nieuw rapke
-
rapke - Lid geworden op: 10 apr 2005, 09:46
- Locatie: W-Vl
JACOB CATS
Leerdichter (Brouwershaven : 1577 - 1660 ).
VAN HET RIET EN DEN EIKEBOOM
Een omgewaaiden eikeboom
Kwam drijven met een snellen stroom
Kwam drijven in het groene riet,
Gewassen aan de gulle vliet.
En ziende, dat het dun gewas
Niet van den wind beschadigd was,
Zoo sprak terstond dit eikenhout :
"Ik ben geslingerd uit het woud,
Ik ben getrokken uit den grond,
Hoe vast ik ook geworteld stond ;
Ik ben met krachten neergedrukt
En in den haast daarheen gerukt.
En gij, een zwak en tanger kruid,
Dat hier omtrent den oever spruit,
Staat frisch en weet van geen verdriet !
Ei ! Zeg mij toch, hoe dit geschiedt ?"
De rietbos loeg om dit gesprek
En zeid' : "Ik weet een beter trek,
Dan hooge boomen uws gelijk,
En dat alleen, vermits ik wijk,
Vermits ik buig en duik en nijg,
Totdat ik beter weder krijg.
Maar gij zijt hard en bijster trotsch
En staat gelijk een steege rots.
En of al schoon een noordenwind
Op aarden zijn geweld begint
En dat hij fel en vinnig blaast
En door de groene bosschen raast ;
Gij past niet op zijn groote macht
En toont, dat gij hem niet en acht.
En daarom wordt hij bijster gram
En valt dan op uw dikken stam
En schudt uw takken met geweld,
Tot hij u plat ter aarden velt :
Daar ligt dan uw verheven boom
En wordt een speeltjen voor den stroom
En krijgt daarop een schamper jouw,
Vermits hij niet eens bukken wou."
Gij, vrienden, wie je wezen meugt,
Weest buigzaam, 't is een nutte deugd !
En, als het dondert in de lucht,
Zoo dat schier al de wereld zucht,
Dan buigt u, buigt gelijk een riet,
Zoo valt op u het onweer niet.
Leerdichter (Brouwershaven : 1577 - 1660 ).
VAN HET RIET EN DEN EIKEBOOM
Een omgewaaiden eikeboom
Kwam drijven met een snellen stroom
Kwam drijven in het groene riet,
Gewassen aan de gulle vliet.
En ziende, dat het dun gewas
Niet van den wind beschadigd was,
Zoo sprak terstond dit eikenhout :
"Ik ben geslingerd uit het woud,
Ik ben getrokken uit den grond,
Hoe vast ik ook geworteld stond ;
Ik ben met krachten neergedrukt
En in den haast daarheen gerukt.
En gij, een zwak en tanger kruid,
Dat hier omtrent den oever spruit,
Staat frisch en weet van geen verdriet !
Ei ! Zeg mij toch, hoe dit geschiedt ?"
De rietbos loeg om dit gesprek
En zeid' : "Ik weet een beter trek,
Dan hooge boomen uws gelijk,
En dat alleen, vermits ik wijk,
Vermits ik buig en duik en nijg,
Totdat ik beter weder krijg.
Maar gij zijt hard en bijster trotsch
En staat gelijk een steege rots.
En of al schoon een noordenwind
Op aarden zijn geweld begint
En dat hij fel en vinnig blaast
En door de groene bosschen raast ;
Gij past niet op zijn groote macht
En toont, dat gij hem niet en acht.
En daarom wordt hij bijster gram
En valt dan op uw dikken stam
En schudt uw takken met geweld,
Tot hij u plat ter aarden velt :
Daar ligt dan uw verheven boom
En wordt een speeltjen voor den stroom
En krijgt daarop een schamper jouw,
Vermits hij niet eens bukken wou."
Gij, vrienden, wie je wezen meugt,
Weest buigzaam, 't is een nutte deugd !
En, als het dondert in de lucht,
Zoo dat schier al de wereld zucht,
Dan buigt u, buigt gelijk een riet,
Zoo valt op u het onweer niet.
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
Rapke,
ik lees hier dat Bomi en Neske een tijdje uit je leven verdwijnen, je zal ze missen maar ze zullen je ook missen hoor, zeker weten...
