mijmeringen
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Lieve Gustilpe,
Waar haal je toch al die energie vandaan?
Alles rondom is schoonheid.
De schoonheid van de innerlijke mens,
die in woord en daad leven schenkt,
aan mensen en aan dingen.
Als ik hier kom, voel ik mij telkens "thuis".
Een open, gastvrij en warm huis.
Geluk geven is geluk krijgen,
en hoe meer men geeft
des te meer men zelf openbloeit.
Dat is wat ik ervaar, telkens ik hier
op bezoek kom.
Gods zegen, Gustilpe.
ria
Waar haal je toch al die energie vandaan?
Alles rondom is schoonheid.
De schoonheid van de innerlijke mens,
die in woord en daad leven schenkt,
aan mensen en aan dingen.
Als ik hier kom, voel ik mij telkens "thuis".
Een open, gastvrij en warm huis.
Geluk geven is geluk krijgen,
en hoe meer men geeft
des te meer men zelf openbloeit.
Dat is wat ik ervaar, telkens ik hier
op bezoek kom.
Gods zegen, Gustilpe.
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
hilde, fijn dat je op bezoek kwam, en bedankt voor wat je achterliet!
Assa, een mooie morf hoor dat testwerkje en dat met de vogels, prachtig!
Ria, energie heb ik wel ja, en een sterke gezondheid en daar moet je dan wel wat mee doen hé, mooi wat je schreef!
Nele, een mooie ppt van carnaval, hier vieren de kleinkinderen enkel carnaval op school.
bo'ke, een optimist of een pessimist die goed gezind is, ik weet niet wat te kiezen, maar toch maar het eerste. Goed gevonden!
allen zeer wel bedankt!
en een fijn weekend voor ieder en hopelijk komt de zon!!!!
lieve groetjes,
gustilpe
Assa, een mooie morf hoor dat testwerkje en dat met de vogels, prachtig!
Ria, energie heb ik wel ja, en een sterke gezondheid en daar moet je dan wel wat mee doen hé, mooi wat je schreef!
Nele, een mooie ppt van carnaval, hier vieren de kleinkinderen enkel carnaval op school.
bo'ke, een optimist of een pessimist die goed gezind is, ik weet niet wat te kiezen, maar toch maar het eerste. Goed gevonden!
allen zeer wel bedankt!
en een fijn weekend voor ieder en hopelijk komt de zon!!!!
lieve groetjes,
gustilpe
Laatst gewijzigd door gustilpe op 20 feb 2009, 19:36, 1 keer totaal gewijzigd.
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
neske,
bedankt dat je langskwam. ik heb de uitzending over Peru niet gezien, donderdagavond had ik zelf vergadering voor ontwikkelingssamenwerking.
Ik zal zeker proberen kijken volgende donderdag!
Ook voor jou een fijne weekend hoor!
groetjes,
gustilpe
bedankt dat je langskwam. ik heb de uitzending over Peru niet gezien, donderdagavond had ik zelf vergadering voor ontwikkelingssamenwerking.
Ik zal zeker proberen kijken volgende donderdag!
Ook voor jou een fijne weekend hoor!
groetjes,
gustilpe
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
Uit het nieuws:
Damiaan heilig op 11 oktober
Het consistorie in Rome heeft vanochtend de datum vastgelegd voor de heiligverklaring van pater Damiaan. Het wordt zondag 11 oktober
Dat is een week eerder dan algemeen gedacht. De verwachting was namelijk dat het Vaticaan Damiaan zou heilig verklaren op missiezondag, dat is dit jaar op 18 oktober.
De paters van de Heilige Harten in Leuven, de orde van Damiaan, zijn opgelucht dat er nu eindelijk een datum is vastgelegd. ‘Eindelijk’, zegt pater Frits Gorissen. ‘Nu kunnen we plannen beginnen maken voor de festiviteiten.’
Pater Damiaan, geboren in 1840 in Tremelo als Jozef De Veuster, zette zich tijdens zijn leven in voor de lepralijders. Hij overleed in Molokaï aan lepra in 1889.
