'Poëzie van de dag'
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Dit is het verhaal van een man die na een goed gevuld leven
even wou verpozen...
Want zelfs de wildbloei aan vrouwelijk schoon interesseerde
hem niet meer ! Op zoek gaan naar mysterie was van geen belang
en zijn Muze had hem ook verlaten met de Noorderzon...
Nu dat het volop zomer was, had hij zelfs geen zin meer om zijn
vrienden van vroeger te gaan bezoeken in de avondstraat van
zijn geboortedorpje.
Zijn leven was een lange sliert zwarte dagen... en zijn nachten een
grote nachtmerrie. Hij voelde zich als een vlieg in het web van een
gevaarlijke spin.
Hij kon niet meer genieten van kleine dingen en probeerde
tevergeefs wat jeugdsentiment terug te voelen...
toen zijn moeder hem zachtjes fluisterde : 'sluimer, heb vertrouwen,
laat je gaan...
Zij was de muze van het leven en bracht hem geluk zonder meer.
Ze zei hem dikwijls, als hij zich verveelde : - Helaba, jij mijn schatje,
zie je niet dat het zomert ? Kom, laat ons naar de speeltuin gaan !
En vooral blijf glimlachen...
Ze hadden een geheime tuin waar ze samen konden genieten van de
mooie natuur als ze zorgen hadden.
Hun oude poes ging heen en ze hebben haar daar begraven, onder de
meelevende treurwilg en de troostende vergeet-me-nietjes...
Hij was zo triest en zijn moeder wist geen raad meer ! Zij zou alles
gegeven hebben om nog eens een glimlach op zijn gezicht te zien...
Op een avond, toen ze op de schommelbank aan 't dromen waren,
zag hij ineens zoveel sterren aan het firmament dat hij eindelijk kon
glimlachen en zelfs... lachen !
- Kom, wij gaan terug naar huis, tijd om te slapen !
- Waarom fluister je zo zacht ? vroeg hij aan zijn moeder die antwoordde :
- Iedereen slaapt al lang, daarom, en morgen als je wilt, zullen wij naar
Antwerpen gaan, naar 'De Poesje'.
- In de namiddag ? vroeg hij, geinteresseerd.
- Neen, 's avonds, we zijn toch beiden nachtraven !
Bosrankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Poëzie van de dag
De titels van de gedichten voor Juli 2012
bondig aan elkaar gelinkt.
Af en toe moet een mens toch even VERPOZEN,
want in deze aardse wereld,met z'n WILDBLOEI
allerhande,snelt het leven als een Thalystrein voort.
Als man heb ik uiteraard wel altijd oog gehad voor
het VROUWELIJK SCHOON,je hoeft er meestal
niet naar OP ZOEK te gaan,het uiterlijke wordt overal
genoeg geëtaleerd,al zal het innerlijke dikwijls wel
een MYSTERIE blijven dat moeilijk te doorgronden is.
Neem nou de MUZE,ook vrouwelijk,en zo wispelturig
van karakter als niet een,ze komt en gaat net zoals
DE ZON,zelfs wanneer het VOLOP ZOMER is.
Dan kan het gebeuren dat we onder VRIENDEN wat
zitten te filosoferen in DE AVONDSTRAAT en we zowel
vrolijke als ZWARTE DAGEN in herinnering ophalen.
Dat gaat dan over de meest eenvoudige dingen,zoals
het geraffineerde spel van DE SPIN EN DE VLIEG wat
ons doet beseffen dat we allen in feite ook maar vliegen
zijn in dat grote web van het leven.
De 'spin en de vlieg' hier dus als metafoor.
Toch kunnen we GENIETEN VAN DE KLEINE DINGEN
des levens,'t zou maar erg zijn moest dat niet kunnen.
Soms zinken we wel eens weg in JEUGDSENTIMENT,
en zit onze geest in een soort SLUIMER waarbij we dan
DE MUZE VAN HET LEVEN de revue laten passeren,
wat we dan beschouwen als GELUK ZONDER MEER.