'k zou zeggen ik kom eens meer langs, maar ik kan niet, morgen vertrek ik voor enkele dagen...
mooi gedicht van het riet en de eikeboom!
groetjes,
gustilpe
ik lees hier dat Bomi en Neske een tijdje uit je leven verdwijnen, je zal ze missen maar ze zullen je ook missen hoor, zeker weten...
'k zou zeggen ik kom eens meer langs, maar ik kan niet, morgen vertrek ik voor enkele dagen...
mooi gedicht van het riet en de eikeboom!
groetjes,
gustilpe
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
rapke - Lid geworden op: 10 apr 2005, 09:46
- Locatie: W-Vl
Beste Gustilpe, Beste Assa,
Ja, je hebt het goed gelezen, die twee dames willen hun kopke uitwerken omdat ik hun gevraagd had om wat braver te zijn
Maar ze zullen gestraft worden, want elke dag zet ik hier een oud gedichtje, tot het langs hun oren uit komt
. Ik weet dat ze hun nieuwsgierigheid toch niet kunnen bedwingen, en dat ze iedere dag wel eens zullen komen piepen, maar ze zullen van een kale reis terug komen hahahahahahahaha
Tegen het einde van de maand zullen ze mij smeken om weer normaal te doen
Assa, bedankt voor 't mooie prentje, en Gustilpe, ik wens je een goede reis en aangenaam verlof
Groetjes
Rapke
Ja, je hebt het goed gelezen, die twee dames willen hun kopke uitwerken omdat ik hun gevraagd had om wat braver te zijn
Maar ze zullen gestraft worden, want elke dag zet ik hier een oud gedichtje, tot het langs hun oren uit komt
Tegen het einde van de maand zullen ze mij smeken om weer normaal te doen
Assa, bedankt voor 't mooie prentje, en Gustilpe, ik wens je een goede reis en aangenaam verlof
Groetjes
Rapke
-
rapke - Lid geworden op: 10 apr 2005, 09:46
- Locatie: W-Vl
CONSTANTIJN HUYGENS ( 1596 - 1687 )
(Vader van Christiaan, den uitvinder der slingeruurwerken)
AAN DE JEUGD
Besteedt den dieren tijd
Van dagen en van nachten,
Terwijl gij in uw krachten
En onversleten zijt
Het schijnt : jong en onervaren
En is niet wel te paren :
Maar 't is een valsche schijn :
Men kan wel jong van jaren
En oud van uren zijn.
(Vader van Christiaan, den uitvinder der slingeruurwerken)
AAN DE JEUGD
Besteedt den dieren tijd
Van dagen en van nachten,
Terwijl gij in uw krachten
En onversleten zijt
Het schijnt : jong en onervaren
En is niet wel te paren :
Maar 't is een valsche schijn :
Men kan wel jong van jaren
En oud van uren zijn.
-
rapke - Lid geworden op: 10 apr 2005, 09:46
- Locatie: W-Vl
Ha Meester Denook,
zo ziet u maar dat door stilte het niveau van zelfs Rapke's topicske pijlsnel de hoogte in kan gaan
Het boekje waar ik die oude werkjes uit haal ligt me heel nauw aan het hart. Het leert me dat, al is het een paar honderd jaar later, de mensen nog steeds met dezelfde waarden bezig zijn.
Dit boekje echter is meer dan dat
Zo ongeveer twintig jaar geleden ben ik 'vergeten' het terug te brengen naar de bibliotheek
. Als boetedoening lees ik er af en toe eens in 
Met mij zult u de rest van de maand dagelijks kunnen genieten van een werkje uit deze bundel
Gegroet
Rapke
PS : De gokwedstrijd loopt beter dan de trein naar Timboektoe
De kansen van Castafiora staan 4 tegen 1 .
Tip
van Rapke : gisteren was Mathilda als eerste in het hok
Mss zegt dit niks, maar we zijn nog maar de 14de he
PPS : Meester Denook, bedankt voor uw gok
zo ziet u maar dat door stilte het niveau van zelfs Rapke's topicske pijlsnel de hoogte in kan gaan
Het boekje waar ik die oude werkjes uit haal ligt me heel nauw aan het hart. Het leert me dat, al is het een paar honderd jaar later, de mensen nog steeds met dezelfde waarden bezig zijn.
