Gewoon, gedichten
-
japie - Lid geworden op: 25 apr 2006, 21:21
- Locatie: overmere
hallo ik weet niet of ik hier juist zit maar ik ben dringend op zoek (voor morgen al ) naar een gedicht voor iemand die in pensioen gaat en liefst als het kan iets waar duiven in voorkomen want mijn schoonbroer is duiven melker
ik kan nergens iets vinden mischien weet iemand van jullie raad ?
alvast heel erg bedankt op voorhand japie
ik kan nergens iets vinden mischien weet iemand van jullie raad ?
alvast heel erg bedankt op voorhand japie
japie
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Ik zie zoe gere m'n duivenkot
Daar te zijn is m'n grootst genot
Want daar kun je alles vergeten
En zul je van zorgen nooit weten
Ik zie zoe gere m'n duivenkot
Daar te zijn is m'n grootst genot
Kom deel nu met mij daar je leven en lot
Hoog op m'n duivenkot
Ik heb een mansarde gemeubeld gehuurd
Vlak neffes een klein stamineeke
Bij 't Antwerpse Steen, een gezellige buurt
Daar wil ik u even van spreken
Ik woon daar alleen en geen mens die me stoort
Door het raam zie ik de wolken verschuiven
Het enig geluid dat ge daar bij me hoort
Dat is het gekoer van m'n duiven
Ik zie zoe gere m'n duivenkot
Daar te zijn is m'n grootst genot
Want daar kun je alles vergeten
En zul je van zorgen nooit weten
Ik zie zoe gere m'n duivenkot
Daar te zijn is m'n grootst genot
Kom deel nu met mij daar je leven en lot
Hoog op m'n duivenkot
M'n buurman, de baas van het klein staminee
Is ook al verzot op m'n duiven
Hij gaat ieder zondag een keer met me mee
Dan moet ge ons samen zien schuiven
Die baas heeft een dochter, een duifke gelijk
Zo lief en zo slank is dat blondje
En als ik haar diep in haar oogjes dan kijk
Dan klinkt uit haar lachende mondje
Ik zie zoe gere m'n duivenkot
Daar te zijn is m'n grootst genot
Want daar kun je alles vergeten
En zul je van zorgen nooit weten
Ik zie zoe gere m'n duivenkot
Daar te zijn is m'n grootst genot
Kom deel nu met mij daar je leven en lot
Hoog op m'n duivenkot
Toen heb ik dat duifke naar boven gebracht
En ben er een nestje gaan bouwen
Gelijk als een duiver houd ik daar de wacht
Want duifkes zijn niet te vertrouwen
Geen duiver laat ik op m'n duivenkot toe
M'n duifke zal ik heus zelf wel voeren
Want 'k weet als een andere duiver haar ziet
Dat hij ook dat liedje zal koeren
Ik zie zoe gere m'n duivenkot
Daar te zijn is m'n grootst genot
Want daar kun je alles vergeten
En zul je van zorgen nooit weten
Ik zie zoe gere m'n duivenkot
Daar te zijn is m'n grootst genot
Kom deel nu met mij daar je leven en lot
Hoog op m'n duivenkot
Bobbejaan Schoepen
Japie,hier is tekst genoeg om er een gedicht uit
te distilleren denk ik hé.
Groetjes,
Alterego
(50 jaar duivenliefhebber geweest!)
