Historie van Belgie
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
REMOUCHAMPS.
**
Het dorp Remouchamps behoort tot de bekendste dorpen in de Ardennen. Deze eer heeft het dorp vooral te danken aan de beroemde grotten die er werden ontdekt in 1828. Het duurde een kleine 100 jaar voordat het grote publiek een kijkje kon nemen in de grote grotten. Bij een bezoek aan de Ardennen mag u deze grotten gewoonweg niet overslaan. De grotten bestaan uit meerdere zalen. De mooiste zaal wordt ook wel de Kathedraal genoemd en is 100 meter lang en 40 meter hoog. De grotten hebben een onderaardse rivier, de Rubicon, die per boot kan worden bevaren. Een rondleiding door de grotten duurt bijna anderhalf uur. De helft van de tijd wordt per boot afgelegd in soms zeer nauwe gangen. De rondleiding eindigt bij de Palmier, de Palmboom, een fraaie kalksteenformatie.
***
GROT VAN REMOUCHAMPS
***.
De Grot van Remouchamps wordt sinds 1828 door toeristen bezocht. De harshoudende fakkels die destijds door de eerste bezoekers gebruikt werden, moeten maar een vage indruk nagelaten hebben, in vergelijking met de pracht dat heden te zien is, dankzij de luister van de moderne verlichting. De mysterieuze sfeer die hierdoor gecreëerd wordt, overschrijdt van verre de glansrijke ondergrond. Sinds 1924 wordt hij verlicht met een sprookjesachtige verlichting .
De grot van Remouchamps ligt in de provincie Luik en een bezoek aan deze tocht wordt in de twee delen afgelegd. Het eerste deel is een wandeling door meerdere zalen, waaronder de eerste zaal. Reeds 8000 jaar geleden werd deze ruimte door de Paleolithische jagers bewoond. Via een schilderachtig, kleurrijk decor komt men bij de grote zaal de Kathedraal. De paden zijn goed begaanbaar, schoon en slipvrij. Door steeds dieper de grond in te lopen, onder begeleiding van een gids, kan men het wonderlijke spektakel aanschouwen. Ieder natuurlijk wonder wordt tot in detail uitgelegd.
**
Na het hoogtepunt van de Kathedraal, geschiedt het tweede deel van het bezoek in de vorm van een boottocht. De boot glijdt langzaam vooruit over de meanders van de onderaardse rivier, de langste onderwater rivier ter wereld, in mysterieuze stilte bewondert men nieuwe schoonheden, waaronder de palmboom. De bezoeker wordt bij het beginpunt afgezet. Het bezoek duurt ongeveer vijf kwartier. Het park is te bereiken vanaf Luik via de snelweg E25, (richting Bastogne-Luxemburg), afrit 46 Aywaille/Remouchamps. Bij de stoplichten links af en na 1 km bevindt de grot zich aan de linkerkant na de brug over de Amblève, aan het begin van de Rue de Louveigné, te Remouchamps.
***
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/
**
Het dorp Remouchamps behoort tot de bekendste dorpen in de Ardennen. Deze eer heeft het dorp vooral te danken aan de beroemde grotten die er werden ontdekt in 1828. Het duurde een kleine 100 jaar voordat het grote publiek een kijkje kon nemen in de grote grotten. Bij een bezoek aan de Ardennen mag u deze grotten gewoonweg niet overslaan. De grotten bestaan uit meerdere zalen. De mooiste zaal wordt ook wel de Kathedraal genoemd en is 100 meter lang en 40 meter hoog. De grotten hebben een onderaardse rivier, de Rubicon, die per boot kan worden bevaren. Een rondleiding door de grotten duurt bijna anderhalf uur. De helft van de tijd wordt per boot afgelegd in soms zeer nauwe gangen. De rondleiding eindigt bij de Palmier, de Palmboom, een fraaie kalksteenformatie.
***
GROT VAN REMOUCHAMPS
***.
De Grot van Remouchamps wordt sinds 1828 door toeristen bezocht. De harshoudende fakkels die destijds door de eerste bezoekers gebruikt werden, moeten maar een vage indruk nagelaten hebben, in vergelijking met de pracht dat heden te zien is, dankzij de luister van de moderne verlichting. De mysterieuze sfeer die hierdoor gecreëerd wordt, overschrijdt van verre de glansrijke ondergrond. Sinds 1924 wordt hij verlicht met een sprookjesachtige verlichting .
De grot van Remouchamps ligt in de provincie Luik en een bezoek aan deze tocht wordt in de twee delen afgelegd. Het eerste deel is een wandeling door meerdere zalen, waaronder de eerste zaal. Reeds 8000 jaar geleden werd deze ruimte door de Paleolithische jagers bewoond. Via een schilderachtig, kleurrijk decor komt men bij de grote zaal de Kathedraal. De paden zijn goed begaanbaar, schoon en slipvrij. Door steeds dieper de grond in te lopen, onder begeleiding van een gids, kan men het wonderlijke spektakel aanschouwen. Ieder natuurlijk wonder wordt tot in detail uitgelegd.
**
Na het hoogtepunt van de Kathedraal, geschiedt het tweede deel van het bezoek in de vorm van een boottocht. De boot glijdt langzaam vooruit over de meanders van de onderaardse rivier, de langste onderwater rivier ter wereld, in mysterieuze stilte bewondert men nieuwe schoonheden, waaronder de palmboom. De bezoeker wordt bij het beginpunt afgezet. Het bezoek duurt ongeveer vijf kwartier. Het park is te bereiken vanaf Luik via de snelweg E25, (richting Bastogne-Luxemburg), afrit 46 Aywaille/Remouchamps. Bij de stoplichten links af en na 1 km bevindt de grot zich aan de linkerkant na de brug over de Amblève, aan het begin van de Rue de Louveigné, te Remouchamps.
***
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
ZOTTEGEM .
***
***
Aan de voet van de Vlaamse Ardennen bevindt zich dit schitterende stukje Vlaanderen. Een uitgestrekte streek van beboste heuvels, verrassende panorama's met zichten op molens en kastelen, pittoreske dorpen, de Zwalmvallei en de steden Oudenaarde, Ronse en Zottegem. Dit dorpje wordt ook wel eens, naar de welbekende Graaf van Egmont, ‘Egmontstad’ genoemd.
*****
MUSEUM VOOR FOLKLORE (ZOTTEGEM)
***
Dit museum was eerst gehuisvest in het kasteeltje op het Domein van Breivelde maar is sinds januari 1997 gevestigd in de Grotenbergestraat. Dit was in de 19de eeuw een pastorie. Verscholen achter een muur komt men langs een smal poortje op een binnenpleintje met daarop het gebouw, compleet met klokkentorentje en haan.
Het museum geeft een beeld van de preïndustriële samenleving met oud huisraad, landbouw- en ambachtenalaam en souvenirs van het vroegere verenigingsleven. Daarnaast treft u in dit museum de beroemde handschoenkamer aan. De familie Schollaert, van Sint-Maria-Oudenhove, schonk aan de stad Zottegem een collectie handschoenen, die een beeld geeft van de handschoennijverheid vanaf het einde van de 19de eeuw tot pakweg de jaren ’50-‘60. Een deel van deze collectie wordt nu tentoongesteld in het Museum van Folklore.
De verzameling, door de familie Schollaert geschonken, geeft een overzicht van de diverse bewerkingen om van leder - of een andere stof - tot een handschoen te komen. Typerend voor de streek was het getrapte systeem, met de fabrikant, de uitgever en de thuiswerkster. Het snijden van de handschoen gebeurde bij de fabrikant. De Belgische fabrikanten woonden vooral in Brussel. Buitenlandse fabrikanten waren voor de Tweede Wereldoorlog vooral Duitsers. Later kwamen ze uit Nederland, Frankrijk en de Verenigde Staten en, na het koelen van de oorlogsweeën, opnieuw uit Duitsland.
De fabrikant zond de gesneden handschoenen naar een naaiatelier. Ze werden ter plaatse genaaid of uitgegeven aan thuiswerksters, die van de uitgever de nodige machines kregen. Thuiswerksters waren typisch voor onze streek. Aanvankelijk naaiden zowel mannen als vrouwen handschoenen, maar na de aanleg van de spoorweg naar Henegouwen, verlieten de meeste mannen de handschoennijverheid om te gaan werken in de mijnen of de staalfabrieken, vooral bij de Usines Gustave Boël.
De naaisters waren gespecialiseerd in handbroderie, fantasie met de machine, stepnaadwanten, oversteeknaadwanten of Celliernaadwanten. Elke naaister had een specialiteit. Dat betekent dat aan één paar handschoenen door verscheidene thuiswerksters werd gewerkt. Bij elke tussenstap werden de handschoenen terug naar de uitgever gebracht, die ze dan verder verdeelde, tot de handschoen helemaal af was.
In de handschoenkamer ziet u vertrekkend van de diverse soorten leder en stof, hoe een handschoen werd gesneden en hoe dan die verschillende onderdelen aan elkaar werden genaaid. Aanvankelijk gebeurde dat met de hand, later met het zogenaamde kleine mechaniek, om omstreeks 1865 over te schakelen op naai- en stepmachines. Van al deze toestellen zijn er voorbeelden te zien.
Een belangrijk onderdeel van de handschoennijverheid was de broderie en fantaisie. Het eerste slaat op de met de hand genaaide versieringen; de tweede term wordt gebruikt voor machinaal aangebrachte versieringen. Een opvallend instrument is het broderie-ijzer. Om aan te geven waar de broderie moest komen, werd de handschoen eerst voorzien van merktekens. Deze werden in het leder geklopt met specifieke ijzers, de broderie-ijzers. Bij het snijden van de handschoen was het beginpunt van de broderie al aangebracht onder de vorm van een gaatje.
Een eerste persoon, de klopper, zette hier het begin van het ijzer. De onderkant werd aangepast door de handschoen iets verder of iets korter op de blok te leggen. Een tweede persoon klopte dan met een houten hamer het ijzer in het leder. De blok was meestal uit lindehout, of uit een andere zachte houtsoort. De vorm van de ijzers wisselde naargelang het gewenste patroon. Er bestonden honderden soorten, die de mode volgden. Gespecialiseerde smeden maakten de ijzers ter plaatse. Elk ijzertype had een specifieke naam, bijvoorbeeld de broderie grecque.
De allerlaatste bewerking van de handschoen was het opkuisen. Dit werd gewoonlijk gedaan op het atelier van de uitgever. Eerst werden de vingers en de duim nagekeken met de baget. Met dit instrument kon men de vingers uitrekken om na te gaan of er geen steken gevallen waren, dat wil zeggen dat alle steken gedaan waren en er geen gaten vielen. Vervolgens werd het patroon bovengehaald. Dit is een kartonnen mal van de juiste grootte. De handschoen werd erop gelegd en uitgetrokken tot ze de vereiste grootte had. Bij werksters die een te grote boord naaiden, kon de handschoen wel eens krimpen. Deze kartonnen mal werd later vervangen door de houten handen.
***
Nu werd de maat van de handschoen in het leder gestempeld. Dan koppelde men de linker handschoen aan de rechter, dit met een speciale steek aan de zijkant, ongeveer 5 cm van de bovenboord, de duimen naar binnen. Als laatste bewerking werden de glacé handschoenen nog een extra gepolijst op een fluwelen draaiende rol. De suède handschoenen werden met een fijn metalen borsteltje geborsteld. Ieder paar handschoenen werd dan verpakt in een plastic of mica zakje, waarop de naam van de fabrikant. Alles werd nu ingepakt en naar de fabrikant teruggezonden. Hij stond in voor de verdeling naar de winkels. Al die toestellen en machines, samen met een schitterende collectie handschoenen kan je gaan bekijken in dit schitterende Museum voor Folklore.
****
OUDENAARDE.
***
Oudenaarde ligt in het hart van de Vlaamse Ardennen, in de provincie Oost-Vlaanderen. Oudenaarde is de tweede kunststad naast Gent, van Oost-Vlaanderen. Het is gelegen aan de linkeroever van de Schelde. De geschiedenis gaat terug tot rond het jaar 900. Links van de Schelde lag het Franse Rijk met het graafschap Vlaanderen en rechts lag het Duitse Rijk. Rond het jaar 1000 groeide de Scheldevallei uit tot een conflictzone, want Vlaanderen wilde zich uitbreiden. Om dit te verhinderen had het Duitse Rijk langs de Schelde drie verdedigingszones uitgebouwd: Antwerpen, Valenciennes en Ename (gelegen op drie kilometer van Oudenaarde).
Doch Ename werd ingenomen door Vlaanderen, de groei van Ename werd gestopt, en er werd een abdij gebouwd. De twee andere verdedigingspunten van het Duitse Rijk bleven stand houden en werden grote steden, namelijk Antwerpen en Valenciennes. Door de inname van Ename werd Oudenaarde een belangrijke stad en groeide verder uit. De welvaart kwam er van de 14de tot de 17de eeuw door zijn tapijtnijverheid. In die tijd kwamen ook de voornaamste bouwwerken tot stand. In de 18de eeuw brak deze nijverheid af.
****
Bezienswaardigheden in Oudenaarde zijn onder andere het laatgotische huis van Margaretha van Parma. Naast dit schitterende huis staat de Bouwdewijnstoren, een zeldzaam voorbeeld van een middeleeuwse, stedelijke patriciërstoren. Zuiver en alleen gebouwd als prestige, een getuigenis van de hoogmoed van de stedelingen. De Sint-Walburgakerk is de hoofdkerk van Oudenaarde. De bouw is gestart in 1420, doch nooit afgewerkt. Het interieur is grandioos maar toch ook sober. Achter deze kerk ligt het Onze Lieve Vrouwenziekenhuis. Hier staan nog zeer oude gebouwen die in een zeer goede staat verkeren zoals de Gotische hospitaalkapel, het 18de eeuws kloosterhospitaal met een pracht van wandtapijten en de 17de eeuws Bisschoppenhof met de zeer luxueuze afwerking.
****
RONSE
******
Ronse is de koningin van de Vlaamse Ardennen. Hier klopt het hart van deze prachtige streek. Evenals in de andere steden in de omgeving kan Ronse verwijzen naar een woelige geschiedenis. Destijds bloeide hier de lakennijverheid.
Ronse ligt op de taalgrens en heeft bijgevolg het statuut van taalgrensgemeente met faciliteiten voor de Franstaligen. De meeste Ronsenaars zijn tweetalig en spreken uiteraard ook het plaatselijke dialect dat merkwaardig genoemd kan worden. Door de Franstalige invloeden (de "huig-r") en de grote inwijking van Gentse arbeiders in de vorige eeuw lijkt het "Ronsies" eerder op het Gentse dialect dan op de andere spreektalen uit de buurt. Niets is beter dan een bezoekje aan een volkscafé om dit sappige taaltje eens in het echt te aanhoren.
De plaats van Ronse was reeds tijdens de Romeinse tijd bewoond (vele vondsten van oude Romeinse dakpannen en stenen vindt u in de St-Hermescrypte). Voor het eerst zou een klooster gesticht zijn door de H.Amandus rond 650-660 n.Chr. Lodewijk de Vrome, de kleinzoon van Karel de Grote, schonk dit domein aan de Abdij van Kornelimunster. Hierdoor kwam de relikwie van een Romeins martelaar naar hier, namelijk de Heilige Hermes (6 juli 860). Voor de verdere uitbouw van de stad is dit zeer belangrijk geweest.
