Integratie
-
Ever45 - Lid geworden op: 05 okt 2019, 09:28
Wij, westerlingen, leerden onze kinderen de rechten van de vrouw, onze 'nieuwkomers' leerden van hun vaders de rechten van de man; zo leerde de vader de zoon, de zoon de kleizoon enz ... ! Onze slappe westerse leiders, desavoueren dit (ingebakken) volkseigen door een algemeen 'mensen' rechten te promoten! Uit schrik voor 'politieke incorrectheid' verloochend de EU de identiteit van zijn europese burgers en verwelkomt (onder het mom van antiracisme) de buitenlandse mores! Wij eisen dat onze occidentale identiteit BLIJFT bestaan, de opdringerigheid van 'buitenlanders' om hun 'volkseigen' gebruiken uit blijven te oefenen, toleren wij slechts indien 'ze' hun activiteiten bij hen thuis uitoefenen! Buiten hebben ze zich aan te passen aan ons! Zo komt het dat 'jongeren' die van thuis uit leren dat zij baas zijn, zich verwonderen dat het niet toegelaten is om een schaars gekleed 'wijf' of 'pute' aan te randen? En wij maar jammeren om 'mensenrechten'; rechten verschillen van natie tot natie, (vgl. dieren-, vrouwen-, politieke- enz ... enz ... rechten!) en afwijken van gecodificeerde wetten is negeren van 'eigen' volk!
-
Wil. - Lid geworden op: 15 nov 2005, 19:41
Tiens, tiens, Conner Rousseau 'voelt zich niet in belgië' wanneer hij door Molenbeek rijdt. Ruikt iemand daar een vleugje xenofobie of erger nog racisme in zijn adem?
Gelukkig voor hem hoeft hij er slechts door te rijden en woont hij er niet. Mensen die er reeds enkele generaties wonen hebben hun wereld op enkele decennia om zeep zien gaan.
Gelukkig voor hem hoeft hij er slechts door te rijden en woont hij er niet. Mensen die er reeds enkele generaties wonen hebben hun wereld op enkele decennia om zeep zien gaan.
pSorry, hoor, dat ik je beledigd heb; ik had moeten liegen.-
figaretto - Lid geworden op: 13 aug 2005, 14:10
- Locatie: waar de meeuwen schreeuwen boven 't golfgedruis...
Het probleem, twistenopdemaan, dat zich hier stelt, is niet simpel. Vooreerst is de uitlating van Conner Rousseau een waarheid als een koe. Maar waarheden als koeien gelden tegenwoordig alleen nog indien ze stroken met de politiek-correcte waarheden zoals, enerzijds verkondigd door extreem-links, en anderzijds bijgetreden door de meeste pers. Deze laatsten doen dat uit vrees om anders als “racistisch”, “xenofoob”, “extreem rechts”, “fascistisch” of een andere variant van deze troetelnaampjes bestempeld te worden.
Ik denk dat Conner verstandiger is dan men aanneemt. Zijn toekomst en deze van zijn partij ziet hij wellicht in een samengaan met N-VA. Zoals nu het geval is in de Vlaamse regering. Hij vindt het dan ook opportuun om zo nu en dan een ballonnetje op te laten in die richting. Iets meer centrum-rechts i.p.v. links. Hij heeft daar gelijk in. Want hij vertelt hier geen onzin. Geen enkele Belg (VL of WA) voelt zich nog in België wanneer hij – en zeker ZIJ – door Molenbeek loopt.
En je hebt gelijk dat daar weinig wordt aan gedaan. Maar met de PS in Brussel en Wallonië die voor een groot deel hun macht te danken hebben aan deze “Molenbekenaars” en aanverwanten in andere grote steden, blijft het moeilijk, bijna onmogelijk, om via een Belgisch staatsbestel aan deze toestand te verhelpen.
Er is natuurlijk een oplossing maar die mag eveneens niet uitgesproken worden …..
Ik denk dat Conner verstandiger is dan men aanneemt. Zijn toekomst en deze van zijn partij ziet hij wellicht in een samengaan met N-VA. Zoals nu het geval is in de Vlaamse regering. Hij vindt het dan ook opportuun om zo nu en dan een ballonnetje op te laten in die richting. Iets meer centrum-rechts i.p.v. links. Hij heeft daar gelijk in. Want hij vertelt hier geen onzin. Geen enkele Belg (VL of WA) voelt zich nog in België wanneer hij – en zeker ZIJ – door Molenbeek loopt.
En je hebt gelijk dat daar weinig wordt aan gedaan. Maar met de PS in Brussel en Wallonië die voor een groot deel hun macht te danken hebben aan deze “Molenbekenaars” en aanverwanten in andere grote steden, blijft het moeilijk, bijna onmogelijk, om via een Belgisch staatsbestel aan deze toestand te verhelpen.
