'Poëzie van de dag'
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
In de winter kan men niet naar buiten gaan en pannenkoeken
bakken maar in de zomer daarentegen vind ik dat best wel leuk !
Toen wij straks naar onze vrienden gingen, moesten wij langs het
pad dat de rivier volgt tot aan een kapelletje waar 'n grimmige
oude wilg zich lijkt te verbergen om kinderen te laten schrikken !
Het is wel een onheilsbrengende verschijning...
Hoe dikwijls heb ik me al afgevraagd waarom iemand, van amper
vijftig jaar, voor zijn leven en zijn gezondheid moet vechten ?
Vanaf nu, zal hij denken en spreken over vóór en na zijn kanker,
zoals veteranen vertellen over vóór en na de oorlog !
Overladen door weemoed, starend naar de hemel, roep ik huilend :
'Kyrie eleison' en mijn verzoek telt voor iedereen die nu aan het
lijden is ergens in de wereld !
Wolken, zo wit als sneeuw, zweven in een hemel zo blauw als je
ogen... nog even blijf ik dromen tot een onbehaaglijk gevoel mij
plots overvalt ! Door het vensterzicht zie ik je ijsberen in de veranda...
De deur staat op een kier en ik hoor je roepen : 'Ik, jou en jij, voor
altijd mij... Een beetje in de war, kom ik dichterbij en zie je naar
buiten kijken, de voederbus in de hand, de duiven lokkend met :
- Kom maar, kom ! kom ! kom! Ik vraag me af wat dit alles betekent !
Jouw vrolijke lach als je mijn verbaasde gezicht ziet, stelt me onmid-
dellijk gerust, er is niets aan de hand met je geestelijke gezondheid !
Mijn schat, vertel je mij, ik ben een toneelstuk aan het repeteren ;
het heet 'Voor C' . Het speelt zich af in de winter en er gebeuren heel
rare dingen zoals bij Alice in Wonderland. Ik moet dan een slaaplied
zingen voor een kat van goede komaf terwijl een Hartendame mij haar
liefde verklaart !
Leven en sterven... een heel moeilijk onderwerp voor vele mensen !
Het was ook een belangrijke schakel in het verwerken van het verdriet
van A ! Ik zag hoe hij keek, urenlang in het donker...
Hij was totaal uitgeput, maakte zich geen illusie meer. Zijn ziekte had
gewonnen, woorden waren niet meer nodig ! Hij stond moeizaam op
en ging langzaam naar buiten, in de avondschemering, om nog één keer
de vlucht van de wintervogels te bewonderen ...
Toen ik hem later op het natte gras ontdekte, lag hij op de rug met een
glimlach op zijn bleke gelaat.
Bosrankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Beste Robbe,
Ooit heb ik deze ppt gemaakt voor Willow (die spijtig genoeg, al
maanden niet meer verscheen bij Poëzie en Proza) maar het was
ook voor jou, onze troubadour, bestemd !
Dus, als je inspiratie zoekt, ga even langs de wilgen, zoals onze
Toon schreef... en wie weet ?
Maar niets moet... neem je tijd
Lieve groetjes van Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
YNA - Lid geworden op: 24 mar 2009, 20:34
- Locatie: Vl. Brabant
Samenvatting titels februari.
Op zonnige dagen roepen de vogeltjes ons met hun mooi gezang naar buiten.
Vandaag komen de kinderen want we gaan pannenkoeken bakken. Lekkere pannenkoeken waarvan iedereen hier met veel plezier zal van smullen. Ik hoor ze van ver al aankomen met hun gelach. Ze zijn al aan de grimmige oude wilg. Waarom is die wilg van ver precies een een oude man vraagt de kleinste zich af. Ja, dat is een heel rare zeggen de anderen. In de lente komen er nieuwe takken aan en in de winter is hij een rare knots.
Ondertussen zijn ze bij ons aangekomen. Hmmm, wat ruikt het hier lekker wordt er geroepen. Nu maar smullen.
Als 's avonds alles weer rustig is blader ik eens in een tijdschrift. Ik zie twee foto's van dezelfde vrouw. Op de eerste is ze niet opgemaakt en haar haren hangen er maar slordig bij. Op de tweede is ze geschminkt en haar haren hebben een mooie snit en tint gekregen. Dat was dan voor en na. Verder las ik van de vreselijke ziekte kanker. Ik word weemoedig als ik aan een buurvrouw denk die onlangs overleed aan kanker. Ze was nog zo jong, heel droevig.
Het Kyrië eleison (Heer ontferm U) werd vroeger bij ons in de dorpskerk samen gezongen, toen was alles nog in het Latijn.
