Met OPEN HANDEN - bezinning, gebeden, meditatie.
-
mayke2 - Lid geworden op: 26 aug 2009, 16:39
Pinksteren
Laat het vuur weer branden
Laat het vuur weer branden
waar leven verdord is,
de bron opgedroogd,
de liefde verkild
en waar de dagen troosteloos geworden zijn.
Laat het vuur weer branden
waar mensen zich hebben opgesloten in zichzelf,
bezeerd zijn in hun vertrouwen,
al te vermoeid raakten
en niets meer verwachten.
Laat het vuur weer branden
waar mensen alleen gelaten zijn,
hun taal niet verstaan en hun liefde niet aanvaard worden,
waar zij enkel nog twijfelen aan zichzelf.
Laat het vuur weer branden
waar de liefde is gestorven
en nooit meer wordt uitgesproken,
waar mensen verbitterd zijn,
alleen nog maar gevoed door stille wrok.
God, laat ons het vuur weer ontsteken.
Amen.
Zalige hoogdag van Pinksteren aan allen
mayke2
Laat het vuur weer branden
Laat het vuur weer branden
waar leven verdord is,
de bron opgedroogd,
de liefde verkild
en waar de dagen troosteloos geworden zijn.
Laat het vuur weer branden
waar mensen zich hebben opgesloten in zichzelf,
bezeerd zijn in hun vertrouwen,
al te vermoeid raakten
en niets meer verwachten.
Laat het vuur weer branden
waar mensen alleen gelaten zijn,
hun taal niet verstaan en hun liefde niet aanvaard worden,
waar zij enkel nog twijfelen aan zichzelf.
Laat het vuur weer branden
waar de liefde is gestorven
en nooit meer wordt uitgesproken,
waar mensen verbitterd zijn,
alleen nog maar gevoed door stille wrok.
God, laat ons het vuur weer ontsteken.
Amen.
Zalige hoogdag van Pinksteren aan allen
mayke2
een mens moet niet zorgen dat hij in de hemel komt
maar dat de hemel in hem komt ...
maar dat de hemel in hem komt ...
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Pope at Pentecost: Newness, harmony and mission
Dear Brothers and Sisters,
Today we contemplate and re-live in the liturgy the outpouring of the Holy Spirit sent by the risen Christ upon his Church; an event of grace which filled the Upper Room in Jerusalem and then spread throughout the world.
(Kort samengevat in het Nederlands) Vandaag herdenken wij de nederdaling van de Heilige Geest,een buitengewoon feit van genaden,die gezonden werd door de Verrezen Christus, naar de apostelen in het Cenakel te Jeruzalem en vandaar over de hele wereld)
But what happened on that day, so distant from us and yet so close as to touch the very depths of our hearts? Luke gives us the answer in the passage of the Acts of the Apostles which we have heard (2:1-11). The evangelist brings us back to Jerusalem, to the Upper Room where the apostles were gathered. The first element which draws our attention is the sound which suddenly came from heaven %u201Clike the rush of a violent wind%u201D, and filled the house; then the %u201Ctongues as of fire%u201D which divided and came to rest on each of the apostles. Sound and tongues of fire: these are clear, concrete signs which touch the apostles not only from without but also within: deep in their minds and hearts. As a result, %u201Call of them were filled with the Holy Spirit%u201D, who unleashed his irresistible power with amazing consequences: they all %u201Cbegan to speak in different languages, as the Spirit gave them ability%u201D. A completely unexpected scene opens up before our eyes: a great crowd gathers, astonished because each one heard the apostles speaking in his own language. They all experience something new, something which had never happened before: %u201CWe hear them, each of us, speaking our own language%u201D. And what is it that they are they speaking about? %u201CGod%u2019s deeds of power%u201D.
De meesten onder ons kennen het verhaal van de bange apostelen die verenigd waren in de Bovenzaal, of het Cenakel, waar Jezus met hen het Laatste Avondmaal had gevierd. Jeruzalem was vol met pelgrims uit alle windstreken. Plots stak een een hevige wind op, de apostelen liepen naar buiten en vuur, in de vorm van tongen, bleef op hen rusten. Alle angst was geweken, ze begonnen te preken en te spreken in verschillende talen, die ze eerder nooit hadden gekend. De massa stond in verwarring te luisteren.
(Lucas 2:1-11)
In the light of this passage from Acts, I would like to reflect on three words linked to the working of the Holy Spirit: newness, harmony and mission.
1. Newness always makes us a bit fearful, because we feel more secure if we have everything under control, if we are the ones who build, programme and plan our lives in accordance with our own ideas, our own comfort, our own preferences. This is also the case when it comes to God. Often we follow him, we accept him, but only up to a certain point. It is hard to abandon ourselves to him with complete trust, allowing the Holy Spirit to be the soul and guide of our lives in our every decision. We fear that God may force us to strike out on new paths and leave behind our all too narrow, closed and selfish horizons in order to become open to his own. Yet throughout the history of salvation, whenever God reveals himself, he brings newness and change, and demands our complete trust: Noah, mocked by all, builds an ark and is saved; Abram leaves his land with only a promise in hand; Moses stands up to the might of Pharaoh and leads his people to freedom; the apostles, huddled fearfully in the Upper Room, go forth with courage to proclaim the Gospel. This is not a question of novelty for novelty%u2019s sake, the search for something new to relieve our boredom, as is so often the case in our own day. The newness which God brings into our life is something that actually brings fulfilment, that gives true joy, true serenity, because God loves us and desires only our good. Let us ask ourselves: Are we open to %u201CGod%u2019s surprises%u201D? Or are we closed and fearful before the newness of the Holy Spirit? Do we have the courage to strike out along the new paths which God%u2019s newness sets before us, or do we resist, barricaded in transient structures which have lost their capacity for openness to what is new?
