Het dwaallicht.

[Alterego1]

Vorige week eindelijk nog eens tot bij De Slegte geraakt,
en 'k heb me daar voor een prikje 'Een mens van Goede Wil'
aangeschaft,in perfekte staat,weliswaar niet in de versie zoals
op bijgaande illustratie,maar niettemin voor mij toch van evenveel
waarde,en met veel plezier gelezen.

Een mens van Goede Wil

Thijs Glorieus, de mens van goede wil, kan geen onrecht zien en trekt zich vaak tragisch en ten koste van zijn eigen welzijn het lot aan van wie zich niet kan verweren. Als ordonnans van een kapitein ziet hij tijdens zijn legerdienst in dat het morele gezag van de betere standen is uitgehold en dat ieder zijn leven naar eigen goeddunken moet inrichten. Hij trouwt met de achterlijke Let en tracht in de stad moeizaam een onafhankelijk bestaan op te bouwen. Als hij met zijn onvoorwaardelijk geloof in de goedheid van de mens zijn tol aan het leven heeft betaald, keert hij gelouterd terug naar zijn dorp. Daar groeit hij uit tot een invloedrijke en op handen gedragen soeverein, de ontwerper van een nieuw bestaan voor de hele gemeenschap. In het leven van Lets zuster, Rosa, die in een bui van morele ellende haar man heeft neergeschoten, neemt hij een heel bijzondere plaats in.
Thijs Glorieus is een held naar Walschaps hart: rechtvaardig, voluntaristisch, genereus en bij iedereen geliefd. Als de eerste in een rij van opmerkelijke figuren in Walschaps werk, een voorvader van de vrijgevochten Houtekiet en van de ondernemende Tilman Armenaas, belichaamt hij een ontroerend naïef en aansprekend mooi levensideaal, los van eender welke levensbeschouwing. Alsof de toen veelbelaagde Walschap wilde zeggen: je moet geen katholiek zijn om als een goed en edel mens door het leven te kunnen gaan. Zonder twijfel is Thijs Glorieus in vele opzichten verwant met Walschap zelf.

Een mens van goede wil, een van de markantste romans in Walschaps
indrukwekkende oeuvre, is een bewogen verhaal over de keuzes die men maakt,
een enthousiast en gedreven pleidooi voor zelfbeschikking

De werken van Gerard Walschap waren destijds verboden lectuur voor de katholieke jeugd.
Hij beschreef,als uitgetreden seminarist,nochtans onverbloemd de realiteit van het plattelandsleven in Vlaanderen te dien tijde.

Alterego

[DkA]

dag ALTER,

ik las het boek en zag het tv-feuileton.
Twee hoofdrolspelers, een Vlaming en een Hollands meisje
werden nadien beroemd. Maar ik vergat hun namen.

Pleegde de hoofdfiguur geen zelfmoord?

Ik herinner me nog dat het boek me sterk aansprak
maar verdrietig maakte.

Ik heb me later zelf dikwijls naar de 'titel' genoemd.
Met vele fouten, maar van goede wil.


groetjes

[DkA]

En dan gebeurt er dit ...


"Bent u een geestelijke?", vroeg hij mij.
Ik zat op een bank in de schaduw van een moeraseik.
Onder m'n Italiaanse witte hoed.
Hemels maar nog steeds van vlees en bloed.

Hij was tandarts. En z'n dochter ook.
Maar hijzelf was (eindelijk) aan een nieuw leven begonnen.
Had een visioen gehad en wilde nu de wereld en de mensen bekeren.
Toen begreep ik het, hij zag in mij een vennoot in het geloof.

Edoch, wanneer ik hem, tot zijner ontgoocheling en afschuw,
bekende een 'agnost' te zijn, beet hij z'n gelovige tanden
in mijn ongelovig vlees. Zielig. Ook voor mijn bevreesde ziel.

Gelukkig zag ik Karel voorbij gaan als een reddende engel.
Hij kwam als geroepen. Ik riep de ziel uit m'n lijf
om mij te bevrijden uit de bekeringsijver van de ex-tandarts.
De oren van Karel herkenden m'n stem.

De tandarts vond rechts van hem een ander schaap.
En begon meteen aan de missionering.
Toen ik bij m'n vertrek, uit pure beleefdheid, vluchtig een goedendag knikte, greep hij mijn linkerhand met zijn beide handen vast in
een gelovige greep en bezwoer mij niet te vergeten wat hij mij voorspeld had.

'Wees waakzaam!' en ik kon mij zachtjes losmaken uit zijn levenswerk.
Ach, niemand is sant in eigen land. Ook een profeet niet.