Ook JIJ zult dat al wel ervaren hebben,vooral wanneer
HET ZOMERT en je kinderen vrij en onbezorgd ziet joelen
ergens in DE SPEELTUIN.
Niemand weet nooit wat het leven voor je nog brengt,
maar BLIJF GLIMLACHEN elke dag die je krijgt,dan ben
op de goede weg,en vindt je een goede respons in de
GEHEIME TUIN van het bestaan.Ook ALS het even niet
meezit wanneer de POES GING HEEN,en treur je wel
daarvoor,herpak je dan met EEN GLIMLACH want het is
nooit goed daar te lang bij stil te staan.
Het leven ijlt alsmaar verder,of je nu wil of niet.
Met ZOVEEL STERREN die flonkeren aan de hemel kun
je denken WIJ GAAN TERUG naar onze oorsprong,naar
het heelal waar onze ziel tot in der eeuwigheid ronddwaalt.
Ik FLUISTER ZACHT nu in de MORGEN,want gisteren waren
wij in Antwerpen in DE POESJE en het is zo laat geworden
voor we gingen slapen,we leken echt wel NACHTRAVEN.
Alles wat hier geschreven wordt is waar
maar ... niet alles wat waar is wordt hier geschreven.
Alterego
De titels van de gedichten voor Juli 2012
bondig aan elkaar gelinkt.
Af en toe moet een mens toch even VERPOZEN,
want in deze aardse wereld,met z'n WILDBLOEI
allerhande,snelt het leven als een Thalystrein voort.
Als man heb ik uiteraard wel altijd oog gehad voor
het VROUWELIJK SCHOON,je hoeft er meestal
niet naar OP ZOEK te gaan,het uiterlijke wordt overal
genoeg geëtaleerd,al zal het innerlijke dikwijls wel
een MYSTERIE blijven dat moeilijk te doorgronden is.
Neem nou de MUZE,ook vrouwelijk,en zo wispelturig
van karakter als niet een,ze komt en gaat net zoals
DE ZON,zelfs wanneer het VOLOP ZOMER is.
Dan kan het gebeuren dat we onder VRIENDEN wat
zitten te filosoferen in DE AVONDSTRAAT en we zowel
vrolijke als ZWARTE DAGEN in herinnering ophalen.
Dat gaat dan over de meest eenvoudige dingen,zoals
het geraffineerde spel van DE SPIN EN DE VLIEG wat
ons doet beseffen dat we allen in feite ook maar vliegen
zijn in dat grote web van het leven.
De 'spin en de vlieg' hier dus als metafoor.
Toch kunnen we GENIETEN VAN DE KLEINE DINGEN
des levens,'t zou maar erg zijn moest dat niet kunnen.
Soms zinken we wel eens weg in JEUGDSENTIMENT,
en zit onze geest in een soort SLUIMER waarbij we dan
DE MUZE VAN HET LEVEN de revue laten passeren,
wat we dan beschouwen als GELUK ZONDER MEER.
Ook JIJ zult dat al wel ervaren hebben,vooral wanneer
HET ZOMERT en je kinderen vrij en onbezorgd ziet joelen
ergens in DE SPEELTUIN.
Niemand weet nooit wat het leven voor je nog brengt,
maar BLIJF GLIMLACHEN elke dag die je krijgt,dan ben
op de goede weg,en vindt je een goede respons in de
GEHEIME TUIN van het bestaan.Ook ALS het even niet
meezit wanneer de POES GING HEEN,en treur je wel
daarvoor,herpak je dan met EEN GLIMLACH want het is
nooit goed daar te lang bij stil te staan.
Het leven ijlt alsmaar verder,of je nu wil of niet.
Met ZOVEEL STERREN die flonkeren aan de hemel kun
je denken WIJ GAAN TERUG naar onze oorsprong,naar
het heelal waar onze ziel tot in der eeuwigheid ronddwaalt.
