Spinsels van Alterego
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
Goedemorgen en geniet van je dag.
Enne, ik spinsel graag mee *glimlacht*
liefde
ik zeg je wat voor mij de liefde is
te geven alles wat je kunt
zelfs kruimels van het suikergoed
bijeen te vegen, te bewaren
de zonnestralen van de dag
en schilfers van de maan en sterren
uit elke warme liefdesnacht
samen op zoek naar diepgang in het leven
te lachen, huilen; ondanks elke traan
verwonderd naar één toekomst gaan
in ’t weten alles gaat nooit goed
toch ‘t gisteren liefdevol onthouwen
en telkens samen weer
een nieuwe morgen bouwen.
**********
sunset 13-10-2007
**********
Groetjes en nog een prettig weekend, sunset
Enne, ik spinsel graag mee *glimlacht*
liefde
ik zeg je wat voor mij de liefde is
te geven alles wat je kunt
zelfs kruimels van het suikergoed
bijeen te vegen, te bewaren
de zonnestralen van de dag
en schilfers van de maan en sterren
uit elke warme liefdesnacht
samen op zoek naar diepgang in het leven
te lachen, huilen; ondanks elke traan
verwonderd naar één toekomst gaan
in ’t weten alles gaat nooit goed
toch ‘t gisteren liefdevol onthouwen
en telkens samen weer
een nieuwe morgen bouwen.
**********
sunset 13-10-2007
**********
Groetjes en nog een prettig weekend, sunset
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Alter, jij bent een kei in het opzoeken en publiceren van waardevolle gegevens. Dank je wel.
Hermanneke Wijns, wie zou hem niet kennen, in Merksem en ver daarbuiten. Ik ben met mijn grootvader meerdere keren in zijn geboortehuis geweest en in zijn origineel slaapkamertje.
Ook het kerkhof is mij erg lief. Nog liggen mijn grootouders er begraven, zowel langs vaders als langs moeders zijde. Volgende week gaan we hun graven weerom opkuisen en een bloemetje zetten. Zelfs mijn overgrootouders, de ouders van mijn grootmoeder, langs vaders zijde hebben er nog een goed verzorgd graf. Meer dan 100 jaar oud. Hun fotos prijken er nog op.
Een andere band met het kerkhof is dat onze drukkerij en een stukje tuin, grensde aan het kerkhof.
Sommige mensen voelen zich wat angstig op een kerkhof, maar ik vind er rust, temidden van ons jachtig bestaan.
Omdat het zo dicht bij huis was, en er nog meer familieleden begraven waren, ging ik er dikwijls langs. Aan de ene kant erin, aan de Kroonplein er terug uit. Zelfs nu, temidden van een aantal vervallen graven, maar wel overwoekerd met klimop, vertoef ik er nog graag.
Er liggen zoveel mensen, die ik gekend heb en die ons zijn voorgegaan.
Op het nieuwe kerkhof, waar ook mijn ouders liggen is alles netjes, dezelfde rijen, hetzelfde gazonnetje. Toch voel ik daar minder warmte, (misschien de koude polderwind
) dan op het kerkhof in de Van Heybeeckstraat, dat heeft een ziel, vind ik.
Wat je over Gaston Berghmans schrijft wist ik niet. Dus weeral wat kennis meer.
Enkele dagen geleden was er op ATV nog een programma over bedevaartplaatsen, daarin kwam ook uitvoerig het graf van Hermanneke aan bod. De man die er een levenswerk van maakt om alles in goede banen te leiden en te onderhouden is een zekere Walter. Hij doet al het werk dat vroeger door de ouders gedaan werd, met hart en ziel.
Het graf van de ouders van Herman ligt links naast het zijne.
Ik heb hen goed gekend, vanaf dat ze in onze parochie kwamen wonen hadden mijn ouders dikwijls kontakt met hen.
Dat is een stukje leven dat Merksem op de wereldkaart heeft gezet.
Van einde en ver kwamen brieven om hulp van Herman. Als kind kon ik reeds pakken brieven bekijken, hoe zal het dan nu na nog eens 50 jaar meer zijn?
Nog eens bedankt Alter voor uw schrijven, ook aan Rankje die weer op bezoek kwam.
Ik moet nu dringend boodschappen gaan doen.
liefs, ria
Hermanneke Wijns, wie zou hem niet kennen, in Merksem en ver daarbuiten. Ik ben met mijn grootvader meerdere keren in zijn geboortehuis geweest en in zijn origineel slaapkamertje.
Ook het kerkhof is mij erg lief. Nog liggen mijn grootouders er begraven, zowel langs vaders als langs moeders zijde. Volgende week gaan we hun graven weerom opkuisen en een bloemetje zetten. Zelfs mijn overgrootouders, de ouders van mijn grootmoeder, langs vaders zijde hebben er nog een goed verzorgd graf. Meer dan 100 jaar oud. Hun fotos prijken er nog op.
Een andere band met het kerkhof is dat onze drukkerij en een stukje tuin, grensde aan het kerkhof.
Sommige mensen voelen zich wat angstig op een kerkhof, maar ik vind er rust, temidden van ons jachtig bestaan.
Omdat het zo dicht bij huis was, en er nog meer familieleden begraven waren, ging ik er dikwijls langs. Aan de ene kant erin, aan de Kroonplein er terug uit. Zelfs nu, temidden van een aantal vervallen graven, maar wel overwoekerd met klimop, vertoef ik er nog graag.
Er liggen zoveel mensen, die ik gekend heb en die ons zijn voorgegaan.
