Hét duel
-
telloorlekker - Lid geworden op: 26 nov 2002, 17:46
Ik ben eruit... uit mijn papieren. 'k Heb toch maar gekozen voor dat dubbel ministerpapier met ruitjes of blokskes. Daarop kan ik de notebalken projecteren en alzo het meesterstukje, dat Brombeer uit zijn duim moet zuigen, inoefenen. Ik heb wel kaas gegeten van madrigalen en negro's; bij madrigalen gebruikt men meestal de verkorte balk met 4 lijntjes en een do-sleutel, het spirtuele van negro's berust dan meer op de afrikaanse slavenzang en behoeft geen bladmuziek. Kan ik Hermano dus geruststellen als Brombeer ook een madrigaal zou samenstellen ? Toch twijfel ik eraan, want de leermeesters van dikbuikige stradivagina's bewandelen toch meestal niet die gebruiksnorm; kerkmuziek is hen niet genegen. Anderzijds zie ik niet graag een do-sleutel op een vijflijnige ladder staan, en waarschijnlijk Hermano evenmin. Hij moet nu al tellen waar z'n sol te vinden is, en aangezien een ut-sleutel (= een ander jargon voor "do") geen vaste stek heeft op dat lijnenspel is het voor mij ook geen lachertje. De wispelturigheid van de do-sleutel werkt daarbij op mijn zenuwen. Nog een geluk dat die zenuwen meestal in mijn tenen steken én de lage tonen van een kerkorgel ook onderaan te vinden zijn. Ik ga echter niet met Brombeer's voeten rammelen. Hij moet het masterplan nog samenstellen, en voor zijn instrument zie ik hem die snaren -overeenkomstig de noten van de balk- nog niet blootvoets bedienen. 't Zou tenander geen gezicht zijn, zijn grote teen ter vervanging van zijn duim. Apolonia zou pas dan haar gelijk wel eens kunnen halen met de benaming van ons muzikaal gezelschap. De dirigent mag dan van de idee afstappen dat er ook "mules" aanwezig zouden zijn... hij kan die viervoeters nu al niet onderscheiden van zijn broertjes op rots van Gibraltar. Verschoning dus ZMj... jij hebt wél een staart... zij niet ! 
TLL
TLL
-
Apolonia - Lid geworden op: 17 sep 2004, 13:45
- Locatie: Cantal fr.
Die ruige Tango op de vleugel/piano Brombeer! kan beter even zonder poten.
Een Tango die naar mijn mening alleen door Latino's gedanst kan worden (heten Vlamingen niet El Flamenco ?)
Is eigenlijk een Stieren gevecht tussen een man en vrouw.
Zo te lezen! Lijkt mij Kwezel de beste partner voor je.(Kwezel is toch een vrouw?)
Ik neem niet aan dat je dit in het Duel wil passen.
Maar wie weet hoe leuk een Tango kan zijn tussen twee mannen.
Waar passen we Tillie eigenlijk in? haar teksten zijn kort maar krachtig.
Lijkt mij goed als Manager, kan ze nog even snel tussen jullie praatjes door de concerten zien te verkopen.
Wat een hele klus zal zijn en pas in 2007 in werking kan treden.
Mits jullie het dan eens zijn over de snaren. Ploon(g)
Een Tango die naar mijn mening alleen door Latino's gedanst kan worden (heten Vlamingen niet El Flamenco ?)
Is eigenlijk een Stieren gevecht tussen een man en vrouw.
Zo te lezen! Lijkt mij Kwezel de beste partner voor je.(Kwezel is toch een vrouw?)
Ik neem niet aan dat je dit in het Duel wil passen.
Maar wie weet hoe leuk een Tango kan zijn tussen twee mannen.
Waar passen we Tillie eigenlijk in? haar teksten zijn kort maar krachtig.
Lijkt mij goed als Manager, kan ze nog even snel tussen jullie praatjes door de concerten zien te verkopen.
Wat een hele klus zal zijn en pas in 2007 in werking kan treden.
Mits jullie het dan eens zijn over de snaren. Ploon(g)
Zouave
-
Opa Brombeer - Support SeniorenNet
- Lid geworden op: 01 mei 2004, 01:15
- Locatie: Aangespoeld
Ik ben er ook uit, maar dan uit mijn bed, 't was nodig dat ik er uit kwam. Maar ik ga er toch geen noten of andere balken op projecteren(op mijn bed), en van balken gesproken 't is van dat gebalk hier een beetje verder dat ik wakker geworden ben. En ik hoop nu maar dat ik goed wakker ben want zo te zien gaat het er hier spannend aan toe gaan.
