tussen HEMEL en AARDE
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...

Op mijn beurt wil ik je hier welkom zeggen.
We hebben jou en je mooie gedichten gemist, Maria-Christina.
"Leg iets in mijn handen Maria," heb ik al eens horen zingen
maar ik weet niet meer waar. Was heel mooi.
Een bloemeke uit de tuin om jou te verwelkomen.
Tot lezens M.Christina
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
Ook hier weer met graagte rondgezworven deze morgen.
Een heel fijn weekend met warme mooie zomerdagen.
boven, beneden
boven
weent wind
regen tegemoet
zoekt hulpeloos
wolken
om uit te rusten
beneden,
in morgendauw.
**********
sunset 25-07-2008
**********
LIefs, sunset
Een heel fijn weekend met warme mooie zomerdagen.
boven, beneden
boven
weent wind
regen tegemoet
zoekt hulpeloos
wolken
om uit te rusten
beneden,
in morgendauw.
**********
sunset 25-07-2008
**********
LIefs, sunset
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
Maria-Christina - Lid geworden op: 17 sep 2006, 21:35
Graag zou ik iedereen willen bedanken voor Uw aanwezigheid in mijn plekje, Gustilpe, Alter en Bosrankje, Ria en Sunset. Het doet goed, om af en toe een wederwoord te mogen ontvangen. Maria-Christina
Elke dag, ieder uur, ieder ding
kan een teken worden van u.
Het licht van morgen en avond
vertelt ons dat we ons mogen toevertrouwen
aan de dagen die komen en gaan.
De dingen die vergankelijk zijn
en die ons daarom zo lief zijn,
de bloemen, de mooie liedjes,
het vuur en de lach,
zeggen ons dat we wijs moeten omgaan
met de tijd die ons is gegeven.
Troost ons, kortstondige mensen,
troost ons met dingen,
omring ons met dingen
waarin en waarachter Gij u verbergt.
Heb de avonden lief,
het wijkende licht,
de rust van je handen en van je geest.
Heb het zwijgen lief
en ontdek de geheimen
waar geen woorden voor zijn.
Wat de dag heeft gezaaid,
het doen en het spreken,
bedek dat met nacht,
koester het onder de herfstblaren
van je zwijgen.
Eens zal het vrucht worden
op zijn tijd.
Heb de eenzaamheid lief.
Ze hoeft niet leeg te zijn,
ze is de schaal, gevuld met herinneringen.
Heb de slaap lief,
de nacht en de droom,
de uren van het verborgen rijpen.
Ga niet terug
naar de dag met zijn werk,
naar de mensen met hun woorden,
vóór je die liefde hebt geleerd.
Frans Cromphout
Elke dag, ieder uur, ieder ding
kan een teken worden van u.
Het licht van morgen en avond
vertelt ons dat we ons mogen toevertrouwen
aan de dagen die komen en gaan.
De dingen die vergankelijk zijn
en die ons daarom zo lief zijn,
de bloemen, de mooie liedjes,
het vuur en de lach,
zeggen ons dat we wijs moeten omgaan
met de tijd die ons is gegeven.
Troost ons, kortstondige mensen,
troost ons met dingen,
omring ons met dingen
waarin en waarachter Gij u verbergt.
Heb de avonden lief,
het wijkende licht,
de rust van je handen en van je geest.
Heb het zwijgen lief
en ontdek de geheimen
waar geen woorden voor zijn.
Wat de dag heeft gezaaid,
het doen en het spreken,
bedek dat met nacht,
koester het onder de herfstblaren
van je zwijgen.
Eens zal het vrucht worden
op zijn tijd.
Heb de eenzaamheid lief.
Ze hoeft niet leeg te zijn,
ze is de schaal, gevuld met herinneringen.
Heb de slaap lief,
de nacht en de droom,
de uren van het verborgen rijpen.
Ga niet terug
naar de dag met zijn werk,
naar de mensen met hun woorden,
vóór je die liefde hebt geleerd.
Frans Cromphout
De Tien Geboden, zijn geen verboden,
maar wegwijzers!
maar wegwijzers!
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
_--------
Maria-Christina,
Op verschillende plaatsen ben ik gaan lezen, telkens vond ik je tekst over de appelboom. Mooie tekst, grote waarheden. Frans Cromphout is blijkbaar je favoriete dichter ofwel schrijf jezelf onder die naam. Ook hij is voor mij een grote onbekende.
Wou dan even weten wie Maria-Christina was, ik geef toe voor mij een nieuwe naam, een topic waar ik denkelijk nooit eerder op bezoek was. Dat zal in de toekomst anders zijn.
Vriendelijke groetjes,
Bomi.
- - - - - - -
Maria-Christina,
Op verschillende plaatsen ben ik gaan lezen, telkens vond ik je tekst over de appelboom. Mooie tekst, grote waarheden. Frans Cromphout is blijkbaar je favoriete dichter ofwel schrijf jezelf onder die naam. Ook hij is voor mij een grote onbekende.
Wou dan even weten wie Maria-Christina was, ik geef toe voor mij een nieuwe naam, een topic waar ik denkelijk nooit eerder op bezoek was. Dat zal in de toekomst anders zijn.
Vriendelijke groetjes,
Bomi.
- - - - - - -

Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...

