gedichten - achtergronden- roerselen
-
denook - Lid geworden op: 20 aug 2006, 13:25
- Locatie: Vlaams-Brabant
beste tobias,
Ik ben zeker niet ontmoedigd.
Deze rubriek wordt meer dan voldoende gelezen.
Men kan echter geen eigen bespreking van een
boek geven als men het zelf nog niet heeft gelezen.
Ik schrijf eerstdaags wel, zoals beloofd, een warme
aanbeveling voor het bewuste boek.
Nu eerst iets anders,
beste iedereen,
Op blz. 1 van deze topic, schreef ik op vr 1 dec 2006
om 11.52 en volgende, over Ilse.
Sommigen zullen haar misschien nog herinneren omwille
van haar trieste levensloop tot dan ...
Voor de anderen, ga gerust eens kijken op blz. 1.
Ondertussen is Ilse, die steeds een doorbijter is geweest
en gebleven, niet bij de pakken blijven zitten.
Ze heeft een nieuw dochtertje dat reeds schoolrijp
is, terwijl zij zelf ook in het onderwijs staat.
Omdat ze zoveel mooie dingen in haar opleiding meekreeg,
die ze oh zo weinig in onze verstarde onderwijsmethoden
kan waar maken, is ze nu volop bezig om een eigen school
op te richten en te starten.
Iedereen die iets van onderwijs en scholen kent vindt dit
een waanzinnig project. Ik heb haar zelf ook voorzichtig
laten verstaan dat de kans op slagen heel klein is.
Dit alles was wel al een tijdje geleden.
Een paar weken geleden kreeg ik van Ilse een wel speciale
uitnodiging. Een goede vriendin van haar overleden moeder,
die juist als haar moeder een vrij begenadigde schilderes
is, gaf een tentoonstelling met aangepaste vernissage.
De mevrouw in kwestie had Ilse gevraagd om voor de opening
van de tentoonstelling enkele gedichten te schrijven, geïnspireerd
op de doeken van de tentoonstelling.
Zoals steeds nam Ilse deze taak zeer ernstig. Zo had ze voor ieder
werk een gesprek met de kunstenares en schreef ze de gedichten
met op de achtergrond aangepaste muziek.
Ik was op de opening en genoot er intens van de schilderijen
en bijhorende poëzie.
Morgen schrijf ik hier enkele van de werkjes over.
Vandaag wil ik eindigen met het feit dat het schoolproject van Ilse
steeds vastere vormen aanneemt en ze enthousiast verder
bouwt.
groeten in vriendschap, tot morgen - -denook - -
Ik ben zeker niet ontmoedigd.
Deze rubriek wordt meer dan voldoende gelezen.
Men kan echter geen eigen bespreking van een
boek geven als men het zelf nog niet heeft gelezen.
Ik schrijf eerstdaags wel, zoals beloofd, een warme
aanbeveling voor het bewuste boek.
Nu eerst iets anders,
beste iedereen,
Op blz. 1 van deze topic, schreef ik op vr 1 dec 2006
om 11.52 en volgende, over Ilse.
Sommigen zullen haar misschien nog herinneren omwille
van haar trieste levensloop tot dan ...
Voor de anderen, ga gerust eens kijken op blz. 1.
Ondertussen is Ilse, die steeds een doorbijter is geweest
en gebleven, niet bij de pakken blijven zitten.
Ze heeft een nieuw dochtertje dat reeds schoolrijp
is, terwijl zij zelf ook in het onderwijs staat.
Omdat ze zoveel mooie dingen in haar opleiding meekreeg,
die ze oh zo weinig in onze verstarde onderwijsmethoden
kan waar maken, is ze nu volop bezig om een eigen school
op te richten en te starten.
Iedereen die iets van onderwijs en scholen kent vindt dit
een waanzinnig project. Ik heb haar zelf ook voorzichtig
laten verstaan dat de kans op slagen heel klein is.
Dit alles was wel al een tijdje geleden.
Een paar weken geleden kreeg ik van Ilse een wel speciale
uitnodiging. Een goede vriendin van haar overleden moeder,
die juist als haar moeder een vrij begenadigde schilderes
is, gaf een tentoonstelling met aangepaste vernissage.
De mevrouw in kwestie had Ilse gevraagd om voor de opening
van de tentoonstelling enkele gedichten te schrijven, geïnspireerd
op de doeken van de tentoonstelling.