En ik moet zeggen TLL, je begint me meer en meer mee te vallen, vergeef me maar ik had je kennis van het gabalk misschien en beetje onderschat. Ik denk dat je een waardige tegenstander gaat worden, zo ene waarbij het geen schande is om er van te verliezen, al leg ik me er niet bij voorbaat bij neer, dan kan ik even goed terug in mijn bed kruipen, al zal dat ook geen oplossing zijn. Er ligt daar iets te snurken, of is het balken. Kaas eten doe ik van de Hollanders, madrigalen en negro's laat ik waar ze zijn, en kerkmuziek, bwékes, al eens een pastoor horen zingen? Om een floeren aap van te......Tiens, ik zou misschien toch een goeie pastoor geworden zijn, ik kan ook niet zingen. En de wispelturigheid van je utsleutel werkte bij mij ook meer dan eens op mijn zenuwen, hij stond meestal niet waar ik hem wou hebben en verplaatste zich meermaals of zou dat zinsbegoocheling geweest zijn? 'k Weet het niet. Nee geef mij dan maar de snolsleutel, kan ik de sopranen een beetje mee tergen. En bedankt om niet met mijn voeten te willen rammelen(met iets anders toch ook niet hoop ik), dan kan ik verder met mijn tenen blijven spelen. Al zie ik het me nogniet doen natuurlijk, iets uit mijn grote teen zuigen, zal maar aan mijn duim blijven zuigen.
En vermits ik nu al een beetje wakkerder ben moet ik toch een vraag stellen aan Apolonia. Die ruige tango op die piano, zonder poten, wiens poten bedoel je hier eigenlijk, toch die van de piano hoop ik want als ik straks ook nog eens een stierengevecht moet aan gaan zou ik zonder poten maar een pover figuur slaan. Of het moest zijn dat het een stier zonder poten is. (als ge er wat anders af doet is het geen stier meer) En als ik dan toch een Flamenco moet dansen, jij mag mijn partner kiezen, ik geef wel de voorkeur aan Kwezel en Hermano moet ons begeleiden op zijn Sarah, TLL mag de zang voor zijn rekening nemen.
En Tillie als manager, 'k weet niet hoor, ik heb al een tijdje niets meer gehoord van de andere dames, wie weet wat er nog allemaal bekokstoofd wordt.
Dan ga ik nu maar enkele madrigale, spirituele flamenco's in elkaar foefelen waar onze dirigent met zijn staart kop noch staart gaat aan krijgen, ik misschien ook niet, en anders als het me te warm aan mijn gatteke wordt wieg ik iedereen maar in slaap met een Lullaby, dan moeten er geen schaapjes geteld worden.
Een wakkere brombeer
En ik moet zeggen TLL, je begint me meer en meer mee te vallen, vergeef me maar ik had je kennis van het gabalk misschien en beetje onderschat. Ik denk dat je een waardige tegenstander gaat worden, zo ene waarbij het geen schande is om er van te verliezen, al leg ik me er niet bij voorbaat bij neer, dan kan ik even goed terug in mijn bed kruipen, al zal dat ook geen oplossing zijn. Er ligt daar iets te snurken, of is het balken. Kaas eten doe ik van de Hollanders, madrigalen en negro's laat ik waar ze zijn, en kerkmuziek, bwékes, al eens een pastoor horen zingen? Om een floeren aap van te......Tiens, ik zou misschien toch een goeie pastoor geworden zijn, ik kan ook niet zingen. En de wispelturigheid van je utsleutel werkte bij mij ook meer dan eens op mijn zenuwen, hij stond meestal niet waar ik hem wou hebben en verplaatste zich meermaals of zou dat zinsbegoocheling geweest zijn? 'k Weet het niet. Nee geef mij dan maar de snolsleutel, kan ik de sopranen een beetje mee tergen. En bedankt om niet met mijn voeten te willen rammelen(met iets anders toch ook niet hoop ik), dan kan ik verder met mijn tenen blijven spelen. Al zie ik het me nogniet doen natuurlijk, iets uit mijn grote teen zuigen, zal maar aan mijn duim blijven zuigen.
En vermits ik nu al een beetje wakkerder ben moet ik toch een vraag stellen aan Apolonia. Die ruige tango op die piano, zonder poten, wiens poten bedoel je hier eigenlijk, toch die van de piano hoop ik want als ik straks ook nog eens een stierengevecht moet aan gaan zou ik zonder poten maar een pover figuur slaan. Of het moest zijn dat het een stier zonder poten is. (als ge er wat anders af doet is het geen stier meer) En als ik dan toch een Flamenco moet dansen, jij mag mijn partner kiezen, ik geef wel de voorkeur aan Kwezel en Hermano moet ons begeleiden op zijn Sarah, TLL mag de zang voor zijn rekening nemen.
En Tillie als manager, 'k weet niet hoor, ik heb al een tijdje niets meer gehoord van de andere dames, wie weet wat er nog allemaal bekokstoofd wordt.
Dan ga ik nu maar enkele madrigale, spirituele flamenco's in elkaar foefelen waar onze dirigent met zijn staart kop noch staart gaat aan krijgen, ik misschien ook niet, en anders als het me te warm aan mijn gatteke wordt wieg ik iedereen maar in slaap met een Lullaby, dan moeten er geen schaapjes geteld worden.