2. A second thought: the Holy Spirit would appear to create disorder in the Church, since he brings the diversity of charisms and gifts; yet all this, by his working, is a great source of wealth, for the Holy Spirit is the Spirit of unity, which does not mean uniformity, but which leads everything back to harmony. In the Church, it is the Holy Spirit who reates harmony. One of Fathers of the Church has an expression which I love: [the Holy Spirit himself is harmony %u2013 %u201CIpse harmonia est%u201D. Only the Spirit can awaken diversity, plurality and multiplicity, while at the same time building unity. Here too, when we are the ones who try to create diversity and close ourselves up in what makes us different and other, we bring division. When we are the ones who want to build unity in accordance with our human plans, we end up creating uniformity, standardization. But if instead we let ourselve be guided by the Spirit, richness, variety and diversity never become a source of conflict, because he impels us to experience variety within the communion of the Church. Journeying together in the Church, under the guidance of her pastors who possess a special charism and ministry, is a sign of the working of the Holy Spirit. Having a sense of the Church is something fundamental for every Christian, every community and every movement. It is the Church which brings Christ to me, and me to Christ; parallel journeys are dangerous! When we venture beyond (proagon) the Church%u2019s teaching and community, and do not remain in them, we are not one with the God of Jesus Christ (cf. 2 Jn 9). So let us ask ourselves: Am I open to the harmony of the Holy Spirit, overcoming every form of exclusivity? Do I let myself be guided by him, living in the Church and with the Church?
3. A final point. The older theologians used to say that the soul is a kind of sailboat, the Holy Spirit is the wind which fills its sails and drives it forward, and the gusts of wind are the gifts of the Spirit. Lacking his impulse and his grace, we do not go forward. The Holy Spirit draws us into the mystery of the living God and saves us from the threat of a Church which is gnostic and self-referential, closed in on herself; he impels us to open the doors and go forth to proclaim and bear witness to the good news of the Gospel, to communicate the joy of faith, the encounter with Christ. The Holy Spirit is the soul of mission.
The events that took place in Jerusalem almost two thousand years ago are not something far removed from us; they are events which affect us and become a lived experience in each of us. The Pentecost of the Upper Room in Jerusalem is the beginning, a beginning which endures. The Holy Spirit is the supreme gift of the risen Christ to his apostles, yet he wants that gift to reach everyone. As we heard in the Gospel, Jesus says: %u201CI will ask the Father, and he will give you another Advocate to remain with you forever%u201D (Jn 14:16). It is the Paraclete Spirit, the %u201CComforter%u201D, who grants us the courage to take to the streets of the world, bringing the Gospel! The Holy Spirit makes us look to the horizon and drive us to the very outskirts of existence in order to proclaim life in Jesus Christ. Let us ask ourselves: do we tend to stay closed in on ourselves, on our group, or do we let the Holy Spirit open us to mission?
Today%u2019s liturgy is a great prayer which the Church, in union with Jesus, raises up to the Father, asking him to renew the outpouring of the Holy Spirit. May each of us, and every group and movement, in the harmony of the Church, cry out to the Father and implore this gift. Today too, as at her origins, the Church, in union with Mary, cries out:%u201CVeni, Sancte Spiritus! Come Holy Spirit, fill the hearts of your faithful, and kindle in them the fire of your love!%u201D Amen.
Op Pinksteren, door de nederdaling van de Heilige Geest, werd de Kerk geboren.
Kom Heilige Geest, vervul de harten van uw gelovigen en ontsteek in hen het vuur van Uw liefde. Amen.
http://www.facebook.com/pages/LOsservat ... 2729305865[/i]
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Wat hebben de 800 martelaars, die onlangs heilig werden verklaard ons te vertellen.
http://www.katholieknieuwsblad.nl/nieuw ... ggen?.html
Wat is de betekenis van deze heiligverklaring? Paus Franciscus heeft gisteren de 800 martelaren heilig verklaard die in 1480 weigerden zich tot de islam te bekeren, nadat hun stad aangevallen en veroverd was door het Ottomaanse leger.
Omdat zij weigerden hun katholieke geloof op te geven werden zij op 14 augustus onthoofd op bevel van de Ottomaanse bevelhebber Gedik Ahmed Pasja.
Geweld in de islam
In 1771 zijn de 800 martelaren door paus Clemens XIII zalig verklaard. Paus Benedictus XVI (de paus van de controversiële Regensburger rede, waarin de rol van het geweld in de islam werd aangekaart) besloot vorig jaar al tot hun heiligverklaring en maakte op 11 februari, de dag waarop hij ook zijn aftreden aankondigde, de datum voor de plechtigheid bekend.
Kromzwaarden
De vraag is wat deze heiligverklaring juist nu ons te zeggen heeft, zeker op het moment dat het christendom in het Midden-Oosten zo onder druk staat van de radicaliserende islam. De Italiaanse politicus en advocaat Alfredo Mantova publiceerde vorig jaar een gedetailleerd stuk in Il Foglio over de bloedige geschiedenis van Otranto dat in extenso en in het Engels te lezen valt op de bekende website van Sander Magister.
Hier alvast enkele treffende passages:
"Toen de inwoners van Otranto tegenover de Ottomaanse kromzwaarden stonden, vonden zij in het gebrek aan interesse van hun koningen geen reden om zichzelf over te geven; sterk in de cultuur waarin zij waren grootgebracht, al hadden velen van hen nooit het alfabet geleerd, waren zij ervan overtuigd dat weerstand bieden en niet het geloof afzweren de meest natuurlijke keus was.
