De trage minnaar

[Bosrankje]

Eindelijk heb ik je kunnen antwoorden maar om
je literaire topic niet met illustraties te belasten,
staat het in ons laar ! Je kent de weg dus tot....

Sweet dreams

A en B

[Dtm]

dag DTM
mag ik jou een goed gezond vredig vreugdevol nieuw jaar toe wensen
veel in spiratie en schrijfgenot wijl jouw vingers dansen over de toetsen

wees maar zeker , er komen weer krokussen
en tricolore viooltjes tussen de stenen
mag ik jou een klein blauw viooltje aanbieden ! Liefs Fernanda

Goedenmorgen Ferry,

de poëzie van de ochtend.
Het licht onder de luchter. De klein-kinderen
die op me wachten in lege straten.

En al terug van weg geweest.
Er zijn zoveel dingen
om dankbaar en gelukkig te zijn.

Zoals dat 'viooltje' van de buurvrouw
dat verleden jaar ontsnapte en zich
tussen de straatstenen nestelde.
Helaas, voor mijn garagepoort.

Overmoed in het leven
wordt dikwijls afgestraft.
Maar ik heb het palliatieve zorg
kunnen bieden.

Wellicht dacht je daaraan
toen je mij jouw wensen stuurde.
Het geleek trouwens treffend
op het kopje op je foto.

Kon ik maar alle mensen
de poëzie en ontroering
van een rustige ochtend schenken,

o, wat zou de wereld mooi zijn.



PS.
Bosrankje, ik was al gaan gluren.

[Dtm]

Het kleine leven


Hoe ouder je wordt, hoe kleiner je radius.
Jongeren willen ontsnappen
uit de benauwdheid van hun thuis.
De verboden. Hun saaie straat.

Naar het onbekende gras aan de overkant.

Ouderen nestelen zich
in vroeger. Het tastbare dichtbije.
De verte van gisteren.
Het vertrouwde en veilige van thuis.

Morgen is steeds hetzelfde. Maar altijd anders.
De kleine wereld.
Waarin 'de kleine dagen' (Dewulf) belangrijk zijn.

In de grote wereld is er 'Het grote Feestboek'
waar de mensen lang leven en gelukkig zijn.
Je hoort ze twitteren als koolmeesjes in een vroege lente.

En ze luisteren naar of naast mekaar,
ik weet het niet zo zeker.
Ze kennen de 'belangrijke' dingen van het leven.

Zoals daar zijn: 'hun activa en passiva'.
Everybody happy.
En in de verte 'Standard & Poor's'.

O, wat schitteren hun welgezinde foto's,
o, wat komen ze dicht bij elkaar.
Nu met één muisklik de wereld in hun huis ligt.

Zo groot als een allenige laptop op schoot.

[Alterego1]

Dtm schreef:

'Ze kennen de 'belangrijke' dingen van het leven.'

Tja,dat bleek deze week nog maar eens in 'Blokken'.

Twee jonge twintigers,jongen en meisje,situeerden
het Minnewater en de Reien in respectievelijk
Brussel en Antwerpen!

Nochtans hadden ze 'hogere' studies gedaan!

En A en B in verontwaardiging.

PS. 'Nu met één muisklik de wereld in hun huis ligt.
Zo groot als een allenige laptop op schoot.'

Conclusie: Maar als die laptop dáár nu eens niet ligt,
en de muis niet klikken kan,waar ligt de wereld dan???

[Dtm]

Dtm schreef:

'Ze kennen de 'belangrijke' dingen van het leven.'

Tja,dat bleek deze week nog maar eens in 'Blokken'.

Twee jonge twintigers,jongen en meisje,situeerden
het Minnewater en de Reien in respectievelijk
Brussel en Antwerpen!

Nochtans hadden ze 'hogere' studies gedaan!

En A en B in verontwaardiging.

PS. 'Nu met één muisklik de wereld in hun huis ligt.
Zo groot als een allenige laptop op schoot.'

Conclusie: Maar als die laptop dáár nu eens niet ligt,
en de muis niet klikken kan,waar ligt de wereld dan???

Dag Alter,

al zappende kwam ik gisteren toevallig langs 'het minnewater'.

'Zij' stapte plotsklaps langoureus langs mij, hoewel ze in het zuiden zit.
Ooit kwam ik er met m'n ex, die toen m'n ex nog niet was.
Later passeerde ik er met m'n bijzit, bij wie ik meer lag dan zat.

Zo leerde ik mijn aardrijkskunde van Brugge.
Via de wegeltjes van de liefde.

Ik zag dus de blokkende Erasmus-jeugd
die wel de minne en het water kennen, maar beide
nog niet samen.

Ach, het schijnt dat er in Antwerpen
'een Rivierenhof is en ook het Schoonselhof'.
Nooit geweest.

En toen ik nog een jongen met korte broek was
moesten wij naar 'het Vrijbroekpark' (héhé)
en dan ook naar de Galgenberg. En het Papenhofke.
Ter plekke wereldwijd gekend.

