gedichten - achtergronden- roerselen

[Alterego1]

denook,

Waar ik steeds naar uitkijk(?!)in jouw berichten
is het aantal bezoekers dat je nooit vergeet te
vermelden.Een zéér belangrijk item!
Van een wiskundeleraar mogen we aannemen dat
hij wel kan tellen,toch heb ik soms de indruk dat je
met dubbel krijt schrijft.
Wanneer het aantal bezoekers-lezers als waardemeter
voor je topic mocht gelden,dan sta jij er excellent voor.
Het is je gegund.
"M'n liefje wat wil je nog meer?"

Groetjes,

Bosrankje en Alterego

[Bosrankje]

Beste denook,

Goede morgen :

Graag gedaan met de posting over Sedan maar
ik ben er vroeger meer geweest toen wij veel naar
de Ardennen op week-end gingen. Mijn moeder
had daar veel familie en wij zijn altijd verliefd
geweest op die streek.Sedan was dikwijls dan een
gastronomisch uitstapje ! Heel bekend voor zijn
lekkere "coq au vin" !
Blij te weten dat je mede-leerling Fred het ook goed
vond (mijn ppt en niet de "coq au vin" )

Nu, een beetje serieus ! Wat betreft het Evangelie
volgens Pilatus, ik heb de franse versie juist gehaald,
ik zal het meenemen naar Wenduine en, als het weer
het toelaat, daarboven in de "spioenkop" lezen.
'k ben benieuwd en zal het je nadien dan vertellen.

Dus, krijgen wij straks een versie van je kort verhaal !
Ben ook benieuwd.....

Het wil lukken dat Alter en ik, tegelijkdertijd naar jou
aan 't schrijven waren. Je krijgt het dan in twee keer
vandaag.

Een prettige dinsdag gewenst en lieve groetjes uit
vriendschap van Alter en Rankje

[denook]

voor alter: ... 10379 - 10309 = 70 lezers later ...

voor alle lezers: mijn kortverhaal.
Enige verduidelijking:
- op de zolder bespraken we de werken
- in het kasteel van Sedan was er elke namiddag een steekspel
- dit is de eerste, onverbeterde versie.


K O R T V E R H A A L


Ik schrijf een kortverhaal en wil dat het degelijk wordt.
Mijn medecursisten bekijken me niet als een mindere; dat stemt me
gerust.

In Sedan zal ik een ridder kiezen, hem laten leven en alles in detail
observeren. Ik voel me rustig en vol goede moed.

Eens in het kasteeel begin ik te twijfelen, tot ik in de zaal Turenne
mijn slachtoffer zie. Bij het huwelijk van Charlotte en Henri kijkt hij zeer
mysterieus, loens, vals bijna toe. Hij koestert zeker snode plannen
voor de onmiddellijke toekomst. Ik droom een scenario dat plots, vraag
me niet waarom, op hol slaat. Met een paard of een fantasie die op hol
slaat is niks meer aan te vangen. Weg idee - weg verhaal - weg waarde-
ring op zolder.

Ik onderga het steekspel, alleen wachtend op het einde, tot het begint te
regenen. Als ik in de herfst of winter twee druppels regen op mijn hoofd
krijg, ben ik achteraf twee weken ziek. Ik neem het zekere voor het on-
zekere en samen met Martha verlaat ik vroegtijdig de voorstelling.
Eens buiten stopt de regen en Martha wil een wandeling maken - ik niet.
Mijn namiddag is totaal mislopen en in de eerste de beste bar wil ik
drinken.

Een vrij groot terras, helemaal leeg, op één stoel na.
Ik bekijk de man op de stoel. Zijn ogen zijn dof, zwaar, en hij kijkt som-
ber voor zich uit.
Ik neem plaats, pal tegenover hem, tussen al de lege stoelen in.
Ik probeer achteloos rond te kijken, maar voel de intrieste blik in mij
doordringen. We zeggen geen woord. Tot de man de ober roept en
vraagt wat ik wil drinken. Even verbaasd, denk ik in mijn taal hoorbaar
na en vraag een Belgische Affligem.
De man hoort dat ik Nederlanstalig ben en begint te vertellen. Neen, het
is geen vertellen; het is een biecht en een opwelling en een zielsontboe-
zeming tegelijk.

Ik zwijg, drink Affligem en luister.