Ik FLUISTER ZACHT nu in de MORGEN,want gisteren waren
wij in Antwerpen in DE POESJE en het is zo laat geworden
voor we gingen slapen,we leken echt wel NACHTRAVEN.
Alles wat hier geschreven wordt is waar
maar ... niet alles wat waar is wordt hier geschreven.
Alterego
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
Wel, ik ga ook een poging wagen. Maar...potvolkoffie dit is niet gemakkelijk.
Mijn bewondering gaat uit naar mijn voorgangers. Een dikke proficiat.
Ik trachtte één thema te behouden en alles aan elkaar te linken.
Het werd een gedrocht, en dat niemand iets anders durve beweren. Maar..
het is een poging.
Juli 2012
Ik wil verpozen aan een zeeboei
Kijkend naar de windmolens in wildbloei
Even weg van vrouwelijk schoon
op zoek naar ene groene boom
Intussen peinzend over ‘t mysterie
Van de ontbrekende muze c.q. miserie
De zon, spiegelend in de vlakke zee
Geeft dan volop zomer aan in se
Met vrienden, nacht na nacht zo laat
Vertoevend in de wulpse avondstraat
Dronken vergetende de zwarte dagen
Waar noch de spin, noch vlieg zich misdragen (oef)
Genieten van de kleine dingen in een tent
Waar muziek speelde, nostalgisch jeugdsentiment.
Nog steeds hangende sloop de sluimer
En kwam de muze van het leven ruimer
Ik heb geluk en dat zonder meer
Jij komt mij redden, keer op keer
Als het zomert in je hormonenruim
Gedraag jij je als in de speeltuin
Ik blijf glimlachen aan die waterboei
Dromend van onze geheime tuin, foei
Als alles dan bezonken was
Poes ging heen omdat ik dronken was ( oef )
Nog steeds een glimlach op m’n gelaat
En al zoveel sterren want het is al laat
Wij gaan terug als ik een scheepje zie
Fluister ( dit ) zacht en niet en hard nie ( oef )
Morgen keer ik zeker terug naar huis
Laat de poesjes spelen met een muis ( oef )
En de nachtraven bedoeld in versje drie
Ontmoet ik terug, als ik wakker word, zie
Mijn bewondering gaat uit naar mijn voorgangers. Een dikke proficiat.
Ik trachtte één thema te behouden en alles aan elkaar te linken.
Het werd een gedrocht, en dat niemand iets anders durve beweren. Maar..
het is een poging.
Juli 2012
Ik wil verpozen aan een zeeboei
Kijkend naar de windmolens in wildbloei
Even weg van vrouwelijk schoon
op zoek naar ene groene boom
Intussen peinzend over ‘t mysterie
Van de ontbrekende muze c.q. miserie
De zon, spiegelend in de vlakke zee
Geeft dan volop zomer aan in se
Met vrienden, nacht na nacht zo laat
Vertoevend in de wulpse avondstraat
Dronken vergetende de zwarte dagen
Waar noch de spin, noch vlieg zich misdragen (oef)
Genieten van de kleine dingen in een tent
Waar muziek speelde, nostalgisch jeugdsentiment.
Nog steeds hangende sloop de sluimer
En kwam de muze van het leven ruimer
Ik heb geluk en dat zonder meer
Jij komt mij redden, keer op keer
Als het zomert in je hormonenruim
Gedraag jij je als in de speeltuin
Ik blijf glimlachen aan die waterboei
Dromend van onze geheime tuin, foei
Als alles dan bezonken was
Poes ging heen omdat ik dronken was ( oef )
Nog steeds een glimlach op m’n gelaat
En al zoveel sterren want het is al laat
Wij gaan terug als ik een scheepje zie
Fluister ( dit ) zacht en niet en hard nie ( oef )
Morgen keer ik zeker terug naar huis
Laat de poesjes spelen met een muis ( oef )
En de nachtraven bedoeld in versje drie
Ontmoet ik terug, als ik wakker word, zie
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
YNA - Lid geworden op: 24 mar 2009, 20:34
- Locatie: Vl. Brabant
Lieve Rankje en Alter,
Ik heb eventjes tijd genomen om ook eens een poging te wagen. Niet zo goed naar mijn mening.
