortel is zowel als medicijn tegen bloedingen, als voedsel, en als rode verf voor leer gebruikt.
De groene stinkwants (nimf)
De wants dankt de naam aan de smerig ruikende stof die wordt uitgescheiden als een exemplaar wordt opgepakt. Deze stof is ook zeer moeilijk afwasbaar en kan door zowel volwassen wantsen als de nimfen worden afgescheiden. De wants leeft ook in bepaalde boomsoorten, en kan als de soort al te massaal voorkomt een hele straat naar de typische chemisch ruikende stof doen stinken.
De groene stinkwants leeft op diverse planten en kruiden, waaruit plantensappen worden opgezogen met de zuigende monddelen. Overigens stinken wel meer soorten wantsen, grotere soorten uit de tropen zijn van verre te ruiken. Een curieus verschijnsel is dat in laboratoria gekweekte exemplaren meestal geen stinkende stof uitscheiden als ze door mensen worden aangeraakt; ze zijn dan aan hun verzorgers gewend. In Nederland en België is de soort algemeen, net als grote delen van Europa.
bron:wikipedia
Van op de mijnterril heeft men een prachtig vergezicht:
Men ziet er de terrils van alle Limburgse mijnen. Zelfs Nederlandse.
Men kan kijken tot in Mol (atoomcentrale) en de kerktorens zijn (figuurlijk) niet te tellen...
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Terwijl deze Sint Jansvlinders zorgen voor nieuw leven...
sterft de andere in de web van een spin...
mooi zijn geeft geen garantie op lang leven !
Wapendrager?
Heivlinder
4stippig Lieveheersbeestje
klein...
kleiner...kleinst...
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Gehakkelde aurelea
Galwespen (superfamilie Cynipoidea) zijn een groep vliesvleugelige insecten, die met een lange legboor hun eitjes in planten leggen, waarna gallen ontstaan. Ze moeten niet verward worden met de galmuggen, die ook gallen maken maar tot een andere orde behoren (tweevleugeligen).
De meest bekende soort is de eikengalwesp (Cynips quercusfolii) die op de onderkant van eikenbladeren 3 centimeter grote gele tot rode galappels veroorzaakt.
Daarnaast zijn op de onderkant van de eikenbladeren in de herfst platronde bolletjes te zien van de vrouwelijke lensgal (Neuroterus quercusbaccarum), die makkelijk loslaten. Vaak is de grond ermee bezaaid. In deze bolletjes overwintert de larve. In mei komen van dezelfde galwesp besgalletjes voor zowel op de jonge bladeren als op de bloemsteeltjes. In deze galletjes kunnen vrouwelijke of mannelijke galwespjes zitten. Ook komt de plaatjesgal of Eikennapjesgal (Neuroterus albipes forma laeviusculus) op de eikenbladeren voor. De kleur kan wit, bleekroze of puperrood zijn en ze zijn 2-4 mm in doorsnee. Ze kunnen zowel aan de onderkant als aan de bovenkant van het blad zitten. Uit deze gallen komen alleen vrouwelijke galwespen.
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...