Probeer vandaag eens te spreken met een Westerse soldaat die terugkeert van een missie in Irak of Afghanistan. Wat je het meest hoort is hun verbazing over de discussies en eindeloze twisten hier over onze aanwezigheid in die streken. Voor deze soldaten is het vanzelfsprekend dat zij gaan helpen wie hulp nodig hebben, en om voor de veiligheid te zorgen van de wederopbouw tegen terroristische aanvallen."
Achthonderd hoofden
"In Otranto werden in 1980 geen pacifistische regenboogvlaggen gehesen, noch internationale resoluties aangevoerd, noch werd er gevraagd om een bijeenkomst van de gemeenteraad om een gedemilitariseerde zone in te stellen, niemand ketende zichzelf aan de stadsmuren om "vrede te bouwen".
"Twee weken lang kookten de 15.000 inwoners van de stad olie en water, tot er niets meer was, en goten dat over de muren op de aggressors. En toen de 800 volwassen mannen nog leefden toen ze gevangen werden, ondergingen ze vrijwillig het lot dat Iraki's, Afghanen, Amerikanen, Engelsen, Italianen en anderen ondergaan in Irak en Afghanistan, wanneer ze door terroristen ontvoerd zijn.
Achthonderd hoofden werden de een na de ander afgehakt, zonder dat er politiekcorrecte journalisten waren om het verslag ervan te censureren.
Als we vandaag een grondige kennis hebben van dat buitengewone gebeuren, dan komt dat omdat wie het beschreven objectief en precies waren."
Uiterste offer
"Vandaag ligt Europa onder vuur niet – zoals de in de voorafgaande historische episode – van een institutionele islamitische slagorde, maar van een lappendeken aan niet-gouvernementele organisaties van ultra-fundamentalistische moslims.
Met dat structurele verschil in het achterhoofd is het niet raar om de vraag te stellen hoeveel er over is van de "natuurlijkheid" in het Westen, in Europa, in Italië, die een hele gemeenschap ertoe bracht "de vrede van hun land te verdedigen" tot aan het brengen van het uiterste offer."
Verzet een plicht
"De vraag is niet raar, als je bedenkt dat een werkelijk doorslaggevend element in de strijd tegen het terrorisme de sterkte van het sociale lichaam is, of in ieder geval een groot deel daarvan, in het aangezicht van de terroristische dreiging en van zijn bloeddorstigste manifestaties.
De herinnering aan Otranto benadrukt niet alleen dat er tijden zijn wanneer verzet een plicht is, maar nog daaraan voorafgaand herinnert het ons eraan wie wij zijn en uit welke gemeenschap wij komen."
Mantova herinnert ook aan de woorden van paus Johannes Paulus II die de martelaars in 1980 te Otranto herdacht met de woorden dat de martelaars ons twee "wezenlijke geschenken hebben nagelaten: " de liefde voor het eigen vaderland en de authenticiteit van het christelijke geloof."
De christen houdt van zijn aardse vaderland. Liefde voor je land is een christelijke deugd", aldus Johannes Paulus II.
http://www.katholieknieuwsblad.nl/nieuw ... ggen?.html
Wat is de betekenis van deze heiligverklaring? Paus Franciscus heeft gisteren de 800 martelaren heilig verklaard die in 1480 weigerden zich tot de islam te bekeren, nadat hun stad aangevallen en veroverd was door het Ottomaanse leger.
Omdat zij weigerden hun katholieke geloof op te geven werden zij op 14 augustus onthoofd op bevel van de Ottomaanse bevelhebber Gedik Ahmed Pasja.
Geweld in de islam
In 1771 zijn de 800 martelaren door paus Clemens XIII zalig verklaard. Paus Benedictus XVI (de paus van de controversiële Regensburger rede, waarin de rol van het geweld in de islam werd aangekaart) besloot vorig jaar al tot hun heiligverklaring en maakte op 11 februari, de dag waarop hij ook zijn aftreden aankondigde, de datum voor de plechtigheid bekend.
Kromzwaarden
De vraag is wat deze heiligverklaring juist nu ons te zeggen heeft, zeker op het moment dat het christendom in het Midden-Oosten zo onder druk staat van de radicaliserende islam. De Italiaanse politicus en advocaat Alfredo Mantova publiceerde vorig jaar een gedetailleerd stuk in Il Foglio over de bloedige geschiedenis van Otranto dat in extenso en in het Engels te lezen valt op de bekende website van Sander Magister.
Hier alvast enkele treffende passages:
"Toen de inwoners van Otranto tegenover de Ottomaanse kromzwaarden stonden, vonden zij in het gebrek aan interesse van hun koningen geen reden om zichzelf over te geven; sterk in de cultuur waarin zij waren grootgebracht, al hadden velen van hen nooit het alfabet geleerd, waren zij ervan overtuigd dat weerstand bieden en niet het geloof afzweren de meest natuurlijke keus was.
Probeer vandaag eens te spreken met een Westerse soldaat die terugkeert van een missie in Irak of Afghanistan. Wat je het meest hoort is hun verbazing over de discussies en eindeloze twisten hier over onze aanwezigheid in die streken. Voor deze soldaten is het vanzelfsprekend dat zij gaan helpen wie hulp nodig hebben, en om voor de veiligheid te zorgen van de wederopbouw tegen terroristische aanvallen."
Achthonderd hoofden
"In Otranto werden in 1980 geen pacifistische regenboogvlaggen gehesen, noch internationale resoluties aangevoerd, noch werd er gevraagd om een bijeenkomst van de gemeenteraad om een gedemilitariseerde zone in te stellen, niemand ketende zichzelf aan de stadsmuren om "vrede te bouwen".