Zoals steeds nam Ilse deze taak zeer ernstig. Zo had ze voor ieder
werk een gesprek met de kunstenares en schreef ze de gedichten
met op de achtergrond aangepaste muziek.
Ik was op de opening en genoot er intens van de schilderijen
en bijhorende poëzie.
Morgen schrijf ik hier enkele van de werkjes over.
Vandaag wil ik eindigen met het feit dat het schoolproject van Ilse
steeds vastere vormen aanneemt en ze enthousiast verder
bouwt.
groeten in vriendschap, tot morgen - -denook - -
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
BLIJ
dat je terug bent denook!
goeienacht
jm
dat je terug bent denook!
goeienacht
jm
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Beste denook,
Zoals je misschien gelezen hebt ben ik zuinig met mijn bezoeken hier aan het forum. En ik heb ook mijn eigen topic tijdelijk laten sluiten.
In de zomer zijn er zoveel andere dingen om te doen.
Dat wil niet zeggen dat ik mijn vrienden hier vergeet.
Integendeel.
Als ik in de tuin werk, aan de afwas of bij andere rustige werkjes "herkauw" ik (mag ik dat oneerbiedig woord gebruiken)
woorden, zinnen, teksten die ik hier en elders gelezen heb.
Maar ik heb, juist als de anderen, veel te weinig tijd om alles te doen wat ik graag zou willen doen.
Ik herinner mij Ilse, en haar gedichten en ik ben blij dat ze zo'n voortuitgang maakte en nog maakt. Jonge mensen moeten voluit kunnen leven. (ouderen ook, natuurlijk
)
Als ik een boek boeiend vind, koop ik het meestal. Ik wil het dan ook graag in mijn bezit houden.
Maar soms lopen de kosten dan wel eens hoog op.
Toch heb ik besloten enkele boeken van Eric-Emmanuël Schmitt aan te kopen.
Ik heb destijds het interview gezien in Braambos, dat Lucette Verboven met hem had. Ik was direct verkocht
Ik zet hier een link naar dit boeiende gesprek.
http://www.tertio.be/archief/2007/T368/T368-spi1.htm
Welke boeken zou U mij aanraden om eerst te lezen, denook?
Zo, dat was het voor vandaag.
Dank voor de boeiende rubrieken hier en ook voor uw pb.
Uit het oog is niet uit het hart!
Lieve groeten en tot een volgende keer.
ria
mijn blog over poëtisch tuinieren is:
http://blog.seniorennet.be/abc_tuinieren/
mijn webpagina
Wandelen tussen Nevels en Seizoenen
http://home.scarlet.be/leoriademeyer
Zoals je misschien gelezen hebt ben ik zuinig met mijn bezoeken hier aan het forum. En ik heb ook mijn eigen topic tijdelijk laten sluiten.
In de zomer zijn er zoveel andere dingen om te doen.
Dat wil niet zeggen dat ik mijn vrienden hier vergeet.
Integendeel.
Als ik in de tuin werk, aan de afwas of bij andere rustige werkjes "herkauw" ik (mag ik dat oneerbiedig woord gebruiken)
woorden, zinnen, teksten die ik hier en elders gelezen heb.
Maar ik heb, juist als de anderen, veel te weinig tijd om alles te doen wat ik graag zou willen doen.
Ik herinner mij Ilse, en haar gedichten en ik ben blij dat ze zo'n voortuitgang maakte en nog maakt. Jonge mensen moeten voluit kunnen leven. (ouderen ook, natuurlijk
)Als ik een boek boeiend vind, koop ik het meestal. Ik wil het dan ook graag in mijn bezit houden.
Maar soms lopen de kosten dan wel eens hoog op.
Toch heb ik besloten enkele boeken van Eric-Emmanuël Schmitt aan te kopen.
Ik heb destijds het interview gezien in Braambos, dat Lucette Verboven met hem had. Ik was direct verkocht
Ik zet hier een link naar dit boeiende gesprek.
http://www.tertio.be/archief/2007/T368/T368-spi1.htm
Welke boeken zou U mij aanraden om eerst te lezen, denook?
Zo, dat was het voor vandaag.
Dank voor de boeiende rubrieken hier en ook voor uw pb.
Uit het oog is niet uit het hart!