Ter ere van St-Hermes werd er in 1089 een crypte gebouwd onder de St-Hermeskerk. Een crypte met 32 zuilen is uniek en vormt dan ook het toeristisch hoogtepunt van Ronse. Het is een belangrijke bedevaartplaats geworden. De St-Hermeskerk dateert uit de 15de/16de eeuw en heeft een mooi interieur en bevat een waardevolle kerkschat. De stijl is laatgotisch. Deze kerk werd gebouwd door de kerkelijke overheid ter ere van St-Hermes en zijn bedevaarders. St-Hermes is de genezer van de krankzinnigen.
Van eind de 19de eeuw tot 1960 kende Ronse een bloeiende textielnijverheid. Na 1960 ging de textielbranche achteruit mede door de concurrentie van Engeland. Een andere belangrijke oorzaak was de berusting. Het Textielmuseum wil deze geschiedenis levendig houden met nog in werking zijnde machines. Het Museum voor Folklore is ook in dezelfde hoek van het centrum gelegen. Ronse is een rijke stad geweest door zijn textielnijverheid. In dit museum probeert men die geschiedenis voor te stellen.
*****
MUSEUM VOOR FOLKLORE (RONSE)
Het folkloremuseum van Ronse is sinds 1952 gevestigd in een voormalige kanunnikenwoning, gelegen aan het Bruulpark, achter de Sint-Hermeskerk. Het museum schetst een beeld van het rijke stadsleven. In het museum treft u Louis XV en Louis XVI meubilair en werken van locale kunstenaars aan. Een aantal verdienstelijke stadsgenoten worden in het licht gesteld: taal- en letterkundigen, ingenieurs, geologen, archeologen en pedagogen. In de gildezaal vindt u de rijke verzameling van de schuttersgilden en er word ook een ruimte voorbehouden voor prehistorische vondsten uit de streek.
In de andere afdeling van het museum vindt u de reconstructie van een aantal oude ambachtsateliers met uiteraard een weverskamer, immers textiel was van oudsher van groot belang voor Ronse. Een gerelateerde tentoonstelling in dit verband vindt u in het vlakbij gelegen textielmuseum. Het bezoek eindigt in het estaminet "In den Dragonder".
*****
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php
***
***
Aan de voet van de Vlaamse Ardennen bevindt zich dit schitterende stukje Vlaanderen. Een uitgestrekte streek van beboste heuvels, verrassende panorama's met zichten op molens en kastelen, pittoreske dorpen, de Zwalmvallei en de steden Oudenaarde, Ronse en Zottegem. Dit dorpje wordt ook wel eens, naar de welbekende Graaf van Egmont, ‘Egmontstad’ genoemd.
*****
MUSEUM VOOR FOLKLORE (ZOTTEGEM)
***
Dit museum was eerst gehuisvest in het kasteeltje op het Domein van Breivelde maar is sinds januari 1997 gevestigd in de Grotenbergestraat. Dit was in de 19de eeuw een pastorie. Verscholen achter een muur komt men langs een smal poortje op een binnenpleintje met daarop het gebouw, compleet met klokkentorentje en haan.
Het museum geeft een beeld van de preïndustriële samenleving met oud huisraad, landbouw- en ambachtenalaam en souvenirs van het vroegere verenigingsleven. Daarnaast treft u in dit museum de beroemde handschoenkamer aan. De familie Schollaert, van Sint-Maria-Oudenhove, schonk aan de stad Zottegem een collectie handschoenen, die een beeld geeft van de handschoennijverheid vanaf het einde van de 19de eeuw tot pakweg de jaren ’50-‘60. Een deel van deze collectie wordt nu tentoongesteld in het Museum van Folklore.
De verzameling, door de familie Schollaert geschonken, geeft een overzicht van de diverse bewerkingen om van leder - of een andere stof - tot een handschoen te komen. Typerend voor de streek was het getrapte systeem, met de fabrikant, de uitgever en de thuiswerkster. Het snijden van de handschoen gebeurde bij de fabrikant. De Belgische fabrikanten woonden vooral in Brussel. Buitenlandse fabrikanten waren voor de Tweede Wereldoorlog vooral Duitsers. Later kwamen ze uit Nederland, Frankrijk en de Verenigde Staten en, na het koelen van de oorlogsweeën, opnieuw uit Duitsland.
De fabrikant zond de gesneden handschoenen naar een naaiatelier. Ze werden ter plaatse genaaid of uitgegeven aan thuiswerksters, die van de uitgever de nodige machines kregen. Thuiswerksters waren typisch voor onze streek. Aanvankelijk naaiden zowel mannen als vrouwen handschoenen, maar na de aanleg van de spoorweg naar Henegouwen, verlieten de meeste mannen de handschoennijverheid om te gaan werken in de mijnen of de staalfabrieken, vooral bij de Usines Gustave Boël.
De naaisters waren gespecialiseerd in handbroderie, fantasie met de machine, stepnaadwanten, oversteeknaadwanten of Celliernaadwanten. Elke naaister had een specialiteit. Dat betekent dat aan één paar handschoenen door verscheidene thuiswerksters werd gewerkt. Bij elke tussenstap werden de handschoenen terug naar de uitgever gebracht, die ze dan verder verdeelde, tot de handschoen helemaal af was.
In de handschoenkamer ziet u vertrekkend van de diverse soorten leder en stof, hoe een handschoen werd gesneden en hoe dan die verschillende onderdelen aan elkaar werden genaaid. Aanvankelijk gebeurde dat met de hand, later met het zogenaamde kleine mechaniek, om omstreeks 1865 over te schakelen op naai- en stepmachines. Van al deze toestellen zijn er voorbeelden te zien.
Een belangrijk onderdeel van de handschoennijverheid was de broderie en fantaisie. Het eerste slaat op de met de hand genaaide versieringen; de tweede term wordt gebruikt voor machinaal aangebrachte versieringen. Een opvallend instrument is het broderie-ijzer. Om aan te geven waar de broderie moest komen, werd de handschoen eerst voorzien van merktekens. Deze werden in het leder geklopt met specifieke ijzers, de broderie-ijzers. Bij het snijden van de handschoen was het beginpunt van de broderie al aangebracht onder de vorm van een gaatje.
Een eerste persoon, de klopper, zette hier het begin van het ijzer. De onderkant werd aangepast door de handschoen iets verder of iets korter op de blok te leggen. Een tweede persoon klopte dan met een houten hamer het ijzer in het leder. De blok was meestal uit lindehout, of uit een andere zachte houtsoort. De vorm van de ijzers wisselde naargelang het gewenste patroon. Er bestonden honderden soorten, die de mode volgden. Gespecialiseerde smeden maakten de ijzers ter plaatse. Elk ijzertype had een specifieke naam, bijvoorbeeld de broderie grecque.
De allerlaatste bewerking van de handschoen was het opkuisen. Dit werd gewoonlijk gedaan op het atelier van de uitgever. Eerst werden de vingers en de duim nagekeken met de baget. Met dit instrument kon men de vingers uitrekken om na te gaan of er geen steken gevallen waren, dat wil zeggen dat alle steken gedaan waren en er geen gaten vielen. Vervolgens werd het patroon bovengehaald. Dit is een kartonnen mal van de juiste grootte. De handschoen werd erop gelegd en uitgetrokken tot ze de vereiste grootte had. Bij werksters die een te grote boord naaiden, kon de handschoen wel eens krimpen. Deze kartonnen mal werd later vervangen door de houten handen.
***
Nu werd de maat van de handschoen in het leder gestempeld. Dan koppelde men de linker handschoen aan de rechter, dit met een speciale steek aan de zijkant, ongeveer 5 cm van de bovenboord, de duimen naar binnen. Als laatste bewerking werden de glacé handschoenen nog een extra gepolijst op een fluwelen draaiende rol. De suède handschoenen werden met een fijn metalen borsteltje geborsteld. Ieder paar handschoenen werd dan verpakt in een plastic of mica zakje, waarop de naam van de fabrikant. Alles werd nu ingepakt en naar de fabrikant teruggezonden. Hij stond in voor de verdeling naar de winkels. Al die toestellen en machines, samen met een schitterende collectie handschoenen kan je gaan bekijken in dit schitterende Museum voor Folklore.
****
OUDENAARDE.
***
Oudenaarde ligt in het hart van de Vlaamse Ardennen, in de provincie Oost-Vlaanderen. Oudenaarde is de tweede kunststad naast Gent, van Oost-Vlaanderen. Het is gelegen aan de linkeroever van de Schelde. De geschiedenis gaat terug tot rond het jaar 900. Links van de Schelde lag het Franse Rijk met het graafschap Vlaanderen en rechts lag het Duitse Rijk. Rond het jaar 1000 groeide de Scheldevallei uit tot een conflictzone, want Vlaanderen wilde zich uitbreiden. Om dit te verhinderen had het Duitse Rijk langs de Schelde drie verdedigingszones uitgebouwd: Antwerpen, Valenciennes en Ename (gelegen op drie kilometer van Oudenaarde).
Doch Ename werd ingenomen door Vlaanderen, de groei van Ename werd gestopt, en er werd een abdij gebouwd. De twee andere verdedigingspunten van het Duitse Rijk bleven stand houden en werden grote steden, namelijk Antwerpen en Valenciennes. Door de inname van Ename werd Oudenaarde een belangrijke stad en groeide verder uit. De welvaart kwam er van de 14de tot de 17de eeuw door zijn tapijtnijverheid. In die tijd kwamen ook de voornaamste bouwwerken tot stand. In de 18de eeuw brak deze nijverheid af.
****
Bezienswaardigheden in Oudenaarde zijn onder andere het laatgotische huis van Margaretha van Parma. Naast dit schitterende huis staat de Bouwdewijnstoren, een zeldzaam voorbeeld van een middeleeuwse, stedelijke patriciërstoren. Zuiver en alleen gebouwd als prestige, een getuigenis van de hoogmoed van de stedelingen. De Sint-Walburgakerk is de hoofdkerk van Oudenaarde. De bouw is gestart in 1420, doch nooit afgewerkt. Het interieur is grandioos maar toch ook sober. Achter deze kerk ligt het Onze Lieve Vrouwenziekenhuis. Hier staan nog zeer oude gebouwen die in een zeer goede staat verkeren zoals de Gotische hospitaalkapel, het 18de eeuws kloosterhospitaal met een pracht van wandtapijten en de 17de eeuws Bisschoppenhof met de zeer luxueuze afwerking.
****
RONSE
******
Ronse is de koningin van de Vlaamse Ardennen. Hier klopt het hart van deze prachtige streek. Evenals in de andere steden in de omgeving kan Ronse verwijzen naar een woelige geschiedenis. Destijds bloeide hier de lakennijverheid.
Ronse ligt op de taalgrens en heeft bijgevolg het statuut van taalgrensgemeente met faciliteiten voor de Franstaligen. De meeste Ronsenaars zijn tweetalig en spreken uiteraard ook het plaatselijke dialect dat merkwaardig genoemd kan worden. Door de Franstalige invloeden (de "huig-r") en de grote inwijking van Gentse arbeiders in de vorige eeuw lijkt het "Ronsies" eerder op het Gentse dialect dan op de andere spreektalen uit de buurt. Niets is beter dan een bezoekje aan een volkscafé om dit sappige taaltje eens in het echt te aanhoren.
De plaats van Ronse was reeds tijdens de Romeinse tijd bewoond (vele vondsten van oude Romeinse dakpannen en stenen vindt u in de St-Hermescrypte). Voor het eerst zou een klooster gesticht zijn door de H.Amandus rond 650-660 n.Chr. Lodewijk de Vrome, de kleinzoon van Karel de Grote, schonk dit domein aan de Abdij van Kornelimunster. Hierdoor kwam de relikwie van een Romeins martelaar naar hier, namelijk de Heilige Hermes (6 juli 860). Voor de verdere uitbouw van de stad is dit zeer belangrijk geweest.
Ter ere van St-Hermes werd er in 1089 een crypte gebouwd onder de St-Hermeskerk. Een crypte met 32 zuilen is uniek en vormt dan ook het toeristisch hoogtepunt van Ronse. Het is een belangrijke bedevaartplaats geworden. De St-Hermeskerk dateert uit de 15de/16de eeuw en heeft een mooi interieur en bevat een waardevolle kerkschat. De stijl is laatgotisch. Deze kerk werd gebouwd door de kerkelijke overheid ter ere van St-Hermes en zijn bedevaarders. St-Hermes is de genezer van de krankzinnigen.
Van eind de 19de eeuw tot 1960 kende Ronse een bloeiende textielnijverheid. Na 1960 ging de textielbranche achteruit mede door de concurrentie van Engeland. Een andere belangrijke oorzaak was de berusting. Het Textielmuseum wil deze geschiedenis levendig houden met nog in werking zijnde machines. Het Museum voor Folklore is ook in dezelfde hoek van het centrum gelegen. Ronse is een rijke stad geweest door zijn textielnijverheid. In dit museum probeert men die geschiedenis voor te stellen.
*****
MUSEUM VOOR FOLKLORE (RONSE)
Het folkloremuseum van Ronse is sinds 1952 gevestigd in een voormalige kanunnikenwoning, gelegen aan het Bruulpark, achter de Sint-Hermeskerk. Het museum schetst een beeld van het rijke stadsleven. In het museum treft u Louis XV en Louis XVI meubilair en werken van locale kunstenaars aan. Een aantal verdienstelijke stadsgenoten worden in het licht gesteld: taal- en letterkundigen, ingenieurs, geologen, archeologen en pedagogen. In de gildezaal vindt u de rijke verzameling van de schuttersgilden en er word ook een ruimte voorbehouden voor prehistorische vondsten uit de streek.
In de andere afdeling van het museum vindt u de reconstructie van een aantal oude ambachtsateliers met uiteraard een weverskamer, immers textiel was van oudsher van groot belang voor Ronse. Een gerelateerde tentoonstelling in dit verband vindt u in het vlakbij gelegen textielmuseum. Het bezoek eindigt in het estaminet "In den Dragonder".
*****
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
NIJVEL.
**
Nijvel, in het Frans Nivelles, is een plaats in de provincie Waals-Brabant. De gemeente telde op 1 januari 2002 23.944 inwoners. Nijvel is vooral in Nederland bekend geworden door de Bende van Nijvel. In de jaren ’80 schoten bendeleden van de Bende van Nijvel 28 mensen dood tijdens overvallen op onder andere supermarkten. De Bende van Nijvel zou bestaan uit gevaarlijke gekken die zouden zijn opgeleid in kampen in de Ardennen.
***
Collegiale kerk Sint-Gertrude (Nijvel)
*****
De stad is opgericht rond een statige abdij uit de 7de eeuw die, vreemd voor Europa, een dubbele orde huisvestte, geleid door een vrouw. Een buitengewone verzameling van architectuur uit de Middeleeuwen waar de collegiale kerk deel van uitmaakt. In de kelder, de crypte, het klooster, het voorgebouw en de schatkamer wandelt u door de 7de tot de 13de eeuw.
De Gallo-Romeinen hadden, waarschijnlijk sinds de eerste eeuw van onze tijdrekening, een woning gevestigd op de huidige plaats van de collegiale kerk. Het is deze villa die Sint Gertrude van Nijvel schonk aan een Ierse monnik, Sint Foilianus, om er een abdij te stichten. De opgravingen ondernomen door M. Mertens in 1952 hebben de basis van deze oude constructie ontdekt. De Scotse monniken gevestigd in deze vallei bouwden een kerk en woningen: kleine cellen verzameld rond de houten en lemen kerk, volgens de gewoonte van die periode: 650. Op het einde van de 8ste eeuw werd deze kerk vervangen door een eerste constructie uit steen. Dit gebouw was al een basiliek plan.
