Gedichtenhoekje van Nienka.(TE BEWAREN!!)
-
nienka. - Lid geworden op: 15 dec 2004, 18:38
Een ster blijft altijd stralen
Ook al is het donker, zo op het oog niet te achterhalen
Ze schijnt ook al zie je het niet
Door het donker heen, ziet ze heus wel je vreugde, pijn of verdriet
Ook een ster moet soms even uit het oog verdwijnen
Om later weer aarzelend een licht te laten verschijnen
Kijk geduldig naar de lucht in een donkere dag of nacht
Een ster verschijnt zoals altijd onverwacht
Vaak op momenten als het moeilijk is om verder te gaan
Verschijnt ze, en maakt je attent op je aardse bestaan
Een ster heeft zoveel kracht
Een ster heeft zoveel macht
Onvermoeibaar, steeds opnieuw zal ze je weg verlichten
Behoed je voor obstakels en gaten die zal ze voor je oplichten
Het geheimzinnige van een ster
Al staat die nog zo ver
Is de uitstraling en de kracht
Met een ongrijpbare en onbekende macht
Een natuurverschijnsel misschien verbonden met telepathie
Door de uitstraling verheldert ze je geest met een stukje filosofie
Als je het positieve daar uit kunt halen
Is dat genoeg om het doel van je weg te bepalen
Een ster vergezelt je waarheen je ook gaat
Ze waakt over je, warmt je, laat merken dat ze je nooit verlaat
Een ster, zo ver en onbereikbaar
Maakt dat jij je veilig voelt door haar oplichtend gebaar
Je kunt er tegen huilen, schreeuwen, lachen, praten
Een ster is een wonder dat je nooit zal verlaten
Overal aanwezig, door iedereen te zien
Wie weet, kijk jij naar dezelfde ster, wie weet misschien...
KLIKJE
Ook al is het donker, zo op het oog niet te achterhalen
Ze schijnt ook al zie je het niet
Door het donker heen, ziet ze heus wel je vreugde, pijn of verdriet
Ook een ster moet soms even uit het oog verdwijnen
Om later weer aarzelend een licht te laten verschijnen
Kijk geduldig naar de lucht in een donkere dag of nacht
Een ster verschijnt zoals altijd onverwacht
Vaak op momenten als het moeilijk is om verder te gaan
Verschijnt ze, en maakt je attent op je aardse bestaan
Een ster heeft zoveel kracht
Een ster heeft zoveel macht
Onvermoeibaar, steeds opnieuw zal ze je weg verlichten
Behoed je voor obstakels en gaten die zal ze voor je oplichten
Het geheimzinnige van een ster
Al staat die nog zo ver
Is de uitstraling en de kracht
Met een ongrijpbare en onbekende macht
Een natuurverschijnsel misschien verbonden met telepathie
Door de uitstraling verheldert ze je geest met een stukje filosofie
Als je het positieve daar uit kunt halen
Is dat genoeg om het doel van je weg te bepalen
Een ster vergezelt je waarheen je ook gaat
Ze waakt over je, warmt je, laat merken dat ze je nooit verlaat
Een ster, zo ver en onbereikbaar
Maakt dat jij je veilig voelt door haar oplichtend gebaar
Je kunt er tegen huilen, schreeuwen, lachen, praten
Een ster is een wonder dat je nooit zal verlaten
Overal aanwezig, door iedereen te zien
Wie weet, kijk jij naar dezelfde ster, wie weet misschien...
KLIKJEGeef nooit iets op, voordat je definitief verloren hebt, en zelfs dan nog...
-
nienka. - Lid geworden op: 15 dec 2004, 18:38
"Waarom huil je Mama?"
vroeg een jongetje aan zijn moeder.
"Omdat ik een vrouw ben," antwoordde zij.
"Ik begrijp het niet," zei het jongetje weer.
Zijn moeder knuffelde hem en zei met een vage lach:
"En dat zul je ook nooit doen lieve kind, maar dat maakt niet uit."
Later vroeg de kleine jongen aan zijn vader:
"Papa, waarom huilt Mama zomaar zonder reden?"
Zijn vader kon alleen maar antwoorden:
"Alle vrouwen huilen zonder reden."
De kleine jongen groeide op en werd een jonge man, zich nog steeds afvragend, waarom vrouwen huilen.
Uiteindelijk riep hij de hulp in van God en vroeg ook Hem:
"God, waarom huilen vrouwen?"
God antwoordde het volgende:
"Toen ik de vrouw schiep, besloot ik dat ze speciaal moest zijn.