"Twee weken lang kookten de 15.000 inwoners van de stad olie en water, tot er niets meer was, en goten dat over de muren op de aggressors. En toen de 800 volwassen mannen nog leefden toen ze gevangen werden, ondergingen ze vrijwillig het lot dat Iraki's, Afghanen, Amerikanen, Engelsen, Italianen en anderen ondergaan in Irak en Afghanistan, wanneer ze door terroristen ontvoerd zijn.
Achthonderd hoofden werden de een na de ander afgehakt, zonder dat er politiekcorrecte journalisten waren om het verslag ervan te censureren.
Als we vandaag een grondige kennis hebben van dat buitengewone gebeuren, dan komt dat omdat wie het beschreven objectief en precies waren."
Uiterste offer
"Vandaag ligt Europa onder vuur niet – zoals de in de voorafgaande historische episode – van een institutionele islamitische slagorde, maar van een lappendeken aan niet-gouvernementele organisaties van ultra-fundamentalistische moslims.
Met dat structurele verschil in het achterhoofd is het niet raar om de vraag te stellen hoeveel er over is van de "natuurlijkheid" in het Westen, in Europa, in Italië, die een hele gemeenschap ertoe bracht "de vrede van hun land te verdedigen" tot aan het brengen van het uiterste offer."
Verzet een plicht
"De vraag is niet raar, als je bedenkt dat een werkelijk doorslaggevend element in de strijd tegen het terrorisme de sterkte van het sociale lichaam is, of in ieder geval een groot deel daarvan, in het aangezicht van de terroristische dreiging en van zijn bloeddorstigste manifestaties.
De herinnering aan Otranto benadrukt niet alleen dat er tijden zijn wanneer verzet een plicht is, maar nog daaraan voorafgaand herinnert het ons eraan wie wij zijn en uit welke gemeenschap wij komen."
Mantova herinnert ook aan de woorden van paus Johannes Paulus II die de martelaars in 1980 te Otranto herdacht met de woorden dat de martelaars ons twee "wezenlijke geschenken hebben nagelaten: " de liefde voor het eigen vaderland en de authenticiteit van het christelijke geloof."
De christen houdt van zijn aardse vaderland. Liefde voor je land is een christelijke deugd", aldus Johannes Paulus II.
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
mayke2 - Lid geworden op: 26 aug 2009, 16:39
Zonnelied
St. Franciscus van Assisi leefde van 1181 - 1226 in Umbrië, Italië.
Hij leefde in dienst van God en had een groot respect voor de schepping.
(geluid aanzetten)
http://www.youtube.com/watch?v=RdKQpcIBLTw
Vriendelijke groetjes en Gods rijke zegen voor nu, voor straks en voor altijd,
mayke2
St. Franciscus van Assisi leefde van 1181 - 1226 in Umbrië, Italië.
Hij leefde in dienst van God en had een groot respect voor de schepping.
(geluid aanzetten)
http://www.youtube.com/watch?v=RdKQpcIBLTw
Vriendelijke groetjes en Gods rijke zegen voor nu, voor straks en voor altijd,
mayke2
een mens moet niet zorgen dat hij in de hemel komt
maar dat de hemel in hem komt ...
maar dat de hemel in hem komt ...
-
Monika ** - Lid geworden op: 05 jun 2004, 13:10
- Locatie: ardennen
De boom
Zo te zien reeds afgestorven,
ieder blad welhaast verdord
en geen sterveling zal denken
dat hier iets herboren wordt
als we het niet zouden weten
dat een nieuwe dag ontstaat,
waarop alles zal ontluiken
en vol schoonheid opengaat.
't Is het wonder van de schepping.
Zo heeft God het eens gemaakt.
Al het oude moet eerst sterven,
voordat 't nieuwe weer ontwaakt.
Dan zal veel zich gaan ontplooien
in een luisterrijke pracht,
wat nu nog door kou geteisterd
op een blijde lente wacht.
Wordt niet dikwijls ook ons leven
als zo'n sterke boom gevormd,
wanneer levenstakken buigen
en het rondom hevig stormt?
Wees dan stil, totdat de lente
weer haar gouden zonlicht zendt
en je groenend, bloeiend, wuivend
door Gods hand herboren bent!
Frits Deubel.
Zo te zien reeds afgestorven,
ieder blad welhaast verdord
en geen sterveling zal denken
dat hier iets herboren wordt
als we het niet zouden weten
dat een nieuwe dag ontstaat,
waarop alles zal ontluiken
en vol schoonheid opengaat.
't Is het wonder van de schepping.
Zo heeft God het eens gemaakt.
Al het oude moet eerst sterven,
voordat 't nieuwe weer ontwaakt.
Dan zal veel zich gaan ontplooien
in een luisterrijke pracht,
wat nu nog door kou geteisterd
op een blijde lente wacht.
Wordt niet dikwijls ook ons leven
als zo'n sterke boom gevormd,
wanneer levenstakken buigen
en het rondom hevig stormt?
Wees dan stil, totdat de lente
weer haar gouden zonlicht zendt
en je groenend, bloeiend, wuivend
door Gods hand herboren bent!
Frits Deubel.
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Dank aan alle lieve medewerkers
en ook aan de lezers die hier voorbij komen.
Drie-ene God,
uw geheim mochten wij vieren,
uw nabijheid hier ervaren.
Wij danken U daarvoor en bidden U:
laat ons niet gaan met lege handen;
vermeerder ons geloof, sterk onze hoop
en doe groeien in ons de liefde.
Dan draagt ons leven van alledag
het waarmerk van U,
Vader, Zoon en heilige Geest.
