de tijd van toen: 70 plussers - TE BEWAREN

[SDW]

Ik stel toch vast dat er vandaag hier toch weeral een 100 tal bezoekers zijn geweest om over mijn ervarigen te lezen.

Zoals ik vermelde op 2 Oktober waren wij terug inMerksem en ging ik terug naar school bij De BROEDERS van LIEFDE aan de nieuwe kerk in Merksem.

Het was in de maand November denk ik dat wij voor de eerste maal een eigenaardig gebrom in de lucht waarnamen welk niet het typische geluid was van de regelmatige overvliegende bommenwerpers die naar Duitsland gingen of van de Spitfires.
Plots stopte dat gebrom en een beetje daarna hoorden we een hevige ontploffing.
Later vernamen we dat dit een nieuwe type van vliegtuig was met een kamikaze piloot, maar eigenlijk was dit een van de eerste V1 welk in de streek van Braschaat terecht kwam

Nadien werdt deze eerste VI gevolgt door nog een aantal VI op Antwerpen waar ik me de verneiling heriiner de we naar de stad gingen met tram 3 ,met een overstap via een wankele brug over het Albertkanaal in de omgeving van het sportpaleis en waar we gingen kijken in de stad naar DE REX en naar het MUSEUM van SCHONE KUNSTEN

Na een tijdje kwam er een tweede doder op ons af die men niet hoorde en met plots een hevige ontploffing namelijk de VII

Ik heb geen kennis meer van het aantal doden en gewonden er in die periode vielen of hoeveel VI en VII er in onze omgeving terecht kwamen, maar dat zal men hier wel ergens kunnen terugvinden voor degene die daar meer wensen over te weten

[jeronimo]

De haven van Antwerpen was wel het mikpunt voor de VI en VII's
om trachten de aanvoer van Amerikaanse en Engelse goederen lam te leggen en zo nog een tegenstoot te kunnen uitvoeren.
Hoeveel kinderen, zo rond de tien jaar uit het Antwerpse er niet in ons Pajottenland op " vacantie" gekomen zijn op de vlucht voor de vliegende bommen weet ik niet maar het waren er velen.
Niet dat er in het Brusselse geen vliegende bommen vielen zulle, in bijna alle dorpen rondom ons was er wel eentje gevallen en geloof me vrij, de schrik zat er in. De VI , dit waren lichte vliegtuigjes volgestouwd met spingstoffen, men kon ze van ver horen afkomen door hun licht monotoom geronk, wanneer de motor stilviel was het de hoogste tijd om onder de schoolbanken te duiken, thuis doken me onder de tafel of in de kelder voor de schuilkeder was er geen tijd.
Erger was het met de VII's dit waren echte raketten, men kon ze niet zien of horen aankomen,bij hun val maakten ze een put van wel twee meter diep, in het naburig dorp met name Gooik, viel er eentje achter de schuur van mijn oom, hijzelf had bijna geen schade, wat ruiten aan diggelen en wat pannen weggevlogen maar aan de omliggende huizen
was er veel schade, zal wel door die diepe put gekomen zijn zeker.
De echte lange verhalen zitten er niet meer in maar op een ander inpikken zal ik zeker blijven doen.

[SDW]

In het jaar 2004 was ik te gast in mijn functie van EU-LIAISON OFFICER voor IAOPA op de CANADEESE AMBASADE te BRUSSEL en nam deel aan een receptie ter viering van enkele CANADEESE OUDSTRIJDERS welk betrokken waren bij de bevrijding van BELGIE in 1944.

Op een zeker ogenblik kwam ik in gesprek met een grote canadees over mijn eerste contact in 1944 met de bevrijders en kwam het gesprek over de eenheid met de BISON als embleem en vertelde deze man dat hij in MERKSEM gevangen was genomen door de duitsers in SEPTEMBER 1944.

