--"Ons Dagboek"--
-
DkA - Lid geworden op: 01 jun 2009, 22:26
Dagboek.
"Ieder huisje heeft zijn kruisje."
In vele woningen hing dit 'gezegde' ingekaderd tegen de muur.
Gewoon zoals gordijnen aan het venster.
'Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens'.
Ook dit was een hit.
Volkswijsheden, ze maakten deel uit van het meubilair. En van het leven.
En wijsheid groeit uit de ervaring van vele mensen.
Want iedere man en elke vrouw weet maar al te best
dat diep in elk van ons, er een 'ongeneeslijk verdriet' woont.
Dàt niemand anders kan dragen.
En soms is er de muziek en dan weer het woord,
het kan ook de wind in de bomen zijn ... of een glimlach soms ...
die ons dit verdriet laat vergeten.
Heel even maar.
Ja, mensen zijn als huizen...
De kleine Aristocraat
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Goede morgen medeburgers
vaders al te lande
en ver daarbuiten
ik wens jullie een zonnige vaderdag
(een week te vroeg)
een verlichtende kiesdag
ik ga dadelijk stemmen
misschien op een vader
misschien op een moeder
dag pa, daar boven
in de wolken
wat ook mijn lotsbestemming moge wezen
tot later
Robbe
vaders al te lande
en ver daarbuiten
ik wens jullie een zonnige vaderdag
(een week te vroeg)
een verlichtende kiesdag
ik ga dadelijk stemmen
misschien op een vader
misschien op een moeder
dag pa, daar boven
in de wolken
wat ook mijn lotsbestemming moge wezen
tot later
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Het geroezemoes is verstomd,
de kleine zandbak ligt verlaten
ofschoon een laatste camion
geladen nog met zuiver zand,
wacht op een jonge meesterhand.
De kleine vakman en zijn zus,
‘haar kleurtjes op de blanke tafel’
verlieten in een haast ons huis,
om met een vlieger weer te keren
naar hun eigen veilige thuis.
“Papa, papa, wordt het geen tijd
dat wij jou weerzien, na lange dagen,”
(hun hartje klopte van verlangen)
en ja, daar gaat de telefoon,
“ vava, vava,” roept Janneman,
“papa, papa,” roept hij nog luider!
Een goed’ verstaander
hoeft maar een half woord,
“ vava, we zijn weer thuis, bij papa,
die ik zo erg heb gemist…”
dan neemt grote zus de telefoon
en zei vertelt haast zonder dralen
“oma, l’avion tremblait beaucoup,
mais je n’avais pas peur.”
Dag lieve schatten, die wij beter
leerden kennen en wederzijds!
Wat zijn we blij voor jullie,
ook voor maman et papa
opnieuw samen onder de warme tropenzon.
Hier valt een zachte zomerregen,
lieve Janneman: “mo, mo, mo,”
of “water” in het Samo, de taal van jouw papa.
Marieke, ma chérieke, jij verstaat het reeds
als we jou vertellen in de taal van je mama
“hoeveel we van jullie houden.”
Stap nu maar op de voeten van je papa
Zoals je hier ook deed en ik zing samen met jou:
“links – rechts,
katte-vitesse
apen in een tutterfles.”
(ik zie je stralende oogjes en hoor je schaterlach)
Très bien Marieke, et Yan aussi?
allez papa, ENCORE
Grosse bise,
oma
de kleine zandbak ligt verlaten
ofschoon een laatste camion
geladen nog met zuiver zand,
wacht op een jonge meesterhand.
De kleine vakman en zijn zus,
‘haar kleurtjes op de blanke tafel’
verlieten in een haast ons huis,
om met een vlieger weer te keren
naar hun eigen veilige thuis.
“Papa, papa, wordt het geen tijd
dat wij jou weerzien, na lange dagen,”
(hun hartje klopte van verlangen)
en ja, daar gaat de telefoon,
“ vava, vava,” roept Janneman,
“papa, papa,” roept hij nog luider!
Een goed’ verstaander
hoeft maar een half woord,
“ vava, we zijn weer thuis, bij papa,
die ik zo erg heb gemist…”
dan neemt grote zus de telefoon
en zei vertelt haast zonder dralen
“oma, l’avion tremblait beaucoup,
mais je n’avais pas peur.”
Dag lieve schatten, die wij beter
leerden kennen en wederzijds!
