POEZIE-GIVE
-
schrijfster - Lid geworden op: 26 sep 2008, 16:16
- Locatie: nijmegen

Schrijfster
Tonen wat je hebt,is niet laten zien wie je bent.
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Give
ik hoop van harte
dat je hier af en toe op bezoek komt.
Hoe gaat het met je?
We vergeten je niet.
natte herfstgroeten en tot?
ria
ps. achter de wolken schijnt altijd de zon!
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Give,
We bieden je dit kleurrijk herfsttafereeltje aan om
de donkerte van de najaarsdagen wat te verhelderen.
Met vriendelijke bamisgroetjes van ons beiden,
Bosrankje en Alterego
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Lieve Give,
vooreerst van harte proficiat,
"we gaan vooruit en zingen"
Ik meen mij te herinneren dat jij ergens in december verjaart,
als dat zo is, van harte dan een fijne verjaardag.
Dit mooie gedicht om alles een beetje te vieren,
Winterstilte
De grond is wit, de nevel wit,
De wolken, waar nog sneeuw in zit,
Zijn wit, dat zacht vergrijzelt.
Het fijngetakt geboomte zit
Met witten rijp beijzeld.
De wind houdt zich behoedzaam stil,
Dat niet het minste takgetril
't Kristallen kunstwerk breke,
De klank zelfs van mijn schreden wil
Zich in de sneeuw versteken.
De grond is wit, de nevel wit,
Wat zwijgend toverland is dit?
Wat hemel loop ik onder?
Ik vouw de handen en aanbid
Dit grootse, stille wonder.
Jacqueline van der Waals (1868-1922)
ria
vooreerst van harte proficiat,
"we gaan vooruit en zingen"
Ik meen mij te herinneren dat jij ergens in december verjaart,
als dat zo is, van harte dan een fijne verjaardag.
Dit mooie gedicht om alles een beetje te vieren,
Winterstilte
De grond is wit, de nevel wit,
De wolken, waar nog sneeuw in zit,
Zijn wit, dat zacht vergrijzelt.
Het fijngetakt geboomte zit
Met witten rijp beijzeld.
De wind houdt zich behoedzaam stil,
Dat niet het minste takgetril
't Kristallen kunstwerk breke,
De klank zelfs van mijn schreden wil
Zich in de sneeuw versteken.
De grond is wit, de nevel wit,
Wat zwijgend toverland is dit?
Wat hemel loop ik onder?
Ik vouw de handen en aanbid
Dit grootse, stille wonder.
Jacqueline van der Waals (1868-1922)
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen

Give,
We wensen je van harte een gelukkige verjaardag vandaag,
en hopen daarbij dat met de gezondheid alles goed gaat,zodat
je ons hier weer kunt verblijden met je prachtige gedichten.
Warme groetjes in een koude Decembermaand van,
Bosrankje en Alterego
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen

Beste Give,
Zo mooi gevonden dat wij het
met jou wilden delen......
De vier kaarsen
Vier kaarsen branden in een woonkamer,
het is er zo stil dat als je goed luistert
je de vier kaarsen hoort praten.
De eerste kaars zegt:
'Ik ben vrede
echter niemand kan mij verder laten branden,
ik geloof dat ik zal doven'
Het vlammetje wordt kleiner en gaat uiteindelijk uit.
De tweede zegt:
'Ik ben geloof!
Meest van al ben ik niet langer onmisbaar,
dus het heeft geen zin meer dat ik blijf branden.'
terwijl hij aan het praten is, dooft een zacht briesje
het vlammetje.
De derde kaars spreekt op haar beurt:
'Ik ben liefde!
Ik heb de kracht niet meer om te blijven branden.
Mensen zetten me aan de kant en verstaan de
belangrijkheid niet van mij.
Ze vergeten zelfs om van de mensen rondom hen
te houden!
Niet langer wachtend gaat deze vlam uit.
Plots..... komt er een kind de woonkamer binnen
en ziet de drie kaarsen die niet branden.
'Waarom branden jullie niet ?
Jullie moeten toch branden tot het einde !'
Het kind begint zachtjes te huilen.
De vierde kaars ziet dit gebeuren en zegt:
'Wees niet bang, terwijl ik nog steeds brand
kunnen we de andere kaarsen opnieuw aansteken,
want ik ben hoop !' Kunnen we ???
Met schitterende ogen, neemt het kind de kaars van
de hoop en steekt de andere kaarsen opnieuw aan.
Het licht van de hoop zou nooit uit je leven mogen
verdwijnen...
En dat ieder van ons
hoop, geloof, vrede en liefde mag koesteren.
Dit zijn onze wensen voor Kerst en Nieuwjaar
Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....



