NACHTUILTJES (16)2019
-
Oma-C - Lid geworden op: 20 jun 2010, 15:55
- Locatie: Thuis
Goede morgen alle uiltjes,
een beetje zon heb ik hier maar ik vrees
dat het niet de hele dag zal duren
We pakken het zoals het komt en we
maken er het beste van zou ik zeggen
Dag Bekske doe maar rustig aan...
frankje weeral een mooi plaatje gemaakt..
greetie succes bij de cardioloog straks
Een alle uiltjes die het willen een sterkteknuffeltje
“Het leven draait niet om wat je overkomt, maar hoe je ermee omgaat"
-
meme-rietje - Lid geworden op: 13 okt 2003, 19:51
- Locatie: Zuid-West-Vl.
goeie morgen allemaal
boodschappen dag vandaag, frigo is heel leeg
rare week overmorgen weeral zondag,
maar het verlof is gepasseerd
en de uitnodigingen van verengingen komen weeral binnen
boodschappen dag vandaag, frigo is heel leeg
rare week overmorgen weeral zondag,
maar het verlof is gepasseerd
en de uitnodigingen van verengingen komen weeral binnen
Groetjes van meme-rietje,
het is gemakkelijker op te geven dan door te gaan
het is gemakkelijker op te geven dan door te gaan
-
jadi - Lid geworden op: 25 mei 2006, 17:54
- Locatie: de boterstad
Goede morgen allen, zon komt, zon gaat....Wat zal het worden ?
Tegen de avond zullen we het weten
Het krioelt hier van dikke fazanten en patrijzen, om nog maar van de konijnen te zwijgen
Veel kan ik vertellen maar de fut is er nog niet
Beter, maar diarree en geen eetlust is er nog...
Soit...komt wel in orde
Ik ben intussen al aan het wassen..
De boerin op bezoek gehad, en wat ze zei heb ik onthouden
" Augustus is gebroken" Ze had het over het weer
Ik zei haar dat ik het al zo vreemd vond dat de zwaluwen zo vroeg vertrokken
Toen zei ze mij dat was al de tweede trek hoor....
Tjah ik zit nu ook niet elk moment met neus door de venster te loeren hé
Ik ga eerst om fruit en brood ...
Daarna eten klaar maken kleindochter komt eten
Ze doet vakantiejob hier in het wooncentrum.. En ze heeft onderbroken uren
*Frankje dank om mijn poppenmieke te draaien
toedeloe
menu; kipfilet met appelmoes
't Is goed in eigen hart te kijken nog even voor het slapen gaan.
Of ik van dageraad tot avond geen enkel hart heb zeer gedaan.
Of ik van dageraad tot avond geen enkel hart heb zeer gedaan.
-
Ritavdm - Lid geworden op: 12 feb 2019, 18:39
- Locatie: Groot Ieper
Goeiemiddag
De zon komt en gaat naar eigen goeddunken
'k wist vanmorgen eigenlijk ook niet goed welke dag het is en nog steeds niet
't is precies vrijdag/zaterdag/maandag
Deze voormiddag naar Pop... naar de markt geweest, 12 km ver met de fiets, om elastiek... thuisgekomen zonder elastiek maar met paella. Hele lekkere rijst maar als je in 1 kg paella slechts 6 mossels, 1 kippeboutje en en 5 scampi vindt dan lijkt me dat dan toch hele dure hoor.
De zon komt en gaat naar eigen goeddunken
'k wist vanmorgen eigenlijk ook niet goed welke dag het is en nog steeds niet
't is precies vrijdag/zaterdag/maandag
Deze voormiddag naar Pop... naar de markt geweest, 12 km ver met de fiets, om elastiek... thuisgekomen zonder elastiek maar met paella. Hele lekkere rijst maar als je in 1 kg paella slechts 6 mossels, 1 kippeboutje en en 5 scampi vindt dan lijkt me dat dan toch hele dure hoor.