[Alterego1]

Ave DkA,

Zijn we in ons diepste wezen niet allemaal
een beetje 'een mens van goede wil'?

Ook ik heb destijds het feuilleton gezien op de
Nederlandse zender Avro.
De hoofdpersonages zijn Hugo Metsers als Thijs Glorieus,
Kitty Courbois als Rosa,Josine van Dalsum als Letje,en
Ward de Ravet als Do (vader van Thijs).
Josine van Dalsum is Nederlandse,de anderen zijn Belgen.

Thijs sterft wanneer hij bij een brand in herberg 'De Bonten Os'
de oude moeder uit het huis gaat redden en,
door de vlammen omringd, niet meer buiten geraakt.

Alterego

[ria]

En dan gebeurt er dit ...

met de glimlach gelezen...

misschien toch maar eens een andere hoed kopen

geniet van je namiddag bezoek,
moeders zijn zo kostbaar!

ria

[DkA]

Alter

er is toch iemand die van een schap vergif neemt en inneemt?

****

Allemaal? Juist!
Maar de ene al met wat meer fouten dan de andere, misschien ....


Andere hoed, Ria?
In de winter, een zwarte ...

[Robol]

en als aanvulling

ook Kitty Courbois is Nederlandse (*Nijmegen)

Hugo Metsers, geboren in Hulst (NL) is de zoon van de Vlaamse kunstschilder, met dezelfde naam, dus ook een Hugo.

Ook de zoon van Hugo de 2de is acteur.

De mens van goede wil is trouwens gehuwd met Pleuni Touw, toch ook wel een bekende Nederlandse actrice.
mvg

Robbe

[Alterego1]

Nadat de Enecotour-koers en het WK athletiek op T.V.
mijn aandacht genoten zie ik hier dat Robbe een en ander
heeft rechtgezet.

Inderdaad Kitty Courbois is Nederlandse,en Hugo Metsers
is de man van Pleuni Touw,die we kennen uit o.a.
'De stille kracht' een prachtige serie die zich afspeelde
op Java in Indonesie.

Met dank voor uw aandacht,

Alterego

[Bosrankje]

Hier op Java noemen ze het "Dat waar je niet over spreekt"
En het is overal: Het schuilt in de grond,
het sist in de vulkanen.
Het komt aanwaaien met verre winden.
Het ruist aan met de regen.
Het rolt aan met de donder.
Het zweeft van ver uit de horizon over de eindeloze zee...
En het is vooral te zien in de ogen van de Javaan
en het knaagt als een vergif van vijandschap aan lichaam,
ziel en leven van de Europeaan.
Stil bestrijdt het deze overwinnaar,
heel langzaam sloopt het hem.
Het laat hem verkwijnen en tenslotte sterven.
Dat waar je niet over spreekt.
Het is... DE STILLE KRACHT.

[ria]

mijn trofee van vandaag,
"De glazenmaker" een buitengewoon grote libelle,
die als een helikopter aan het stuntvliegen was in onze tuin.
Zie je haar prachtige doorschijnende dubbel paar vleugels?

mooie zondagavond,
ria

[DkA]

De smaak van gisteren

als het huis leeg
gelopen is, vult het zich
met niets
dan stilte

ik wentel me
in de leegte
als een krolse kater
in het zand

het wordt weer
proeven van
mijn late jaren
de letters van een vaag verleden

ik schrijf het weer tot leven

[DkA]

de allure van een gedicht

In een gedicht
kan je eeuwen hunkeren
naar sneeuw

zelfs naar de liefde

de zee
schep je in je handen
alsof het zand was

of verlangen

de ochtend
duurt er veel langer
dan het leven

zoiets als heel even

[brun]

DkA,
Meer en meer neem ik de tijd om hier in dit prachtige bos van poëzie en proza rond te dwalen, effe blijven stil staan en al het mooie te lezen.
Ook hier bij jou vind ik diepte, aandacht en warmte, die je dan vertaalt in je verhalen en proza.

'de smaak van gisteren' en 'de allure van een gedicht'........woorden schieten me te kort om te zeggen hoe mooi ik het vind.

Warme groetjes,

[ria]

zonder woorden...
avondwandeling in de tuin, 24.08.09

ria

[DkA]

het residu van de dichter


dichters spreken dun in hun magere bundels,
tenzij je hun trage jaren verzamelt,
romanciers daarentegen zijn volumineus bespraakt
tussen twee covers, creëren zo hun recht van bestaan

een dichter schrapt meer dan hij schrijft,
verdunt de waarheid tot het residu van de twijfel,
hij is een homeriaans homeopaat,
obstinaat in z'n zwijgen