--"Ons Dagboek"--
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
geluidloos, heel geleidelijk
als ging het om niets
muren vol met parolen, willekeurige gedichten
in willekeurige kamers
alsof men alles vangen kon:
de laatste woorden
het laatste licht
de laatste branding
jouw ogen vallen erop
leggen zich vast
verzamelen woorden (voegen ze in)
als ging het om niets
de nacht gevuld met nachten
vol van woordeloze stille schreeuwen
duisternis in jouw gezicht
alsof je al het andere al zag
vlucht uit het donker
’t verlangen naar licht
als weent de hemel vaandelvluchtige
voert duiven met ‘t geschrei.
**********
sunset 03-08-2009
**********
als ging het om niets
muren vol met parolen, willekeurige gedichten
in willekeurige kamers
alsof men alles vangen kon:
de laatste woorden
het laatste licht
de laatste branding
jouw ogen vallen erop
leggen zich vast
verzamelen woorden (voegen ze in)
als ging het om niets
de nacht gevuld met nachten
vol van woordeloze stille schreeuwen
duisternis in jouw gezicht
alsof je al het andere al zag
vlucht uit het donker
’t verlangen naar licht
als weent de hemel vaandelvluchtige
voert duiven met ‘t geschrei.
**********
sunset 03-08-2009
**********
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
geïnspireerd door een gedicht 'verborgen angsten' - vandaar mijn titel -van een mededichter op een andere gedichtensite.
verborgen angsten (?)
waarom woorden vuil maken
over hoe een strijd eindigt
die al lang verloren;
dat een roos een roos is
is bijna vertwijfeling
al kan het gebeuren
dat wij de gloed van een sigaret
met een zonsondergang in de ogen
van een vrouw verwisselen
bestaan blijft een vorm van selectieve blindheid
en ons houdt in dit mateloze
enkel het alledaagse
zo dat wij eens te meer het universum
van vuile kinderborden schrapen
het een duidelijke grens te trekken
wat mij dan toch doet hopen
is: dat er op een Möbiusband*
geen binnen noch buiten bestaat.
sunset 09-08-2008
* Neem een dunne strook papier, draai één uiteinde
over 180 graden en plak de uiteinden aan elkaar.
Het resultaat is een Möbiusband, genoemd naar de bedenker,
de Duitse wiskundige August Ferdinand Möbius (1790-1868)
verborgen angsten (?)
waarom woorden vuil maken
over hoe een strijd eindigt
die al lang verloren;
dat een roos een roos is
is bijna vertwijfeling
al kan het gebeuren
dat wij de gloed van een sigaret
met een zonsondergang in de ogen
van een vrouw verwisselen
bestaan blijft een vorm van selectieve blindheid
en ons houdt in dit mateloze
enkel het alledaagse
zo dat wij eens te meer het universum
van vuile kinderborden schrapen
het een duidelijke grens te trekken
wat mij dan toch doet hopen
is: dat er op een Möbiusband*
geen binnen noch buiten bestaat.
sunset 09-08-2008
* Neem een dunne strook papier, draai één uiteinde
over 180 graden en plak de uiteinden aan elkaar.
Het resultaat is een Möbiusband, genoemd naar de bedenker,
de Duitse wiskundige August Ferdinand Möbius (1790-1868)
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Woorden
Woorden zo kil als scherp staal
maken soms heel diepe wonden
die nooit helemaal dichtgaan
dringen in de ziel met wreedheid
laten een onuitwisbare spoor na
en een bittere smaak in de mond...
maar...
woorden zijn ook zo zacht en teder
warm, troostend en onweerstaanbaar
ze brengen ons naar onbekende hemelen
maken ons beter en open voor anderen
vol medeleven, begrip, hulpvaardigheid
en laten ons Liefde delen met elkaar...
Bosrankje
Woorden zo kil als scherp staal
maken soms heel diepe wonden
die nooit helemaal dichtgaan
dringen in de ziel met wreedheid
laten een onuitwisbare spoor na
en een bittere smaak in de mond...
maar...
woorden zijn ook zo zacht en teder
warm, troostend en onweerstaanbaar
ze brengen ons naar onbekende hemelen
maken ons beter en open voor anderen
vol medeleven, begrip, hulpvaardigheid
en laten ons Liefde delen met elkaar...
Bosrankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
STILTE
Stilte maakte mij bang.
Confrontatie met mezelf...
Een onbekende,
een vreemd wezen.
Volledige blanke stilte
als zuiver metaal...
Als de stilte spreekt
hoor je alleen de echo
van je eigen gedachten.
Woorden breken de stilte
om aan de waarheid
te ontsnappen.
Alleen in de stilte
kom je jouw ego tegen...
Heel diep in jezelf
in de Abyssen van je ziel
vind je de totale stilte.
Bosrankje - 2006
Soms moet men de stilte breken,
nietwaar denook ?
Stilte maakte mij bang.
Confrontatie met mezelf...
Een onbekende,
een vreemd wezen.
Volledige blanke stilte
als zuiver metaal...