Wat zijn we blij voor jullie,
ook voor maman et papa
opnieuw samen onder de warme tropenzon.
Hier valt een zachte zomerregen,
lieve Janneman: “mo, mo, mo,”
of “water” in het Samo, de taal van jouw papa.
Marieke, ma chérieke, jij verstaat het reeds
als we jou vertellen in de taal van je mama
“hoeveel we van jullie houden.”
Stap nu maar op de voeten van je papa
Zoals je hier ook deed en ik zing samen met jou:
“links – rechts,
katte-vitesse
apen in een tutterfles.”
(ik zie je stralende oogjes en hoor je schaterlach)
Très bien Marieke, et Yan aussi?
allez papa, ENCORE
Grosse bise,
oma
Laatst gewijzigd door ria op 08 jun 2009, 16:39, 1 keer totaal gewijzigd.
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Ik heb mijn rubberen laarzen aangedaan
om op pad te gaan...
Gisteren was er een drinkfeest
in mijn tuin, de bloemen en planten genoten
van het hemelwater
Daarom de laarzen, ik vermoedde dat het nat was in "het broek"
en na de regen, zijn de paadjes diep
niet alleen in de winter
het loze vissertje droeg leren laarzen
in het prérubber tijdvak
in een plastiekloze wereld, zonder milieuverontreiniging
Maar het viel mee
ik ben droog weer thuis gekomen
met platte batterij
In het ven kwaakten de kikkers
iets minder luid dan in mijn tuinvijvertje
had ik de indruk
de lentebloemen zijn uitgebloeid
de zomerbloeiers gaan open
ik wacht op de zomervlinders
Robbe
om op pad te gaan...
Gisteren was er een drinkfeest
in mijn tuin, de bloemen en planten genoten
van het hemelwater
Daarom de laarzen, ik vermoedde dat het nat was in "het broek"
en na de regen, zijn de paadjes diep
niet alleen in de winter
het loze vissertje droeg leren laarzen
in het prérubber tijdvak
in een plastiekloze wereld, zonder milieuverontreiniging
Maar het viel mee
ik ben droog weer thuis gekomen
met platte batterij
In het ven kwaakten de kikkers
iets minder luid dan in mijn tuinvijvertje
had ik de indruk
de lentebloemen zijn uitgebloeid
de zomerbloeiers gaan open
ik wacht op de zomervlinders
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
En als ik er even een vervolg mag aan breien
de zon riep me buiten
even de tuin bezocht
en dan weer even de Vallei in
en ik zag ze
de eerste zomervlinders
het bruine zandoogje
en enkele dikkopjes
geen kikkervisjes
hun naam is langer
naargelang de soort
het geelsprietdikkopje
het zwartsprietdikkopje
maar die voelsprietjes zijn zo dun
en mijn ogen hebben ook al wat aan scherpte ingeboet
misschien brengen mijn foto's uitsluitsel
ik breng ze over naar satijnen vleugels
straks
bye bye
Robbe
de zon riep me buiten
even de tuin bezocht
en dan weer even de Vallei in
en ik zag ze
de eerste zomervlinders
het bruine zandoogje
en enkele dikkopjes
geen kikkervisjes
hun naam is langer
naargelang de soort
het geelsprietdikkopje
het zwartsprietdikkopje
maar die voelsprietjes zijn zo dun
en mijn ogen hebben ook al wat aan scherpte ingeboet
misschien brengen mijn foto's uitsluitsel
ik breng ze over naar satijnen vleugels
straks
bye bye
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Eindelijk terug een beetje tijd voor mezelf.
Niet dat ik de voorbije dagen betreur, integendeel.
Maar de tuin, zelfs na de drinkgelagen van gisteren
en de voorbije nacht, is een pareltje.
De rozen geuren, de vogels zingen, de libellen pronken
en pralen boven de kleine vijver.
Alleen een late broedster, een tortel,
heeft triest haar nest verlaten,
dat temidden van een rozelaar was gebouwd;
een beetje een ongelukkige plaats.
Ik vermoed dat de eitjes tussen de draden
op de grond gevallen zijn, want het nest zelf
bestond amper uit enkele twijgjes.
Was het een alleenstaande moeder? Ik weet het niet...
In ieder geval, was ze iemand die nog veel
moet bijleren in de toekomst.