Naar aanleiding van de heiligverklaring een anekdote:
Eigenlijk een openbare verklaring van diefstal!!!
In juni 2002 werd mijn echtgenoot door zijn firma een week uitgezonden naar Singapore en vervolgens een week naar Boston. Ik mocht hem begeleiden. De firma stelde voor om het weekend tussenin door te brengen op Hawaii, dat was zelfs kostenbesparend tegenover een terugvlucht op vrijdag naar België en ’s zondags opnieuw te vertrekken naar Boston.
We vertrokken op vrijdagavond van uit Singapore naar Tokio, een vlucht van 8 uur, enkele uren later namen we de vlucht uit Tokio naar Honolulu, ook 8 uur. We overschreden de tijdslimiet en kwamen in Honolulu aan op vrijdagmorgen. Dit was voor ons een grote verrassing, zo had mijn echtgenoot drie dagen vrij om samen het eiland te bezoeken (in Singapore en Boston trok ik alleen mijn plan met een kaart, een reisboek en mondje Engels).
Toen we in het hotel aankwamen namen we eerst enkele uren platte rust. Ik had een reisboek bij van Hawaii, had gelezen over een museum van Pater Damiaan en wou dat zeker bezoeken.
Enkele uren later met kaart en reisboek gewapend, begaven we ons op weg, het was snikheet, er leek geen eind te komen aan de weg, de kilometers volgden elkaar op en wij maar stappen en stappen in de blakende zon.
Uiteindelijk vonden we het gebouw waar het museum diende te zijn, doch ik zag geen enkele aanwijzing, en toch moet het hier zijn, zei ik mijn man. We belden aan het huis, een nonnetje deed de deur open, en wat bleek, het museum was sinds kort verhuisd en lag in de zeer nabije buurt van ons hotel. We moesten de hele lange weg terug.
Daar aangekomen bleek het museum reeds gesloten. Maar ik zou en moest dat museum zien!
De volgende dag, een zaterdag, hadden we een rondleiding met een bus geboekt rond het eiland. De bus vertrok om 9:00 gelukkig dichtbij het hotel, het museum opende om 8:45 stond er te lezen. Op zondag was het museum dicht! Dus hadden we welgeteld 15 minuten om het museum te doorlopen en terug te zijn voor de bus, en toch wou ik er heen.
Die bewuste zaterdag waren we natuurlijk goed op tijd, maar i.p.v. 8:45 was het 8:50 toen de deur open ging.
We kochten gauw een toegangsticket, het was letterlijk lopen van het een naar het ander, gauw hier een foto, daar nog één enz.
Toen ik het museum verliet (mijn echtgenoot was al buiten voor mij) zag ik bij de uitgang postkaarten met de foto van Pater Damiaan, daarnaast een doos waar je het geld moest in deponeren. Geen tijd om geld uit mijn handtas te halen griste ik gauw twee kaarten mee.
Doch de volgende dag deponeerde ik wel het verschuldigde bedrag voor de kaarten in een offerblok van een nabij gelegen kerk.
We hebben vaak gelachen om mijn diefstal!
Eigenlijk was ik heel fier dat Pater Damiaan één van de onzen was. Iedereen in Honolulu kent hem. Dat bleek toen we vaak de vraag kregen waar wij vandaan kwamen, als we het woord Belgium vernoemden dan verwezen mensen onmiddellijk naar Father Damien.
In 1997 werd door het Davidsfonds uitgegeven:
DAMIAAN
de definitieve biografie
door Hilde Eynikel
echt de moeite waard!
aan iedereen een fijn weekend,
gustilpe
Damiaan heilig op 11 oktober
Het consistorie in Rome heeft vanochtend de datum vastgelegd voor de heiligverklaring van pater Damiaan. Het wordt zondag 11 oktober
Dat is een week eerder dan algemeen gedacht. De verwachting was namelijk dat het Vaticaan Damiaan zou heilig verklaren op missiezondag, dat is dit jaar op 18 oktober.
De paters van de Heilige Harten in Leuven, de orde van Damiaan, zijn opgelucht dat er nu eindelijk een datum is vastgelegd. ‘Eindelijk’, zegt pater Frits Gorissen. ‘Nu kunnen we plannen beginnen maken voor de festiviteiten.’
