Samen dichten, samen schrijven...

[zuske]

Zie ginds komt de stoomboot Klikje



Hoop dat de Sint hier ook nog geraakt
tis mo me zo'n pjeed é



zuske xxx

[Robol]

Een gedichtje dat ik schreef...lang geleden...



Robbe

[ria]

Vandaag kwam de Sint hier op bezoek
een beetje vroeg,
maar die Goede Man
heeft het toch zo druk
en hij kan niet overal tegelijk zijn.

Dus...vandaag kwam hij
om onze jongste kleinkinderen
Warre en Matty
zijn geschenkjes te brengen.
Warre 8 jaar, kon reeds zeer goed
de brief lezen die Sint Niklaas
in zijn mooiste handschrift geschreven had.

En Matty, 4 jaar was erg blij
met haar prinses-popje,
want zij zelf is ook
een lieve, blonde prinses.

Voor de grote kinderen was er
ook lekker fruit uit Spanje
en een beetje snoep
mocht toch niet ontbreken.

Grote zus Babs, die vanavond terug
naar haar kot moest vertrekken
kreeg van de Sint,
veel goede moed toegewenst.

Want zo'n eerste jaar van huis,
brengt toch wel wat spanning
en ook heimwee mee.

Er was genoeg speelgoed
zodat ook de grotere broers,
Bram en Stef, samen met Warre
auto's konden monteren en
leuker nog, demonteren.

Tinne was vandaag wat stiller
dan gewoonlijk.
Ze had heimwee naar haar nichtje
Marieke, voor wie ze
een echte grote zus was,
toen zij hier samen verbleven.

Marieke en Jan, kregen vandaag in Mali,
eveneens de Sint en Piet op bezoek.
Maar onze verrekijker was net niet lang genoeg,
om de blinkende oogjes te zien van Marieke
en de kreetjes te horen van kleine Jan.

Toch bedankt Lieve Sint,
voor al die efforts die U doet
om waar ook ter wereld kinderoogjes
te doen blinken.

Toch zijn er nog altijd handjes
die leeg blijven.
Zouden wij de Sint niet kunnen helpen
om nog meer kindjes
gelukkig en vooral gezond
te helpen maken.

Met dit verlangen en deze droom,
gaat de assistent van de Sint
naar bed,
om morgen uitgerust,
aan een nieuwe taak te beginnen.

Dag vrienden allemaal,
ria





foto's geplukt uit Martine's dagboek, met dank Martine en een spoedig en volledig herstel.
http://dagboekuitafrika.blogspot.com/

[Bosrankje]

Inderdaad Ria,

onze kleinkinderen krijgen speelgoed en snoepjes, en overal
in de wereld (en soms heel dicht bij ons nog) sterven kinderen
omdat ze geen eten krijgen, geen medicijnen en soms ook geen
aandacht of liefde........

Gelukkig zijn er veel mensen die, in de mate van hun mogelijk-
heden, helpen in ons land en in alle continenten !

Goede avond, lieve vrienden en zoals Sonia Barends zei :
"Welterusten en morgen gezond weer op......"

Lieve groetjes in vrede en vriendschap van Alter en Rankje

[tinneke 58]

Ik hoor de sint


Shtttt,

stilletjes zijn,
niet luid praten nu
Ik weet het zeker
Hij moet daar zijn …
Ik heb het nét kunnen horen
Maar ik blijf nog eventjes in bedje liggen,
ik mag de Sint niet storen

Ongeduldig woel ik links en rechts
Zou ik…
nee,
ik mag dat nog niet doen
Maar
zou ik toch niet even kijken,
even piepen achter de deur
Daar zette ik gisteren mijn schoen
Helemaal tot aan de rand gevuld
met lekkers voor de Sint
Een wortel voor het paard
En voor Piet gaf papa nog een pint

Ik kan niet langer wachten
Ik spring uit bed
Loop de richting
waar ik m’n schoentje heb gezet
En ja,
het is gebeurd!
Mijn schoen is leeg,
het is vast Piet geweest
want op de vloer naast mijn schoen
is een dikke zwarte veeg