…Met uw veelgeliefde Zoon en met de heilige Geest zijt Gij één God,
en onze enige Heer. Wat wij weten en geloven van U, Vader,
dat weten en geloven wij ook van Uw Zoon en van de Heilige Geest.
En wij belijden dat Gij God zijt, eeuwig, waarachtig, en getrouw,
Gij drie personen, even goddelijk voor ons en even groot,
o heilige Drievuldigheid, Gij één van hart, één God die wij. aanbidden.
Vader, Zoon en Geest… geen abstracte formule,
maar een getuigenis van de ervaring dat er volop leven is,
dat leven dag na dag vorm krijgt en wordt doorgegeven,
dat God daarbij betrokken is.
Mogen wij leven mogelijk maken, zoals de Vader;
ruimte scheppen voor mensen, zoals de Zoon;
elkaar inspireren zoals de Geest.
Dan zijn we een zegen voor elkaar
en worden wij gezegend door de drie-ene God,
Hij die voor ons is: Vader, Zoon en heilige Geest.
Wij kleine mensen kunnen met ons beperkt verstand,
zo moeilijk (of niet) de Goddelijke Mysteries doorgronden.
Maar toch, als wij de teksten, o.a. uit het Evangelie oproepen,
dan weten wij dat wij geschapen zijn naar Gods Beeld en Gelijkenis.
Dat gaat in de eerste plaats over God die Liefde is
en die deze liefde ook in ons heeft gelegd.
Maar als ik denk aan vergelijkingen met de Drievuldigheid
(ik kan me natuurlijk vergissen)
dan zie ik ook de mens, van vlees en bloed, in wie
eveneens verschillende eigenschappen,
persoonlijkheden aanwezig zijn.
Zijn wij niet allemaal kind, geliefde, ouder,
eigenschappen/persoonlijkheden
die ook in de Heilige Drievuldigheid aanwezig zijn.
Tegelijkerijd zijn wij die éne persoon,
geschapen door God en wiens naam voor altijd
"geschreven staat in de palm van Zijn Hand."
Zalige Hoogdag.
ria
en ook aan de lezers die hier voorbij komen.
Drie-ene God,
uw geheim mochten wij vieren,
uw nabijheid hier ervaren.
Wij danken U daarvoor en bidden U:
laat ons niet gaan met lege handen;
vermeerder ons geloof, sterk onze hoop
en doe groeien in ons de liefde.
Dan draagt ons leven van alledag
het waarmerk van U,
Vader, Zoon en heilige Geest.
…Met uw veelgeliefde Zoon en met de heilige Geest zijt Gij één God,
en onze enige Heer. Wat wij weten en geloven van U, Vader,
dat weten en geloven wij ook van Uw Zoon en van de Heilige Geest.
En wij belijden dat Gij God zijt, eeuwig, waarachtig, en getrouw,
Gij drie personen, even goddelijk voor ons en even groot,
o heilige Drievuldigheid, Gij één van hart, één God die wij. aanbidden.
Vader, Zoon en Geest… geen abstracte formule,
maar een getuigenis van de ervaring dat er volop leven is,
dat leven dag na dag vorm krijgt en wordt doorgegeven,
dat God daarbij betrokken is.
Mogen wij leven mogelijk maken, zoals de Vader;
ruimte scheppen voor mensen, zoals de Zoon;
elkaar inspireren zoals de Geest.
Dan zijn we een zegen voor elkaar
en worden wij gezegend door de drie-ene God,
Hij die voor ons is: Vader, Zoon en heilige Geest.
Wij kleine mensen kunnen met ons beperkt verstand,
zo moeilijk (of niet) de Goddelijke Mysteries doorgronden.
Maar toch, als wij de teksten, o.a. uit het Evangelie oproepen,
dan weten wij dat wij geschapen zijn naar Gods Beeld en Gelijkenis.
Dat gaat in de eerste plaats over God die Liefde is
en die deze liefde ook in ons heeft gelegd.
Maar als ik denk aan vergelijkingen met de Drievuldigheid
(ik kan me natuurlijk vergissen)
dan zie ik ook de mens, van vlees en bloed, in wie
eveneens verschillende eigenschappen,
persoonlijkheden aanwezig zijn.
Zijn wij niet allemaal kind, geliefde, ouder,
eigenschappen/persoonlijkheden
die ook in de Heilige Drievuldigheid aanwezig zijn.
Tegelijkerijd zijn wij die éne persoon,
geschapen door God en wiens naam voor altijd
"geschreven staat in de palm van Zijn Hand."
Zalige Hoogdag.
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Ik ben mij nog nooit zo bewust geweest van de Kerkelijke Feesten als dit jaar.Ik dank dit aan de zender KTO, die ik pas sinds een klein jaar ken, maar zeker en vooral aan het werk van de Heilige Geest.
Er gebeurt zoveel goeds, mooi en nieuw in de wereld en in de Kerk, dat het niet anders kan zijn dan door de hulp van Hierboven, nl. De Heilige Geest, die ons werd beloofd door Jezus zelf.
Zondag is het Sacramentsdag en wordt over heel de wereld het Heilig Sacrament (Jezus in de geconsacreerde Hostie) vereerd.
De Paus heeft gevraag om in alle kerken ter wereld één uur aanbidding te doen.
Prachtig, ik herinner mij uit mijn jeugd de jaalijkse processie door de straten, waarin het H. Sacrament werd meegedragen.
Lof en eer zij Jezus Christus in Zijn Heilig Sacrament. (een lied uit mijn jeugd).
Vertaling:
Eeuwige Vader, Almachtige God, ik offer U
het Lichaam en Bloed, de Ziel en de Godheid
van een geliefde Zoon, onze Heer Jezus Christus,
tot vergeving van onze zonden
en die van de hele wereld.
