Jure***

[jure]

Hallo Janina. bedankt voor het langs komen. Wij kenden "Lover's Lullaby" omdat ik kinderen heb die alle mooie muziek kunnen smaken. En belangstelling hebben voor goede teksten. Het zijn zij trouwens, die mij bekend maakten met Janis Ian.
Wat betreft - Moderne Lullaby - het zou me een eer zijn mocht je die op jouw forum plaatsen.
Vriendelijke groet
jure

[Gast]

de herder leidt
met zachte hand
zijn kudde weer
op pad

de schouders
zijn ook sterk genoeg
voor het gekwetste lam

geen last is ooit te zwaar,
de zorg voor wat
hem dierbaar is
zo liefdevol gedragen


elleke


********************


jure,

'Tuur de schaapherder' heb ik nog persoonlijk gekend.
Waar hij toen liep, rijdt nu een kudde vrachtwagens en auto's over de E17.
De prijs van de vooruitgang.


genegen groeten
elleke

[jure]

Ellke,
dit is een foto anno 1952 getrokken in Maasmechelen. Mooi hoe de hond ook meekijkt richting camera.
Ik moet eens in de heemkundige kring gaan vragen wie die man was.
Wat een ( ondanks alles ) heerlijk leven moeten die mensen hebben geleid.
Bedankt voor de mooie tekst én foto.

Sorry maar ik moet over naar familie om die foto op een andere manier hier te posten. Anders krijg ik die rechts SN kader over mijn - wijzigen en of verwijderen.

[jure]

Het moet niet altijd bloedernstig zijn he.
Voor de kunstenaars der PPS, hier iets om mee te doen

Linde

Linde was een koningskind
Prinses zou dat nu heten
Van kleins af aan werd zij bemind
Haar schoonheid niet vergeten

In 't zelfde land als Linde
Woonde een enorme reus
Die dacht dat hij haar minde
't Wezen had geen vrije keus

Op weg ging hij een middernacht
't Was koud en 't regende ook
Wie hem zou zien, die dacht
Wat een gigantisch spook

Zo maar brak hij de dikke poort
Kletsnat nog van 't zwemmen
Geen wachter had maar iets gehoord
Niemand die hem af zou remmen

Was het geur, instinct of geluk
Hij vond direct haar kamer
Ook die deur maakte hij stuk
Zonder gebruik van hamer

Hij tilde haar van het bedde
Wierp haar op een schouder
Niemand die haar kon redden
Geen soldaat noch een ouder

Linde riep wenend wees toch koen
Help mij uit zijn handen
Echter niemand kon wat doen
De reus die toonde zijn tanden

Niet zonder moeite kwam hij thuis
Bond haar, vast tegen haar wil?
In ieder geval was het niet pluis
Want plotseling werd het stil

De lezer moet echter weten
Voor Linde werd ontvreemd
Was algemeen geweten
Bdsm was haar niet vreemd

[jure]

Het donker is een vriend


Voor een kleinkindje dat niet slapen durfde


Als het zonnetje uit de lucht verdwijnt
En in onze straat geen licht meer schijnt
Dan weet je dat het duister is
Maar met het donker is niets mis

De stoel die je daar zag staan
is helemaal niet weggegaan
Hij staat daar nog op z'n plaats
Het donker heeft hem niet verplaatst

De bomen die nu zwarte reuzen lijken
Zijn morgen anders moet je kijken
Dan hebben zij weer hun mooie kleuren
En dan zijn geen reuzen te bespeuren

Het donker is eigenlijk een vriend
Die jij wel zeker hebt verdiend
Hij zorgt dat jij in slaap kan komen
En heerlijk over vandaag kan dromen

Als jij je oogjes dicht doet ben jij donker
En toch blijf je hetzelfde lieve kind
Dat in mijn ogen schijnt als sterregeflonker
En dat nu de rust door mijn gedichtje vindt

[jure]

Stoute vrouw, weer

Ik ben helemaal droog
zei de vrouw verleidelijk
tegen de jonge man.
Helemaal opgehitst
antwoordde hij, twijfelend dan,

wil je dat ik het
nu onmiddellijk voor je doe?
Ja, ja, antwoordde zij fijntjes
Haal me nog een biertje , toe?

[Gast]

jure,

Bij 'Linde' zou ik geen pps durven maken, hoor!
In 'Het donker is een vriend' herken ik dan weer mezelf als kind.
Zo'n gedicht zou me wel getroost hebben, maar ja, in die tijd ging het anders.
'Stoute vrouw, weer', grappig hoor.
Heel gevarieerde teksten.

De afbeelding van 'Tuur' is van 1968, hij was niet zoals in mijn gedicht beschreven,
maar ik vond het fijn een persoonlijke foto te plaatsen ter illustratie.
En 1 punt voor familie bij het herwerken van jouw foto,
indien je het zelf deed, proficiat

groetjes van
elleke

[jure]

Hallo, allez, geen PPS, - prinses- reus- kasteel alle ingrediënten zijn toch aanwezig
De foto kreeg ik goed door een tip van Iceman, forum computer software.
Fijne week, U allen.