Ik kan mijn oogjes niet geloven
De Sint heeft goed onthouden
wat ik zo graag wou om mee te spelen
En zoveel snoep,
dat zal ik vast en zeker delen
Ik roep luidkeels
“ dank u wel”
En beloof voorwaar
dat ik braaf zal zijn
Toch zeker tegen het einde
van het volgende jaar…



Tinneke

[Robol]

Zwarte Piet

Vermoedelijk deed Piet aan het begin van de 19e eeuw zijn intrede in de folklore van de Lage Landen. Voor die tijd opereerde Sinterklaas alleen, of werd hij begeleid door de duivel. Tussen een duivel en een Moor bestond in het bewustzijn van destijdse Europeanen weinig verschil. Een duivel als knecht van Sinterklaas is nog duidelijk te zien in de Oostenrijkse Sinterklaastradities. Hier wordt Sinterklaas begeleid door een Krampus of een Percht die behoorlijk angstaanjagende duivelse uiterlijkheden hebben. Volgens een andere theorie was Piet oorspronkelijk een Italiaanse schoorsteenveger. Het meest vriendelijke verhaal is wellicht dat Sinterklaas op een markt eens een zwart slavenjongetje vrijkocht, genaamd Petrus. Uit dankbaarheid bleef de jongen de Sint nabij. De naam Petrus verbasterde vervolgens tot Piet.

Naarmate de traditie dat de Sint afkomstig zou zijn uit het voormalige Morenland Spanje, populairder werd, evolueerde de knecht van de goedheiligman tot een Moor. Tot ver in de tweede helft van de 20e eeuw was Piet, in lijn met ingesleten koloniale tradities, een niet zo slimme helper die zich van een brabbeltaaltje bediende. Toen immigratie vanuit de voormalige koloniën ervoor zorgde dat Europeanen beter vertrouwd raakten met Afrikanen, ontwikkelde Piet zich tot een respectabele assistent van een vaak verstrooide Sinterklaas.

Een andere verandering die Zwarte Piet doormaakte was dat hij door de jaren heen steeds minder als kinderschrik ging fungeren. In de 19e eeuw werd van Zwarte Piet vaak verteld dat hij voor Sinterklaas keek wat de kinderen deden (Alles ziet die slimme Piet/ zich vergissen kan hij niet). Was je stout, dan liep je het risico dat je in de zak werd meegenomen naar Spanje, alwaar je je een jaar voor de Sint moest uitsloven. Tegenwoordig wordt dit als pedagogisch onverantwoord gezien. De zwarte kleur wordt dan ook vaak vervangen door een meer vriendelijke, bruine kleur.


Bron: Wikipedia

[bo'ke]

Sinterklaas een handje geven
en een poosje bij hem staan
en een liedje voor hem zingen
ik heb het allemaal gedaan.
Maar op zijn wang een dikke zoen
nee, dat durf ik niet te doen
ook al zegt hij tegen mij:
'Je krijgt een pakje in je schoen.'
Al dat lange witte haar
voelt zo raar.

Zwarte piet een handje geven
en mijn mooiste tekening
en vertellen dat ik 's avonds
ook voor hem een liedje zing
en een zoen voor zwarte piet?
Ja hoor, want die kriebelt niet!

[Bosrankje]

Een heel bijzondere Sinterklaas......

Waar zijn mama en papa ?
Nooit laten ze mij zolang alleen....
En zeker niet met mensen die ik niet ken !
Ik heb nog zoveel te doen.....
Want morgen is het Sinterklaas.

Ik moet nog mijn blauwe laarsjes of misschien
de rode, aan de schouw plaatsen naast het
mandje voor het paard van de Sint.......

Wortelen liggen in de ijskast en ik moet nog een
appel en suikerklontjes meenemen om in het
korfje te leggen.

Waarom zijn ze niet daar ?
Nooit blijven ze zolang weg......

Mijn tekening ligt opgerold in een schuifje....
Ik heb die aan oma laten zien en ze vond het
prachtig !......alles wat ik maak is mooi voor haar
want ze houdt van mij en ziet dan de kleuren
buiten de lijnen niet en ook niet de chocolade-
vlekjes die de baard van Sinterklaas ontsieren !