Daar te zijn is m'n grootst genot
Want daar kun je alles vergeten
En zul je van zorgen nooit weten
Ik zie zoe gere m'n duivenkot
Daar te zijn is m'n grootst genot
Kom deel nu met mij daar je leven en lot
Hoog op m'n duivenkot
Ik heb een mansarde gemeubeld gehuurd
Vlak neffes een klein stamineeke
Bij 't Antwerpse Steen, een gezellige buurt
Daar wil ik u even van spreken
Ik woon daar alleen en geen mens die me stoort
Door het raam zie ik de wolken verschuiven
Het enig geluid dat ge daar bij me hoort
Dat is het gekoer van m'n duiven
Ik zie zoe gere m'n duivenkot
Daar te zijn is m'n grootst genot
Want daar kun je alles vergeten
En zul je van zorgen nooit weten
Ik zie zoe gere m'n duivenkot
Daar te zijn is m'n grootst genot
Kom deel nu met mij daar je leven en lot
Hoog op m'n duivenkot
M'n buurman, de baas van het klein staminee
Is ook al verzot op m'n duiven
Hij gaat ieder zondag een keer met me mee
Dan moet ge ons samen zien schuiven
Die baas heeft een dochter, een duifke gelijk
Zo lief en zo slank is dat blondje
En als ik haar diep in haar oogjes dan kijk
Dan klinkt uit haar lachende mondje
Ik zie zoe gere m'n duivenkot
Daar te zijn is m'n grootst genot
Want daar kun je alles vergeten
En zul je van zorgen nooit weten
Ik zie zoe gere m'n duivenkot
Daar te zijn is m'n grootst genot
Kom deel nu met mij daar je leven en lot
Hoog op m'n duivenkot
Toen heb ik dat duifke naar boven gebracht
En ben er een nestje gaan bouwen
Gelijk als een duiver houd ik daar de wacht
Want duifkes zijn niet te vertrouwen
Geen duiver laat ik op m'n duivenkot toe
M'n duifke zal ik heus zelf wel voeren
Want 'k weet als een andere duiver haar ziet
Dat hij ook dat liedje zal koeren
Ik zie zoe gere m'n duivenkot
Daar te zijn is m'n grootst genot
Want daar kun je alles vergeten
En zul je van zorgen nooit weten
Ik zie zoe gere m'n duivenkot
Daar te zijn is m'n grootst genot
Kom deel nu met mij daar je leven en lot
Hoog op m'n duivenkot
Bobbejaan Schoepen
Japie,hier is tekst genoeg om er een gedicht uit
te distilleren denk ik hé.
Groetjes,
Alterego
(50 jaar duivenliefhebber geweest!)
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
japie,
Dank je voor je bezoekje hier. Maar wat je vraag betreft; ik was bijna de hele dag afwezig en laat thuis dus kon ik niet eerder reageren. Ik schrijf geen gedichten 'op bestelling' - en zeker niet op zo korte tijd (sorry). Maar misschien heb je iets kunnen doen met Alterego's (dank je wel) suggestie. Ik hoop echt dat je in jouw zoeken geslaagd bent.
Groetjes, sunset
Dank je voor je bezoekje hier. Maar wat je vraag betreft; ik was bijna de hele dag afwezig en laat thuis dus kon ik niet eerder reageren. Ik schrijf geen gedichten 'op bestelling' - en zeker niet op zo korte tijd (sorry). Maar misschien heb je iets kunnen doen met Alterego's (dank je wel) suggestie. Ik hoop echt dat je in jouw zoeken geslaagd bent.
Groetjes, sunset
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
Alterego,
Wat fijn dat je namens mij zo snel en allert reageerde. Ik was er de hele dag niet en dan nog eens heel laat thuis. Dank je wel hoor.
Overigens, ben vandaag in de omgeving van Antwerpen om de verjaardag te vieren van een krasse negentiger
.
Groetjes en een heel fijne zaterdag, sunset
Wat fijn dat je namens mij zo snel en allert reageerde. Ik was er de hele dag niet en dan nog eens heel laat thuis. Dank je wel hoor.
Overigens, ben vandaag in de omgeving van Antwerpen om de verjaardag te vieren van een krasse negentiger
.Groetjes en een heel fijne zaterdag, sunset
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
eenzaam aan ‘t water
groen is de dag
hij spuwt mij wier
in mijn betraand gezicht
en ook het zwoele zware
middaglicht dat schimmig blinkt
in ’t goud van zon
twaalf uur schuimt in het riet
en ’t kolkt en klokt
uit diepten zijn adieu
’k lig roerloos stil
in ’t vochtig natte
en wil niet luisteren
naar de lucht waar ik jouw ogen vind
en witte wolken fluisteren
tot hen de wind verscheurt
uit flarden dode zwanen vormt
en ook een drakenkop die vlammen werpt
een reuk die naar jou geurt.
**********
sunset 28-07-2007
**********
groen is de dag
hij spuwt mij wier
in mijn betraand gezicht
en ook het zwoele zware
middaglicht dat schimmig blinkt
in ’t goud van zon
twaalf uur schuimt in het riet
en ’t kolkt en klokt
uit diepten zijn adieu
’k lig roerloos stil
in ’t vochtig natte
en wil niet luisteren
naar de lucht waar ik jouw ogen vind
en witte wolken fluisteren
tot hen de wind verscheurt
uit flarden dode zwanen vormt
en ook een drakenkop die vlammen werpt
een reuk die naar jou geurt.