Met onze plechtige communie droegen wij allemaal een mooi wit lang kleed. Dat zijn nog mooie herinneringen. We moesten eerst nog te biechten gaan. De biechtstoel kennen de kinderen nu niet meer. Je moest achter een gordijntje op uw knieën gaan zitten. Voor uw neus werd een deurtje opengeschoven door de priester. Nu zag je een ander deurtje met heel kleine gaatjes. Door deze gaatjes zag de priester juist je ogen. Zo kon hij je ook verstaan als je uw zonden opbiechtte. Elke maand werd er bij de meeste kinderen hetzelfde afgerammeld. Als je uit de biechtstoel kwam moest je nog even in de kerk blijven om voor uw penitentie een paar weesgegroetjes te bidden. Als je dit niet deed bleef er een onbehaaglijk gevoel over.
Ramen in een woning geven veel licht. Dan heb je van alle zijden een vensterzicht.
In de bibliotheek zag ik een boek met als titel "ik, jou en mij, voor altijd mij". Ik was benieuwd naar de inhoud en nam het mee naar huis. Het was een zeer mooie roman, waarvan ik heb genoten.
Als het kleine meisje naast ons de vogeltjes ziet roept ze steeds" kom maar, kom, kom, kom", alsof ze een stukje brood bij haar zouden komen halen.
C is de derde letter van het alfabeth.
De winter is nog niet voorbij, er komen nog koude dagen.
's Avonds moeten heel wat ouders voor hun kindje een slaapliedje zingen of een verhaaltje vertellen, zoals van een kat van goede komaf. Zo vallen de kindjes in slaap.
De hartendame is de dame van de liefde denk ik voor de kaartlegsters.
Leven en sterven dat is het lot van iedereen. Vroeg of laat moeten we sterven. Ons geloof is daar een belangrijke schakel in.
We stonden even stil bij het verdriet van A. Hoe hij keek vonden we zo raar en hij was ontroostbaar.
In het donker ga ik 's avonds niet meer naar buiten. We horen en zien zoveel slechte dingen op de T.V. dat ik mij niet meer zo veilig voel.
Met woorden kan men soms iemand kwetsen of blij maken.
De wintervogels moeten nog steeds op zoek naar voedsel want de winter is zeker nog niet gedaan.
Yna
Op zonnige dagen roepen de vogeltjes ons met hun mooi gezang naar buiten.
Vandaag komen de kinderen want we gaan pannenkoeken bakken. Lekkere pannenkoeken waarvan iedereen hier met veel plezier zal van smullen. Ik hoor ze van ver al aankomen met hun gelach. Ze zijn al aan de grimmige oude wilg. Waarom is die wilg van ver precies een een oude man vraagt de kleinste zich af. Ja, dat is een heel rare zeggen de anderen. In de lente komen er nieuwe takken aan en in de winter is hij een rare knots.
Ondertussen zijn ze bij ons aangekomen. Hmmm, wat ruikt het hier lekker wordt er geroepen. Nu maar smullen.
Als 's avonds alles weer rustig is blader ik eens in een tijdschrift. Ik zie twee foto's van dezelfde vrouw. Op de eerste is ze niet opgemaakt en haar haren hangen er maar slordig bij. Op de tweede is ze geschminkt en haar haren hebben een mooie snit en tint gekregen. Dat was dan voor en na. Verder las ik van de vreselijke ziekte kanker. Ik word weemoedig als ik aan een buurvrouw denk die onlangs overleed aan kanker. Ze was nog zo jong, heel droevig.
Het Kyrië eleison (Heer ontferm U) werd vroeger bij ons in de dorpskerk samen gezongen, toen was alles nog in het Latijn.
Met onze plechtige communie droegen wij allemaal een mooi wit lang kleed. Dat zijn nog mooie herinneringen. We moesten eerst nog te biechten gaan. De biechtstoel kennen de kinderen nu niet meer. Je moest achter een gordijntje op uw knieën gaan zitten. Voor uw neus werd een deurtje opengeschoven door de priester. Nu zag je een ander deurtje met heel kleine gaatjes. Door deze gaatjes zag de priester juist je ogen. Zo kon hij je ook verstaan als je uw zonden opbiechtte. Elke maand werd er bij de meeste kinderen hetzelfde afgerammeld. Als je uit de biechtstoel kwam moest je nog even in de kerk blijven om voor uw penitentie een paar weesgegroetjes te bidden. Als je dit niet deed bleef er een onbehaaglijk gevoel over.
Ramen in een woning geven veel licht. Dan heb je van alle zijden een vensterzicht.
In de bibliotheek zag ik een boek met als titel "ik, jou en mij, voor altijd mij". Ik was benieuwd naar de inhoud en nam het mee naar huis. Het was een zeer mooie roman, waarvan ik heb genoten.
Als het kleine meisje naast ons de vogeltjes ziet roept ze steeds" kom maar, kom, kom, kom", alsof ze een stukje brood bij haar zouden komen halen.
C is de derde letter van het alfabeth.
De winter is nog niet voorbij, er komen nog koude dagen.
's Avonds moeten heel wat ouders voor hun kindje een slaapliedje zingen of een verhaaltje vertellen, zoals van een kat van goede komaf. Zo vallen de kindjes in slaap.
De hartendame is de dame van de liefde denk ik voor de kaartlegsters.