Er is natuurlijk een oplossing maar die mag eveneens niet uitgesproken worden …..
-
E.T. - Lid geworden op: 11 nov 2008, 21:15
Eens te meer moet ik vaststellen dat alles een relatief is.
Molenbeek verschilt niet zoveel met de Limburgse Mijn steden en vooral de cités ...
Ook hier spreekt men geen Vlaams en de djellaba's sieren het straatbeeld en theehuizen.
Dus ik voel me in Molenbeek en omstreken al redelijk thuis.
Matonge daarentegen
Molenbeek verschilt niet zoveel met de Limburgse Mijn steden en vooral de cités ...
Ook hier spreekt men geen Vlaams en de djellaba's sieren het straatbeeld en theehuizen.
Dus ik voel me in Molenbeek en omstreken al redelijk thuis.
Matonge daarentegen
-
Wil. - Lid geworden op: 15 nov 2005, 19:41
Je ergens thuis voelen is meer dan er de weg weten.
Het houdt in dat je er met de mensen over koetjes en kalfjes kan praten, dat je weet wie met welke problemen worstelt, dat je het verleden kent van heel wat van die mensen en dat zij ook van jou weten hoe je bent geworden wie je bent.
Het betekent ook dat er wederzijdse interesse is in elkaars leven en dit niet enkel op het heel persoonlijke vlak maar ook wat betreft de groter groep (familie - wijk) waaruit jij en de andere persoon komen.
Je thuis voelen wil ook zeggen dat er een - meestal onuitgesproken - gemeenschappelijk doel is in die gemeenschap. Dat houdt bv. in dat je de culturele achtergrond waaruit je bent voortgekomen wil helpen verderzetten door je in het culturele leven van die gemeenschap in te schrijven. Het houdt zeer zeker in dat er respect moet betoond worden voor de reeds aanwezige cultuur.
Men voelt zich ook ergens thuis indien men het mogelijk acht om als buitenstaander op heel korte tijd deel uit te maken van de aanwezige groep. Wanneer ik zou verhuizen naar zeg maar Sint-Niklaas of Herentals of Turnhout of een andere provinciestad, dan weet ik dat ik daar gemakkelijk zou kunnen aarden.
Zou dat ook lukken indien ik zou beslissen te verhuizen naar Molenbeek? Daar vrees ik voor.
Een voorbeeld: de joodse gemeenschap in Antwerpen woont in grote mate in enkele wijken van de stad.
Kan ik met de joden praten over hun verleden, over wat hun familie zoal nastreeft, weten zij wat ik doe en gedaan heb, ook al zou ik daar vijf jaar wonen? Neen. Dit is al een eerste toets betreffende het samenleven waarin gefaald wordt.
Streeft de joodse gemeenschap naar het verderzetten van wat Vlaanderen tot Vlaanderen maakt? Enkelen wel. Dat zijn de niet-orthodoxe joden die zich in het politieke en verenigingsleven inschakelen. Maar dat zijn niet 'de joden van Antwerpen' die we herkenbaar in het straatbeeld zien. Deze mensen leven in hun eigen gemeenschap, gaan naar hun eigen slagers en bakkers en bemoeien zich verder niet met de 'buitenwereld'.
Ze integreren zich weinig in de Antwerpse gemeenschap. Gaan hun kinderen naar pijamafeestjes bij de buren? Mogen hun kinderen mee op schoolreizen die een week duren? Neen. Sluiten ze zich aan bij de scouts? Spelen ze mee in lokale voetbalploegen? Het antwoord is in grote mate negatief.
Kan ik dan stellen dat ik me thuis voel tussen hen? Eigenlijk niet, hé?
Tonen de joden respect voor de aanwezige cultuur? Wanneer we weer kijken naar de orthodoxe joden, dan is het antwoord niet categoriek ja, en evenmin neen. Joden houden vast aan onverdoofd slachten en dat botst met onze geëvolueerde regels daarover. 50 jaar geleden zou dat geen probleem geweest zijn. Vandaag is dat wél het geval.
Willen de joden (orthodoxe joden) de bestaande cultuur veranderen? Neen. Het laat hen in feite koud. Zo lang ze hun eigen leven maar kunnen leiden. Maar ze leggen ons, niet-joden, ook geen strobreed in de weg.
Zou ik zonder moeite kunnen verhuizen en me integreren in de joodse wijken van Antwerpen? Daar vrees ik voor.
Hoe zit dat dan in Molenbeek? En in de Limburgse cité?
