Gewoon, gedichten - 4

[sunset]

*Joy*
Ik heb je een berichtje gestuurd.
Dank voor je heel mooie woorden die je hier achterliet en geniet verder van een zomerse zondagavond.
Lieve genegen groet,
sunset

[sunset]

kiezels in de lucht gooien

ik werp een kiezel in de lucht
terwijl anderen de huid
van de beer reeds verdelen

beluister ik hun zingen en spreken
over het neigen van de zomer:
struikelende woorden in de avond

verzamelen gedachten aan vrouwen
met sneeuwwitte boezems en dijen
bestijgen heuvels die onder hen schommelen

in de veiligheid van het duister
dopen zij hun hersens in brandend vuurwater
spiegelt de maan zich in de scherven

ik gooi een kiezel, een tweede en zelfs een derde
probeer een gat in de hemel te werpen
of misschien zelfs een ster te raken

opdat hij valt en de mensen verjaagt
**********
sunset 11-07-2016
**********

[*Joy*]

Dank je wel sunset.
Het is er magisch én mooi.
Nu rest er mij nog veel te lezen, tijdens donkere dagen.
Eerst genieten van het "nu" terwijl het nog kan.

Lieve groet,
*Joy*

[sunset]

*Joy*
Goed dat je hem gevonden hebt. En natuurlijk nu van de zomer genieten. Want voor alles is er een tijd.
Warme groetende genegenheid en een heel fijne maandag,
sunset

[sunset]

laatbloeier

ik werd geboren
(of men mij nu wou of niet)
opende mijn mond
schreeuwde dat horen en zien verging
(natuurlijk, het was bitter koud
toen en daar in februari)

groeide op kreeg een maatpak
- onder tranen -
van een volwassene
(zij sneden het uit mijn lijf)

kreeg weet van een wereld
waarin de mens het middelpunt is
- niet ik, ik werd in stukken gesneden
opgegeten door vader en moeder -

ik ben een laatbloeier
nog steeds op zoek
naar het leven, mezelf

en ga eraan dood
**********
sunset 12-07-2016
**********

[sunset]

hoe dikwijls het ook wordt vermoord

breek je mij mijn hand
waarmee ik me schrijf
dan nog vloeien de zinnen
in zwarte letters uit mijn pen

scheur je uit mij uit
mijn tong die spreekt
stromen altijd nog mijn woorden
als verkwikkende wijn
uit stukgeslagen kruiken

brand je mij mijn dromen
uit mijn ziel en geest
dan nog klinken mijn liederen
zelfs in verkrachte tonen
als baken in het duister van tijd

- verlangen naar liefde en vrede
is nimmer te stuiten
hoe dikwijls het ook wordt vermoord
**********
sunset 13-07-2016
**********

[*Joy*]

Zo mooi geschreven Sunset.
Zijn dit soms je nieuw geschreven gedichten?
Of komen deze nog uit je magische wereld?
Het is er zo groot dat ik er soms in verdwaal....

Een fijne Woensdag nog,

*Joy*

[sunset]

*Joy*
De gedichten zijn altijd geschreven op de datum die er onder staat. Dus diegene die je hier het laatste leest, zijn de nieuwste *glimlacht*.
En zoals gezegd, ik dien nog heel veel op mijn huidige website te plaatsen van de oude website. En dat zijn gedichten die teruggaan tot de jaren 60 / 70 vorige eeuw.
Warme genegen groet en heel fijne woensdag verder,

[*Joy*]

.
Wèl dan zeg ik " Je bent een fantastische schrijver èn poëet."
Meer heb ik er niet aan toe te voegen.
Momenteel kom ik tijd te kort.
Maar wou je zeker nog een antwoordje geven voor ik slapen ga.

Welterusten Sunset,

*Joy*

[sunset]

Tijd schijnt het meest kostbaarste bezit te zijn dat wij momenteel hebben. Toch is het belangrijk tijd te nemen voor zichzelf en zeker ook om te leven. En dat vergeten er te velen.
Dank je wel voor je bezoekje hier (ondanks je tijdtekort) en natuurlijk ook voor je mooie achtergelaten woorden.
Nog een heel vredige donderdag en warme genegen knuf,
sunset

[sunset]

onstuitbaar

nog hangen flarden wolken
rond spitse torens
blikken hemelwaarts

een zachte geur
dringt door het rafelige grijs
de zomer

veegt met stralend lachen
onstuitbaar
gramschap van gezichten
**********
sunset 14-07-2016
**********

[*Joy*]

Ik nam een beetje "tijd" om hier nog effen te verpozen.
Mooi Sunset.

Welterusten,
*Joy*

[sunset]

*Joy*
Lief van je dat je even tijd gemaakt heb.
Wel te rusten en sweet dreams,
sunset

[sunset]

spreek niet meer van angst *

het blijft een wonder
wanneer angst verdwijnt
niet meer ademt
aan niemand meer knaagt
er geen scheidswand meer is

nu eindelijk leven
lichtvoetig rondwaart
bloeiende landen doorkruist
mens-zijn eindelijk
na eeuwen beleeft

spreek niet meer van angst
nu je eindelijk één bent
met alles wat leeft
jouw hart overloopt
van oneindige liefde

hoe mooi zou dat wel niet zijn
**********
sunset 15-07-2016
**********


* I.M. de 80 doden op de 14de juli in Nice, Frankrijk

[sunset]

liever die Japanse sierkers

- jij zegt: Er vallen gaten in wat jij vertelt
is het de wind, jouw handen die waken
woorden tot verzen laten groeien -

mijn schaduw valt over een zwaluwschaduw
ook al zijn wij beiden helemaal anders
en ben ik liever de bloeiende Japanse sierkers
die zonder verhalen te vertellen
toch teksten schrijft die gedichten zijn

ik leef in deze taal die van ons allen is
en al leggen zij mij woorden in mijn mond
toch kan het geen tranen regenen

’s ochtends kraait nog altijd een haan
**********
sunset 16-07-2016
**********