Misschien kan ze eens een vogelcursus-
prenatale volgen, of in de leer gaan
bij het paar dat reeds twee jaar na elkaar
een soliede nest bouwt in de grote kamperfoelie
achter de keuken.
Hoe graag ik hier nog zou blijven vertellen,
het is tijd om aan het avondeten te beginnen,
want seffens komt onze logé-kleindochter,
die hier komt blokken, uit school thuis.
En dan moet er eten op tafel staan,
SMAKELIJK!
ria
Niet dat ik de voorbije dagen betreur, integendeel.
Maar de tuin, zelfs na de drinkgelagen van gisteren
en de voorbije nacht, is een pareltje.
De rozen geuren, de vogels zingen, de libellen pronken
en pralen boven de kleine vijver.
Alleen een late broedster, een tortel,
heeft triest haar nest verlaten,
dat temidden van een rozelaar was gebouwd;
een beetje een ongelukkige plaats.
Ik vermoed dat de eitjes tussen de draden
op de grond gevallen zijn, want het nest zelf
bestond amper uit enkele twijgjes.
Was het een alleenstaande moeder? Ik weet het niet...
In ieder geval, was ze iemand die nog veel
moet bijleren in de toekomst.
Misschien kan ze eens een vogelcursus-
prenatale volgen, of in de leer gaan
bij het paar dat reeds twee jaar na elkaar
een soliede nest bouwt in de grote kamperfoelie
achter de keuken.
Hoe graag ik hier nog zou blijven vertellen,
het is tijd om aan het avondeten te beginnen,
want seffens komt onze logé-kleindochter,
die hier komt blokken, uit school thuis.
En dan moet er eten op tafel staan,
SMAKELIJK!
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
denook - Lid geworden op: 20 aug 2006, 13:25
- Locatie: Vlaams-Brabant
TOPICS – KIJKCIJFERS – DAG- en NACHTLEZERS
Maandag, 8 juni, precies zeven dagen later: kleine evaluatie van ons dagboek,
We kregen 1895 aanklikkers en elf schrijvers, elk met één of meer fragmenten.
Ik ben daar zeer blij om, vooral omdat kijkcijfers of succes hier niet een hoofdpunt was .
Neen, we verwachtten: over gebeurtenissen met of rond ons die we willen vastleggen voor later, een neerslag in ‘Ons Dagboek’, een dagboek van ieder voor zich, doch de andere mag over de schouders meekijken en meelezen.
Genoeg daarover, het werd hier uitgebreid en uitgespreid voorgesteld en iedereen respecteerde de regels, op een uitzondering met een onsympathiek commentaar-zinnetje na, ook nog volledig naast de kwestie.
‘Ons Dagboek’ is geslaagd gestart, vind ik en menig sennetlid met mij. Een lezer-schrijver van het eerste uur die bewust startte om daarna ook bewust te kunnen afhaken, zal daar weinig aan veranderen. Hij verliet het Boerinnenkookboek om te starten met een exclusief kookboek voor fijnproevers.
Wij doen verder zoals we begonnen zijn.
Toch iets over kijkcijfers, gewoon ter informatie, en met een merkwaardige conclusie.
Alhoewel wij twee dagen vroeger startten dan de dissident en we dus aanvankelijk meer lezers telden, is dat ondertussen totaal omgekeerd; we werden vlug en vlot voorbijgestoken.
Zijn daar bijzondere redenen voor? Misschien.
Op de dissidentversie werd aanvankelijk meer over en weer met modder gegooid, en sorry, dat wordt graag gelezen.
Maar er is meer.
Op zaterdagavond, exact middernacht, noteerde ik het aantal aanklikkers tot dan toe van enkele topics hier, met vooral een paar cijferkanonnen (tanka-satijnen vleugels-mijmeringen-).
Zondagmorgen, om zeven uur precies, bekeek ik de nieuwe stand van zaken:
op satijnen vleugels: + 109,
mijmeringen: + 137,
tanka … : + 150, was hoogste score, maar …
dag boek: + 449.
Dat wil zeggen dat bij ‘dag boek’ driemaal meer mensen kwamen kijken dan bij de hoogste andere topics.
OK, geen probleem daar mee, maar …
Zaterdag kwamen bij ‘dag boek’ MINDER lezers tussen 8 uur ’s morgens en middernacht, dan tussen middernacht en 7 uur ’s morgens; en dat versta ik minder: meer dan één bezoeker, per minuut, midden in de nacht.