In 974 komt aan het hoofd van het Bisdom van Luik een bemerkbare man, grote bouwer en organisator: Notger. Hij vergroot de kerk van Fosses in zijn huidige afmetingen, met een verdedigingstoren, hij rust het geheel van de kloosterlijke gebouwen uit met stadsmuren. De verhoging van de relikwieën in 1086 trekt een grote massa aan. Zo zeer dat men besliste om het hoofdeinde te achteraan te plaatsen samen met de 3 apsissen door een crypte buiten koor te bouwen, die zo aan de pelgrims de gelegenheid gaf om dichter bij de relikwieën te komen door eronder te lopen. De collegiale kerk ondergaat vele tegenspoeden gedurende de eeuwen: branden in 1140, 1332, 1554 en plunderingen van de Franse Hugenoten in 1568. Ze werd gerestaureerd in 1721-1728 door Mathias Clerckx, kanunnik van Luik en provoost van Fosses.
************
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php
**
Nijvel, in het Frans Nivelles, is een plaats in de provincie Waals-Brabant. De gemeente telde op 1 januari 2002 23.944 inwoners. Nijvel is vooral in Nederland bekend geworden door de Bende van Nijvel. In de jaren ’80 schoten bendeleden van de Bende van Nijvel 28 mensen dood tijdens overvallen op onder andere supermarkten. De Bende van Nijvel zou bestaan uit gevaarlijke gekken die zouden zijn opgeleid in kampen in de Ardennen.
***
Collegiale kerk Sint-Gertrude (Nijvel)
*****
De stad is opgericht rond een statige abdij uit de 7de eeuw die, vreemd voor Europa, een dubbele orde huisvestte, geleid door een vrouw. Een buitengewone verzameling van architectuur uit de Middeleeuwen waar de collegiale kerk deel van uitmaakt. In de kelder, de crypte, het klooster, het voorgebouw en de schatkamer wandelt u door de 7de tot de 13de eeuw.
De Gallo-Romeinen hadden, waarschijnlijk sinds de eerste eeuw van onze tijdrekening, een woning gevestigd op de huidige plaats van de collegiale kerk. Het is deze villa die Sint Gertrude van Nijvel schonk aan een Ierse monnik, Sint Foilianus, om er een abdij te stichten. De opgravingen ondernomen door M. Mertens in 1952 hebben de basis van deze oude constructie ontdekt. De Scotse monniken gevestigd in deze vallei bouwden een kerk en woningen: kleine cellen verzameld rond de houten en lemen kerk, volgens de gewoonte van die periode: 650. Op het einde van de 8ste eeuw werd deze kerk vervangen door een eerste constructie uit steen. Dit gebouw was al een basiliek plan.
In 974 komt aan het hoofd van het Bisdom van Luik een bemerkbare man, grote bouwer en organisator: Notger. Hij vergroot de kerk van Fosses in zijn huidige afmetingen, met een verdedigingstoren, hij rust het geheel van de kloosterlijke gebouwen uit met stadsmuren. De verhoging van de relikwieën in 1086 trekt een grote massa aan. Zo zeer dat men besliste om het hoofdeinde te achteraan te plaatsen samen met de 3 apsissen door een crypte buiten koor te bouwen, die zo aan de pelgrims de gelegenheid gaf om dichter bij de relikwieën te komen door eronder te lopen. De collegiale kerk ondergaat vele tegenspoeden gedurende de eeuwen: branden in 1140, 1332, 1554 en plunderingen van de Franse Hugenoten in 1568. Ze werd gerestaureerd in 1721-1728 door Mathias Clerckx, kanunnik van Luik en provoost van Fosses.
************
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
WILTZ .
**
Wiltz is de hoofdstad van de Luxemburgse Ardennen. Er wonen ongeveer 400 mensen verdeeld over Oberwiltz (bovenstad) en Niederwiltz (benedenstad). De stad is vooral bekend vanwege de bierbrouwerij. Wiltz is het centrum van de Europese padvinderij. Het hele jaar door zijn er jeugdkampen te vinden in deze regio. Er staat hier ook een monument voor de oprichter van de padvinderij, Baden-Pow.
***
In Oberwiltz staat een kasteel dat vroeger werd bewoond door de graven van Wiltz. De toren stamt uit de 13de eeuw, het hoofdgebouw uit 1631. Tegenwoordig zijn in het kasteel twee musea ondergebracht, een folkloremuseum en een museum dat is gewijd aan de Slag om de Ardennen.
********
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Wiltz zwaar getroffen. In boeken over de oorlog wordt Wiltz ook wel de Martelaarsstad genoemd. Een monument herinnert aan de staking van 31 augustus 1942, toen de inwoners het werk neerlegde uit protest tegen de Duitse bezetter. Als herinnering staan in de stad een Amerikaanse tank en enkele kanonnen.
***
Wilt is een prima startpunt voor wandeltochten. Ook liefhebbers van de watersport komen hier aan hun trekken rond of op de diverse riviertjes en meren in de omgeving. Bij de stad is een klein vliegveld aangelegd voor sportvliegers.
****
****
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php
**
Wiltz is de hoofdstad van de Luxemburgse Ardennen. Er wonen ongeveer 400 mensen verdeeld over Oberwiltz (bovenstad) en Niederwiltz (benedenstad). De stad is vooral bekend vanwege de bierbrouwerij. Wiltz is het centrum van de Europese padvinderij. Het hele jaar door zijn er jeugdkampen te vinden in deze regio. Er staat hier ook een monument voor de oprichter van de padvinderij, Baden-Pow.
***
In Oberwiltz staat een kasteel dat vroeger werd bewoond door de graven van Wiltz. De toren stamt uit de 13de eeuw, het hoofdgebouw uit 1631. Tegenwoordig zijn in het kasteel twee musea ondergebracht, een folkloremuseum en een museum dat is gewijd aan de Slag om de Ardennen.
********
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Wiltz zwaar getroffen. In boeken over de oorlog wordt Wiltz ook wel de Martelaarsstad genoemd. Een monument herinnert aan de staking van 31 augustus 1942, toen de inwoners het werk neerlegde uit protest tegen de Duitse bezetter. Als herinnering staan in de stad een Amerikaanse tank en enkele kanonnen.
***
Wilt is een prima startpunt voor wandeltochten. Ook liefhebbers van de watersport komen hier aan hun trekken rond of op de diverse riviertjes en meren in de omgeving. Bij de stad is een klein vliegveld aangelegd voor sportvliegers.
****
****
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
VIRTON
*******
Virton is de hoofdstad van het ‘Pays de Gaume. Bij Virton vloeien de beekjes Vire en Ton samen, maar hier ontleent de stad niet zijn naam. De naam is afgeleid van Vertunum, de Keltische benaming voor ‘goed verdedigde heuvel’. In de 4de eeuw werd Vertunum door de Barbaren, een Germaanse stam in opmars, dusdanig verwoest, dat de stad enkele kilometers verderop herbouwd moest worden. De nieuwe stad kreeg de naam ‘Nieuw-Virton’, die nu door het leven gaat als Virton.
***
Er is heel wat strijd geleverd om deze strategisch gelegen stad. Om verder bloedvergieten tegen te gaan besloten de inwoners in 1657 de verdedigingswerken en vestingen af te breken. De Fransen waren het daar niet mee eens en hielden het tegen door de vesting te bezetten. Hierdoor bleef een gedeelte van de versterkingen bewaard.
Tegenwoordig is Virton een stad met een Franse uitstraling. Er wonen ongeveer 4000 mensen. De kerk en het stadhuis van het stadje zijn in een Franse stijl opgetrokken. Het stadhuis heet in Virton ook ‘Mairie’, zoals in Frankrijk, en niet zoals in de rest van Wallonië ‘Hôtel de Ville’. Iedere vrijdag is er een markt die doet denken aan een markt aan de Franse Rivièra.
***
Sinds 1939 is er in een 17de-eeuws klooster in Virton het Musée de la Vie Gaumais gevestigd. Dit museum herbergt een opvallende archeologische verzameling. Ook wordt er aandacht besteed aan de regionale folklore en de ambachten van de streek, die in nagemaakte werkplaatsen en interieurs tot leven worden gebracht. Ook bezit het museum een collectie van niet minder dan 150 haardplaten, evenals andere vormen van smeedwerk.
************
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php
*******
Virton is de hoofdstad van het ‘Pays de Gaume. Bij Virton vloeien de beekjes Vire en Ton samen, maar hier ontleent de stad niet zijn naam. De naam is afgeleid van Vertunum, de Keltische benaming voor ‘goed verdedigde heuvel’. In de 4de eeuw werd Vertunum door de Barbaren, een Germaanse stam in opmars, dusdanig verwoest, dat de stad enkele kilometers verderop herbouwd moest worden. De nieuwe stad kreeg de naam ‘Nieuw-Virton’, die nu door het leven gaat als Virton.
***
Er is heel wat strijd geleverd om deze strategisch gelegen stad. Om verder bloedvergieten tegen te gaan besloten de inwoners in 1657 de verdedigingswerken en vestingen af te breken. De Fransen waren het daar niet mee eens en hielden het tegen door de vesting te bezetten. Hierdoor bleef een gedeelte van de versterkingen bewaard.
Tegenwoordig is Virton een stad met een Franse uitstraling. Er wonen ongeveer 4000 mensen. De kerk en het stadhuis van het stadje zijn in een Franse stijl opgetrokken. Het stadhuis heet in Virton ook ‘Mairie’, zoals in Frankrijk, en niet zoals in de rest van Wallonië ‘Hôtel de Ville’. Iedere vrijdag is er een markt die doet denken aan een markt aan de Franse Rivièra.
***
Sinds 1939 is er in een 17de-eeuws klooster in Virton het Musée de la Vie Gaumais gevestigd. Dit museum herbergt een opvallende archeologische verzameling. Ook wordt er aandacht besteed aan de regionale folklore en de ambachten van de streek, die in nagemaakte werkplaatsen en interieurs tot leven worden gebracht. Ook bezit het museum een collectie van niet minder dan 150 haardplaten, evenals andere vormen van smeedwerk.
************
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
VILLERS-LA-VILLE
Villers-La-Ville herbergt één van de meest fascinerende middeleeuwse ruïnes in Europa. De ruïnes zijn van de cisterciënzerabdij van Villers-la-Ville welke in 1146 werd gesticht op initiatief van St-Bernard. De abdij, die een perfecte weergave is van de wens van de monniken destijds om zich terug te trekken uit de wereld, heeft tijdens de veelbewogen momenten in de geschiedenis heel wat over zich heen gehad: de christelijke eenheid in de middeleeuwen; de politieke en religieuze omwentelingen die plaatsvonden vanaf het bewind van Karel V; de Europese oorlogen in de moderne tijd; de terugkeer van de vrede en de vernieuwing in de 18de eeuw en de revolutionaire koorts aan het einde van de Eeuw der Verlichting, die de abdij noodlottig is geworden. Na de opheffing van het klooster in 1796, trokken de statige ruïnes tijdens de hele 19de eeuw veel kunstenaars, schilders en romanschrijvers aan. Tijdens de avonduren wordt er een klank- en lichtspel georganiseerd. Er heerst dan een schitterende, magische sfeer!
*****
Abdij van Villers-la-Ville
****
De ruïnes van de cisterciënzer abdij van Villers-la-Ville, gesticht in 1146 onder de impuls van Sint-Bernardus, vormen één van de belangrijkste historische en toeristische trekpleisters van België. De abdij, die een perfect beeld geeft van de cisterciënzer architectuur, waarbij soberheid en het modelvoorbeeld van een kloosterontwerp van deze orde hand in hand gaan, kent een lang bestaan.
Dertig km ten zuiden van Brussel, in de diepte van een vallei omzoomd door bossen en weilanden, ligt de Abdij van Villers-la-Ville. Haar ruïnes, die beschermd en geklasseerd zijn als uitzonderlijk erfgoed van Wallonië, vormen één van de mooiste architecturale sites van Europa. Het cisterciënzerklooster van Villers werd gesticht in de 12de eeuw, onder impuls van Sint-Bernardus. Het nodigt u uit om meer dan 850 jaar geschiedenis en het dagelijkse leven van de monniken te ontdekken aan de hand van een plattegrond of een rondleiding.
Deze plek, die een echo is uit het verleden, wordt bovendien het hele jaar door tot leven gewekt door talloze culturele evenementen: theatervoorstellingen of koorgezangen in open lucht, concerten, tentoonstellingen, bezoeken met voordrachten, gezinsactiviteiten en wandelingen. Er worden ook prestigieuze zalen ter beschikking gesteld van particulieren of ondernemingen voor de organisatie van seminaries, voordrachten, promotie-evenementen, huwelijken of andere gelegenheden. De cisterciënzerabdij van Villers-in-Brabant, een plek van ontdekking en ontspanning! Alleen, met uw gezin of in groep, overdag of ‘s avonds, in de zomer zowel als in de winter, om te wandelen, te bezoeken, bij te leren of gewoon om u te ontspannen.
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php
Villers-La-Ville herbergt één van de meest fascinerende middeleeuwse ruïnes in Europa. De ruïnes zijn van de cisterciënzerabdij van Villers-la-Ville welke in 1146 werd gesticht op initiatief van St-Bernard. De abdij, die een perfecte weergave is van de wens van de monniken destijds om zich terug te trekken uit de wereld, heeft tijdens de veelbewogen momenten in de geschiedenis heel wat over zich heen gehad: de christelijke eenheid in de middeleeuwen; de politieke en religieuze omwentelingen die plaatsvonden vanaf het bewind van Karel V; de Europese oorlogen in de moderne tijd; de terugkeer van de vrede en de vernieuwing in de 18de eeuw en de revolutionaire koorts aan het einde van de Eeuw der Verlichting, die de abdij noodlottig is geworden. Na de opheffing van het klooster in 1796, trokken de statige ruïnes tijdens de hele 19de eeuw veel kunstenaars, schilders en romanschrijvers aan. Tijdens de avonduren wordt er een klank- en lichtspel georganiseerd. Er heerst dan een schitterende, magische sfeer!
*****
Abdij van Villers-la-Ville
****
De ruïnes van de cisterciënzer abdij van Villers-la-Ville, gesticht in 1146 onder de impuls van Sint-Bernardus, vormen één van de belangrijkste historische en toeristische trekpleisters van België. De abdij, die een perfect beeld geeft van de cisterciënzer architectuur, waarbij soberheid en het modelvoorbeeld van een kloosterontwerp van deze orde hand in hand gaan, kent een lang bestaan.
Dertig km ten zuiden van Brussel, in de diepte van een vallei omzoomd door bossen en weilanden, ligt de Abdij van Villers-la-Ville. Haar ruïnes, die beschermd en geklasseerd zijn als uitzonderlijk erfgoed van Wallonië, vormen één van de mooiste architecturale sites van Europa. Het cisterciënzerklooster van Villers werd gesticht in de 12de eeuw, onder impuls van Sint-Bernardus. Het nodigt u uit om meer dan 850 jaar geschiedenis en het dagelijkse leven van de monniken te ontdekken aan de hand van een plattegrond of een rondleiding.
Deze plek, die een echo is uit het verleden, wordt bovendien het hele jaar door tot leven gewekt door talloze culturele evenementen: theatervoorstellingen of koorgezangen in open lucht, concerten, tentoonstellingen, bezoeken met voordrachten, gezinsactiviteiten en wandelingen. Er worden ook prestigieuze zalen ter beschikking gesteld van particulieren of ondernemingen voor de organisatie van seminaries, voordrachten, promotie-evenementen, huwelijken of andere gelegenheden. De cisterciënzerabdij van Villers-in-Brabant, een plek van ontdekking en ontspanning! Alleen, met uw gezin of in groep, overdag of ‘s avonds, in de zomer zowel als in de winter, om te wandelen, te bezoeken, bij te leren of gewoon om u te ontspannen.