Pater Damiaan, geboren in 1840 in Tremelo als Jozef De Veuster, zette zich tijdens zijn leven in voor de lepralijders. Hij overleed in Molokaï aan lepra in 1889.
Naar aanleiding van de heiligverklaring een anekdote:
Eigenlijk een openbare verklaring van diefstal!!!
In juni 2002 werd mijn echtgenoot door zijn firma een week uitgezonden naar Singapore en vervolgens een week naar Boston. Ik mocht hem begeleiden. De firma stelde voor om het weekend tussenin door te brengen op Hawaii, dat was zelfs kostenbesparend tegenover een terugvlucht op vrijdag naar België en ’s zondags opnieuw te vertrekken naar Boston.
We vertrokken op vrijdagavond van uit Singapore naar Tokio, een vlucht van 8 uur, enkele uren later namen we de vlucht uit Tokio naar Honolulu, ook 8 uur. We overschreden de tijdslimiet en kwamen in Honolulu aan op vrijdagmorgen. Dit was voor ons een grote verrassing, zo had mijn echtgenoot drie dagen vrij om samen het eiland te bezoeken (in Singapore en Boston trok ik alleen mijn plan met een kaart, een reisboek en mondje Engels).
Toen we in het hotel aankwamen namen we eerst enkele uren platte rust. Ik had een reisboek bij van Hawaii, had gelezen over een museum van Pater Damiaan en wou dat zeker bezoeken.
Enkele uren later met kaart en reisboek gewapend, begaven we ons op weg, het was snikheet, er leek geen eind te komen aan de weg, de kilometers volgden elkaar op en wij maar stappen en stappen in de blakende zon.
Uiteindelijk vonden we het gebouw waar het museum diende te zijn, doch ik zag geen enkele aanwijzing, en toch moet het hier zijn, zei ik mijn man. We belden aan het huis, een nonnetje deed de deur open, en wat bleek, het museum was sinds kort verhuisd en lag in de zeer nabije buurt van ons hotel. We moesten de hele lange weg terug.
Daar aangekomen bleek het museum reeds gesloten. Maar ik zou en moest dat museum zien!
De volgende dag, een zaterdag, hadden we een rondleiding met een bus geboekt rond het eiland. De bus vertrok om 9:00 gelukkig dichtbij het hotel, het museum opende om 8:45 stond er te lezen. Op zondag was het museum dicht! Dus hadden we welgeteld 15 minuten om het museum te doorlopen en terug te zijn voor de bus, en toch wou ik er heen.
Die bewuste zaterdag waren we natuurlijk goed op tijd, maar i.p.v. 8:45 was het 8:50 toen de deur open ging.
We kochten gauw een toegangsticket, het was letterlijk lopen van het een naar het ander, gauw hier een foto, daar nog één enz.
Toen ik het museum verliet (mijn echtgenoot was al buiten voor mij) zag ik bij de uitgang postkaarten met de foto van Pater Damiaan, daarnaast een doos waar je het geld moest in deponeren. Geen tijd om geld uit mijn handtas te halen griste ik gauw twee kaarten mee.
Doch de volgende dag deponeerde ik wel het verschuldigde bedrag voor de kaarten in een offerblok van een nabij gelegen kerk.
We hebben vaak gelachen om mijn diefstal!
Eigenlijk was ik heel fier dat Pater Damiaan één van de onzen was. Iedereen in Honolulu kent hem. Dat bleek toen we vaak de vraag kregen waar wij vandaan kwamen, als we het woord Belgium vernoemden dan verwezen mensen onmiddellijk naar Father Damien.
In 1997 werd door het Davidsfonds uitgegeven:
DAMIAAN
de definitieve biografie
door Hilde Eynikel
echt de moeite waard!
aan iedereen een fijn weekend,
gustilpe
Laatst gewijzigd door gustilpe op 21 feb 2009, 17:47, 1 keer totaal gewijzigd.
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
Gustilpe,
Je brengt ons al snel beelden van de ' bijna '
heilige pater Damiaan.