Ik weet het niet – het interesseert me ook niet – het is een zakelijke vaststelling: meer nacht- dan dagbezoekers.
Beste Pdl, doet U maar rustig verder; ook ik wens je alle succes toe en zal nooit nog met vergelijkingen of enig ander artikel hier komen – dat meen ik oprecht.
Wij doen het op onze manier; niet zo verfijnd qua taalgebruik, maar menselijk, gevoelig en dankbaar om hier even te kunnen loslaten wat ons bezig houdt.
denook
Maandag, 8 juni, precies zeven dagen later: kleine evaluatie van ons dagboek,
We kregen 1895 aanklikkers en elf schrijvers, elk met één of meer fragmenten.
Ik ben daar zeer blij om, vooral omdat kijkcijfers of succes hier niet een hoofdpunt was .
Neen, we verwachtten: over gebeurtenissen met of rond ons die we willen vastleggen voor later, een neerslag in ‘Ons Dagboek’, een dagboek van ieder voor zich, doch de andere mag over de schouders meekijken en meelezen.
Genoeg daarover, het werd hier uitgebreid en uitgespreid voorgesteld en iedereen respecteerde de regels, op een uitzondering met een onsympathiek commentaar-zinnetje na, ook nog volledig naast de kwestie.
‘Ons Dagboek’ is geslaagd gestart, vind ik en menig sennetlid met mij. Een lezer-schrijver van het eerste uur die bewust startte om daarna ook bewust te kunnen afhaken, zal daar weinig aan veranderen. Hij verliet het Boerinnenkookboek om te starten met een exclusief kookboek voor fijnproevers.
Wij doen verder zoals we begonnen zijn.
Toch iets over kijkcijfers, gewoon ter informatie, en met een merkwaardige conclusie.
Alhoewel wij twee dagen vroeger startten dan de dissident en we dus aanvankelijk meer lezers telden, is dat ondertussen totaal omgekeerd; we werden vlug en vlot voorbijgestoken.
Zijn daar bijzondere redenen voor? Misschien.
Op de dissidentversie werd aanvankelijk meer over en weer met modder gegooid, en sorry, dat wordt graag gelezen.
Maar er is meer.
Op zaterdagavond, exact middernacht, noteerde ik het aantal aanklikkers tot dan toe van enkele topics hier, met vooral een paar cijferkanonnen (tanka-satijnen vleugels-mijmeringen-).
Zondagmorgen, om zeven uur precies, bekeek ik de nieuwe stand van zaken:
op satijnen vleugels: + 109,
mijmeringen: + 137,
tanka … : + 150, was hoogste score, maar …
dag boek: + 449.
Dat wil zeggen dat bij ‘dag boek’ driemaal meer mensen kwamen kijken dan bij de hoogste andere topics.
OK, geen probleem daar mee, maar …
Zaterdag kwamen bij ‘dag boek’ MINDER lezers tussen 8 uur ’s morgens en middernacht, dan tussen middernacht en 7 uur ’s morgens; en dat versta ik minder: meer dan één bezoeker, per minuut, midden in de nacht.
Ik weet het niet – het interesseert me ook niet – het is een zakelijke vaststelling: meer nacht- dan dagbezoekers.
Beste Pdl, doet U maar rustig verder; ook ik wens je alle succes toe en zal nooit nog met vergelijkingen of enig ander artikel hier komen – dat meen ik oprecht.
Wij doen het op onze manier; niet zo verfijnd qua taalgebruik, maar menselijk, gevoelig en dankbaar om hier even te kunnen loslaten wat ons bezig houdt.
denook
-
hilde m - Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
- Locatie: puurs 2870
Wat me gisteren en vandaag bezig hield wil ik hier toch even kwijt :
giftige papflessen, ik had er nog nooit van gehoord...
maar zie, alles is mogelijk... zo bleek...
De aanhef hiervan was een artikel in Humo van verleden week.
Mijn dochter die chemie en biochemie heeft gestudeerd is dit dieper gaan uitzoeken en ja hoor :
de welgekende flessen, die overal worden verkocht zelfs in apotheken, van het merk "avent" gemaakt van polycarbonaat, blijken een giftige stof te bevatten die vrijkomt bij hoge temperaturen. Deze stof is kankerverwekkend. In Amerika zijn deze flessen reeds verboden, hier in België kraait er geen haan naar.