Dit boekje echter is meer dan dat
Met mij zult u de rest van de maand dagelijks kunnen genieten van een werkje uit deze bundel
Gegroet
Rapke
PS : De gokwedstrijd loopt beter dan de trein naar Timboektoe
De kansen van Castafiora staan 4 tegen 1 .
Tip
PPS : Meester Denook, bedankt voor uw gok
-
rapke - Lid geworden op: 10 apr 2005, 09:46
- Locatie: W-Vl
De talloze gedichten uit oude versleten tijden doen me terugdenken aan wat er mij persoonlijk ooit eens is overkomen. Het gedicht heb ik nooit afgemaakt, omdat het zo triestig is...
Ik woonde toen nog in één van Robbe's huurkrotten, zodat ik 's avonds meer buiten zat dan binnen, vanwege de vochtigheid (binnen)
Het was op één van die avonden dat die rare kwast mijn erf betrad. Hij begon :
"Gegroet, O wijze uit het Oosten
Gij zit hier aan uw deure zo stil,
Moet gij dan nooit eens meiden oogsten,
Gaat gij dan nooit eens goed van bil ?"
"Jamaar g°dv°rd°mm°"
Dacht ik zo bij mezelf
"Da's ne slimme, gene domme,
In een dozijn zijn er zo geen elf !"
Hij wierp zijn arm al in de lucht
En trok al van de perenboom
Een sappig lonkend rijpe vrucht ;
't Was een verschijning zonder schroom
Hij keek mij aan met vuuren koogels,
oogen als scherpe barbecquespiesen
En sprak : "Ga met mij mee, als vrije vogels,
Vergeet het bollen* en het wiezen**"
Naar binnen om mijne beurze
't Huurgeld lag just geteld,
Ik keek niet verder dan mijne neuze
Onder d' indruk van verbaal geweld
In 't glazen straatje ging ik aldus
Op wandel met mijn nieuwe vriend,
mijn beurze zat nog heel erg knus
Verdoken, veilig met dubbele lus
"Hier is het waar we moeten wezen !"
Sprak mijn vreemde metgezel,
Ik zag een glimp, kon er niks uit lezen,
't Gordijntje bewoog nog even snel
"Geef mij nu uw gevulde beurze !"
Zo sprak hij met een tong heel rad ;
"Dan maak ik voor jou alras een keuze,
Ik effen zo te zeggen jouw liefdespad!!!"
Blij dat ik dat niet zelf hoefde te doen
Kreeg hij van mij de huurderscenten ;
Gezwind verdween hij met mijn poen
hoofdschuddend bekeek ik die voorbijslenterende venten
* bollen : balspel met oude mannen
** wiezen : kaartspel met oude vrouwen
Ik woonde toen nog in één van Robbe's huurkrotten, zodat ik 's avonds meer buiten zat dan binnen, vanwege de vochtigheid (binnen)
Het was op één van die avonden dat die rare kwast mijn erf betrad. Hij begon :
"Gegroet, O wijze uit het Oosten
Gij zit hier aan uw deure zo stil,
Moet gij dan nooit eens meiden oogsten,
Gaat gij dan nooit eens goed van bil ?"
"Jamaar g°dv°rd°mm°"
Dacht ik zo bij mezelf
"Da's ne slimme, gene domme,
In een dozijn zijn er zo geen elf !"
Hij wierp zijn arm al in de lucht
En trok al van de perenboom
Een sappig lonkend rijpe vrucht ;
't Was een verschijning zonder schroom
Hij keek mij aan met vuuren koogels,
oogen als scherpe barbecquespiesen
En sprak : "Ga met mij mee, als vrije vogels,
Vergeet het bollen* en het wiezen**"
Naar binnen om mijne beurze
't Huurgeld lag just geteld,
Ik keek niet verder dan mijne neuze
Onder d' indruk van verbaal geweld
In 't glazen straatje ging ik aldus
Op wandel met mijn nieuwe vriend,
mijn beurze zat nog heel erg knus
Verdoken, veilig met dubbele lus
"Hier is het waar we moeten wezen !"