Maar waar blijven mijn ouders toch .....?

Straks kwam een jonge vrouw binnen en vroeg mij
of ik honger of dorst had.
Natuurlijk zou ik iets willen eten of drinken maar ik
wil naar huis, naar papa en mama.........
Waarom antwoorden ze niet als ik vraag waar ze zijn ?
Sandra is weg ondertussen. Zij moest naar huis want
het werd donker. Als ze zo laat terug komen, gaat papa
ze altijd terugbrengen met de auto......

Mama zal zeker pepernoten meebrengen want zij gingen
naar Zeeland om een zieke tante te gaan bezoeken en
dan koopt ze altijd die "winterkoekjes" want papa en ik
lusten die zo ! Ze zijn hard, krokant en smaken naar
peperkoek en nog naar iets anders.... dat doet me denken
aan de tuin in de zomer, als bijen en vlinders rond die
mooie bloemen, waarvan ik de naam altijd vergeet, vliegen
en fladderen.......

En papa zal straks binnenkomen, met een "verrassing"
achter zijn rug verstopt en een brede lieve glimlach op
zijn gezicht......en ik zal doen alsof ik niets vermoed als
hij zal vragen : "weet je wat ik voor jou mee heb gebracht ?"
en ik zal antwoorden : "neen, papa, wat is het ?"
Hij zal mij dan lachend op zijn schoot nemen en mij de
boeken laten zien ! Zullen er sprookjes of legendes zijn
of een natuurencyclopedie met prachtige foto's over dieren
en bloemen.....?

Ik kan bijna niet meer wachten...... Waar blijven ze toch ?
Ik wil niet meer wachten, ik wil ze zien....... nu !

Ik ga tot aan de deur en op de tip van mijn voeten, kijk ik
in de gang...... veel mensen maar van mijn ouders, geen
spoor ! Wat betekent dat ?

Als ze straks terugkomen, zullen wij samen vlug nog iets eten
en dan nog even babbelen over morgen, in 't groot bed' .......
Maar ook niet vergeten mijn laarsjes voor de schouw te plaatsen
en het mandje voor het paard van de Sint te vullen...

In feite is mijn verlanglijstje nogal kort ! Buiten een hondje, wil ik
niets. Ik hoop dat Sinterklaas er nog eentje voor mij heeft want
mijn moeder zei dat veel kindjes een dier vroegen dus.......

Maar waar blijven ze toch ?......

Wij hadden het er gisteren nog over ! Ik heb graag grote honden en
duitse schepers vind ik de mooiste.....ze lijken op wolven......en
ik ben niet bang hoor, 'k ben Roodkapje niet !
Misschien zijn ze Sinterklaas tegen gekomen en daarom duurt
het zo lang tot ze terugkomen ......en wie weet...... ze brengen
mijn puppie mee !

De vriendelijke jonge vrouw komt nog eens binnen en ze heeft
warme chocolademelk bij en zachte wafels en zelfs....... een
biggetje in marsepein ! Ze geeft mij ook kleurpotloden en een
tekenblokje en zegt me dat ik nog even geduld moet hebben...
Waarom kijkt ze zo raar naar mij ?...... waarom spreekt ze zo
zacht.......?

Hmmmm..... de wafels smelten in mijn mond en ik moet nog
even wachten om te drinken, want de beker is zo heet dat ik
mijn handen bijna verbrand........ik had werkelijk honger en dorst
maar besefte het niet....... ik wou op mijn ouders wachten.....

Maar waar blijven ze toch in Godsnaam ?

Ik probeer een jonge schepershond te tekenen maar dat kan ik
nog niet zo goed...... het lijkt meer op een schaapje en ik krijg
een slappe lach die in tranen eindigt want mijn angst is plots
zo intens........mijn ouders komen niet meer terug !
Waarom denk ik ineens zoiets ? Natuurlijk komen mijn ouders
terug..... ze laten mij niet alleen ! Wij zijn toch "een trio" 't kan
gewoon niet !