Lieve groeten en tot een volgende keer.
ria
mijn blog over poëtisch tuinieren is:
http://blog.seniorennet.be/abc_tuinieren/
mijn webpagina
Wandelen tussen Nevels en Seizoenen
http://home.scarlet.be/leoriademeyer
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
denook - Lid geworden op: 20 aug 2006, 13:25
- Locatie: Vlaams-Brabant
1) Beste Ria,
Dank voor je uitgebreide reactie - met alle begrip voor
je tijdsgebrek. Daar weet ik ook alles van.
Als je aan E. E. Schmitt begint zou ik volgende volgorde
voorstellen:
a) 'mijn leven met mozart'
een heerlijke kennismaking - geen te dik boek - en ...
met een bijgevoegde c.d. met fijne Mozart-muziek
(uvi luistert er nog regelmatig naar)
b) 'Meneer Ibrahim en de bloemen van de koran' en (of)
'Oscar en oma Rozerood'
eveneens twee aanradertjes ( ook geen dikke boeken).
c) ben je zover, lees dan weldra hier een warme aanbeveling
voor ... 'het evangelie volgens Pilatus'
2) Beste iedereen,
Hierna dan twee gedichtjes van Ilse - zie gisteren.
Weet dat ze geschreven zijn bij enkele schilderijen
met als thema 'dans en muziek'.
a) BAILAORA
Zachte mannen
handgeklap
De warme gloed
van de gitaar
verbergt
een zweem
van weemoed
Zijn hart dat zingt
zijn ziel die spreekt
zijn ritme
laat haar dansen
Zachte mannen
handgeklap
Zij neemt het van hen over
Het tempo jaagt
de spanning stijgt
Zij laat haar voeten leiden
stampt passie
op de grond
speelt trommels
op de plankenvloer
maakt van muziek
een schouwspel
dat iedereen verstomt
b) BALLERINA
Kijken
- ik wil alleen maar kijken -
Hoe licht
in rozewitte plooien
speelt
en zachtjes raakt
het elegante lichaam
Kijken
- ik wil alleen maar kijken -
Hoe licht
het zachtgele blauw
tot groen maakt
en zachtjes streelt
het flintersterke meisje
statig als ze stilstaat
Als ze beweegt
een wervelwind van tijd
Spel van licht en voile
Gedanst door één of drie
Kijken
- ik wil alleen maar kijken -
De wind
die briest
in mijn verbeelding
Een rok die wuift
Het doek dat valt
Blijven
Ik wil alleen maar blijven
(ilse)
Ik hoorde ilse de gedichten voordragen, terwijl
ik de schilderijen in me opnam.
Nu zie ik weer de schilderijen voor mij,
als ik de gedichten lees.
Later deze week nog een paar werkjes van Ilse -
geen overdaad zo ineens.
groeten in vriendschap - -denook - -
Dank voor je uitgebreide reactie - met alle begrip voor
je tijdsgebrek. Daar weet ik ook alles van.
Als je aan E. E. Schmitt begint zou ik volgende volgorde
voorstellen:
a) 'mijn leven met mozart'
een heerlijke kennismaking - geen te dik boek - en ...
met een bijgevoegde c.d. met fijne Mozart-muziek
(uvi luistert er nog regelmatig naar)
b) 'Meneer Ibrahim en de bloemen van de koran' en (of)
'Oscar en oma Rozerood'
eveneens twee aanradertjes ( ook geen dikke boeken).
c) ben je zover, lees dan weldra hier een warme aanbeveling
voor ... 'het evangelie volgens Pilatus'
2) Beste iedereen,
Hierna dan twee gedichtjes van Ilse - zie gisteren.
Weet dat ze geschreven zijn bij enkele schilderijen
met als thema 'dans en muziek'.
a) BAILAORA
Zachte mannen
handgeklap
De warme gloed
van de gitaar
verbergt
een zweem
van weemoed
Zijn hart dat zingt
zijn ziel die spreekt
zijn ritme
laat haar dansen
Zachte mannen
handgeklap
Zij neemt het van hen over
Het tempo jaagt
de spanning stijgt
Zij laat haar voeten leiden
stampt passie
op de grond
speelt trommels
op de plankenvloer
maakt van muziek
een schouwspel
dat iedereen verstomt
b) BALLERINA
Kijken
- ik wil alleen maar kijken -
Hoe licht
in rozewitte plooien
speelt
en zachtjes raakt
het elegante lichaam
Kijken
- ik wil alleen maar kijken -
Hoe licht
het zachtgele blauw
tot groen maakt
en zachtjes streelt
het flintersterke meisje
statig als ze stilstaat
Als ze beweegt
een wervelwind van tijd
Spel van licht en voile
Gedanst door één of drie
Kijken
- ik wil alleen maar kijken -
De wind
die briest
in mijn verbeelding
Een rok die wuift
Het doek dat valt
Blijven
Ik wil alleen maar blijven
(ilse)
Ik hoorde ilse de gedichten voordragen, terwijl
ik de schilderijen in me opnam.