Oud maar niet Out
-
Ivette - Lid geworden op: 24 nov 2005, 17:36
- Locatie: gits
Ik heb al enkele reisverslagen alleen op de oase gepost maar deze vind ik zo goed geschreven dat ik ze jullie niet wil onthouden:
Vervolg Portugal:
Goeie avond iedereen
De wieg van Portugal stond niet in Lissabon of Porto, wél in Guimaraes. In de vroege 12de eeuw werd hier het koninkrijk gesticht.
Vandaag gingen we kijken of er nog iets van te zien was. En of…
Guimaraes doet bij voetballiefhebbers een belletje rinkelen, maar voorts is het vrij onbekend.
Het stadje beviel ons zeer, met de haast intacte burcht van de eerste Portugese koning, die je al van ver zijn kantelen in de lucht zag steken. Elke aanvaller dacht bij het zien van deze imposante vesting ongetwijfeld twee keer na alvorens de bestorming in te zetten.
Wat verder naar beneden bezochten we het ongeschonden 16de-eeuws paleis van de hertogen van Braganza, nog steeds bemeubeld en gedecoreerd zoals toen. De enorme ruimtes met metershoge eikenhouten gewelven moeten elke bezoeker een gevoel van nederigheid hebben bezorgd. De glanzende houten vloeren, de kunstige gigantische wandtapijten, de onbetaalbare meubelen en de ingenieuze verwarming lieten ons beseffen dat zelfs vijfhonderd jaar geleden al alles mogelijk was voor wie geld en macht had.
Nog verder naar beneden kwamen we dan in het pittoreske centrum van Guimaraes aan. De huizen waren er dicht tegen elkaar geprangd, met typische houten balkonnetjes en raampjes met kleine vierkante verdelingen. We gingen door nauwe straatjes, kwamen op warme pleintjes en konden niet vermoeden hoeveel er nog zouden volgen. Er heerste een zuiderse sfeer met kuierende toeristen in de middagzon, drukbezette tafeltjes aan kleurrijke restaurantjes en een kleine rommelmarkt met oude onleesbare Portugese boeken.
We dronken er een welgekomen verfrissing maar stelden onze lunch nog wat uit.
Bij de terugkeer ging het nog via Amarante, een beetje een ingeslapen stad, met heel veel moderne gebouwen die als in een draaikolk rond een steeds ouder wordend centrum staan geplant. Helemaal beneden heb je een oude brug, een gezellig pleintje en een mooie kerk die met haar oostgevel in het zonlicht baadde.
In die kerk was een bruiloft aan de gang en we hoorden hemelse gezangen door de openstaande deuren ontsnappen. Af en toe kwam een genodigde in suitekledij naar buiten om een sigaretje op te steken, want de dienst duurde lang….
Hier vonden we een aangename, lekker lunch. Het ijsje achteraf was Portugees, had de ober gezegd. Dat was niet te proeven, maar lekker was het alleszins.
Onderweg heb ik vaak aan Gaston Degroote gedacht.
De Portugese wegen zijn goed aangelegd en beter onderhouden dan je hier zou verwachten. Verkeersopstoppingen hebben we nog niet gehad, dat doet zelfs een beetje vreemd aan.
De autowegen lopen overal en nergens naartoe, het zijn meesterwerken van bouwkunst die het schaarse verkeer over talloze viaducten door de bergen loodsen.
Maar op de secundaire wegen miste ik lijnen, streepjes en pijlen, die me zouden wijzen waar de weg eigenlijk was. In Vlaanderen hebben we daarvoor Gaston Degroote, die in opdracht van de Vlaamse wegbeheerders overal ten lande kegeltjes plaatst, malletjes legt en signalisatie spuit. Hulde !
Met winderige groeten (hoewel het nu om 19.45 u op ons balkon nog 24° is).
Guimaraes Paleis Hertog van Braganza
Guimaraes Burcht Koning Alfonso IV
Amarante met zijn gezellig pleintje.
Ik vind dit zeer schoon geschreven al zeg ik het zelf!
Ik ben vanmorgen in onze Carrefour oude bekenden tegengekomen, kon wel niet lang klappen want er stond een file aan de kassa en momenteel moeten de jobstudenten nog veel leren...