Als de stilte spreekt
hoor je alleen de echo
van je eigen gedachten.
Woorden breken de stilte
om aan de waarheid
te ontsnappen.
Alleen in de stilte
kom je jouw ego tegen...
Heel diep in jezelf
in de Abyssen van je ziel
vind je de totale stilte.
Bosrankje - 2006
Soms moet men de stilte breken,
nietwaar denook ?
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
vrienden leven in het hart
in deze kamer word je verslaafd aan alles
en soms vind je zelfs een woord tegen pijn
soms enkel tandengeknars en,
tussen wenkbrauwen, afleggers
vanuit de ijstijd
je kunt hier zijn en ik twaalf
en jij, jij nog steeds dertien
verslaafd zijn we, verslaafd aan ’t wassen
en het op elkaar gelijken
- zulke vriendschappen duren een heel leven
en langer moeten zij ook niet meegaan
je kunt hier zijn en wij
verslaafd, drie eeuwigheden geleden
in een andere kamer tussen wenkbrauwen
gaan wij nachten in door donkere
karig bemeubelde gedachten.
**********
sunset 29-08-2009
**********
in deze kamer word je verslaafd aan alles
en soms vind je zelfs een woord tegen pijn
soms enkel tandengeknars en,
tussen wenkbrauwen, afleggers
vanuit de ijstijd
je kunt hier zijn en ik twaalf
en jij, jij nog steeds dertien
verslaafd zijn we, verslaafd aan ’t wassen
en het op elkaar gelijken
- zulke vriendschappen duren een heel leven
en langer moeten zij ook niet meegaan
je kunt hier zijn en wij
verslaafd, drie eeuwigheden geleden
in een andere kamer tussen wenkbrauwen
gaan wij nachten in door donkere
karig bemeubelde gedachten.
**********
sunset 29-08-2009
**********
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
September
Storm, regen en kou...
toch is het nog zomer
zelfs lijkt het soms op herfst.
De natuur weet het beter
en pronkt ineens vol trots
onder de late hete zonnestralen.
Op ons balkon, wordt de clematis,
als een betoverde prinses,
wakkergekust door een zachte bries.
Onvermijdelijk glijdt de zomer
bijna onmerkbaar over in de herfst, en baart
een tussenseizoen vol pracht en praal.
Met een vleugje nostalgie,
bewonder ik het warme bonte kleurpalet,
luister naar alle klanken,adem alle geuren in.
September is mijn geboortemaand,en
beiden verscheurd tussen twee seizoenen,
willen genieten van de laatste zomerdagen.
Bosrankje
Storm, regen en kou...
toch is het nog zomer
zelfs lijkt het soms op herfst.
De natuur weet het beter
en pronkt ineens vol trots
onder de late hete zonnestralen.
Op ons balkon, wordt de clematis,
als een betoverde prinses,
wakkergekust door een zachte bries.
Onvermijdelijk glijdt de zomer
bijna onmerkbaar over in de herfst, en baart
een tussenseizoen vol pracht en praal.
Met een vleugje nostalgie,
bewonder ik het warme bonte kleurpalet,
luister naar alle klanken,adem alle geuren in.
September is mijn geboortemaand,en
beiden verscheurd tussen twee seizoenen,
willen genieten van de laatste zomerdagen.
Bosrankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
brun - Lid geworden op: 21 jan 2009, 22:03
Fragment uit mijn boek 'Vrijheid'
.... zelfs de ochtendbramen, die mij na mijn nachtelijk uitstapje treiteren en vastgrijpen en aan mijn kleren rukken, kunnen mijn pijn niet verzachten. Ze sleuren aan mijn herinneringen. Omringd door vlugge insecten en verdwaasde geluiden aanschouw ik mijn jeugd, in schril contrast met een te vroeg opkomende herfst.
Mijn opborrelende gevoelens, waar ik geen blijf mee weet, waande ik dood, begraven; kleurloos, verstard en verkild. Er was geen verdriet, pijn of lust.
Heet dit oud worden?
Maar de cocon is opengescheurd en de wind heeft een deel meegevoerd naar een onbekende bestemming en wat overblijft is verweesd, angstig en stil. Dan weer een opborrelende onstuimigheid waar ik geen blijf mee weet.
Het wordt lente. Dit kan toch niet? Volgens de weerkundige berekeningen wordt het herfst. Ik, die zo dicht bij de natuur leef, ben volledig de kluts kwijt......
brun
.... zelfs de ochtendbramen, die mij na mijn nachtelijk uitstapje treiteren en vastgrijpen en aan mijn kleren rukken, kunnen mijn pijn niet verzachten. Ze sleuren aan mijn herinneringen. Omringd door vlugge insecten en verdwaasde geluiden aanschouw ik mijn jeugd, in schril contrast met een te vroeg opkomende herfst.
Mijn opborrelende gevoelens, waar ik geen blijf mee weet, waande ik dood, begraven; kleurloos, verstard en verkild. Er was geen verdriet, pijn of lust.