Leven en sterven dat is het lot van iedereen. Vroeg of laat moeten we sterven. Ons geloof is daar een belangrijke schakel in.
We stonden even stil bij het verdriet van A. Hoe hij keek vonden we zo raar en hij was ontroostbaar.
In het donker ga ik 's avonds niet meer naar buiten. We horen en zien zoveel slechte dingen op de T.V. dat ik mij niet meer zo veilig voel.
Met woorden kan men soms iemand kwetsen of blij maken.
De wintervogels moeten nog steeds op zoek naar voedsel want de winter is zeker nog niet gedaan.
Yna
Wees blij en geniet.
-
neske - Lid geworden op: 01 aug 2007, 19:48
- Locatie: Vlaams Brabant
de titels van februari met veel moeite aan elkaar gebreid
Ook al hangt er sneeuw in de lucht toch stapt het koppel naar buiten om een flinke wandeling te maken en daarna zal ze lekkere pannenkoeken bakken. Naast een grimmige oude wilg staat een huis waar enkele weken geleden een jonge man overleden is. Waarom moest hij die ziekte krijgen hij had nooit in de fabriek gewerkt wel als kind op de asbestafval gespeeld voor en na de schooluren. Nu na meer dan dertig jaren is het asbestkanker geworden. Met weemoed denkt het koppel aan de vele slachtoffers van die ziekte en zij prevelt stilletjes Kyrié. Maar het leven gaat verder en men mag er niet te lang bij blijven stilstaan.
Ondertussen is het zachtjes beginnen sneeuwen er ligt al een fijn wit poederlaagje op de grond. Ze vraagt bezorgd aan hem heb je geen last heeft van je ogen want gisteren kreeg je wel een stoot van mijn elleboog tegen jouw voorhoofd toen ik op mijn eentje de twist danste en ik niet wist dat je plots achter mij was komen staan. Maar toen jij zo bleek werd dacht ik nog even seffens valt hij nog flauw maar het viel eigenlijk nog mee vond ik. Daarna kreeg ik een onbehaaglijk gevoel toen ik door het vensterzicht het verbouwereerde gezicht van de buren zag die ook een wandeling hadden gemaakt, vorige week had de buurvrouw mij ook nog horen zingen van Ik, jou, en jij, voor altijd mij want ze zei toen lachend dat haar man altijd hetzelfde wijsje zingt als hij op zijn duiven roept “Kom maar, kom! kom! kom!”
Voor C een afkorting voor poes César had ik een nieuw kussentje gekocht zodat ze het lekker knus zou hebben in de winter maar mijn kleindochtertje heeft het in beslag genomen, wordt ze moe dan vlijt ze er haar hoofdje op neer en valt in slaap zonder dat ik een slaaplied hoef te zingen. En César die toch een kat van goede komaf is, is kontent met het andere kussentje en als je kleindochtertje daar zo ziet liggen een hartendame die ieders hart steelt en je zoveel liefde geeft.
Leven en sterven zijn met elkaar verbonden, vorige week zag ik voor het eerst in onze tuin een roofvogel, een buizerd of zoiets die een duif aan het oppeuzelen was, ook al is een roofvogel een belangrijke schakel in de natuur en grijpen ze zwakke of zieke vogels hen een prooi zien vangen is niet aangenaam. Verdriet van A... ach neske..denk ik dan, zo gaat dat in het leven. Buurman kwam ook kijken naar de vele pluimen die er nog lagen ik zag hoe hij keek en opgelucht was dat het geen duif van hem was. Ik hang nog enkele mezenbolletjes in de boom zodat de kleintjes niet verzwakken ze zullen seffens nog komen eten terwijl het nog licht is want in het donker komen alleen nog enkele merels eten. Zonder woorden ga ik terug naar binnen waar het lekker warm is ik denk nog even geduld en de wintervogels kunnen terug insecten vangen.
neske
Ook al hangt er sneeuw in de lucht toch stapt het koppel naar buiten om een flinke wandeling te maken en daarna zal ze lekkere pannenkoeken bakken. Naast een grimmige oude wilg staat een huis waar enkele weken geleden een jonge man overleden is. Waarom moest hij die ziekte krijgen hij had nooit in de fabriek gewerkt wel als kind op de asbestafval gespeeld voor en na de schooluren. Nu na meer dan dertig jaren is het asbestkanker geworden. Met weemoed denkt het koppel aan de vele slachtoffers van die ziekte en zij prevelt stilletjes Kyrié. Maar het leven gaat verder en men mag er niet te lang bij blijven stilstaan.
