gedichten - achtergronden- roerselen
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
Hallo denook!
hoe gaat het met je?
Hier in Leuven alles goed.
Ik wacht nog om het slotje er te laten afnemen,
(van m'n topic bedoel ik)
zit met nog teveel vragen,
omtrent het gebeuren.......
'k Kijk af en toe een keerje, heel even...
maar het zegt me niets NU terug te komen.
Alleen wou ik je vragen denook of je met die theoloog al
gesproken hebt over "Ev.volgens..." ?
Ik heb een paar zaken genoteerd, die
ik misschien hier nog wel zal brengen.
In vrede en vriendschap,
met veel liefs
johanamaria
hoe gaat het met je?
Hier in Leuven alles goed.
Ik wacht nog om het slotje er te laten afnemen,
(van m'n topic bedoel ik)
zit met nog teveel vragen,
omtrent het gebeuren.......
'k Kijk af en toe een keerje, heel even...
maar het zegt me niets NU terug te komen.
Alleen wou ik je vragen denook of je met die theoloog al
gesproken hebt over "Ev.volgens..." ?
Ik heb een paar zaken genoteerd, die
ik misschien hier nog wel zal brengen.
In vrede en vriendschap,
met veel liefs
johanamaria
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
denook - Lid geworden op: 20 aug 2006, 13:25
- Locatie: Vlaams-Brabant
... 187 lezers later ... (inderdaad, exact hetzelfde getal als de
vorige keer)
Vandaag, laatste kennismaking met Toon Tellegen
1)
Ik kwam een zondagochtend tegen,
"Hoe gaat het met jou," vroeg ik.
Zij schudde haar hoofd.
Er was weinig van haar over.
Haar lichtvoetigheid, haar zachtmoedigheid en zelfs
haar regenachtigheid,
het was allemaal weg.
"Waar ga je heen?" vroeg ik.
Zij zei dat ze ging sterven op een doordeweekse dag -
niet ver van daar.
"O zondagochtend!" riep ik haar na.
"Ik zal wat paardebloemen op je leggen!"
Een maandagochtend hield me tegen.
Geen bloemen. Geen bezoek. En zeker geen gevoelens.
"Wees blij," zei zij.
Het was een mooie maandagochtend -
zonnige lippen, een strakke rok
en ongeduldig als en hond.
en om te eindigen, een gedichtje dat Toon zelf gewoon
een versje noemt. Is ook zo, doch ik vind het een pareltje.
2) Een versje
Zij keek naar mij.
Waar heb je dát uit, vroeg ik.
Uit zee, zei zij.
En streelde mij.
Zij streelde mij.
Hoe wist je dit, vroeg ik.
Ineens zei zij.
En kuste mij.
Zij kuste mij.
Hoe kom je dáár aan, vroeg ik.
Vanzelf, zei zij.
En lachte om mij.
Zij lachte om mij.
Mijn god, zei ik.
Niet waar, zei zij.
En keek naar mij.
Mooi, niet?
Wil je meer van Toon Tellegen - voor mij was hij een volslagen
verrassing - al zijn gedichten 1977 - 1999 zijn in een lijvig boek,
heel mooi uitgegeven, bij Querido in 2000.
Nu nog een voorproefje van een volgende ontdekking.
Ward Ruyslinck kennen de meesten onder ons uit zijn proza
(- noem eens een paar titels uit je schooltijd ...-).
Hij bleek ook een begenadigd dichter te zijn, wat ik niet wist.
Volgende keer meer - nu dus een voorproefje:
Te Deum
Ook ik heb nooit ontdekt
waarom jouw lichaam, lieveling,
uit al zijn zilveren pijpen
als een orgel schalt
van blijdschap
als ik langs de donkere wenteltrap
der liturgie
jouw schemerig doksaal betreed
en al het andere
verzadigd en verstomd
vergeet
(1976)
groeten in vriendschap - -denook - -
vorige keer)
Vandaag, laatste kennismaking met Toon Tellegen
1)
Ik kwam een zondagochtend tegen,
"Hoe gaat het met jou," vroeg ik.
Zij schudde haar hoofd.
Er was weinig van haar over.
Haar lichtvoetigheid, haar zachtmoedigheid en zelfs
haar regenachtigheid,
het was allemaal weg.
"Waar ga je heen?" vroeg ik.