Nu, het 3e boek van de 7 zusters Storm aan het lezen!
Vervolg Portugal:
Goeie avond iedereen
De wieg van Portugal stond niet in Lissabon of Porto, wél in Guimaraes. In de vroege 12de eeuw werd hier het koninkrijk gesticht.
Vandaag gingen we kijken of er nog iets van te zien was. En of…
Guimaraes doet bij voetballiefhebbers een belletje rinkelen, maar voorts is het vrij onbekend.
Het stadje beviel ons zeer, met de haast intacte burcht van de eerste Portugese koning, die je al van ver zijn kantelen in de lucht zag steken. Elke aanvaller dacht bij het zien van deze imposante vesting ongetwijfeld twee keer na alvorens de bestorming in te zetten.
Wat verder naar beneden bezochten we het ongeschonden 16de-eeuws paleis van de hertogen van Braganza, nog steeds bemeubeld en gedecoreerd zoals toen. De enorme ruimtes met metershoge eikenhouten gewelven moeten elke bezoeker een gevoel van nederigheid hebben bezorgd. De glanzende houten vloeren, de kunstige gigantische wandtapijten, de onbetaalbare meubelen en de ingenieuze verwarming lieten ons beseffen dat zelfs vijfhonderd jaar geleden al alles mogelijk was voor wie geld en macht had.
Nog verder naar beneden kwamen we dan in het pittoreske centrum van Guimaraes aan. De huizen waren er dicht tegen elkaar geprangd, met typische houten balkonnetjes en raampjes met kleine vierkante verdelingen. We gingen door nauwe straatjes, kwamen op warme pleintjes en konden niet vermoeden hoeveel er nog zouden volgen. Er heerste een zuiderse sfeer met kuierende toeristen in de middagzon, drukbezette tafeltjes aan kleurrijke restaurantjes en een kleine rommelmarkt met oude onleesbare Portugese boeken.
We dronken er een welgekomen verfrissing maar stelden onze lunch nog wat uit.
Bij de terugkeer ging het nog via Amarante, een beetje een ingeslapen stad, met heel veel moderne gebouwen die als in een draaikolk rond een steeds ouder wordend centrum staan geplant. Helemaal beneden heb je een oude brug, een gezellig pleintje en een mooie kerk die met haar oostgevel in het zonlicht baadde.
In die kerk was een bruiloft aan de gang en we hoorden hemelse gezangen door de openstaande deuren ontsnappen. Af en toe kwam een genodigde in suitekledij naar buiten om een sigaretje op te steken, want de dienst duurde lang….
Hier vonden we een aangename, lekker lunch. Het ijsje achteraf was Portugees, had de ober gezegd. Dat was niet te proeven, maar lekker was het alleszins.
Onderweg heb ik vaak aan Gaston Degroote gedacht.
De Portugese wegen zijn goed aangelegd en beter onderhouden dan je hier zou verwachten. Verkeersopstoppingen hebben we nog niet gehad, dat doet zelfs een beetje vreemd aan.
De autowegen lopen overal en nergens naartoe, het zijn meesterwerken van bouwkunst die het schaarse verkeer over talloze viaducten door de bergen loodsen.
Maar op de secundaire wegen miste ik lijnen, streepjes en pijlen, die me zouden wijzen waar de weg eigenlijk was. In Vlaanderen hebben we daarvoor Gaston Degroote, die in opdracht van de Vlaamse wegbeheerders overal ten lande kegeltjes plaatst, malletjes legt en signalisatie spuit. Hulde !
Met winderige groeten (hoewel het nu om 19.45 u op ons balkon nog 24° is).
Guimaraes Paleis Hertog van Braganza
Guimaraes Burcht Koning Alfonso IV
Amarante met zijn gezellig pleintje.
Ik vind dit zeer schoon geschreven al zeg ik het zelf!
Ik ben vanmorgen in onze Carrefour oude bekenden tegengekomen, kon wel niet lang klappen want er stond een file aan de kassa en momenteel moeten de jobstudenten nog veel leren...
Nu, het 3e boek van de 7 zusters Storm aan het lezen!