[jure]

Van de regen, de wolken en de wind




Als er malse, zachte regen valt.
Zijn het niet de engeltjes die plassen.
Hij weent.
Omdat ze zich beneden niet willen aanpassen.

Als het dondert, zijn het geen wolken,
die elektrisch geladen, ontladen
Hij is boos,
Boos op hen die in grote weelde baden

Als de stormen de huizen breken.
Bomen vliegen, door windhozen.
Is hij droef.
Omdat men niet in de Liefde wil geloven.

Als een kind, later een grote mens,
Deelt, wat hij door Hem én natuur kreeg.
Glimlacht Hij.
Omdat er tenminste eentje in z'n achting steeg.

[Bosrankje]

Beste Jure,

Inspiratie om ppt's te maken van je bijzonder gevarieerde
gedichten ontbreekt ons niet maar de dagen zijn te kort
momenteel en, tussen de gewone bezigheden en Pvdd en
Prentenkabinet blijft ons weinig vrije tijd. Maar wees zeker
dat we iets zullen maken met één van je teksten (waarom
niet 'Linde' maar het is een beetje delikaat op het einde )
Volgende vrijdag verschijnt al 'Het boek der wijsheid' en
voor juli moet nog gekozen worden (als je een voorkeur hebt,
laat het maar weten hoor)

Je weet dat we alles lezen wat je neerpent met heel veel interesse
en plezier en het is niet makkelijk te kiezen in een brede waaier van
situaties, emoties, gemoedstoestanden, etc... die je zo goed
beschrijft.

Blijf ons aub allemaal vermaken met je rijke verbeelding...

Lieve groetjes van ons beiden

Alter en Rankje

[Gast]

Om jou een plezier te doen, jure, een ppt van Linde
met de twee eerste strofen van jouw gedicht.
Bij de volgende moeten de lezers hun fantasie maar gebruiken.
Volgens mij gaat de laatste strofe zo:


Plots schrok ze wakker in haar bed
Geen reus te zien, geen touw doch vrij
Had iemand haar dan toch gered
Of was het enkel nare dromerij

[jure]

Ha neen he, aan de tekst houden. Het eerste is al mooi. Maar niet afwijken alhoewel het laatste vers niet zou misstaan in een "kinder-sprookje". Maar juist is juist. het werd voor volwassenen geschreven. Ook zij mogen nog eens fantaseren, niet?

A & B, zoals ik eerder schreef. Aan jullie de eer mij te verrassen.

[Gast]

Als het sprookje enkel voor volwassenen is, past zelfs mijn
eerste plaatje er niet in (Walt Disney zou zich omdraaien in zijn graf).
Dan moet het meer een foto van een soort Veronique De Kock
of Lesley Ann Poppe zijn, of nog iemand anders.
Ieder zijn voorkeur natuurlijk
De eer laat ik dan graag over aan A & B die zijn meer bedreven
in het maken van ppt's en doen het al veel langer.
Ben benieuwd

elleke

[jure]

Pff, Elleke

[jure]

Mijn Maatje en ik



Ik nam hem mee, mijn maat.
Wij gingen maten meten.
Of maatjes dan, om op te eten.
Mijn medemaat had zijn meetstok vergeten.

Toch maar in dezelfde boot.
We voeren in hetzelfde schuitje.
Aten onderweg een droog beschuitje,
en tuurden door het zelfde luikje in het kajuitje.

Het hobbelen van de woelige zee
Deed ons beiden geen goed.
Tot in onze klompen zakte de moed.
Maar mijn maat zei "zolang het niet bloedt".

Net werden de netten uitgeworpen
Riep de kapitein ons aan boord
"Jij en je maat trekken aan dat koord".
Maar dat had hij precies nu niet gehoord.

"Ik smijt jullie bij de maten"
schreeuwde de onvriendelijke man
"als het niet onmiddellijk beter kan".
"Krijgen jullie zelf niet een visje in de pan".

Hoe hard mijn maat en ik ook trokken
dat domme net bleef diep benee
Je zag het gezicht van de kapper ontevree.
"Nu is het genoeg, naar beneden alle twee".

Wij keerden terug aan land;
ik reikte naar mijn vriend op de plank
en we mochten beschikken zonder dank
M'n maat en ik hebben niet een maatje gemeten
Maar vonden het niet erg dat we er geen konden eten
Zo verschrikkelijk roken wij naar de stank.

Er stond nog maïs in het veld
daar lagen we tussen, meer dan een uur
Om te bekomen van het zeeavontuur
Waarna we gingen slapen in een oude schuur.

De zon warmde de aarde op
Toen wij 's ochtends verder gingen
onderweg heel hard liedjes zingen,
van zeemannen wiens bootjes ondergingen