Ondertussen is het zachtjes beginnen sneeuwen er ligt al een fijn wit poederlaagje op de grond. Ze vraagt bezorgd aan hem heb je geen last heeft van je ogen want gisteren kreeg je wel een stoot van mijn elleboog tegen jouw voorhoofd toen ik op mijn eentje de twist danste en ik niet wist dat je plots achter mij was komen staan. Maar toen jij zo bleek werd dacht ik nog even seffens valt hij nog flauw maar het viel eigenlijk nog mee vond ik. Daarna kreeg ik een onbehaaglijk gevoel toen ik door het vensterzicht het verbouwereerde gezicht van de buren zag die ook een wandeling hadden gemaakt, vorige week had de buurvrouw mij ook nog horen zingen van Ik, jou, en jij, voor altijd mij want ze zei toen lachend dat haar man altijd hetzelfde wijsje zingt als hij op zijn duiven roept “Kom maar, kom! kom! kom!”
Voor C een afkorting voor poes César had ik een nieuw kussentje gekocht zodat ze het lekker knus zou hebben in de winter maar mijn kleindochtertje heeft het in beslag genomen, wordt ze moe dan vlijt ze er haar hoofdje op neer en valt in slaap zonder dat ik een slaaplied hoef te zingen. En César die toch een kat van goede komaf is, is kontent met het andere kussentje en als je kleindochtertje daar zo ziet liggen een hartendame die ieders hart steelt en je zoveel liefde geeft.
Leven en sterven zijn met elkaar verbonden, vorige week zag ik voor het eerst in onze tuin een roofvogel, een buizerd of zoiets die een duif aan het oppeuzelen was, ook al is een roofvogel een belangrijke schakel in de natuur en grijpen ze zwakke of zieke vogels hen een prooi zien vangen is niet aangenaam. Verdriet van A... ach neske..denk ik dan, zo gaat dat in het leven. Buurman kwam ook kijken naar de vele pluimen die er nog lagen ik zag hoe hij keek en opgelucht was dat het geen duif van hem was. Ik hang nog enkele mezenbolletjes in de boom zodat de kleintjes niet verzwakken ze zullen seffens nog komen eten terwijl het nog licht is want in het donker komen alleen nog enkele merels eten. Zonder woorden ga ik terug naar binnen waar het lekker warm is ik denk nog even geduld en de wintervogels kunnen terug insecten vangen.
neske
Zoek de zonnekant in het leven de schaduw volgt vanzelf
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Lieve Neske, jij hebt toch ook weer een mooi verhaaltje
verteld met de titels van de gedichten voor februari en,
het lijkt helemaal niet dat het met moeite aan elkaar
gebreid is geweest, integendeel
Bedankt om mee te doen en hopelijk tot de volgende keer !
Lieve warme groetjes van Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Maar op de valreep, om het in scheepstermen te zeggen...nog eens die van februari !
Naar buiten gaan de rokers in mijn stamcafé
terwijl de vrouwen in de keuken pannenkoeken bakken
In een grimmige oude wilg wonen zeven slakken
Waarom kom je niet binnen? Er is iets op TV…
Voor en na de reclame geven ze een lange show
“Kom op tegen kanker.”, voor het goede doel
Met weemoed kijk ik weer terug, Jij ging voor dag en dauw
Kyrie eleison, veel te vroeg naar ons gevoel
Wit was de deken waar je onder lag
Je ogen dicht voor eeuwig, slaap nu zacht
Nog even keek ik om, op die bewuste droeve dag
Met een onbehaaglijk gevoel heb ik de avond doorgebracht
Het vensterzicht voor mij, ik hoor de vogels fluiten
De inspiratie voor een lied, ik, jou en jij, voor altijd mij
Kom maar, kom kom, roept buurman, hij laat zijn kippen buiten
en vindt een ei voor C., zijn vrouw, ja die is straks weer blij
De winter, ach, ’t is koud, maar laat ons hier niet klagen
Ik zing voor hem een slaaplied, terwijl de lentefee ontwaakt
Ook een kat van goede komaf zal op muizen jagen
Ik speel mijn hartendame, die jij troef hebt gemaakt
Het leven draait om liefde, dat zal iedereen wel weten
Leven en sterven, dat geldt voor iedereen
Een belangrijke schakel, dat mag niemand ooit vergeten
Verdriet van A, dat raakt me, geen wonder dat ik ween
Hoe hij keek, die avond, toen ik met je slowde
Zelfs in het donker straalde jaloersheid uit zijn ogen
Wij zwegen woorden en vergaten de bittere koude
terwijl de wintervogels naar het noorden vlogen
Robbe
Naar buiten gaan de rokers in mijn stamcafé
terwijl de vrouwen in de keuken pannenkoeken bakken
In een grimmige oude wilg wonen zeven slakken
Waarom kom je niet binnen? Er is iets op TV…
Voor en na de reclame geven ze een lange show
“Kom op tegen kanker.”, voor het goede doel
