Op satijnen vleugels...2

Dit is de rubriek die volledig voor poëzie en proza is voorbehouden.

Robol
Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
Locatie: Beringen

01 okt 2009, 17:39

Neefje



Ik was zes
en ik werd oom
voor de eerste maal in ’t leven

Die kleine gast
werd heel gepast
met veel liefde omgeven

Al noemde hij me “nonkske”
ik zag hem eerder
als een jongere broer

We speelden samen
dronken samen
neef en nonkske samen stoer

We maakten plannen
je zou me gaan begeleiden
tokkelend op je gitaar

Op een of andere gedichtendag
we oefenden reeds ons
bescheiden repertoire

Maar er kwam iets tussen
onnoemelijk
ons verdriet

Hoe je ook bleef vechten
operaties
hielpen niet

Nu sta je aan
de horizon
wuift dra het leven uit

Zilte tranen
prikken nu
op je nonkskes huid


Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...

gustilpe
Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
Locatie: vlaams brabant

01 okt 2009, 18:48

Robbe,

'Neefje'

zeer mooi en aandoenlijk geschreven,
recht uit het hart!
Een gevoel van onmacht, het leven zo broos!

Hopelijk heeft jouw neefje niet al te veel pijn!
Ik wens jullie veel moed!

gustilpe
vriendschap is het kostbaarste geschenk!

elisa20
Lid geworden op: 01 nov 2008, 18:10
Locatie: Prov. Antwerpen

02 okt 2009, 17:30

Dag Robbe,

Alle registers open om 'Oktober' te schrijven in een mooi gedicht!

'iedereen is gevoelig aan...' , een mooie wijsheid en zo waar!

'neefje'...,dit raakt mij diep, en ik vind zo moeilijk woorden, heb reeds
tien keren gedeleted...
Ik voel met je mee, het leven is soms zo hard.

Ik wens je sterkte



Lieve groeten van elisa

Robol
Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
Locatie: Beringen

02 okt 2009, 23:10

Beste Gustilpe en Elisa

bedankt voor jullie bezoekje
en voor het medeleven

zolang er leven is...

Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...

Robol
Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
Locatie: Beringen

02 okt 2009, 23:16

Afbeelding

Ik wil verdrinken



Haar lieve gezichtje
is als een gedichtje
geschreven in kalligrafie
Haar golvende haren
wiegen als aren
op ‘n korenblonde melodie

Haar oogjes blinken
ik wil verdrinken
in haar blik, blauwazuur
om haar frêle halsje
danst mijn vinger een walsje
ik krabbel er mijn signatuur



Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...

elisa20
Lid geworden op: 01 nov 2008, 18:10
Locatie: Prov. Antwerpen

03 okt 2009, 15:03

Dag Robol,


Hoe innig lief en teder schrijf jij 'ik wil verdrinken'

zo mooi!


groetjes, elisa

Bomi
Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
Locatie: Hasselt

03 okt 2009, 16:37

-
-
-


Ook hier wil ik een fijn weekend wensen,
met een elfenplaatje om over te dromen.



- - - - - - Afbeelding
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!

Bosrankje
Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
Locatie: Antwerpen

04 okt 2009, 02:24

Afbeelding

Beste vriend,

Omdat je ook van elfjes houdt, stuur ik jou mijn maanelfje
om je te bedanken voor je bezoekjes in ons laar en je mooie
ppt's. We zijn natuurlijk komen wandelen, zoals gewoonlijk,
in je magische wereld van de satijne vleugels en hebben weer
genoten van je jongste gedichten, de een mooier dan de ander !
Heel ontroerend en prachtig verwoord, je "neefje" maar "ik wil
verdrinken" brengt ons in een liefdeswereld met vooral één zin
om ervan te dromen :

"om haar frêle halsje
danst mijn vinger een walsje
ik krabbel er mijn signatuur" ... gewoon prachtig !

We wensen jullie beiden een prettig herfstweekend...
Lieve groetjes van Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....

brun
Lid geworden op: 21 jan 2009, 22:03

04 okt 2009, 16:00

Liefste Robbe,

Je neemt me mee in herfstmijmeringen, jouw geboortemaand.
Je vangt me in vriendelijke woorden.
Je ontroert me, bij 'Neefje' voel ik je tranen vloeien op weg naar zee.
In die zee wil ik dan verdrinken, zalig ondergaan.
Je betovert me telkens weer, zalig om lezen hier'

Warme groetjes,

Afbeelding
alles mag, maar met respect en diepe aandacht

neske
Lid geworden op: 01 aug 2007, 19:48
Locatie: Vlaams Brabant

04 okt 2009, 19:57

Robbe,

Wat een variatie
En zo mooi

groetjes
neske


Afbeelding
Zoek de zonnekant in het leven de schaduw volgt vanzelf

Robol
Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
Locatie: Beringen

05 okt 2009, 20:59

Beste bezoekers, spoorloos of met sporen, Elisa, Bomi, Bosrankje, Brun en Neske...poeslief dank ik jullie...

Afbeelding

voor jullie bezoek...
(amai wat 'n afwas)
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...

Robol
Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
Locatie: Beringen

05 okt 2009, 21:11

Afbeelding


Poeslief kijkt ze me aan
met dankbare grote ogen
en gaat bij haar potje staan
waarin ik lekkers heb gedaan
Nu smult ze smekkend ingetogen

Ik streel heel zacht
de warme poezenvacht
Ze kromt haar rug en spint
want ze is altijd goedgezind
als ik haar brokjes heb gebracht

Poeslief kunnen poezen zijn
van het vrouwelijk geslacht
als je ze snoepjes hebt gegeven
(net als vrouwen, mijn gedacht
dat vermeld ik hier maar even…)

Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...

Bosrankje
Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
Locatie: Antwerpen

06 okt 2009, 10:02

Afbeelding

Misschien dacht je dat poezen niet konden lezen ?
Ik wel, hoor ! En vooral poezie, euh...pardon....
poëzie, wou ik zeggen :lol:

Weer een heel mooi en leuk gedicht, beste Robbe
en vol waarheden (in 't bijzonder de laatste strofe :wink: )

Lieve oktobergroetjes van Alter en Rankje (en Luna natuurlijk !)
Laatst gewijzigd door Bosrankje op 06 okt 2009, 15:49, 1 keer totaal gewijzigd.
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....

schrijfster
Lid geworden op: 26 sep 2008, 16:16
Locatie: nijmegen

06 okt 2009, 14:57

Afbeelding

Robbe, fijn gelezen bij je.
vriendelijke poezen groetjes
voor jou.
....deze poes brengt je gelijk muziek :wink:
Tonen wat je hebt,is niet laten zien wie je bent.

ria
Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
Locatie: waar het goed is om wonen...

07 okt 2009, 10:49

Robbe,

Ik ben hier stil binnengewandeld
om mij te laven aan goedheid en schoonheid.
Maar ook verdriet maakt deel uit van het leven!

Neefje,
zo ontroerend geschreven.
"Nu sta je aan
de horizon
wuift dra het leven uit"


ik krijg er kippevel van.

sterkte Robbe,
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.