We besloten een wandeling te maken. We namen onze broodjes mee en een dekentje. We kwamen aan een mooi park. In de schaduw onder de bomen gingen we verpozen. Er stond overal prachtige wildbloei. Een beetje verder was er een vijver.
We zagen er wat beweging, lieten onze bagage achter en gingen een kijkje nemen.
Oh, daar zat wat vrouwelijk schoon. Die keken aandachtig naar iets op de grond. We gingen wat dichterbij en zagen dicht bij het water een afdruk van een zo te zien redelijk groot dier. Welk dier daar had gelopen was een mysterie. We zullen de muze moeten aanspreken om het op te lossen.
Het was een warme dag, de zon scheen hevig want het was volop zomer.
We gingen terug naar ons plaatske en aten onze boterhammekens met veel smaak op. Dan gingen we verder. Onderweg kwamen we nog vrienden tegen waarmee we een praatje maakten en vervolgden onze weg langs de Avondstraat. Daaraan hadden we nog herinneringen van de zwarte dagen tijdens onze jeugd.
Die wilden we liever kwijt, zoals de spin en de vlieg die we ook best konden missen.
Zo wandelden we verder en genoten van de kleine dingen op onze weg.
Het jeugdsentiment kwam naar boven.
Vroeger dit, vroeger dat, de muze van het leven.
Als we dit alles mogen aanschouwen hebben we geluk zonder meer, dachten we.
Mijn partner vroeg :"wil jij nu het zomert nog naar de speeltuin ?" en hij bleef glimlachen.
Ik vroeg :" bedoel jij die geheime tuin ?"
Als we daar naartoe zouden gaan, denk ik nog aan onze poes die heenging
alsof ze van ons geheim plekje afwist.
Er kwam een glimlach op ons gezicht en we keken naar boven, er stonden zoveel sterren.
We gaan terug fluisterde mijn man zacht, morgen gaan we naar De Poesje.
We gingen steeds op pad tot laat in de avond, we zijn nachtraven.
Yna
Oeffff !
Nog een fijn weekend !
groetjes.
Ik heb eventjes tijd genomen om ook eens een poging te wagen. Niet zo goed naar mijn mening.
We besloten een wandeling te maken. We namen onze broodjes mee en een dekentje. We kwamen aan een mooi park. In de schaduw onder de bomen gingen we verpozen. Er stond overal prachtige wildbloei. Een beetje verder was er een vijver.
We zagen er wat beweging, lieten onze bagage achter en gingen een kijkje nemen.
Oh, daar zat wat vrouwelijk schoon. Die keken aandachtig naar iets op de grond. We gingen wat dichterbij en zagen dicht bij het water een afdruk van een zo te zien redelijk groot dier. Welk dier daar had gelopen was een mysterie. We zullen de muze moeten aanspreken om het op te lossen.
Het was een warme dag, de zon scheen hevig want het was volop zomer.
We gingen terug naar ons plaatske en aten onze boterhammekens met veel smaak op. Dan gingen we verder. Onderweg kwamen we nog vrienden tegen waarmee we een praatje maakten en vervolgden onze weg langs de Avondstraat. Daaraan hadden we nog herinneringen van de zwarte dagen tijdens onze jeugd.
Die wilden we liever kwijt, zoals de spin en de vlieg die we ook best konden missen.
Zo wandelden we verder en genoten van de kleine dingen op onze weg.
Het jeugdsentiment kwam naar boven.
Vroeger dit, vroeger dat, de muze van het leven.