Zij zei dat ze ging sterven op een doordeweekse dag -
niet ver van daar.
"O zondagochtend!" riep ik haar na.
"Ik zal wat paardebloemen op je leggen!"
Een maandagochtend hield me tegen.
Geen bloemen. Geen bezoek. En zeker geen gevoelens.
"Wees blij," zei zij.
Het was een mooie maandagochtend -
zonnige lippen, een strakke rok
en ongeduldig als en hond.
en om te eindigen, een gedichtje dat Toon zelf gewoon
een versje noemt. Is ook zo, doch ik vind het een pareltje.
2) Een versje
Zij keek naar mij.
Waar heb je dát uit, vroeg ik.
Uit zee, zei zij.
En streelde mij.
Zij streelde mij.
Hoe wist je dit, vroeg ik.
Ineens zei zij.
En kuste mij.
Zij kuste mij.
Hoe kom je dáár aan, vroeg ik.
Vanzelf, zei zij.
En lachte om mij.
Zij lachte om mij.
Mijn god, zei ik.
Niet waar, zei zij.
En keek naar mij.
Mooi, niet?
Wil je meer van Toon Tellegen - voor mij was hij een volslagen
verrassing - al zijn gedichten 1977 - 1999 zijn in een lijvig boek,
heel mooi uitgegeven, bij Querido in 2000.
Nu nog een voorproefje van een volgende ontdekking.
Ward Ruyslinck kennen de meesten onder ons uit zijn proza
(- noem eens een paar titels uit je schooltijd ...-).
Hij bleek ook een begenadigd dichter te zijn, wat ik niet wist.
Volgende keer meer - nu dus een voorproefje:
Te Deum
Ook ik heb nooit ontdekt
waarom jouw lichaam, lieveling,
uit al zijn zilveren pijpen
als een orgel schalt
van blijdschap
als ik langs de donkere wenteltrap
der liturgie
jouw schemerig doksaal betreed
en al het andere
verzadigd en verstomd
vergeet
(1976)
groeten in vriendschap - -denook - -
-
denook - Lid geworden op: 20 aug 2006, 13:25
- Locatie: Vlaams-Brabant
... 120 lezers later ...
Morgen vertrekken we voor een weekje Ardennen;
'Torgny', het meest zuidelijke punt van België.
In een telefoontje, daarnet, wist men mij te vertellen
dat het pension geen internetverbinding heeft.
Dus blijft de laptop thuis en wordt het een weekje genieten.
Ik stel de Ward Ruyslinck-bijdrage even uit en geef je nu
een paar kleinoodjes mee.
1) Meindert Inderwisch (°1958),
een leraar Engels van wie een groot dichter ooit schreef
dat hij meer talent had dan de meeste debutanten.
Strandwandeling
mooi die zee
zei ze
net de kleur van mijn ogen
ja
zei ik
de koude wind
deed je lichaam schokken
maakte je neus rood
op de terugweg vroeg ze
hebben ze echt die kleur
ja liefje
zei ik
precies die kleur
2)Bram Vermeulen - door iedereen gekend.
Hij was actief als columnist, televisiemaker, schrijver,
sportpresentator, kunstschilder, muzikant, zanger en ...
was ooit één van de talentrijkste volleybalspelers van
Nederland. Hij koos echter voor het theater.
Eén van zijn beste nummers, naast 'Rode wijn' en
'De wedstrijd' is ongetwijfeld 'De steen'.
Het is een tekst die ook zonder de muziek moeiteloos
overeind blijft, wat van weinig liedjesteksten kan gezegd
worden. Uitzonderingen zijn natuurlijk de teksten van de
meesters als Brel, Brassens, Waits, Dylan en bij ons vooral
van Veen.
Mag ik je iets vragen?
Je kent allen zeker de melodie.
Wil je daarom bij het lezen van de tekst, zachtjes of warm
meeneuriën?
Als ik dan volgende week terug ben en het aantal lezers
aflees, dan zet ik me achter de piano - sluit de ogen - speel
'De steen' - en hoor op de achtergrond een koor van zoveel
poëtische zielen in Vlaanderen. Doen!
De steen
Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde.
Het water gaat er anders dan voorheen.
De stroom van een rivier hou je niet tegen.
Het water vindt altijd een weg omheen.
Misschien eens, gevuld door sneeuw en regen,
neemt de rivier mijn kiezel met zich mee.