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
TROIS PONT.
**********
Dit dorp koestert grote toeristische ambities. Zo is men er hard op weg om één van de belangrijkste wintersportgebieden van de Ardennen te realiseren. Het treinstation van Trois Pont is een goede plek om een verkenningstocht door dit dorp te beginnen.
In het noorden van het dorp ligt de rivier de Salm. Door middel van een eenvoudige brug kunt u de andere kant van het dorp bereiken. In de buurt van de rivier staat de dorpskerk van Trois Pont. Deze eeuwenoude kerk wordt dagelijks veel bezocht door zowel de dorpsbewoners als toeristen. Een andere bezienswaardigheid in Trois Pont is Château de Wanne. Dit 18de eeuwse kasteel werd gebouwd op de ruïnes van een 15de eeuws kasteel. Het château is opgetrokken uit grijze stenen en wordt omringd door enkele bijgebouwen. Tijdens de Slag om de Ardennen werd het château grotendeels vernietigd. De afgelopen jaren is hard gewerkt om het château te restaureren en dat is uitstekend gelukt.
In de omgeving van Trois Pont is er genoeg te beleven. Zo kunt u een bezoek brengen aan het natuurreservaat van Libiet, het plattelandsmuseum van Logbiermé, de waterval van Coo en het beroemde circuit van Spa- Francorchamps. Tijdens de wintermaanden is het de ideale plek om te genieten van de sneeuw. Er zijn vele ski- en langlaufpistes waar u zich heerlijk kunt uitleven.
***
WATERVAL VAN COO .
****
De watervallen van Coo, in de Amblève, zijn met een hoogte van 15 meter de hoogste watervallen van België. De kleine waterval bestond al in of vóór de 15e eeuw. In opdracht van de prins-abt van Stavelot is in de 18e eeuw de grote waterval gemaakt, waarschijnlijk om het aan de meander gelegen Petit-Coo tegen overstromingen te beschermen. Tegenwoordig is de waterval een toeristische attractie.
***
FORMULE 1: SPA FRANCORCHAMPS .
**************************
De bedenkers van het circuit Spa Francorchamps hebben in 1921 een magnifiek stratencircuit in elkaar gedraaid, waarbij ze gebruik hebben gemaakt van openbare wegen die zich een weg banen door de beboste heuvels van de Ardennen. Het circuit Spa werd zowel gerespecteerd als gevreesd door eenieder die er racete. In 1983 werd Spa Francorchamps aangepast aan de moderne eisen en verloor het de helft van haar lengte.
Ondanks dat heeft het veel van haar charmes behouden. Door veel Formule 1 fans wordt Spa beschouwd als het beste circuit op de kalender, met zijn grote lengte en prachtige omgeving. Spa Francorchamps staat ook bekend vanwege de vaak wisselende weersomstandigheden. Ondanks het feit dat de helft van het parcours over openbare weg gaat, wordt het circuit bijna ieder weekend gebruikt voor trainingen en testen.
In 2003 werd de F1 race geannuleerd vanwege de nieuwe tabakswet in België, maar gelukkig was de race terug in 2004 en ook in 2005 staat de race weer op de kalender. Net als voorheen zullen de Goud 2 en Goud 4 tribunes in de beroemde Eau Rouge bocht de beste plek zijn om te zitten op 11 september!
***
WINTERSPORT
Als u een paar dagen wilt gaan skiën zonder lang te willen reizen, kan u terecht bij onze zuiderburen. Hoewel de Ardennen niet zo sneeuwzeker zijn als de Alpen kunt u er toch veel plezier beleven. Vooral gezinnen, beginnende skiërs en langlaufers kunnen in de Belgische Ardennen veel plezier hebben.
**
De hoger gelegen gebieden in de Ardennen bieden eenvoudige skimogelijkheden. Alpineskiërs en langlaufers kunnen hun hart ophalen in het skigebied Mont des Brumes. Een ander populair wintersportgebied in de Ardennen is Baraque de Fraiture. Andere plaatsen voor wintersport zijn Trois Ponts, Spa, Robertville, Elsenborn en Malmédy-Bévercé
**
Baraque de Fraiture is eenvoudig te bereiken via Amonines, Dochamps en Samrée. Dit gebied telt vier sleepliften welke gaan tot een hoogte van 650 meter. De afdalingen kennen een lengte van meer dan twee kilometer. De langste afdaling is 900 meter. De piste is breed en goed verlicht. Aan beide kanten van de piste bevinden zich de sleepliften. Het grootste voordeel van Baraque de Fraiture is de goede bereikbaarheid. Op slechts één kilometer afstand van de snelweg treft u dit skigebied aan.
***
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php
**********
Dit dorp koestert grote toeristische ambities. Zo is men er hard op weg om één van de belangrijkste wintersportgebieden van de Ardennen te realiseren. Het treinstation van Trois Pont is een goede plek om een verkenningstocht door dit dorp te beginnen.
In het noorden van het dorp ligt de rivier de Salm. Door middel van een eenvoudige brug kunt u de andere kant van het dorp bereiken. In de buurt van de rivier staat de dorpskerk van Trois Pont. Deze eeuwenoude kerk wordt dagelijks veel bezocht door zowel de dorpsbewoners als toeristen. Een andere bezienswaardigheid in Trois Pont is Château de Wanne. Dit 18de eeuwse kasteel werd gebouwd op de ruïnes van een 15de eeuws kasteel. Het château is opgetrokken uit grijze stenen en wordt omringd door enkele bijgebouwen. Tijdens de Slag om de Ardennen werd het château grotendeels vernietigd. De afgelopen jaren is hard gewerkt om het château te restaureren en dat is uitstekend gelukt.
In de omgeving van Trois Pont is er genoeg te beleven. Zo kunt u een bezoek brengen aan het natuurreservaat van Libiet, het plattelandsmuseum van Logbiermé, de waterval van Coo en het beroemde circuit van Spa- Francorchamps. Tijdens de wintermaanden is het de ideale plek om te genieten van de sneeuw. Er zijn vele ski- en langlaufpistes waar u zich heerlijk kunt uitleven.
***
WATERVAL VAN COO .
****
De watervallen van Coo, in de Amblève, zijn met een hoogte van 15 meter de hoogste watervallen van België. De kleine waterval bestond al in of vóór de 15e eeuw. In opdracht van de prins-abt van Stavelot is in de 18e eeuw de grote waterval gemaakt, waarschijnlijk om het aan de meander gelegen Petit-Coo tegen overstromingen te beschermen. Tegenwoordig is de waterval een toeristische attractie.
***
FORMULE 1: SPA FRANCORCHAMPS .
**************************
De bedenkers van het circuit Spa Francorchamps hebben in 1921 een magnifiek stratencircuit in elkaar gedraaid, waarbij ze gebruik hebben gemaakt van openbare wegen die zich een weg banen door de beboste heuvels van de Ardennen. Het circuit Spa werd zowel gerespecteerd als gevreesd door eenieder die er racete. In 1983 werd Spa Francorchamps aangepast aan de moderne eisen en verloor het de helft van haar lengte.
Ondanks dat heeft het veel van haar charmes behouden. Door veel Formule 1 fans wordt Spa beschouwd als het beste circuit op de kalender, met zijn grote lengte en prachtige omgeving. Spa Francorchamps staat ook bekend vanwege de vaak wisselende weersomstandigheden. Ondanks het feit dat de helft van het parcours over openbare weg gaat, wordt het circuit bijna ieder weekend gebruikt voor trainingen en testen.
In 2003 werd de F1 race geannuleerd vanwege de nieuwe tabakswet in België, maar gelukkig was de race terug in 2004 en ook in 2005 staat de race weer op de kalender. Net als voorheen zullen de Goud 2 en Goud 4 tribunes in de beroemde Eau Rouge bocht de beste plek zijn om te zitten op 11 september!
***
WINTERSPORT
Als u een paar dagen wilt gaan skiën zonder lang te willen reizen, kan u terecht bij onze zuiderburen. Hoewel de Ardennen niet zo sneeuwzeker zijn als de Alpen kunt u er toch veel plezier beleven. Vooral gezinnen, beginnende skiërs en langlaufers kunnen in de Belgische Ardennen veel plezier hebben.
**
De hoger gelegen gebieden in de Ardennen bieden eenvoudige skimogelijkheden. Alpineskiërs en langlaufers kunnen hun hart ophalen in het skigebied Mont des Brumes. Een ander populair wintersportgebied in de Ardennen is Baraque de Fraiture. Andere plaatsen voor wintersport zijn Trois Ponts, Spa, Robertville, Elsenborn en Malmédy-Bévercé
**
Baraque de Fraiture is eenvoudig te bereiken via Amonines, Dochamps en Samrée. Dit gebied telt vier sleepliften welke gaan tot een hoogte van 650 meter. De afdalingen kennen een lengte van meer dan twee kilometer. De langste afdaling is 900 meter. De piste is breed en goed verlicht. Aan beide kanten van de piste bevinden zich de sleepliften. Het grootste voordeel van Baraque de Fraiture is de goede bereikbaarheid. Op slechts één kilometer afstand van de snelweg treft u dit skigebied aan.
***
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
TRANSINNE .
*****
Transinne is een dorpje in het hart van de Ardennen dat vooral bekend bij de liefhebbers van de ruimtevaart. Het dorpje maakt onderdeel uit van de zogeheten ruimtevaart driehoek die bestaat uit de dorpen Redu-Transinne-Lessive. In deze drie dorpen is wat te beleven rond ruimtevaart.
Redu is een boekendorp. Het ligt dicht bij de rivier de Lesse. Er zijn bijna 30 winkels. Ze verkopen alleen maar boeken. Veel boeken zijn zelfs in het Nederlands. De meeste boeken zijn tweedehands en goedkoop. Uiteraard vindt u er veel over ruimtevaart, want Redu ligt naast Transinne.
**
Transinne is de plaats voor liefhebbers van ruimtevaart. Hier ligt het Euro Space Center. Dat is het grootste museum voor ruimtevaart van België. Het werd gemaakt zoals het centrum voor ruimtevaart in Huntsville in Amerika. Daar worden alle Amerikaanse astronauten opgeleid. Ook in Transinne kunt u een opleiding volgen.
Bij Lessive staat het centrum van Belgacom. Overal staan grote ronde antennes. Hier worden de satellieten ver boven de aarde bestuurd. Die zorgen voor verbindingen met telefoons over de hele wereld.
Bij Lessive staat het centrum van Belgacom. Overal staan grote ronde antennes. Hier worden de satellieten ver boven de aarde bestuurd. Die zorgen voor verbindingen met telefoons over de hele wereld.
***************
REDU
**
Het kleine, al meer dan 1100 jaar oude plaatsje Redu wist zich op ongewone wijze uit de anonimiteit te werken, en daarom moet het op deze website worden vermeld. In 1981 verscheen hier het eerste antiquariaat voor boeken, waarna de Engelsman Richard Booth, die in Hay-on-Wye in Wales een soortgelijk boekendorp had gesticht, zijn oog liet vallen op Redu. Op zijn initiatief werd in 1984 een eerste ‘Fête Annuelle du Livre’ georganiseerd, en uit deze eerste boekenbeurs groeide een massale beweging.
****
Door deze boekenbeurs kreeg de stad een bepaald imago. Steeds meer boekenwinkels gingen zich vestigen in Redu en steeds meer toeristen kwamen naar de stad om er urenlang rond te snuffelen naar dat ene bijzondere boek. Het zijn vooral de Engelsen, Duitsers en Nederlanders die massaal Redu bezoeken. De boekwinkels zijn over het algemeen geen concurrent van elkaar. Ze hebben allemaal hun eigen specialisatie. Maar in Redu is meer te zien dan alleen stoffige boeken. Zo is er ook een atelier waar op oude wijze papier wordt vervaardigd, evenals een werkplaats voor gravures, een boekbinderij en enkele kunstgalerijen.
***
Op de landerijen rond Redu worden veel frambozen geteeld. Van begin juli tot half augustus worden de frambozen geoogst en een helpende hand is natuurlijk altijd welkom. In deze mooie omgeving kunt u genieten van mooie panoramapunten zoals Hastais in Chanly, de Wéry in Halma-Neupont en de Margoyet in Wellin. Wellin staat bekend om de 18de-eeuwse kerk die wordt gekenmerkt door mooie gebrandschilderde ramen.
***
EURO SPACE CENTER
***
Sinds de ruimtevlucht van Dirk Frimout, de eerste Belg in de ruimte (1992), neemt de belangstelling voor de ruimtevaart in België ieder jaar toe, zeker bij de jongeren. Ruimtevaart spreekt echt tot hun verbeelding, en niet alleen bij jongens. In de Verenigde Staten, Frankrijk en Nederland worden jongeren echt aangemoedigd om zich te interesseren in de ruimtevaart.
In Amerika mag elke leerling tijdens het schooljaar een week in een Space Camp verblijven dat erkend is door het Departement Onderwijs van de betrokken Staat. In Nederland is door de Onderwijswerkgroep OWG het project ruimtevaart voor leerlingen opgestart om in klasverband een volledige week aan de ruimtevaart te besteden.
**
In 1991, werd in de Belgische Ardennen, te Transinne, het Euro Space Center opgericht, naar analogie met het US Space Camp te Huntsville, Alabama, Verenigde Staten. Het centrum werkt met dezelfde gesofisticeerde apparatuur en software als de echte astronautenopleiding in het Marshall Space Flight Center, dat eveneens in Huntsville gelegen.
**
Wat kunt u hier allemaal beleven?
**
U voelt zich hier even een echte ruimtevaarder. Scheep in voor een waterval van shows, een fantastische odyssee vanaf de Big Bang (het ontstaan van het heelal) tot aan de toekomstige projecten van de ruimteverkenning. Een unieke realisatie in Europa: een multi-sensorieel spektakel parcours waarin de ruimtedimensie vorm krijgt dankzij een licht-, kleur- en klankspektakel. De Tempel der Planeten, het Columbus-Laboratorium en het Internationaal Ruimtestation hebben dan geen geheimen meer voor u.
Kom aan boord van de Amerikaanse Space Shuttle (op ware grootte) en beleef voor enkele ogenblikken alle emoties van de astronauten die in de ruimte leven en werken. Dirk Frimout vertelt u over het fantastische avontuur van jongeren die trainen als echte astronauten. Op het einde van de reis maakt u nog de adembenemende Space Show mee, een te gek avontuur op een asteroïde in handen van een geheimzinnige indringer.
De tentoonstelling loopt verder buiten het centrum met de voorstelling van het planetenlabyrint dat ons heelal uitbeeldt: de Melkweg. Daarin wordt een groot spel georganiseerd, een raadsel dat opgelost kan worden door een twintigtal eenvoudige (Space Game Junior) of meer complexe (Space Game Senior) vragen. Buiten bevindt zich ook een grote zonnewijzer waar u de tijd kunt aflezen als u in het midden van de ellips gaat staan. Uw schaduw geeft dan de zonnetijd aan.
Verder is er natuurlijk een restaurant dat plaats biedt aan 150 personen. Gelukkig is hier meer te krijgen dan alleen maar astronautenvoedsel. Ook is er een souvenirwinkel waar u allerlei souvenirs kunt kopen die te maken hebben met de ruimtevaart, tot knuffels in de vorm van een spaceshuttle aan toe.
Een bezoek aan het Space Center duurt ongeveer anderhalf uur.
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php
*****
Transinne is een dorpje in het hart van de Ardennen dat vooral bekend bij de liefhebbers van de ruimtevaart. Het dorpje maakt onderdeel uit van de zogeheten ruimtevaart driehoek die bestaat uit de dorpen Redu-Transinne-Lessive. In deze drie dorpen is wat te beleven rond ruimtevaart.