Neen, beste Alter,
'verontwaardigd' was ik bijlange niet.
Hooguit lichtjes verbaasd.
Ik herkende de 'stress' voor een camera.

Maar mijn 'verontwaardiging' die bewaar ik
voor wat anders. En voor later.
Ze is me te dierbaar.

http://fr.wikipedia.org/wiki/Indignez-vous_!


Met alternatieve groeten.


PS.
En uw 'raadselken'.
Is het niet bij de laptop of een muis,
mogen zij dan de wereld in elkaars armen vinden.

[Alterego1]

Waarde Dtm,

Blijkbaar ken je goed de weg in Mechelen.
Op genoemde plaatsen ben ik nog nooit geweest.

-'En toen ik nog een jongen met korte broek was
moesten wij naar 'het Vrijbroekpark' (héhé)
en dan ook naar de Galgenberg. En het Papenhofke.
Ter plekke wereldwijd gekend.'

Uiteraard ken ik die Antwerpse 'hoven' wel.
Het zijn eigenlijk recreatieparken,met het verschil dat
je in het ene kunt verpozen boven de grond,en in het
andere er onder.
Persoonlijk opteer ik nog liefst een tijdje voor het bovengrondse.

-'Ach, het schijnt dat er in Antwerpen
'een Rivierenhof is en ook het Schoonselhof'.
Nooit geweest.'

Groetjes van A en B

[Dtm]

Waarde Dtm,

Blijkbaar ken je goed de weg in Mechelen.
Op genoemde plaatsen ben ik nog nooit geweest.
[/i]

Groetjes van A en B

Vooral Bleekstraat nr 5.

[Dtm]

dtm is met grote onderscheiding in het examen van opmerkzaamheid geslaagd
en jaren overslaan laat ik over aan Gregorius en andere pausen

misschien zat ik even met de Maya's in mijn hoofd, de grote telling...

moge in 2012 het licht van de inspiratie over ons nederdalen !

groetjes

Robbe

Goedenmorgen Robbe,

toen ik jouw bericht las wist ik nog niet
dat ik een arme lezer was en ik van jou een arme schrijver maakte.

Dàt op basis van mijn eigen theorie:
'een schrijver is zo arm als zijn lezer'.

Tot vanmorgen dus ik 'Mulders' las in de 'Weekend-K'.
En hij refereerde aan de Maya-kalender en het einde der wereld.

Ach, troostte ik mezelf misschien ben ik wel een vergeetachtige welstellende lezer.
Juist ja, de Maya's, Nostradamus en de Getuigen van Jehova.
Gezien mijn jaren herinnerde ik mij nog dat wij ooit zongen
dat 'den dertigste mei de wereld naar de maan zou gaan'.

Tja, een dag als vandaag lijkt mij wel erg geschikt voor het volbrengen
van een voorspelling.

Voilà, Robbe, ik ben weer een beetje rijker
en jij dus ook.

Een 'staatsgarantie' voor de toekomst kan ik je echter niet bieden.

mvg

[Robol]

Goede middag trage minnaar


plaats me vooral niet in het lijstje doemdenkers

en nooit heb ik een vinylplaat van de Beatles in de omgekeerde richting gedraaid
wat eigenlijk technisch onmogelijk is
of je zou het manueel moeten doen

toch even een klikje
hieronder



Lucy in the sky

mvg

Robbe

PS "Den dertigste mei zal de wereld vergaan", ik peste er mijn broer wel eens mee, die de 31ste mei verjaarde, lekker geen cadeauke ...

[Dtm]

Goede middag trage minnaar

plaats me vooral niet in het lijstje doemdenkers

quote]


Neen Robbe,
ik plaats je in geen enkel lijstje.

Ik wilde maar aantonen met mezelf als illustratie
dat mijn stelling:

'een schrijver is zo arm als z'n lezer'
of anders
'een schrijver is maar zo slim als zijn lezer',

ook geldt voor een trage minnaar.

Je kan nog zoveel metaforen laten gloren
als de lezer ze niet ziet, bestaan ze niet...

mvg

[Gast]

Geef jezelf een nieuwjaarscadeau.
Van niveau.
En luister een uur lang naar:

psychoanalyticus Paul Verhaeghe.
En hoe we overeind kunnen blijven
in onze veeleisende en competitieve maatschappij.

Voor een menselijk 2012!

Vannacht toen het stormde en ik niet kon slapen
heb ik mij eindelijk dit uurtje cadeau gedaan
en ongestoord dit programma kunnen beluisteren.
Ik heb het mij niet beklaagd.

[Dtm]

Sneeuwstem


Zij ziet
vlokken vallen
ik niet

haar stem
klinkt ongehinderd
alsof afstand

slechts verbeelding is
en tastbaar
in mijn vingers

woorden drijven
over dit huis
geruis gefilterd

door verlangen.

[Dtm]

Het alternatieve boek


'En ze zou weglopen. En zichzelf vermoorden.
En dan zouden wij in het gevang vliegen.
En zij zou geen spijt hebben.'

