Mens, erger je niet!
-
figaretto - Lid geworden op: 13 aug 2005, 14:10
- Locatie: waar de meeuwen schreeuwen boven 't golfgedruis...
Westhoekwolf slaat weer toe, verschillende schapen doodgebeten in omgeving van Ruiselede
Was een titel op de openingspagina van Sennet. Bij een vluchtige lezing las ik WEREWOEF i.p.v. Westhoekwolf.
Ik was eventjes uit mijn lood geslagen. Maar oef....
Was een titel op de openingspagina van Sennet. Bij een vluchtige lezing las ik WEREWOEF i.p.v. Westhoekwolf.
Ik was eventjes uit mijn lood geslagen. Maar oef....
-
Wil. - Lid geworden op: 15 nov 2005, 19:41
De laatste bijdrage van werewoef is toch al 2 dagen oud ... ik vrees dat ....
pSorry, hoor, dat ik je beledigd heb; ik had moeten liegen.-
Meandmyself - Lid geworden op: 16 jun 2023, 19:39
Verpakkingen die overal open gaan behalve op de plek waar staat "Hier openen" daar word ik woest van. Nog een dagelijkse ergernis zijn de nieuwslezers en vooral nieuwslezeressen op Radio 1. Die hebben stuk voor stuk dyslexie en kunnen niet 1 zin aflezen zonder hakkelen.
-
Meandmyself - Lid geworden op: 16 jun 2023, 19:39
Juist Janna, maar voor die dingen heb ik een buitengewoon handig toestelletje gevonden. Daar krijg ik moeiteloos alle bokalen mee open. Het is een soort blikopener maar dan met gekartelde grijper die echt op de meest weerspannige deksels past. Het merk is Leifheit. Verkrijgbaar in de betere winkels voor keukengerei. Een bokaalopener dus.
-
Fazal - Lid geworden op: 08 sep 2019, 13:00
Ik heb er ook zo eentje. Goed gerief.
Helaas zijn er ook heel veel verpakkingen waar je een beitel, een hamer, en een tang voor nodig hebt.
Ik denk hierbij aan sommige merken sigaretten, aan sommige blikjes drank, en aan allerlei harde plastiekverpakkingen.
Meer nog, eenmaal open, en het voldoet niet aan uw wensen, kan je het niet meer omruilen, of teruggeven, omdat de verpakking open is geweest. Je mag het dan nog zo goed opnieuw proberen dicht te maken.
Alleen 'uw' geld is 'altijd goed', daarom krijg je dàt dan ook NIET terug!
De klant is koning ...??? Ja ..., van zijn eigen vuilnisbak!!!
.
Helaas zijn er ook heel veel verpakkingen waar je een beitel, een hamer, en een tang voor nodig hebt.
Ik denk hierbij aan sommige merken sigaretten, aan sommige blikjes drank, en aan allerlei harde plastiekverpakkingen.
Meer nog, eenmaal open, en het voldoet niet aan uw wensen, kan je het niet meer omruilen, of teruggeven, omdat de verpakking open is geweest. Je mag het dan nog zo goed opnieuw proberen dicht te maken.
Alleen 'uw' geld is 'altijd goed', daarom krijg je dàt dan ook NIET terug!
De klant is koning ...??? Ja ..., van zijn eigen vuilnisbak!!!
.
-
Hobo - Lid geworden op: 05 mar 2019, 06:40
Ik bezit ook zo'n blikopener met zelfs 3 verdelingen die tandjes hebben
om de randen van het blik vast te houden.
Een bokaal die uit de ijskast komt bv. van augurken, opent nooit makkelijk.
Maar wat helpt is zelfs met de steel van een houten lepel een tik in 't midden van 't blik te geven.
Eens daar een minimaal deukje in komt lukt het wel.
Dus...glazen bokaaltjes met bv. confituur in nooit zomaar in de koelkast stoppen,
zonder eerst even 't dekseltje te openen. Dat beetje lucht erin helpt.
En die dekseltjes hebben aan de rand een meer flexibel ringetje dat meegeeft.
Succes!
H.
om de randen van het blik vast te houden.
