*BiBi's* gedachten-korfje
-
Bibi - Lid geworden op: 02 mar 2005, 20:47
- Locatie: Brasschaat
TREINEN naar...
Twee mensen op een trein
Een vrouw
Een man
Elk een trouwring en toch geen paar.
Te verschillend zijn de ringen.
De medepassagiers
stellen geen vragen:
voor hen zijn ze een liefdespaar
verliefd en vol plannen.
samen op reis.
De spoorwissel leidt de trein in een richting
Hun leven, op het verkeerde spoor.
Ze hadden geen doel
Twijfels, maar geen spijt.
Een rit zonder bestemming.
Zo zonken ze weg in een diepe slaap.
Was het de verkeerde trein
en het juiste paar
of het verkeerde paar
in de juiste trein?
Geen station
toch het einde van de rit.
Hun droom blijft een droom
Want de trein rijdt naar
nergens heen.
S. Ingrid
(*BiBi* op SN)
Twee mensen op een trein
Een vrouw
Een man
Elk een trouwring en toch geen paar.
Te verschillend zijn de ringen.
De medepassagiers
stellen geen vragen:
voor hen zijn ze een liefdespaar
verliefd en vol plannen.
samen op reis.
De spoorwissel leidt de trein in een richting
Hun leven, op het verkeerde spoor.
Ze hadden geen doel
Twijfels, maar geen spijt.
Een rit zonder bestemming.
Zo zonken ze weg in een diepe slaap.
Was het de verkeerde trein
en het juiste paar
of het verkeerde paar
in de juiste trein?
Geen station
toch het einde van de rit.
Hun droom blijft een droom
Want de trein rijdt naar
nergens heen.
S. Ingrid
(*BiBi* op SN)
Zoals één zonnestraal een bloem doet opengaan kan een vriendelijk woord een gezicht doen stralen.
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
HERFSTZON
Op weg naar de kust,
de wagen veilig thuis.
We treinen nu naar zee,
een milde herfstzon
reist met ons mee.
Een halte hier,
een stopje daar, veel
nette tuintjes onderweg.
En akkers, soms al kaal;
nog maïsvelden overal,
die reizen met ons mee.
De omroeper met
een stem, als van een
voordracht - kunstenaar
zegt “halte Sint Niklaas.”
Hij zegt het keurig en
warempel, het is waar !
Er wordt geruild,
mensen op en mensen af.
Links van mij, drie
jonge dames, in het
West-Vlaams, ze kijken
opgewekt en ieder
doet zo haar verhaal.
Gent, we zijn nu halverwege,
donkere, wat onverzorgde
huizen, kwamen we ook tegen.
De schooljeugd
zit op het perron;
’t is woensdagmiddag
en dus vrij,
genietend van de herfstzon.
Bevoorrecht, ik besef het wel,
genieten wij vandaag.
Een welverdiende rust,
na 48 jaar van werken.
sporen wij.
tevreden naar de kust.
Op weg naar Oostende
6.9.05 - Ria
met een
naar Bibi
Op weg naar de kust,
de wagen veilig thuis.
We treinen nu naar zee,
een milde herfstzon
reist met ons mee.
Een halte hier,
een stopje daar, veel
nette tuintjes onderweg.
En akkers, soms al kaal;
nog maïsvelden overal,
die reizen met ons mee.
De omroeper met
een stem, als van een
voordracht - kunstenaar
zegt “halte Sint Niklaas.”
Hij zegt het keurig en
warempel, het is waar !
Er wordt geruild,
mensen op en mensen af.
Links van mij, drie
jonge dames, in het
West-Vlaams, ze kijken
opgewekt en ieder
doet zo haar verhaal.
Gent, we zijn nu halverwege,
donkere, wat onverzorgde
huizen, kwamen we ook tegen.
De schooljeugd
zit op het perron;
’t is woensdagmiddag
en dus vrij,
genietend van de herfstzon.
Bevoorrecht, ik besef het wel,
genieten wij vandaag.
Een welverdiende rust,
na 48 jaar van werken.
sporen wij.
tevreden naar de kust.