Sprak mijn vreemde metgezel,
Ik zag een glimp, kon er niks uit lezen,
't Gordijntje bewoog nog even snel
"Geef mij nu uw gevulde beurze !"
Zo sprak hij met een tong heel rad ;
"Dan maak ik voor jou alras een keuze,
Ik effen zo te zeggen jouw liefdespad!!!"
Blij dat ik dat niet zelf hoefde te doen
Kreeg hij van mij de huurderscenten ;
Gezwind verdween hij met mijn poen
hoofdschuddend bekeek ik die voorbijslenterende venten
* bollen : balspel met oude mannen
** wiezen : kaartspel met oude vrouwen
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
rapke, ...en hij bokte,
rapke,... en hij gokte
en vooral
rapke en hij JOKTE.
EN DAARBIJ,
uit het oog, uit het hart,
geen woordje (goed) of zelfs (slecht)
eet em nog veur mij over,
snik, snik
een zeer bedroefde tante ria

"I read your lips" siroop ja, echte luikse siroop
van die plakkerige, die ge er ni meer afkrijgt.
na da kik ier zwoar gehandicapt zit,
snik, snik, snik
eet tem nog gene ene keer gevroagd
oe dat na me mij goat,
snik - snik - snik

uit is't, gedoan, na
rapke,... en hij gokte
en vooral
rapke en hij JOKTE.
EN DAARBIJ,
uit het oog, uit het hart,
geen woordje (goed) of zelfs (slecht)
eet em nog veur mij over,
snik, snik
een zeer bedroefde tante ria
"I read your lips" siroop ja, echte luikse siroop
van die plakkerige, die ge er ni meer afkrijgt.
na da kik ier zwoar gehandicapt zit,
snik, snik, snik
eet tem nog gene ene keer gevroagd
oe dat na me mij goat,
snik - snik - snik
uit is't, gedoan, na
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
neske - Lid geworden op: 01 aug 2007, 19:48
- Locatie: Vlaams Brabant
Och arme Riake,
Gaat het al wat beter??
Je moogt het je zo niet aantrekken
Over ons (Bomi en mij) zwijgt hij ook hoor,
wij tellen ook niet meer mee.
Maar ik ga niet meer bleiten,
dat is gedaan.
PS. Als ik dat (tof) gedichtje zo lees!! Bij ons deed hij zich zo heilig voor
sorry voor het komen storen
ik ben terug weg.
Neske
Gaat het al wat beter??
Je moogt het je zo niet aantrekken
Over ons (Bomi en mij) zwijgt hij ook hoor,
wij tellen ook niet meer mee.
Maar ik ga niet meer bleiten,
dat is gedaan.
PS. Als ik dat (tof) gedichtje zo lees!! Bij ons deed hij zich zo heilig voor
sorry voor het komen storen
ik ben terug weg.
Neske
-
rapke - Lid geworden op: 10 apr 2005, 09:46
- Locatie: W-Vl
Tante Ria, wat een verrassing
Ik dacht dat gij in het buitenland zat, ergens in de sahara of zo iets zanderigs. Daarom dat ik er van wou profiteren om die twee (je weet wel) ff te straffen.
Maar tja, de goeden moeten het dikwijls met de slechten bekopen he tanteke. Wees gerust, ge zijt niet alleen, Gustilpeke en Assaake en Boke en nog vele meelezende dames zijn er de dupe van. Maar ja, ge kunt geen eieren breken zonder een omelet te bakken he (of zoiets)
!
Ge kunt wel nog steeds uw spaarcentjes inzetten op mijn kippengokwedstrijd, ze staan daar veiliger dan op de bank
Oh ja tante Ria, voor ik het vergeet , hoe gaat het nu met jou ???
Hola, was dat Neske die ik zag passeren
Ze heeft het ook niet lang volgehouden he tante
Maar ik moet streng zijn
In 't volgend kotje ga ik het oude gedichtje voor vandaag plaatsen. Eigenlijk één van mijn lievelingsstukjes uit dat boekske
Ik dacht dat gij in het buitenland zat, ergens in de sahara of zo iets zanderigs. Daarom dat ik er van wou profiteren om die twee (je weet wel) ff te straffen.