Dit gebed is aangeleerd door Jezus zelf aan de Poolse Heilige,
Zuster Faustina. Faustina werd in 2000 heilig verklaard,
door haar landgenoot Paus Johannes-Paulus II.
Dit gebed bidden om 3 uur in de namiddag is een akte van aanbidding,
door Jezus gevraagd. Het geeft vele genaden.
mooie zondag
ria
Er gebeurt zoveel goeds, mooi en nieuw in de wereld en in de Kerk, dat het niet anders kan zijn dan door de hulp van Hierboven, nl. De Heilige Geest, die ons werd beloofd door Jezus zelf.
Zondag is het Sacramentsdag en wordt over heel de wereld het Heilig Sacrament (Jezus in de geconsacreerde Hostie) vereerd.
De Paus heeft gevraag om in alle kerken ter wereld één uur aanbidding te doen.
Prachtig, ik herinner mij uit mijn jeugd de jaalijkse processie door de straten, waarin het H. Sacrament werd meegedragen.
Lof en eer zij Jezus Christus in Zijn Heilig Sacrament. (een lied uit mijn jeugd).
Vertaling:
Eeuwige Vader, Almachtige God, ik offer U
het Lichaam en Bloed, de Ziel en de Godheid
van een geliefde Zoon, onze Heer Jezus Christus,
tot vergeving van onze zonden
en die van de hele wereld.
Dit gebed is aangeleerd door Jezus zelf aan de Poolse Heilige,
Zuster Faustina. Faustina werd in 2000 heilig verklaard,
door haar landgenoot Paus Johannes-Paulus II.
Dit gebed bidden om 3 uur in de namiddag is een akte van aanbidding,
door Jezus gevraagd. Het geeft vele genaden.
mooie zondag
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
mayke2 - Lid geworden op: 26 aug 2009, 16:39
Goede God,
in uw onmetelijke creativiteit
schenkt Gij uw Zoon
blijvend aanwezig
in de heilige eucharistie.
Geef ons een grote liefde,
en een geest van diepe aanbidding
voor dit groot geschenk.
Schenk ons de genade
een eucharistisch leven te leiden,
door vanuit Christus
een totaal gegeven liefde te zijn
voor allen en alles.
Amen.
een mens moet niet zorgen dat hij in de hemel komt
maar dat de hemel in hem komt ...
maar dat de hemel in hem komt ...
-
ebenhaezer - Lid geworden op: 16 jul 2008, 14:14
- Locatie: Vlaanderen .
Zie de stroom van Jezus ' liefde
overstelpend als een vloed .
Toen de Mensenzoon ons vrijkocht
met zijn eigen kostbaar bloed .
Wie kan zwijgen van zijn liefde
of vergeten wat Hij deed ?
Jezus' naam zij steeds geprezen ,
tot in alle eeuwigheid !
Aan het kruis werd Jezus' offer
tot een bron die altijd blijft .
Door de sluizen van Gods goedheid
stroomde zijn barmhartigheid .
Een rivier van diepe liefde
daalde uit de hemel neer ,
bracht ons vrede met de Vader ,
schonk de wereld leven weer .
Het is Uw volmaakte liefde ,
die mijn diepste angst verdrijft ,
Vol vertrouwen mag ik komen ,
waar uw rechterstoel verrijst .
Want mijn rechter is mijn redder ,
mijn verlosser pleit voor mij .
Hij heeft zelf mijn straf gedragen ;
Jezus , mijn gerechtigheid !
WIE KAN ZWIJGEN VAN ZIJN LIEFDE ,
OF VERGETEN WAT HIJ DEED ?
JEZUS ' NAAM ZIJ STEEDS GEPREZEN ,
TOT IN ALLE EEUWIGHEID !
Lieve groetjes van EBENHAEZER .
( Uit Opw. Lied. nr. 674 )
overstelpend als een vloed .
Toen de Mensenzoon ons vrijkocht
met zijn eigen kostbaar bloed .
Wie kan zwijgen van zijn liefde
of vergeten wat Hij deed ?
Jezus' naam zij steeds geprezen ,
tot in alle eeuwigheid !
Aan het kruis werd Jezus' offer
tot een bron die altijd blijft .
Door de sluizen van Gods goedheid
stroomde zijn barmhartigheid .
Een rivier van diepe liefde
daalde uit de hemel neer ,
bracht ons vrede met de Vader ,
schonk de wereld leven weer .
Het is Uw volmaakte liefde ,
die mijn diepste angst verdrijft ,
Vol vertrouwen mag ik komen ,
waar uw rechterstoel verrijst .
Want mijn rechter is mijn redder ,
mijn verlosser pleit voor mij .
Hij heeft zelf mijn straf gedragen ;
Jezus , mijn gerechtigheid !
WIE KAN ZWIJGEN VAN ZIJN LIEFDE ,
OF VERGETEN WAT HIJ DEED ?
JEZUS ' NAAM ZIJ STEEDS GEPREZEN ,
TOT IN ALLE EEUWIGHEID !
Lieve groetjes van EBENHAEZER .
( Uit Opw. Lied. nr. 674 )
Durf dan God vertrouwen , neem Hem op zijn Woord .
.-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Dank u lieve vriendinnen en vrienden die deelnemen aan dit topic,
door hun geloofsgetuigenis.
Wie tijd heeft om wat te lezen, hierbij een link, die ons brengt bij
meerdere uitspraken en thema's die Paus Franciscus onder onze
aandacht brengt.
http://www.katholieknieuwsblad.nl/woord ... -paus.html
een zonnig en verkwikkend weekend toegewenst.
ria
Maria van Medjugorje.
door hun geloofsgetuigenis.
