De regels op school - vroeger en nu

[Wiana]

Da's zeker dat; goed afstand gehouden en op het terras iets gedronken .
Een extra fleeceke om de schouders ... 't was heerlijk !
Ik knuffel mijn buren trouwens niet hoor ! Jullie wel ? LOL
Het zijn bovendien de enige buren , met wie ik echt contact heb .

[Bert]

Zou janssenskat iets gehad hebben aan onze reacties ?
Eigenaardig dat die niet reageert ...

Denk dat janssenskat met de noorderzon vertrokken is

[Wiana]

Denk dat janssenskat met de noorderzon vertrokken is

Ofwel is janssen vertrokken en heeft hij zijn kat gestuurd

[jeronimo]

Misschien is zijn bijdrage nog ergens aan 't rondzweven.
Ik heb tweemaal mijn schoolervaringen gepost en die zijn
nooit op dit topic verschenen.

[Wiana]

Misschien is zijn bijdrage nog ergens aan 't rondzweven.
Ik heb tweemaal mijn schoolervaringen gepost en die zijn
nooit op dit topic verschenen.

Oei, dat is eigenaardig, jeronimo !
Misschien nog eens proberen ?
Misschien leest janssenskat het niet,
(of juist wel dus ? )
maar ik vind het alleszins leuk om
de ervaringen van anderen te lezen
en te vergelijken.

[Prima Vera]

Dat is dan het positieve aan zijn vraag geweest hé. 'k Heb me er toch al mee geamuseerd met de verhalen.

[Wiana]

Dat is dan het positieve aan zijn vraag geweest hé. 'k Heb me er toch al mee geamuseerd met de verhalen.

Zo heeft alles zijn voor en zijn na hé Prima Vera
't Is maar hoe je 't bekijkt

Prettige zondag met je wollebolletjes

[Prima Vera]

Beter het positieve er uit halen, negativiteit is er al meer dan genoeg.

[mamacalypso]

lager school ( niet bij de nonnetjes) jaren '60

lange broek verboden voor meisjes , behalve als het vroor dat het kraakt en dan nog moest er een rok over.

Ja ik heb dat ook meegemaakt.jaren 50 en ook geen nonnenschool.Stedelijk onderwijs in Oostende.

[jeronimo]

Geboren in 1933, de regels toen waren , zwijgen, stilzitten en luisteren.
Als straf was er; met"regel" op de kneukels op knieën zitten en straf schrijven.
Eigenlijk waren we zeer vrij, bewaking op de koer bestond er niet.
De maanden na de bevrijding was er helemaal geen tucht meer,
De meester van 't vijfde en 't zesde kwam in de namiddag helemaal niet
meer opdagen en konden we buiten de school ravotten.
Wat jongens en meisjes apart betreft kunnen we er wel over meespreken.
Er was een film van de dikke en de dunne in de zaal van de meisjesschool.
Ik als acht jarige mocht op een namiddag met mijn twee jongere zussen
gaan kijken, maar.... IK mocht niet binnen , 't was alleen voor de meisjes.
Toen heb ik een uur lang zitten bléten tot de zussen buiten kwamen.
De jeugdbeweging was ook strikt apart de onderpastoor hield wel een oogje
in 't zeil. wij hadden een gemengde banjo groep maar mochten niet optreden
bij het toneel van de meisjes en jongens, later toen we onze naam veranderden
mocht dit wel onder toeziend oog van bewuste onderpastoor.
Al bij al hebben we het nog zó slecht niet gehad.

[janssenskat]

Zou janssenskat iets gehad hebben aan onze reacties ?
Eigenaardig dat die niet reageert ...

Denk dat janssenskat met de noorderzon vertrokken is

Hey allemaal !
nog niet met de noorderzon vertrokken ... . Wel heel blij met jullie reacties !! het helpt ons heel goed vooruit! Hartelijk dank !!!

[Wiana]

Geboren in 1933, de regels toen waren , zwijgen, stilzitten en luisteren.
Als straf was er; met"regel" op de kneukels op knieën zitten en straf schrijven.
Eigenlijk waren we zeer vrij, bewaking op de koer bestond er niet.
Oei, jeronimo, dat is vreemd ! Geen bewaking ? Dan werd daar nogal een robbertje gevochten zeker ?
De maanden na de bevrijding was er helemaal geen tucht meer,
De meester van 't vijfde en 't zesde kwam in de namiddag helemaal niet
meer opdagen en konden we buiten de school ravotten.
Heb je daar enige verklaring voor, jeronimo ? Was het de euforie van de bevrijding ?
Wat jongens en meisjes apart betreft kunnen we er wel over meespreken.
Er was een film van de dikke en de dunne in de zaal van de meisjesschool.
Ik als acht jarige mocht op een namiddag met mijn twee jongere zussen
gaan kijken, maar.... IK mocht niet binnen , 't was alleen voor de meisjes.
Toen heb ik een uur lang zitten bléten tot de zussen buiten kwamen.
De jeugdbeweging was ook strikt apart de onderpastoor hield wel een oogje
in 't zeil. wij hadden een gemengde banjo groep maar mochten niet optreden
bij het toneel van de meisjes en jongens, later toen we onze naam veranderden
mocht dit wel onder toeziend oog van bewuste onderpastoor.
Dat blijkt ook later een algemeen gegeven : de pastoor was het toonbeeld, waar iedereen naar
opkeek en die zich ook moeide in de gezinnen !
Wat daaruit voor sommigen voortsproot ,is in de laatste jaren jammerlijk duidelijk geworden !
Al bij al hebben we het nog zó slecht niet gehad.
Dat vind ik nu dus ook, gelukkig

Blij dat je kleinzoon er iets aan had , janssenskat

[Bert]

Blij dat janssenskat er wat aan had aan onze herinneringen.

