Forensische wetenschappers hebben een techniek ontwikkeld die weggeveegde of afgespoelde vingerafdrukken, na jaren weer tevoorschijn kan toveren.

Dactyloscopie is de verzamelnaam voor het zichtbaar maken, classificeren en identificeren van vingerafdrukken. De techniek wordt voornamelijk gebruikt als onderdeel van het forensische luik van een misdaadonderzoek. Het zichtbaar maken van vingerafdrukken gebeurt vandaag doorgaans nog door het oppervlak in kwestie te bepoederen. Maar dan moet de dader natuurlijk wel zo slordig zijn geweest om sporen achter te laten op wapens, deurklinken, muren of het lichaam van een slachtoffer. Een beetje professioneel misdadiger let er daarom goed op dat hij zo weinig mogelijk aanraken, en als dat toch gebeurt veegt hij zijn vingerafdrukken weg met een doekje, of spoelt hij ze af met water.



Engelse onderzoekers van de Universiteit van Leicester hebben nu in samenwerking met de politie van Northamptonshire een nieuwe, revolutionaire methode ontwikkeld. Ze focusten daarbij specifiek op kogelhulzen, want door de combinatie van een vingerafdruk en de warmteontwikkeling tijdens het vuren ontstaat er op het metaaloppervlak door corrosie een onuitwisbaar patroon. De vingerafdruk wordt er als het ware ingebrand. Bovendien kan dit patroon gemakkelijk zichtbaar worden gemaakt, door de gebruikte huls eerst te coaten in een fijnkorrelig geleidend poeder, en er vervolgens een elektrische lading op aan te leggen. Het poeder lijnt zich dan zo op dat de residuele afdruk tevoorschijn komt. En belangrijk: noch met een doekje, noch met water is de vingerafdruk na he vuren weg te krijgen.



Volgens de onderzoekers werkt hun methode bij de kogelhulzen van de meeste vuurwapens, van een kleine revolver tot een Kalasjnikov. De verwachtingen zijn groot: dossiers van onopgeloste misdrijven kunnen na jaren weer vanonder het stof worden gehaald, want op oude kogelhulzen kunnen in vele gevallen toch nog vingerafdrukken zichtbaar worden gemaakt.

 
In samenwerking met Eos magazine