**********
sunset 28-07-2007
**********
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
verlangende moederliefde
ongezien
ben ik, verloren in de tijd
enkel herinnering aan wat had gekund
ook toen ik eigen paden ging die mij
in pijn vertrouwder als vertrouwd
slaap ik in dag en wandel ’s nachts
in droom waaruit ik kom, geleid
dans éénmaal - wat ik nog nooit gedaan
met een mij onbekende vrouw
en mijn gezicht door tranen overstroomd
heel stil door handen zacht gestreeld
wordt eindelijk misschien eens droog
zo hopeloos verward dat ik
nog steeds de vingers op mijn lippen voel
en zelfs de zweem van lucht als het bestaan
van adem die het voorhoofd kust
niet hier maar elders, nimmer hier
en ik begrijp dat enkel tijd
’t verlangen naar dat beeld ooit laat vergaan.
sunset 29-07-2007
ongezien
ben ik, verloren in de tijd
enkel herinnering aan wat had gekund
ook toen ik eigen paden ging die mij
in pijn vertrouwder als vertrouwd
slaap ik in dag en wandel ’s nachts
in droom waaruit ik kom, geleid
dans éénmaal - wat ik nog nooit gedaan
met een mij onbekende vrouw
en mijn gezicht door tranen overstroomd
heel stil door handen zacht gestreeld
wordt eindelijk misschien eens droog
zo hopeloos verward dat ik
nog steeds de vingers op mijn lippen voel
en zelfs de zweem van lucht als het bestaan
van adem die het voorhoofd kust
niet hier maar elders, nimmer hier
en ik begrijp dat enkel tijd
’t verlangen naar dat beeld ooit laat vergaan.
sunset 29-07-2007
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
dat kleine kind
het donkert al, de maan kijkt wakend, grijnst
jou vallen zo je oogjes dicht
je gaapt, ik strijk jouw beddek glad, dim ‘t licht
jij wilt dat ik dat elke avond doe
’t vermoeide zijn van jou wil dromen
al stribbel je nog even tegen het praten wordt al stil
jouw blik zoekt mij en vraagt of ik je dragen wil
met een verhaal tot in jouw veilige slaap
zelf fantaseer ik hoe jij kleurend mooi
in onschuld werelden weer helemaal geneest
jij al jouw wonderen schept, er is nog niets geweest
dat jou ooit twijfelen laat
dan hunker ‘k mij in jou weer zelf dat kleine kind
dat ergens diep in mij nog moet bestaan
en in de hemel lacht heel breed de maan
wanneer de wind plots op het venster klopt.
**********
sunset 30-07-2007
**********
het donkert al, de maan kijkt wakend, grijnst
jou vallen zo je oogjes dicht
je gaapt, ik strijk jouw beddek glad, dim ‘t licht
jij wilt dat ik dat elke avond doe
’t vermoeide zijn van jou wil dromen
al stribbel je nog even tegen het praten wordt al stil
jouw blik zoekt mij en vraagt of ik je dragen wil
met een verhaal tot in jouw veilige slaap
zelf fantaseer ik hoe jij kleurend mooi
in onschuld werelden weer helemaal geneest
jij al jouw wonderen schept, er is nog niets geweest
dat jou ooit twijfelen laat
dan hunker ‘k mij in jou weer zelf dat kleine kind
dat ergens diep in mij nog moet bestaan
en in de hemel lacht heel breed de maan
wanneer de wind plots op het venster klopt.
**********
sunset 30-07-2007
**********
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
Sunset!
Sunset !!!
Wat een mooi gedicht! Prachtig !
O ! Ik heb het al gelezen en herlezen en...
herken er o wonder zoveel van mezelf in!
Van dat kind zijn in mij.
"jouw blik zoekt mij en vraagt of ik je dragen wil.
" Dan hunker 'k mij in jou weer zelf dat kleine kind"
O , ik voel het zo diep aan sunset!
Dank en nogmaals dank voor al het mooie
dat jij hier dag na dag blijft brengen,
in zon en regen,
gewoon gedichten!Prachtig!
" En de boer hij ploegde voort!"
Hartelijk en genegen
johanamaria
Sunset !!!
Wat een mooi gedicht! Prachtig !
O ! Ik heb het al gelezen en herlezen en...
herken er o wonder zoveel van mezelf in!
Van dat kind zijn in mij.
"jouw blik zoekt mij en vraagt of ik je dragen wil.
" Dan hunker 'k mij in jou weer zelf dat kleine kind"
O , ik voel het zo diep aan sunset!
Dank en nogmaals dank voor al het mooie
dat jij hier dag na dag blijft brengen,
in zon en regen,
gewoon gedichten!Prachtig!