"Meneer, ik ben psychiater in Brussel, en een groot psychiater als ik
het over mezelf mag zeggen. Ik ben veertien uur per dag met mijn
praktijk bezig, en ook op zondag bezoek ik al mijn patiënten op de afde-
ling. Ik heb een vrouw en vier kinderen. Ik ben nooit weg uit Brussel.
Mijn vrienden en collega's vertellen over hun cultuurreizen, hun ontdek-
kingen, hun kunstaankopen. De 'place du tertre' in Parijs is me al zovele
keren aanbevolen.
En nu ben ik op reis meneer, voor de eerste keer in mijn leven, en
alleen. Ik wou niet beginnen met Rome of Parijs, dat was voor later.
Neen, ik was gisteren in Torgny en Avioth en vandaag ben ik in Sedan.
Ik bezocht net het kasteel en nu zit ik hier. Weet je wat meneer, ik snap
het niet.
Dat is inderdaad allemaal mooi en oud en historisch waardevol en kunst
en zoveel meer. Maar meneer, het zegt me niets, maar dan ook hele-
maal niets.
Ik vertrek vanavond al naar huis en wil morgen bij mijn mensen zijn.
Mensen meneer, hoor je dat, mensen, daar gaat het om bij mij.
Ik heb vandaag schijnbaar een grote desillusie opgelopen, maar het is
niet zo. Morgen zal ik weer leven en er staan voor al wie me nodig heeft.
Die stenen hebben mij niet nodig, meneer."

De man wordt steeds heftiger in zijn uitlatingen.
Mijn Affligem-glas is leeg. Martha wacht misschien in de auto.
Ik verontschuldig mij en zeg dat ik weg ga - ik moet nog een verhaal
schrijven.

De man staat recht - kijkt me strak in de ogen, met ogen die zelf heel
anders stralen nu.

"Meneer, aub, schrijf een verhaal en als je er geen vindt, schrijf dan het
verhaal uit mijn hoofd, dat ik je net vertelde. Publiceer het, lees het
voor de radio; gans de wereld mag het horen."

Hij neemt me dicht tegen zich, zo innig en lang, dat het aanvoelt alsof hij
plots een goeie vriend zal verliezen ...


denook

groeten in vriendschap

[Alterego1]

denook,

Vooreerst,betuig ik je mijn bewondering
voor het feit dat je zo moedig bent om
je kortverhaal hier te publiceren in
onverbeterde vorm.

De draad van je verhaal,is goed.
Maar...in je kortverhaal,weliswaar
in de moeilijke ik-vorm geschreven,tel ik zo
maar eventjes 38 maal het woordje 'ik'.

Beste vriend,dat is zelfs voor een
wiskundige toch wat te veel van het goede.

Ik weet,de beste stuurlui staan steeds aan wal.
En niets is zo makkelijk als kritiek te uiten,
doch beschouw dit a.u.b. niet als dusdanig.

Mijn bedoeling hier is simpelweg om je daar
attent op te maken,ter bevordering en
ontwikkeling van je schrijfstijl.

Groetjes in vriendschap,

Alterego

[Johana-Maria]

" BRAVO DENOOK! "
Roep ik spontaan uit
voor dit mooi en zinvol verhaal!
Ik heb er van genoten.

Persoonlijk vind ik het heel wat beter dan dat van
je vriend......Dat was wat.....

In jou verhaal "zit wat in", zeiden ze vroeger als
een verhaal (of opstel) goed was!

Het nam me zo met zich mee dat ik ja,....
dat ik zeker het aantal "ik"-jes niet heb opgemerkt!!!!

Het is zoals jure schrijft een verhaal in ik-vorm telt
wel meer dan zeven maal "ik"!!!
(7 X ik = ???????? voor de wiskundige!)

Nu zegt de man die het aantal keren "ik"
heeft geteld misschien:
die kent er ook niets van!
SOIT!

Nogmaals PROFICIAT DENOOK en tot volgend schrijven,
het wordt stilaan weer boeiend hier!

Jure ook voor jou een bravissimo voor dat leuk bedacht
gedicht, je moet het maar kunnen!

denook, jure
groetjes in vrede, vreugde en vriendschap,
johanamaria

[Bosrankje]

Beste denook,

Bedankt voor je bezoek en wat je zegt
over mijn Ode aan de maan ; ik vind het
jammer dat je band met "la luna" niet
meer bestaat.....
Enfin, wie weet........?

Ik heb je "kort verhaal" aandachtig gelezen
en ik vond het heel origineel.....

Een psychiater mag heel openlijk over zichzelf
spreken met een onbekende en dat maakt zijn
ontmoeting met zijn ware ik mogelijk.....
Hij beseft met veel geluk dat zijn levenskeuze
de juiste was...... waarschijnlijk een bevestiging
van zijn voelen.