Het bleek dat deze CANADEES de GROTE CANADEES was welk mij toen in MERKSEM bij zijn gevangen name een knipoog toewierp en kruisten onze wegen zich nu na 60 jaar weer in geheel andere omstandigheden, ik vertelde hem dat in een der kinderen was die bij zijn gevangen name in SEPTEMBER 1944 aanwezig was ( hij was nu een 79 jarige grijsaard die toen als jonge militair ons ter hulp kwam om onze VRIJHEID van het DUITSE juk te bekomen.

BOOMEN ontmoeting elkaar NIET maar MENSEN wel !!!

[Wout]

Fantastisch SDW!! zo'n toevallige ontmoeting. Heb in een vorige bijdrage ook zo'n ontmoeting beschreven. Na 60 jaar!! Wat heeft het lot met ons nog voor?

[jeronimo]

Ik geloof in toeval en heb er al verschillende tegengekomen
maar dit !!!!! na na zoveel jaar, dit is wel een uitzondering hé.
Ondertussen ik toch bezig ben wens ik aan alle schrijvers en lezers
de beste wensen voor kerstmis en nieuwjaar.

[SDW]

MERRY CHRISTMAS.

VREDE op AARDE aan MENSEN van GOEDE WIL

hopelijk moet gij nooit geen OORLOG meemaken

Gelukkig blijven de goede herinneringen terugkomen en zijn de slechte meestal vergeten


WAT is HONGER

SCHRIK om doodgeschoten te worden met een machiengeweer voor uw neus


Het gefluit van naar beneden vallende vliegtuigbommen


Het gegrom dat stil valt van een V1


De inslag van een VII


Maar soms droom ik daar nog wel eens van hoor en ben ik blij dat ik wakker wordt

[jeronimo]

Ja SDW, velen die nu de macht in handen hebben met ellebogenwerk
of coruptie zouden eens meer aan deze tijd moeten herinnerd worden.
Daarom deze tekst uit een kerstliedje.
Vrede op aarde aan alle mensen die van goede wille zijn.

[SDW]

JERONIMO,

Mijn ervaring is dat deze personen geheel niet beinvloed worden door hen deze feiten van de oorlog aan hun aandacht te brengen.

Zij kennen maar een enkel belang en dat is zich te verrijken onafgezien welk leed zij veroorzaken in de wereld hoor !!!

De grote boosdoener is de wapenhandel welk steeds zal zorgen dat er nieuwe afzetgebieden ontstaan, en tevens leveren zijn zzn beide zijden van de betrokken partijen in een conflikt hoor.

Het persoonlijk financieel belang is ook een grote boosdoener want men wil steeds meer eigendom en luxe zonder enige scrupulus

[SDW]

In functie van onze wandeling gisteren naar het restaurant viel mijn blik gisteren weer op het statige gebouw op de Meir te Antwerpen waar tijdens de oorlog de "Veldgendarmerie " van de Duitsers gevestigd was en waar in 1944 mijn vader door zijn bluf ons uit een netelige positie heeft gered.

Wij kwamen terug met enkele tassen waarin gesmokkelde boter en vlees zat dat we waren gaan halen in de streek van Heist op den berg en waren met de trein via lier in berchem beland waar de trein niet meer verder kon wegens bescadiging aan de sporen en wij verder te voet gingen.
We bemerkten dat we voor de spertijd niet meer thuis in Merksem zouden geraken en er waren in die periode zeer veel kontroles.
Mij vader stapte naar de wacht toe en zetten onze tassen daar neer en ging met mij naar binnen en vroeg de officier van wacht te spreken en vroeg hem een toelating om met mij verder te voet naar Merksem te gaan gezien hij mij de zieke zoon naar den buiten terug was gaan halen en wegens het treinprobleem ,niet meer thius konden geraken.
Hij bekwam een" Auschweis" en wij kwamen terug thuis mits wel een 10 maal gekontroleerd te zijn geweest onderweg met onze smokkelwaar.
Geen duitser had het in zijn hoofd gehaald dat iemand met zijn smokkelwaar bij hen een "Auschweis" zou komen ophalen in het hol van de gevreesde veldpolitie !!