Heet dit oud worden?
Maar de cocon is opengescheurd en de wind heeft een deel meegevoerd naar een onbekende bestemming en wat overblijft is verweesd, angstig en stil. Dan weer een opborrelende onstuimigheid waar ik geen blijf mee weet.
Het wordt lente. Dit kan toch niet? Volgens de weerkundige berekeningen wordt het herfst. Ik, die zo dicht bij de natuur leef, ben volledig de kluts kwijt......
brun
alles mag, maar met respect en diepe aandacht
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
wie weet
ach, niemand weet
want weten is flinterdun
misschien valt er
- heel lichtjes -
een splintertje waarheid
in mij – als droom
het kan liefde zijn
- zeg ik
maar ik weet niet
of ik haar, of zij mij wil
misschien verschijnt zij mij
‘s avonds als blauw licht
zonder dat ik zelf weet
dat zij wenen beantwoordt
wanneer ik dit schrijf
en ik zal zelfs niet haar naam weten
enkel dat die verlangen heet.
ach, niemand weet
want weten is flinterdun.
sunset 15-09-2009
ach, niemand weet
want weten is flinterdun
misschien valt er
- heel lichtjes -
een splintertje waarheid
in mij – als droom
het kan liefde zijn
- zeg ik
maar ik weet niet
of ik haar, of zij mij wil
misschien verschijnt zij mij
‘s avonds als blauw licht
zonder dat ik zelf weet
dat zij wenen beantwoordt
wanneer ik dit schrijf
en ik zal zelfs niet haar naam weten
enkel dat die verlangen heet.
ach, niemand weet
want weten is flinterdun.
sunset 15-09-2009
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
nooit te begrijpen
wanneer zij slaapt, de spraak
huid tegen huid droomt
in eenzaamheid wegzinkt
wortelen aanraakt, helend
vergetend elk gestrijd
voor uren zonder weten
zonder tijd, verzamelen zij:
handen op een mens zijn lijf
hemel vindend in ogenpaar
en in een zacht warm strelen
dat taal vergeten laat
buiten ruisen populieren
lindebladeren glinsteren nog
zelf ‘t loeren van kraaien
op aas om lust te delen
grenst verder dan de spleten
wij zijn weerloze poppen
diep indringend vanuit hunkeren
op bedden die scherven woelen
als wondesneden
(waarom bestaan er steden
als verdunning van oorden
duizend plaatsen verschrikt vel
geknoopt als tapijt in het gedrang?).
**********
sunset 19-09-2009
**********
wanneer zij slaapt, de spraak
huid tegen huid droomt
in eenzaamheid wegzinkt
wortelen aanraakt, helend
vergetend elk gestrijd
voor uren zonder weten
zonder tijd, verzamelen zij:
handen op een mens zijn lijf
hemel vindend in ogenpaar
en in een zacht warm strelen
dat taal vergeten laat
buiten ruisen populieren
lindebladeren glinsteren nog
zelf ‘t loeren van kraaien
op aas om lust te delen
grenst verder dan de spleten
wij zijn weerloze poppen
diep indringend vanuit hunkeren
op bedden die scherven woelen
als wondesneden
(waarom bestaan er steden
als verdunning van oorden
duizend plaatsen verschrikt vel
geknoopt als tapijt in het gedrang?).
**********
sunset 19-09-2009
**********
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Lotte, wat ben ik blij voor jou, voor jullie,
"Niet langer één bord op tafel"
mag ik daaruit besluiten dat het goed gaat?
ik hoop het en wens het jullie van harte.
...en een verhuis die er aan komt, sterkte!
ria
vriend denook, ik weet dat ik zondig tegen het reglement
maar ik kon niet anders dan reageren op het goede nieuws van Lotte.
Hoe gaat het trouwens met jullie beiden denook?
ria
"Niet langer één bord op tafel"
mag ik daaruit besluiten dat het goed gaat?
ik hoop het en wens het jullie van harte.
...en een verhuis die er aan komt, sterkte!
ria
vriend denook, ik weet dat ik zondig tegen het reglement
maar ik kon niet anders dan reageren op het goede nieuws van Lotte.
Hoe gaat het trouwens met jullie beiden denook?
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
lotte - Lid geworden op: 26 apr 2005, 13:47
- Locatie: Tielt
"Niet langer één bord op tafel"
mag ik daaruit besluiten dat het goed gaat?
ik hoop het en wens het jullie van harte.
...en een verhuis die er aan komt, sterkte!
Lieve Ria
we roeien met de spanen die we hebben
en hier
aan de instanties die het mogelijk maken
een avond
er tussen uit te kunnen
"oppaszorg"
dank je wel
lotte.
mag ik daaruit besluiten dat het goed gaat?
ik hoop het en wens het jullie van harte.
...en een verhuis die er aan komt, sterkte!
Lieve Ria
we roeien met de spanen die we hebben
en hier
aan de instanties die het mogelijk maken
een avond
er tussen uit te kunnen
"oppaszorg"
dank je wel
lotte.