Nu zie ik weer de schilderijen voor mij,
als ik de gedichten lees.
Later deze week nog een paar werkjes van Ilse -
geen overdaad zo ineens.
groeten in vriendschap - -denook - -
-
denook - Lid geworden op: 20 aug 2006, 13:25
- Locatie: Vlaams-Brabant
Hallo iedereen,
Hierna nog twee werkjes van Ilse; zoals geweten
geschreven bij het aanschouwen van enkele
schilderijen, met als thema 'dans en muziek'.
1) SHEHERAZADE
Verwrongen gelaat
- man van staat-
Zware trekken
donkere ogen
binnenin
een grot van haat
Dier - vrouw - -hoer
vonnis getekend
na de nacht
komt de dood
Luister, lieve, luister ...
Duizend-en-één-keer
Duizend-en-één-nacht
Verhaal
smeekt om leven
zingt vervoering
spreekt de taal van een viool
-Laat haar leven-
Volg de dromen
hoor de stemmen
geef je over
hartgefluister
Huil een traan
en lach een zucht
Duizend-en-één-keer
Duizend-en-één-nacht
Ze weet dat hij voor haar zwicht
Ze weet dat hij naar haar smacht
2) ZIJN ZWARTE ROOS
Samen
dromen sluiten
wiegend
in een schommelstoel
Heen en weer
En dan weer terug
Zijn zwarte roos
haar rode jurk
hun adem
en hun passie
Samen
dromen sluiten
Zij
zijn alles
-zonder haar-
zijn niets
Samen dromen
opgeven
Alleen blijven
Alleen doorgaan
Hoed van weemoed
op het hoofd
maar het hoofd
niet laten hangen
(ilse)
groeten in vriendschap - -denook - -
Hierna nog twee werkjes van Ilse; zoals geweten
geschreven bij het aanschouwen van enkele
schilderijen, met als thema 'dans en muziek'.
1) SHEHERAZADE
Verwrongen gelaat
- man van staat-
Zware trekken
donkere ogen
binnenin
een grot van haat
Dier - vrouw - -hoer
vonnis getekend
na de nacht
komt de dood
Luister, lieve, luister ...
Duizend-en-één-keer
Duizend-en-één-nacht
Verhaal
smeekt om leven
zingt vervoering
spreekt de taal van een viool
-Laat haar leven-
Volg de dromen
hoor de stemmen
geef je over
hartgefluister
Huil een traan
en lach een zucht
Duizend-en-één-keer
Duizend-en-één-nacht
Ze weet dat hij voor haar zwicht
Ze weet dat hij naar haar smacht
2) ZIJN ZWARTE ROOS
Samen
dromen sluiten
wiegend
in een schommelstoel
Heen en weer
En dan weer terug
Zijn zwarte roos
haar rode jurk
hun adem
en hun passie
Samen
dromen sluiten
Zij
zijn alles
-zonder haar-
zijn niets
Samen dromen
opgeven
Alleen blijven
Alleen doorgaan
Hoed van weemoed
op het hoofd
maar het hoofd
niet laten hangen
(ilse)
groeten in vriendschap - -denook - -
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
ben het eens met hilde en zeg je
vanharte dank!
johanamaria
vanharte dank!
johanamaria
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Beste denook,
Het is misschien niet heel origineel,
maar ik ben helemaal akkoord met
wat Johana-maria en Hilde zeggen
betreffend de gedichten van Ilse.
Ik hoop dat ze zal blijven dichten !
Anderzijds, 'k ben begonnen met
't lezen van Mr. Ibrahim.... van E.E.
Schmitt en heb nog Milarepa en mijn
leven met Mozart in huis. Veel mooie
leesuren in perspectief....... en nog
enkele dichtbundels van R.Kopland....
Prettig week-end en groetjes in vrede
en vriendschap
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
Ik ben terug van vakantie en net uit het ziekenhuis van de - geplande - operatie. Dus nog weinig bijgelezen al heb ik nu tijd (want links schrijven vant niet mee 
)
‘k kan nooit voldoen
kijk mij
alles heb ik geprobeerd
te breken de ban
maar ik ben zondig
en schuldig aan mij
de onbekwaamste
nooit voldoe ik jou
ik kan alleen nog vallen
in deze slangenkuil
bedelend om begrip
en wegrotten.