Het houdt in dat je er met de mensen over koetjes en kalfjes kan praten, dat je weet wie met welke problemen worstelt, dat je het verleden kent van heel wat van die mensen en dat zij ook van jou weten hoe je bent geworden wie je bent.
Het betekent ook dat er wederzijdse interesse is in elkaars leven en dit niet enkel op het heel persoonlijke vlak maar ook wat betreft de groter groep (familie - wijk) waaruit jij en de andere persoon komen.
Je thuis voelen wil ook zeggen dat er een - meestal onuitgesproken - gemeenschappelijk doel is in die gemeenschap. Dat houdt bv. in dat je de culturele achtergrond waaruit je bent voortgekomen wil helpen verderzetten door je in het culturele leven van die gemeenschap in te schrijven. Het houdt zeer zeker in dat er respect moet betoond worden voor de reeds aanwezige cultuur.
Men voelt zich ook ergens thuis indien men het mogelijk acht om als buitenstaander op heel korte tijd deel uit te maken van de aanwezige groep. Wanneer ik zou verhuizen naar zeg maar Sint-Niklaas of Herentals of Turnhout of een andere provinciestad, dan weet ik dat ik daar gemakkelijk zou kunnen aarden.
Zou dat ook lukken indien ik zou beslissen te verhuizen naar Molenbeek? Daar vrees ik voor.
Een voorbeeld: de joodse gemeenschap in Antwerpen woont in grote mate in enkele wijken van de stad.
Kan ik met de joden praten over hun verleden, over wat hun familie zoal nastreeft, weten zij wat ik doe en gedaan heb, ook al zou ik daar vijf jaar wonen? Neen. Dit is al een eerste toets betreffende het samenleven waarin gefaald wordt.
Streeft de joodse gemeenschap naar het verderzetten van wat Vlaanderen tot Vlaanderen maakt? Enkelen wel. Dat zijn de niet-orthodoxe joden die zich in het politieke en verenigingsleven inschakelen. Maar dat zijn niet 'de joden van Antwerpen' die we herkenbaar in het straatbeeld zien. Deze mensen leven in hun eigen gemeenschap, gaan naar hun eigen slagers en bakkers en bemoeien zich verder niet met de 'buitenwereld'.
Ze integreren zich weinig in de Antwerpse gemeenschap. Gaan hun kinderen naar pijamafeestjes bij de buren? Mogen hun kinderen mee op schoolreizen die een week duren? Neen. Sluiten ze zich aan bij de scouts? Spelen ze mee in lokale voetbalploegen? Het antwoord is in grote mate negatief.
Kan ik dan stellen dat ik me thuis voel tussen hen? Eigenlijk niet, hé?
Tonen de joden respect voor de aanwezige cultuur? Wanneer we weer kijken naar de orthodoxe joden, dan is het antwoord niet categoriek ja, en evenmin neen. Joden houden vast aan onverdoofd slachten en dat botst met onze geëvolueerde regels daarover. 50 jaar geleden zou dat geen probleem geweest zijn. Vandaag is dat wél het geval.
Willen de joden (orthodoxe joden) de bestaande cultuur veranderen? Neen. Het laat hen in feite koud. Zo lang ze hun eigen leven maar kunnen leiden. Maar ze leggen ons, niet-joden, ook geen strobreed in de weg.
Zou ik zonder moeite kunnen verhuizen en me integreren in de joodse wijken van Antwerpen? Daar vrees ik voor.
Hoe zit dat dan in Molenbeek? En in de Limburgse cité?
pSorry, hoor, dat ik je beledigd heb; ik had moeten liegen.-
voorn - Lid geworden op: 27 okt 2006, 10:30
- Locatie: Antwerpen
Al is de toestand van werkloosheid en onwil klein in Vlaanderen ; kleriner dan in de rest van het land.
Toch moet de minister voor werk nu bekennen dat Islamitische mannen weinig animo tonen voor te werken.
Wat ik hier in het gebouw ook hoor van alochtoner vrouwen.
Wie zorgt dan voor de vele kinderen? En van wat leven die?
En wat brengt die mannen op deze gewoonte
In Brussel spreken we van 44%
Toch moet de minister voor werk nu bekennen dat Islamitische mannen weinig animo tonen voor te werken.
Wat ik hier in het gebouw ook hoor van alochtoner vrouwen.
Wie zorgt dan voor de vele kinderen? En van wat leven die?
En wat brengt die mannen op deze gewoonte
In Brussel spreken we van 44%
-
Wil. - Lid geworden op: 15 nov 2005, 19:41
Hier een overzichtje. We steken er met kop en schouders bovenuit.
Het gaat niet over moslims. Wel over 'inactieve buitenlanders van buiten de EU' .