Deze mooie rozen voor jou M.Christina,
in dank voor het leuke gedicht over de appelboom.
Wij hebben er een, maar hij is dichtgegroeid met
een kleine witte klimroos, die nu al uitgebloeid is.
Maar de appeltjes doen het al flink.
Als ze rijp zijn zal ik er zeker een op jouw gezondheid eten.
Ik kom heel graag op jouw topic,
omwille van de bijzondere gedichten, die je steeds weet te vinden.
Dank je wel
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
Maria-Christina - Lid geworden op: 17 sep 2006, 21:35
BO59VR en Ria dank aan U beiden, U weet al goed de weg naar mijn hoekje.
Dat geeft mij telkens een goed gevoel.
Bomi oprecht welkom en dank U voor uw attenties.
Het is mooi nieuwe lezers te mogen verwelkomen.
Zelf heb ik Frans Cromphout ook niet zo lang geleden ontdekt,
maar zijn gedichten spreken mij wel aan.
Stem ons af, God, op uw tijd.
Niet op de eeuwen
waarmee Gij geacht wordt te rekenen,
niet op duizend jaren
die voor u zijn als één dag.
Leer ons leven
op het ritme van de zeven dagen,
dat Gij zelf hebt vastgelegd.
Dat wij ons toevertrouwen aan de tijd
die verrassingen in zich bergt,
de tijd als een langzaam ontluikende bloem,
als een moederschoot
die nieuw leven draagt.
We hoeven niet te weten
hoe het zaad ontkiemt en opschiet,
of wanneer de oogst rijp zal zijn.
Wek in ons het vertrouwen
dat de goede grond zal opnemen
wat wij zaaien,
dat zon en regen het zaad zullen koesteren.
We hoeven het niet te weten,
maar we mogen hopen op de goede afloop
van wat wij met u begonnen zijn
en Gij met ons.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Tot hem die niet is in de stormwind
niet in de aardbeving
en niet in het vuur,
tot de God van de vrede bidden wij.
Om geduld en volharding,
dat wij u blijven zoeken,
God, die wij nooit voorgoed vinden,
want gij zijt altijd kleiner
dan onze woorden
en groter dan ons hart.
Om aandacht en openheid
dat wij uw spoor ontdekken
in al wat gebeurt,
want gij zijt altijd anders
dan wij u dromen,
en gij zijt altijd nieuw
en altijd gaat gij voor ons uit.
En wij bidden om stilte,
dat wij gehoor geven
aan uw stem,
die in vele talen spreekt,
want gij zijt woord
in onuitsprekelijkheid.
Ga voorbij,
onhoorbaar,
onzichtbaar,
ongrijpbaar
en wij zullen u horen,
wij zullen u zien en u vinden
en wij zullen u herkennen
aan de vrede die blijft
als gij zijt voorbijgegaan.
(1 Kon. 19, 11-13)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Laat de bomen leven.
Maar laat ze ook sterven als hun tijd is gekomen.
Laat dendrologen zieke bomen genezen.
Maar houd stervende bomen niet in leven
tegen hun wet en wil,
met injecties en ijzeren hoepels om hun stam.
Oude mensen zeggen: Eens
stond hier de linde op het plein.
Ook dat is goed.
Ik ben geen meester over leven en dood.
Ook bomen zijn eindig.