**********
sunset 25-06-2007
**********
Liefs, sunset
)‘k kan nooit voldoen
kijk mij
alles heb ik geprobeerd
te breken de ban
maar ik ben zondig
en schuldig aan mij
de onbekwaamste
nooit voldoe ik jou
ik kan alleen nog vallen
in deze slangenkuil
bedelend om begrip
en wegrotten.
**********
sunset 25-06-2007
**********
Liefs, sunset
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
Ik kom hier heel graag (en nu ik weinig kan doen op schrijfgebied nog meer *grijnst*).
de dag
spint zijde uit dwarrelend stof
door zonstralen goudbelicht
weeft patronen van ruisende bladeren
en fladderende vlindervleugels
maakt zwevende sluiers van licht
schildert beelden met waaiende wind
en slaksporen in ‘t gras
niet voelbaar voor ’t menselijk gevoel
ongrijpbaar door ’t grove verstand
dat aan dit tere gespin
de hele wereld hangt.
**********
sunset 01-07-2007
**********
Liefs en fijne zondag verder, sunset
de dag
spint zijde uit dwarrelend stof
door zonstralen goudbelicht
weeft patronen van ruisende bladeren
en fladderende vlindervleugels
maakt zwevende sluiers van licht
schildert beelden met waaiende wind
en slaksporen in ‘t gras
niet voelbaar voor ’t menselijk gevoel
ongrijpbaar door ’t grove verstand
dat aan dit tere gespin
de hele wereld hangt.
**********
sunset 01-07-2007
**********
Liefs en fijne zondag verder, sunset
-
uvi - Lid geworden op: 01 jun 2006, 17:16
Rutger Kopland
Een lege plek om te blijven
Ga nu maar liggen liefste in de tuin,
de lege plekken in het hoge gras, ik heb
altijd gewild dat ik dat was, een lege
plek voor iemand, om te blijven.
Beste denook,
je kent mijn bewondering voor Kopland.
Ik dank je omdat je dit weer even oprakelde.
Zodat ik er warm van werd.
Ik vermoed dat dit het mooiste liefdesgedicht is,
dat ik ken.
Ik heb hier nog een lege plek voor deze bundel.
Goedenavond aan alle lezers.
Vooral diegene die dit aan hun geliefde
kunnen zeggen.
Zomaar op een zachte zomeravond.
Ik merk dat Kopland evenals ikzelf
geen groene vingers heeft.
Dat verklaart veel, natuurlijk.
Uvi
-
denook - Lid geworden op: 20 aug 2006, 13:25
- Locatie: Vlaams-Brabant
Heet van de naald; vandaag gelezen in de krant.
De om-de -twee -dagen-column van Bernard Dewulf.
Ik weet niet of het wettelijk toegelaten is om dat hier
zomaar neer te schrijven. Ik ben wel al jaren een trouwe
abonnee en mijn tussenkomsten hier hebben hooguit
tweehonderd lezers; men zal daar dus geen 'zaak' van
maken. Anderzijds beloof ik om het (waarschijnlijk) bij
deze ene zonde te houden.
Waarover gaat het? Voor ons nostalgie en toch weer niet.
Bernard Dewulf is ongeveer twintig jaar jonger dan de meesten
onder ons; voor zover ik hier bij verjaardagen en tussen
de regels her en der kan lezen. Hij heeft wel nog vrij jonge
kinderen, zoals je zult merken.
Het stukje is zo puur proza en poëzie en proza en poëzie en
puur ...
Hier gaan we:
Zitten
Af en toe komen we samen en eten, spreken en drinken aan
lange tafels. Dwars door onze gesprekken rennen, als levende
slingers, onze tikkende, stoeiende, verstoppende kinderen. Soms
worden wij van het samenkomen jonger, soms ouder. In die
leeftijd zitten wij.
We zitten in de leeftijd waarin we spreken over de leeftijd waarin we
plotseling zitten. Uren kunnen wij zittend, etend en drinkend onze
tussenstand opmaken. Schommelend tussen vroeger en straks,
aanspraak en tegenspraak.
