Waar vandaan: Huisdieren > Vogels > Kanarie > Geschiedenis

Geschiedenis

De Cirinus Canarius.

Over de ontwikkeling van de kanarie zijn diverse verhalen te vinden dit is er een van ,het welke we als correct moeten aannemen is niet te zeggen ,maar er komen toch diverse details overeen ,het geeft toch een vrij reëel overzicht weer.Een van de meeste voorkomende verhalen is het volgende Er zou rond 1402 een Franse matroos op de Canarische Eilanden aan de westkust van Afrika (in de diverse eilanden groepen ) OA : Tenerife ,Grand Canaria Palm enz een inlands meisje hebben leren kennen en is daar mee getrouwd ,hij heeft daar ook de eerste wilde kanarie ontdekt .Zijn Naam was Jean de Bethancourt die leefde grotendeels van de landbouw en visvangst .In zijn vrije tijd kooitjes bouwde en die met kanaries bevolkte en naar Spanje liet overbrengen . Zo zou dus Spanje de eerste kanaries hebben ontvangen .Dit is een van de vele veerhalen .Maar wel staat vast dat in de zestiende en zeventiende eeuw al op veel plaatsen kanaries werden gekweekt.

Ook mooi is het verhaal dat de Spanjaarden in de vijftiende eeuw de handel in kanaries zeer straf in eigen hand hielden en alleen mannetjes uitvoerde naar Italië en Zwitserland ,maar ook hier gong hety mis en is er toch een popje bij een persoon te recht gekomen en die is daar weer verder mee gaan kweken..Ook het verhaal dat een Spaans schip dat op weg naar Livorno door een storm verrast werd op de kust bij Italië De lading bestond voor een groot deel uit kanaries ,de matrozen hebben deze los gelaten op Elba. Ook het volgende is zeer zeker weer de moeite waard om een inzicht te krijgen over het ontstaan van de kanarie.

Sirinus Canarius

Op de Kanarische eilanden en Madeira leeft een tamelijk onooglijk vogeltje. Het is olijfgroen van kleur met een grijsbruine streep tekening. De Kanarie ! Serinus Canarius.
De man heeft iets meer geel in het gevederte, maar over het algemeen.zijn beide geslachten vrij donker en onopvallend van kleur. Dit zijn de voorouders van onze in onvoorstelbare aantallen zang, kleur en postuurrassen gefokte en tot huisdier geworden kanaries. De hele ontwikkeling heeft ongeveer 500 jaar geduurd. In 1478 namen de Spanjaarden bezit van de Kanarische eilanden; de boven genoemde vogel werd door de Spanjaarden spoedig waargenomen, vooral hun lieflijke en afwisselende zang viel hen op.De wilde kanarie is een boomvogel, die zich bij voorkeur in de cipressen ophoudt en daarin buiten de broedtijd in kleine en grotere troepjes overnacht. Gedurende de broedtijd zonderen de paren zich af om hun broed plaatsen in de altijd groene planten en struiken te betrekken, die dan door de mannetjes heftig worden verdedigd.Het kunstzinnig gebouwde nest, bestaat uit witte plantenwol. Het voedsel bestaat uit kleine zaden, bladknoppen en groene scheuten terwijl tijdens de opfok van de jongen ook graag kleine insecten worden genuttigd. Enkele honderden jaren geleden was de gefokte kanarie een soort Status symbool. Menige patriciërsfamilie bezat een kanarie, waarvoor toen een stevige prijs werd betaald.De kanarie was een weelde artikel.Op zon en feestdagen zat de vrouw des huizes met de kanarie op haar rechterwijsvinger in haar prachtige vertrek, om op deze manier bezoek te ontvangen of zich te laten schilderen zoals oude familieportretten ons laten zien.De kanariekwekers waren doorgaans mensen van de werkende klasse.

In Duitsland waren het vooral de arme bergbewoners uit de Harz, die de kanariefok als liefhebberij en als bijverdienste bedreven. Sedert eeuwen zijn miljoenen kanaries uit keukens en dakkamertjes, schuurtjes en hokjes van de Harzer kanariefokkers over de hele wereld vervoerd. In het begin van de 17de eeuw werden vogels van uit Duitsland in Engeland ingevoerd.Zeer spoedig werden deze vogels gekruist met Engelse zangvogel soorten, want ieder land sloeg binnen niet al te lange tijd een eigen zangrichting in. Hoe ontstond nu uit de groene kanarie, die tegenwoordig over de gehele wereld een begrip is geworden, de gele kanarie ?Het was geen plotselinge kleur verandering, maar een zeer lange ontwikkelingsweg.Bij de kweek verschenen soms lichte staart en vleugelpennen. Deze vogels paarde men onder elkaar, hieruit kreeg men geel bonte kanaries. Later kreeg men zelfs helemaal gele, die nog steeds erg in trek zijn. De fokkers in het Harz gebergte hebben de bonte vogels lang geprefereerd, omdat ze meer weerstand bezitten en nog beter zouden zingen dan de gele kanaries. De kopers verlangden steeds meer gele kanaries en zo werden de kwekers als het ware gedwongen gele exemplaren te fokken. In andere landen liep de fokrichting geheel anders. Hervieux de Chanteloup onderscheidde in 1709 al niet minder dan 28 verschillende kanarie kleurslagen in Frankrijk. Er bestonden toen reeds naast de groene, gele en bonte vogels ook al witte, agaatkleurige en kaneel bruine De zogenaamde rode kanaries verschenen pas in de 20ste eeuw door in kruising van de Kapoetsensijs, waardoor de kleurkanarie fok naast de zangkanarie fok een zeer belangrijke plaats ging innemen. De Engelse, Nederlandse en Belgische kanariefokkers legden zich eveneens toe op zeer merkwaardig gevormde en Gevederde kanaries, zodat een nieuwe tak in de kanariesport ontstond. De POSTUURKANARIE deed zijn intrede.

Bron: met dank aan Wout van Gils van de Kanarie homepage