Op weg naar Oostende
6.9.05 - Ria
met een
naar Bibi-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Ik wilde dezelfde woorden hier neerschrijven en heb ze gemakkelijkshalve maar gekopieerd...GIVE schreef:Even je mooie treingedicht gelezen.. en de reactie van Ria.. waar blijven julie de inspiratie halen! Doordoen maar poëzieforum wordtr echt goed!
Veel groetjes!
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Bibi - Lid geworden op: 02 mar 2005, 20:47
- Locatie: Brasschaat
Lieve Ria, Give en Robbe...
fijn dat jullie weer eens langs kwamen!
Hartelijk dank
Liefs xxx *BiBi*
fijn dat jullie weer eens langs kwamen!
Hartelijk dank
Liefs xxx *BiBi*
Laatst gewijzigd door Bibi op 26 jun 2006, 20:10, 1 keer totaal gewijzigd.
Zoals één zonnestraal een bloem doet opengaan kan een vriendelijk woord een gezicht doen stralen.
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Dat "snotneuzeke" heeft anders ook heel wat in haar mars,
laat mij zeggen dat het een wederzijds genoegen is
en dat 'n generatiekloof helemaal niet hoeft.
Bedankt voor je energie, je vriendschap en de aanmoediging
om steeds verder te gaan.
....En als Rosa jou iets vraagt, "zeg maar ja"
Lieve groetjes van ons beiden, aan jullie alle twee.
ps. lekkere Merci-kes, dank je wel
ria
laat mij zeggen dat het een wederzijds genoegen is
en dat 'n generatiekloof helemaal niet hoeft.
Bedankt voor je energie, je vriendschap en de aanmoediging
om steeds verder te gaan.
....En als Rosa jou iets vraagt, "zeg maar ja"
Lieve groetjes van ons beiden, aan jullie alle twee.
ps. lekkere Merci-kes, dank je wel
ria
-
corry - Lid geworden op: 08 mar 2005, 10:15
- Locatie: Wenduine
De zomeravonden geven hier inspiratie tot mooie creatie’s.
Bibi ik ben een fan van poëzie en wij zijn verwende nesten die hier het genoegen hebben te mogen genieten van dit forum.
Ik zet deze tekst bij u en geef hem door aan iedereen die op dit forum zijn kunnen toont.
Bedankt
Corry
.
Bibi ik ben een fan van poëzie en wij zijn verwende nesten die hier het genoegen hebben te mogen genieten van dit forum.
Ik zet deze tekst bij u en geef hem door aan iedereen die op dit forum zijn kunnen toont.
Bedankt
Corry
.
ik tel alleen de zonnige dagen.
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Bibi schreef aan uvi
Zoals Ria al schreef ( maar het uiteindelijk niet meende )
voel ik me een leek,
als ik jouw gedichten lees.
Lieve Bibi,
taal - moedertaal
hebben we meegekregen
vanaf het eerste ogenblik van ons bestaan.
Zelfs in de moederschoot
horen babys klanken van hun moeders stem.
In zoverre voel ik mij helemaal geen leek.
Onze taal is een uiting van ons leven
van wie we zijn.
Poëzie - gedichten,
dat is andere koek,
men kan er van houden
zonder zelf die gave te bezitten.
Maar naarmate men er in vertoeft
leert men het smaken
en het proeft steeds naar meer.
Sommige gedichten
zijn niet gemakkelijk
omdat we niet in de ziel kunnen kijken
van haar of hem die ze schreef.
Soms gaat het vooral om woordenspel,
elk woord, voorzichtig op de lippen,
proeven en genieten.
Omdat ik nogal een realist ben
vrees ik dat ik er nooit zal toe komen
om die gave te ontwikkelen.
Maar er moeten ook reporters zijn,
zoals jij ( en ik
)
die proberen met klare kijk over de dingen te vertellen.
GELUKKIG, we zijn zo verscheiden
en we mogen, ieder op onze manier
mensen in vervoering brengen.
Ten minste, dat hoop ik toch.
Liefs van ria
(sommige gedichten - vind ik gewoon absurd - lelijk
en wansmakelijk) gelukkig niet in dit forum,
daar steek ik dan ook geen tijd in.
ik wil hier eindigen met een gedichtje van Gezelle, ik zal het ook op het topic plaatsen, waarin de grote dichter verwoordt, wat ik al heel lang voel.