Een wakkere brombeer
-
Gast
Zoals een boek niet zonder letters kan, kan een muziekstuk niet zonder noten. De noten zijn de letters, die samen de woorden, de zinnen en het verhaal vormen. Als je een melodie speelt, hoor je tonen van verschillende hoogte en lengte. Deze tonen kun je opschrijven met behulp van noten.
Zoals je waarschijnlijk wel weet is onze toonladder: do, re, mi, fa, sol, la, si, do. In de muziek hebben deze notennamen ook letternamen, namelijk: C, D, E, F, G, A, B, C. De C is hetzelfde als do, de D hetzelfde als re, enzovoort. De bijbehorende noten zien er als volgt uit:
Begin bij de la: ‘la’ is ‘A’, ‘si’ is ‘B’, ‘do’ is ‘C’,enz…
“Waar zit de C-toets toch op mijn keyboard,” vroeg ik aan mevrouw Vingeron ? Dat was de mevrouw die ons muziekles gaf tussen de uurtjes door dat we vrij waren in de middelbare.
“De C, zit voor de twee (zwarte toetsen)!” en ze wees naar de ivoren tongen die me aanstaarden zoals iemand die voor het eerst een Chinees ziet.
Ook hielp ze ons om de noten te leren uit het hoofd om niet telkens op onze partituren te moeten kijken en zeker om het niet telkens opnieuw te moeten uitleggen. De lijntjes dat waren geen snuivertjes maar horizontale draden waar volgens mij de zwaluwen opzaten, die wachten op het startsein om te vertrekken naar warmere oorden.
“Als je noten moet leren: CA zijn met hulplijntje. Onthoud C&A,” zei ze
”FACE zijn tussen de lijnen, onthoud het woord face (gezicht).”
“EBDF: op de lijnen onthoud Eergister bakte Dirk (of een ander naam met een D) frietjes;
En voor de DG boven de lijnen onthoud dan Donkergroen.”
Om te onthouden hoe de snaren van een gitaar heten (van dik naar dun) pak je de beginletters van de woorden uit deze zin:
E - A - D - G - B – E denk dan aan ‘Een Aap Die Graag Bananen Eet.’
“Zo kun je makkelijk onthouden of een noot een halve toon omhoog gaat of omlaag bij een mol of kruis. Bij een mol gaat de toon dus een halve noot omlaag omdat een mol in de grond zit en dus laag. Een kruis staat boven op de kerk en een mol zit in de grond.” Dus hier zitten in de grond die mollen die ik destijds kwijtgeraakt ben?
“Hele rust = hangmatje en hangt aan de lijn. In een hangmat kan je helemaal slapen dus hele rust. Halve rust = poefje (of zitje zonder leuning) en staat op de lijn. Op een poefje kan je half rusten. Dus halve rust! Hele rust is een hangmat en een halve een poef! “
M=melodie
S=samenklank
T=tempo
R=ritme
D=dynamiek
V=vorm
K=klankkleur
MoSTeRDVaK
En ik die dacht dat ik van dit alles geen mosterd gegeten had.
Zoals je waarschijnlijk wel weet is onze toonladder: do, re, mi, fa, sol, la, si, do. In de muziek hebben deze notennamen ook letternamen, namelijk: C, D, E, F, G, A, B, C. De C is hetzelfde als do, de D hetzelfde als re, enzovoort. De bijbehorende noten zien er als volgt uit:
Begin bij de la: ‘la’ is ‘A’, ‘si’ is ‘B’, ‘do’ is ‘C’,enz…
“Waar zit de C-toets toch op mijn keyboard,” vroeg ik aan mevrouw Vingeron ? Dat was de mevrouw die ons muziekles gaf tussen de uurtjes door dat we vrij waren in de middelbare.
“De C, zit voor de twee (zwarte toetsen)!” en ze wees naar de ivoren tongen die me aanstaarden zoals iemand die voor het eerst een Chinees ziet.
Ook hielp ze ons om de noten te leren uit het hoofd om niet telkens op onze partituren te moeten kijken en zeker om het niet telkens opnieuw te moeten uitleggen. De lijntjes dat waren geen snuivertjes maar horizontale draden waar volgens mij de zwaluwen opzaten, die wachten op het startsein om te vertrekken naar warmere oorden.
“Als je noten moet leren: CA zijn met hulplijntje. Onthoud C&A,” zei ze
”FACE zijn tussen de lijnen, onthoud het woord face (gezicht).”
“EBDF: op de lijnen onthoud Eergister bakte Dirk (of een ander naam met een D) frietjes;
En voor de DG boven de lijnen onthoud dan Donkergroen.”
Om te onthouden hoe de snaren van een gitaar heten (van dik naar dun) pak je de beginletters van de woorden uit deze zin:
E - A - D - G - B – E denk dan aan ‘Een Aap Die Graag Bananen Eet.’
“Zo kun je makkelijk onthouden of een noot een halve toon omhoog gaat of omlaag bij een mol of kruis. Bij een mol gaat de toon dus een halve noot omlaag omdat een mol in de grond zit en dus laag. Een kruis staat boven op de kerk en een mol zit in de grond.” Dus hier zitten in de grond die mollen die ik destijds kwijtgeraakt ben?
