Poëzie van de dag - PRENTENKABINET

[Bosrankje]

Op 23 april 2012




aan mijn kind


waar in de stilte ver een kerkklok slaat
en zich de zachte nachtwind legt
't ontwaken valt in het nog dromen

wanneer je bloesemsluiers van de bomen
in 't duister reeds vermoeden kan
alsook het nieuwe hopen, ergens, ooit

in vroegte vogelzang
de zon aubadend vraagt
zich aan de kim te tonen

dan zit ik hier, alleen
en denk aan jou

en ween.

sunset

[Bosrankje]

Op 24 april 2012



Zonlicht


Lieflijk zonlicht
straal over mij.
De storm is gaan liggen
de nacht is voorbij.

Zilver glanst nu het water.
O, denk niet aan later.
Doordrenk met uw licht mij
want die nacht is voorbij.


Tineke

[Bosrankje]

Op 25 april 2012




Een gouden ster


Wanneer je op een zwoele zomeravond
Naar de sterren kijkt
Hoog aan de hemel
Tussen de zachte gloed van de maan
Op de achtergrond het gezang
Van de eerste nachtegaal

Wanneer je vrede genomen hebt
Met je verdriet en pijn
Zal ik één van die sterren zijn
En de hemel laten opengaan

Je zal me nooit meer aanraken
Maar je kan zachtjes met me praten
De nachtegaal zal blijven zingen
Muggen doen een paringsdans

Een gouden ster zal over jou waken
Brengt in je ogen weer die glans
Ook al staat die ster
Voor jou veel te ver

Blijf kijken naar de sterren,
naar de maan
Draag in je hart,
voor eeuwig mijn naam

Tinneke

[Bosrankje]

Op 26 april 2012





Als de kleur van tijd


Soms hangt een vreemd verdriet
als een bedroefd patin over mijn gemoed.
Ondefinieerbaar. Voelbaar.

Zoals de huid van begijnhofmuren.

Verweerd. Geschreven tijd.
Afgestorven eeuwen. Vergeten leven.
Mist over mijn ziel.

Twijfel. Tussen vermoeden en weten.


Uvi

[Bosrankje]

Op 27 april 2012




Dierenplezier !


Een haasje en een muis
die spelen buitenshuis
ze hangen aan ballonnen
en denken onbezonnen
we vliegen in de lucht
ze slaken wel een zucht
na zoveel proberen
ze gaan zich nu generen
het zal ons nooit lukken
de koordjes gaan in stukken
dan vallen we op de grond
en hebben we een blauwe kont.


Yna

[Alterego1]

op 28 April 2012



Jong lenteleven

Zo fauna en flora floreren,
als meervoud of enkeling,
gulzig 't levenslicht eren,
gedijen in volle hunkering.

Jong leven in lentebloei,
broos,fragiel,en nog puur,
dag aan dag in aangroei,
't bestendigen der natuur.

De lentezon in dartelheid,
doet 't leven ontsluimeren,
tot wasdom en schoonheid,
die wij,mensen,zo begeren.

Alterego

[Bosrankje]

Op 29 april 2012



Lente Euforie


Zachtjes
en gewiegd door een speelse wind,
zwieren de jonge takken
van de kerselaar...

Ze neigen heen en weer,
zwevend als in een droom...
en de roze bloesems
vallen langzaam
op 't tere malse gras
als late sneeuwvlokjes...

Overal
bespeur ik volop verrukking...
De natuur herleeft
onder de voorjaarszon.

Ik zie
die prille lente
in haar volle pracht...

Ik absorbeer,
in glans van zon ,
zowat elk geluid,
en laat alle klanken heel bewust
in mij doordringen...

Ik hoor
in een soort trance
planten, bloemen en bomen groeien...


Heel diep
adem ik verschillende geuren
die om mij zweven
met 't lentebriesje...

Ik ruik
met zaligheid
het parfum van de natuur...

Met genot,
proef ik eindelijk
de zoetheid van de bloesems
op je lippen
in een bedwelmende kus
die mij herinnert
aan de smaak van honing...

Met tederheid
streel ik je zilveren haren,
nog vochtig
van de frisse ochtenddauw...

Ik sluit even mijn ogen
en voel de energie van de lente
in iedere cel
van mijn verliefde lichaam...

