mijmeringen
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
naar aanleiding van Allerheiligen brief aan Indra,
Indra, waar ben je?
Toen je vier was wilden we je adopteren uit het verre India,
je naam was Lourdes, we mochten je van de zuster van het weeshuis een andere naam geven.
We kozen voor de mooie naam Indra, we vonden dat die bij je paste.
Onze kinderen verlangden naar je komst.
Ook wij hielden al van je vooraleer we je gezien hadden.
Je foto hing in de rij in de woonkamer.
We wilden je omringen met veel liefde.
We wilden je een thuis geven.
Op een dag deed de zuster van je tehuis een wanhoopstelefoon naar ons, ze vroeg de dame te contacteren die jou samen met twee andere kindjes naar hier zou brengen.
Deze dame stelde het steeds maar uit, zij had het ganse dossier bij zich, zij zou de adoptie regelen, we hadden haar ook betaald, en inderdaad, ze had al meermaals weeskindjes overgebracht, de adoptieouders waren haar heel dankbaar.
Maar toen liep het mis...
De dame verbleef in Doornik bij haar zieke moeder. Na verscheidene maanden vertrok de dame dan toch, we hebben niets meer over haar vernomen...
We bleven achter met verscheidene ouders die wachtten op hun kindje dat nooit kwam.
Kort daarna vernamen we de dood van de zuster waarmee we contact gehad hadden.
We vernamen nog dat er in het tehuis een grote epidemie geweest is en vele kinderen gestorven zijn.
Het tehuis werd gesloten en de overige kinderen werden overgeplaatst.
Er is een onderzoek naar de dame gestart maar haar huis in India stond toen leeg, ze was spoorloos.
We hebben nooit nog iets over jou gehoord Indra.
Na jaren hebben we je foto van de muur gehaald, we bewaren hem, ik durf er niet veel naar te kijken, het is te pijnlijk.
Indra, ben jij gestorven tijdens de epidemie of leef je nog?
Als je nog leeft moet je nu toch ongeveer 27 jaar zijn.
Als je nog leeft wensen we je veel geluk toe!
We vergeten je nooit!
Indra, waar ben je?
Toen je vier was wilden we je adopteren uit het verre India,
je naam was Lourdes, we mochten je van de zuster van het weeshuis een andere naam geven.
We kozen voor de mooie naam Indra, we vonden dat die bij je paste.
Onze kinderen verlangden naar je komst.
Ook wij hielden al van je vooraleer we je gezien hadden.
Je foto hing in de rij in de woonkamer.
We wilden je omringen met veel liefde.
We wilden je een thuis geven.
Op een dag deed de zuster van je tehuis een wanhoopstelefoon naar ons, ze vroeg de dame te contacteren die jou samen met twee andere kindjes naar hier zou brengen.
Deze dame stelde het steeds maar uit, zij had het ganse dossier bij zich, zij zou de adoptie regelen, we hadden haar ook betaald, en inderdaad, ze had al meermaals weeskindjes overgebracht, de adoptieouders waren haar heel dankbaar.
Maar toen liep het mis...
De dame verbleef in Doornik bij haar zieke moeder. Na verscheidene maanden vertrok de dame dan toch, we hebben niets meer over haar vernomen...
We bleven achter met verscheidene ouders die wachtten op hun kindje dat nooit kwam.
Kort daarna vernamen we de dood van de zuster waarmee we contact gehad hadden.
We vernamen nog dat er in het tehuis een grote epidemie geweest is en vele kinderen gestorven zijn.
Het tehuis werd gesloten en de overige kinderen werden overgeplaatst.
Er is een onderzoek naar de dame gestart maar haar huis in India stond toen leeg, ze was spoorloos.
We hebben nooit nog iets over jou gehoord Indra.
Na jaren hebben we je foto van de muur gehaald, we bewaren hem, ik durf er niet veel naar te kijken, het is te pijnlijk.
Indra, ben jij gestorven tijdens de epidemie of leef je nog?
Als je nog leeft moet je nu toch ongeveer 27 jaar zijn.
Als je nog leeft wensen we je veel geluk toe!
We vergeten je nooit!
Laatst gewijzigd door gustilpe op 06 sep 2008, 14:25, 3 keer totaal gewijzigd.
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
gustilpe, na je verhaal gelezen te hebben wil ik jou zeker mijn meeleven sturen,
ik begrijp je zo goed,
zelf hebben wij uit India een adoptiezoon, hij was twee, nu bijna 32.
Na de feestdagen neem ik kontakt met jou.
Veel sterkte, want zo'n verdriet en onzekerheid blijft aan je knagen.
ria

ik begrijp je zo goed,
zelf hebben wij uit India een adoptiezoon, hij was twee, nu bijna 32.