Een bokaal die uit de ijskast komt bv. van augurken, opent nooit makkelijk.
Maar wat helpt is zelfs met de steel van een houten lepel een tik in 't midden van 't blik te geven.
Eens daar een minimaal deukje in komt lukt het wel.
Dus...glazen bokaaltjes met bv. confituur in nooit zomaar in de koelkast stoppen,
zonder eerst even 't dekseltje te openen. Dat beetje lucht erin helpt.
En die dekseltjes hebben aan de rand een meer flexibel ringetje dat meegeeft.
Succes!
H.
-
Hobo - Lid geworden op: 05 mar 2019, 06:40
In Wales en andere delen van het UK zag ik schapendrijvers met hun collies.
(Ze doen daar zelfs wedstrijden mee om schapen samen te drijven)
ZIE ook
https://www.staatsbosbeheer.nl/wat-we-d ... en-de-wolf
-
Fazal - Lid geworden op: 08 sep 2019, 13:00
Ach wat ..., de overheid zal er wel iets op vinden.
Wolven- òf schapen weg ...?
Binnenkort eten we misschien wel wolvenvlees., en kleden we ons met wolvenhuid.
Nee, wolven zijn een beschermde soort, zoals onze (brave) jongeren welke voortdurend de boel op stelten zetten. Schapen zijn dat niet. Die mogen door de bloeddorstige mens, ja zelfs op beestachtige en gruwelijke wijze afgeslacht worden. Vraag het maar eens bij Gaia. Herinneren we ons nog het filmpje in een slachthuis hoe deze en andere dieren behandeld worden vooraleer ze uiteindelijk uit hun lijden worden verlost?
Ik vraag mij af wanneer tijgers, krokodillen, giftige slangen en dergelijke meer, asiel in ons land zullen krijgen.
Wolven- òf schapen weg ...?
Binnenkort eten we misschien wel wolvenvlees., en kleden we ons met wolvenhuid.
Nee, wolven zijn een beschermde soort, zoals onze (brave) jongeren welke voortdurend de boel op stelten zetten. Schapen zijn dat niet. Die mogen door de bloeddorstige mens, ja zelfs op beestachtige en gruwelijke wijze afgeslacht worden. Vraag het maar eens bij Gaia. Herinneren we ons nog het filmpje in een slachthuis hoe deze en andere dieren behandeld worden vooraleer ze uiteindelijk uit hun lijden worden verlost?
Ik vraag mij af wanneer tijgers, krokodillen, giftige slangen en dergelijke meer, asiel in ons land zullen krijgen.
-
Fazal - Lid geworden op: 08 sep 2019, 13:00
Heeft hier al iemand van de organisatie 'I-mens' voor maaltijden aan huis, afgehangen?
Ik werd onlangs aan de rug geopereerd en was dus als alleenstaande, want mijn vriendin lag toen in het ziekenhuis voor een verblijf van drie maanden, afhankelijk van maaltijden aan huis.
Dat 'zgn' eten(sic!), is gewoon niet te vreten! Meer weggegooid dan gegeten.
Even mijn toetsenbord ter hand genomen, en mijn ergernis erover geuit.
Na een paar dagen, kreeg ik een telefoontje van I-mens, en die zei: "jamaar meneer, dat is grootkeuken hé".
Alsof ik dat niet wist.
Waarop ik haar antwoordde: "jamaar mevrouw, in de firma waar ik 27 jaar heb gewerkt, was er ± 1800 man personeel, waarvan er dagelijks ± 300 in de refter gingen eten. "En mevrouw, dat eten was daar heel lekker. Was dat dan soms géén grootkeuken"?
"Meer nog beste mevrouw, ik heb in de jaren vijftig, in Aarlen, mijn legerdienst gedaan, en daar kwamen ook dagelijks minstens 300 à 400 man in de refter eten". "Het eten, geloof het of geloof het niet, maar ik heb daar altijd heel lekker gegeten". "En jawel, het was dan nog gewone simpele soldatenkost". "Was dat dan ook geen grootkeuken misschien"?
"En die dagschotels welke je in o.a. Delhaize kan kopen zijn ook heel lekker".
"Is dat dan ook geen grootkeuken"?