Als we dit alles mogen aanschouwen hebben we geluk zonder meer, dachten we.
Mijn partner vroeg :"wil jij nu het zomert nog naar de speeltuin ?" en hij bleef glimlachen.
Ik vroeg :" bedoel jij die geheime tuin ?"
Als we daar naartoe zouden gaan, denk ik nog aan onze poes die heenging
alsof ze van ons geheim plekje afwist.
Er kwam een glimlach op ons gezicht en we keken naar boven, er stonden zoveel sterren.
We gaan terug fluisterde mijn man zacht, morgen gaan we naar De Poesje.
We gingen steeds op pad tot laat in de avond, we zijn nachtraven.
Yna
Oeffff !
Nog een fijn weekend !
groetjes.
Wees blij en geniet.
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Een zin uit je verhaaltje met de titels...Beste Jure, met een beetje vertraging krijg je toch een
antwoord hoor
Je mag nu zeggen zoals Julius Caesar : veni, vidi, vici
ik kwam .... kijken naar de titels van juli
ik zag ........ wat mij te verwachten stond
ik overwon.. mijn twijfels
En je hebt gelijk gehad, het is je gelukt ! Dus, hopelijk blijf
je ons verrassen volgende maand met een nieuw tekstje !
Lieve groetjes van Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Master Pascal Vyncke
Webmaster Pascal Vyncke (27)
behaalde deze maand zijn tweede Master -mét grote onderscheiding.
Hij is nu helemaal afgestudeerd en uitgestudeerd.
Nu hij zijn MBA (Master of Business Administration) op zak heeft
begint hij weer met volle overgave voor SeniorenNet te werken.
Proficiat Pascal,,ook de redactie van Poëzie van de dag,
en alle SenNetters zijn er echt fier op om zo'n webmaster te hebben.
Bosrankje en Alterego
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
eurocent1948 - Lid geworden op: 05 feb 2007, 01:15
- Locatie: Tollembeek
Korte ode aan Pascal
Op het succes van Pascal Vyncke
moeten we samen klinken !
Op het diploma van Vyncke Pascal
volgt een 'Tounée Générale'!
Dank zij Pascal zijn oma
behaalde hij meer dan een diploma!
Ik bedoel Seniorennet, YES!
Hij is geboren voor het succes !
(proficiat vanwege Frankie)
Op het succes van Pascal Vyncke
moeten we samen klinken !
Op het diploma van Vyncke Pascal
volgt een 'Tounée Générale'!
Dank zij Pascal zijn oma
behaalde hij meer dan een diploma!
Ik bedoel Seniorennet, YES!
Hij is geboren voor het succes !
(proficiat vanwege Frankie)
Frankie (zie ook blog onder deze naam)
-
stew - Lid geworden op: 08 apr 2005, 16:23
- Locatie: kempen
zomer
trieste tranen tegen de ruiten
soms één zuinig uurtje zon
de hoogdagen van het jaar
zo liegen de vakantiefolders
dit is wachten op het einde
hopen op een rustige herfst
die uiteindelijk komen zal
en misschien kleurig wordt
tot later de natuur toch sterft
zo zomert het in mijn hart
trieste tranen tegen de ruiten
soms één zuinig uurtje zon
de hoogdagen van het jaar
zo liegen de vakantiefolders
dit is wachten op het einde
hopen op een rustige herfst
die uiteindelijk komen zal
en misschien kleurig wordt
tot later de natuur toch sterft
zo zomert het in mijn hart
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Hé Stew,wellcome-back in the gallery.
Dat is enkele jaren geleden dat we hier
iets van je mochten lezen.
Hopelijk ondertussen alles toch nog goed
met de gezondheid.