De school en de regels en straffen, dat was één ding.
De straffen thuis dat was dan weer iets anders. Mijn vader was een tiran.
Ik kon niet thuiskomen van school met strafwerk. Of een slecht rapport.
Daar moest ik uiterst voorzichtig mee zijn. Ik moest 1 keer straf schrijven en dat heb ik mogen voelen.
Ik zat nog in het lager onderwijs.
Ik kreeg daar een rammeling, heb alle hoeken van de woonkamer gezien en gevoeld.
Een keer een punt minder op mijn rapport ontaardde in slagen met een wilgentak tot het
bloed uit de striemen op mijn rug liep.
Of enkele uren in de deuropening staan op één been met de handen in lucht.
Daar was ik uiteindelijk goed in getraind en kon daar langer staan dan hij had verwacht.
Ik was soms zo bang om naar huis te gaan. Eén keer heb ik zelfs mijn rapport veranderd.
Dat had de leraar natuurlijk gezien en ik mocht het gaan uitleggen.
Die mens begreep mij en heeft later een gesprek gehad met mijn vader.
Ik was dan wel al 15 jaar. En het heeft wat geholpen.
Er waren voorheen toch enkele jaren waarin ik toch elke week in de brokken deelde.
Bij het minste wat ik deed of zei. Ik kon gewoon niets goed doen.
Dit heeft dus geduurd tot aan mijn 15e. Dan kwam er later ook wat meer verweerwerk.
Nu word ik overal verweten dat ik rebels ben. Als je met zo'n opvoeding niet rebels word......
Maar ik heb het overleefd.

[dafke]

Als ik mijn kleinkind zie wenken op de "juf van vorig jaar" ben ik nog steeds verwonderd Wij haatten onze meesters (niet allemaal) In welk studiejaar we zaten maakte verschil Sommigen sloegen nooit en andere waren echte sadisten Ik heb zeer slechte herinneringen aan mijn schooltijd Voor mijn vader stond de meester net onder de pastoor De kinderen van familie of de elite deden nooit iets verkeerd Sommige ouders pikten het niet dat hun kinderen geslagen werden en dat waren slechte katholieken volgens de pastoor

[Prima Vera]

Blij dat janssenskat er wat aan had aan onze herinneringen.

De school en de regels en straffen, dat was één ding.
De straffen thuis dat was dan weer iets anders. Mijn vader was een tiran.
Ik kon niet thuiskomen van school met strafwerk. Of een slecht rapport.
Daar moest ik uiterst voorzichtig mee zijn. Ik moest 1 keer straf schrijven en dat heb ik mogen voelen.
Ik zat nog in het lager onderwijs.
Ik kreeg daar een rammeling, heb alle hoeken van de woonkamer gezien en gevoeld.
Een keer een punt minder op mijn rapport ontaardde in slagen met een wilgentak tot het
bloed uit de striemen op mijn rug liep.
Of enkele uren in de deuropening staan op één been met de handen in lucht.
Daar was ik uiteindelijk goed in getraind en kon daar langer staan dan hij had verwacht.
Ik was soms zo bang om naar huis te gaan. Eén keer heb ik zelfs mijn rapport veranderd.
Dat had de leraar natuurlijk gezien en ik mocht het gaan uitleggen.
Die mens begreep mij en heeft later een gesprek gehad met mijn vader.
Ik was dan wel al 15 jaar. En het heeft wat geholpen.
Er waren voorheen toch enkele jaren waarin ik toch elke week in de brokken deelde.
Bij het minste wat ik deed of zei. Ik kon gewoon niets goed doen.
Dit heeft dus geduurd tot aan mijn 15e. Dan kwam er later ook wat meer verweerwerk.
Nu word ik overal verweten dat ik rebels ben. Als je met zo'n opvoeding niet rebels word......
Maar ik heb het overleefd.

En je zal er sterker dan ooit zijn uitgekomen. Bij mij was het enige dat mijn vader zich niet veel aantrok van wat in school gebeurde én zagen dat de cijfers eventueel slecht waren. Als hetgene jij beschrijft gebeurde hier ook (niet zo gewelddadig maar geregeld blauwe plekken) maar dan niet met betrekking tot de school. Maar vroeger ging dat er idd zo aan toe dat ouders hun frustraties uitleefden op de kinderen, die het dan mochten ontgelden. En natuurlijk word je met zo'n opvoeding rebels, kan niet anders. Alleen te hopen dan dat je er van geleerd hebt én je het zelf je eigen kinderen niet hebt aangedaan. Dat was bij mij in ieder geval een les, ik heb gezworen om het nooit te doen zoal zij én dat is gelukt. Ik haatte het vroeger om na school of werk naar huis te moeten, mijn zoon heeft dat nooit moeten vrezen.