Hallo hier Moser terug...nu 82 jaar, je vind me terug op Hoekje van troost,jaren geleden....

Hier is de plaats voor discussie en vragen over euthanasie.

moser
Lid geworden op: 21 aug 2004, 10:04
Locatie: Knokke-Heist

30 okt 2023, 09:07

Woon nog samen met gehandicapte dochter ,word 60 jaar ,mijn echtgenote 13 jaar overleden...
waar zijn die jaren naar toe, mis haar elke dag nog, iedere week naar kerkhof met bloemen voor
haar, ben ik gek? kom terug, groeten van Moser.
Verzint eer ge begint.
Mac OS X versie 10.7.3
Office voor Mac 2011
Telenet.

Hobo
Lid geworden op: 05 mar 2019, 06:40

30 okt 2023, 16:09

moser schreef:
30 okt 2023, 09:07
Woon nog samen met gehandicapte dochter ,word 60 jaar ,mijn echtgenote 13 jaar overleden...
waar zijn die jaren naar toe, mis haar elke dag nog, iedere week naar kerkhof met bloemen voor
haar, ben ik gek? kom terug, groeten van Moser.
Beste MOSER
Een leegte is nooit op te vullen.
Enkel de herinneringen blijven.
Ik mis iemand die na crematie met as verstrooiing niet op een kerkhof ligt.
Suggestie = een fotootje thuis + eventueel een bloemetje erbij...

jeronimo
Lid geworden op: 23 jan 2005, 22:18
Locatie: pajottenland

11 apr 2024, 19:23

Hey Mozer en anderen
Mijn vrouw kreeg toelating voor euthanasie wegen A L S.
Acht dagen vóór de geplande datum is ze een natuurlijke dood gestorven.
Haar urne en foto staan op de kast zodat ik ze een ganse dag kan zien.
Na meer dan zestig jaar samen spreek ik nog een ganse dag met haar.
Ik woon in een"bejaardenhuis"en zie hoeveel mensen "het" moe zijn.
Wanneer zelfstandig wonen "flat" niet meer kan zou men de vrijheid
van euthanasie moeten hebben. In de verschillende oorlogen en aanslagen
worden er zoveel mensen het leven ontnomen en dit zonder protest.
Gestorven voor de " goede zaak".
niet wat ge zegt telt maar hoe ge het zegt.

Seppe123
Lid geworden op: 05 jan 2015, 10:53

28 apr 2025, 13:02

Beste Moser, als je voelt dat je elke week bloemen wil brengen naar uw overleden vrouw: doe dit zeker. Je krijgt daar mischien een beetjes troost door met haar te praten.
Iedereen rouwt op zijn manier. Ik was 36 jaar toen ik plots mijn partner verloor aan een hartstilstand. Ik bleef achter met 2 kleine kindjes: 1 en 3 jaar. Elke week ging ik met hen naar het kerkhof met 3 witte rozen. Na een jaar ben ik daarmee gestopt.
Probeer in uw leven toch gelukkig te zijn met kleine dingen. Uw overleden vrouw zou niet willen dat je ongelukkig blijft. Veel moed!