We wensen je in ieder geval het allerbeste,
Groetjes van ons beiden,
Rankje en Alter
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Poëzie van de dag
Programma voor de maand Augustus 2012
01-08-2012 Bo'ke met Dromerij
02 " " " " " Bomi met Brief
03 " " " " " Claire met Ons leven
04 " " " " " Elleke met Nocturne
05 " " " " " Elisa met Luisteren
06 " " " " " Ferry met Markt
07 " " " " " Frankie met Zomerspiegeling
08 " " " " " Give met De eerste dag
09 " " " " " Gustilpe met Mijn dorp
10 " " " " " Herman met Sprookje
11 " " " " " Hilde met Een gedicht
12 " " " " " Jadi met Lokkertjes
13 " " " " " Janina met Eenzame poes
14 " " " " " Jure met Bruidssluier
15 " " " " " Tinneke met Voor moeder
16 " " " " " Morgenstern met Waar de zon schijnt
17 " " " " " Nele met Mijn jeugd
18 " " " " " NinjaVincent met Vaders handen
19 " " " " " Norman met Slaapliedje
20 " " " " " Rapke met Wonder der natuur
21 " " " " " Ria met Terugblik
22 " " " " " Robbe met Ik zucht samen
23 " " " " " Schrijfster met Vergeet me niet
24 " " " " " Sunset met Een stukje hemelblauw
25 " " " " " Tineke met Laudate dominum
26 " " " " " Michelly met Een bank aan zee
27 " " " " " Yna met Vroeger
28 " " " " " Chris Cloots met Liefde is...
29 " " " " " Frido met Mijmering
30 " " " " " Alterego met Blij
31 " " " " " Bosrankje met Dromen
Groetjes,
Bosrankje en Alterego
Programma voor de maand Augustus 2012
01-08-2012 Bo'ke met Dromerij
02 " " " " " Bomi met Brief
03 " " " " " Claire met Ons leven
04 " " " " " Elleke met Nocturne
05 " " " " " Elisa met Luisteren
06 " " " " " Ferry met Markt
07 " " " " " Frankie met Zomerspiegeling
08 " " " " " Give met De eerste dag
09 " " " " " Gustilpe met Mijn dorp
10 " " " " " Herman met Sprookje
11 " " " " " Hilde met Een gedicht
12 " " " " " Jadi met Lokkertjes
13 " " " " " Janina met Eenzame poes
14 " " " " " Jure met Bruidssluier
15 " " " " " Tinneke met Voor moeder
16 " " " " " Morgenstern met Waar de zon schijnt
17 " " " " " Nele met Mijn jeugd
18 " " " " " NinjaVincent met Vaders handen
19 " " " " " Norman met Slaapliedje
20 " " " " " Rapke met Wonder der natuur
21 " " " " " Ria met Terugblik
22 " " " " " Robbe met Ik zucht samen
23 " " " " " Schrijfster met Vergeet me niet
24 " " " " " Sunset met Een stukje hemelblauw
25 " " " " " Tineke met Laudate dominum
26 " " " " " Michelly met Een bank aan zee
27 " " " " " Yna met Vroeger
28 " " " " " Chris Cloots met Liefde is...
29 " " " " " Frido met Mijmering
30 " " " " " Alterego met Blij
31 " " " " " Bosrankje met Dromen
Groetjes,
Bosrankje en Alterego
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Poëzie van de dag
De titels van de gedichten voor Augustus 2012
bondig aan elkaar gelinkt.
'k Was in een DROMERIJ weggedommeld nadat ik
in jouw BRIEF die mooie episode uit ONS LEVEN had
gelezen,die jij zo romantisch als een NOCTURNE weet
te beschrijven.'t Komt me zo reëel voor alsof ik nog naar
jouw lieflijke stem zit te LUISTEREN,daar op een terrasje
op de MARKT in 't Franse zuiden,waar je vol passie je
gevoelens uitte in de vroege ZOMERSPIEGELING.