Album, uwe naam is valsch,
want gij 'n hebt niet anders als
geluw, blauw en rood papier;
album ofte wit?.....geen zier!
Zóó is 't heel de wereld rond:
al dat ziek is, heet gezond;
al dat recht is, heet men krom;
al dat wijs is, heet men dom:
Laat dat staan dans votre album
Met dit gedichtje is hij voor mij - de observator én de dichter -
WAT ZOU GEZELLE SCHRIJVEN OVER DEZE TIJD?
ria
Zoals Ria al schreef ( maar het uiteindelijk niet meende )
voel ik me een leek,
als ik jouw gedichten lees.
Lieve Bibi,
taal - moedertaal
hebben we meegekregen
vanaf het eerste ogenblik van ons bestaan.
Zelfs in de moederschoot
horen babys klanken van hun moeders stem.
In zoverre voel ik mij helemaal geen leek.
Onze taal is een uiting van ons leven
van wie we zijn.
Poëzie - gedichten,
dat is andere koek,
men kan er van houden
zonder zelf die gave te bezitten.
Maar naarmate men er in vertoeft
leert men het smaken
en het proeft steeds naar meer.
Sommige gedichten
zijn niet gemakkelijk
omdat we niet in de ziel kunnen kijken
van haar of hem die ze schreef.
Soms gaat het vooral om woordenspel,
elk woord, voorzichtig op de lippen,
proeven en genieten.
Omdat ik nogal een realist ben
vrees ik dat ik er nooit zal toe komen
om die gave te ontwikkelen.
Maar er moeten ook reporters zijn,
zoals jij ( en ik
) die proberen met klare kijk
over de dingen te vertellen. GELUKKIG, we zijn zo verscheiden
en we mogen, ieder op onze manier
mensen in vervoering brengen.
Ten minste, dat hoop ik toch.
Liefs van ria
(sommige gedichten - vind ik gewoon absurd - lelijk
en wansmakelijk) gelukkig niet in dit forum,
daar steek ik dan ook geen tijd in.
ik wil hier eindigen met een gedichtje van Gezelle, ik zal het ook op het topic plaatsen, waarin de grote dichter verwoordt, wat ik al heel lang voel.
Album, uwe naam is valsch,
want gij 'n hebt niet anders als
geluw, blauw en rood papier;
album ofte wit?.....geen zier!
Zóó is 't heel de wereld rond:
al dat ziek is, heet gezond;
al dat recht is, heet men krom;
al dat wijs is, heet men dom:
Laat dat staan dans votre album
Met dit gedichtje is hij voor mij - de observator én de dichter -
WAT ZOU GEZELLE SCHRIJVEN OVER DEZE TIJD?
ria
-
Bibi - Lid geworden op: 02 mar 2005, 20:47
- Locatie: Brasschaat
VOETBAL
VOETBAL
Middenin werd je op’t grote speelveld gezet.
Je bent er niet alleen, je hebt er tien die je helpen
en elf tegenspelers.
Trainen is de boodschap, de coach moedigt je aan
probeert je de kneepjes van’t vak te leren.
Hard lopen, goed samenspel met je team en je hebt de bal.
Je vecht ervoor, je probeert het op een eerlijke manier
en toch krijg je soms de gele kaart.
De tegenpartij wil deze wedstrijd ook winnen.
Een andere coach, andere regels!
Ze spelen niet naar de bal
maar raken je zwaar.
De scheidsrechter is ook maar een mens
doet zijn uiterste best
om dit spel zo eerlijk mogelijk
te laten verlopen.
Gele kaart – Rode kaart
de speler ziet het niet graag
Sportief blijven
lijkt niet altijd even gemakkelijk.
Een “onsportief gedrag”
binnen het strafschopgebied
kan je een “penalty” opleveren.
Wat een kans…
vol spanning en vertrouwen
rekenen de fans en speelmakkers op jou.
Je zet je schrap, want je wilt niemand teleurstellen.