Wat mij ook opvalt is dat, zelfs als alles schijnt
scheef te gaan en men verwacht niets meer goeds,
een onverhoopte ontmoeting maakt weer alles mogelijk.
Wat je die dag beleefde is een bewijs ervan.

En je laatste zin beschrijft iets dat ik al eerder mee-
maakte (en nog anderen ook zeker), een gevoel van
plotse en innige vriendschap met iemand die men
nooit meer zal terug zien ! Een onbeschrijfbaar
moment van puur geluk dat ik iedereen wens.....

Bedankt denook, en lieve groetjes in vrede en
vriendschap van ons beiden.

[ferry]

dag denook : heb eindelijk alles kunnen bijlezen !!

Je verhaal is prachtig , goed gevonden , goed geschreven ( volgens mijn bescheiden mening ) het leest vlot en is beklijvend !!
Werkelijk , ik wou dat ik het kon !!

Ik was eigenlijk de eerste die je vroeg of men echt zou kunnen - leeren - schrijven , maar daar heb je blijkbaar over gezien of me vergeten te vernoemen bij de anderen !!!
Ik heb uw reactie op deze vraag nu gelezen . Tot lezen . Fernanda

[ria]

H. denook, ik treed Ferry ten volle bij.
Ik (2e. keer) heb echt genoten, zowel van de inhoud als van de vertelstijl. Voor een beginneling? lang niet slecht!
Van mij krijg je een 8 op 10, vooal naar inhoud. Ik vind het origineel en het geeft een wijze levensles.
Wat natuurlijk niet wil zeggen dat op reis gaan een zonde zou zijn.
Integendeel, ook daar kan je mensen tegenkomen. En zelfs in de verhalen die er naderhand over worden geschreven.
Eén opmerking, Martha had iets actiever mogen betrokken worden in het verhaal.
Zoals de vrouwelije ministers van staat in het opkrikken en besturen van een land, ons land nota bene.

Maar laat U aan mij niet gelegen, beste denook, ik ben zo ongeschoold terzake, als ook maar mogelijk is.

Een gezellig weekend aan jullie beiden,
ria

[denook]

... 269 lezers later ...
(ik tel mijn lezers altijd tussen twee 'neerpensels' van mezelf. Als er
lezers reageren en anderen keren terug om de reactie te lezen, enz.,
dan zullen sommigen meerdere keren meegeteld worden ...)
Tot daar nog aan toe; dus volgens mijn telling: ... 269 lezers later ...


- - Alterego; dank voor je kritisch lezen. Er staan inderdaad veel 'ikken'.
Na herlezen staan er geen teveel, volgens mij. Op de bespreking van de
tekst achteraf is daar niemand blijven bij stilstaan. Nochtans las ik de
tekst zelf voor - ze moeten dus dikwijls 'ik' hebben gehoord. Kon het met
minder? Het is een dubbel verhaal met tweemaal een andere ik-figuur
door elkaar.
Ik kan toch ook moeilijk schrijven: 'Gisteren was de man van mijn vrouw
in Torgny en Avioth'.

- - Jure; fijn, je waardering in dichtvorm. Wat een ontboezeming ook.
Het is een beetje spijtig dat iedereen weet dat ik een wiskundige ben en
me daardoor schijnbaar anders bekijkt (-al heeft niemand van de lezers
me reeds 'echt' bekeken-). Een wiskundige is ook maar een mens hé!
Remember.

- - Johana-Maria; alleen maar ongenuanceerde lof. Wat moet ik daarvan
denken?

- - bosrankje. Het voordeel van onze ouderdom (- en nu heb ik het niet
speciaal over u en mij, maar over de meeste lezers hier -) is, dat we
veel levenservaring hebben.
Op de cursus waren we met vijf leerlingen: vier van hen waren tussen
de 30 en 40 jaar, en dan was er die ene van 7O jaar.
Toen die zaterdagmorgen vertrok, vroeger dan de anderen, omdat hij
nog een druk namiddag-programma had, was het afscheid met de colle-
ga's zo emotioneel, dat hij, door tranen bewogen, vlug wegliep uit de
kring, omdat hij verwonderd was over zijn eigen emoties - deze niet
kende - er geen raad mee wist.
Achteraf kreeg hij van drie medeleerlingen diep-menselijke emails met
woorden van waardering voor zijn persoon - om stil van te worden.
Waar ik wil toe komen: het verhaal is volledige fictie - van na de regen-
bui. Wij kunnen ons wel, door de levenservaring die we hebben, zeer
goed in een dergelijke situatie inleven en ze beschrijven, steunend op
vele kernmomenten uit ons eigen, rijk gevuld leven.
Zo heb jij een moment, zoals beschreven in de laatste zin, zelf meege-
maakt - ik ook; mensen van 25 jaar waarschijnlijk niet.
Of: HOE ELKE LEEFTIJD ZIJN CHARME EN DRAAGKRACHT HEEFT !!