Wie tijd heeft om wat te lezen, hierbij een link, die ons brengt bij
meerdere uitspraken en thema's die Paus Franciscus onder onze
aandacht brengt.
http://www.katholieknieuwsblad.nl/woord ... -paus.html
een zonnig en verkwikkend weekend toegewenst.
ria
Maria van Medjugorje.
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
Monika ** - Lid geworden op: 05 jun 2004, 13:10
- Locatie: ardennen
Onze akkers
We lopen stil langs onze akkers,
voorbije dagen overziend.
Wat kwam er op en wat verdorde,
wie hebben wij dit jaar gediend?
We zien de weelderige tinten
van offers, ongezien gebracht
en even verder ligt een stukje,
dat nog steeds op ontginning wacht.
//
We zien veel afgebroken aren,
die door de stormwind zijn vernield,
maar ook een schat aan liefdesbloesem
die vol van pracht zijn kleur behield.
Uitbundig bloeien bonte velden.
Ze zijn met vruchten rijk getooid.
God was het die Zijn vaderzegen
hier dagelijks heeft uitgestrooid.
//
We tellen winsten en verliezen,
de velden waar nog arbeid wacht,
de plaatsen waar soms zelfs met tranen
de lieve vrede werd betracht.
Dan knielen wij op onze akker:
"Heer, is dit wat U van ons vroeg?
We zaaiden uit naar ons vermogen,
al was het dikwijls niet genoeg!"
//
Frits Deubel.
.
Ria dank voor u bezoek
liefs Monika
We lopen stil langs onze akkers,
voorbije dagen overziend.
Wat kwam er op en wat verdorde,
wie hebben wij dit jaar gediend?
We zien de weelderige tinten
van offers, ongezien gebracht
en even verder ligt een stukje,
dat nog steeds op ontginning wacht.
//
We zien veel afgebroken aren,
die door de stormwind zijn vernield,
maar ook een schat aan liefdesbloesem
die vol van pracht zijn kleur behield.
Uitbundig bloeien bonte velden.
Ze zijn met vruchten rijk getooid.
God was het die Zijn vaderzegen
hier dagelijks heeft uitgestrooid.
//
We tellen winsten en verliezen,
de velden waar nog arbeid wacht,
de plaatsen waar soms zelfs met tranen
de lieve vrede werd betracht.
Dan knielen wij op onze akker:
"Heer, is dit wat U van ons vroeg?
We zaaiden uit naar ons vermogen,
al was het dikwijls niet genoeg!"
//
Frits Deubel.
.Ria dank voor u bezoek
liefs Monika
-
mayke2 - Lid geworden op: 26 aug 2009, 16:39
Een rijke Kerk is een Kerk die veroudert
Paus Franciscus,
Rome (ZENIT.org)
“Een rijke Kerk en een Kerk zonder belangloze lof”, is een Kerk die “veroudert”, een “organisatie”, “zonder leven”, benadrukt paus Franciscus in de H. Mis die hij opdroeg in aanwezigheid van medewerkers van de Congregatie voor de Geloofsleer.
Volgens Radio Vaticaan en L’Osservatore Romano gaf de paus commentaar bij het Evangelie van de dag, waar Jezus Zijn leerlingen uitzendt om de Blijde Boodschap te verkondigen: “Tracht dus geen goud, zilver of koper te verwerven om er uw gordels mee te vullen” (Mt. 10,7-13).
Gratis geven
Verkondiging moet « in eenvoud » gebeuren, zij moet « plaats laten aan de macht van het woord Gods », en daarvoor is « vertrouwen in Gods woord » nodig.
Volgens de paus is “het sleutelwoord” van Jezus’ aanbevelingen: “voor niets hebt gij ontvangen, voor niets moet gij geven”: “de verkondiging van het Evangelie vloeit voort uit belangloosheid, uit de verwondering om het heil” dat “gratis” gekregen wordt en dus “gratis” moet gegeven worden.
De paus beschreef twee tekenen die aantonen dat een apostel belangloos leeft: armoede en de bekwaamheid om te loven.
“De verkondiging van het Evangelie moet langs de weg van de armoede gaan”, dat wil zeggen dat wie verkondigt geen rijkdom heeft en ze niet zoekt, hij streeft er evenmin naar “organisator, ondernemer” te worden: zijn enige rijkdom is “de gave die hij ontvangen heeft, God”.
“Als een apostel” anderzijds “niet belangloos leeft, verliest hij zijn bekwaamheid de Heer te loven”. De Heer loven “is wezenlijk belangloos, gratis gebed”, een gelovige “vraagt niets, hij looft slechts”.
“Een rijke Kerk en een Kerk zonder belangloze lof”, is een Kerk die “veroudert”, “een organisatie” wordt, “zonder leven”.
Geen proselitisme
« Zo is het van in het begin » : « De heilige Petrus had geen bankrekening en wanneer hij belastingen moest betalen, stuurde de Heer hem naar het meer om een vis te vangen en er een geldstuk in de vinden, om te betalen. Wanneer Filippus de minister van economie van Kandake gevonden heeft, denkt hij niet: ah, laten wij een organisatie oprichten ter ondersteuning van het Evangelie …”. Nee! Hij heeft er geen zaken mee gedaan: hij verkondigde, doopte en vertrok”.
Het Koninkrijk Gods is « een gave voor niets » en de paus hekelde « de bekoring om elders zijn kracht te halen », terwijl de « kracht » van de verkondiging « de belangloosheid is van het Evangelie ».
“In de Kerk is die bekoring” waardoor verkondiging “proselitisme” wordt, “er altijd”. De Heer “nodigt echter uit om te verkondigen en niet aan proselitisme te doen”. Zo zei Benedictus XVI ook: “de Kerk groeit niet door proselitisme, maar door aantrekkingskracht”.