Sprekend kijken wij discreet naar elkaars vel, soms toont iemand
een lastige knie, elders doet iemand lang over een naam. We lachen
nog veel, maar altijd iemand te schel. Tijdens het lachen verandert
ons vel. Er is nog niet écht iets aan de hand, wij verklaren ons
alleen wat nader.
Verzamelend om onze tussenstand, verspreiden wij mildheid. Want
hoezeer wij ook joggen en fietsen, wij zijn gezetenen geworden.
Ingezetenen van onze weelde. En zittend spreken wij over bewogenheid.
Midden in de gesprekken komen onze jongsten even aan de hals
hangen. Dat schiet er een warmte door ons, kijken wij ze hoofd-
-schuddend na en zetten, een tijdje weer jonger, de gesprekken voort.
Wij vullen de glazen, wij kunnen nog dansen, uit de lege flessen
ontsnapt, als een huisgeest, de weemoed. Wanneer het donker
daalt, lichten sommigen onder ons op, anderen nemen de schemering
aan. In die leeftijd zitten wij.
En als alles moe wordt, de verzoening benaderd is en niets opgehelderd,
nemen wij hartgrondig afscheid en rijden ieder naar huis. Zwijgend
kijken wij, met achterin onze vastgeklikte adem, naar de nacht en de
tegenliggers. Kattenogen zoeven ons grijnzend voorbij en verdwijnen
in de achteruitkijkspiegel. Soms kijken wij dan even naar elkaar en
glimlachen.
In die leeftijd gaan we slapen.
groeten in vriendschap - -denook - -
De om-de -twee -dagen-column van Bernard Dewulf.
Ik weet niet of het wettelijk toegelaten is om dat hier
zomaar neer te schrijven. Ik ben wel al jaren een trouwe
abonnee en mijn tussenkomsten hier hebben hooguit
tweehonderd lezers; men zal daar dus geen 'zaak' van
maken. Anderzijds beloof ik om het (waarschijnlijk) bij
deze ene zonde te houden.
Waarover gaat het? Voor ons nostalgie en toch weer niet.
Bernard Dewulf is ongeveer twintig jaar jonger dan de meesten
onder ons; voor zover ik hier bij verjaardagen en tussen
de regels her en der kan lezen. Hij heeft wel nog vrij jonge
kinderen, zoals je zult merken.
Het stukje is zo puur proza en poëzie en proza en poëzie en
puur ...
Hier gaan we:
Zitten
Af en toe komen we samen en eten, spreken en drinken aan
lange tafels. Dwars door onze gesprekken rennen, als levende
slingers, onze tikkende, stoeiende, verstoppende kinderen. Soms
worden wij van het samenkomen jonger, soms ouder. In die
leeftijd zitten wij.
We zitten in de leeftijd waarin we spreken over de leeftijd waarin we
plotseling zitten. Uren kunnen wij zittend, etend en drinkend onze
tussenstand opmaken. Schommelend tussen vroeger en straks,
aanspraak en tegenspraak.
Sprekend kijken wij discreet naar elkaars vel, soms toont iemand
een lastige knie, elders doet iemand lang over een naam. We lachen
nog veel, maar altijd iemand te schel. Tijdens het lachen verandert
ons vel. Er is nog niet écht iets aan de hand, wij verklaren ons
alleen wat nader.
Verzamelend om onze tussenstand, verspreiden wij mildheid. Want
hoezeer wij ook joggen en fietsen, wij zijn gezetenen geworden.
Ingezetenen van onze weelde. En zittend spreken wij over bewogenheid.
Midden in de gesprekken komen onze jongsten even aan de hals
hangen. Dat schiet er een warmte door ons, kijken wij ze hoofd-
-schuddend na en zetten, een tijdje weer jonger, de gesprekken voort.
Wij vullen de glazen, wij kunnen nog dansen, uit de lege flessen
ontsnapt, als een huisgeest, de weemoed. Wanneer het donker
daalt, lichten sommigen onder ons op, anderen nemen de schemering
aan. In die leeftijd zitten wij.
En als alles moe wordt, de verzoening benaderd is en niets opgehelderd,
nemen wij hartgrondig afscheid en rijden ieder naar huis. Zwijgend
kijken wij, met achterin onze vastgeklikte adem, naar de nacht en de
tegenliggers. Kattenogen zoeven ons grijnzend voorbij en verdwijnen
in de achteruitkijkspiegel. Soms kijken wij dan even naar elkaar en
glimlachen.
In die leeftijd gaan we slapen.
groeten in vriendschap - -denook - -