“Hele rust = hangmatje en hangt aan de lijn. In een hangmat kan je helemaal slapen dus hele rust. Halve rust = poefje (of zitje zonder leuning) en staat op de lijn. Op een poefje kan je half rusten. Dus halve rust! Hele rust is een hangmat en een halve een poef! “
M=melodie
S=samenklank
T=tempo
R=ritme
D=dynamiek
V=vorm
K=klankkleur
MoSTeRDVaK
En ik die dacht dat ik van dit alles geen mosterd gegeten had.
-
hermano - Lid geworden op: 17 mei 2004, 21:11
- Locatie: Aangespoelde
Kwezel,
Ik heb hulp gevraagd en een snelcursus, OK, maar jij helpt mij helemaal niet. Je schrijft "Als je een melodie speelt, hoor je tonen van verschillende hoogte en lengte. Deze tonen kun je opschrijven met behulp van noten."
Jij draait de zaken gewoon om, ik wil geen melodie opschrijven, dat laat ik over aan Brombeer & Co, ik probeer gewoon de steen van Rosetta te ontcijferen omdat ik vermoed dat er toch een soort melodie inzit en ik zou willen weten welke. Ook van Brombeer en Telloorlekker krijg ik eerlijk gezegd weinig hulp, want na mijn moeizame identificatie van de sol en vervolgens van de do komen ze nu ineens af met zwevende do-sleutels en ik ben nooit verder geraakt dan de solsleutel. Ik vermoed dat met zo een zwevend geval aan het begin van die notenbalk een sol zelfs geen sol meer zal zijn maar een zwevende do of zoiets? Daar heb ik normaal zelfs een natuurlijke aanleg voor, want als ik op blokfluit een zuivere fa moest aanhouden dan zweefde die ook van de do tot de la, maar dat bleek toch niet juist te zijn. Waarschijnlijk stond er toen geen zwevende do-sleutel maar daar heb ik niet op gelet.
Dat van die hangmatten en van die poef staat mij meer aan!
Ik heb hulp gevraagd en een snelcursus, OK, maar jij helpt mij helemaal niet. Je schrijft "Als je een melodie speelt, hoor je tonen van verschillende hoogte en lengte. Deze tonen kun je opschrijven met behulp van noten."
Jij draait de zaken gewoon om, ik wil geen melodie opschrijven, dat laat ik over aan Brombeer & Co, ik probeer gewoon de steen van Rosetta te ontcijferen omdat ik vermoed dat er toch een soort melodie inzit en ik zou willen weten welke. Ook van Brombeer en Telloorlekker krijg ik eerlijk gezegd weinig hulp, want na mijn moeizame identificatie van de sol en vervolgens van de do komen ze nu ineens af met zwevende do-sleutels en ik ben nooit verder geraakt dan de solsleutel. Ik vermoed dat met zo een zwevend geval aan het begin van die notenbalk een sol zelfs geen sol meer zal zijn maar een zwevende do of zoiets? Daar heb ik normaal zelfs een natuurlijke aanleg voor, want als ik op blokfluit een zuivere fa moest aanhouden dan zweefde die ook van de do tot de la, maar dat bleek toch niet juist te zijn. Waarschijnlijk stond er toen geen zwevende do-sleutel maar daar heb ik niet op gelet.
Dat van die hangmatten en van die poef staat mij meer aan!
-
T'Stropke - Lid geworden op: 26 jul 2004, 08:52
- Locatie: Gent
... OK OK Hermano ik heb dat ook aan de beheer raad gevraagd of we deze in de koffie bar kunnen verkopen, (en nee je zal niet gevraagd worden als koffie dame, in het slechte geval als koffie heer) en het antwoord was ja, want de heren muziekanten geven geen enkele garantie op kwaliteit "mede daar door dat deze oordopjes zeer nudig zouden kunnen zijn. Mag ik er de heren en dames wel attent op maken dat hier al veel gepalaverd werd maar ik nog geen kokos’s noot muziek heb gehoord” trouwens nu blijkt dat iedereen zich akkoord kan verklaren met de repetitie ruimte, word het ook stilaan tijd dat we uitkijken naar een zaal voor onze optredens, de schuur van boer Lapschuure lijkt m wel iets? maar de akoestiek, zal naar mijn bescheiden mening eens moeten uitgetest worden door specialisten, a'la Brombeer of Hermano of TLL, ook de accommodatie lijkt me alles behalve in orde, het enige wat ik hier vind zijn wat oude melk stoeltjes, als ik er in slaag de koeien terug het veld in te sturen? Misschien dat Hermano na zijn specialisatie cursus interieur bewerking daar ook dringend een handje kan toesteken? In de schilderkunst is hij al een meester, bewijs het schilderen van appartementen, als wij aan geen voldoende zitplaatsen geraken, kunnen we de pastoor nog altijd vragen of we zijn kerkstoelen mogen gebruiken, al zijn die dan ook weer niet zo comfortabel, maar daar wil ik mij wel voor de kar spannen, ik bedoel voor de stoelen spannen, om die conform de hoge kwaliteit van de ‘Tokkelende Gezellen’Oordopjes ... slechts vijf euro voor 2 stuks, oordopjes ... Alstublieft mevrouw, dank U wel, oordopjes ...