Redu is een boekendorp. Het ligt dicht bij de rivier de Lesse. Er zijn bijna 30 winkels. Ze verkopen alleen maar boeken. Veel boeken zijn zelfs in het Nederlands. De meeste boeken zijn tweedehands en goedkoop. Uiteraard vindt u er veel over ruimtevaart, want Redu ligt naast Transinne.
**
Transinne is de plaats voor liefhebbers van ruimtevaart. Hier ligt het Euro Space Center. Dat is het grootste museum voor ruimtevaart van België. Het werd gemaakt zoals het centrum voor ruimtevaart in Huntsville in Amerika. Daar worden alle Amerikaanse astronauten opgeleid. Ook in Transinne kunt u een opleiding volgen.
Bij Lessive staat het centrum van Belgacom. Overal staan grote ronde antennes. Hier worden de satellieten ver boven de aarde bestuurd. Die zorgen voor verbindingen met telefoons over de hele wereld.
Bij Lessive staat het centrum van Belgacom. Overal staan grote ronde antennes. Hier worden de satellieten ver boven de aarde bestuurd. Die zorgen voor verbindingen met telefoons over de hele wereld.
***************
REDU
**
Het kleine, al meer dan 1100 jaar oude plaatsje Redu wist zich op ongewone wijze uit de anonimiteit te werken, en daarom moet het op deze website worden vermeld. In 1981 verscheen hier het eerste antiquariaat voor boeken, waarna de Engelsman Richard Booth, die in Hay-on-Wye in Wales een soortgelijk boekendorp had gesticht, zijn oog liet vallen op Redu. Op zijn initiatief werd in 1984 een eerste ‘Fête Annuelle du Livre’ georganiseerd, en uit deze eerste boekenbeurs groeide een massale beweging.
****
Door deze boekenbeurs kreeg de stad een bepaald imago. Steeds meer boekenwinkels gingen zich vestigen in Redu en steeds meer toeristen kwamen naar de stad om er urenlang rond te snuffelen naar dat ene bijzondere boek. Het zijn vooral de Engelsen, Duitsers en Nederlanders die massaal Redu bezoeken. De boekwinkels zijn over het algemeen geen concurrent van elkaar. Ze hebben allemaal hun eigen specialisatie. Maar in Redu is meer te zien dan alleen stoffige boeken. Zo is er ook een atelier waar op oude wijze papier wordt vervaardigd, evenals een werkplaats voor gravures, een boekbinderij en enkele kunstgalerijen.
***
Op de landerijen rond Redu worden veel frambozen geteeld. Van begin juli tot half augustus worden de frambozen geoogst en een helpende hand is natuurlijk altijd welkom. In deze mooie omgeving kunt u genieten van mooie panoramapunten zoals Hastais in Chanly, de Wéry in Halma-Neupont en de Margoyet in Wellin. Wellin staat bekend om de 18de-eeuwse kerk die wordt gekenmerkt door mooie gebrandschilderde ramen.
***
EURO SPACE CENTER
***
Sinds de ruimtevlucht van Dirk Frimout, de eerste Belg in de ruimte (1992), neemt de belangstelling voor de ruimtevaart in België ieder jaar toe, zeker bij de jongeren. Ruimtevaart spreekt echt tot hun verbeelding, en niet alleen bij jongens. In de Verenigde Staten, Frankrijk en Nederland worden jongeren echt aangemoedigd om zich te interesseren in de ruimtevaart.
In Amerika mag elke leerling tijdens het schooljaar een week in een Space Camp verblijven dat erkend is door het Departement Onderwijs van de betrokken Staat. In Nederland is door de Onderwijswerkgroep OWG het project ruimtevaart voor leerlingen opgestart om in klasverband een volledige week aan de ruimtevaart te besteden.
**
In 1991, werd in de Belgische Ardennen, te Transinne, het Euro Space Center opgericht, naar analogie met het US Space Camp te Huntsville, Alabama, Verenigde Staten. Het centrum werkt met dezelfde gesofisticeerde apparatuur en software als de echte astronautenopleiding in het Marshall Space Flight Center, dat eveneens in Huntsville gelegen.
**
Wat kunt u hier allemaal beleven?
**
U voelt zich hier even een echte ruimtevaarder. Scheep in voor een waterval van shows, een fantastische odyssee vanaf de Big Bang (het ontstaan van het heelal) tot aan de toekomstige projecten van de ruimteverkenning. Een unieke realisatie in Europa: een multi-sensorieel spektakel parcours waarin de ruimtedimensie vorm krijgt dankzij een licht-, kleur- en klankspektakel. De Tempel der Planeten, het Columbus-Laboratorium en het Internationaal Ruimtestation hebben dan geen geheimen meer voor u.
Kom aan boord van de Amerikaanse Space Shuttle (op ware grootte) en beleef voor enkele ogenblikken alle emoties van de astronauten die in de ruimte leven en werken. Dirk Frimout vertelt u over het fantastische avontuur van jongeren die trainen als echte astronauten. Op het einde van de reis maakt u nog de adembenemende Space Show mee, een te gek avontuur op een asteroïde in handen van een geheimzinnige indringer.
De tentoonstelling loopt verder buiten het centrum met de voorstelling van het planetenlabyrint dat ons heelal uitbeeldt: de Melkweg. Daarin wordt een groot spel georganiseerd, een raadsel dat opgelost kan worden door een twintigtal eenvoudige (Space Game Junior) of meer complexe (Space Game Senior) vragen. Buiten bevindt zich ook een grote zonnewijzer waar u de tijd kunt aflezen als u in het midden van de ellips gaat staan. Uw schaduw geeft dan de zonnetijd aan.
Verder is er natuurlijk een restaurant dat plaats biedt aan 150 personen. Gelukkig is hier meer te krijgen dan alleen maar astronautenvoedsel. Ook is er een souvenirwinkel waar u allerlei souvenirs kunt kopen die te maken hebben met de ruimtevaart, tot knuffels in de vorm van een spaceshuttle aan toe.
Een bezoek aan het Space Center duurt ongeveer anderhalf uur.
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
THUIN
*****
De geschiedenis van het middeleeuwse stadje Thuin, aan de samenvloeiing van Samber en Biesmelle, is nauw verbonden met de abdijen van Lobbes en Aulne. Beiden bezaten tot in de 18de eeuw een refugiehuis in de stad. De geschiedenis is nauw verbonden met Notger, prinsbisschop van Luik, die er tijdens de 10de eeuw een eerste omwalling liet aanleggen. Met uitzondering van enkele korte perioden bleef Thuin deel uitmaken van het prinsbisdom. De abdij van Lobbes was lange tijd het bindteken tussen het stadje en Luik. Zo bezaten de monniken in de stad heel wat huizen, een kerk en zelfs een kasteel.
Vandaag de dag is Thuin een schilderachtig stadje dat uitsteekt boven de Sambervallei. Het stratenpatroon, de talrijke historische gebouwen (belfort, kerken, herenhuizen,…) en de omwallingen maken dat het zijn oorspronkelijk karakter goed wist te bewaren. De stad krijgt vandaag nog een extra pigment door zijn hangende tuinen langs de steile flanken van de vallei. Daarnaast is in het stadje het Rijdend Buurtram Museum gevestigd.
****************
MUSEE VIVANT DU CHEMIN DE FER VICINAL
***
Het museum illustreert de geschiedenis van secondair transport in België. Het museum in Thuin herbergt verscheidene trams van de NMVB oftewel Nationale Maatschappij van Buurtspoorwegen, opgericht in 1885. De oudste tram die tentoongesteld is, dateert van 1888. Vanaf het museum vertrekt een tram waarop u tegen een kleine vergoeding mee kunt rijden. Alle tramritten vertrekken vanaf het museum aan de “rue du Fosteau”, te Thuin.
De tramlijn die Thuin en Lobbes verbindt, volgt een traject waar geen auto’s kunnen komen. Het circa 6 km lange traject gaat door schitterende velden en kruist slechts op een enkele plaats het “moderne leven”. Het college St. Ursmer, het klooster van Lobbes en het oversteken van de Sambre vormen een ongekend panorama dat alleen een trampassagier kan ervaren. Kortom, een rit op dit traject is een unieke gelegenheid om te genieten van de buitenlucht en een stukje geschiedenis.
*************
ABDIJ VAN AULNE .
**************
Deze cisterciënzer abdij zou volgens overleveringen in 657 door St-Landelin zijn gesticht. In 1147 schenkt de Bisschop-Prins van Luik, Henri II de Leyen, Aulne aan St-Bernard, abt van Clervaux, en verspreider van de cisterciënzer hervorming. In de 16de en de 18de eeuw kent de `Ada` abten, die zorgdragen voor de bouw ervan. In 1794 wordt de abdij verwoest door Franse revolutionairen. Een bezoek aan de prachtige ruïnes kan worden gekoppeld aan het bezichtigen van de brouwerij van Val de Sambre, die gevestigd is in de vestingmuur van de Ada, en men kan er het brouwen van bier van dezelfde naam meemaken.
***********
CLERVAUX .
********
Er wonen in Clervaux slechts een duizendtal mensen, maar toch heeft het een stads allure. Het centrum ligt in een vallei aan de Clerve, en wordt gedomineerd door een 12de eeuwse ridderburcht, welke is gerestaureerd nadat het zware beschadigingen had opgelopen bij hetArdennenoffensief. Er is in de burcht een vaste tentoonstelling gewijd aan de vele Luxemburgse burchten met vooral maquettes en afbeeldingen. Ook de gevechten in de Tweede Wereldoorlog worden in beeld uitgelegd.
In de vroege twintigste eeuw bouwden de benedictijnen van Saint-Maurice en Saint-Maur een indrukwekkende Neo-Romaanse abdij op een heuvel boven het stadscentrum. Na de heftige tweede wereldoorlog moest het complex worden hersteld. De abdijkerk kan worden bezocht. Men kan er een tentoonstelling over het kloosterleven meemaken. De kloostergebouwen zijn helaas niet voor bezoek open.
De boeren van Clervauw kwamen aan het eind van de achttiende eeuw (1798) in verzet tegen de Franse overheersers. In de nabijheid van de abdij is er vandaag de dag een monument zichtbaar welke deze opstand herinnert. De parochiekerk van Clervaux werd in 1911 gebouwd. Deze werd gehell opgetrokken in een Romaans-Rijnlandse stijl, waarbij gebruik gemaakt werd van locale steensoorten.
Vlakbij het station staat op loopafstand van het centrum een kapel uit 1768, welke gewijd is aan Onze-Lieve-Vrouw-van-Loretto. Clervaux is een uitgesproken recreatiegebied met vele interessante wandelroutes. Rond Clervaux zijn wandelpaden uitgezet over een lengte van bijna honderd kilometer. 's Winters zijn er mogelijkheden tot langlaufen en skieen.
LUIK
****
Luik (Frans: Liège (voor 1949: Liége), Duits: Lüttich, Waals: Lîdje) is een stad in Wallonië, België, en de hoofdstad van de provincie Luik. De stad ligt aan de Maas, ongeveer 30 kilometer stroomopwaarts van Maastricht. De stad telt ruim 186.000 inwoners. De agglomeratie Luik (met voorsteden als Seraing, Saint-Nicolas, Ans, Herstal en Flémalle) telt ongeveer 600.000 inwoners. Halverwege de 20ste eeuw was Luik het centrum van de mijnbouw en staalindustrie, die Wallonië tot welvaart brachten. De problemen die er later in de eeuw tot vermindering van het belang van de mijnbouw en staalindustrie leidden hebben hun effect op de omgeving van Luik niet nagelaten.
Vele eeuwen lang, tot 1795, werd Luik geregeerd door prins-bisschoppen. Het prinsbisdom Luik strekte zich uit over het grootste deel van de huidige provincie Luik en de zuidelijke helft van de huidige provincie Namen. Bovendien verwierven de bisschoppen van Luik in 1366 ook het graafschap Loon, dat grotendeels samenvalt met de huidige Belgische provincie Limburg. De stad Luik was de voornaamste van de 23 Goede Steden van het prinsdom.
De geschiedenis van Luik wordt gekenmerkt door talloze conflicten tussen de stad Luik en zijn bisschoppen, waarbij het er soms heet aan toe ging. In 1468 werd in het kader van een dergelijke machtstrijd de stad getuchtigd door de Bourgondische hertog Karel de Stoute. Zijn soldaten hebben zich buitengewoon misdragen in de stad: ongeveer een kwart van de 20.000 inwoners verloor hierbij het leven.
Toen de hertogen van Bourgondië - en later de Habsburgse koningen van Spanje - allengs de hele Nederlanden onder hun gezag verenigden, bleef het prinsbisdom Luik als onafhankelijke staat daarbuiten. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog probeerden de bisschoppen van Luik neutraal te blijven tussen de twee strijdende partijen. Luik had zich ontwikkeld tot een belangrijk centrum van metaalindustrie en ook van de wapenindustrie.
In 1795 hebben burgers van de stad Luik, die verbolgen waren over het autoritaire optreden van hun bisschop, zodra de stad door de Franse revolutie-legers was veroverd, de gothische Sint-Lambrechtskathedraal gesloopt. De lege plaats daarvan vormt de huidige Place Saint-Lambert. In de 19e eeuw is de Sint-Pauluskerk verheven tot Sint-Pauluskathedraal. In 1887 werd besloten tot de oprichting van de forten rond Luik.
De eerste veldslag van de Eerste Wereldoorlog speelt zich af rondom Luik, aangezien deze stad op de Duitse route door België lag. Via Luik wilden de Duitsers naar Namen om zo Frankrijk binnen te vallen.
****************************************************
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php
*****
De geschiedenis van het middeleeuwse stadje Thuin, aan de samenvloeiing van Samber en Biesmelle, is nauw verbonden met de abdijen van Lobbes en Aulne. Beiden bezaten tot in de 18de eeuw een refugiehuis in de stad. De geschiedenis is nauw verbonden met Notger, prinsbisschop van Luik, die er tijdens de 10de eeuw een eerste omwalling liet aanleggen. Met uitzondering van enkele korte perioden bleef Thuin deel uitmaken van het prinsbisdom. De abdij van Lobbes was lange tijd het bindteken tussen het stadje en Luik. Zo bezaten de monniken in de stad heel wat huizen, een kerk en zelfs een kasteel.
Vandaag de dag is Thuin een schilderachtig stadje dat uitsteekt boven de Sambervallei. Het stratenpatroon, de talrijke historische gebouwen (belfort, kerken, herenhuizen,…) en de omwallingen maken dat het zijn oorspronkelijk karakter goed wist te bewaren. De stad krijgt vandaag nog een extra pigment door zijn hangende tuinen langs de steile flanken van de vallei. Daarnaast is in het stadje het Rijdend Buurtram Museum gevestigd.
****************
MUSEE VIVANT DU CHEMIN DE FER VICINAL
***
Het museum illustreert de geschiedenis van secondair transport in België. Het museum in Thuin herbergt verscheidene trams van de NMVB oftewel Nationale Maatschappij van Buurtspoorwegen, opgericht in 1885. De oudste tram die tentoongesteld is, dateert van 1888. Vanaf het museum vertrekt een tram waarop u tegen een kleine vergoeding mee kunt rijden. Alle tramritten vertrekken vanaf het museum aan de “rue du Fosteau”, te Thuin.