Het was wel hot nieuws vandaag he.
Voor de bewoners en allen die er van ver of dichtbij
iets mee te maken hebben zijn het blije maar ook
drukke dagen die hen wachten. ( Ik bedoel de feestelijkheden
in België )
We zijn op één van onze familieuitstappen in het museum
geweest, ik herkende gisteren de beelden in 't journaal
maar weet niet meer waar het was.
Een vraagje, zou ik dat gedicht over stress van je mogen
kopiëren, ik hoor het wel.
Voor jou een gezellig weekend,
bomi
-
Gustilpe,
Je brengt ons al snel beelden van de ' bijna '
heilige pater Damiaan.
Het was wel hot nieuws vandaag he.
Voor de bewoners en allen die er van ver of dichtbij
iets mee te maken hebben zijn het blije maar ook
drukke dagen die hen wachten. ( Ik bedoel de feestelijkheden
in België )
We zijn op één van onze familieuitstappen in het museum
geweest, ik herkende gisteren de beelden in 't journaal
maar weet niet meer waar het was.
Een vraagje, zou ik dat gedicht over stress van je mogen
kopiëren, ik hoor het wel.
Voor jou een gezellig weekend,
bomi
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
liefl - Lid geworden op: 25 dec 2008, 17:58
[/quote]denook schreef:lieve lezers van mijmeringen,
vandaag beleefden we een heerlijke zondagvoormiddag.
Het Sint-Jozefskoor uit Lombeek mocht voor de 24-ste keer een misvie-
ring verzorgen, naar jaarlijkse gewoonte, in de grote, stemmige kapel
van de Gasthuisberg-kliniek in Leuven.
Dit koor wordt geleid door gustilpe - zoals ze er hier al menig keer over
schreef en uitweidde.
Ik wil haar nu voor zijn en zelf een proficiat neerpennen voor de geap-
preciëerde prestatie met aangepaste, stemmige gezangen.
Zelf mocht ik als vaste begeleider van het koor het orgel bespelen en
deed dit tot eigen voldoening met inleving.
De reden van dit schrijven is vooral de babbel achteraf in de cafetaria.
Door omstandigheden waren er enkele sennetters samen getroept, en of
het gezellig was ...
Wie waren aanwezig aan de grote tafel?
- gustilpe, uiteraard, als dirigente,
- denook, ook uiteraard als organist,
- Martha, vriendin van denook en trouwe supporter, doch geen sennetlid,
- Omaha en echtgenoot, als muziekliefhebbers, muziekkenners en zelf
actieve leden van een groot amateurkoor met professionele allures,
(-ik hoorde hen al aan het werk in een grandioos concert waar ik hier
eerder vol lof over schreef-),
- lotte, vriendin van ... en toevallig meegereisd,
- Johana-Maria ... de mysterie-gaste,
Johana-Maria is al enkele jaren vrijwilligster in de Gasthuisberg-kliniek.
In een vorig leven verbleef ze 33 jaar als ontwikkelingshelpster in Iran,
haar eerste vaderland, zoals ze nu zegt. Ze kent de kliniek, de kapel, en
woont er regelmatig op zondag een misviering bij.
Ik ken Johana-Maria enkel van Sennet. Vroeger schreef ze er meer dan
nu; de tijd van Give en Uvi en mijn eigen topic. Nu is ze meer lezeres
dan schrijfster.
In de loop der jaren vormt men zich dan een beeld van zo iemand, louter
afgaande op haar levensloop, haar geschriften, haar sympathieën met ...
En dan komt er die ene, plotse, niet-voorziene ontmoeting!
Dank je Johana-Maria dat ik je kon ontmoeten.
De wijsheid, waarden, rijkdom, waarvan ik dacht dat ze je eigen waren
heb ik verder mogen ontdekken tijdens ons - te kort - gesprek.
Van een geslaagde zondag gesproken ...
denook
Denook, proficiat en moge je nog lang ten dienste staan van je zangkoor.......mensen die zich belangeloos inzetten verdienen alvast een bloempje. Chapeau denook
Liefl