Ik hoor een bekende stem....... de deur gaat open en mijn oma
is daar ! Wat ben ik blij ! We rennen naar elkaar en ik voel mij
direct zo goed in haar armen die mij zo lief omringen......
Ik voel als een lichte regen op mijn gezicht en heel verbaasd
kijk ik naar omhoog, naar haar ogen en wat ik erin lees laat mij
ineens heel koud worden......
"Ma petite chérie" fluistert ze zacht tegen mijn oor en drukt mij
tegen haar met zoveel kracht dat ik bijna geen adem meer krijg !

"Wanneer komen ze terug ?" vraag ik in een bange zucht ! Maar ik
wil haar antwoord al niet meer horen.... ik weet hoe het zal luiden!
Ineens is alles duidelijk........

Ik zou willen roepen, wegrennen, op alles slaan...... dingen vernie-
tigen...... maar ik blijf verlamd in mijn angst, mijn verdriet......mijn
twijfels.

Mijn oma zwijgt maar pakt mij in haar armen en zo gaan wij
naar buiten....... alles lijkt me nu een droom te zijn of beter een
soort nachtmerrie......Ik zie de meevoelende blikken maar het
doet me niets..... ik heb koud, ben misselijk, bibber zonder het
te kunnen stoppen en zou liever terstond verdwijnen, gewoon
niet meer bestaan om dat verdriet en die pijn niet meer te voelen !

De auto van mijn grootmoeder staat voor de deur en ze legt me
op de achterbank met een geplooide regenjas als hoofdkussen....
Ik besef niet hoelang wij rijden....... maar als wij bij haar huis
aankomen wordt ik ineens bewust en wakker !

Ze draagt mij naar binnen tot in de living en gaat even met mij zitten,
precies of ze mij niet kan loslaten..... ze heeft mij even nodig als ik
haar nu.......en ik zie hoe ze zich beheerst om niet te huilen.
Wij proberen elkaar te troosten, vol verdriet en wanhoop en ik weet
niet hoe ik nu ga leven......

Ineens hoor ik een onbekende geluid en probeer het te situeren.....
Voor dat ik iets kan doen, word ik omvergeduwd door een levende
peluche die mijn tranen weglikt...........

Wat ik het meest verlangde, krijg ik onverwachts de nacht voor
Sinterklaas...... een Sinterklaas die ik nooit zal vergeten want de
twee mensen waarvan ik het meest hield zal ik nooit meer terug
zien.......

En nu, op het eind van mijn leven heb ik beseft dat men
gelukkig moet zijn met wat men heeft en naar niets moet verlangen...
dat weet ik al lang maar nu voel ik het echt.....

Waarom heb ik dit geschreven, heel onverwachts, midden in de
nacht, een beetje voor Sinterklaas ?....... Het is helemaal fictief
en toch beleef ik het alsof het mij gebeurde.....

Bosrankje

Ps. Niet helemaal fictief (alleen de dood van mijn ouders) de rest is
wel gebaseerd op echt gebeurde dingen dat besef ik pas nu bij het herlezen.

[gustilpe]