Waarop ik als tegenwoord kreeg: "meneer, er valt met u niet te praten".
En toen antwoordde ik haar op mijn beurt: "mevrouwtje, u weet echt niet waarover u het heeft".
Toen heb ik alle volgende maatlijden afgezegd, en heb de telefoon neergelegd.
Gewoon niet te vreten, en daar betaal je dan 11 Euro per maaltijd voor.
Al bij al, had ik dus geen eten meer, maar gezien ik al meer had weggegooid dan gegeten, was ik al gewoon van NIET te eten. Ik kom van 60-, weeg nu nog 52 kg. Al mijn kledij 2 maten kleiner aangepast, dat heeft mij om en bij de 4000 Euro gekost. Zonder hetgeen ik heb weggegeven.
Z'n een kleine 20 mooie overhemden, waar ik nu al een paar maanden op zoek ben naar vervanging (hetgeen ik helaas niet meer vind!). Ik heb nu nog exact 4 overhemden, nieuw, maar wel een paar zonder borstzakje. Mèt, is bijna nergens meer te vinden. Om dan van de kleuren nog te zwijgen.
Slechts 4 overhemden? Vind ik toch wat weinig als je 't mij vraagt. Ik ben wel wat meer gewoon.
Sinds mijn vriendin weer thuis is, eet ik mij nu te pletter, maar gezien mijn leeftijd waarschijnlijk, komt er geen gram meer bij.
Dit schrijven is opgedragen aan I-mens, als dank voor de vermageringskuur!
Dus, I-mens ... erger je niet!
Ik werd onlangs aan de rug geopereerd en was dus als alleenstaande, want mijn vriendin lag toen in het ziekenhuis voor een verblijf van drie maanden, afhankelijk van maaltijden aan huis.
Dat 'zgn' eten(sic!), is gewoon niet te vreten! Meer weggegooid dan gegeten.
Even mijn toetsenbord ter hand genomen, en mijn ergernis erover geuit.
Na een paar dagen, kreeg ik een telefoontje van I-mens, en die zei: "jamaar meneer, dat is grootkeuken hé".
Alsof ik dat niet wist.
Waarop ik haar antwoordde: "jamaar mevrouw, in de firma waar ik 27 jaar heb gewerkt, was er ± 1800 man personeel, waarvan er dagelijks ± 300 in de refter gingen eten. "En mevrouw, dat eten was daar heel lekker. Was dat dan soms géén grootkeuken"?
"Meer nog beste mevrouw, ik heb in de jaren vijftig, in Aarlen, mijn legerdienst gedaan, en daar kwamen ook dagelijks minstens 300 à 400 man in de refter eten". "Het eten, geloof het of geloof het niet, maar ik heb daar altijd heel lekker gegeten". "En jawel, het was dan nog gewone simpele soldatenkost". "Was dat dan ook geen grootkeuken misschien"?
"En die dagschotels welke je in o.a. Delhaize kan kopen zijn ook heel lekker".
"Is dat dan ook geen grootkeuken"?
Waarop ik als tegenwoord kreeg: "meneer, er valt met u niet te praten".
En toen antwoordde ik haar op mijn beurt: "mevrouwtje, u weet echt niet waarover u het heeft".
Toen heb ik alle volgende maatlijden afgezegd, en heb de telefoon neergelegd.
Gewoon niet te vreten, en daar betaal je dan 11 Euro per maaltijd voor.
Al bij al, had ik dus geen eten meer, maar gezien ik al meer had weggegooid dan gegeten, was ik al gewoon van NIET te eten. Ik kom van 60-, weeg nu nog 52 kg. Al mijn kledij 2 maten kleiner aangepast, dat heeft mij om en bij de 4000 Euro gekost. Zonder hetgeen ik heb weggegeven.
Z'n een kleine 20 mooie overhemden, waar ik nu al een paar maanden op zoek ben naar vervanging (hetgeen ik helaas niet meer vind!). Ik heb nu nog exact 4 overhemden, nieuw, maar wel een paar zonder borstzakje. Mèt, is bijna nergens meer te vinden. Om dan van de kleuren nog te zwijgen.