Daaruit heb ik geleerd dat men met durf en bluf veel kan bereiken , wat ik later in mijn leven ook een aantal maal met succes heb gebruikt in moeilijke omstandigheden

[Fikske]

Ik heb met veel aandacht je verhalen gelezen SDW. Fantastische belevenissen en nog zoveel meer dat je te vertellen hebt.
Ja, wij hebben het meegemaakt en wensen dat het nooit meer terugkomt, die smerige oorlog. Dat de machthebbers uiteindelijk eens zouden begrijpen dat oorlog niks oplost en enkel miserie met zich brengt.

Ook de andere vertellers zoals Jeronimo, Wout en anderen, lees ik graag.

Ik wil van deze gelegenheid gebruik maken om iedereen het allerbeste te wensen voor het Nieuwe jaar en veel geluk in de toekomst!

Tot later

Fikske

[SDW]

Heden met het bezoek van onze zoon en schoondachter kwam het gesprek ter sprake over de rattenplaag in de kempen.

Ik herinner me vaag nog in gespreken met mijn overleden ouders dat in de periode 1942 toen ik in Frankrijk was dat er ook een rattenplaag was in de winter en ik herinner dat mijn grootvader toen de opmerking maakte dat hij gelukkig toen een zeer bekwame ratten vanger was.

Schijnbaar zijn er in de winter van 1942 heel wat honden, katten en ook ratten gedood geweest en als vlees in circulatie zijn geweest, ikzelf heb dat niet meegemaakt maar ik vermoed dat er nog senioren zijn welk dit zouden kunnen bevestigen

[jeronimo]

Ja SWD, van de rattenplaag kan ik wel iets vertellen.
In die tijd waren er twee soorten ratten, de zwarte en de vosse.
De zwarte waren de zolderratten, ze huisden in schuren, stallen en
graanzolders, het ergste was dat ze gedurende de dag nooit te zien waren, gedurende de koude wintermaanden kwamen ze op de
koeien slapen, kwestie van een warme matras te hebben.
Ik herinner mij nog dat we gewapend met een stok de stal insprongen
en dan maar kloppen, ja met ganse colonnes liepen ze de muren op hierbij namen ze mekaars staart in de muil, het kwam er op aan die ketting te onderbreken dan liepen ze alle kanten uit.
Vader had zijn broekspijpen toegebonden want zo'n donkere pijp was wel een goede ontsnappingsroute. en maar kloppen!!!!! en oppassen
een andere rattenvanger niet te raken. Fier legden we dan onze buit op een rijtje, dit was dan goed honden en kattenvoer.
Anders ging het met de " slaper", dit was een langwerpige bak met deksel en met verschillende ruimten van mekaar gescheiden door een tussenschot met een doorgang, aan de beide uiteinden was er een opening met een afsluitklep. Deze werd tussen de strobussels verstopt, in het voorjaar wanneer ze jongen hadden werden de kleppen neergelaten en naar beneden gehaald, nu was het het werk voor de hond. De hond klaar vóór een van openingen en dan maar op de bak kloppen, wanneer er meer dan een tegelijk wou ontsnappen moesten
we ze trachten dood te stampen.
Wanneer het laatste schoven uit de schuur gedorsen werden
waren we ook gewapend met een stok, zo konden we toch de rattenplaag in toom houden.
De rosse ratten waren de waterratten, men kwam ze tegen in beken en grachten, wat hun menu was, ? ik denk dat het vleeseters waren.
ze waren erg schuw en graafden gangen boven het waterniveau.
Rond de jaren vijftig zijn ze verdwenen maar hadden zich vermengd met de zolderratten zodat er een nieuw ras onstaan was maar even vruchtbaarals de zwarte, "de huidige bruine rat."
"Deze voelt zich thuis zowel in het water als in de kippenhokken waar ze gangen graven en zich tegoed doen aan het kippevoer, ja zelfs eieren en kuikens staan op hun menu.
Al is mijn "dierenrijk" verminderd tot twee kippen, toch hebben ze de laaste weken reeds twee kilo vergif naar binnen, af en toe vind ik er eens eentje die genoeg bloedverdunner( coumarine) binnen had en niet meer in haar schuilplaats geraakte.