Ferry. Ik heb natuurlijk je vraag 'kan men leren schrijven?' gelezen. Er
waren gelijkaardige vragen - zelfs een drietal privé. Ik heb er een ant-
woord trachten op te geven. Een absolute 'ja' of 'neen' is er niet, denk ik
Wel fijn dat je het goed vond.

- - ria; idem als ferry - mijn ijdelheid wel gestreeld door je lovende reac-
tie.
Je opmerking over Martha!?
Martha was geen cursist. Ze volgde de lessen niet, evenmin als de
besprekingen. Ze was er echt als toerist - al werd ze door de ganse ben-
de op handen gedragen, voor, na en tussen de sessies.


Ik word typ-moe. Eerstdaags dan de kritiek van de kenners ter plaatse
en een andere (-in mijn ogen-) interssante opdracht.


groeten in vriendschap - -denook- -

[hilde m]

Ik volg hier alles met heel veel interesse. Liefs Hilde m.

[Johana-Maria]

Denook je schreef:

Johana-Maria; alleen maar ongenuanceerde lof. Wat moet ik daarvan
denken?

Eerlijk, ik verschoot van deze vraag.
Mag ik je een wedervraag stellen denook?
"wat moet ik hier van denken?"

Heb ik je ooit afgebroken? bekrisiseerd?beledigd?

Ik heb je altijd bewonderd en heel graag gelezen.

Hopelijk mag dat blijven duren en...
is het wederzijds ,
zoals het vroeger was.......

Vrede en vriendschap denook en
Hartelijk en genegen
johanamaria

[denook]

... 314 lezers later ...

een laatste keer over Torgny en de cursus

Eén van de opdrachten die ik zelf heel goed vond was de volgende:

a) Concentreer je nauwkeurig op een persoon die je goed kent
(geen familie).
Beantwoord dan een reeks (gekregen) vragen over die persoon.

De antwoorden op de vragen werden niet voorgelezen.

b) Onze gekozen persoon gaat winkelen bij Colruyt, Delhaize, ...
Maak een lijst van wat er in het karretje ligt; exact omschrijven!
dus niet: koffie
wel: Douwe Egberts - dessert

c) Ieder om beurt leest nu zijn lijstje voor en de anderen proberen
daaruit zoveel mogelijk informatie van de persoon te geven, wat dan
bevestigd of ontkend wordt door de schrijver.

d) ... was een taak voor 's anderendaags:

Je beschreven persoon komt in een conflictsituatie.
Schrijf een dialoog uit van dit conflict.

Vooraf werden wel enkele regels van een 'goeie' dialoog uitgelegd.



Tot slot nog iets over mijn kortverhaal:
ik las het zelf voor en uit de aandacht van de toehoorders voelde
ik wel dat het aansloeg.
Dat bleek ook zo achteraf.

Belangrijkste opmerking (van de echte schrijver):

jouw eerste deel is een dagboek / spannend wordt het pas als
de psychiater aan het woord is.
Daarom, om spanning te creëren van bij het begin: start met de eerste
zin die de psychiater uitspreekt 'Ik ben een psychiater, meneer, ...'.
Dan komt de volledige inleiding die ons moet doen inzien waarom de
psychiater die woorden zegt.
Dan herneemt men de eerste zin van de psychiater en gaat zo door
tot het einde.
Het geheel zal zo meer spanning krijgen ...


Dit was Torgny - misschien breng ik nog een paar foto's (-als me dat
lukt-) van de ganse groep, hoog op de zolder van de schuur.
Anders breng ik werk van een paar nieuwe dichters die me boeiden.


groeten in vriendschap - -denook- -
-

[Bosrankje]

Beste denook,

Inderdaad, was je de eerste (behalve mijn Alter) om mij

gelukkige verjaardag te wensen om klokslag 0.00 uur !!!