Om hem dan glad en rond gesleten
te laten rusten in de luwte van de zee.
Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde.
Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten.
Ik leverde bewijs van mijn bestaan.
Omdat door het verleggen van die steen
het water nooit dezelfde weg zal gaan.
Was het fijn? Zing dan nog maar eens,
een fijne week gewenst en ...
groeten in vriendschap - -denook - -
Morgen vertrekken we voor een weekje Ardennen;
'Torgny', het meest zuidelijke punt van België.
In een telefoontje, daarnet, wist men mij te vertellen
dat het pension geen internetverbinding heeft.
Dus blijft de laptop thuis en wordt het een weekje genieten.
Ik stel de Ward Ruyslinck-bijdrage even uit en geef je nu
een paar kleinoodjes mee.
1) Meindert Inderwisch (°1958),
een leraar Engels van wie een groot dichter ooit schreef
dat hij meer talent had dan de meeste debutanten.
Strandwandeling
mooi die zee
zei ze
net de kleur van mijn ogen
ja
zei ik
de koude wind
deed je lichaam schokken
maakte je neus rood
op de terugweg vroeg ze
hebben ze echt die kleur
ja liefje
zei ik
precies die kleur
2)Bram Vermeulen - door iedereen gekend.
Hij was actief als columnist, televisiemaker, schrijver,
sportpresentator, kunstschilder, muzikant, zanger en ...
was ooit één van de talentrijkste volleybalspelers van
Nederland. Hij koos echter voor het theater.
Eén van zijn beste nummers, naast 'Rode wijn' en
'De wedstrijd' is ongetwijfeld 'De steen'.
Het is een tekst die ook zonder de muziek moeiteloos
overeind blijft, wat van weinig liedjesteksten kan gezegd
worden. Uitzonderingen zijn natuurlijk de teksten van de
meesters als Brel, Brassens, Waits, Dylan en bij ons vooral
van Veen.
Mag ik je iets vragen?
Je kent allen zeker de melodie.
Wil je daarom bij het lezen van de tekst, zachtjes of warm
meeneuriën?
Als ik dan volgende week terug ben en het aantal lezers
aflees, dan zet ik me achter de piano - sluit de ogen - speel
'De steen' - en hoor op de achtergrond een koor van zoveel
poëtische zielen in Vlaanderen. Doen!
De steen
Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde.
Het water gaat er anders dan voorheen.
De stroom van een rivier hou je niet tegen.
Het water vindt altijd een weg omheen.
Misschien eens, gevuld door sneeuw en regen,
neemt de rivier mijn kiezel met zich mee.
Om hem dan glad en rond gesleten
te laten rusten in de luwte van de zee.
Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde.
Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten.
Ik leverde bewijs van mijn bestaan.
Omdat door het verleggen van die steen
het water nooit dezelfde weg zal gaan.
Was het fijn? Zing dan nog maar eens,
een fijne week gewenst en ...
groeten in vriendschap - -denook - -
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
Simpel een mijmering, meer niet. Maar 'k wou het toch delen. En je een heel fijne zon-dag wensen.
Gewoon een avondlijke mijmering
Ik adem onder loverdaken
een herfst die nu niet ver meer is
de ziel laat rust heel zachtjes luiden
en jaar na jaar verwijdert zich mijn strijd
’k Drijf weg - waar niets mij nog kan raken
op ’t mos verdampt het laatste restje tijd
de besjes smelten vaal als winterbruiden
mijn herfst staat voor mij al bereid
Hoe oud en moe lijken de bladeren
waar Phoebus reeds zijn wintersluier legt
als zeegetijden draaien laatste jaren
in ‘t altijd komen gaan dat blijft.
sunset 12-08-2007
Met oprecht warme vriendschappelijke groeten, sunset
http://sunset.deds.nl
Gewoon een avondlijke mijmering
Ik adem onder loverdaken
een herfst die nu niet ver meer is
de ziel laat rust heel zachtjes luiden
en jaar na jaar verwijdert zich mijn strijd
’k Drijf weg - waar niets mij nog kan raken
op ’t mos verdampt het laatste restje tijd
de besjes smelten vaal als winterbruiden
mijn herfst staat voor mij al bereid
Hoe oud en moe lijken de bladeren
waar Phoebus reeds zijn wintersluier legt
als zeegetijden draaien laatste jaren
in ‘t altijd komen gaan dat blijft.
sunset 12-08-2007
Met oprecht warme vriendschappelijke groeten, sunset
http://sunset.deds.nl
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Beste denook,
Waarschijnlijk zijn jullie al weg maar
mijn ppt was nog niet klaar
Enfin, dan zal het een verwelkomings-
attentie zijn
Wij wensen jullie een heel ontspannend
verlof in de mooie "Gaume"......
