Schoonheid, Poëzie, Getuigenissen, PPS.
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
dank u wel, lieve vrienden(innen) allemaal. Binnenkort kom ik bij ieder van U op bezoek.

Het is/was niet de bedoeling Elleke na te bootsen (dank Elleke voor de mooie ppt)
maar deze stond al even klaar om hier geprint te worden.
liefs en tot binnenkort.
ria

Het is/was niet de bedoeling Elleke na te bootsen (dank Elleke voor de mooie ppt)
maar deze stond al even klaar om hier geprint te worden.
liefs en tot binnenkort.
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
Gast
ria,
Af en toe ga ik op jouw blog 'Natuur mijn passie' kijken,
om eerlijk te zijn het waren jouw foto's 'Kleurkaart van de Hemel',
die mij inspireerden om iets met mijn wolkenafbeeldingen te doen.
Ik zie dat je er onlangs weer een paar prachtige hebt bijgeplaatst.
Het is net als met teksten hier op het forum , we schrijven dikwijls over dezelfde thema's.
Zelfs met hetzelfde onderwerp zijn jouw afbeeldingen anders dan de mijne.
Ik ben een fan van jouw foto's.
En zeg nu zelf, het bewonderen van schoonheid kan toch nooit teveel zijn en
"Telkens opnieuw word ik er stil van..."
Ik ook!
liefs van,
elleke
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
Ria,
bedankt voor jouw bezoekje met de mooie wolkenformaties.
Ook ik kan turen en turen naar zonsondergang en wolken,
altijd anders, altijd fascinerend in het besef hoe klein we zijn.
Een warme groet,
gustilpe

bedankt voor jouw bezoekje met de mooie wolkenformaties.
Ook ik kan turen en turen naar zonsondergang en wolken,
altijd anders, altijd fascinerend in het besef hoe klein we zijn.
Een warme groet,
gustilpe

vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
Ria,
Blij ben ik dat ik weer
eens rond kan gaan
eens links eens rechts,
je loopt maar af en aan
Het mooie herken je meteen
een stukje natuur, het leven
ons gratis als geschenk gegeven
zo weten we weer elke keer
hoe geluk proeft, soms even
stilstaan, dank je lieve Heer.
Fijn weekend en liefs,
bomi.

-
Ria,
Blij ben ik dat ik weer
eens rond kan gaan
eens links eens rechts,
je loopt maar af en aan
Het mooie herken je meteen
een stukje natuur, het leven
ons gratis als geschenk gegeven
zo weten we weer elke keer
hoe geluk proeft, soms even
stilstaan, dank je lieve Heer.
Fijn weekend en liefs,
bomi.

Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...

De opvoeding van kinderen heeft een weerslag op heel hun leven.
Gelukkig zijn zij die van hun ouders het geloof hebben gekregen en die
het heel hun leven, ook als ze volwassen zijn, kinderlijk blijven beleven.
" Wie niet wordt als één van deze kleinen,
zal de Rijk der Hemelen niet binnengaan", zei Jezus.
Hoeveel verstand, intelligentie en talenten we ook gekregen hebben, ons hart
moet ontvankelijk blijven als dat van een kindje, dat zijn ouders tenvolle vertrouwt.
Zo ook moet onze realtie zijn met God. Vader/Moeder en wij zijn kinderen
en Jezus onze broer.

vreugdevol weekend,
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
dank Nele, Elisa, Assa en allen die hier voorbij komen,

De laatste vonken
van haar leven,
soms zichtbaar,
voor even,
dan weer
verdwenen,
ogen toe,
lichaam zo moe.
Alles gebeurt
buiten haar om,
geen veerkracht meer,
noch wat zij wil;
weinig spreken,
veel vergeten;
zo snel vergaat,
dat bleke leven.
Wordt dan
toch waar
wat zij toen zei:?
"mijn leven
eindigt vlug!"
"Neen,"zei ik,
"jij wordt honderd".
Ik vrees van niet,
maar zij is klaar,
om naar
haar geliefde
toe te gaan.
Meer dan vijftig jaar,
waren zij
een gelukkig paar.
Ik wens je goede reis,
behouden vaart;
en beloof je, dat ik
je niet vergeten zal.
Denk jij daarboven
ook aan ons,
hier nog
op deze aard?
ria
15.2.2012
enkele dagen later, terwijl ik zelf in het ziekenhuis lag overleed zij,
dag lieve vriendin, hoe is het daarboven?

De laatste vonken
van haar leven,
soms zichtbaar,
voor even,
dan weer
verdwenen,
ogen toe,
lichaam zo moe.
Alles gebeurt
buiten haar om,
geen veerkracht meer,
noch wat zij wil;
weinig spreken,
veel vergeten;
zo snel vergaat,
dat bleke leven.
Wordt dan
toch waar
wat zij toen zei:?
"mijn leven
eindigt vlug!"
"Neen,"zei ik,
"jij wordt honderd".
Ik vrees van niet,
maar zij is klaar,
om naar
haar geliefde
toe te gaan.
Meer dan vijftig jaar,
waren zij
een gelukkig paar.
Ik wens je goede reis,
behouden vaart;
en beloof je, dat ik
je niet vergeten zal.
Denk jij daarboven
ook aan ons,
hier nog
op deze aard?
ria
15.2.2012
enkele dagen later, terwijl ik zelf in het ziekenhuis lag overleed zij,
dag lieve vriendin, hoe is het daarboven?
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.










Ria, 