Bij navraag in een kinder-babywinkel blijkt dat de volgende lading babyflessen van "avent" die stof niet meer zullen bevatten, zij zijn te koop binnen een tweetal weken. Nu valt natuurlijk de vraag en die flessen dan, die zich nog in stock bevinden? Wel, die worden gewoon doorverkocht.
Leve, de glazen babyflesjes die wij vroeger gebruikten.
giftige papflessen, ik had er nog nooit van gehoord...
maar zie, alles is mogelijk... zo bleek...
De aanhef hiervan was een artikel in Humo van verleden week.
Mijn dochter die chemie en biochemie heeft gestudeerd is dit dieper gaan uitzoeken en ja hoor :
de welgekende flessen, die overal worden verkocht zelfs in apotheken, van het merk "avent" gemaakt van polycarbonaat, blijken een giftige stof te bevatten die vrijkomt bij hoge temperaturen. Deze stof is kankerverwekkend. In Amerika zijn deze flessen reeds verboden, hier in België kraait er geen haan naar.
Bij navraag in een kinder-babywinkel blijkt dat de volgende lading babyflessen van "avent" die stof niet meer zullen bevatten, zij zijn te koop binnen een tweetal weken. Nu valt natuurlijk de vraag en die flessen dan, die zich nog in stock bevinden? Wel, die worden gewoon doorverkocht.
Leve, de glazen babyflesjes die wij vroeger gebruikten.
zeg niet het glas is halfleeg, zeg het is nog halfvol.
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
lijken in ‘t water
de oceaan verzamelt levens
fijn als zand vloeien zij
in golvende stromen
- eens hoog, dan laag -
als waren het gecodeerde draden
trekt kleding aan de naakte halzen
één arm nog, gebogen
om lippen zacht te nestelen
een snavelloze schaal
voor het opvangen
van onthoofde eden
windvazen onvoorbereid
voor hergeboorte
onder deze omstandigheden
als op luchtvlotten drijvend
opgezwollen lijken
met het schaduwlege lachen
van de maan op de rug
onder een rustige hemel
die zijn kinderen opslokt
een stroom dode lijven
waarin niemand nog
de andere herkent.
**********
sunset 09-06-2009
**********
de oceaan verzamelt levens
fijn als zand vloeien zij
in golvende stromen
- eens hoog, dan laag -
als waren het gecodeerde draden
trekt kleding aan de naakte halzen
één arm nog, gebogen
om lippen zacht te nestelen
een snavelloze schaal
voor het opvangen
van onthoofde eden
windvazen onvoorbereid
voor hergeboorte
onder deze omstandigheden
als op luchtvlotten drijvend
opgezwollen lijken
met het schaduwlege lachen
van de maan op de rug
onder een rustige hemel
die zijn kinderen opslokt
een stroom dode lijven
waarin niemand nog
de andere herkent.
**********
sunset 09-06-2009
**********
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Voormiddag
een half uurtje geleden
op wandel
ik keek naar de hemel
wolken en zon
in mijn hand
een fototoestel en
een vleugje optimisme
plots begon er iemand wind te zaaien
en regen
ik heb niet gewacht op de oogst
mijn wandeling werd een jogging
geen foto's
het vleugje optimisme
blijf ik bij me dragen
het is geen last
mvg
Robbe
een half uurtje geleden
op wandel
ik keek naar de hemel
wolken en zon
in mijn hand
een fototoestel en
een vleugje optimisme
plots begon er iemand wind te zaaien
en regen
ik heb niet gewacht op de oogst
mijn wandeling werd een jogging
geen foto's
het vleugje optimisme
blijf ik bij me dragen
het is geen last
mvg
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Het bezoek is weer vertrokken.
Een dame, die ik vorige week toevallig ontmoette,
toeval - bestaat dat wel?
kwam mij uitleg brengen over een totale-knie operatie.
Toevallig? werkt zij samen met de chirurg waarvan
ik al veel goeds heb gehoord en door wie ik mij wil
laten opereren.
Tegelijkertijd kwam zij om informatie over rozen
en rozenbogen en was zij verheugd
toen wij haar voor een tuinwandeling uitnodigde.