De tramlijn die Thuin en Lobbes verbindt, volgt een traject waar geen auto’s kunnen komen. Het circa 6 km lange traject gaat door schitterende velden en kruist slechts op een enkele plaats het “moderne leven”. Het college St. Ursmer, het klooster van Lobbes en het oversteken van de Sambre vormen een ongekend panorama dat alleen een trampassagier kan ervaren. Kortom, een rit op dit traject is een unieke gelegenheid om te genieten van de buitenlucht en een stukje geschiedenis.
*************
ABDIJ VAN AULNE .
**************
Deze cisterciënzer abdij zou volgens overleveringen in 657 door St-Landelin zijn gesticht. In 1147 schenkt de Bisschop-Prins van Luik, Henri II de Leyen, Aulne aan St-Bernard, abt van Clervaux, en verspreider van de cisterciënzer hervorming. In de 16de en de 18de eeuw kent de `Ada` abten, die zorgdragen voor de bouw ervan. In 1794 wordt de abdij verwoest door Franse revolutionairen. Een bezoek aan de prachtige ruïnes kan worden gekoppeld aan het bezichtigen van de brouwerij van Val de Sambre, die gevestigd is in de vestingmuur van de Ada, en men kan er het brouwen van bier van dezelfde naam meemaken.
***********
CLERVAUX .
********
Er wonen in Clervaux slechts een duizendtal mensen, maar toch heeft het een stads allure. Het centrum ligt in een vallei aan de Clerve, en wordt gedomineerd door een 12de eeuwse ridderburcht, welke is gerestaureerd nadat het zware beschadigingen had opgelopen bij hetArdennenoffensief. Er is in de burcht een vaste tentoonstelling gewijd aan de vele Luxemburgse burchten met vooral maquettes en afbeeldingen. Ook de gevechten in de Tweede Wereldoorlog worden in beeld uitgelegd.
In de vroege twintigste eeuw bouwden de benedictijnen van Saint-Maurice en Saint-Maur een indrukwekkende Neo-Romaanse abdij op een heuvel boven het stadscentrum. Na de heftige tweede wereldoorlog moest het complex worden hersteld. De abdijkerk kan worden bezocht. Men kan er een tentoonstelling over het kloosterleven meemaken. De kloostergebouwen zijn helaas niet voor bezoek open.
De boeren van Clervauw kwamen aan het eind van de achttiende eeuw (1798) in verzet tegen de Franse overheersers. In de nabijheid van de abdij is er vandaag de dag een monument zichtbaar welke deze opstand herinnert. De parochiekerk van Clervaux werd in 1911 gebouwd. Deze werd gehell opgetrokken in een Romaans-Rijnlandse stijl, waarbij gebruik gemaakt werd van locale steensoorten.
Vlakbij het station staat op loopafstand van het centrum een kapel uit 1768, welke gewijd is aan Onze-Lieve-Vrouw-van-Loretto. Clervaux is een uitgesproken recreatiegebied met vele interessante wandelroutes. Rond Clervaux zijn wandelpaden uitgezet over een lengte van bijna honderd kilometer. 's Winters zijn er mogelijkheden tot langlaufen en skieen.
LUIK
****
Luik (Frans: Liège (voor 1949: Liége), Duits: Lüttich, Waals: Lîdje) is een stad in Wallonië, België, en de hoofdstad van de provincie Luik. De stad ligt aan de Maas, ongeveer 30 kilometer stroomopwaarts van Maastricht. De stad telt ruim 186.000 inwoners. De agglomeratie Luik (met voorsteden als Seraing, Saint-Nicolas, Ans, Herstal en Flémalle) telt ongeveer 600.000 inwoners. Halverwege de 20ste eeuw was Luik het centrum van de mijnbouw en staalindustrie, die Wallonië tot welvaart brachten. De problemen die er later in de eeuw tot vermindering van het belang van de mijnbouw en staalindustrie leidden hebben hun effect op de omgeving van Luik niet nagelaten.
Vele eeuwen lang, tot 1795, werd Luik geregeerd door prins-bisschoppen. Het prinsbisdom Luik strekte zich uit over het grootste deel van de huidige provincie Luik en de zuidelijke helft van de huidige provincie Namen. Bovendien verwierven de bisschoppen van Luik in 1366 ook het graafschap Loon, dat grotendeels samenvalt met de huidige Belgische provincie Limburg. De stad Luik was de voornaamste van de 23 Goede Steden van het prinsdom.
De geschiedenis van Luik wordt gekenmerkt door talloze conflicten tussen de stad Luik en zijn bisschoppen, waarbij het er soms heet aan toe ging. In 1468 werd in het kader van een dergelijke machtstrijd de stad getuchtigd door de Bourgondische hertog Karel de Stoute. Zijn soldaten hebben zich buitengewoon misdragen in de stad: ongeveer een kwart van de 20.000 inwoners verloor hierbij het leven.
Toen de hertogen van Bourgondië - en later de Habsburgse koningen van Spanje - allengs de hele Nederlanden onder hun gezag verenigden, bleef het prinsbisdom Luik als onafhankelijke staat daarbuiten. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog probeerden de bisschoppen van Luik neutraal te blijven tussen de twee strijdende partijen. Luik had zich ontwikkeld tot een belangrijk centrum van metaalindustrie en ook van de wapenindustrie.
In 1795 hebben burgers van de stad Luik, die verbolgen waren over het autoritaire optreden van hun bisschop, zodra de stad door de Franse revolutie-legers was veroverd, de gothische Sint-Lambrechtskathedraal gesloopt. De lege plaats daarvan vormt de huidige Place Saint-Lambert. In de 19e eeuw is de Sint-Pauluskerk verheven tot Sint-Pauluskathedraal. In 1887 werd besloten tot de oprichting van de forten rond Luik.
De eerste veldslag van de Eerste Wereldoorlog speelt zich af rondom Luik, aangezien deze stad op de Duitse route door België lag. Via Luik wilden de Duitsers naar Namen om zo Frankrijk binnen te vallen.
****************************************************
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
STAVELOT .
*********
De kleine stad Stavelot wordt bevolkt door 6000 mensen en is nauw verbonden met Malmedy. Beide steden kennen een lange geschiedenis en zijn verzot op het carnavalsfeest. De geschiedenis van beide steden gaat terug tot de 7de eeuw toen de heilige Remaclus in Malmedy en in Stavelot een klooster stichtte. De abt verbleef in Stavelot, dat op deze wijze de hoofdplaats werd van een klein kerkelijk prinsbisdom. De monniken waren echter niet bij iedereen geliefd en door de eeuwen heen hebben ze vaak moesten vluchten voor oprukkende legers, zoals die van de Fransen. Na de Tweede Wereldoorlog, in 1950, zijn veel monniken teruggekomen naar de Ardennen en hebben op de hoogte van Wavremount een nieuw klooster gebouwd.
Van het oude klooster is nog het een en ander bewaard gebleven, zoals 11de-eeuwse romaanse kerktoren. Daarnaast kunt u een bezoek brengen aan enkele onderaardse gewelven en enkele gerestaureerde gebouwen. In deze gebouwen zijn tegenwoordig het stadhuis en het plaatselijke museum ondergebracht. U kunt er onder meer oude en moderne schilderkunst te bewonderen, alsmede beeldhouwkunst en religieuze voorwerpen.
*************************
MALMEDY.
********
Malmedy is de hoofdstad van het kanton Malmedy. De stad is een baken van rust en de weinige inwoners, slechts 6500, zijn zeer vriendelijk. De stad is gelegen in een groene omgeving waar de rivieren de Warche en de Warchenne samenvloeien. Tijdens het Ardennenoffensief in de Tweede Wereldoorlog werd stadje een triest dieptepunt van oorlogsmisdaden. Bij het in de buurt gelegen gehucht Baugnez werden enkele tientallen gevangengenomen Amerikaanse soldaten vermoord. Vandaag de dag herinnert een gedenkteken aan deze gruweldaad.
Gelukkig wordt men in dit plaatsje niet continue geconfronteerd met de afschuwelijke feiten van de Tweede Wereldoorlog. Zo kunt u in het centrum een mooie kathedraal uit de 18de eeuw bewonderen alsmede een kapucijnerklooster uit de 17de eeuw. Op het Place de Rome, in het Huis Cavens, worden met enige regelmaat kunsttentoonstellingen georganiseerd. Maar echt gezellig wordt het pas tijdens carnaval. Net als het plaatsje Eupen zijn de inwoners verzot op dit schitterende volksfeest. De Prins Carnaval, de Trouv’le geheten, zwaait gedurende de carnavalsweek als een echte prins de scepter over Malmedy.
**********************
CARNAVAL VAN MALMEDY .
**********************
De Cwarmé of carnaval duurt in Malmedy vier dagen, de vier dagen voor het begin van de vastenperiode. Men noemt deze dagen de Grandes Haguètes. De Petites Haguètes zijn de vier donderdagen die aan deze periode voorafgaan en die gebruikt worden om er al eens gemaskerd opuit te gaan, als een generale repetitie voor het eigenlijke carnaval. Op de zaterdag van Cwarmé ontvangt de Trouv`lê uit handen van het stadsbestuur de sleutels van de stad. Hij draagt een hoge hoed, versierd met een twijgje. Dit twijgje is het symbool van de lente, en daar is het bij carnaval om te doen. De Trouv`lê treedt vier dagen als burgemeester van de stad op en gaat de eerste avond voorop in een stoet met brandende fakkels.
Op zondag lopen gemaskerde figuren door de stad: de `Vieze Mannen` (of Vrouwen). Maandag treden diverse kleine theatergezelschappen op, die in het Waals lokale toestanden hekelen. Op dinsdag wordt de Haguète verbrand. Deze pop is het zinnebeeld van carnaval.
In Malmedy treden met carnaval enkele merkwaardige figuren op. Zo is er de Haguète, die als attributen een tweekoppige arend, een steek, een struisveer en een kap gebruikt. In de tweekoppige arend zou een verwijzing mogen worden gezien naar het Heilige Roomse Rijk. De Haguète gebruikt een lange tang, de Happe-Chair (letterlijk: vleesgrijper), waarmee hij toeschouwers bij de lurven of andere lichaamsdelen durft te nemen.
De Soté is een plaatselijke carnavalsversie van een kabouter, die optreedt als plaaggeest. Hij draagt een te grote hoed. De V`eheu (letterlijk: bunzing) slaat de toeschouwers met een varkensblaas. De Savadjes zijn wilden (Savadje is afgeleid van sauvage, of wild), die vaak in Indianenuitrusting de toeschouwers plagen.
*******************
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php
*********
De kleine stad Stavelot wordt bevolkt door 6000 mensen en is nauw verbonden met Malmedy. Beide steden kennen een lange geschiedenis en zijn verzot op het carnavalsfeest. De geschiedenis van beide steden gaat terug tot de 7de eeuw toen de heilige Remaclus in Malmedy en in Stavelot een klooster stichtte. De abt verbleef in Stavelot, dat op deze wijze de hoofdplaats werd van een klein kerkelijk prinsbisdom. De monniken waren echter niet bij iedereen geliefd en door de eeuwen heen hebben ze vaak moesten vluchten voor oprukkende legers, zoals die van de Fransen. Na de Tweede Wereldoorlog, in 1950, zijn veel monniken teruggekomen naar de Ardennen en hebben op de hoogte van Wavremount een nieuw klooster gebouwd.
Van het oude klooster is nog het een en ander bewaard gebleven, zoals 11de-eeuwse romaanse kerktoren. Daarnaast kunt u een bezoek brengen aan enkele onderaardse gewelven en enkele gerestaureerde gebouwen. In deze gebouwen zijn tegenwoordig het stadhuis en het plaatselijke museum ondergebracht. U kunt er onder meer oude en moderne schilderkunst te bewonderen, alsmede beeldhouwkunst en religieuze voorwerpen.
*************************
MALMEDY.
********
Malmedy is de hoofdstad van het kanton Malmedy. De stad is een baken van rust en de weinige inwoners, slechts 6500, zijn zeer vriendelijk. De stad is gelegen in een groene omgeving waar de rivieren de Warche en de Warchenne samenvloeien. Tijdens het Ardennenoffensief in de Tweede Wereldoorlog werd stadje een triest dieptepunt van oorlogsmisdaden. Bij het in de buurt gelegen gehucht Baugnez werden enkele tientallen gevangengenomen Amerikaanse soldaten vermoord. Vandaag de dag herinnert een gedenkteken aan deze gruweldaad.
Gelukkig wordt men in dit plaatsje niet continue geconfronteerd met de afschuwelijke feiten van de Tweede Wereldoorlog. Zo kunt u in het centrum een mooie kathedraal uit de 18de eeuw bewonderen alsmede een kapucijnerklooster uit de 17de eeuw. Op het Place de Rome, in het Huis Cavens, worden met enige regelmaat kunsttentoonstellingen georganiseerd. Maar echt gezellig wordt het pas tijdens carnaval. Net als het plaatsje Eupen zijn de inwoners verzot op dit schitterende volksfeest. De Prins Carnaval, de Trouv’le geheten, zwaait gedurende de carnavalsweek als een echte prins de scepter over Malmedy.
**********************
CARNAVAL VAN MALMEDY .
**********************
De Cwarmé of carnaval duurt in Malmedy vier dagen, de vier dagen voor het begin van de vastenperiode. Men noemt deze dagen de Grandes Haguètes. De Petites Haguètes zijn de vier donderdagen die aan deze periode voorafgaan en die gebruikt worden om er al eens gemaskerd opuit te gaan, als een generale repetitie voor het eigenlijke carnaval. Op de zaterdag van Cwarmé ontvangt de Trouv`lê uit handen van het stadsbestuur de sleutels van de stad. Hij draagt een hoge hoed, versierd met een twijgje. Dit twijgje is het symbool van de lente, en daar is het bij carnaval om te doen. De Trouv`lê treedt vier dagen als burgemeester van de stad op en gaat de eerste avond voorop in een stoet met brandende fakkels.
Op zondag lopen gemaskerde figuren door de stad: de `Vieze Mannen` (of Vrouwen). Maandag treden diverse kleine theatergezelschappen op, die in het Waals lokale toestanden hekelen. Op dinsdag wordt de Haguète verbrand. Deze pop is het zinnebeeld van carnaval.
In Malmedy treden met carnaval enkele merkwaardige figuren op. Zo is er de Haguète, die als attributen een tweekoppige arend, een steek, een struisveer en een kap gebruikt. In de tweekoppige arend zou een verwijzing mogen worden gezien naar het Heilige Roomse Rijk. De Haguète gebruikt een lange tang, de Happe-Chair (letterlijk: vleesgrijper), waarmee hij toeschouwers bij de lurven of andere lichaamsdelen durft te nemen.
De Soté is een plaatselijke carnavalsversie van een kabouter, die optreedt als plaaggeest. Hij draagt een te grote hoed. De V`eheu (letterlijk: bunzing) slaat de toeschouwers met een varkensblaas. De Savadjes zijn wilden (Savadje is afgeleid van sauvage, of wild), die vaak in Indianenuitrusting de toeschouwers plagen.
*******************
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
In België worden vele talen gesproken, waaronder Duits. Sankt-Vith is de hoofdplaats van het Duitstalige deel van België. De stad heeft ruim 3000 inwoners en leeft naast het toerisme vooral van de landbouw. De stad is gelegen in een schitterende omgeving, in het overgangsgebied tussen de Hoge Venen en Malmedy. Tijdens het Ardennenoffensief in de Tweede Wereldoorlog werd de stad zwaar beschadigd maar de beroemde Büchelturm, een gerestaureerde toren uit de middeleeuwse stadswal, bleef gelukkig gespaard. e geschiedenis van deze toren staat op een gedenkplaat: In 1350 werd ik gebouwd. Ik overleefde de slachting van 1689. In 1944 werd ik door bommen beschadigd. In 1961 weer opgebouwd.