Maar tja, de goeden moeten het dikwijls met de slechten bekopen he tanteke. Wees gerust, ge zijt niet alleen, Gustilpeke en Assaake en Boke en nog vele meelezende dames zijn er de dupe van. Maar ja, ge kunt geen eieren breken zonder een omelet te bakken he (of zoiets)
Ge kunt wel nog steeds uw spaarcentjes inzetten op mijn kippengokwedstrijd, ze staan daar veiliger dan op de bank
Oh ja tante Ria, voor ik het vergeet , hoe gaat het nu met jou ???
Hola, was dat Neske die ik zag passeren
In 't volgend kotje ga ik het oude gedichtje voor vandaag plaatsen. Eigenlijk één van mijn lievelingsstukjes uit dat boekske
-
rapke - Lid geworden op: 10 apr 2005, 09:46
- Locatie: W-Vl
JACOB VAN LENNEP (1802 - 1868)
DE GLIMWORM EN DE PAD
Vonklend door het looverduister,
Zelf onkundig van haar luister,
Lichtstar van den klavergrond,
Doolde een Glimworm in het rond.
Uit het zwabbrig slijm gekropen,
Stort een Pad, met vuil bedropen,
Op dien fel gehaten schijn
't Onweerstaanbaar moordvenijn.
"Waarom doodt, in arren moede,
Waarom doodt mij uwe woede,
Daar 'k u nooit beleedigd had ?" ---
"Waarom licht gij ?" bromt de Pad.
PS : Toch een goeitjen he ? Het wordt nog beter
als ge "een glimworm" en "een pad" respectievelijk verandert in "Neske" en "Rapke" 
DE GLIMWORM EN DE PAD
Vonklend door het looverduister,
Zelf onkundig van haar luister,
Lichtstar van den klavergrond,
Doolde een Glimworm in het rond.
Uit het zwabbrig slijm gekropen,
Stort een Pad, met vuil bedropen,
Op dien fel gehaten schijn
't Onweerstaanbaar moordvenijn.
"Waarom doodt, in arren moede,
Waarom doodt mij uwe woede,
Daar 'k u nooit beleedigd had ?" ---
"Waarom licht gij ?" bromt de Pad.
PS : Toch een goeitjen he ? Het wordt nog beter
-
neske - Lid geworden op: 01 aug 2007, 19:48
- Locatie: Vlaams Brabant
Een gedichtje:
Johnny once saw hanging prumes.
Oh...as chicken eggs so groot
It seemed that Johnny would go plucking
While his father 't him forboad
But as I will very clever
Then my father sees it not
On this tree so full of prumkes
He will not have it in the mot.
So he clautered in the prumetree
Stack his pocket full of fruit
But he mistrapped on a tackske
And fell down, flack on his snoot.
And the prumes were spice now
And the spice ran out his brook
It drupped softly in his couses
Johnny did not darf to look.
And again he was not lucky
Cause his father came there oan
And he gave him such a ramling
He could fourteen days not goan.
That is how end the silly story
Of little Johnny, the pruimenthief
Even with a lot of goesting
he did it never more upnief.
Johnny once saw hanging prumes.
Oh...as chicken eggs so groot
It seemed that Johnny would go plucking
While his father 't him forboad
But as I will very clever
Then my father sees it not
On this tree so full of prumkes
He will not have it in the mot.
So he clautered in the prumetree
Stack his pocket full of fruit
But he mistrapped on a tackske
And fell down, flack on his snoot.
And the prumes were spice now
And the spice ran out his brook
It drupped softly in his couses
Johnny did not darf to look.
And again he was not lucky
Cause his father came there oan
And he gave him such a ramling
He could fourteen days not goan.
That is how end the silly story
Of little Johnny, the pruimenthief
Even with a lot of goesting
he did it never more upnief.
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
Rapmans 't is nie voor u
Neske GEWELDIG ik denk dat ze mij drie huizen verder hebben horen gieren. Prumstief!!! ongelooflijk, enig gewoon.
Rapmans sla dit maar over, ik ben hier niet geweest.
Neske GEWELDIG ik denk dat ze mij drie huizen verder hebben horen gieren. Prumstief!!! ongelooflijk, enig gewoon.
Rapmans sla dit maar over, ik ben hier niet geweest.
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