Heel graag zou ik zoals andere oma's mijn kleinkinderen verwennen met Sinterklaas.
Toen twaalf jaar geleden het sinterklaasfeest aanbrak voor mijn oudste kleinkind Stijn, kocht ik zoals elke oma ook zijn geschenkje. Mijn dochter was er niet blij mee en verbood mij volgend jaar hetzelfde te doen. Sinterklaas komt thuis, zei ze, en dat is genoeg, mama doe dat nooit meer. Nochtans is het niet zo dat hun kinderen thuis overladen worden met speelgoed, maar zij houden er een sobere levensstijl op na en dat moet ik respecteren. Ze hebben geen tv, geen play-station, wel een grote tuin (een stukje bos eigenlijk)met een Lappentent en een blokhut. De kinderen kunnen er ravotten en kampen bouwen
Zijzelf, (mijn dochter en schoonzoon dus) en hun drie kinderen hebben groot respect voor de natuur, elke eerste zaterdag werken ze met zijn allen als vrijwilligers aan het onderhoud van een bos.
Elk jaar trekken ze tijdens de grote vakantie een maand door het Hoge Noorden om te genieten van de natuur en de stilte, elkeen draagt zijn steentje bij om er een aangename reis van te maken, maar in soberheid, zo helpt Stijn voor de maaltijden zorgen door te vissen, forellen, makrelen, regenboogforellen enz., dan, de vissen schoongemaakt, gebraden en wat is heerlijker dan te eten van de zelfgevangen vis.
Anke en Wout verzamelen geweien van rendieren voor hun Lappentent.
Op dia's of foto's zien we achteraf hun tentje eenzaam en alleen bij een of ander bergrivier, één met de natuur, de kinderen liggen op hun buik glashelder water te drinken uit de rivier, nog nooit werden ze er ziek van.
Op elke oudervergadering wijzen leerkrachten op het feit dat de kinderen zoveel weten, mijn dochter zegt dan altijd vol trots: mama en zonder televisie hé, zij en haar man maken veel tijd vrij voor de kinderen.
Door deze wijze van leven heeft mijn dochter wel een precedent geschapen voor de andere kleinkinderen.
Ook voor hen kan ik geen sinterklaasgeschenken kopen, ik wil voor elk kind en kleinkind hetzelfde.
Toen ik twee jaar geleden mijn zoon en schoondochter inlichtte over dit feit, toen werd daar Lars geboren, waren ze onmiddellijk akkoord.
Gisteren bezochten we een andere zoon en schoondochter waar dit jaar Gust zijn eerste sinterklaas zal meemaken, en weer moest ik het precedent uitleggen.
Mijn schoondochter zei me onmiddellijk dat ik het geld beter kon schenken aan "het project voor arbeidende kinderen in Peru" waar ik mij voor inzet.
Elk jaar heb ik wel een beetje spijt dat wij de kleinkinderen niet kunnen verwennen op sinterklaas, we vieren wel hun verjaardag met geschenkjes en bij de kerstboom ligt voor ieder een pakje.
Ze komen dolgraag bij oma en opa, ze houden van ons, we krijgen er veel vriendschap en liefde van, daarvoor zijn we heel dankbaar!
Ik ben een gelukkige trotse ouder en oma.

Dit is geen waardeoordeel en laat alle kinderen maar genieten van hun sinterklaasgeschenken thuis of bij oma en opa.

[Bosrankje]

Door de opmerking van Spooky bij Rapke, hebben we weer
aan één van de grappigste sketches van Toon Hermans terug
gedacht.

In "Snieklaas" verhaalde hij over het bezoek van Sinterklaas
in zijn jeugd en het feit dat er door de armoede niet veel te
rapen viel. Tot treurens toe herhaalde hij : "Ik moet die man
niet..." Enkele fragmenten uit "Snieklaas" kunnen dit illustreren
en zijn onmiddellijk ook een schitterend voorbeeld van de lichte
humor die Toon bracht (hij had immers een hekel aan geëngageerd
cabaret en wilde enkel de mensen verstrooien) :

...Hij had een sprei om. Ik kende die sprei...die kwam uit de
voorkamer. Je kon nog precies zien waar de asbak had gestaan...
En hij had een mijter op... en een stuk of acht neuten (jenevers).
"Ik kom uit Spanje", zegt die gek. Met MIJN sprei om, komt HIJ
uit Spanje. ... Uit de kroeg kwam die...
En Pietermanknecht dan... maar dat was Pietermanknecht niet,
het was tante Jo, want die had een paar dingen, die heb ik nog
NOOIT bij Pietermanknecht gezien...
En gooi dan wat lekkers in één of andere hoek. In plaats van dat
hij zegt in welke hoek dat hij het gooit, kun je een beetje lopen
zoeken waar het spul ligt...
Nee, ik moet die man niet...

Toon Hermans.

Om de hele sketch van Snieklaas met klank en beeld van
Toon Hermans te bekijken, gewoon surfen naar Google-
Toon Hermans startkabel nl.

[Robol]

Rankje en andere liefhebbers, ik heb een "klikje" bij Rapke gezet !

[Robol]

Het wapenschild van de stad Sint-Niklaas.



Ik vraag me af welk het oudst bekende Sinterklaasliedje is...