Tot een volgende keer en dank bij voorbaat voor Uw bezoek en Uw mededeling.
Maria-Christina
Dat geeft mij telkens een goed gevoel.
Bomi oprecht welkom en dank U voor uw attenties.
Het is mooi nieuwe lezers te mogen verwelkomen.
Zelf heb ik Frans Cromphout ook niet zo lang geleden ontdekt,
maar zijn gedichten spreken mij wel aan.
Stem ons af, God, op uw tijd.
Niet op de eeuwen
waarmee Gij geacht wordt te rekenen,
niet op duizend jaren
die voor u zijn als één dag.
Leer ons leven
op het ritme van de zeven dagen,
dat Gij zelf hebt vastgelegd.
Dat wij ons toevertrouwen aan de tijd
die verrassingen in zich bergt,
de tijd als een langzaam ontluikende bloem,
als een moederschoot
die nieuw leven draagt.
We hoeven niet te weten
hoe het zaad ontkiemt en opschiet,
of wanneer de oogst rijp zal zijn.
Wek in ons het vertrouwen
dat de goede grond zal opnemen
wat wij zaaien,
dat zon en regen het zaad zullen koesteren.
We hoeven het niet te weten,
maar we mogen hopen op de goede afloop
van wat wij met u begonnen zijn
en Gij met ons.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Tot hem die niet is in de stormwind
niet in de aardbeving
en niet in het vuur,
tot de God van de vrede bidden wij.
Om geduld en volharding,
dat wij u blijven zoeken,
God, die wij nooit voorgoed vinden,
want gij zijt altijd kleiner
dan onze woorden
en groter dan ons hart.
Om aandacht en openheid
dat wij uw spoor ontdekken
in al wat gebeurt,
want gij zijt altijd anders
dan wij u dromen,
en gij zijt altijd nieuw
en altijd gaat gij voor ons uit.
En wij bidden om stilte,
dat wij gehoor geven
aan uw stem,
die in vele talen spreekt,
want gij zijt woord
in onuitsprekelijkheid.
Ga voorbij,
onhoorbaar,
onzichtbaar,
ongrijpbaar
en wij zullen u horen,
wij zullen u zien en u vinden
en wij zullen u herkennen
aan de vrede die blijft
als gij zijt voorbijgegaan.
(1 Kon. 19, 11-13)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Laat de bomen leven.
Maar laat ze ook sterven als hun tijd is gekomen.
Laat dendrologen zieke bomen genezen.
Maar houd stervende bomen niet in leven
tegen hun wet en wil,
met injecties en ijzeren hoepels om hun stam.
Oude mensen zeggen: Eens
stond hier de linde op het plein.
Ook dat is goed.
Ik ben geen meester over leven en dood.
Ook bomen zijn eindig.

Tot een volgende keer en dank bij voorbaat voor Uw bezoek en Uw mededeling.
Maria-Christina
De Tien Geboden, zijn geen verboden,
maar wegwijzers!
maar wegwijzers!
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Lieve Maria-Christina,
We komen ook graag bij jou lezen en zo hebben we
Frans Van Cromphout ontdekt. Bedankt dat je teksten
van hem hier plaatste
"Laat de bomen leven", helemaal akkoord en vooral met
"maar laat ze ook sterven als hun tijd is gekomen. "
Het telt ook voor de mensen ( verzorging maar geen
therapeutische volharding !!!)
We wensen je nog een prettige zondag...
Lieve groetjes in vrede, vreugde en vriendschap van
Alterego en Bosrankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
-
Maria-Christina,
Mooi en waardevol wat je ons allemaal aanbiedt, ik heb het met
heel veel aandacht gelezen, geprobeerd ook te voelen en de sfeer
te visualiseren.
Frans Cromphout moet wel iemand zijn met een klare vergelijkende
kijk op alledaagse dingen. Dingen waar iemand die minder attent
is gewoon aan voorbij loopt.
Als ik aan een veelheid van bomen denk, denk ik aan Bokrijk voor mij
2 Km van ons huis. Op vroegere wandelingen zag je na de winter
zorgvuldig gemerkte bomen die gekapt moesten worden, opgeleefd.
Wat er van overbleef werd verhakseld en in 't voorjaar weer teruggeven
aan de aarde tussen planten en het lage struikgewas.
Dat is dus echt ' terug naar de natuur ' of hoe de cirkel zich sluit.
Laatavondgroeten.
Bomi.
- - - - - - - - -
-
-
Maria-Christina,
Mooi en waardevol wat je ons allemaal aanbiedt, ik heb het met
heel veel aandacht gelezen, geprobeerd ook te voelen en de sfeer
te visualiseren.
Frans Cromphout moet wel iemand zijn met een klare vergelijkende
kijk op alledaagse dingen. Dingen waar iemand die minder attent
is gewoon aan voorbij loopt.
Als ik aan een veelheid van bomen denk, denk ik aan Bokrijk voor mij
2 Km van ons huis. Op vroegere wandelingen zag je na de winter
zorgvuldig gemerkte bomen die gekapt moesten worden, opgeleefd.
Wat er van overbleef werd verhakseld en in 't voorjaar weer teruggeven
aan de aarde tussen planten en het lage struikgewas.
Dat is dus echt ' terug naar de natuur ' of hoe de cirkel zich sluit.
Laatavondgroeten.
Bomi.
- - - - - - - - -

Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
denook - Lid geworden op: 20 aug 2006, 13:25
- Locatie: Vlaams-Brabant
volgende tekst vandaag prachtig horen brengen
in de misviering op deze hoogdag.
Voor de lezers hier die wel weten dat we een hoogdag vieren,
doch ... welke hoogdag is het nu weer?
HOOGFEEST VAN MARIA TEN HEMELOPNEMING;
Bezinning
Er is een tijd van weggooien
en een tijd van oprapen, een tijd van vergeten
en een tijd van ontdekken, een tijd van overdrijven
en een tijd van waarderen...
Zo is het gegaan met het levensbeeld van een vrouw
die in de bijbel staat vermeld
als moeder van Christus: Maria...
In de loop van de eeuwen raakte haar naam bedolven onder het kaarsvet
van veel misgroeide devoties,
onder een verflaag van dogma's en misplaatste eretitels,
beschadigd door roomse overdrijving en protestantse afweer...
Toen kwamen de dagen van ontnuchtering,
en in het huis van geloof verdween Maria
naar de hoek of op zolder,
zo een plaats waar alles staat wat zijn tijd heeft gehad...
Maar dan komt er weer een tijd
-misschien zo een uur als dit-
dat je haar door het stof en de verf
opnieuw herkent:
Maria, de gelovige vrouw,
de trouwe moeder van Christus...
naar Jan van Opbergen
(dank Maria-Christina voor het ongevraagd gebruiken van je topic)
denook
in de misviering op deze hoogdag.
Voor de lezers hier die wel weten dat we een hoogdag vieren,
doch ... welke hoogdag is het nu weer?
HOOGFEEST VAN MARIA TEN HEMELOPNEMING;
Bezinning
Er is een tijd van weggooien
en een tijd van oprapen, een tijd van vergeten
en een tijd van ontdekken, een tijd van overdrijven
en een tijd van waarderen...
Zo is het gegaan met het levensbeeld van een vrouw
die in de bijbel staat vermeld
als moeder van Christus: Maria...
In de loop van de eeuwen raakte haar naam bedolven onder het kaarsvet
van veel misgroeide devoties,
onder een verflaag van dogma's en misplaatste eretitels,
beschadigd door roomse overdrijving en protestantse afweer...
Toen kwamen de dagen van ontnuchtering,
en in het huis van geloof verdween Maria
naar de hoek of op zolder,
zo een plaats waar alles staat wat zijn tijd heeft gehad...
Maar dan komt er weer een tijd
-misschien zo een uur als dit-
dat je haar door het stof en de verf
opnieuw herkent:
Maria, de gelovige vrouw,
de trouwe moeder van Christus...
naar Jan van Opbergen
(dank Maria-Christina voor het ongevraagd gebruiken van je topic)
denook
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
-
Denook,
Een heel mooie tekst die je hier plaatst, boordevol waarheid.
Jammer dat zij die het zouden moeten lezen dat gewoonlijk niet doen.
Bvb. onze jeugd en jong volwassenen, wij ouderen die de nodige tegenslagen hebben gekend, hebben die weg naar ons aller Moeder
reeds lang weer herontdekt.
Maria-Christina, ook van mij, sorry voor het zomaar binnenvallen.
Liefs bomi.
- - - - -
Icoon Herman Ambergen.
-
-
Denook,
Een heel mooie tekst die je hier plaatst, boordevol waarheid.
Jammer dat zij die het zouden moeten lezen dat gewoonlijk niet doen.
Bvb. onze jeugd en jong volwassenen, wij ouderen die de nodige tegenslagen hebben gekend, hebben die weg naar ons aller Moeder
reeds lang weer herontdekt.
Maria-Christina, ook van mij, sorry voor het zomaar binnenvallen.
Liefs bomi.
- - - - -

Icoon Herman Ambergen.
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
lotte - Lid geworden op: 26 apr 2005, 13:47
- Locatie: Tielt
denook,
bedankt om die tekst naar aanleiding van Onze Lieve Vrouw Hemelvaart volledig te plaatsen, ook hier bij ons was het het centrale thema van de viering, naar slechts flarden van zinnen waren me bijgebleven.
Marie Chrstina, het is wel eens een opgave om de mooiste teksten op de verschillende topic's terug te vinden, maar hier bij jou kom ik zeker weer.
mvg
lotte.
bedankt om die tekst naar aanleiding van Onze Lieve Vrouw Hemelvaart volledig te plaatsen, ook hier bij ons was het het centrale thema van de viering, naar slechts flarden van zinnen waren me bijgebleven.
Marie Chrstina, het is wel eens een opgave om de mooiste teksten op de verschillende topic's terug te vinden, maar hier bij jou kom ik zeker weer.
mvg
lotte.