Ik gaf haar schouders, sterk genoeg om het leed van de wereld te dragen, maar ook zachte armen om comfort te bieden.
Ik gaf haar innerlijke kracht om, bevallingen te doorstaan en om tegen afwijzing te kunnen, welke zij vaak zou gaan krijgen, soms zelfs van haar eigen kinderen.
Ik gaf haar de hardheid, het doorzettingsvermogen om voor haar vrienden en familie te kunnen zorgen, zelfs wanneer iedereen het opgeeft.
Zelfs ziekte en vermoeidheid houden haar dan niet tegen, en zij klaagt nooit....
Ik gaf haar gevoeligheid, zodat zij haar kinderen lief zal hebben, onder welke omstandigheid dan ook.
Zelfs wanneer haar eigen kind haar pijn heeft gedaan.
Ze heeft een speciale gave om kinderen weer te doen lachen, om tieners te helpen met hun twijfels en angsten.
Ik gaf haar de kracht om voor haar man te zorgen, ondanks zijn fouten en ik fabriceerde haar uit een rib van hem om zijn hart te beschermen.
Ik gaf haar de wijsheid,
om te weten dat een goede echtgenoot zijn vrouw nooit pijn zou doen, maar dat hij haar soms test op haar kracht.
En ook om haar man bij te staan, door dik en dun.
Voor al dit harde werk, gaf ik haar ook een traan om te laten.
Het is van haar, zij kan het gebruiken wanneer zij dat nodig heeft.
Het is haar enige zwakte.....
Wanneer je haar ziet huilen, zeg haar dan hoeveel je van haar houdt, en hoe goed de dingen zijn die zij voor anderen doet.
En alhoewel ze dan nog steeds huilt, weet dan dat ze zich wel degelijk iets beter voelt.
.....................................................
Dit komt van de website van Mewina: http://members.lycos.nl/mewina/newpage80.html
Ik vind dit heel erg mooi, plaats het daarom, niet zelf geschreven dit keer
maar van die site.
Nienka
vroeg een jongetje aan zijn moeder.
"Omdat ik een vrouw ben," antwoordde zij.
"Ik begrijp het niet," zei het jongetje weer.
Zijn moeder knuffelde hem en zei met een vage lach:
"En dat zul je ook nooit doen lieve kind, maar dat maakt niet uit."
Later vroeg de kleine jongen aan zijn vader:
"Papa, waarom huilt Mama zomaar zonder reden?"
Zijn vader kon alleen maar antwoorden:
"Alle vrouwen huilen zonder reden."
De kleine jongen groeide op en werd een jonge man, zich nog steeds afvragend, waarom vrouwen huilen.
Uiteindelijk riep hij de hulp in van God en vroeg ook Hem:
"God, waarom huilen vrouwen?"
God antwoordde het volgende:
"Toen ik de vrouw schiep, besloot ik dat ze speciaal moest zijn.
Ik gaf haar schouders, sterk genoeg om het leed van de wereld te dragen, maar ook zachte armen om comfort te bieden.
Ik gaf haar innerlijke kracht om, bevallingen te doorstaan en om tegen afwijzing te kunnen, welke zij vaak zou gaan krijgen, soms zelfs van haar eigen kinderen.
Ik gaf haar de hardheid, het doorzettingsvermogen om voor haar vrienden en familie te kunnen zorgen, zelfs wanneer iedereen het opgeeft.
Zelfs ziekte en vermoeidheid houden haar dan niet tegen, en zij klaagt nooit....
Ik gaf haar gevoeligheid, zodat zij haar kinderen lief zal hebben, onder welke omstandigheid dan ook.
Zelfs wanneer haar eigen kind haar pijn heeft gedaan.
Ze heeft een speciale gave om kinderen weer te doen lachen, om tieners te helpen met hun twijfels en angsten.
Ik gaf haar de kracht om voor haar man te zorgen, ondanks zijn fouten en ik fabriceerde haar uit een rib van hem om zijn hart te beschermen.
Ik gaf haar de wijsheid,
om te weten dat een goede echtgenoot zijn vrouw nooit pijn zou doen, maar dat hij haar soms test op haar kracht.
En ook om haar man bij te staan, door dik en dun.
Voor al dit harde werk, gaf ik haar ook een traan om te laten.
Het is van haar, zij kan het gebruiken wanneer zij dat nodig heeft.
Het is haar enige zwakte.....
Wanneer je haar ziet huilen, zeg haar dan hoeveel je van haar houdt, en hoe goed de dingen zijn die zij voor anderen doet.
En alhoewel ze dan nog steeds huilt, weet dan dat ze zich wel degelijk iets beter voelt.
.....................................................
Dit komt van de website van Mewina: http://members.lycos.nl/mewina/newpage80.html
Ik vind dit heel erg mooi, plaats het daarom, niet zelf geschreven dit keer
maar van die site.
Nienka
Geef nooit iets op, voordat je definitief verloren hebt, en zelfs dan nog...
-
visje70 - Lid geworden op: 17 mar 2006, 00:52
- Locatie: Aalter
Bij de dood van een ingenieur
De mooiste wijze hem te eren
na zijn onverwachte dood
was alle knopjes te proberen
die de volgauto ons bood.
Op elk stond een pictogram.
Een leek er op een fluitje.
Wie daar op drukte hoorde
een klagerig geluidje.
En toen zag ik in het plafond
een gouden knopje stralen.
Dat diende om de felle zon
weg te kunnen halen.
Traag ging een jaloezie omlaag
rondom in zwarte banen
tot ze bleef steken in een vraag.
Toen kwamen pas de tranen.
Auteur: Caroline Wiedenhof

luc, en zijn afstandsbedieningen....er zijn er nog meer!
de knopjes....?hij moest er helemaal niet over nadenken...
De mooiste wijze hem te eren
na zijn onverwachte dood
was alle knopjes te proberen
die de volgauto ons bood.
Op elk stond een pictogram.
Een leek er op een fluitje.
Wie daar op drukte hoorde
een klagerig geluidje.
En toen zag ik in het plafond
een gouden knopje stralen.
Dat diende om de felle zon
weg te kunnen halen.
Traag ging een jaloezie omlaag
rondom in zwarte banen
tot ze bleef steken in een vraag.
Toen kwamen pas de tranen.
Auteur: Caroline Wiedenhof

luc, en zijn afstandsbedieningen....er zijn er nog meer!
de knopjes....?hij moest er helemaal niet over nadenken...
-
W T - Lid geworden op: 11 sep 2003, 20:26
- Locatie: Vallei de zwarte beek
De avondstond is weer gevallen.
Mijn energie begint te stromen.
Als de avond weer valt met..
Zijn prachtige ondergaande zon.
Hou ik heel even halt......,
Daar waar de 'stilte' begon!!

Mijn energie begint te stromen.
Als de avond weer valt met..
Zijn prachtige ondergaande zon.
Hou ik heel even halt......,
Daar waar de 'stilte' begon!!

Laatst gewijzigd door W T op 09 aug 2008, 10:51, 1 keer totaal gewijzigd.
-
nienka. - Lid geworden op: 15 dec 2004, 18:38
Stilte om je heen
Waar zijn allen heen
Het is een soort stilte die aanvaardbaar is
Al moet je om dit te begrijpen eerst door een soort duisternis
Tijdens zo'n duisternis in donkere dagen
Wanneer je je vaak van alles af zit te vragen
Flikkert soms plotseling weer even een ster
Eerst aarzelend, dan helder, dichtbij, maar ook zo ver
Een ster, een licht dat schijnbaar toch over je waakt
Die weet wat je denkt, wat je voelt, wat je raakt
Die jou op heldere wijze geeft te verstaan
Op welke manier je overeind kunt blijven en hoe verder te gaan
Ze geeft je raad in die donkere dagen
Al zie je ze niet altijd, soms zelfs alleen maar bij vlagen
Het geheimzinnige van zo'n ster is dat je ze niet kent
Maar het hoort bij je leven je bent er helemaal aan gewent
Je begrijpt de afwezigheid en ook wel die stilte
Zelfs af en toe een schijnbaar opkomende kilte
Dan ben je bang die ster uit het oog te verliezen
Al weet je, er zijn er zo veel je hebt er maar een uit te kiezen
Maar dat is niet wat jij wil
Je houd het bij die ene,zo dichtbij, zo ver, soms kil
Omdat die zo vaak het licht op je weg heeft doen schijnen
Om dan ineens weer in de stilte te verdwijnen
Dat is de magic, de telepathie
Een onzichtbare band, verbonden door filosofie
Alleen jij weet dat je daar op kunt bouwen
Alleen jij weet dat je daar op kunt vertrouwen
Een ster, een symbool met soms een heel helder licht
Dat is een stille soulmate, ver weg, zonder gezicht
Sterren zijn soulmates die je niet ziet
Maar je voelt de aanwezigheid met soms wederzijds verdriet
Een ster, zo aarzelend, zo ver, maar toch gericht
Die steeds weer opnieuw voor jouw de weg verlicht...