Tussen alle drukte toch nog even naar het gemeentehuis,
om papieren te halen, voor een visumaanvraag
van Mariam, herinneren jullie nog,
de Malinese jonge vrouw en oppas van onze kleinkindjes.
We hopen dat ze er deze keer bij mag zijn als ze over
enkele weken weerkeren.
Wat zijn we gezegend dit jaar, 2 keer op 2 maanden tijd
dat we onze schatten zullen zien.
groetjes en tot later, nu eerst een grote was buiten te drogen hangen,
ria
Een dame, die ik vorige week toevallig ontmoette,
toeval - bestaat dat wel?
kwam mij uitleg brengen over een totale-knie operatie.
Toevallig? werkt zij samen met de chirurg waarvan
ik al veel goeds heb gehoord en door wie ik mij wil
laten opereren.
Tegelijkertijd kwam zij om informatie over rozen
en rozenbogen en was zij verheugd
toen wij haar voor een tuinwandeling uitnodigde.
Tussen alle drukte toch nog even naar het gemeentehuis,
om papieren te halen, voor een visumaanvraag
van Mariam, herinneren jullie nog,
de Malinese jonge vrouw en oppas van onze kleinkindjes.
We hopen dat ze er deze keer bij mag zijn als ze over
enkele weken weerkeren.
Wat zijn we gezegend dit jaar, 2 keer op 2 maanden tijd
dat we onze schatten zullen zien.
groetjes en tot later, nu eerst een grote was buiten te drogen hangen,
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Dag dagboek
onderdeel van poëzie en proza
is de essentie er nog
de kern?
misschien moet ik
even een sabbathdag nemen
of een sabbathweek
of een sabbathjaar
of ligt het aan de regen?
toch ga ik het overwegen
Robbe
onderdeel van poëzie en proza
is de essentie er nog
de kern?
misschien moet ik
even een sabbathdag nemen
of een sabbathweek
of een sabbathjaar
of ligt het aan de regen?
toch ga ik het overwegen
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
lotte - Lid geworden op: 26 apr 2005, 13:47
- Locatie: Tielt
En oma is content...
na Lukas die verleden jaar eerste laureaat was met zijn gedicht " De Arend"
selecteerde de jury dit jaar zijn zus, mijn metekind...ons Janne
ze werd tweede laureate met haar gedicht
(alle leerlingen van 4de studiejaar van Groot-Bilzen)
het genomineerde gedichtje van Janne…
Koud
Lauw
Stroomt
De douche
Als regen
In het gaatje
Het schuim
Gaat mee
...
na Lukas die verleden jaar eerste laureaat was met zijn gedicht " De Arend"
selecteerde de jury dit jaar zijn zus, mijn metekind...ons Janne
ze werd tweede laureate met haar gedicht
(alle leerlingen van 4de studiejaar van Groot-Bilzen)
het genomineerde gedichtje van Janne…
Koud
Lauw
Stroomt
De douche
Als regen
In het gaatje
Het schuim
Gaat mee
...
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
De rozen hangen verdrietig
kopje naar beneden,
zelfs de vogels houden hun adem in,
staat er iets te gebeuren?
Nog meer regen?
De pracht van de voorbije dagen
hangt moedeloos, de kracht
uit rechte stengels is verdwenen,
ze torsen liters regen.
Ach, hier kan ik niet tegen!
Zo is het ook bij mensen,
die soms gebukt gaan
onder oeverloos verdriet.
En niemand, geen mens
die dat opmerkt,
die dat ziet.
O zon, bron van alle leven,
help ons rechtop te staan
ons gelaat naar U gekeerd,
die licht zijt en leven,
dit alles hebt Gij ons gegeven.
ria
10.06.09
kopje naar beneden,
zelfs de vogels houden hun adem in,
staat er iets te gebeuren?
Nog meer regen?
De pracht van de voorbije dagen
hangt moedeloos, de kracht
uit rechte stengels is verdwenen,
ze torsen liters regen.
Ach, hier kan ik niet tegen!
Zo is het ook bij mensen,
die soms gebukt gaan
onder oeverloos verdriet.
En niemand, geen mens
die dat opmerkt,
die dat ziet.
O zon, bron van alle leven,
help ons rechtop te staan
ons gelaat naar U gekeerd,
die licht zijt en leven,
dit alles hebt Gij ons gegeven.
ria
10.06.09
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.