Met weemoed kijk ik weer terug, Jij ging voor dag en dauw
Kyrie eleison, veel te vroeg naar ons gevoel
Wit was de deken waar je onder lag
Je ogen dicht voor eeuwig, slaap nu zacht
Nog even keek ik om, op die bewuste droeve dag
Met een onbehaaglijk gevoel heb ik de avond doorgebracht
Het vensterzicht voor mij, ik hoor de vogels fluiten
De inspiratie voor een lied, ik, jou en jij, voor altijd mij
Kom maar, kom kom, roept buurman, hij laat zijn kippen buiten
en vindt een ei voor C., zijn vrouw, ja die is straks weer blij
De winter, ach, ’t is koud, maar laat ons hier niet klagen
Ik zing voor hem een slaaplied, terwijl de lentefee ontwaakt
Ook een kat van goede komaf zal op muizen jagen
Ik speel mijn hartendame, die jij troef hebt gemaakt
Het leven draait om liefde, dat zal iedereen wel weten
Leven en sterven, dat geldt voor iedereen
Een belangrijke schakel, dat mag niemand ooit vergeten
Verdriet van A, dat raakt me, geen wonder dat ik ween
Hoe hij keek, die avond, toen ik met je slowde
Zelfs in het donker straalde jaloersheid uit zijn ogen
Wij zwegen woorden en vergaten de bittere koude
terwijl de wintervogels naar het noorden vlogen
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Programma voor de maand Maart 2013
01-03-2013 Bo'ke met Milde liefde
02 " " " " " Bomi met Twijfel
03 " " " " " Claire met Alleen
04 " " " " " Elisa met Van vloed en eb
05 " " " " " Elleke met illusie
06 " " " " " Ferry met Seizoenen
07 " " " " " Frankie met Dringend
08 " " " " " Frido met Een glimlach
09 " " " " " Gustilpe met Vasten
10 " " " " " Hilde met Levenskunst
11 " " " " " Jadi met The Catwalk-kat
12 " " " " " Jure met Nu begrijp ik
13 " " " " " Michelly met Overgave
14 " " " " " Monika met De tijd gaat zo snel
15 " " " " " Nele met Zingen in de regen
16 " " " " " Neske met Goudzoeker
17 " " " " " Norman met Woordjes
18 " " " " " Rapke met Dromen
19 " " " " " Ria met Laat de lente nu maar komen
20 " " " " " Robbe met Waar een wil is
21 " " " " " Bosrankje met Met jou is het altijd lente
22 " " " " " Alterego met Lentevaria
23 " " " " " Janina met Woningnood
24 " " " " " Schrijfster met Ach,Amsterdam
25 " " " " " Sunset met 't Ontwaken van de lente
26 " " " " " Tineke met Niet eenzaam
27 " " " " " Tinneke met Over dankbaarheid
28 " " " " " Uvi met De onleesbare liefde
29 " " " " " Yna met Ontspannen
30 " " " " " NinjaVincent met Een wandeling door de mist
31 " " " " " Give met Vieren mensen...
Vriendelijke groetjes,
Bosrankje en Alterego
01-03-2013 Bo'ke met Milde liefde
02 " " " " " Bomi met Twijfel
03 " " " " " Claire met Alleen
04 " " " " " Elisa met Van vloed en eb
05 " " " " " Elleke met illusie
06 " " " " " Ferry met Seizoenen
07 " " " " " Frankie met Dringend
08 " " " " " Frido met Een glimlach
09 " " " " " Gustilpe met Vasten
10 " " " " " Hilde met Levenskunst
11 " " " " " Jadi met The Catwalk-kat
12 " " " " " Jure met Nu begrijp ik
13 " " " " " Michelly met Overgave
14 " " " " " Monika met De tijd gaat zo snel
15 " " " " " Nele met Zingen in de regen
16 " " " " " Neske met Goudzoeker
17 " " " " " Norman met Woordjes
18 " " " " " Rapke met Dromen
19 " " " " " Ria met Laat de lente nu maar komen
20 " " " " " Robbe met Waar een wil is
21 " " " " " Bosrankje met Met jou is het altijd lente
22 " " " " " Alterego met Lentevaria
23 " " " " " Janina met Woningnood
24 " " " " " Schrijfster met Ach,Amsterdam
25 " " " " " Sunset met 't Ontwaken van de lente
26 " " " " " Tineke met Niet eenzaam
27 " " " " " Tinneke met Over dankbaarheid
28 " " " " " Uvi met De onleesbare liefde
29 " " " " " Yna met Ontspannen
30 " " " " " NinjaVincent met Een wandeling door de mist
31 " " " " " Give met Vieren mensen...
Vriendelijke groetjes,
Bosrankje en Alterego
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Poëzie van de dag
De titels van de gedichten voor Maart 2013
bondig aan elkaar gelinkt.
Met weemoed droom ik nog steeds over die
MILDE LIEFDE die wij voor elkaar voelden,maar
nu zit ik al geruime tijd in TWIJFEL ,zo heel
ALLEEN met mijn gevoelens dobberend tussen
EB EN VLOED,met de ILLUSIE dat ik na die mooie
SEIZOENEN toch DRINGEND nog wel eens graag
EEN GLIMLACH van jou zou willen ontwaren.
De tijd van VASTEN is weer aangebroken en het
is echt geen LEVENSKUNST om daarin mee te
gaan.Ik zag onlangs de film THE CATWALK-KAT,
en NU BEGRIJP IK dat vasten ook goed is voor
de lijn,mannequins doen het vol OVERGAVE.