" En de boer hij ploegde voort!"
Hartelijk en genegen
johanamaria
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
Voor jou sunset ALS DANK voor dat mooie gedicht
"dat kleine kind".
Sofietje
Sofietje, gelooft alles.
Sofietje gelooft in wonderen
Voor Sofietje kan alles,
Ja….en waarom niet?
Sofietje vertelt de wonderlijkste verhalen,
ze ziet het,
ze voelt het
en het is zó, het kan allemaal.
Voor Sofietje kreunt de boom als je er op slaat,
want de boom heeft pijn.
En de bloem weent zachtjes als je er op trapt,
want ze heeft pijn, de bloem.
Voor Sofietje kan het allemaal,
Ja …en waarom niet?
’s Avonds kijkt zij naar de sterren en de maan.
“Kijk, dààr is Janneke Maan!
Hij lacht.
Hij heeft zo’n dikke kop en lacht altijd.”
Nee toch,
zegt ze plots heel ernstig,
hij lacht niet altijd,Janneke Maan.
Eens was broertje heel erg ziek.
Mama weende.
Sofietje keek door ’t open raam en bad.
Toen zag ze Janneke Maan,
maar die lachte niet.
“Kijk mama, riep Sofietje,
Janneke Maan weent ook en bidt.”
Voor een hartje zo teer en gevoelig,
dat het zelfs de wereld kan omarmen.
Voor ogen die, zelfs gesloten,
alles zien en voelen,ook God,
kan het allemaal.
Ja…en waarom niet?
Johana-Maria
Augustus 1973
"dat kleine kind".
Sofietje
Sofietje, gelooft alles.
Sofietje gelooft in wonderen
Voor Sofietje kan alles,
Ja….en waarom niet?
Sofietje vertelt de wonderlijkste verhalen,
ze ziet het,
ze voelt het
en het is zó, het kan allemaal.
Voor Sofietje kreunt de boom als je er op slaat,
want de boom heeft pijn.
En de bloem weent zachtjes als je er op trapt,
want ze heeft pijn, de bloem.
Voor Sofietje kan het allemaal,
Ja …en waarom niet?
’s Avonds kijkt zij naar de sterren en de maan.
“Kijk, dààr is Janneke Maan!
Hij lacht.
Hij heeft zo’n dikke kop en lacht altijd.”
Nee toch,
zegt ze plots heel ernstig,
hij lacht niet altijd,Janneke Maan.
Eens was broertje heel erg ziek.
Mama weende.
Sofietje keek door ’t open raam en bad.
Toen zag ze Janneke Maan,
maar die lachte niet.
“Kijk mama, riep Sofietje,
Janneke Maan weent ook en bidt.”
Voor een hartje zo teer en gevoelig,
dat het zelfs de wereld kan omarmen.
Voor ogen die, zelfs gesloten,
alles zien en voelen,ook God,
kan het allemaal.
Ja…en waarom niet?
Johana-Maria
Augustus 1973
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
Johana-Maria,
Wat ben ik toch een gezegend mens. Eerst kom jij en verheugt me met jouw bezoek en laat heel mooie woorden achter. Om even later nog eens terug te komen met een prachtig gedicht.
Dank je wel hoor en mijn oprechte warme genegenheid, sunset
Wat ben ik toch een gezegend mens. Eerst kom jij en verheugt me met jouw bezoek en laat heel mooie woorden achter. Om even later nog eens terug te komen met een prachtig gedicht.
Dank je wel hoor en mijn oprechte warme genegenheid, sunset
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
zomer
de krekels zijn blij
het trillen van bomen
glinsterend begrip van zomeroogst
en wij; de kern die ons voedt
legt ons de wereld in het hart
zwaar zwemt de middag voorbij
wij voelen zijn kloppen, tellen de slagen
en lieven ons breekbaar klevend in adem
jou drupt warme honing van ’t lijf
en ik zout het gras
toeval is blauw en een spoor van licht
kust teder de ogen.
sunset 31-07-2007
de krekels zijn blij
het trillen van bomen
glinsterend begrip van zomeroogst
en wij; de kern die ons voedt
legt ons de wereld in het hart
zwaar zwemt de middag voorbij
wij voelen zijn kloppen, tellen de slagen
en lieven ons breekbaar klevend in adem
jou drupt warme honing van ’t lijf
en ik zout het gras
toeval is blauw en een spoor van licht
kust teder de ogen.
sunset 31-07-2007