[SDW]

JERONIMO, thanks voor de inlichtingen over de rattenplaag.

Heden kreeg ik een E-mailtje van een lezer van dit onderwerp die vond dat ik overdreef als ik zegde dat er ratten werden gegeten.

Ikzelf kan me niet herinneren dat ik dat heb gegeten, ik vermoed wel dat ik een zeker moment kat heb gegeten, want we kweekte konijnen en ik herinner me dat er zeker moment konijn op de menu stond volgens mijn grootvader maar ik kon genoeg tellen om te zien dat er geen van de konijn ontbrak alhoewel mijn grootvader bij hoog en bij laag vasthield dat het een van onze konijnen was ......????

Wat hond betreft heb ik dat in de jaren 60 in zuid amerika gegeten alhoewel ik dit op het ogenblik niet wist.

Tijdens de wereldkampioenschappen zweefvliegen in JUNIN in Argentina waren wij geland in een streek die op de kaart nog een blanco vlek was en men had ons verwitigd op te passen met de stammen die daar woonden.
Wij werden door het stamhoofd daar goed ontvangen en alhoewel wij hun taal niet verstonden verliep alles zeer goed.
S'Avonds was er een groot feest en moesten wij deelnemen aan een wedstrijd om de mooiste hond aan te duiden uit een hondenparade, we hebben later lekker gesmult van een soort hutsepot uit een grote pot en het drinken van Mate uit een bekkertje met een zilveren rietje dat werdt doorgegeven van persoon tot persoon om daar aan te slurpen, en sliepen in een soort hut in een hoop vodden en bladeren.
De dag daarop vertrokken wij terug naar de bewoonde wereld en toen wij onze ervaringen vertelden wees men er ons op dat in die stam het de gewoonte was de mooiste hond te laten kiezen en dat die dan nadien in een soort hutse pot werdt opgegeten met de notablen van de stam.
Zo ver ik lmij kan herinneren was dit lekker en een zeer intresante ervaring........... en vermoedelijk de mooiste hond die wij kozen opgegeten.

[jeronimo]

Ook ik ben bijna zeker dat ik hond gegeten heb.
Toen we in het noorden van Thailand aan en over de grens met cambodja rondtoerden aten we ook zo'n hutsepot, nadien zei de gids
dat we hond gegeten hadden ! maar wat zou er mis aan zijn.?
Dat velen onder ons tijdens de oorlog kat gegeten hebben is juist.
Toen liepen er geen verdwaalde katten rond, ze belandden eerder in
het casserol.zelfs nu worden er katten voor tamme konijnen verkocht.
Is vast te stellen aan de ronde beentjes, die van een konijn zijn platter.
Wat zou er mis zijn met ratten- en puiten-billen( kikvorsen)?
het is zelfs een délicatesse.!!!

[Fikske]

Tijdens de oorlog waren er bijna geen mussen of spreeuwen te zien.
Ik weet dat mijn vader ons( voor hij opgepakt werd om in Duitsland te gaan werken) geleerd had hoe je met een 'mink-ijzer' vogels kon vangen. Ik ben niet beschaamd om te zeggen dat dit een welgekomen afwisseling was op ons vleesarm menu van toen. Al was er aan een mus maar bitter weinig te smullen, toch ging zelfs zo een klein stukje vlees niet verloren en peuzelden we de botjes af tot er niks meer aan bleef.
Wie nooit honger heeft gehad zal dit misschien niet verstaan, maar nood breekt wet.

En wat katten betreft, die liepen heel dun. Ik herinner mij dat de buren lekker 'konijn' aan het eten waren en iedereen had goed gegeten tot ene flauwe-plezante de kop van het zogezegd konijn op tafel bracht. Iedereen zag dat het de kat geweest was die hen zo goed had gesmaakt. De meesten wisten het vooraf maar sommigen hebben alles weer uitgekotst. Zonde eigenlijk.