In ieder geval dit zongen onze ouders al:


Hoor de wind waait door de bomen

Hoor de wind waait door de bomen.
Hier in huis zelfs waait de wind.
Zou de goede Sint nog komen,
nu hij 't weer zo lelijk vindt.
Nu hij 't weer zo lelijk vindt.
Ja, hij rijdt in donk're nachten
op zijn paardje, oh zo snel.
Als hij wist hoezeer wij wachten,
ja gewis, dan kwam hij wel.
Ja gewis, dan kwam hij wel!

groetjes

Robbe

[ferry]

Ik ken " Snieklaas " van Toon Hermans van buiten ( vind dat heel realistisch )
Ik vond hier iets dat ik wel een beetje grappig vind

In het leven van een man zijn er 4 belangrijke perioden

- wanneer hij in Sinterklaas gelooft
-wanneer hij niet meer in Sint Niklaas gelooft
-wanneer hij Sinterklaas is
-en wanneer hij meer en meer op Sinterklaas begint te lijken !!!!
Fernanda

[Bosrankje]

Robbe,

'k ben even bij Google gaan kijken en zoals gewoonlijk,heb ik weer veel
bijgeleerd.

Tegenwoordig zijn de Sinterklaasliedjes echte kinderliederen, maar in vroeger tijden werd zijn lof ook in de kerk bezongen (vooral in de 18e eeuw)

Sequensen
Dit was een lange melodie die in kleine fragmenten is opgedeeld. Elk fragment moet tweemaal gezongen worden, elke keer met een andere tekst. Dit was een zeer populaire manier van zingen. Tijdens het concilie van Trente (1545-1563) werd dit afgeschaft.

De grote, geliefde en internationale Sint-Nicolaassequens (de Congaudentes exsultemus) komt zeer waarschijnlijk uit Frankrijk of Italië, er zijn 91 bronnen bekend waarvan de oudste dateert uit de 11e eeuw. Enkele citaten:

Congaudentes exsultemus (Laat ons vol blijdschap juichen)
(met samenklinkende stemmen)

Ad beati Nicolai (Op het jaarlijkse feest van de)
festiva sollemnia (gelukzalige Nicolaas)

Hymne
Een Hymne is een korte melodie voor verschillende coupletten. Veel componisten hebben er meerstemmige bewerkingen van gemaakt. Een deel van de populairste hymnen is “”Nicolai solemnia”:

Nicolai Solemnia (Laat op het feest van Nicolaas)
Sua prece familia (zijn familie (van gelovigen) in gebed)

Decantet in cclesia (zingen in de Kerk)
Cum cantico letitiae (met een lied van blijdschap)

Volksliederen
In de 12e eeuw ontstonden als liederen die in de volkstaal werden gezongen, maar nog steeds waren dit geen echte kinderliedjes. De meeste van deze liederen hadden betrekking op de legendes als die van de studenten of kinderen in het pekelvat, en Sinterklaas als Hylickmaecker (huwelijksmakelaar). Een dankbaar onderwerp voor liederen.

Kinderbisschop
In de 13e eeuw (tot in de 18e eeuw) had men de gewoonte om op de avond van 5 december een schooljongen tot bisschop te kiezen. Hij kreeg een mijter en mocht de dag later zelf de kerkelijke dienst leiden. Twee andere kinderen werden tot zijn hulpbisschoppen gekozen, zij waren met hun drieën tot 28 december (de feestdag van de Onnoozle Kinderen) te gast bij kerkelijke waardigheidsbekleders. Naast voedsel, drinken en nieuwe schoenen kregen zij geschenken en een vrije dag.

De verwijzing van “Sinterklaas goed heilig man, trek je beste tabbard an” en Sinterklaasje bisschop, ze je hoge muts op”, zou naar deze traditie kunnen verwijzen.

Sinterklaas kapoentje
Dit is een lied ontstaan in de 19e eeuw. Het heeft waarschijnlijk te maken met “Klaes Kapoen”, een misdadiger die uiteindelijk zijn leven eindigt op het schavot. Een kapoen, vertaald uit het Frans, betekent een gecastreerd haantje. Het is niet vreemd dat Sinterklaas in deze tijd wordt aangesproken met dit scheldwoord, hij was machtig en ongrijpbaar. Er zijn diverse variaties op het lied geschreven, hier een versie uit 1894:

Sint Niklaas Kapoentje
Leg wat in mijn schoentje
Al wat er niet inne kan
Leg dat dan maar achteraan
Achter het glaasje
’k Dank je, Sint Niklaasje

Sinterklaasje bonne bonne bonne
De tekst van dit lied in 1905 was zoals onderstaand. Inmiddels is de tekst aan huidige tijden aangepast. Bonne in het Frans betekend goed, dus 3x bonne betekend wel erg goed.