De keeper kijkt je recht in de ogen
want ook hij wil winnen en niemand teleurstellen.
Je neemt een aanloop en geeft de bal een trap
alsof je leven ervan afhangt.
Goal!
Dit spel heb je gewonnen, samen met je makkers.
Het overweldigend gevoel en de blijdschap
laten je even de teleurstelling van je tegenspelers niet zien.
Dan komt toch het moment dat je de andere speler
een schouderklopje geeft en je hand reikt.
Je bent winnaar van dit spel, maar er is geen verliezer!
En het volgende spel, zul jij misschien blij zijn om dat schouderklopje.
Zo zullen we steeds de moed hebben om dit spel verder te spelen
en de kracht om af en toe eens te winnen.
Maar vergeet dan niet het schouderklopje voor je tegenspeler!!!
Iets ben ik vergeten in dit spel!
Buitenspel:
heb het nooit goed begrepen, maar besef dat het niets goeds is
S. Ingrid
(*BiBi* op SN)
VOETBAL
Middenin werd je op’t grote speelveld gezet.
Je bent er niet alleen, je hebt er tien die je helpen
en elf tegenspelers.
Trainen is de boodschap, de coach moedigt je aan
probeert je de kneepjes van’t vak te leren.
Hard lopen, goed samenspel met je team en je hebt de bal.
Je vecht ervoor, je probeert het op een eerlijke manier
en toch krijg je soms de gele kaart.
De tegenpartij wil deze wedstrijd ook winnen.
Een andere coach, andere regels!
Ze spelen niet naar de bal
maar raken je zwaar.
De scheidsrechter is ook maar een mens
doet zijn uiterste best
om dit spel zo eerlijk mogelijk
te laten verlopen.
Gele kaart – Rode kaart
de speler ziet het niet graag
Sportief blijven
lijkt niet altijd even gemakkelijk.
Een “onsportief gedrag”
binnen het strafschopgebied
kan je een “penalty” opleveren.
Wat een kans…
vol spanning en vertrouwen
rekenen de fans en speelmakkers op jou.
Je zet je schrap, want je wilt niemand teleurstellen.
De keeper kijkt je recht in de ogen
want ook hij wil winnen en niemand teleurstellen.
Je neemt een aanloop en geeft de bal een trap
alsof je leven ervan afhangt.
Goal!
Dit spel heb je gewonnen, samen met je makkers.
Het overweldigend gevoel en de blijdschap
laten je even de teleurstelling van je tegenspelers niet zien.
Dan komt toch het moment dat je de andere speler
een schouderklopje geeft en je hand reikt.
Je bent winnaar van dit spel, maar er is geen verliezer!
En het volgende spel, zul jij misschien blij zijn om dat schouderklopje.
Zo zullen we steeds de moed hebben om dit spel verder te spelen
en de kracht om af en toe eens te winnen.
Maar vergeet dan niet het schouderklopje voor je tegenspeler!!!
Iets ben ik vergeten in dit spel!
Buitenspel:
heb het nooit goed begrepen, maar besef dat het niets goeds is
S. Ingrid
(*BiBi* op SN)
Zoals één zonnestraal een bloem doet opengaan kan een vriendelijk woord een gezicht doen stralen.
-
Bibi - Lid geworden op: 02 mar 2005, 20:47
- Locatie: Brasschaat
Verloren tuin.
Per toeval in een tuin terecht gekomen,
om te ontdekken dat”TOEVAL” niet bestaat.
Waar vriendschap straalde
en warmte schonk
Een vruchtbare bodem
waar deze bloem kon groeien en bloeien.
Als dank het tuintje opfleurde.
Haar wil was sterk,
om de mooiste bloem
in deze tuin te zijn.
Geregeld donkere wolken boven de tuin
gevuld met tranen
van twijfels en verdriet.
Koude liet deze bloem trillen.
Een wervelwind,
verjoeg de dreigende wolken
even weer rust en vrede in de tuin.
Nu blijven wolken
gevuld met duizenden tranen
van onbegrip en pijn
boven de tuin hangen.
Windstil.
Geen enkel zonnestraaltje
doorbreekt dit wolkendek nog.