Ivette
-
greetie - Lid geworden op: 08 jan 2007, 18:17
- Locatie: Land van Nevele
Nog nooit gebeurd was een uur te laat moest 15.30 u zijn ipv 16.30 u heb eens goed gevl..kt! Nu 30 augustus 11.30 u
Ivette, mooi terug
Mijne dag is om zeep Poetske is ook niet gekomen heb maar vlug zelf gedweild
Groetjes
Greetie
Ivette, mooi terug
Mijne dag is om zeep Poetske is ook niet gekomen heb maar vlug zelf gedweild
Groetjes
Greetie
-
jadi - Lid geworden op: 25 mei 2006, 17:54
- Locatie: de boterstad
Sorry Rietjes ik had eerst maar dit gelezen en kreeg de slappe lach
Mijn dag is goed, eens ferm kunnen lachen (niet uitlachen hoor)
Maar ik vond dit zo grappig
't Is goed in eigen hart te kijken nog even voor het slapen gaan.
Of ik van dageraad tot avond geen enkel hart heb zeer gedaan.
Of ik van dageraad tot avond geen enkel hart heb zeer gedaan.
-
Oma-C - Lid geworden op: 20 jun 2010, 15:55
- Locatie: Thuis
Een overtrokken namiddag was het... maar de vrijdagse werkjes zijn gedaan
laat het weekend maar komen, morgen nog een paar boodschappen doen,
wassen, brood bakken... en wat er nog langskomt
Ze beloven regenachtig weer maar dat is meestal "plaatselijk"
en niet altijd hier hé
Geniet allemaal van de komende dagen van wat de planning is
en tot later
“Het leven draait niet om wat je overkomt, maar hoe je ermee omgaat"
-
jadi - Lid geworden op: 25 mei 2006, 17:54
- Locatie: de boterstad
Dat heb je dan als je niet kunt slapen
Je wilt niet piekeren, en opeens bedenkt je iets, en bouwt er een verhaal rond
Jullie moeten het niet lezen hoor...Ik wou mijn geest wat bezigheid geven
Zodat ik straks kan slapen
Hopelijk...
Gelukkig kom ik dit bij mij niet veel voor
De naaidoos
Als ik kon praten,dan begon ik zo...
Toen een jonge vrouw aan haar man vertelde dat hun dochter veel aandacht schonk aan de roze en
lichtblauwe gelakte naaidozen die in de uitstalraam stonden, wist de jonge timmerman wat er hem
te doen stond
Hij nam een vodje papier zijn timmermanspotlood van achter zijn oren en maakte een schets
Ik was in wording....Hij stapte zelfverzekerd zijn atelier binnen.
Zocht langs de muren naar het stuk hout dat hem best uitkwam..
Hij draaide en keerde mij, streelde mij.
Ik werd de winnaar, te groot om in de "houtstoof" van het atelier,
te klein om nog iets deftigs van de maken.
Hij nam zijn T-lat, winkelhaak en meetdriehoek van de muur. Tekende op mij lijnen,
punten en cijfers...Zo liet hij me liggen op zijn werkbank
De dag erop begon hij mij in stukken te zagen, bewerkt geschuurd voorzien van alle mogelijkheden
Toen kwam de dag van de Sint aan. Ik moet op de eerste rij poseren
Groot was de verbazing van het meisje...Ohhh....en ahhhhh...Toen vroeg de moeder "en content
wat de Sint bracht ?...Ja maar dat kleur mama ...Oeps.....
Ik was er echt niet goed van, maar ik begreep haar wel..
Maar het meisje gebruikte me voor haar naaispulletjes en een haaknaald daar moest ik ook voor zorgen..
Ze had een mooi schaartje, en verschillende soorten garenklosjes ,en knopen lagen er ook in de vakjes
Alhoewel dikwijls sloeg ze met mijn deksels zo hard dicht.
En mijn scharnieren werden serieus op de proef gesteld...
Maar ik de naaidoos hielt stand, en wou van geen wijken weten..