***************
Poteau ’44 museum
*****
Poteau is een klein dorp in de Belgische Ardennen, waar talrijke foto’s tijdens de Slag om de Ardennen werden gemaakt, nadat de Amerikaanse "14th Cavalry Group" op 18 december 1944 in een hinderlaag van de Duitse "Kampfgruppe Hansen" was gelopen.
De collectie van het museum is sinds de zomer van 1998 opengesteld voor het publiek. Het museum is gevestigd in een oud douane gebouw. Tijdens de Slag om de Ardennen werd er in en rond het gebouw hevig gevochten. De collectie van het museum bestaat onder andere uit enkele schitterende gerestaureerde voertuigen en kanonnen. Onder de voertuigen in de collectie bevinden zich een Willys MB jeep, een Dodge WC51, een Weasel, een Harley Davidson WLA, een Britse BSA M20 motor met zijspan en een BMW R75 met zijspan. In de collectie zijn ook een Amerikaanse IHC M5 en een Tsjechische OT-810 te vinden welke zijn omgetoverd tot Duitse voertuigen. De bezoekers kunnen met deze voertuigen ritjes maken over het voormalige slagveld.
Buiten het museum staan ook nog enkele museumstukken. Indrukwekkend is de Tsjechische 105mm Howitzer en een Sherman tank met een 105 mm kanon. Deze tank werd door het Nederlandse leger gebruikt als doelwit tijdens trainingen maar is compleet gerenoveerd sinds de aankoop door het museum. Het museum heeft ook een M5 13-ton High-Speed Tractor en een M2A1 105mm Howitzer aangeschaft.
*****************************************************
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/d ... t_vith.php
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
ROCHEHAUT
****
Het mooie dorpje Rochehaut, dat Hoge Rots betekend, is gebouwd op een groot plateau. Vanaf dit plateau heb je een schitterend uitzicht op de rivier de Semois. Vanaf deze hoogte heeft u een mooi uitzicht op het Ardense landschap. In Rochehaut wonen slechts 350 mensen. In het dorpje zelf is de 17de-eeuwse Sint-Firminuskerk de moeite waard. In de omgeving kunt u mooie wandelingen maken, zoals naar de ruïnes van Montragut en de restanten van het kasteel van Lyresse.
*********
ARBORETUM (GEDINNE)
**
Zoals de meeste arboretums van België is dat van Gedinne ontworpen in het begin van de 20ste eeuw (1903). Met zijn oppervlakte van 10 hectare bestaat zijn aantrekkingskracht vooral uit de mooie collectie harsachtigen, samengesteld uit zo`n vijftigtal soorten. Bepaalde specimen zijn meer dan 40 meter hoog. Aan het arboretum grenst een zaadhoudende beplanting. Het betreft hier de eerste aanplant van Douglas sparren in België.
**
***************
GEDINNE
**
Gedinne bevindt zich in de vallei van de Houille, in het hart van de Ardense bossen. Het is de poort naar de Naamse Semois. De landelijke gemeente waarvan de helft bebost is, bestaat uit 12 schilderachtige dorpen waar het goed leven is. Gedinne met ‘la Croix-Scaille’, het ‘dak’ van de provincie Namen, een massief op 505 meter, tijdens de oorlog een weerstandsnest, nu een paradijs voor natuurliefhebbers. Bovendien is ‘la Croix-Scaille’ het centrum van prachtige wandelingen zodat u de botanische rijkdom en fauna kunt ontdekken. Dit culminatiepunt, in het midden van het woud, werd onlangs bekroond met een 60 meter hoge uitkijktoren, de ‘Tour du Millénaire’, toegankelijk voor het publiek.
*****
Indien u de kalmte van de vallei verkiest, kunt u vanuit Gedinne-centrum het pad langs de Houille volgen. Deze heldere rivier, soms kalm dan wispelturig loopt langs eigenaardige rotsen met soms vreemde grillige vormen zoals ‘La Tête de Chien’ of grotten zoals de ‘Chambre du Curé’, om vervolgens Vencimont te bereiken. Vencimont is een parel verzonken in het reliëf en omgeven door bossen. Op het dorpsplein troont de oude smidse waarin het plaatselijk bureau voor toerisme is ondergebracht. In dit natuurparadijs heet Gedinne u van harte welkom met zijn rustieke cafés, restaurants en meer dan 400 verblijfsmogelijkheden.
***********************
MUSEE DU SABOT
************
Het 'Musée du Sabot' is een klompenmuseum, dat ondergebracht is in het vroegere stadhuis van Porcheresse. Het dorp telt 272 inwoners en er is maar één winkel, die het hele jaar geopend is en waar men van alles en nog wat verkoopt. Tussen de levensmiddelen is ook een café ingericht. Is het museum gesloten, dan kan men bij de winkel de sleutel ophalen.
Vroeger werden daar veel klompen met een leren riempje gemaakt voor de mijnwerkers in Charleroi. Men laat oude foto's, rekeningen en een video zien. De eerste klompenmaker kwam rond het jaar 1600 in het dorp wonen; de laatste vertrok in 1947. Op het hoogtepunt telde men vijftig klompenmakers. Het museum is net als het dorp heel klein.
******************
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php
****
Het mooie dorpje Rochehaut, dat Hoge Rots betekend, is gebouwd op een groot plateau. Vanaf dit plateau heb je een schitterend uitzicht op de rivier de Semois. Vanaf deze hoogte heeft u een mooi uitzicht op het Ardense landschap. In Rochehaut wonen slechts 350 mensen. In het dorpje zelf is de 17de-eeuwse Sint-Firminuskerk de moeite waard. In de omgeving kunt u mooie wandelingen maken, zoals naar de ruïnes van Montragut en de restanten van het kasteel van Lyresse.
*********
ARBORETUM (GEDINNE)
**
Zoals de meeste arboretums van België is dat van Gedinne ontworpen in het begin van de 20ste eeuw (1903). Met zijn oppervlakte van 10 hectare bestaat zijn aantrekkingskracht vooral uit de mooie collectie harsachtigen, samengesteld uit zo`n vijftigtal soorten. Bepaalde specimen zijn meer dan 40 meter hoog. Aan het arboretum grenst een zaadhoudende beplanting. Het betreft hier de eerste aanplant van Douglas sparren in België.
**
***************
GEDINNE
**
Gedinne bevindt zich in de vallei van de Houille, in het hart van de Ardense bossen. Het is de poort naar de Naamse Semois. De landelijke gemeente waarvan de helft bebost is, bestaat uit 12 schilderachtige dorpen waar het goed leven is. Gedinne met ‘la Croix-Scaille’, het ‘dak’ van de provincie Namen, een massief op 505 meter, tijdens de oorlog een weerstandsnest, nu een paradijs voor natuurliefhebbers. Bovendien is ‘la Croix-Scaille’ het centrum van prachtige wandelingen zodat u de botanische rijkdom en fauna kunt ontdekken. Dit culminatiepunt, in het midden van het woud, werd onlangs bekroond met een 60 meter hoge uitkijktoren, de ‘Tour du Millénaire’, toegankelijk voor het publiek.
*****
Indien u de kalmte van de vallei verkiest, kunt u vanuit Gedinne-centrum het pad langs de Houille volgen. Deze heldere rivier, soms kalm dan wispelturig loopt langs eigenaardige rotsen met soms vreemde grillige vormen zoals ‘La Tête de Chien’ of grotten zoals de ‘Chambre du Curé’, om vervolgens Vencimont te bereiken. Vencimont is een parel verzonken in het reliëf en omgeven door bossen. Op het dorpsplein troont de oude smidse waarin het plaatselijk bureau voor toerisme is ondergebracht. In dit natuurparadijs heet Gedinne u van harte welkom met zijn rustieke cafés, restaurants en meer dan 400 verblijfsmogelijkheden.
***********************
MUSEE DU SABOT
************
Het 'Musée du Sabot' is een klompenmuseum, dat ondergebracht is in het vroegere stadhuis van Porcheresse. Het dorp telt 272 inwoners en er is maar één winkel, die het hele jaar geopend is en waar men van alles en nog wat verkoopt. Tussen de levensmiddelen is ook een café ingericht. Is het museum gesloten, dan kan men bij de winkel de sleutel ophalen.
Vroeger werden daar veel klompen met een leren riempje gemaakt voor de mijnwerkers in Charleroi. Men laat oude foto's, rekeningen en een video zien. De eerste klompenmaker kwam rond het jaar 1600 in het dorp wonen; de laatste vertrok in 1947. Op het hoogtepunt telde men vijftig klompenmakers. Het museum is net als het dorp heel klein.
******************
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
ROCROI
Deze mooie vestingstad ligt op enkele kilometer afstand van de rivier de Maas. De stad lijkt op een onneembare vesting. In de 16de eeuw werd begonnen met het aanleggen van de verdedigingswerken. De bouwwerkzaamheden werden afgerond door de beroemde architect Vauban. De stad had in het begin van de 17de eeuw een belangrijke functie als doorvoerhaven en als handelscentrum. Er werd dan ook regelmatig om de stad gevochten, zoals ook in 1643. In dat jaar vond het “Gevecht van Rocroi” plaats, een hels gevecht tussen Spaanse en Franse troepen. In het museum van Rocroi aan de Place Hardy wordt het gevecht uitvoerig toegelicht.
Ook na 1643 stond de stad in de schijnwerpers. Ten tijde van de Franse Revolutie riep het nationalistische Rocroi zich uit tot ‘Roc Libre’ en in 1815, na de slag bij Waterloo, boden vele Franse soldaten hier nog enkele weken weerstand tegen de geallieerde legers. Vandaag de dag kunt u nog veel van de versterkingen van Vauban bezichtigen. In de stad is een toeristische wandeling uitgezet die u de mooiste plekjes van de stad laat zien.
************
ROCHEHAUT
*******
Het mooie dorpje Rochehaut, dat Hoge Rots betekend, is gebouwd op een groot plateau. Vanaf dit plateau heb je een schitterend uitzicht op de rivier de Semois. Vanaf deze hoogte heeft u een mooi uitzicht op het Ardense landschap. In Rochehaut wonen slechts 350 mensen. In het dorpje zelf is de 17de-eeuwse Sint-Firminuskerk de moeite waard. In de omgeving kunt u mooie wandelingen maken, zoals naar de ruïnes van Montragut en de restanten van het kasteel van Lyresse.
****************************
REDANGE-SUR-ATTERT .
********************
In het dal van de Attert bevindt zich onder meer het leuke dorpje Useldange. Kenmerkend voor dit dorpje is de 27 meter hoge kasteeltoren. Deze toren is een baken van de geschiedenis. Het dorpje kreeg dan ook in 1983 terecht een belangrijke Europese prijs op het gebied van onderhoud van historisch erfgoed. In hetzelfde dal ligt ook het dorpje Boevange-sur-Attert. Meer naar het zuiden kom je uit bij Colpach, een centrum van cultuur. Zo kunt u hier een bezoek brengen aan het kasteel dat aan het begin van de 20ste eeuw werd gebouwd door Émile Mayrisch, een rijke industrieel. In de 20ste eeuw was het kasteel een bolwerk van schrijvers en dichters. Vandaag de dag is er een bejaardentehuis gevestigd maar in de tuin kunt u nog heerlijk wandelen. Daar staan onder andere beeldhouwwerken van Maillol en van Kolbe.
*****************
dit zijn drie kleine oorden.
******
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php
Deze mooie vestingstad ligt op enkele kilometer afstand van de rivier de Maas. De stad lijkt op een onneembare vesting. In de 16de eeuw werd begonnen met het aanleggen van de verdedigingswerken. De bouwwerkzaamheden werden afgerond door de beroemde architect Vauban. De stad had in het begin van de 17de eeuw een belangrijke functie als doorvoerhaven en als handelscentrum. Er werd dan ook regelmatig om de stad gevochten, zoals ook in 1643. In dat jaar vond het “Gevecht van Rocroi” plaats, een hels gevecht tussen Spaanse en Franse troepen. In het museum van Rocroi aan de Place Hardy wordt het gevecht uitvoerig toegelicht.
Ook na 1643 stond de stad in de schijnwerpers. Ten tijde van de Franse Revolutie riep het nationalistische Rocroi zich uit tot ‘Roc Libre’ en in 1815, na de slag bij Waterloo, boden vele Franse soldaten hier nog enkele weken weerstand tegen de geallieerde legers. Vandaag de dag kunt u nog veel van de versterkingen van Vauban bezichtigen. In de stad is een toeristische wandeling uitgezet die u de mooiste plekjes van de stad laat zien.
************
ROCHEHAUT
*******
Het mooie dorpje Rochehaut, dat Hoge Rots betekend, is gebouwd op een groot plateau. Vanaf dit plateau heb je een schitterend uitzicht op de rivier de Semois. Vanaf deze hoogte heeft u een mooi uitzicht op het Ardense landschap. In Rochehaut wonen slechts 350 mensen. In het dorpje zelf is de 17de-eeuwse Sint-Firminuskerk de moeite waard. In de omgeving kunt u mooie wandelingen maken, zoals naar de ruïnes van Montragut en de restanten van het kasteel van Lyresse.
****************************
REDANGE-SUR-ATTERT .
********************
In het dal van de Attert bevindt zich onder meer het leuke dorpje Useldange. Kenmerkend voor dit dorpje is de 27 meter hoge kasteeltoren. Deze toren is een baken van de geschiedenis. Het dorpje kreeg dan ook in 1983 terecht een belangrijke Europese prijs op het gebied van onderhoud van historisch erfgoed. In hetzelfde dal ligt ook het dorpje Boevange-sur-Attert. Meer naar het zuiden kom je uit bij Colpach, een centrum van cultuur. Zo kunt u hier een bezoek brengen aan het kasteel dat aan het begin van de 20ste eeuw werd gebouwd door Émile Mayrisch, een rijke industrieel. In de 20ste eeuw was het kasteel een bolwerk van schrijvers en dichters. Vandaag de dag is er een bejaardentehuis gevestigd maar in de tuin kunt u nog heerlijk wandelen. Daar staan onder andere beeldhouwwerken van Maillol en van Kolbe.
*****************
dit zijn drie kleine oorden.
******
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
De hoofdstad van Wallonië, Namen (Namur), ligt op een boogscheut van Brussel. Vele blikken richten zich de laatste tijd op deze stad die ingenesteld ligt in een aantrekkelijke regio met een brede kijk op de wereld. Snel toegankelijk via de weg, de lucht, het spoor, het water maar het hart van Namen is voor de voetgangers.
Namen is een schitterende stad die wordt gekenmerkt door talloze onderdelen; de Maas, de ronde buiken van de Condroz, de schaterlach van de valleien, het zinderende koren van Haspengouw en de kracht van Famenne en Ardenne. De dorpen sporen met deze harmonie en zelfs de steden zijn erin geslaagd om, hun monumenten en sites voorbij, deze tedere kleinoden te koesteren. Maar als hier iets ingesluimerd lijkt, is dat maar schijn.
Als deze charme levenloos was, zou ze niet aanspreken. Maar de bevolking van de provincie groeit aan. Het percentage jongeren onder de twintig ligt er hoger dan 's lands gemiddelde. De Namenaar wil bewegen, creëren. Van de film tot de koorzang, via de poëzie, de saxofoon, de kermiskunsten, de gitaar en zelfs de lach : wel tien festivals met internationale weerklank ontstonden in de provincie.
