Bosrankje's Laar 6

[elisa20]

Rankje, mag ik mij aansluiten bij
je innige en doorvoelde woorden

Dank je
elisa

[Bosrankje]

Bedankt, lieve Elisa, dat je even langskwam ! xx





" De beelden die we vanavond op 't nieuws hebben gezien,
zullen we nooit vergeten. Verdriet, angst, onbegrip, onmacht
en nog zoveel gevoelens die we in de ogen van familieleden,
collega's, vrienden van de slachtoffers in Zwitserland gelezen
hebben, zullen voor altijd in ons geheugen blijven !

We leven met hen mee en hopen dat de gewonden die nog voor
hun leven vechten het zullen halen, en dat de licht gekwetsen vlug
zullen genezen. Maar de verschrikkelijke trauma die ze allemaal
opgelopen hebben zal waarschijnkijk heel moeilijk te verwerken
zijn ! We wensen hen sterkte en moed om verder te leven zonder
te veel angst of verdriet, want echt vergeten zullen ze nooit...
Het zal altijd een vóór en na zijn !

Alter en Rankje"


Toen ik dit vannacht plaatste had ik zojuist iets voor mijn moeder
geschreven en wou het zetten maar als ik mijn verdriet vergeleek
met wat de ouders, grootouders, familie en vrienden van de slachtoffers
aan 't beleven waren, was ik een beetje beschaamd !
Mijn moeder heeft een mooi en lang leven gehad, haar tijd is nu
gekomen en ik moet het aanvaarden !
Maar al die kinderen die zo vroeg moesten gaan in verschrikkelijke
omstandigheden ... !
Het is zeker geen 'troost' voor mij maar het helpt mij wel om mijn
verdriet en gemis te relativeren !

Warme groeten voor iedereen die hier langskomt

Alter en Rankje

[Bosrankje]

Maman,

Je bent aan je laatste reis begonnen,
het maakt je verschrikkelijk bang !
Je bent zwak, moe, uitgeput,
toch blijf je vechten voor je leven !

Het onbekende schrikt je af
je wil blijven bestaan ...
Je houdt je vast, wil niet loslaten,
toch wordt het elke dag moeilijker !

Je hebt vaak, maar wil niet slapen,
want slapen is een beetje sterven ...
Eten gaat niet meer,
drinken is dikwijls verslikken !

Je vraagt mij om hulp
die ik je niet kan geven
Want ik kan niet met je gaan...
niet deze keer !

Wat nu gebeurt is zo beangstigend,
zowel voor jou als voor mij.
Ik voel mij gesplitst, in twee gescheurd,
triest, onmachtig en ô zo moe...

Ik hoop dat je rustig inslaapt,
maar onmiddellijk weiger ik dit gedacht !
Als dat gebeurt, heb ik jou verloren
en dat is zo moeilijk te aanvaarden.

Maar als je mij smeekt met bange ogen,
en ik kan je niet helpen... denk ik weer anders !
Ik moet leren je los te laten, maar ik kan het niet !
Vijftien jaar dat ik het probeer met mijn vader...

Toen was het ook maart , Paaszaterdag.

Bosrankje - Betty

[Janina]

Lieve Rankje,

De gevoelens en het denken...
Wat je hier beschrijft is mij niet vreemd.

Groetjes van Janina

[Robol]

Een moeder laat je nooit los

ook ik ken die pijn
in je hart
zal ze er altijd zijn

sterkte

Robbe

[ferry]

Betty
soms vind ik de juiste woorden niet
maar
mijn denken en mijn hart zijn bij je
Fernanda

[Bosrankje]

Lieve Janina, Robbe en Ferry,


Hoe kunnen soms enkele woorden zoveel troost brengen ...

Ik bedank jullie uit het diepst van mijn hart !

't Is nu heel moeilijk maar het is de eerste keer sinds maanden

(ik zou beter zeggen jaren) dat ik mijn moeder zo rustig zie !

Het maakt mij heel gelukkig maar het duurt niet lang want ik

besef dat ze al heel ver weg is... ze reageert niet meer sinds

vanmorgen, ook niet als wij haar strelen, kussen of iets liefs

in haar oor fluisteren, en dat doet pijn !

Het enige dat mij kan troosten, is de zekerheid dat ze niet

meer bang is en dat ze niet lijdt !

Ik ben zo ontroerd door de liefde waarmee ze verzorgd wordt

in het RVT ! Ook met mij zijn ze allemaal zo lief, zo attent !

Straks, 16 maart 2012 is het de verjaardag van mijn dochter

Muriel ; ze wordt 46 jaar maar we zullen het niet vieren zoals

altijd...en ik vind het heel spijtig voor haar !