Daar ben ik dikwijls geweest in mijn
leven..... voor mij, de mooiste streek
van ons land want je moet niet ver
rijden om je in " de Provence" te voelen
En, als wij nog leven
met Alter er naartoe !
Lieve groetjes in vrede en vriendschap van
Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN

ZALIGE EN GEZEGENDE HOOGDAG DENOOK!
MOCHT HET JE GOED GAAN IN VREDE EN VRIENDSCHAP.
Lieve 15-oogst groeten
johanamaria
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
denook - Lid geworden op: 20 aug 2006, 13:25
- Locatie: Vlaams-Brabant
... 287 zangers later ...
Sedert gisteren zijn we terug van een weekje verlof in TORGNY:
een 'must' voor iedereen die beseft dat er (ook) in België mooie
plaatsjes zijn.
Torgny is enig mooi, met 'enig' in mijn ogen in de betekenis van
'er is er geen ander'.
We logeerden er in een heel oude hoeve, generaties lang eigendom
van dezelfde familie, met o.a. vijf burgemeesters op rij.
Twee jaar geleden werd het gekocht door een Vlaams echtpaar, die
samen titels kunnen voorleggen als schrijvers, jurist, pedagoog,
schilder, ...
Ze werkten en bewerkten de boerdeij tot een 'chambres d' hötes'
(- schrijf ik het juist bosrankje?-). dat sedert april dit jaar is geopend.
We sliepen er in een deel van de grote stal; de voedertrog liep er nog
dwars doorheen; zij het fraai beschilderd. Hoe langer je er verbleef
hoe mooier en uniek het allemaal werd: ruimte zat, doch geen T.V.,
geen radio, geen krant, geen pc, ... en dat een week lang.
Daar de eigenaars van nu ook schrijvers zijn (- ze zijn o.a. dé drijfveer
achter 'Zuiderzinnen' in Antwerpen -), kwamen er al vele vrienden-
schrijvers op verlof.
Toen bleek dat mijn kamer voordien bewoond werd door Bernard De
Wulf, mijn geliefde columnist in De Morgen, zou ik vast gaan zweven,
mocht ik een 16-jarige puber zijn geweest.
Wel jammer dat uvi dit allemaal niet meer leest.
Andere schrijvers en kunstenaars die de voorbije weken de 'oase'
bevolkten (-sommigen in groep als vriendenclub-) waren onder andere
de dichters Rob Schouten en Zwaegerman, Els Dottermans, M Van Tilt,
Benno Barnard, Antje De Boeck, Katrijn Verbeke, Axel Daeseleer, Dirk
Draulans, Löw, ...
Wat deden wij er dan wel?
Ik volgde er een schrijverscursus. Niet lachen aub!
Mijn poëzie (-die er zelfs nog niet is-) en mijn proza moeten beter wor-
-den, vind ik zelf.
Twee specialisten + de heer des huizes leidden ons verder (- we waren
met vijf cursisten-) in allerlei schrijftechnieken en oefeningen.
Later meer hierover, met details en een eerste werkje.
Nu ga ik eerst de andere topics doornemen en kijken wat ik zoal gemist
heb de voorbije acht dagen.
groeten in vriendschap - -denook- -
Sedert gisteren zijn we terug van een weekje verlof in TORGNY:
een 'must' voor iedereen die beseft dat er (ook) in België mooie
plaatsjes zijn.
Torgny is enig mooi, met 'enig' in mijn ogen in de betekenis van
'er is er geen ander'.
We logeerden er in een heel oude hoeve, generaties lang eigendom
van dezelfde familie, met o.a. vijf burgemeesters op rij.
Twee jaar geleden werd het gekocht door een Vlaams echtpaar, die
samen titels kunnen voorleggen als schrijvers, jurist, pedagoog,
schilder, ...
Ze werkten en bewerkten de boerdeij tot een 'chambres d' hötes'
(- schrijf ik het juist bosrankje?-). dat sedert april dit jaar is geopend.