DE TIJD GAAT ZO SNEL dat ik me niet meer
herinneren kan hoe wij ooit zo luidruchtig stonden
te ZINGEN IN DE REGEN.Was dat niet toen jij
dat TV spelletje 'GOUDZOEKER' had gewonnen?
Waar je met de juiste WOORDJES de ware zin
van jouw DROMEN moest weergeven.
Een van die dromen toen van jou ging over de lente,
LAAT DE LENTE NU MAAR KOMEN noemde je het.
En je ziet WAAR EEN WIL IS is ook een weg,want
MET JOU IS HET ALTIJD LENTE, jij spreidt toch
werkelijk ongelooflijk veel LENTEVARIA tentoon het
hele jaar door.Jij bent de Lente in alle facetten,dat
seizoen heeft in jouw hart echt geen WONINGNOOD.
ACH,AMSTERDAM denk ik weleens,omdat we daar
samen in onze jonge jaren zo'n mooie tijd beleefden
bij 't ONTWAKEN VAN DE LENTE,en we voelden ons
toen bijlange na NIET EENZAAM.
We spraken toen veel OVER DANKBAARHEID ten
opzichte van het leven,dankbaar dat we dit mochten
en konden meemaken.DE ONLEESBARE LIEFDE
tussen ons beiden,er waren geen woorden nodig,
onze ONTSPANNEN lichaamstaal zei al genoeg.
Weet je nog hoe we toen intens wisten te genieten
van EEN WANDELING DOOR DE MIST,hewel om
zulke momenten VIEREN MENSEN feest.
Alterego
De titels van de gedichten voor Maart 2013
bondig aan elkaar gelinkt.
Met weemoed droom ik nog steeds over die
MILDE LIEFDE die wij voor elkaar voelden,maar
nu zit ik al geruime tijd in TWIJFEL ,zo heel
ALLEEN met mijn gevoelens dobberend tussen
EB EN VLOED,met de ILLUSIE dat ik na die mooie
SEIZOENEN toch DRINGEND nog wel eens graag
EEN GLIMLACH van jou zou willen ontwaren.
De tijd van VASTEN is weer aangebroken en het
is echt geen LEVENSKUNST om daarin mee te
gaan.Ik zag onlangs de film THE CATWALK-KAT,
en NU BEGRIJP IK dat vasten ook goed is voor
de lijn,mannequins doen het vol OVERGAVE.
DE TIJD GAAT ZO SNEL dat ik me niet meer
herinneren kan hoe wij ooit zo luidruchtig stonden
te ZINGEN IN DE REGEN.Was dat niet toen jij
dat TV spelletje 'GOUDZOEKER' had gewonnen?
Waar je met de juiste WOORDJES de ware zin
van jouw DROMEN moest weergeven.
Een van die dromen toen van jou ging over de lente,
LAAT DE LENTE NU MAAR KOMEN noemde je het.
En je ziet WAAR EEN WIL IS is ook een weg,want
MET JOU IS HET ALTIJD LENTE, jij spreidt toch
werkelijk ongelooflijk veel LENTEVARIA tentoon het
hele jaar door.Jij bent de Lente in alle facetten,dat
seizoen heeft in jouw hart echt geen WONINGNOOD.
ACH,AMSTERDAM denk ik weleens,omdat we daar
samen in onze jonge jaren zo'n mooie tijd beleefden
bij 't ONTWAKEN VAN DE LENTE,en we voelden ons
toen bijlange na NIET EENZAAM.
We spraken toen veel OVER DANKBAARHEID ten
opzichte van het leven,dankbaar dat we dit mochten
en konden meemaken.DE ONLEESBARE LIEFDE
tussen ons beiden,er waren geen woorden nodig,
onze ONTSPANNEN lichaamstaal zei al genoeg.
Weet je nog hoe we toen intens wisten te genieten
van EEN WANDELING DOOR DE MIST,hewel om
zulke momenten VIEREN MENSEN feest.