Hoe ouder het meisje werd, hoe meer ze van mij ging houden..als ze dacht aan de timmerman.
En staat ze even stil bij de kleine vakjes in de doos die met heel grote mannen handen gemaakt zijn..
Hoe fijn werk het was, en met zoveel liefde gemaakt
Zelfs bij het openen ruikt je mij nog.
Ik ben tenslotte van massieve hout gemaakt, wat je niet zou gehad hebben bij die gelakte vriendinnen
Ik ben er nog altijd en nog altijd goed bewaard voor mijn … ja toch wel al boven 60j.
Ik piep en kraakt nog niet..
Ik wordt zeker 100 jaar..En wie weet kom ik later in de handen van de dochter of kleindochter..
O ja ik zou het nog vergeten te zeggen ,die timmerman dat is de papa van die vrouw die dit schrijft
Beleefde groeten
De naaidoos...
Je wilt niet piekeren, en opeens bedenkt je iets, en bouwt er een verhaal rond
Jullie moeten het niet lezen hoor...Ik wou mijn geest wat bezigheid geven
Zodat ik straks kan slapen
Hopelijk...
Gelukkig kom ik dit bij mij niet veel voor
De naaidoos
Als ik kon praten,dan begon ik zo...
Toen een jonge vrouw aan haar man vertelde dat hun dochter veel aandacht schonk aan de roze en
lichtblauwe gelakte naaidozen die in de uitstalraam stonden, wist de jonge timmerman wat er hem
te doen stond
Hij nam een vodje papier zijn timmermanspotlood van achter zijn oren en maakte een schets
Ik was in wording....Hij stapte zelfverzekerd zijn atelier binnen.
Zocht langs de muren naar het stuk hout dat hem best uitkwam..
Hij draaide en keerde mij, streelde mij.
Ik werd de winnaar, te groot om in de "houtstoof" van het atelier,
te klein om nog iets deftigs van de maken.
Hij nam zijn T-lat, winkelhaak en meetdriehoek van de muur. Tekende op mij lijnen,
punten en cijfers...Zo liet hij me liggen op zijn werkbank
De dag erop begon hij mij in stukken te zagen, bewerkt geschuurd voorzien van alle mogelijkheden
Toen kwam de dag van de Sint aan. Ik moet op de eerste rij poseren
Groot was de verbazing van het meisje...Ohhh....en ahhhhh...Toen vroeg de moeder "en content
wat de Sint bracht ?...Ja maar dat kleur mama ...Oeps.....
Ik was er echt niet goed van, maar ik begreep haar wel..
Maar het meisje gebruikte me voor haar naaispulletjes en een haaknaald daar moest ik ook voor zorgen..
Ze had een mooi schaartje, en verschillende soorten garenklosjes ,en knopen lagen er ook in de vakjes
Alhoewel dikwijls sloeg ze met mijn deksels zo hard dicht.
En mijn scharnieren werden serieus op de proef gesteld...
Maar ik de naaidoos hielt stand, en wou van geen wijken weten..
Hoe ouder het meisje werd, hoe meer ze van mij ging houden..als ze dacht aan de timmerman.
En staat ze even stil bij de kleine vakjes in de doos die met heel grote mannen handen gemaakt zijn..
Hoe fijn werk het was, en met zoveel liefde gemaakt
Zelfs bij het openen ruikt je mij nog.
Ik ben tenslotte van massieve hout gemaakt, wat je niet zou gehad hebben bij die gelakte vriendinnen
Ik ben er nog altijd en nog altijd goed bewaard voor mijn … ja toch wel al boven 60j.
Ik piep en kraakt nog niet..
Ik wordt zeker 100 jaar..En wie weet kom ik later in de handen van de dochter of kleindochter..
O ja ik zou het nog vergeten te zeggen ,die timmerman dat is de papa van die vrouw die dit schrijft
Beleefde groeten
De naaidoos...
't Is goed in eigen hart te kijken nog even voor het slapen gaan.
Of ik van dageraad tot avond geen enkel hart heb zeer gedaan.
Of ik van dageraad tot avond geen enkel hart heb zeer gedaan.