Na de feestdagen neem ik kontakt met jou.
Veel sterkte, want zo'n verdriet en onzekerheid blijft aan je knagen.
ria

Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
brief aan mjn vader
pa, we waren er weer vandaag, met zijn allen op het kerkhof, heb je ons gezien? Zovele jaren was jij daar onze leider, eerst bezochten we het graf van ma en daarna leidde jij ons het kerkhof rond met steeds dezelfde verhalen, o.a. van die Italiaanse vrouw die gedood werd in haar huis tijdens een bombardement in onze straat tijdens de oorlog. Nu lig je hier zelf al 15 jaar, we missen je!
We komen nog altijd samen op hoogdagen zoals destijds bij jou, nu eens bij degene, dan weer bij de ander, dan vertellen we verhalen van vroeger, we hadden een goede thuis ondanks dat jij er zo vroeg alleen voor stond. Jij bleef op je 42ste alleen achter met vier jonge kinderen, jij hebt het goed gedaan pa, jij was ook altijd optimistisch, van elkeen zei je iets goeds, nooit hebben we jou van iemand horen kwaad spreken.
Iedereen was welkom bij jou, hoe meer zielen hoe meer vreugde was je motto. Je straalde als we er met zijn allen waren, zovele jaren was jij eigenlijk moeder en vader tegelijk, jij bracht ons vele waarden bij, rechtvaardigheid, eerlijkheid, mildheid, vriendschap, liefde enz, bedankt pa voor al wat je voor ons deed, je zal het niet gemakkelijk gehad hebben.
We missen je nog altijd pa, het ga je goed!
pa, we waren er weer vandaag, met zijn allen op het kerkhof, heb je ons gezien? Zovele jaren was jij daar onze leider, eerst bezochten we het graf van ma en daarna leidde jij ons het kerkhof rond met steeds dezelfde verhalen, o.a. van die Italiaanse vrouw die gedood werd in haar huis tijdens een bombardement in onze straat tijdens de oorlog. Nu lig je hier zelf al 15 jaar, we missen je!
We komen nog altijd samen op hoogdagen zoals destijds bij jou, nu eens bij degene, dan weer bij de ander, dan vertellen we verhalen van vroeger, we hadden een goede thuis ondanks dat jij er zo vroeg alleen voor stond. Jij bleef op je 42ste alleen achter met vier jonge kinderen, jij hebt het goed gedaan pa, jij was ook altijd optimistisch, van elkeen zei je iets goeds, nooit hebben we jou van iemand horen kwaad spreken.
Iedereen was welkom bij jou, hoe meer zielen hoe meer vreugde was je motto. Je straalde als we er met zijn allen waren, zovele jaren was jij eigenlijk moeder en vader tegelijk, jij bracht ons vele waarden bij, rechtvaardigheid, eerlijkheid, mildheid, vriendschap, liefde enz, bedankt pa voor al wat je voor ons deed, je zal het niet gemakkelijk gehad hebben.
We missen je nog altijd pa, het ga je goed!
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Beste Gustilpe,
Bedankt omdat je ons naar het kerhof meenam!
Jij hebt ook het geluk gehad om een"goede" vader
te hebben die altijd zijn best heeft gedaan voor zijn
familie maar ook voor iedereen die naar hem kwam.
Hij was iemand die de waarden van 't leven kende,
een optimist die het beste zocht in ieder mens en niet
oordeelde en na 15 jaar missen jullie hem nog !
Zo'n vader heb ik gelukkig ook gehad!
Lieve groetjes van Alterego en Bosrankje
Ps. Je brief aan Indra...... met veel emotie gelezen......