Alterego
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Milde liefde geven is toch het mooiste wat er is
twijfel daar niet aan, liefde stuwt het bloed
Als je alleen bent dan weet je dat gewis
zoals het strand leeft van ebbe en van vloed
van vloed en eb, waarin ik zeelucht schep
Het is toch een illusie dat de zomer eeuwig duurt
De seizoenen, ze komen en ze gaan
Al is het dringend tijd dat de zon wat langer gluurt
met een warme glimlach zonder een regentraan
Vasten is voorzeker ook een levenskunst
Die catwalk-kat, die lijkt me toch wat mager
Nu begrijp ik wel, jouw snoepjes zijn een gunst
vol overgave snoep ik in de vasten trager
De tijd gaat zo snel, mijn kompas verliest het noorden
en in de regen loop ik eigenlijk niet graag
Ik ben een goudzoeker, ik zoek het goud in woorden
en die woordjes vond ik bij jou vandaag
Waar blijft het zonnetje waar we zo van dromen
alsjeblief, laat de lente nu maar komen
Waar een wil is is een weg, die wijsheid geeft me rente
Wat ik je ook nog zeggen wou: bij jou is het altijd lente
Tot daar de lentevaria, nu even over woningnood
ach Amsterdam, ik huur op je grachten dan maar een oude boot
’t Ontwaken van de lente heb ik opzij gezet
niet eenzaam en alleen ga ik eens vroeg naar bed
Over dankbaarheid gesproken, ik lees ze in je ogen
De onleesbare liefde, die staat er in ’t vet geschreven
We gaan ons nu ontspannen, zoals men doet met bogen
al lijkt een wandeling in de mist een tikje overdreven
Laat ons nu vieren mensen, ik hef hoog het glas
jij speelt op de lier en ik op mijn contrabas
Robbe
twijfel daar niet aan, liefde stuwt het bloed
Als je alleen bent dan weet je dat gewis
zoals het strand leeft van ebbe en van vloed
van vloed en eb, waarin ik zeelucht schep
Het is toch een illusie dat de zomer eeuwig duurt
De seizoenen, ze komen en ze gaan
Al is het dringend tijd dat de zon wat langer gluurt
met een warme glimlach zonder een regentraan
Vasten is voorzeker ook een levenskunst
Die catwalk-kat, die lijkt me toch wat mager
Nu begrijp ik wel, jouw snoepjes zijn een gunst
vol overgave snoep ik in de vasten trager
De tijd gaat zo snel, mijn kompas verliest het noorden
en in de regen loop ik eigenlijk niet graag
Ik ben een goudzoeker, ik zoek het goud in woorden
en die woordjes vond ik bij jou vandaag
Waar blijft het zonnetje waar we zo van dromen
alsjeblief, laat de lente nu maar komen
Waar een wil is is een weg, die wijsheid geeft me rente
Wat ik je ook nog zeggen wou: bij jou is het altijd lente
Tot daar de lentevaria, nu even over woningnood
ach Amsterdam, ik huur op je grachten dan maar een oude boot
’t Ontwaken van de lente heb ik opzij gezet
niet eenzaam en alleen ga ik eens vroeg naar bed
Over dankbaarheid gesproken, ik lees ze in je ogen
De onleesbare liefde, die staat er in ’t vet geschreven
We gaan ons nu ontspannen, zoals men doet met bogen
al lijkt een wandeling in de mist een tikje overdreven
Laat ons nu vieren mensen, ik hef hoog het glas
jij speelt op de lier en ik op mijn contrabas
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
'Laat ons nu vieren mensen, ik hef hoog het glas
jij speelt op de lier en ik op mijn contrabas'
Weer een knap rijmend verhaal beste Robbe !
In februari was je de laatste maar nu, ben jij
er vroeg bij
Bedankt om nog mee te doen en lieve groetjes
Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Hun liefde was een milde liefde, er was geen twijfel aan ! Nooit meer alleen
maar ook niet eenzaam...
Als de zee en het leven... van vloed en eb... eb en vloed. Het leek soms
een illusie te zijn en zelfs de vier seizoenen hadden er geen invloed op !
Niets was dringend en ze veegden alle problemen weg met een glimlach.
Ze leefden dicht bij de natuur en waren heel gelovig. Daarom was Vasten
zo belangrijk voor hen die streefden naar een waardevolle levenskunst.
De kat van hun buren, die 'Catwalk-kat' heette, was graatmager en ze
maakten zich zorgen over haar. Het waren echte Samaritanen zowel voor
mensen als voor dieren en nu begrijp ik pas wat overgave is !
De tijd gaat zo snel, maar voor hen was het van geen enkel belang want ze
bleven zingen in de regen, ze voelden zich als goudzoeker(s) toen ze warme
woordjes vonden om lijdende zielen te troosten of als ze de dromen van zieke
kinderen konden waarmaken...
-'Laat de lente nu maar komen, lieve Heer', hoorde ik haar ooit zeggen terwijl
ze glimlachend naar de donkere hemel keek en hij antwoordde : -'Waar een wil
is, is een weg liefje, maar Godswegen zijn ondoorgrondelijk' !
-'Trouwens, met jou is het altijd lente !' fluisterde hij in haar oor terwijl hij
haar innig omarmde. Hun liefde was een soort lentevaria als rode draad in hun
leven.
Toen ze hoorden dat er woningnood was in Noord-Holland waar hun dochter
studeerde, samen met haar Nederlandse echtgenoot, waren ze ongerust maar
toen het jong koppel op bezoek kwam, zei hun schoonzoon : -'Ach, Amsterdam
is mijn geboortestad, ik voel mij daar goed en mijn vrouwtje ook ! We zijn nog
jong en ons nestje is momenteel groot genoeg voor ons twee !
Ze waren gerustgesteld en konden eindelijk genieten bij 't ontwaken van de
lente in hun prachtige tuin.
