Levensdroom: Het vooruitzicht op een aangename oude dag...

Deze droom houd me al bezig sinds ik begin 20 was. Ik ben verpleegkundige van opleiding en tijdens mijn eerste twee werkjaren verpleegde ik bejaarden in een instelling van het OCMW.
Ik weet dat ik toen al angst kreeg om op zulke manier mijn laatste jaren te zullen moeten slijten als die ouderlingen daar. Niet dat de verzorging op zich slecht was maar vooral het verlies van privacy en persoonlijkheid vond ik verschrikkelijk.
De mensen moesten allemaal op hetzelfde uur opstaan eten en in bad en in bed. Geen inspraak in de maaltijden, nooit meer eens eten wat je lekker vindt. Zelfs naar toilet gaan moest wanneer het personeel het gepland had. Niet uit slechte wil maar gewoon door personeels- en tijdgebrek
Ik vond het verschrikkelijk voor die mensen.
 Eens onderling samenkomen kon dan wel  in zo'n heel ongezellige refter met lelijk meubilair. En dan alleen voor de mobiele mensen. De anderen waren afhankelijk van de goodwill van het personeel. Als je daar dan zat moest je maar wachten tot ze weer tijd hadden om je te komen halen.

Ik heb de laatste jaren van mijn grootouders meegemaakt in een bejaarden tehuis en ook die van mijn schoonouders en tante. En nu, zoveel jaren later is het nog steeds voor mij een zelfde verontrustend vooruitzicht. Tante had het voorrecht om zich een select tehuis te kunnen veroorloven, ruim luxueus, eigen badkamer, eigen meubels enz. Maar toch nog steeds dat personeelstekort om ervoor te kunnen zorgen dat je de nodige privacy kreeg, te kunnen eten wanneer je wilde en waar je trek in had.
Wel was er geen refter maar een mooi restaurant en zelfs een bar om in de loop van de dag iets te drinken of een versnapering te eten en mensen te ontmoeten.

En nu volgt mijn droom: met vier of vijf koppels of alleenstaanden samen een project opstarten van evenveel wooneenheden  plus één met het nodige  comfort. Ook met een lift, en een gezellige gemeenschappelijke ruimte zonder TV. Daar kan je op je appartement naar kijken. Maar waar je bij het licht van een gezellige schemerlamp wat kan lezen of zachtjes praten of zomaar wat kan zitten en luisteren naar de anderen. We zouden het kunnen hebben over recepten, over te maken uitstapjes of vakanties, over de familie, over eventueel gezamenlijke activiteiten, over de tuin...
Ook een tuin zou er moeten zijn. Een waar je zelf kan in werken of niet al naargelang je dat graag doet. Waar kan gebarbecued worden en in de zon gezeten. Waar je je met een glaasje wijn kan instaleren op een mooie tuinzetel of zonnebed.
In één woord: ik zoek het WALHALLA.
En toch denk ik dat het mogelijk moet zijn. Ik heb wel de ideeën maar niet de ervaring om zo iets op poten te zetten.
Het zou een goede locatie moeten zijn in een stad waar van alles te doen is, waar winkels zijn en toch met een ruime tuin. Er zouden ook garages moeten voorzien zijn.
Nu kom ik terug op dat aantal wooneenheden. Stel dat er 4  of 5 koppels of alleenstaanden geïnteresseerd zouden zijn. Dan zou er nog een extra appartement moeten voorzien zijn voor een inwonende verpleegster en eventueel een klusjesman die ook nog als chauffeurvoor onze shuttledienst zou kunnen fungeren of  boodschappen doen voor diegenen die minder goed te been zijn.
Het kan, dat mijn wensen te hoog  gegrepen zijn of niet mogelijk blijken; daarom blijft het tot nu toe ook nog steeds een droom.
Maar als 4 of 5 koppels samen in zulk project zouden stappen, hun eigen huis, dat misschien al een hele tijd te groot is gebleken nu dat alle kinderen de deur uit zijn, zouden verkopen. Zouden we met zijn allen toch genoeg moeten hebben. De kosten voor twee inwonende mensen worden dan gedeeld door het aantal bewoners.
Een degelijke Serviceflat met verzorging, ik denk dan niet alleen aan verpleegkundige zorgen maar ook aan vb de was en de strijk, want die kan je daar niet meer zelf doen, kost al gauw tussen de 1500€ en de2000€ per maand..

Dat geld maal het aantal bewoners, zouden we dan kunnen gebruiken om een verpleegster deeltijds en een klusjesman, deels chauffeur mee te betalen.
Ik reken nu op 1000€ per persoon per maand maal 8 = 8000€ per maand. Daar kan je toch twee mensen mee betalen en ook de maandelijkse kosten van water, gas, elektriciteit, tv-distributie en zelfs het kadastraal inkomen. Moest de regering de sociale bijdrage voor het personeel aanpassen voor zulke initiatieven moet dat toch mogelijk zijn. Of niet?
Ik hoop dus dat,  tegen de tijd dat mijn man en ikzelf , we zijn nu 58 en 60jaar, zover zijn dat ons huis ineens te groot zal blijken, er makelaars zullen zijn die inzien dat dit nog een vrijstaande markt is en dat er van staatswege een  premie zal voorzien  worden om zulke initiatieven te steunen.

Met vriendelijke groeten,

Lipi

Lipi (Winksele) , ingegeven op 18 september 2007, 18:13

In totaal 3095 maal gelezen | 21 waarderingen

Kan u deze droom waarmaken? Klik hier!

Wil je deze levensdroom delen met een vriend? Klik dan hier!

Heb jij ook een levensdroom? Vertel het ons!

Waardeer deze droom

Ik heb ook deze droom (0)

Geen inzendingen

Reacties (3)

Voor de auteur:

Droom tegen de regels? Reactie tegen de regels? Meld het ons op: levensdroomabuse@SeniorenNet.be