We sliepen er in een deel van de grote stal; de voedertrog liep er nog
dwars doorheen; zij het fraai beschilderd. Hoe langer je er verbleef
hoe mooier en uniek het allemaal werd: ruimte zat, doch geen T.V.,
geen radio, geen krant, geen pc, ... en dat een week lang.
Daar de eigenaars van nu ook schrijvers zijn (- ze zijn o.a. dé drijfveer
achter 'Zuiderzinnen' in Antwerpen -), kwamen er al vele vrienden-
schrijvers op verlof.
Toen bleek dat mijn kamer voordien bewoond werd door Bernard De
Wulf, mijn geliefde columnist in De Morgen, zou ik vast gaan zweven,
mocht ik een 16-jarige puber zijn geweest.
Wel jammer dat uvi dit allemaal niet meer leest.
Andere schrijvers en kunstenaars die de voorbije weken de 'oase'
bevolkten (-sommigen in groep als vriendenclub-) waren onder andere
de dichters Rob Schouten en Zwaegerman, Els Dottermans, M Van Tilt,
Benno Barnard, Antje De Boeck, Katrijn Verbeke, Axel Daeseleer, Dirk
Draulans, Löw, ...
Wat deden wij er dan wel?
Ik volgde er een schrijverscursus. Niet lachen aub!
Mijn poëzie (-die er zelfs nog niet is-) en mijn proza moeten beter wor-
-den, vind ik zelf.
Twee specialisten + de heer des huizes leidden ons verder (- we waren
met vijf cursisten-) in allerlei schrijftechnieken en oefeningen.
Later meer hierover, met details en een eerste werkje.
Nu ga ik eerst de andere topics doornemen en kijken wat ik zoal gemist
heb de voorbije acht dagen.
groeten in vriendschap - -denook- -
Laatst gewijzigd door denook op 20 aug 2007, 21:56, 1 keer totaal gewijzigd.
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
Heel erg blij,
"vreselijk blij" dat je terug bent denook!!!
En van dat "zweven " gesproken...
dat kan ik best geloven,
dat gebeurt he in de romantische wereld van de POËZIE !?
Kijk er naar uit je verder te lezen.
Goed dat je hier terug bent.
Kom af en toe nog wel eens kijken...
Liefs
johanamaria
"vreselijk blij" dat je terug bent denook!!!
En van dat "zweven " gesproken...
dat kan ik best geloven,
dat gebeurt he in de romantische wereld van de POËZIE !?
Kijk er naar uit je verder te lezen.
Goed dat je hier terug bent.
Kom af en toe nog wel eens kijken...
Liefs
johanamaria
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
hilde m - Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
- Locatie: puurs 2870
Dag denook,
las de verwoording van je mooie vakantie in onze Ardennen.
Het is je daar heel goed bevallen. Dat kan ook niet anders zoals je het beschrijft.
Maar ach, arme ik, een cursus om beter te leren schrijven - en ik kwam nu al niet eens aan je voeten...
Liefs Hilde m.
las de verwoording van je mooie vakantie in onze Ardennen.
Het is je daar heel goed bevallen. Dat kan ook niet anders zoals je het beschrijft.
Maar ach, arme ik, een cursus om beter te leren schrijven - en ik kwam nu al niet eens aan je voeten...
Liefs Hilde m.
zeg niet het glas is halfleeg, zeg het is nog halfvol.
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Beste denook,
Blij je terug te zien naar een, zo te lezen, geslaagde week !
Ik kende "de steen" van Bram Vermeulen niet maar Alter heeft
het liedje voor mij gezongen en 'k heb het ondertussen op Limewire
music gevonden dus....... wij zijn klaar om mee te neuriën
En als ik twijfel voor de woorden, ga ik terug kijken naar de
illustraties van Alter op je topic. Het was zijn verwelkomings-
presentje voor jou.
Lieve groetjes in vrede en vriendschap
van Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
denook - Lid geworden op: 20 aug 2006, 13:25
- Locatie: Vlaams-Brabant
... precies 24 uur en 81 lezers later ...
dank aan piepje, sunset, bosrankje, Johana-Maria,
Alter en hilde m voor hun teksten + mooie foto's
tijdens mijn weekje verlof
dank aan ferry, Johana-Maria en Hilde voor hun
reactie gisteren
Vandaag stel ik even mijn medecursisten voor.