Lieve vrienden, nogmaals dank voor jullie hartverwarmend bezoek !

Veel liefs van ons beiden

Alter en Rankje

[gustilpe]

Rankje,

ik kom jouw sterkte toewensen!
Jouw mama is nu rustig en heeft geen pijn
dat jou dat nu een troost mag zijn.

Je kan haar nabij zijn in het besef
dat je alles voor haar gedaan hebt.
Zo een mooie dochter-moederliefde!


Veel moed!
gustilpe

[Gast]

Naast het vreselijke drama,
waar geen woorden voor zijn,
ben ik ook in gedachten bij jullie.

Veel sterkte in de komende tijd.

liefs van elleke

[YNA]

Bosrankje,

Ik sluit mij bij elleke aan, zo'n drama is niet te beschrijven. Kan men zoiets verwerken ? Zo'n jonge levens in één klap verwoest.

Jou wens ik ook heel veel sterkte om te verwerken dat uw moeder u stilletjes zal verlaten.
Een moeder vergeet men nooit.

Veel liefs
Yna

[Bosrankje]

Lieve Gustilpe, elleke en Yna,

Zoals ik het hierboven heb geschreven en jullie ook, zijn er
geen woorden om dit verschrikkelijke drama te beschrijven.

Het medeleven, niet alleen in Belgie maar overal in de wereld,
is toch hartverwarmend. Het bewijst dat solidariteit en mensen-
liefde nog bestaat ondanks alles wat men in 't algemeen zegt
of denkt over egoisme en onverschilligheid !(Trouwens, mijn
motto is : 'Ik geloof in de mensen')

Ik voel dit ook dagelijks bij de verzorg(st)ers en verpleeg(st)ers
die het leven van mijn moeder verdraagbaarder en aangenamer
maken ! (sommige mensen zeggen mij dat het hun beroep is,
dus normaal. Akkoord, maar tederheid, zachtheid en liefde bij
de verzorging maakt toch alles mooier en lichter voor de patienten
en hun familie !)

Ik heb zojuist naar het Rvt gebeld (zoals elke morgen) en haar
toestand is stabiel. Ze ligt nu in een heel diepe slaap (drie dagen
nu al) en reageert op niets meer (zelfs niet op mijn stem of kusjes)
maar ze lijdt niet en haar gezicht is ontspannen, sereen ...

Ik (wij allemaal)) gaan er verschillende keer per dag en het feit dat
ze ons onmiddelijk verwittigen als er een verandering in haar toestand
gebeurt maakt ons een klein beetje rustiger...

Toen ze nog niet zo ver was, hebben ze ons elke keer gebeld als
ze wakker werd zodat we nog met haar konden spreken en knuffelen...
daarvoor zijn wij hen allemaal heel dankbaar !

Voilà, ik ga me nu klaarmaken en naar mijn moeder gaan maar ik wou
jullie allemaal, die ons steunen met lieve woorden en bezoekjes, even
komen bedanken en een beetje vertellen...

Veel liefs van ons beiden en 'Carpe Diem' zolang het nog gaat !

Alter en Rankje

[Norman12]

.
HET EINDE NABIJ

Als een blaadje aan een boom
Zo hangen wij in 't leven
Eén rukje kan voldoende zijn
Om alles op te geven

Wij zijn geen baken in de storm
Maar een veertje in de wind
Toch zoeken wij elkaar
Als een moeder en haar kind

Afscheid nemen vergt talent
En veel begrip en kracht
Blijf je over bij verlies
Vertrouw dan op de nacht


Dit laatste : graf van Ludmilla Tcherina

[Alterego1]

Vandaag Zaterdag 17 Maart 2012 is om 9u45
Bosrankje's moeder vreedzaam overleden.

Haar kaarsje is zachtjes uitgegaan.

Zij ruste in vrede.

Rankje en Alter

[Gast]

"Een moeder sterft altijd te vroeg,
al wordt ze nog zo oud.
Je bidt dat God haar sparen zou,
omdat je van haar houdt.

Maar als de dagen knellen gaan,
zij ziek wordt, moe en oud.
Bid je of God haar halen zou,
omdat je van haar houdt."

[gustilpe]

Rankje,

Het onvermijdelijke is gebeurd.
Hoe oud ook onze ouders worden
Hoe oud men ook zelf wordt
een mama blijft een mama
uit haar geboren
oorsprong van ons leven.

Ik wens jou heel veel sterkte
met Alter aan jou zij zal het lukken.

Mag ik hierbij mijn innige deelneming betuigen
en jullie heel veel moed toewensen!

Een meelevende groet voor jullie beiden,
gustilpe