Deze aantrekking komt door het getuigenis van “wie belangloos de belangloosheid verkondigt van het heil”: “alles is genade. Alles.” En als de genade “terzijde gelaten wordt”, “heeft het Evangelie geen efficiëntie”.
Tot slot vroeg de paus “de genade” te vragen “deze belangloosheid te erkennen, deze gave Gods” en “in de verkondiging van het Evangelie belangloos aan het werk te gaan”.
Vert. Maranatha-gem.
Paus Franciscus,
Rome (ZENIT.org)
“Een rijke Kerk en een Kerk zonder belangloze lof”, is een Kerk die “veroudert”, een “organisatie”, “zonder leven”, benadrukt paus Franciscus in de H. Mis die hij opdroeg in aanwezigheid van medewerkers van de Congregatie voor de Geloofsleer.
Volgens Radio Vaticaan en L’Osservatore Romano gaf de paus commentaar bij het Evangelie van de dag, waar Jezus Zijn leerlingen uitzendt om de Blijde Boodschap te verkondigen: “Tracht dus geen goud, zilver of koper te verwerven om er uw gordels mee te vullen” (Mt. 10,7-13).
Gratis geven
Verkondiging moet « in eenvoud » gebeuren, zij moet « plaats laten aan de macht van het woord Gods », en daarvoor is « vertrouwen in Gods woord » nodig.
Volgens de paus is “het sleutelwoord” van Jezus’ aanbevelingen: “voor niets hebt gij ontvangen, voor niets moet gij geven”: “de verkondiging van het Evangelie vloeit voort uit belangloosheid, uit de verwondering om het heil” dat “gratis” gekregen wordt en dus “gratis” moet gegeven worden.
De paus beschreef twee tekenen die aantonen dat een apostel belangloos leeft: armoede en de bekwaamheid om te loven.
“De verkondiging van het Evangelie moet langs de weg van de armoede gaan”, dat wil zeggen dat wie verkondigt geen rijkdom heeft en ze niet zoekt, hij streeft er evenmin naar “organisator, ondernemer” te worden: zijn enige rijkdom is “de gave die hij ontvangen heeft, God”.
“Als een apostel” anderzijds “niet belangloos leeft, verliest hij zijn bekwaamheid de Heer te loven”. De Heer loven “is wezenlijk belangloos, gratis gebed”, een gelovige “vraagt niets, hij looft slechts”.
“Een rijke Kerk en een Kerk zonder belangloze lof”, is een Kerk die “veroudert”, “een organisatie” wordt, “zonder leven”.
Geen proselitisme
« Zo is het van in het begin » : « De heilige Petrus had geen bankrekening en wanneer hij belastingen moest betalen, stuurde de Heer hem naar het meer om een vis te vangen en er een geldstuk in de vinden, om te betalen. Wanneer Filippus de minister van economie van Kandake gevonden heeft, denkt hij niet: ah, laten wij een organisatie oprichten ter ondersteuning van het Evangelie …”. Nee! Hij heeft er geen zaken mee gedaan: hij verkondigde, doopte en vertrok”.
Het Koninkrijk Gods is « een gave voor niets » en de paus hekelde « de bekoring om elders zijn kracht te halen », terwijl de « kracht » van de verkondiging « de belangloosheid is van het Evangelie ».
“In de Kerk is die bekoring” waardoor verkondiging “proselitisme” wordt, “er altijd”. De Heer “nodigt echter uit om te verkondigen en niet aan proselitisme te doen”. Zo zei Benedictus XVI ook: “de Kerk groeit niet door proselitisme, maar door aantrekkingskracht”.
Deze aantrekking komt door het getuigenis van “wie belangloos de belangloosheid verkondigt van het heil”: “alles is genade. Alles.” En als de genade “terzijde gelaten wordt”, “heeft het Evangelie geen efficiëntie”.
Tot slot vroeg de paus “de genade” te vragen “deze belangloosheid te erkennen, deze gave Gods” en “in de verkondiging van het Evangelie belangloos aan het werk te gaan”.
Vert. Maranatha-gem.
een mens moet niet zorgen dat hij in de hemel komt
maar dat de hemel in hem komt ...
maar dat de hemel in hem komt ...
-
ebenhaezer - Lid geworden op: 16 jul 2008, 14:14
- Locatie: Vlaanderen .
VOLKOMEN OVERGAVE .
'k Geef mijzelf aan U volkomen ,
ik wil gans de Uwe zijn .
opdat elk in mij kan lezen :
'k ben van U en Gij zijt mijn .
'k Geef mijzelf aan U volkomen ,
Heer , hier hebt Gij mij geheel .
Laat Uw liefde mij doorstromen ,
laat Uw zegen zijn mijn deel .
( J.D.H. nr 585 ).
Uit onszelf kunnen we niets , maar met de Heer ,
zijn we meer dan overwinnaars !
Met lieve groetjes aan allen , vooral aan onze lieve RIA , van EB.[/b]
'k Geef mijzelf aan U volkomen ,
ik wil gans de Uwe zijn .
opdat elk in mij kan lezen :
'k ben van U en Gij zijt mijn .
'k Geef mijzelf aan U volkomen ,
Heer , hier hebt Gij mij geheel .
Laat Uw liefde mij doorstromen ,
laat Uw zegen zijn mijn deel .
( J.D.H. nr 585 ).
Uit onszelf kunnen we niets , maar met de Heer ,
zijn we meer dan overwinnaars !
Met lieve groetjes aan allen , vooral aan onze lieve RIA , van EB.[/b]
Durf dan God vertrouwen , neem Hem op zijn Woord .