Op het nieuwe kerkhof, waar ook mijn ouders liggen is alles netjes, dezelfde rijen, hetzelfde gazonnetje. Toch voel ik daar minder warmte, (misschien de koude polderwind
) dan op het kerkhof in de Van Heybeeckstraat, dat heeft een ziel, vind ik.Wat je over Gaston Berghmans schrijft wist ik niet. Dus weeral wat kennis meer.
Enkele dagen geleden was er op ATV nog een programma over bedevaartplaatsen, daarin kwam ook uitvoerig het graf van Hermanneke aan bod. De man die er een levenswerk van maakt om alles in goede banen te leiden en te onderhouden is een zekere Walter. Hij doet al het werk dat vroeger door de ouders gedaan werd, met hart en ziel.
Het graf van de ouders van Herman ligt links naast het zijne.
Ik heb hen goed gekend, vanaf dat ze in onze parochie kwamen wonen hadden mijn ouders dikwijls kontakt met hen.
Dat is een stukje leven dat Merksem op de wereldkaart heeft gezet.
Van einde en ver kwamen brieven om hulp van Herman. Als kind kon ik reeds pakken brieven bekijken, hoe zal het dan nu na nog eens 50 jaar meer zijn?
Nog eens bedankt Alter voor uw schrijven, ook aan Rankje die weer op bezoek kwam.
Ik moet nu dringend boodschappen gaan doen.
liefs, ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Vooraleer ik op PoëzieForum terecht kwam
was ik al sedert 2003 bedrijvig in de chatroom
van SeniorenNet.
Dagelijks urenlang babbelen,tot een eind in de
nacht,soms enkel nog met Marleentje en Nienka,
maar tot de vaste dagelijkse gesprekspartners
behoorde ook Billy,waarmede ik,mag ik wel zeggen,
een uitstekende vriendschapsband had.
Zijn overlijden op 25 April 2005 heeft mij dan
ook sterk aangegrepen,en 'k heb er toen het
volgende over geschreven;
Vaarwel Billy
Met droefheid heb ik je heengaan vernomen Billy,het heeft me werkelijk overmand,
je was een goede vriend,steeds opgewekt en blij,vriendelijk en charmant,
een gesprek met jou was nooit zo maar oppervlakkig,je gaf je hart in pand,
wie met je sprak op Seniorennet voelde zich verbaal met je verwant,
waardoor iedereen van je hield,voor jou sprong men desnoods in de brand,
want Billy,geloof me vrij,je was niet zo maar een toevallige passant.
We zullen je missen Billy,de vrienden uit de chatroom en het forum,
je laat een leemte na,doch de herinnering aan jou blijft levendig,
je was een begenadigd schrijver,wou steeds het maximum,
wat je schreef,je proza,was voor iedereen lezenswaardig,
nu is je verhaal ten einde,je ledigde de beker ad fundum,
Billy,lieve vriend,je was een minzaam man,rust nu maar vredig.
Alterego
Omdat het nu met Allerheiligen zeker past,zoals
Robbe en Ria reeds aanhaalden,om hem te gedenken
wou ik dit hier plaatsen.
Billy in de chatroom
Frido op Forum
een uitstekend causeur en een fantastisch dichter!
was ik al sedert 2003 bedrijvig in de chatroom
van SeniorenNet.
Dagelijks urenlang babbelen,tot een eind in de
nacht,soms enkel nog met Marleentje en Nienka,
maar tot de vaste dagelijkse gesprekspartners
behoorde ook Billy,waarmede ik,mag ik wel zeggen,
een uitstekende vriendschapsband had.
Zijn overlijden op 25 April 2005 heeft mij dan
ook sterk aangegrepen,en 'k heb er toen het
volgende over geschreven;
Vaarwel Billy
Met droefheid heb ik je heengaan vernomen Billy,het heeft me werkelijk overmand,
je was een goede vriend,steeds opgewekt en blij,vriendelijk en charmant,
een gesprek met jou was nooit zo maar oppervlakkig,je gaf je hart in pand,
wie met je sprak op Seniorennet voelde zich verbaal met je verwant,
waardoor iedereen van je hield,voor jou sprong men desnoods in de brand,
want Billy,geloof me vrij,je was niet zo maar een toevallige passant.
We zullen je missen Billy,de vrienden uit de chatroom en het forum,
je laat een leemte na,doch de herinnering aan jou blijft levendig,
je was een begenadigd schrijver,wou steeds het maximum,
wat je schreef,je proza,was voor iedereen lezenswaardig,
nu is je verhaal ten einde,je ledigde de beker ad fundum,
Billy,lieve vriend,je was een minzaam man,rust nu maar vredig.
Alterego
Omdat het nu met Allerheiligen zeker past,zoals
Robbe en Ria reeds aanhaalden,om hem te gedenken
wou ik dit hier plaatsen.
Billy in de chatroom
Frido op Forum
een uitstekend causeur en een fantastisch dichter!
Laatst gewijzigd door Alterego1 op 02 nov 2007, 10:24, 1 keer totaal gewijzigd.
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Heel mooie en ontroerende tekst voor Billy.
Ik denk dat hij alleen maar vrienden had.
Hoe ik hem heb leren kennen zal ik nog wel eens vertellen.
Liefs aan jullie beiden,
ria
Ik denk dat hij alleen maar vrienden had.
Hoe ik hem heb leren kennen zal ik nog wel eens vertellen.
Liefs aan jullie beiden,
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