Eén secondje later, kwamen de muzikale wensen van Bibi

en haar man, en op Msn., de kusjes en wensen van mijn

beste vriendin, Koekske

Straks had ik al kusjes en wensen van mijn moeder, dochter

en familie gekregen in afwachting van de echte, morgen......

En dan, een beetje dankzij jou en wat je over Wenduine vertelde,

vertrekken wij samen, vrijdag namiddag, Alter en ik, naar Wenduine

voor een lang week-end.....

Nog bedankt, denook en tot schrijfs......

Lieve groetjes van Alterego en Bosrankje
_________________

[denook]

... 279 lezers later ...

Bosrankje en alter: fijne dagen toegewenst in Wenduine;
eind oktober zijn we er ook weer.


Gisteravond een paar uur 'geprutst' om enkele foto's van
Torgny tot op het forum te krijgen. Niet gelukt - het was dus
wel degelijk 'prutsen'; jammer, want denook kwam ook enkele
keren goed in beeld (hihi).


Dan maar een nieuwe dichter; o.a. dichter: Bram Vermeulen.
Herinner onze zangstonde met 'De steen'.

Vandaag, zoals ik al met anderen deed, eerst enkele kleinere
werkjes als opwarmertjes; later meer volume.

1) Het bestaan

Als mannen samen zingen,
als mannen elkaar op de schouders slaan,
dan wordt er bier gedronken,
dan wordt er pas echt bestaan.

2) Mamma

Iedere keer dat de man klaarkomt,
verbaast hij zich over het feit
dat hij 'mamma' geroepen heeft.

En hij denkt:
lafaard,
maar vooral:
verrader.

3) De waarheid

Mijn vrienden bellen zelden.
Ik bel mijn vrienden zelden.

4) Af

Zoals de zon daar ondergaat
en mij betrapt op haast.

Zoals de wind hier blaast
en herkend wordt door de bomen.

Zoals het water raast
om naar de zee te komen.

In feite is het af, ik bedoel,
ik heb alles waargenomen.

5) Slotlied

Stenen en water,
wolken en wind.

Wie zoeken wil,
zal altijd zoeken.

Wie vinden wil,
die vindt.


groeten in vriendschap - -denook- -

[denook]

... één dag en 184 lezers later ...
(dank je wel lezers)

Ik herinner me plots dat ik in mei een wiskundig voetbalprobleempje
meegaf, waarvan hier in september de oplossing zou verschijnen.
Belofte maakt schuld, dus ...

Het probleem staat op blz. 8, di 22 mei, 18:58.
Ik heb zelf lang moeten zoeken om het terug te vinden; daarom hier
nog eens de opgave:

VOETBALPROBLEEM

Give, Uvi en Ria (-jawel, ria-) speelden jaren geleden een partijtje
voetbal.
Ze hadden een eenvoudig reglement.

Eén iemand stond in het doel; de twee anderen waren veldspelers.

Telkens als een veldspeler een doelpunt scoorde, werd deze veldspeler
doelman en de vorige doelman weer veldspeler.

Na enige tijd kregen we volgende situatie:

- Give was 21 keer veldspeler,
- Uvi was 12 keer veldspeler,
- Ria heeft 8 keer in het doel gestaan.

VRAAG: wie maakte het zesde doelpunt ?


Uvi scheen zich nog goed de match te herinneren en ook dat hij het
bewuste doelpunt scoorde.
Give twijfelde of hij ooit samen met Ria op een voetbalveld had gestaan,
tenzij misschien die keer dat ria in een nieuw badpak ...

Voor hen en iedereen de eenvoudige redenering:

- ria was 8 maal doelman(vrouw); dus waren U en G samen 8 maal
veldspelers

- Uvi was 12 maal veldspeler in totaal; dus U en R samen 12 - 8 of 4
maal veldspelers

- Give was 21 maal veldspeler in totaal; dus R en G samen 21 - 8 of 13
maal veldspelers.

Er waren dus 8 + 4 + 13 = 25 doelpunten.
Uvi was 12 maal veldspeler, dus was hij 25 - 12 of 13 maal doelman. Dat is alleen mogelijk als hij na elkaar
doelm/velds/doelm/velds/doelm/velds/doelm/... was.
Hij moet dus het zesde doelpunt scoren om daarna weer, zoals op alle
oneven plaatsen, doelman te kunnen zijn.

Reken even na - vond je het een beetje 'prettig' (-wat een woordkeuze-)


Binnen een paar dagen een nieuwe 'geestige' opgave; en daarna het
langere werk van Bram Vermeulen.

groeten in vriendschap - -denook- -