Slechts 4 overhemden? Vind ik toch wat weinig als je 't mij vraagt. Ik ben wel wat meer gewoon.
Sinds mijn vriendin weer thuis is, eet ik mij nu te pletter, maar gezien mijn leeftijd waarschijnlijk, komt er geen gram meer bij.
Dit schrijven is opgedragen aan I-mens, als dank voor de vermageringskuur!
Dus, I-mens ... erger je niet!
Laatst gewijzigd door Fazal op 04 jul 2023, 15:05, 2 keer totaal gewijzigd.
-
Fazal - Lid geworden op: 08 sep 2019, 13:00
Vandaag was ik op bezoek bij een patiënt in het ziekenhuis.
We zijn ook even in de zgn tearoom beland.
Naast mij zat een koppel, waar de jongeman met zijn benen zat te wippen terwijl hij ook nog op zijn foontje aan het tokkelen was. Omdat we op dezelfde lange bank zaten, wipten we mee, dat kon ook niet anders. Aangenaam was het dus zéker niet, alhoewel zijn vriendin naast hem, daar niet veel last scheen van te hebben. Amaai mijne frak.
Toen ik hem daar op zeker ogenblik attent op maakte, antwoorde hij mij nogal brutaal, dat ik maar ergens anders moest gaan zitten. How zekerst ...!?
Ik heb mij recht gesteld en heb eventjes (per ongeluk natuurlijk
) zijn tafel afgeruimd, zodat zijn drankje op de grond belandde, waarop ik hem dan ook weer natuurlijk, onmiddellijk (weliswaar met een dreigende grijns op mijn gezicht) mijn excuses heb aangeboden.
Hij zag wel dat ik van plan was hem een flinke draai om zijn oren te verkopen, en hij is het dan uiteindelijk ook, samen met zijn vriendin, afgetrapt.
Maar in feite heeft hij mij goed liggen gehad, want hij heeft mij de gelegenheid ontnomen hem eens een goed lesje te leren. Hij had ook wel gezien dat ik, voor mijn leeftijd, nog stevig op mijn benen stond.
Welkom aan degenen die nu een reden zouden zien om eventjes met mijn leeftijd te spotten. ik zal geen namen noemen, maar ik weet heel goed aan wat, en van wie, ik zoiets kan verwachten
Die mogen zich dan gelukkig achten dat we elkaar lichamelijk niet kunnen benaderen.
Niettemin, succes ermee.
We zijn ook even in de zgn tearoom beland.
Naast mij zat een koppel, waar de jongeman met zijn benen zat te wippen terwijl hij ook nog op zijn foontje aan het tokkelen was. Omdat we op dezelfde lange bank zaten, wipten we mee, dat kon ook niet anders. Aangenaam was het dus zéker niet, alhoewel zijn vriendin naast hem, daar niet veel last scheen van te hebben. Amaai mijne frak.
Toen ik hem daar op zeker ogenblik attent op maakte, antwoorde hij mij nogal brutaal, dat ik maar ergens anders moest gaan zitten. How zekerst ...!?
Ik heb mij recht gesteld en heb eventjes (per ongeluk natuurlijk
) zijn tafel afgeruimd, zodat zijn drankje op de grond belandde, waarop ik hem dan ook weer natuurlijk, onmiddellijk (weliswaar met een dreigende grijns op mijn gezicht) mijn excuses heb aangeboden. Hij zag wel dat ik van plan was hem een flinke draai om zijn oren te verkopen, en hij is het dan uiteindelijk ook, samen met zijn vriendin, afgetrapt.
Maar in feite heeft hij mij goed liggen gehad, want hij heeft mij de gelegenheid ontnomen hem eens een goed lesje te leren. Hij had ook wel gezien dat ik, voor mijn leeftijd, nog stevig op mijn benen stond.
Welkom aan degenen die nu een reden zouden zien om eventjes met mijn leeftijd te spotten. ik zal geen namen noemen, maar ik weet heel goed aan wat, en van wie, ik zoiets kan verwachten
Die mogen zich dan gelukkig achten dat we elkaar lichamelijk niet kunnen benaderen.
Niettemin, succes ermee.