De winterstorm was gaan liggen.
De regen treuzelde nog wat.
En de bomen keken beduusd
naar hun afgebroken takken.

Wij keken naar de meisjes.

Mama wou een 'boos-moment' inlassen.
'Cooling down'. Op straat.
Maar opa zat al een poos hongerig
in de auto te wachten.
Hij kwam dichter bij zijn 'melting down'.

En hij greep naar pedagogisch
onverantwoorde middelen.
Als een ouwerwetse Vlaamse klaroen
schalde zijn stem door de straten.

Dat zij meteen in de auto moesten.
Of dat hij (de boze opa) hen kwam halen.
En hij stond al naast het open portier.

De meisjes bleven nog even weerspanning
tegen de muren plakken.
Want ze wilden (weer eens) mee
met die andere kinderen en mevrouw.

Ook een sociaal 'geval'. Ik kan niet in detail gaan.


Toen wij hun flatje naderden,
gingen de dreigementen in hogere versnelling.
Ze zouden alles door elkaar gooien,
veel lawaai maken, de kleren uit de kasten
halen en nog ander terroristisch gedachtegoed.

Dochter zou zo voor de deur blijven staan,
zei ze. Bang voor wat er achter de deur
haar en de buren te wachten stond.

Ik zeg, o, maar dan halen we de huisbaas
erbij die woont toch naast jullie.
Wel, dan zij we braaf. Tot hij weg is.
Dat doen we toch altijd als er iemand komt.

En nu waren ze écht boos op mij.



PS.
Vervolg straks.

PS. 2.
Op mijn blog ontstond er een lichte beroering over 'fakebook',
euh, 'facebook'.

[Dtm]

Het vervolg


Vanmorgen.

En ik ben nog altijd boos op jou.
En jij denkt altijd maar alleen aan jezelf.
En nooit eens aan de kinderen. Aan ons.

Dat was de jongste. Tegen opa.

Ja, ging haar oudere zus van negen verder,
en mama, die kent alleen maar 'neen'
en nooit eens 'ja'.

Goedenmorgen brave kinderen.


En, lieve dochter, heb je het overleefd?
Tja, ze hadden de salontafel omver gegooid
en ook de stoelen aan tafel en ...

ze had hen opvoedkundig genegeerd.

Dochter studeert met name de 'theorie'.
Naast de dagelijkse 'praktijk' en haar job.
Ze hoopt met een beetje geluk,
toekomend jaar 'opvoedster' te worden.

Enfin, het diploma toch te verwerven.
Welwel.

...

O, wat benijd ik die gezellige grootouders
die een week lang zitten te zuchten van gemis.
Om hun kleinkinderen nog eens aan
de zondagse taart te krijgen.

Gelukkig is er nog 'facebook'.
En kunnen ze ondertussen hun verlangen twitteren.
En ook de 'sfeervolle' foto's bekijken.

Tja, spijtig toch dat ik zo'n ouderwetse man ben.
Anders kon ik ook 'leven' in dat 'sprookjesboek'.





PS.
Om deze teksten toch wat 'genuanceerd' te begrijpen,
een beetje prozaïsche informatie.

Dochter woont dus op een zucht van mij.
In een armtierig en krap flatje met drie kinderen.
En staat voor alles alleen.
Geen eurocent alimentatie.

Haar flatje is meestal overbevolkt door kinderen
uit de buurt. Waar de 'sjieke' mensen wonen
en waar geen anderen kinderen mogen komen spelen.
Hun eigen kinderen daarentegen mogen dat wel.
Op een ander. Zo heerlijk rustig ...

Ik doe al gans de week dochter en nageslacht weg
naar haar werk: opvang van kinderen.
Zeer apart voor de 'lagere kaste' van het volk.

De meisjes waren al eerder mee geweest naar elders,
en ook teruggebracht dezelfde avond. Na de tweede keer.
Want plots wilden ze dan weer naar huis.
Met de ganse bende. Wat ook gebeurde. Drie plus drie.

En gisterenavond dreigde eenzelfde scenario.
Mijn snotapen en die van de andere mevrouw
namen 'het schrikbewind' over. De 'kinderrevolutie'.

En dit is nog maar een fractaal van het verhaal.

[Alterego1]

Waarde Dtm,

Wat een openlijke biecht,cher ami.

Wellicht noodzakelijk om enige 'frustratie'
van je af te kunnen schrijven.
Zeer begrijpelijk,en met alle mogelijk begrip.

De 'growing up' jaren van de meisjes die
het leven van een 'bezadigde' opa doorkruisen.
Met niet beredeneerde zekerheid.

Heb juist een boek nogeens herlezen dat als
titel draagt 'Het leven,niets anders dan het leven'.
Een slagzin die ook als een verzuchte klacht kan
geinterpreteerd worden.

Maar ik mis de jongen in het verhaal,je kleinzoon.
Het voetballertje weet je nog?

Misschien toch nog ergens een lichtpuntje?

Groetjes van die alternatieve ego en zijn bosnimf.