De regels op school - vroeger en nu

[jeronimo]

Ik denk wel dat " janssenskat " zijn zoon stof genoeg heeft voor zijn eindwerk.

[Wiana]

Ik denk wel dat " janssenskat " zijn zoon stof genoeg heeft voor zijn eindwerk.

Daarvan ben ik ook overtuigd, Jeronimo én ik heb er ook van genoten
Dank u wel

[doggy]

jeronimo ik zeg ook hartelijk dank en ga dit nog wel enkele keren opnieuw lezen

[Prima Vera]

Hier ook genoten van je verhaal.

[Bert]

Prachtig verhaal jeronimo, heb er van genoten. Bedankt om het hier neer te pennen.

[jeronimo]

Ik wil er nog een stukje aanbreien.
Onze eerste schoolreis,

In 1946 was er nog geen sprake van schoolreizen maar meester Stany, overgekomen van ergens in het verre Limburg, had zo van die moderne opvattingen.
Zo moesten we meer in zijne groten hof werken dan in de klas, een boekentas hadden we niet nodig want huiswerk stond niet in zijn agenda, hij zou van ons, de enkelen die overgebleven waren in het 7e en het 8e studiejaar echte zelfstandige mannen maken.
Ja we gingen zelfs naar de markt met kersen en krieken die we daags ervoor geplukt hadden.
Dan was er de berekening hoeveel we te samen en ieder afzonderlijk verdiend hadden,
Spijtig genoeg moesten we alles tot op de laatste centiem afgeven maar als dank voor onze noeste arbeid zouden we een schoolreis maken. In die tijd gingen de uitstapjes per vrachtauto volgestouwd met fruitkisten, comfortabel was het niet maar zo geraakten we toch wat verder dan onze dorpsgrenzen, neen we zouden het anders doen, met de tram naar Bergen.(Mons)
Met een pakje boterhammen en ons kruikske stonden we bewuste morgen op de koer, het begon met een voettocht van 2 km naar de dichts bijgelegen halte . Van St Martens Lennik naar Leerbeek was maar enkele haltes, dan moesten we overstappen op de stoomtram tot Edingen. .Nu begon het al wat moeilijker te worden de eerste tram die aankwam was zo volgeladen dat we er niet meer bij konden, dan maar wachten op de volgende.
Ja, nu moesten we mee alhoewel deze ook volzet was, wij werden verdeeld op verschillende wagons en wij weg naar het onbekende, het was reeds middag toen wij er eindelijk waren.
Van de verschillende bezienswaardigheden is me een ding bijgebleven, ergens tegen een muur aangeplakt stond er een metalen aapje met een blinkend kopje, iedereen die er langs kwam moest toch eens zijn kopje aaien. Ondertussen hadden we ons boterhammekes en ons kruikje al aangesproken en zij die centen meegekregen hadden mochten zich een ijsje kopen.
Om de drukte van de werkuren voor te zijn , hebben we dan rond drie uur, in omgekeerde volgorde de terugweg aangepakt. Geloof het of niet , het is me altijd bijgebleven en gans het dorp sprak erover, paas nekie, mé kinerjn op raais gaon, das toch nie gepermiteed!!!!
_________________
niet wat ge zegt telt maar hoe ge het zeg

[Wiana]

Als je zo'n verhaal leest, dan kan je toch niet anders dan
stomverbaasd zijn !
Wat jij toch alles meegemaakt hebt, jeronimo !
En dat ALLES zo veranderd is !

Leuk dat je je zoveel herinnert, jeronimo .
Ik ken nog wel veel anekdotes, maar niet zoveel details.

Dank je wel hoor

[biwanka]

Dit klinkt allemaal heel bekend. Ik kan het me nog goed herinneren. Jongens en meisjes in aparte klassen, zelfs in aparte scholen. Meisjes kregen enkel les van een juffrouw, jongens enkel van een meester. Straf schrijven als je je les niet had geleerd. Een tik op je vingers met de regel als je niet je best had gedaan in de les schoonschrift. Op de speelplaats rondlopen met een kartonnen tong om je hals omdat je gebabbeld had in de les. Er was een non die een aparte straf had voor kinderen die gebabbeld hadden. Vroeger zaten, althans in onze school, de onderwijzeressen op een soort verhoog. Hun lessenaar stond iets hoger dan die van de leerlingen. Als die non je wilde straffen omdat je had gebabbeld, dan moest je op je knieën op de rand van dat verhoog gaan zitten. Ook het verzamelen van zilverpapier 'voor de negerkes' gebeurde bij ons op school. En wij moesten op zaterdag nog naar school; op donderdagnamiddag hadden we vrij.
Ondanks dit alles heb ik een mooie schooltijd beleefd; wij wisten niet beter. Voor ons was dit allemaal heel normaal.