Weet je nog DE EERSTE DAG dat wij elkander zagen,
in 't park van MIJN DORP,'t is of daar een SPROOKJE
voor ons begon,want ik schreef je direct EEN GEDICHT
waarvan jij dacht dat sommige woorden veel weg hadden
van LOKKERTJES om jou te paaien.Och,die zinsneden
met die EENZAME POES en die BRUIDSSLUIER die
waren natuurlijk meer als een metafoor bedoeld.
Ik herinner me nog dat jij zo goed VOOR MOEDER
wist te zorgen,hoe jij ze bij mijn afwezigheid altijd
meenam naar dat plekje WAAR DE ZON SCHIJNT waar
ik MIJN JEUGD heb doorgebracht.Hoe je op z'n ziekbed
VADERS HANDEN als in gebed in elkaar strengelde
terwijl je met je zachte stem een SLAAPLIEDJE zong.
Het mag een WONDER DER NATUUR heten,als ik er
op TERUGBLIK.Het maakt me weer zo emotioneel dat
IK ZUCHT SAMEN met de wens VERGEET ME NIET,
ook al vertoef ik nu onder EEN STUKJE HEMELBLAUW
en loof de heer,LAUDATE DOMINUM,hier vol heimwee
op EEN BANK AAN ZEE zoals we dat VROEGER zo
dikwijls samen deden.
Er zijn vele illustraties te vinden met daarop een tekst
LIEFDE IS...,maar om mijn MIJMERING hier te besluiten
wil ik je nog zeggen hoe BLIJ ik ben,ik ben zo blij,echt
zo blij dat mijn neus van voor staat en niet opzij.
Of met andere woorden,'k ben hier dus wel begonnen
in een dromerij,en nu ga ik dit verhaal eindigen met
nog wat verder over jou te DROMEN.
Alterego
De titels van de gedichten voor Augustus 2012
bondig aan elkaar gelinkt.
'k Was in een DROMERIJ weggedommeld nadat ik
in jouw BRIEF die mooie episode uit ONS LEVEN had
gelezen,die jij zo romantisch als een NOCTURNE weet
te beschrijven.'t Komt me zo reëel voor alsof ik nog naar
jouw lieflijke stem zit te LUISTEREN,daar op een terrasje
op de MARKT in 't Franse zuiden,waar je vol passie je
gevoelens uitte in de vroege ZOMERSPIEGELING.
Weet je nog DE EERSTE DAG dat wij elkander zagen,
in 't park van MIJN DORP,'t is of daar een SPROOKJE
voor ons begon,want ik schreef je direct EEN GEDICHT
waarvan jij dacht dat sommige woorden veel weg hadden
van LOKKERTJES om jou te paaien.Och,die zinsneden
met die EENZAME POES en die BRUIDSSLUIER die
waren natuurlijk meer als een metafoor bedoeld.
Ik herinner me nog dat jij zo goed VOOR MOEDER
wist te zorgen,hoe jij ze bij mijn afwezigheid altijd
meenam naar dat plekje WAAR DE ZON SCHIJNT waar
ik MIJN JEUGD heb doorgebracht.Hoe je op z'n ziekbed
VADERS HANDEN als in gebed in elkaar strengelde
terwijl je met je zachte stem een SLAAPLIEDJE zong.
Het mag een WONDER DER NATUUR heten,als ik er
op TERUGBLIK.Het maakt me weer zo emotioneel dat
IK ZUCHT SAMEN met de wens VERGEET ME NIET,
ook al vertoef ik nu onder EEN STUKJE HEMELBLAUW
en loof de heer,LAUDATE DOMINUM,hier vol heimwee
op EEN BANK AAN ZEE zoals we dat VROEGER zo
dikwijls samen deden.
Er zijn vele illustraties te vinden met daarop een tekst
LIEFDE IS...,maar om mijn MIJMERING hier te besluiten
wil ik je nog zeggen hoe BLIJ ik ben,ik ben zo blij,echt
zo blij dat mijn neus van voor staat en niet opzij.