Sint Niklaasje, bi-ba-bon (Sinterklaasje bonne bonne bonne)
gooi wat in de regenton (gooi wat in de lege, lege tonne)
gooi wat in de huizen (gooi wat in de huizen)
voor al de ratten en muizen (dat ze grabbelen wij als muizen)
geef wat (Gooi wat in mijn laarsje)
houdt wat (Dank je Sinterklaasje)
een ander jaartje weêr wat


Jan Pieter Heije
J.P. Heije was huisarts en kindervriend. Hij heeft onderstaand, en nog steeds veel bezongen lied, speciaal geschreven voor kinderen die kortademigheid hadden. Hij schreef in 1843 met opzet een lied met lange zinnen, zodat deze patiëntjes diep ademhalen konden oefenen. Wij kennen het lied onder de naam “Zie de maan schijnt door de bomen”, maar Heije noemde het “Sint-Nicolaas”. Hier het 1e couplet:

Zie, de maan schijnt door de boomen,
Makkers! staakt uw wild geraas;
’t Heerlijk avendje is gekomen,
’t Avendje van Sint-Niklaas!
Van verwachting klopt ons hart,
Wie de koek krijgt, wie de gard!

Andere Sinterklaasliedjes
Er zijn kinderliederen die al in het begin van de vorige eeuw worden genoemd. Enkele daarvan zijn:

Hebben jullie het al vernomen (jongens heb je ’t al vernomen)
Hij komt, hij komt die lieve goede sint
O, kom er eens kijken
Hop, hop, hop, paardje in galop
Sint Niklaas is jarig
Daar wordt aan de deur geklopt

Modernere liedjes
Aan het eind van de vorige eeuw en aan het begin van 2000 zijn toch wel wat modernere liedjes uitgebracht. Te denken valt bijvoorbeeld aan de Club van Sinterklaas en aan het liedje van Zwarte Piet met zijn fiets met een lekke band waar een pepernoot in zit. De pieten van de Club van Sinterklaas hebben onder andere de volgende liederen geïntroduceerd:

Ik ben de hoge hoogte Piet, gezongen door Hoge Hoogte Piet
Ik ben verliefd, gezongen door Test Piet
Pieten voor altijd, gezongen door Coole Piet en Test Piet
Zwarte Pieten Blues, gezongen door Muziek Piet
Recht zo die gaat, Wegwijs Piet ...

Interessant, niet waar ?

Ondertussen zijn wij bij Rapke gaan kijken (klikje van You Tube en
ernaast nog meer dan een tiental andere clips van hem.) Goed zo
Robbe ! Mooie herinneringen aan Toon.... wat een groot artiest !

[Bosrankje]

Beste Ferry,

Zou er iets dergelijks bestaan over de vier belangrijke
perioden in het leven van een vrouw ?

Je schrijft ook : " ik ben niet gek op die hele Santaboetiek"

Ieder zijn mening en ik respecteer dat, maar als moeder
en nu grootmoeder, vind ik het wel leuk voor de kinderen !

Het is aan ons om er geen "kitschfeest" van te maken maar dat
telt dan ook voor alle feesten : verjaardagen, moederdag,
vaderdag, Kerst en zelfs recenter voor ons : Halloween !

Het moet een familiale samenkomst zijn vol warmte, liefde,
naar een bijzonder geschenk zoeken (niet altijd het duurste,
integendeel!)

En, wat betreft Toon Hermans, men moet zijn "Snieklaas" nemen
voor wat het is : één van zijn meest gelukte satyres. Want, als vader en
Opa, vond hij zulke feesten best wel leuk hoor !

Lieve groetjes in liefde en vriendschap van Alter en Rankje