Ze voelden zich niet eenzaam midden in de natuur en vertelden mij over hun
dankbaarheid voor God die hen beschermde. Ik bewonderde hen maar kon die
niet volgen in hun blindelings geloof ! Het was als een soort onleesbare liefde,
onzichtbaar, onnoembaar, onhoorbaar maar zo voelbaar aanwezig in hun ziel...
Ik dacht aan de lange zoektocht die mij langs zoveel verschillende paden had
geleid zonder mij 'het' antwoord te brengen...
Ik kon mij niet ontspannen en mijn spirituele leven leek ineens als een wandeling
door de mist !
En toen ik opeens klokken hoorde luiden in de verte, en stemmen die 'vieren
mensen,vieren!' riepen, besefte ik dat het Pasen was ! Voor mij, een heel pijnlijk
weekend sinds de plotse dood van mijn vader, 16 jaar geleden, maar voor mijn
gelovige vrienden, een reden om te jubelen en voor kleine kinderen, een leuke
familiedag op zoek naar verborgen Paaseitjes en pluchekonijntjes of kuikentjes,
in 't gras als de zon wil schijnen of achter kastjes en zetels overal in huis als de
lente nog op winter lijkt.
Bosrankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
eurocent1948 - Lid geworden op: 05 feb 2007, 01:15
- Locatie: Tollembeek
Goudloos Geluk
Milde liefde is iets wat men zonder Twijfel Alleen waardeert indien men de afwisseling apprecieert Van vloed en eb. Het blijft een illusie te veronderstellen dat dit niet perfect vergelijkbaar is met de opeenvolging van de Seizoenen. 't Is bijvoorbeeld Dringend nodig met Een glimlach te kunnen Vasten. De levenskunst is met de uitersten kunnen leven, zowel voor een kluizenaar als voor wie doorgaat voor als The Catwalk-kat.
Nu begrijp ik het, hoor ik je vol Overgave toegeven. Maar ja, De tijd gaat zo snel, en om te Zingen in de regen... dat lukt niet altijd. Immers, zelfs voor een Goudzoeker zijn woordjes reëler dan dromen: Laat de lente nu maar komen, bidt hij, dan kan ik weer aan het werk. Maar Waar een wil is, is goud te vinden, zegt hij, en gaat in volle sneeuwstorm met zijn laatste liefje aan de slag.
Met jou is het altijd lente, lacht hij, bij het aanschouwen van een zweem edel metaal. Dat noem ik welkome Lentevaria, grinnikt het meisje schamper. Vind maar snel wat grotere klompjes, want door Woningnood ben ik hier bij jou gestrand. Ach,Amsterdam, wil je opnieuw daarheen? spot de man met de zeef.
Inderdaad, want als ik daar 't Ontwaken van de lente beleef, ben ik Niet eenzaam.
Als ik rijk ben, ga je me Over dankbaarheid kunnen vertellen.
Je herkent De onleesbare liefde niet in mijn hart, je moet je Ontspannen. Wat dacht je van Een wandeling door de mist? Zo Vieren mensen hun geluk zonder rijkdom.
Milde liefde is iets wat men zonder Twijfel Alleen waardeert indien men de afwisseling apprecieert Van vloed en eb. Het blijft een illusie te veronderstellen dat dit niet perfect vergelijkbaar is met de opeenvolging van de Seizoenen. 't Is bijvoorbeeld Dringend nodig met Een glimlach te kunnen Vasten. De levenskunst is met de uitersten kunnen leven, zowel voor een kluizenaar als voor wie doorgaat voor als The Catwalk-kat.
Nu begrijp ik het, hoor ik je vol Overgave toegeven. Maar ja, De tijd gaat zo snel, en om te Zingen in de regen... dat lukt niet altijd. Immers, zelfs voor een Goudzoeker zijn woordjes reëler dan dromen: Laat de lente nu maar komen, bidt hij, dan kan ik weer aan het werk. Maar Waar een wil is, is goud te vinden, zegt hij, en gaat in volle sneeuwstorm met zijn laatste liefje aan de slag.
Met jou is het altijd lente, lacht hij, bij het aanschouwen van een zweem edel metaal. Dat noem ik welkome Lentevaria, grinnikt het meisje schamper. Vind maar snel wat grotere klompjes, want door Woningnood ben ik hier bij jou gestrand. Ach,Amsterdam, wil je opnieuw daarheen? spot de man met de zeef.
Inderdaad, want als ik daar 't Ontwaken van de lente beleef, ben ik Niet eenzaam.
Als ik rijk ben, ga je me Over dankbaarheid kunnen vertellen.
Je herkent De onleesbare liefde niet in mijn hart, je moet je Ontspannen. Wat dacht je van Een wandeling door de mist? Zo Vieren mensen hun geluk zonder rijkdom.
Laatst gewijzigd door eurocent1948 op 16 mar 2013, 09:35, 1 keer totaal gewijzigd.
Frankie (zie ook blog onder deze naam)