Of met andere woorden,'k ben hier dus wel begonnen
in een dromerij,en nu ga ik dit verhaal eindigen met
nog wat verder over jou te DROMEN.
Alterego
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
In dromerij heb ik je brief gelezen
Je vraagt me hoe het met “ons leven” verder gaat
Terwijl een nocturne van Chopin uit de radio komt gerezen
laat me even luisteren voor ik over ringen praat
Niet van de markt, maar van de goudsmid op het hoekje
’t is goud dat blinkt onder de zomerspiegeling
De eerste dag die komt breng ik hem een bezoekje
Ik keek al naar de prijskaart van zo’n ring
Een sprookje zal tot werkelijkheid verworden
’t bracht zelfs inspiratie voor een gedicht
Er stonden voor de winkel “lokkertjes” op borden
“Twee voor de prijs van één” 18 karaat allicht
Nu hoor ik plots een eenzame poes miauwen
-zo tussendoor- ligt de bruidsluier klaar?
Voor moeder die ons huisje straks wil bouwen
-Ja, ze kan metselen- speel ik een lied op mijn gitaar
“Waar de zon schijnt”, een liedje uit mijn jeugd
Ik kreeg het plaatje destijds uit vaders handen
’t Is geen slaapliedje, maar een melodie vol vreugd
een wonder der natuur dat elk hart laat branden
Een terugblik even, als ik die prijs bezie
Pffff… ik zucht samen met mijn portefeuille
Je schreef wel in je brief: vergeet me niet
een beetje tranerig, zoals bij ’t pellen van uien…
Een stukje hemelsblauw komt plots uit een wolk gekropen
Laudate Dominum, ja looft de Heer
Een bank aan zee, doet een spaarboek voor me open
Vroeger of later betaal ik alles aan je weer…
Liefde is…niet altijd heel eenvoudig
en kost vaak geld, ach ’t is een mijmering
Maar wees blij, geld maakt niet gelukkig
Blijf dus maar dromen van die gouden ring
Robbe
Je vraagt me hoe het met “ons leven” verder gaat
Terwijl een nocturne van Chopin uit de radio komt gerezen
laat me even luisteren voor ik over ringen praat
Niet van de markt, maar van de goudsmid op het hoekje
’t is goud dat blinkt onder de zomerspiegeling
De eerste dag die komt breng ik hem een bezoekje
Ik keek al naar de prijskaart van zo’n ring
Een sprookje zal tot werkelijkheid verworden
’t bracht zelfs inspiratie voor een gedicht
Er stonden voor de winkel “lokkertjes” op borden
“Twee voor de prijs van één” 18 karaat allicht
Nu hoor ik plots een eenzame poes miauwen
-zo tussendoor- ligt de bruidsluier klaar?
Voor moeder die ons huisje straks wil bouwen
-Ja, ze kan metselen- speel ik een lied op mijn gitaar
“Waar de zon schijnt”, een liedje uit mijn jeugd
Ik kreeg het plaatje destijds uit vaders handen
’t Is geen slaapliedje, maar een melodie vol vreugd
een wonder der natuur dat elk hart laat branden
Een terugblik even, als ik die prijs bezie
Pffff… ik zucht samen met mijn portefeuille
Je schreef wel in je brief: vergeet me niet
een beetje tranerig, zoals bij ’t pellen van uien…
Een stukje hemelsblauw komt plots uit een wolk gekropen
Laudate Dominum, ja looft de Heer
Een bank aan zee, doet een spaarboek voor me open
Vroeger of later betaal ik alles aan je weer…
Liefde is…niet altijd heel eenvoudig
en kost vaak geld, ach ’t is een mijmering
Maar wees blij, geld maakt niet gelukkig
Blijf dus maar dromen van die gouden ring
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Beste vriend Robbe,
Met het elfje van Troontje, komen wij je bedanken
om verder hier met de woorden te blijven 'spelen'
Weer heel mooi in elkaar gestoken !
Lieve groetjes van Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....