Bosrankje

[Alterego1]

op 30 April 2012



Beekje

De loop van
een lieflijk beekje
vormt in een bocht
een kreekje
plassen makend
in het rulle zand
traag vliedend
door 't vlakke land
oord van stilte
zalig verpozen
zacht gemurmel
minnekozen.

Fier stuwt het
zijn helder water
met veel geruis
en hel geklater
onder het oude
brugje door,
het toont z'n charme,
het gaat ervoor
voelt zich trots,
o zo bijzonder
vindt van zichzelf,
ik ben een wonder.

Bomi

[Alterego1]

op 1 Mei 2012



Lelietje-van-dalen

Ondanks regen en wind zo guur,
staat daar 't Lelietje-van-dalen,
al is 't dan maar van korte duur,
in Mei zo enig prachtig te pralen

Haar mooie tedere bekoorlijkheid,
in harmonie met lentefrisse odeur,
langs bos en tuin tentoongespreid,
is dit bloempje 'n echte charmeur

Die kleine melkwitzuivere klokjes,
ankerend aan dat rijzige stengeltje,
lijken wel donzige sneeuwvlokjes,
als strooigoed van 'n guitig engeltje

Lelietje-van-dalen,in je eigenheid,
weet je verliefde harten te winnen,
symbool van onbegrensde gulheid,
voor 'n langdurig innig beminnen

Alterego

[Alterego1]

[Bosrankje]

Op 2 mei 2012



Vlinder


Diep verzonken in een boek,
plots een vlinder stoort me.
Hij ontneemt me de aandacht
om de tekst te herkauwen.

Fladderend boven mijn hoofd
beseft hij niet mijn ergernis,
doch hij verleidt mijn ogen
om hem heen en weer te volgen.

Hij is mooi, licht en teer,
voelt zich even heer en meester.
Moet je zien zo prachtig die kleuren
mijn boek is waarlijk vergeten.

bo'ke

[Bosrankje]

Op 3 mei 2012




Emoties


De gedachten gaan naar
Alles en niets
Ik zie dingen
Maar het besef is er niet

Ik lees woorden
Maar de tekst ontbreekt
Zinnen dringen niet door
Al lees ik ze tien keer

Mijn lichaam wil
Mijn geest niet

Dromen komen
Maar ik beleef ze niet
Ik moet rusten
Maar ik ben ongedurig

Ik ben moe
Maar slapen kan ik niet.


Claire Vanfleteren

[Alterego1]

op 4 Mei 2012



Mensen denken...

mensen denken dat ze je kennen
alleen al, als ze met je praten
of als je samen lacht

maar niemand kijkt in je ogen
naar wat echt diep vanbinnen ligt
ze zouden je ziel kunnen ontdekken

mensen denken, dat wanneer je lacht
je ook echt gelukkig bent
dat er niets is dat je mist

maar niemand staat erbij stil
dat wat je vanbuiten ziet
vanbinnen anders is

ze letten nooit op wat anders is
wat niet is of kan zijn zoals zij
ze zien het licht
maar niet het donkere

ze luisteren naar het geluid
maar niet naar de stilte
ze zien wat je doet
maar niet wie je bent

ze zien je ogen,
maar niet je ziel
ze zien dat je gelukkig bent
maar niet de pijn en het verdriet

maar als je niet verder kijkt, dan wat je ziet
dan ken je de echte "ik" ook niet.


Nienka

[Bosrankje]

Op 5 mei 2012




Ochtendgloren


Zo vredig
slaapt de wereld
zacht gewiegd
op 't ritme van
getsjirp

Zie de frêle blaadjes
van de roze roos
waarop
de dauw
kristallen parelt

En ruik de frisheid van
aroma's die de ochtend
weelderig over het
dromerige land
verspreidt

Dra schuift
de dageraad
met de witte wolken mee
en verbreekt
de stille
betovering


Elisa

[Bosrankje]

Op 6 mei 2012




De pimpelmees


Het nestkastje is bewoond
een pimpelmees
eerst komt de kleine kop
de omgeving overziend
en hop

Daar vliegt hij
in een snelle boog
onder boven
en tussendoor
als een acrobaat

zo mooi gemaakt

een klein wonder der natuur
kleurtjes streepjes
heel secuur
getekend en gelijnd

volmaakt

Te broos om vast te houden
toch is hij druk aan’ t bouwen
vliegt onvermoeibaar af en aan
en ik
kijkend door het raam
mag getuige van dit wonder zijn
dankbaar
nederig en klein


Fernanda