Toch min of meer een beetje op punt te stellen, kwestie dat we een slaapje kunnen doen tijdens te opvoeringen, in geval van je weet maar nooit
Laatst gewijzigd door T'Stropke op 25 sep 2004, 13:03, 1 keer totaal gewijzigd.
'Als ik een zaak niet begrijp, is dat geen reden om te zeggen dat zij verkeerd is; het is veeleer een bewijs van mijn onwetendheid.'
- Cicero
- Cicero
-
Apolonia - Lid geworden op: 17 sep 2004, 13:45
- Locatie: Cantal fr.
Wat de poten betreft en welke? laat ik aan jullie over.
Zal hierbij niet op de mijne (poot)spelen.
Zelf hou ik erg van muziek,mits ik er niks zelf aan te hoeven doen dan te luisteren.
Balkende noten is voor mij een te harde noot om te kraken .
Ondanks mijn liefde voor de "Noten kraker" . Apolonia
Zal hierbij niet op de mijne (poot)spelen.
Zelf hou ik erg van muziek,mits ik er niks zelf aan te hoeven doen dan te luisteren.
Balkende noten is voor mij een te harde noot om te kraken .
Ondanks mijn liefde voor de "Noten kraker" . Apolonia
Zouave
-
ED. - Lid geworden op: 16 okt 2003, 19:20
Ik val hier bijna van mijn melkstoeltje! Wie had er hier in Godsnaam durven denken, dat er bij de kolderende schrijvelaars zoveel muzikaal talent zou zitten? Hermano en ikzelf hebben het verdorie ook niet onder de markt. Wij dienen niet alleen als jury, maar ook als publiek. Over een fanclub gaan wij nog niet spreken, daarvoor is het nog een beetje tévroeg.
Toch hebben wij al geoefend in het armenzwaaien. De zwaailampjes die moeten nog komen. Voorlopig redden wij ons nog met gewone lucifers. Dat die vlug opgebrand zijn, speelt voorlopig geen rol. De liedjes die gespeeld worden zijn toch nog altijd korter dan de opbrandtijd van onze minifakkels.
Terwijl de orkestleden het verschil trachten te horen tussen een do en een re, want écht! zover zitten ze al! en de volgende repetitie mag de mi ook al mee doen, zit ik met mijn praatpaal een gesprekje te voeren met een kennis van VTM. " Hoe zit het"? vraag ik hem, "hebben jullie er al eens aan gedacht dat jullie binnenkort moeten concureren met die nieuwe senniorenzender VT5? Die man doet alsof hij uit de lucht valt. Natuurlijk dat hij zijn stategie zomaar niet aan de eerste de beste gaat vertellen.
" Wij hebben toch onze tien om te zien" zegt hij. Ik zeg hem dat het tijd wordt om deze naam te veranderen in "tien om te luisteren". Dat de tijd van het zien, naar huppelde ééndagsvedetten uit de mode aan het geraken is. Dat men terug wil "luisteren" naar artiesten die in het écht zingen of spelen. "Ja maar, waar gaan wij die halen?" vraagt die brave man, die tussen de reklameblokken af en toe eens een uitzendingsken mag maken.
In mijn job, moet ge soms leper dan leep zijn. Ik had die
VTM 'er waar ik hem moest hebben. Met andere woorden: hij was nu de vragende partij. Ik vertelde hem over onze nieuwe seniorengroep. Dat er zelfs professionals tussen zitten. Dat wij zelfs over een Belgisch-Frans-Nederlands getint internationale entourage beschikken. Die kerel werd maar méér en méér geïnteresseerd. Hij vroeg mij, wanneer het zou passen om eens naar een optreden te komen kijken. Nu had hij mij liggen! Een optreden, nooit aan gedacht. Ik kon hem toch moeilijk gaan uiteggen, dat het hier in feite om een duel ging.
Hoe het kwam weet ik niet! Plots schoot mij zomaar een ingeving te binnen! "Luister, beste vriend", zei ik, "Kunt gij mij een Vlaamse artiest opnoemen die dagelijks gevolgd wordt door pakweg drieduizend mensen? Natuurlijk verwees ik naar de fanclub van seniorennet. Dat het er wel een paar(honderd) minder zijn, heb ik er natuurlijk niet bijgezegd. In die man zijn ogen zullen waarschijnlijk wel de eurotekens zijn verschenen. Hij bleef er echter toch op staan om, vooraleer stappen te ondernemen, toch naar een optreden te komen kijken. Nu stond ik daar, met mijn mond vol valse tanden! Met ons publiek van twee man en een paardenkop, -wie deze laatste dan ook moge zijn en, zo een kop, moet toch érgens te vinden zijn,zeker? - kunnen wij nu toch niet naar buiten komen, zeker?