Namur li glotte ('de fijnproever', in het Waals) heeft zijn naam niet gestolen. Zeker het proeven waard zijn de beroemde aardbeien van Wépion, de Biétrumés van Namur (karamellen), de Flamiche van Dinant (kaastaart), de boulettes van Thiérache (kaas), de calcaires van Couvin (koekjes), de avisances (worst in bladerdeeg) en de peket (jenever), de couque van Dinant (koek), de kaas en het bier van Maredsous, de ganzenlever van Upigny, de 'petits gris' (wijngaardslakken) van Bierwart of Warnant, de kweekforellen en natuurlijk ook de Trappist van Rochefort en alle andere ambachtelijke bieren. Liefhebbers kunnen dit feestmaal afronden met een goede tabak van de Semois.
De folklore is niet weg te denken uit Namen. Er is zelfs een internationaal festival aan gewijd dat midden augustus plaatsvindt. Van mei tot oktober steken de bewoners van de streek tussen Samber en Maas zich in kostuums uit de Napoleontische tijd, terwijl in Namen het 'Bataillon des Canaris' de opstand van de Nederlanden tegen Oostenrijk in 1789 herdenkt. De folklore is ook geworteld in de anekdotische geschiedenis, zoals deze van de Chinels (van 'polichinelles', Jan Klaassen), in Fosses, van de Echasseurs (steltenlopers) in Namen, van de 'Frairie des Masuis et Côtelis' in Jambes of van de 'bonhommes hiver' (winter-stropoppen) die tijdens grote dorpsfeesten in brand worden gestoken om de komst van de lente te vieren. Het Huis van de Tradities in Namen, meer dan een bezoek waard, vertelt er u alles over.
************************
KONINKLIJK THEATER (NAMEN
Het Theater van Namen biedt elk jaar bijna 100 verschillende voorstellingen en concerten, waarvan ongeveer de helft plaatsvinden in het prachtige Koninklijk Theater van Namen uit 1868. Het Theater van Namen biedt tevens voorstellingen in de Grand Manège in Namen, concerten in verscheidene mooie kerken in de stad, maar ook prestigieuze evenementen in de Citadel (Zingaro, le Cirque Plume...).
***********
Musée provincial des Arts anciens
*****
Het Musée provincial des Arts anciens du Namurois, het Museum voor Oude Kunsten van Namen, is gevestigd in het Hôtel Gaiffier d’Estroy, een 18de eeuws herenhuis. In dit museum is kunst uit de Middeleeuwen tentoongesteld, evenals schilderijen van de Naamse kunstenaars Henri Blès.
De collectie bestaat verder uit werken die afkomstig zijn uit de Renaissance welke voornamelijk uit de regio Namen komen. Naast vele schilderijen zijn er ook schitterende andere kunstwerken te zien zoals gouden en zilveren voorwerpen en sieraden.
*************
Louise-Mariepark
***********
Het mooie park, dat de naam van de eerste koningin van België draagt, en dat in 1878 volgens het ontwerp van Constantin Schmitz tot stand kwam, is het oudste van de stad. Het werd bij een concours zelfs uitgeroepen tot nummer één. Dit romantische park met ronde vormen die op de Duitse stijl zijn geïnspireerd, is aangelegd op de oude schachten van de vestingmuren van de stad en bevat een kunstgrot, prieeltjes en een vijver die tot een wandeling uitnodigen. Het bevat ook enkele opmerkelijke boomsoorten. De renovatie ervan begon in 1988 met het vrijmaken van de `Hollandse` Brug, de resten van de laatste Brusselse Poort. Door zijn minigolfbaan en zijn speeltuin vormt het eveneens een gebied voor ontspanning.
**************
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen/.php
Namen is een schitterende stad die wordt gekenmerkt door talloze onderdelen; de Maas, de ronde buiken van de Condroz, de schaterlach van de valleien, het zinderende koren van Haspengouw en de kracht van Famenne en Ardenne. De dorpen sporen met deze harmonie en zelfs de steden zijn erin geslaagd om, hun monumenten en sites voorbij, deze tedere kleinoden te koesteren. Maar als hier iets ingesluimerd lijkt, is dat maar schijn.
Als deze charme levenloos was, zou ze niet aanspreken. Maar de bevolking van de provincie groeit aan. Het percentage jongeren onder de twintig ligt er hoger dan 's lands gemiddelde. De Namenaar wil bewegen, creëren. Van de film tot de koorzang, via de poëzie, de saxofoon, de kermiskunsten, de gitaar en zelfs de lach : wel tien festivals met internationale weerklank ontstonden in de provincie.
Namur li glotte ('de fijnproever', in het Waals) heeft zijn naam niet gestolen. Zeker het proeven waard zijn de beroemde aardbeien van Wépion, de Biétrumés van Namur (karamellen), de Flamiche van Dinant (kaastaart), de boulettes van Thiérache (kaas), de calcaires van Couvin (koekjes), de avisances (worst in bladerdeeg) en de peket (jenever), de couque van Dinant (koek), de kaas en het bier van Maredsous, de ganzenlever van Upigny, de 'petits gris' (wijngaardslakken) van Bierwart of Warnant, de kweekforellen en natuurlijk ook de Trappist van Rochefort en alle andere ambachtelijke bieren. Liefhebbers kunnen dit feestmaal afronden met een goede tabak van de Semois.
De folklore is niet weg te denken uit Namen. Er is zelfs een internationaal festival aan gewijd dat midden augustus plaatsvindt. Van mei tot oktober steken de bewoners van de streek tussen Samber en Maas zich in kostuums uit de Napoleontische tijd, terwijl in Namen het 'Bataillon des Canaris' de opstand van de Nederlanden tegen Oostenrijk in 1789 herdenkt. De folklore is ook geworteld in de anekdotische geschiedenis, zoals deze van de Chinels (van 'polichinelles', Jan Klaassen), in Fosses, van de Echasseurs (steltenlopers) in Namen, van de 'Frairie des Masuis et Côtelis' in Jambes of van de 'bonhommes hiver' (winter-stropoppen) die tijdens grote dorpsfeesten in brand worden gestoken om de komst van de lente te vieren. Het Huis van de Tradities in Namen, meer dan een bezoek waard, vertelt er u alles over.
************************
KONINKLIJK THEATER (NAMEN
Het Theater van Namen biedt elk jaar bijna 100 verschillende voorstellingen en concerten, waarvan ongeveer de helft plaatsvinden in het prachtige Koninklijk Theater van Namen uit 1868. Het Theater van Namen biedt tevens voorstellingen in de Grand Manège in Namen, concerten in verscheidene mooie kerken in de stad, maar ook prestigieuze evenementen in de Citadel (Zingaro, le Cirque Plume...).
***********
Musée provincial des Arts anciens
*****
Het Musée provincial des Arts anciens du Namurois, het Museum voor Oude Kunsten van Namen, is gevestigd in het Hôtel Gaiffier d’Estroy, een 18de eeuws herenhuis. In dit museum is kunst uit de Middeleeuwen tentoongesteld, evenals schilderijen van de Naamse kunstenaars Henri Blès.
De collectie bestaat verder uit werken die afkomstig zijn uit de Renaissance welke voornamelijk uit de regio Namen komen. Naast vele schilderijen zijn er ook schitterende andere kunstwerken te zien zoals gouden en zilveren voorwerpen en sieraden.
*************
Louise-Mariepark
***********
Het mooie park, dat de naam van de eerste koningin van België draagt, en dat in 1878 volgens het ontwerp van Constantin Schmitz tot stand kwam, is het oudste van de stad. Het werd bij een concours zelfs uitgeroepen tot nummer één. Dit romantische park met ronde vormen die op de Duitse stijl zijn geïnspireerd, is aangelegd op de oude schachten van de vestingmuren van de stad en bevat een kunstgrot, prieeltjes en een vijver die tot een wandeling uitnodigen. Het bevat ook enkele opmerkelijke boomsoorten. De renovatie ervan begon in 1988 met het vrijmaken van de `Hollandse` Brug, de resten van de laatste Brusselse Poort. Door zijn minigolfbaan en zijn speeltuin vormt het eveneens een gebied voor ontspanning.
**************
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen/.php
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
OIGNIES-EN-THIERACHE
***************
Oignies was vroeger een arme nederzetting waar vooral mensen woonden die in de nabijgelegen leisteengroeven werkten. De arbeidsomstandigheden waren echter zo slecht dat Oignies al snel het dorp der weduwen werd genoemd. Zeker 80% van de vrouwen was weduwe geworden. Tegenwoordig kunt u zelf nog een kijkje nemen in een groeve. Ga bijvoorbeeld naar de Hamérienne of de Trou des Pauvres en aanschouw met uw eigen ogen onder welke omstandigheden de mannen hier moesten werken. Gelukkig is het vandaag de dag veel beter gesteld met de dorpelingen. Zij verdienen hun dagelijks brood met het toerisme. In de wintermaanden kan hier worden gelanglauft terwijl er in de zomermaanden heerlijk gewandeld kan worden. Onderdak kunt u onder meer vinden in de nabijgelegen chalets die voor weinig geld te huur zijn.
******
********************
OLLOY
*******
In het leuke dorpje Olloy brengen jaarlijks vele toeristen een bezoek aan het plaatselijke museum. In dit museum wordt duidelijk gemaakt hoe de lokale landbouw werkt en welke gewassen er onder andere worden verbouwd. Echter, de meeste mensen willen zien hoe de beroemde klompen worden gemaakt. In de omgeving kunnen mooie wandelingen worden gemaakt, onder andere langs mooie tiennes, naar de ruïne van een Romeins oppidum en naar de 250 meter hoge Roche du Pas. U moet zeker niet vergeten een bezoek te brengen aan de Bon Dieu Bert. Deze eeuwenoude eik komt in veel lokale sprookjes voor.
**********************
ORTHO
********
Het kleine dorpje Ortho ligt op een kale hoogvlakte. Dit is zeker niet het mooiste gedeelte van de Ardennen. Uitgestrekte velden waarop weinig meer wil groeien. In het dorpje zelf is niet erg veel te beleven en dat is dan misschien wel meer het mooie ervan. Het is heerlijk rustig en u komt er weinig tot geen toeristen en wandelaars tegen. In het dorpje is een VVV-kantoor gevestigd dat u graag meer informatie verstrekt over wandelingen en bezienswaardigheden in de buurt. Op enige afstand van Ortho begint een mooi stuk bos dat doorloopt tot aan Bertange.
**************************
NISMES
****
Het dorp Nismes is gelegen in de vallei van l’Eau Noire en grenst aan de rand van het woud van Thiérache. Centraal in de geschiedenis van dit dorp staat het element hout. Tot het einde van de 19de eeuw werkten hier vele ambachtslieden met dit materiaal om er onder andere klompen en houtskool van te maken. Een andere belangrijk product was ijzer. Tot het begin van de 20ste-eeuw kende het dorp een levendige ijzerindustrie. Echter, met de opkomst van nieuwe technieken en lagere lonen is deze industrietak geheel verdwenen. Vandaag de dag moet het dorp teren op de gelden die worden verdiend aan de toeristen.
***
De bekendste bezienswaardigheid van het dorp is het 16de-eeuwse kasteel Bivort. Het Baljuwhuis trekt ook vele bezoekers. Net buiten dorpsgrenzen bevindt zich de ruïne van de oude Sint-Lambertuskerk. Ook op het gebied van de natuur heeft Nismes enkele bezienswaardigheden. Zo bevinden zich op het Plateau des Abannets grote holten en kloven in de kalksteengrond. Abannet is in de streektaal het woord voor ‘kloof’. Voorzichtigheid is op dit plateau geboden. U zult zeker niet de laatste zijn die in een kloof valt en zich daarbij lelijk verwondt.
**
**
Een grote kloof wordt een fondry genoemd. De grootste fondry kreeg als naam ‘des Chiens’ mee. Zeer waarschijnlijk is er een hond in de kloof gevallen. Vanuit het dorpje Nismes kan men leuke wandelingen maken naar de Fondry des Chiens, of naar Matricolo.
***
***************
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php
***************
Oignies was vroeger een arme nederzetting waar vooral mensen woonden die in de nabijgelegen leisteengroeven werkten. De arbeidsomstandigheden waren echter zo slecht dat Oignies al snel het dorp der weduwen werd genoemd. Zeker 80% van de vrouwen was weduwe geworden. Tegenwoordig kunt u zelf nog een kijkje nemen in een groeve. Ga bijvoorbeeld naar de Hamérienne of de Trou des Pauvres en aanschouw met uw eigen ogen onder welke omstandigheden de mannen hier moesten werken. Gelukkig is het vandaag de dag veel beter gesteld met de dorpelingen. Zij verdienen hun dagelijks brood met het toerisme. In de wintermaanden kan hier worden gelanglauft terwijl er in de zomermaanden heerlijk gewandeld kan worden. Onderdak kunt u onder meer vinden in de nabijgelegen chalets die voor weinig geld te huur zijn.
******
********************
OLLOY
*******
In het leuke dorpje Olloy brengen jaarlijks vele toeristen een bezoek aan het plaatselijke museum. In dit museum wordt duidelijk gemaakt hoe de lokale landbouw werkt en welke gewassen er onder andere worden verbouwd. Echter, de meeste mensen willen zien hoe de beroemde klompen worden gemaakt. In de omgeving kunnen mooie wandelingen worden gemaakt, onder andere langs mooie tiennes, naar de ruïne van een Romeins oppidum en naar de 250 meter hoge Roche du Pas. U moet zeker niet vergeten een bezoek te brengen aan de Bon Dieu Bert. Deze eeuwenoude eik komt in veel lokale sprookjes voor.
**********************
ORTHO
********
Het kleine dorpje Ortho ligt op een kale hoogvlakte. Dit is zeker niet het mooiste gedeelte van de Ardennen. Uitgestrekte velden waarop weinig meer wil groeien. In het dorpje zelf is niet erg veel te beleven en dat is dan misschien wel meer het mooie ervan. Het is heerlijk rustig en u komt er weinig tot geen toeristen en wandelaars tegen. In het dorpje is een VVV-kantoor gevestigd dat u graag meer informatie verstrekt over wandelingen en bezienswaardigheden in de buurt. Op enige afstand van Ortho begint een mooi stuk bos dat doorloopt tot aan Bertange.
**************************
NISMES
****
Het dorp Nismes is gelegen in de vallei van l’Eau Noire en grenst aan de rand van het woud van Thiérache. Centraal in de geschiedenis van dit dorp staat het element hout. Tot het einde van de 19de eeuw werkten hier vele ambachtslieden met dit materiaal om er onder andere klompen en houtskool van te maken. Een andere belangrijk product was ijzer. Tot het begin van de 20ste-eeuw kende het dorp een levendige ijzerindustrie. Echter, met de opkomst van nieuwe technieken en lagere lonen is deze industrietak geheel verdwenen. Vandaag de dag moet het dorp teren op de gelden die worden verdiend aan de toeristen.
***
De bekendste bezienswaardigheid van het dorp is het 16de-eeuwse kasteel Bivort. Het Baljuwhuis trekt ook vele bezoekers. Net buiten dorpsgrenzen bevindt zich de ruïne van de oude Sint-Lambertuskerk. Ook op het gebied van de natuur heeft Nismes enkele bezienswaardigheden. Zo bevinden zich op het Plateau des Abannets grote holten en kloven in de kalksteengrond. Abannet is in de streektaal het woord voor ‘kloof’. Voorzichtigheid is op dit plateau geboden. U zult zeker niet de laatste zijn die in een kloof valt en zich daarbij lelijk verwondt.
**
**
Een grote kloof wordt een fondry genoemd. De grootste fondry kreeg als naam ‘des Chiens’ mee. Zeer waarschijnlijk is er een hond in de kloof gevallen. Vanuit het dorpje Nismes kan men leuke wandelingen maken naar de Fondry des Chiens, of naar Matricolo.
***
***************
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet