Clair-obscur

Dit is de rubriek die volledig voor poëzie en proza is voorbehouden.

uvi
Lid geworden op: 01 jun 2006, 17:16

03 jul 2006, 12:15







Zonder retourbiljet



En als ik reis
op weg naar mij
waar wil ik
dan naartoe?

Is het
naar gisteren of morgen
wil ik nog verdwalen
of wat ik vond bewaren?

Zoiets als een ochtend
nog jong van blauw
of de avond
die behoedzaam staat te wachten?

Ach, ik ken maar één bestemming
zonder retourbiljet
de reis naar dat alleen gelaten kind
zo ver in mij.



uvi
Laatst gewijzigd door uvi op 05 jul 2006, 14:52, 1 keer totaal gewijzigd.

uvi
Lid geworden op: 01 jun 2006, 17:16

05 jul 2006, 09:57





Gedicht in het ochtendlicht


Zouden woorden
walsen
als ze dansen?

En pennen
krassen
als opgezette kraaien?

Misschien gaan kaarsen
tranen
in het ochtendlicht.

Als vroege vogels
bij het verlaten
van een opgedroogd gedicht.


uvi




.
Laatst gewijzigd door uvi op 05 jul 2006, 14:48, 1 keer totaal gewijzigd.

uvi
Lid geworden op: 01 jun 2006, 17:16

05 jul 2006, 11:36

tinneke 58 schreef:mooi uvi,

ik denk dat woorden het ritme aannemen van het gevoel :wink:




tinneke x

Tinneke,

Waar blijf JIJ de tijd en de moed vandaan halen
om steeds te reageren?!

Weet dat ik je dankbaar ben.



uvi

.

uvi
Lid geworden op: 01 jun 2006, 17:16

06 jul 2006, 16:23

.


Leeslint van verlangen


Als een wilde rozelaar
zou ik me willen ranken
rondom het blauwe raam
van je bedauwde ogen.

Letters zou ik bloeien
als vingers aan je handen
en woorden om te stoeien
in de takken van je haren.

Maan en nacht, bewakers van begeerte,
zou ik kronkelend verleiden
om mij met hun bleke stralen
langoureus op jouw bed te spreiden.



Uvi

.

Robol
Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
Locatie: Beringen

07 jul 2006, 12:18

Maan en nacht, bewakers van begeerte,
zou ik kronkelend verleiden
om mij met hun bleke stralen
langoureus op jouw bed te spreiden.


Als dan nog de avondster
de maan ontmoet wordt de
romantiek ten top gedreven
Genieten geblazen...
Heerlijk neergeschreven !

Robbe


Afbeelding
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...

uvi
Lid geworden op: 01 jun 2006, 17:16

07 jul 2006, 14:40

Robol schreef:Maan en nacht, bewakers van begeerte,
zou ik kronkelend verleiden
om mij met hun bleke stralen
langoureus op jouw bed te spreiden.


Als dan nog de avondster
de maan ontmoet wordt de
romantiek ten top gedreven
Genieten geblazen...
Heerlijk neergeschreven !

Robbe


quote]


Genoten van je commentaar ...

uvi

GIVE
Lid geworden op: 17 mei 2005, 15:34

07 jul 2006, 16:03

'Als een wilde rozelaar
zou ik me willen ranken
rondom het blauwe raam
van je ogen..'


Ben een beetje aan 't bijlezen hier op forum. Gelukwensen.. pachtig gedicht. Groetjes!
Er is zoveel om lief te hebben.

uvi
Lid geworden op: 01 jun 2006, 17:16

08 jul 2006, 22:06

.



Papavers bloeien blauw ...





Beste lezer,


Je zal je mondhoeken krullen, je wenkbrauwen optrekken, je voorhoofd rimpelen ...
Al naargelang de lichaamstaal die je spreekt. En ik zal je begrijpen.
Want jij denkt vanuit de armoede van je overvloed (*). De vanzelfsprekendheid.
Ik schrijf je vanuit de soberheid van het gemis en de rijkdom van het verlangen.


Een leeg kopje. Het blijft daar staan.
Zonder nut. Zonder reden. Voor een buitenstaander.
Voor een toevallige passant zelfs hinderlijk slordig. Een getuige van luiheid.
Misschien zelfs een bewijs van gebrek aan hygiëne.
Maar toch laat ik het daar onaangetast op tafel. Geledigd en gevuld.

Voor mij staat er meer dan een kopje.
Binnenin bruingedroogd als gebarsten aarde.
Buiten blank als een lelie. Ovaal als een krimpende maan.

Het bewaart geduldig een herinnering. Aan de avond voordien.
Als ik passeer dan zie ik iemand zitten. Een beeld.
Geraakt door vingers. Gekust door een mond.
Een vol kopje zonder koffie.






Pp








(*) Voetnoot.
Beste lezer, mijn woorden zijn geen vakbondsafgevaardigden van de Waarheid.
Lees hen bijgevolg nooit als een aanklacht, een bezetting of staking van gedachten.
Ik tracht alleen woorden als papavers te vinden. Ik durf ze zelfs geen klaprozen te noemen.
Ze staan daar gewoon langs de kant van mijn leven. Mooi te wezen.
Clochards de luxe. Tot iemand ze bekijkt ... en mee naar huis neemt...



.








Beste lezer,

ik weet dat dit géén poësie is.
ALS het hier NIET thuis hoort, zeg het me dan.
En dan zal ik niet meer zondigen.

.

Robol
Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
Locatie: Beringen

08 jul 2006, 22:29

Beste lezer,

ik weet dat dit géén poësie is.
ALS het hier NIET thuis hoort, zeg het me dan.
En dan zal ik niet meer zondigen


Is het als grap bedoeld? Geslaagd, beste vriend...

Wat het zondigen betreft, ik ben de engel met het zwaard niet, dus zondig er lustig op los, je wordt niet verjaagd uit het paradijs ! In het zweet uwes aanschijns dit topic vullen...als het aan mij ligt...
De godin Fortuna leende je de cornucopia, de Hoorn des Overvloeds aan woorden...Laat ons delen in dit fortuin...

Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...

uvi
Lid geworden op: 01 jun 2006, 17:16

09 jul 2006, 11:06

Robol schreef:Beste lezer,

ik weet dat dit géén poësie is.
ALS het hier NIET thuis hoort, zeg het me dan.
En dan zal ik niet meer zondigen


Is het als grap bedoeld? Geslaagd, beste vriend...

Wat het zondigen betreft, ik ben de engel met het zwaard niet, dus zondig er lustig op los, je wordt niet verjaagd uit het paradijs ! In het zweet uwes aanschijns dit topic vullen...als het aan mij ligt...
De godin Fortuna leende je de cornucopia, de Hoorn des Overvloeds aan woorden...Laat ons delen in dit fortuin...

Robbe

Goedenmorgen Robbe,

En toch meende ik het écht.
De titel van de site is "Poëzie",
en jij en ik, Robbe, weten dat dit er géén is.

Het zou misschien kunnen vallen onder "bellettrie".
Maar dàt bestaat hier op SN nog niet.
Het is een 'paginaatje' uit mijn dagboek dat ik "Blauwe brieven" heet.
En zonder protest zal ik nu en en dan er een blaadje uit scheuren.


Alleszins hartelijk dank voor je compliment Robbe.
Tot dan!


uvi


.

uvi
Lid geworden op: 01 jun 2006, 17:16

10 jul 2006, 11:30


.



Ispahaan



Hij tovert tijd
uit de traagheid
van z'n dagen

Een volle baard
grijs door wijsheid
van uitgelezen jaren

Genereert gelaten
het aanvaarden
van al wat kwam

Cadeau gekregen
van het leven
zonder te vragen

Vrienden ze gingen heen
zonder retour
hadden ze ooit écht bestaan

Ach, in de verte
ziet hij er nog eentje
staan te wenken

Hij haast zich niet
die wacht wel,
denkt m'n vader.



uvi


.

uvi
Lid geworden op: 01 jun 2006, 17:16

12 jul 2006, 18:12

.



Limoges, mon amour




Ach Limoges,
jij liet mij slechts het craquelé
van mijn gebarsten dromen

nu zit ik hier
in huisje 'wel-te-vree'

met op mijn schoot
een korf verwarde woorden

palliatief verdriet
in porseleinen poëzie

in bed geen echtelijk gesprek
slechts een pamper als gebed

och God, wie fluistert in m'n oor
nog één keer voor ik slapen ga

weet je nog, m'n liefste,
Limoges, waar jij en ik

het gouden vlies doorbraken
en het servies van onze liefde
beproefden op een beddelaken


uvi



.

GIVE
Lid geworden op: 17 mei 2005, 15:34

12 jul 2006, 20:01

Met de nostalgische patin
van lang vervlogen
maar nooit vergeten geluk
waarvan we helaas, helaas
toen niet beseften
hoe mooi het was,
hoe vluchtig...

Bij ons was er nog Peer Gynt bij
op zwart-versleten vynil.

Bedankt uvi.. voor de herinneringen
Er is zoveel om lief te hebben.

uvi
Lid geworden op: 01 jun 2006, 17:16

13 jul 2006, 09:46

GIVE schreef:Met de nostalgische patin
van lang vervlogen
maar nooit vergeten geluk
waarvan we helaas, helaas
toen niet beseften
hoe mooi het was,
hoe vluchtig...

Bij ons was er nog Peer Gynt bij
op zwart-versleten vynil.

Bedankt uvi.. voor de herinneringen


Goedenmorgen Give,

Herinneringen. En soms maken we ze wakker.
Al sliepen ze zalig. Een geur, een kleur, een woord ...

Luisteren we nog heel even naar het kraken van vroeger.
Zoals de radio op die donderdagavond met Pol Cabus.
Nog even voor het slapen. Een bonte avond.

En dan zie je met gesloten ogen. Zo wordt het weer duidelijker.
En hoor je met verloren oren. Levendiger. Wat al lang dood en vergeten was.

Ach, Give en Tinneke en alle anderen...
zo wordt een ochtend weemoedig.
Heimwee naar al die doden ...
en 't is nog geen november...


Dank voor jullie aanmoediging ...

uvi

.

uvi
Lid geworden op: 01 jun 2006, 17:16

14 jul 2006, 10:41







Vrijdag, trouwdag.



Een boek kan ook geuren naar een herinnering.
Het geheugen van een gevoel.
Soms getemperd, dan weer diep getekend. Als een litteken.

Of een depot van verlangen.
Naar iets wat nog moet gebeuren.
Dan is het op weg om herinnering te worden.

Of heimwee naar wat voorbij is. Maar nog droomt van morgen.
Heimwee zonder toekomst is nostalgie, vermoed ik.
Heimwee dat ziek wordt. Dat weet. Maar nog niet aanvaardt.
Alleen in gisteren gelooft en overleeft.

Ik lees in "Kentering van een huwelijk.".

Vandaag vrijdag. Een dag om te trouwen.
Op de pui van het stadhuis te wuiven. Te kijken. Naar morgen.
Fotograaf die moet bewijzen wat er is of niet is.
Ooit was. Visuele vluchtheuvels voor moeilijke momenten.

Soms zie ik in hun lichaamstaal al het puin en de ruïne.
Erger nog. Iets wat er nooit was kan niet geruimd worden.
Leegte. Hoe ruim je dat op?

Ben ik weer te somber vandaag? Het moet dringend herfst worden.
Maar mensen op een pui van het stadhuis laten mij altijd dromen.
Ik merk, helaas, al voortijdig: het bedrog. Marco Borsato.

En toch ... slik ik altijd weer bij zoveel overmoed.
Vermetel vertrouwen. Het gaat je goed lieve mensen.
Zorg goed voor elkaar. En de liefde.



uvi


.