KLIKJE Nienka
Zuske, bedankt voor de muziek
Waar zijn allen heen
Het is een soort stilte die aanvaardbaar is
Al moet je om dit te begrijpen eerst door een soort duisternis
Tijdens zo'n duisternis in donkere dagen
Wanneer je je vaak van alles af zit te vragen
Flikkert soms plotseling weer even een ster
Eerst aarzelend, dan helder, dichtbij, maar ook zo ver
Een ster, een licht dat schijnbaar toch over je waakt
Die weet wat je denkt, wat je voelt, wat je raakt
Die jou op heldere wijze geeft te verstaan
Op welke manier je overeind kunt blijven en hoe verder te gaan
Ze geeft je raad in die donkere dagen
Al zie je ze niet altijd, soms zelfs alleen maar bij vlagen
Het geheimzinnige van zo'n ster is dat je ze niet kent
Maar het hoort bij je leven je bent er helemaal aan gewent
Je begrijpt de afwezigheid en ook wel die stilte
Zelfs af en toe een schijnbaar opkomende kilte
Dan ben je bang die ster uit het oog te verliezen
Al weet je, er zijn er zo veel je hebt er maar een uit te kiezen
Maar dat is niet wat jij wil
Je houd het bij die ene,zo dichtbij, zo ver, soms kil
Omdat die zo vaak het licht op je weg heeft doen schijnen
Om dan ineens weer in de stilte te verdwijnen
Dat is de magic, de telepathie
Een onzichtbare band, verbonden door filosofie
Alleen jij weet dat je daar op kunt bouwen
Alleen jij weet dat je daar op kunt vertrouwen
Een ster, een symbool met soms een heel helder licht
Dat is een stille soulmate, ver weg, zonder gezicht
Sterren zijn soulmates die je niet ziet
Maar je voelt de aanwezigheid met soms wederzijds verdriet
Een ster, zo aarzelend, zo ver, maar toch gericht
Die steeds weer opnieuw voor jouw de weg verlicht...
KLIKJE NienkaZuske, bedankt voor de muziek
Geef nooit iets op, voordat je definitief verloren hebt, en zelfs dan nog...
-
nienka. - Lid geworden op: 15 dec 2004, 18:38
Gewoon een groet zegt soms zoveel
Maar voor sommigen is dat nog teveel
Ze nemen de moeite niet, hebben geen zin of tijd
Of denken ach, dat kan morgen wel, maar soms loopt dat uit op spijt
Omdat er niet altijd voor iedereen een morgen is
Het lijkt zo vanzelfsprekend maar een enkele keer heb je het mis
Dan blijf je achter met een naar gevoel
Wie dat al eens is overkomen weet wat ik bedoel
Zoiets is dan niet meer te herstellen
Je voelt je rot, want je wou misschien nog iets vertellen
Of alleen maar zeggen hoe gaat het met jou?
Dat kan dan niet meer, je staat dan ik de kou
De kou die in jezelf toeslaat
Omdat je geen zin of tijd had, of het werd te laat
Maar het is nooit te laat voor een simpele groet
Een groet die voor anderen soms zoveel goed doet
Wij mensen zijn altijd druk
Gaan te vaak op in ons eigen geluk
In onze eigen beslommeringen en zorgen
Denken daarom niet na is er wel voor iedereen een morgen
Het lijkt allemaal zo gewoon dat morgen iedereen er weer is
Maar soms sla je de plank met die gedachte helemaal mis
Het is zo weinig moeite een paar woorden te schrijven
De niet geschreven woorden zullen je altijd bij blijven
Als je eens te laat bent
Want hoe je het dan ook keert of went
Daar is geen smoes voor te bedenken
Om al is het maar heel even, aan anderen geen aandacht te schenken
Een simpel hallo of een welterusten
Daarin kan een ander of jijzelf heel goed berusten
We zijn allemaal maar mensen van de dag
Niemand weet wie er morgen nog wezen mag
Daarom maak toch heel even tijd voor elkaar
Door een heel gewoon hallo of een gebaar
Zorg dat je even de tijd neemt, er voor elkaar staat
Nooit zonder een groet zomaar ineens weg gaat
Wat er vanavond nog is, kan er morgen niet meer zijn
Hou het simpel met dat woord of gebaar maak het voor elkaar fijn
Dat is de realiteit, zo zit het leven in elkaar
Maak het voor jezelf en een ander aangenaam door dat ene woord of gebaar...
KLIKJE Nienka
Maar voor sommigen is dat nog teveel
Ze nemen de moeite niet, hebben geen zin of tijd
Of denken ach, dat kan morgen wel, maar soms loopt dat uit op spijt
Omdat er niet altijd voor iedereen een morgen is
Het lijkt zo vanzelfsprekend maar een enkele keer heb je het mis
Dan blijf je achter met een naar gevoel
Wie dat al eens is overkomen weet wat ik bedoel
Zoiets is dan niet meer te herstellen
Je voelt je rot, want je wou misschien nog iets vertellen
Of alleen maar zeggen hoe gaat het met jou?
Dat kan dan niet meer, je staat dan ik de kou
De kou die in jezelf toeslaat
Omdat je geen zin of tijd had, of het werd te laat
Maar het is nooit te laat voor een simpele groet
Een groet die voor anderen soms zoveel goed doet
Wij mensen zijn altijd druk
Gaan te vaak op in ons eigen geluk
In onze eigen beslommeringen en zorgen
Denken daarom niet na is er wel voor iedereen een morgen
Het lijkt allemaal zo gewoon dat morgen iedereen er weer is
Maar soms sla je de plank met die gedachte helemaal mis
Het is zo weinig moeite een paar woorden te schrijven
De niet geschreven woorden zullen je altijd bij blijven
Als je eens te laat bent
Want hoe je het dan ook keert of went
Daar is geen smoes voor te bedenken
Om al is het maar heel even, aan anderen geen aandacht te schenken
Een simpel hallo of een welterusten
Daarin kan een ander of jijzelf heel goed berusten
We zijn allemaal maar mensen van de dag
Niemand weet wie er morgen nog wezen mag
Daarom maak toch heel even tijd voor elkaar
Door een heel gewoon hallo of een gebaar
Zorg dat je even de tijd neemt, er voor elkaar staat
Nooit zonder een groet zomaar ineens weg gaat
Wat er vanavond nog is, kan er morgen niet meer zijn
Hou het simpel met dat woord of gebaar maak het voor elkaar fijn
Dat is de realiteit, zo zit het leven in elkaar
Maak het voor jezelf en een ander aangenaam door dat ene woord of gebaar...
KLIKJE NienkaGeef nooit iets op, voordat je definitief verloren hebt, en zelfs dan nog...
-
Tilly - Moderator SeniorenNet
- Lid geworden op: 24 dec 2002, 15:35
- Locatie: aan het bos van den baron
Ik heb een hoekje geopend voor Nienka, omdat ze onze steun heel goed zal kunnen gebruiken, ze kreeg slecht nieuws ivm haar gezondheid.
http://www.seniorennet.be/forum/viewtopic.php?t=57493
Tilly
http://www.seniorennet.be/forum/viewtopic.php?t=57493
Tilly
-
W T - Lid geworden op: 11 sep 2003, 20:26
- Locatie: Vallei de zwarte beek
Krijg een brok in mijn keel..
Terwijl ik leesde dit bericht.
Tranen druppelen uit mijn ogen.
Door dit bericht te lezen.
Nienka...
Ziek het is ernst.. want Tilly doet dit bericht.
Jou vriendschap Nienka....Jou...ja..
Jou te leren kennen en te ontmoeten vond ik fijn.
Jij gaf me steeds de moed,als ik zat in zak en as.
Laat mij jou nu die sterkte geven lieve vriendin.
Om te vechten en terug te keren naar hier.
Waar alles voor ons eens zo mooi begon.

Er zijn mensen met een zwaar verleden.
En toch vrolijk blijven in het heden.
Jij bent daar ik ben hier.
We beleven dit beiden op onze eigen manier
We leerden elkaar kennen.
Over een grote afstand dus dat was wel even wennen
Jij schreef ik schreef
Alleen jij weet hoe ik dat beleef.

Terwijl ik leesde dit bericht.
Tranen druppelen uit mijn ogen.
Door dit bericht te lezen.
Nienka...
Ziek het is ernst.. want Tilly doet dit bericht.
Jou vriendschap Nienka....Jou...ja..
Jou te leren kennen en te ontmoeten vond ik fijn.
Jij gaf me steeds de moed,als ik zat in zak en as.
Laat mij jou nu die sterkte geven lieve vriendin.
Om te vechten en terug te keren naar hier.
Waar alles voor ons eens zo mooi begon.

Er zijn mensen met een zwaar verleden.
En toch vrolijk blijven in het heden.
Jij bent daar ik ben hier.
We beleven dit beiden op onze eigen manier
We leerden elkaar kennen.
Over een grote afstand dus dat was wel even wennen
Jij schreef ik schreef
Alleen jij weet hoe ik dat beleef.