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
herman1944 - Lid geworden op: 15 mar 2006, 22:47
- Locatie: wachtebeke
Gustilpe

Wees aardig voor een ander...is een ander aardig voor jou
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
Mijmeringen na het kooroptreden van 1 november
Ken jij ook soms het gevoel
dat je opeens overspoeld wordt
met een golf van goedheid
dat je voor iedereen
een lach en een goed woord hebt
dat je de hele wereld liefhebt
ken jij ook soms het gevoel
dat je de hele wereld
beter wil maken
dat je wil opkomen tegen armoede
tegen honger en onrecht
tegen machtstructuren en geweld
ken jij ook soms het gevoel
dat je teveel hebt
dat je wil delen
dat genoeg genoeg is
dat je naar de Derde Wereld wil trekken
dat je veldwerk wil gaan doen
ken jij ook soms het gevoel
dat je je lot wil verbinden
met alle volkeren
dat één leven tekort is
dat je nog eens wil leven
en andere keuzes wil maken
ken jij ook soms het gevoel
dat je plots weer
terug in de realiteit staat
van elke dag
en tot het besef komt
dat je hier en nu moet leven
met de mensen om je heen
met de mensen die je liefhebt
en hier moet proberen
de hemel waar te maken
Ken jij ook soms het gevoel
dat je opeens overspoeld wordt
met een golf van goedheid
dat je voor iedereen
een lach en een goed woord hebt
dat je de hele wereld liefhebt
ken jij ook soms het gevoel
dat je de hele wereld
beter wil maken
dat je wil opkomen tegen armoede
tegen honger en onrecht
tegen machtstructuren en geweld
ken jij ook soms het gevoel
dat je teveel hebt
dat je wil delen
dat genoeg genoeg is
dat je naar de Derde Wereld wil trekken
dat je veldwerk wil gaan doen
ken jij ook soms het gevoel
dat je je lot wil verbinden
met alle volkeren
dat één leven tekort is
dat je nog eens wil leven
en andere keuzes wil maken
ken jij ook soms het gevoel
dat je plots weer
terug in de realiteit staat
van elke dag
en tot het besef komt
dat je hier en nu moet leven
met de mensen om je heen
met de mensen die je liefhebt
en hier moet proberen
de hemel waar te maken
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
bo'ke - Lid geworden op: 28 apr 2007, 19:47
gustilpe,
Het leven vol zielensmart
maar ook zoveel stralen
wat ons geeft dan
een hoop levenskracht.
Hopelijk schrijf je hier regelmatig.
een blije groet
bo
Het leven vol zielensmart
maar ook zoveel stralen
wat ons geeft dan
een hoop levenskracht.
Hopelijk schrijf je hier regelmatig.
een blije groet
bo
'zalig druk' heb ik het en ik geniet ervan
dus minder vrije tijd om te dichten en toch : ik geniet ervan
'zalig genieten'
.
dus minder vrije tijd om te dichten en toch : ik geniet ervan
'zalig genieten'
.
-
carpe diem55 - Lid geworden op: 08 nov 2007, 16:53
-----------------------------------------gustilpe schreef:Mijmeringen na het kooroptreden van 1 november
Ken jij ook soms het gevoel
dat je opeens overspoeld wordt
met een golf van goedheid
dat je voor iedereen
een lach en een goed woord hebt
dat je de hele wereld liefhebt
ken jij ook soms het gevoel
dat je de hele wereld
beter wil maken
dat je wil opkomen tegen armoede
tegen honger en onrecht
tegen machtstructuren en geweld
ken jij ook soms het gevoel
dat je teveel hebt
dat je wil delen
dat genoeg genoeg is
dat je naar de Derde Wereld wil trekken
dat je veldwerk wil gaan doen
ken jij ook soms het gevoel
dat je je lot wil verbinden
met alle volkeren
dat één leven tekort is
dat je nog eens wil leven
en andere keuzes wil maken
ken jij ook soms het gevoel
dat je plots weer
terug in de realiteit staat
van elke dag
en tot het besef komt
dat je hier en nu moet leven
met de mensen om je heen
met de mensen die je liefhebt
en hier moet proberen
de hemel waar te maken
Ja, beste gustilpe, en woorden zoals de uwe maken duidelijk dat jij een vriend bent.
Ik heb genoten van de woorden door jou, hier neergepend
bedankt, mijn vriend!
carpe diem quam minimum credula postero", of "Pluk de dag, vertrouw zo weinig mogelijk op die van morgen". ...
-
carpe diem55 - Lid geworden op: 08 nov 2007, 16:53
Ode aan ons overleden zoontje Stefaan.
Somber was de dag,
Toen je ons ontnomen werd,
Erg het verdriet, toen plots bleek;wat
Fantastisch was, plots dood was.
Altijd, blijven wij nu
Aan je denken,
Nooit, vergeten we de korte tijd, dat je bij ons was.
Somber was de dag,
Toen je ons ontnomen werd,
Erg het verdriet, toen plots bleek;wat
Fantastisch was, plots dood was.
Altijd, blijven wij nu
Aan je denken,
Nooit, vergeten we de korte tijd, dat je bij ons was.
carpe diem quam minimum credula postero", of "Pluk de dag, vertrouw zo weinig mogelijk op die van morgen". ...
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
cape diem55
je ode aan jou zoontje gaat mij door merg en been, het zo lang verwachte kindje verliezen is verschrikkelijk
hoe lang dit ook geleden mag zijn, dit vergeet je inderdaad nooit!
zeer mooi beschreven!
vriendelijke groeten
gustilpe
je ode aan jou zoontje gaat mij door merg en been, het zo lang verwachte kindje verliezen is verschrikkelijk
hoe lang dit ook geleden mag zijn, dit vergeet je inderdaad nooit!
zeer mooi beschreven!
vriendelijke groeten
gustilpe
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