Misschien, wanneer ons orkest de volledige toonladder onder de knie heeft, kunnen wij aan onze webmaster vragen om een groots opgezette showavond in te richten. Een, waar alle seniorennetters op aanwezig kunnen zijn. Maar men zal toch nog even moeten wachten. Want, die hoge DO, daar zullen er nog velen hun tanden op kapot bijten.
Toch hebben wij al geoefend in het armenzwaaien. De zwaailampjes die moeten nog komen. Voorlopig redden wij ons nog met gewone lucifers. Dat die vlug opgebrand zijn, speelt voorlopig geen rol. De liedjes die gespeeld worden zijn toch nog altijd korter dan de opbrandtijd van onze minifakkels.
Terwijl de orkestleden het verschil trachten te horen tussen een do en een re, want écht! zover zitten ze al! en de volgende repetitie mag de mi ook al mee doen, zit ik met mijn praatpaal een gesprekje te voeren met een kennis van VTM. " Hoe zit het"? vraag ik hem, "hebben jullie er al eens aan gedacht dat jullie binnenkort moeten concureren met die nieuwe senniorenzender VT5? Die man doet alsof hij uit de lucht valt. Natuurlijk dat hij zijn stategie zomaar niet aan de eerste de beste gaat vertellen.
" Wij hebben toch onze tien om te zien" zegt hij. Ik zeg hem dat het tijd wordt om deze naam te veranderen in "tien om te luisteren". Dat de tijd van het zien, naar huppelde ééndagsvedetten uit de mode aan het geraken is. Dat men terug wil "luisteren" naar artiesten die in het écht zingen of spelen. "Ja maar, waar gaan wij die halen?" vraagt die brave man, die tussen de reklameblokken af en toe eens een uitzendingsken mag maken.
In mijn job, moet ge soms leper dan leep zijn. Ik had die
VTM 'er waar ik hem moest hebben. Met andere woorden: hij was nu de vragende partij. Ik vertelde hem over onze nieuwe seniorengroep. Dat er zelfs professionals tussen zitten. Dat wij zelfs over een Belgisch-Frans-Nederlands getint internationale entourage beschikken. Die kerel werd maar méér en méér geïnteresseerd. Hij vroeg mij, wanneer het zou passen om eens naar een optreden te komen kijken. Nu had hij mij liggen! Een optreden, nooit aan gedacht. Ik kon hem toch moeilijk gaan uiteggen, dat het hier in feite om een duel ging.
Hoe het kwam weet ik niet! Plots schoot mij zomaar een ingeving te binnen! "Luister, beste vriend", zei ik, "Kunt gij mij een Vlaamse artiest opnoemen die dagelijks gevolgd wordt door pakweg drieduizend mensen? Natuurlijk verwees ik naar de fanclub van seniorennet. Dat het er wel een paar(honderd) minder zijn, heb ik er natuurlijk niet bijgezegd. In die man zijn ogen zullen waarschijnlijk wel de eurotekens zijn verschenen. Hij bleef er echter toch op staan om, vooraleer stappen te ondernemen, toch naar een optreden te komen kijken. Nu stond ik daar, met mijn mond vol valse tanden! Met ons publiek van twee man en een paardenkop, -wie deze laatste dan ook moge zijn en, zo een kop, moet toch érgens te vinden zijn,zeker? - kunnen wij nu toch niet naar buiten komen, zeker?
Misschien, wanneer ons orkest de volledige toonladder onder de knie heeft, kunnen wij aan onze webmaster vragen om een groots opgezette showavond in te richten. Een, waar alle seniorennetters op aanwezig kunnen zijn. Maar men zal toch nog even moeten wachten. Want, die hoge DO, daar zullen er nog velen hun tanden op kapot bijten.
Laatst gewijzigd door ED. op 25 sep 2004, 16:44, 1 keer totaal gewijzigd.
-
Opa Brombeer - Support SeniorenNet
- Lid geworden op: 01 mei 2004, 01:15
- Locatie: Aangespoeld
Nu wordt het toch stilletjesaan warm, mijn piano in brand steken, maar mag ik ze dan eerst insmeren met mosterd? En wat die snelcursus betreft, Hermano ik vind het ook ingewikkeld hoor wat Kwezel daar allemaal bazelt. Een Aap Die Graag Bananen Eet. Geen slecht thema om mee te beginnen, tenzij ze hier op een slinkse manier wat anders bedoelt. Nee, geef mij dan maar lijntjes, dat maakt het zoeken toch minder ingewikkeld. Je was anders al aardig op weg. Of zou Kwezel misschien iets hebben met een rebus(neen, geen resusaap)? Maar haar uitleg over die rusten staat me dan wel weer aan, zo had ik het vroeger nooit bekeken. Maar in plaats van de mosterd zo te eten zou ze er beter kaas van gegeten hebben, eventueel met mosterd. Maar dan zonder Abraham.