Zelfs een hevige storm
heeft de kracht niet meer
om deze te verdrijven.
Een laatste bries
juist sterk genoeg
rukt de zaadjes los van deze bloem.
Zweven nog even door de tuin
en vervolgen hun weg.
Niemand weet naar waar.
Geen keuze
gewoon laten gaan.
Wat blijft
zijn herinneringen
aan een ooit zonovergoten tuin,
waar deze”wildflower”
even gast mocht zijn.
S.Ingrid
(*BiBi* op SN)
Per toeval in een tuin terecht gekomen,
om te ontdekken dat”TOEVAL” niet bestaat.
Waar vriendschap straalde
en warmte schonk
Een vruchtbare bodem
waar deze bloem kon groeien en bloeien.
Als dank het tuintje opfleurde.
Haar wil was sterk,
om de mooiste bloem
in deze tuin te zijn.
Geregeld donkere wolken boven de tuin
gevuld met tranen
van twijfels en verdriet.
Koude liet deze bloem trillen.
Een wervelwind,
verjoeg de dreigende wolken
even weer rust en vrede in de tuin.
Nu blijven wolken
gevuld met duizenden tranen
van onbegrip en pijn
boven de tuin hangen.
Windstil.
Geen enkel zonnestraaltje
doorbreekt dit wolkendek nog.
Zelfs een hevige storm
heeft de kracht niet meer
om deze te verdrijven.
Een laatste bries
juist sterk genoeg
rukt de zaadjes los van deze bloem.
Zweven nog even door de tuin
en vervolgen hun weg.
Niemand weet naar waar.
Geen keuze
gewoon laten gaan.
Wat blijft
zijn herinneringen
aan een ooit zonovergoten tuin,
waar deze”wildflower”
even gast mocht zijn.
S.Ingrid
(*BiBi* op SN)
Zoals één zonnestraal een bloem doet opengaan kan een vriendelijk woord een gezicht doen stralen.
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Beste Bibi
even je korfje bezocht
dat je "buitenspel" niet goed kan uitleggen
dat geeft niet hoor !
Voetbal is trouwens maar een spel
al is het soms de spiegel van de maatschappij
Rinus Michels zei ooit
voetbal is oorlog
zover wil ik niet gaan
omdat ik in het leven
niemand "buitenspel" wil zetten...
Nog veel schrijfgenot !
Robbe
even je korfje bezocht
dat je "buitenspel" niet goed kan uitleggen
dat geeft niet hoor !
Voetbal is trouwens maar een spel
al is het soms de spiegel van de maatschappij
Rinus Michels zei ooit
voetbal is oorlog
zover wil ik niet gaan
omdat ik in het leven
niemand "buitenspel" wil zetten...
Nog veel schrijfgenot !
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Bibi - Lid geworden op: 02 mar 2005, 20:47
- Locatie: Brasschaat
Beste Robbe, door "omstandigheden" ...
liet ik me even inspireren door het WM voetbal...en gebrukte idd het voetbalveld en zijn spelers...vergeleken met onze wereld en de mensen, had je dus goed gezien ...en "buitenspel" ...geen enkel medemens zou "buitenspel" mogen staan! Het is niet goed in de voetbalwedstrijd en ook niet in het dagelijkse leven! THX dat je weer eens langs kwam!
Lief maatje...ook jij bedankt dat je weer zo'n mooie bewerking in mijn korfje achterliet, fijn dat je weer eens kwam lezen! Knuf xxx
*BiBi*
...liet ik me even inspireren door het WM voetbal...en gebrukte idd het voetbalveld en zijn spelers...vergeleken met onze wereld en de mensen, had je dus goed gezien
...en "buitenspel" ...geen enkel medemens zou "buitenspel" mogen staan! Het is niet goed in de voetbalwedstrijd en ook niet in het dagelijkse leven! THX dat je weer eens langs kwam! Lief maatje...ook jij bedankt dat je weer zo'n mooie bewerking in mijn korfje achterliet, fijn dat je weer eens kwam lezen! Knuf xxx
*BiBi*
Zoals één zonnestraal een bloem doet opengaan kan een vriendelijk woord een gezicht doen stralen.