1) De Hollandse Tania: heeft geen schrijversambitie doch
kan aardig wat indringende dialogen schrijven en ze ook
mooi debiteren op het vrij podium.
2) Koen, een theaterfreak. Speelt en regisseert en wil
nu zelf een theaterstuk schrijven.
Als je ooit het toneelstuk 'Mijn naam is Lisa' op de affiche
ziet; ga dan gerust kijken. Ik ken het verhaal en hij las
enkele fragmenten voor. Sterk. Het stuk is wel nog niet
voltooid.
3) Guy, schrijft aan een boek 'Vergif me'. Hij schrijft,
schrapt, herschrijft, herschrapt enz. Het gaat zeer traag
vooruit. Wat er definitief staat is wel 'af'. Prent de titel
in je hoofd - je weet maar nooit of het af geraakt.
4) Fred, de sympathiekste Nederlander die ik ooit ont-
moette, Belgen meegerekend. Hij is een industrieel met
een ongebreidelde passie voor de schaaksport. Hij bezit
duizende schaakboeken, volgt live en intens vele tornooien
en sponsorde zelf een groot tornooi. Dit laatste deed hij
o.a. om zelf in het hotel waar alleen de grootmeesters
verbleven, als enige niet-speler een kamer te krijgen.
Hij schrijft een boek, uiteraard over de schaakwereld. Het
moet een roman worden, toegankelijk voor schaakleken en
is op zoek naar een rode draad om de vele stukjes die hij
al heeft tot een mooi geheel te structureren.
5) denook, een niet-schrijver, die enorm heeft genoten van
deze fijne week. Zijn medecursisten ervaarden hem niet
als minderwaardig, wat hem een beetje deed uitstijgen
boven zichzelf. Alhoewel iedereen vrij was om de opdrachten
uit te voeren en sommigen al eens een opdracht niet uitvoerden,
deed denook plichtbewust, als een goede leerling, al wat hem
gevraagd werd.
... wordt vervolgd ...
groeten in vriendschap - -denook- -
dank aan piepje, sunset, bosrankje, Johana-Maria,
Alter en hilde m voor hun teksten + mooie foto's
tijdens mijn weekje verlof
dank aan ferry, Johana-Maria en Hilde voor hun
reactie gisteren
Vandaag stel ik even mijn medecursisten voor.
1) De Hollandse Tania: heeft geen schrijversambitie doch
kan aardig wat indringende dialogen schrijven en ze ook
mooi debiteren op het vrij podium.
2) Koen, een theaterfreak. Speelt en regisseert en wil
nu zelf een theaterstuk schrijven.
Als je ooit het toneelstuk 'Mijn naam is Lisa' op de affiche
ziet; ga dan gerust kijken. Ik ken het verhaal en hij las
enkele fragmenten voor. Sterk. Het stuk is wel nog niet
voltooid.
3) Guy, schrijft aan een boek 'Vergif me'. Hij schrijft,
schrapt, herschrijft, herschrapt enz. Het gaat zeer traag
vooruit. Wat er definitief staat is wel 'af'. Prent de titel
in je hoofd - je weet maar nooit of het af geraakt.
4) Fred, de sympathiekste Nederlander die ik ooit ont-
moette, Belgen meegerekend. Hij is een industrieel met
een ongebreidelde passie voor de schaaksport. Hij bezit
duizende schaakboeken, volgt live en intens vele tornooien
en sponsorde zelf een groot tornooi. Dit laatste deed hij
o.a. om zelf in het hotel waar alleen de grootmeesters
verbleven, als enige niet-speler een kamer te krijgen.
Hij schrijft een boek, uiteraard over de schaakwereld. Het
moet een roman worden, toegankelijk voor schaakleken en
is op zoek naar een rode draad om de vele stukjes die hij
al heeft tot een mooi geheel te structureren.
5) denook, een niet-schrijver, die enorm heeft genoten van
deze fijne week. Zijn medecursisten ervaarden hem niet
als minderwaardig, wat hem een beetje deed uitstijgen
boven zichzelf. Alhoewel iedereen vrij was om de opdrachten
uit te voeren en sommigen al eens een opdracht niet uitvoerden,
deed denook plichtbewust, als een goede leerling, al wat hem
gevraagd werd.
... wordt vervolgd ...
groeten in vriendschap - -denook- -