Maar waar ik toch bang voor ben is dat in ons gezelschap zo stilaan de vrouwen in de meerderheid gaan komen. Managers die het goed kunnen uitleggen, korten van stof al begrijp ik dit misschien verkeerd, danseressen, leraressen, er zijn er zelfs die op hun poot spelen en noten willen kraken, ik begin me ongemakkelijk te voelen. Een orkest met te veel vrouwelijke leden, ik weet het niet hoor, daar komen volgens mij vodden van, korte vodden want dat versta ik toch onder dat kort van stof zijn.
En dan is er nog ene die al op voorhand aan onze kwaliteiten twijfelt, heeft die dan de CV van TLL niet gezien? En ik ben ook niet zinnens om vlak voor dat concert eerst nog wat koeien te gaan melken, een koe is geen kat en dus kan je ze ook niet melken onder de stoof, en in de plaats van die melkstoeltjes wil ik comfortabele barkrukken, die kunnen achteraf nog voor iets nuttigers dienen. Over nuttigen gesproken, tussen de generale repetitie en de opvoering(en misschien ook een ontvoering) een menu van minstens vijf gangen, dessert inbegrepen.
Ondertussen nog iemand iets gehoord van Wan Tang? Ik heb anders een goed jobke voor haar, ze mag de in slaap gesukkelde toeschouwers terug wakker maken en een flinke bolwassing geven.
Zo en laat nu diegene met zijn staart maar eens bewijzen dat hij ons gebalk en gevinger in goede banen kan leiden.
Een hongerige
Brombeer
Maar waar ik toch bang voor ben is dat in ons gezelschap zo stilaan de vrouwen in de meerderheid gaan komen. Managers die het goed kunnen uitleggen, korten van stof al begrijp ik dit misschien verkeerd, danseressen, leraressen, er zijn er zelfs die op hun poot spelen en noten willen kraken, ik begin me ongemakkelijk te voelen. Een orkest met te veel vrouwelijke leden, ik weet het niet hoor, daar komen volgens mij vodden van, korte vodden want dat versta ik toch onder dat kort van stof zijn.
En dan is er nog ene die al op voorhand aan onze kwaliteiten twijfelt, heeft die dan de CV van TLL niet gezien? En ik ben ook niet zinnens om vlak voor dat concert eerst nog wat koeien te gaan melken, een koe is geen kat en dus kan je ze ook niet melken onder de stoof, en in de plaats van die melkstoeltjes wil ik comfortabele barkrukken, die kunnen achteraf nog voor iets nuttigers dienen. Over nuttigen gesproken, tussen de generale repetitie en de opvoering(en misschien ook een ontvoering) een menu van minstens vijf gangen, dessert inbegrepen.
Ondertussen nog iemand iets gehoord van Wan Tang? Ik heb anders een goed jobke voor haar, ze mag de in slaap gesukkelde toeschouwers terug wakker maken en een flinke bolwassing geven.
Zo en laat nu diegene met zijn staart maar eens bewijzen dat hij ons gebalk en gevinger in goede banen kan leiden.
Een hongerige
Brombeer
-
Opa Brombeer - Support SeniorenNet
- Lid geworden op: 01 mei 2004, 01:15
- Locatie: Aangespoeld
Haha, daar is ze dan, ik wist het wel. Ergens voelde ik haar aanwezigheid. En ze ziet er nog goed uit ook met die blos op haar wangen, zou dat komen van het geniepige genot? Waarschijnlijk wel.
Wan Tang, a.u.b. de eerste vrijkaart is voor jou. Nee het is geen kaart die toelating geeft om te vrijen maar om niet meer in het geniep te moeten genieten.
Brombeer
Wan Tang, a.u.b. de eerste vrijkaart is voor jou. Nee het is geen kaart die toelating geeft om te vrijen maar om niet meer in het geniep te moeten genieten.
Brombeer
-
Gast
Ik voel me eigenlijk nog steeds niet virtuoos, ik heb heel erg het gevoel dat ik aan het aanklooien ben. Vroeger bij de geburen stond er een piano waar ik af en toe eens mocht op pingelen en daardoor kwam een zekere aanleg aan het licht. Die aanleg is altijd maar slapjes gebleven, ik bespeel nu de keyboard , de blokfluit heb ik aan de kant gelegd. Telkens ik daarop trachtte te fantaseren begon mijn hond een mooier deuntje te janken. Wel geniet ik erg van het dansen, ik geniet er ook van dat de tango zo'n spiegel is van het leven. Wat ik leef, hoe ik me voel, zo dans ik, maar ook zoals ik dans, kan ik me voelen en kan ik zijn. Leren te volgen vanuit kracht. Leren in het hier en nu te zijn, niet bezig met `fouten' die ik net nog maakte en niet invullen wat er straks zal zijn. Communiceren zonder taal. Me overgeven aan de dans, de ander, de muziek. Heerlijk!
Op mijn keyboard houd ik de akkoorden eenvoudig van structuur maar besteed veel aandacht aan het toucher, de timing, en complexe ritmes, als je zwoele muziek speelt verkoop je het spel.