Ik heb het altijd al gedacht dat die Zwitsers en Noren hier komen profiteren van onze welvaartstaat.
Het gaat niet over moslims. Wel over 'inactieve buitenlanders van buiten de EU' .
Ik heb het altijd al gedacht dat die Zwitsers en Noren hier komen profiteren van onze welvaartstaat.
pSorry, hoor, dat ik je beledigd heb; ik had moeten liegen.-
Wil. - Lid geworden op: 15 nov 2005, 19:41
Groepsverkrachtingen. In Duitsland gebeuren er nu bijna 2 per dag! Dat is een stijging van 120% tegenover 2018. De daders daarvan - volgens de aanwijzingen van de slachtoffers - zijn in overgrote mate 'buitenlanders'.
In 47% van de gevallen gaat het om niet-Duitsers hoewel die maar 13% van de bevolking uitmaken. Ook wanneer het over andere misdrijven gaat zoals overvallen en moord, is de oververtegenwoordiging van deze mensen opvallend groot.
Uit een eerdere parlementaire vraag van het AFD bleek dat de stijging van dit soort misdrijven spectaculair is gestegen sinds 2015 - het "wir schaffen das" jaar.
Necla Kelek, een Duitse feministe en vrouwenrechtenactiviste van Turkse afkomst, roept de regering en de minister van Binnenlandse Zaken op om die zaak aan te pakken. Maar de minister geeft niet thuis. Ze is lekker links en pleegt af en toe een stukje in het Antifa-blad (dan weet je hoe laat het is).
Nog een land waar gang-rape een serieus probleem is, is Zweden.
40 van de 43 mannen die werden veroordeeld voor groepsverkrachting waren immigranten die in het buitenland waren geboren of geboren waren in Zweden uit immigrantenouders.
Toen een groep Zweedse academici vaststelde dat migranten in dergelijke gevallen enorm oververtegenwoordigd waren, werden ze vervolgd (de academici, nietwaar). De gegevens die de ze uitbrachten, werden gezien als een schande voor de media en de overheid.
In 47% van de gevallen gaat het om niet-Duitsers hoewel die maar 13% van de bevolking uitmaken. Ook wanneer het over andere misdrijven gaat zoals overvallen en moord, is de oververtegenwoordiging van deze mensen opvallend groot.
Uit een eerdere parlementaire vraag van het AFD bleek dat de stijging van dit soort misdrijven spectaculair is gestegen sinds 2015 - het "wir schaffen das" jaar.
Necla Kelek, een Duitse feministe en vrouwenrechtenactiviste van Turkse afkomst, roept de regering en de minister van Binnenlandse Zaken op om die zaak aan te pakken. Maar de minister geeft niet thuis. Ze is lekker links en pleegt af en toe een stukje in het Antifa-blad (dan weet je hoe laat het is).
Nog een land waar gang-rape een serieus probleem is, is Zweden.
40 van de 43 mannen die werden veroordeeld voor groepsverkrachting waren immigranten die in het buitenland waren geboren of geboren waren in Zweden uit immigrantenouders.
Toen een groep Zweedse academici vaststelde dat migranten in dergelijke gevallen enorm oververtegenwoordigd waren, werden ze vervolgd (de academici, nietwaar). De gegevens die de ze uitbrachten, werden gezien als een schande voor de media en de overheid.
pSorry, hoor, dat ik je beledigd heb; ik had moeten liegen.-
Hobo - Lid geworden op: 05 mar 2019, 06:40
Toen ik - zowat 25 jaar geleden - nog in A'pen woonde
was er al een dynamische drugshandel.
In handen van welsiwaar alhier geboren Marokkanen...
Ze toerden rond in luxe auto's en dealden hun goedje op straat.
Momenteel (zoveel jaren later) worden en granaten gegooid of
wordt zwaar vuurwerk afgestoken bij de woniningen van concurrerende groepen.
H.
was er al een dynamische drugshandel.
In handen van welsiwaar alhier geboren Marokkanen...
Ze toerden rond in luxe auto's en dealden hun goedje op straat.
Momenteel (zoveel jaren later) worden en granaten gegooid of
wordt zwaar vuurwerk afgestoken bij de woniningen van concurrerende groepen.
H.
-
Hobo - Lid geworden op: 05 mar 2019, 06:40
-
MichelN - Lid geworden op: 16 nov 2008, 17:44
- Locatie: Groot-Leuven
Een beetje concurrentie tussen jonge ondernemers kan toch geen kwaad? Het is bovendien goed voor een groter aanbod en lagere prijzen.
"Les socialistes aiment tellement les pauvres qu'ils en fabriquent" (Jacques Godfrain)