Notenschrift duidt de maat en de telling aan, maar die zijn slechts een onderdeel van ritme. Soms raakte ik de tel kwijt bij de G7, die moest links genomen worden. Met de linkerhand worden op het onderklavier de begeleidingsakkoorden gespeeld. Aan het begin van de notenbalk waarop deze akkoorden worden genoteerd, staat de Bas of F sleutel. Op deze notenbalk ligt de F lijn tussen de 2 punten van de F sleutel. Vanaf dit punt kan men dus de plaatsen, waar de andere noten worden genoteerd, opzoeken. Ik nam dus de akkoorden op het onderklavier volgens het schema. In plaats van de centrale C, de centrale C van het bovenklavier ligt namelijk precies boven de centrale C van het onderklavier, hoorde ik dan regelmatig mijn G7 ertussendoor klinken.
Eenmaal het overschakelen van C naar G7 onder de knie schakelde ik mijn ritmebox in. Als je de ritmebox gebruikt, flitst er telkens een lichtje aan en zo moest ik oefenen tot de flits gelijk bleef gaan met mijn aanslagen op het toetsenbord. Maar dikwijls was improvisatie in het voordeel boven spelen van bladmuziek.
Er is geen aanduiding van precies die dingen uit het ritme die de emotie raken, die op kunnen zwepen, een hemels gevoel kunnen geven, aanzetten tot dansen en bewegen, of juist tot meditatief contempleren. Ik denk aan milliseconden en fracties van decibels, de fijne details, die maken of het swingt of houterig klinkt. Beweeg met golvende polsen voor een hemelse sfeer, met stijve vingers voor een stoterige jazz, met je lichaam en benen voor dansmuziek, enz. De afstand van de hand tot de toetsen vlak voor de aanslag heeft veel effect, niet alleen op de luidheid, maar ook op de timing.
Maar dansen dat is een passie voor Kwezelke, dat kan ik als de beste. Ik wil het hier niet hebben over paaldansen, maar over de Tango, Bougie, Rock and Roll en niet allemaal op één tegel, ik benut de ganse vloer daarvoor. Graag zou ik nu een danspartner hiervoor willen hebben.
De echte vuurdoop van de eerste danspasjes voor dit duel zou ik graag willen inzetten met iemand van mijn eigen lengte.
Vooral wanneer de uitvoering in de capabele handen is van virtuoze musici zoals hier het geval is.
Op mijn keyboard houd ik de akkoorden eenvoudig van structuur maar besteed veel aandacht aan het toucher, de timing, en complexe ritmes, als je zwoele muziek speelt verkoop je het spel.
Notenschrift duidt de maat en de telling aan, maar die zijn slechts een onderdeel van ritme. Soms raakte ik de tel kwijt bij de G7, die moest links genomen worden. Met de linkerhand worden op het onderklavier de begeleidingsakkoorden gespeeld. Aan het begin van de notenbalk waarop deze akkoorden worden genoteerd, staat de Bas of F sleutel. Op deze notenbalk ligt de F lijn tussen de 2 punten van de F sleutel. Vanaf dit punt kan men dus de plaatsen, waar de andere noten worden genoteerd, opzoeken. Ik nam dus de akkoorden op het onderklavier volgens het schema. In plaats van de centrale C, de centrale C van het bovenklavier ligt namelijk precies boven de centrale C van het onderklavier, hoorde ik dan regelmatig mijn G7 ertussendoor klinken.
Eenmaal het overschakelen van C naar G7 onder de knie schakelde ik mijn ritmebox in. Als je de ritmebox gebruikt, flitst er telkens een lichtje aan en zo moest ik oefenen tot de flits gelijk bleef gaan met mijn aanslagen op het toetsenbord. Maar dikwijls was improvisatie in het voordeel boven spelen van bladmuziek.
Er is geen aanduiding van precies die dingen uit het ritme die de emotie raken, die op kunnen zwepen, een hemels gevoel kunnen geven, aanzetten tot dansen en bewegen, of juist tot meditatief contempleren. Ik denk aan milliseconden en fracties van decibels, de fijne details, die maken of het swingt of houterig klinkt. Beweeg met golvende polsen voor een hemelse sfeer, met stijve vingers voor een stoterige jazz, met je lichaam en benen voor dansmuziek, enz. De afstand van de hand tot de toetsen vlak voor de aanslag heeft veel effect, niet alleen op de luidheid, maar ook op de timing.
Maar dansen dat is een passie voor Kwezelke, dat kan ik als de beste. Ik wil het hier niet hebben over paaldansen, maar over de Tango, Bougie, Rock and Roll en niet allemaal op één tegel, ik benut de ganse vloer daarvoor. Graag zou ik nu een danspartner hiervoor willen hebben.
De echte vuurdoop van de eerste danspasjes voor dit duel zou ik graag willen inzetten met iemand van mijn eigen lengte.
Vooral wanneer de uitvoering in de capabele handen is van virtuoze musici zoals hier het geval is.