Clair-obscur

[uvi]

Ik las dit jouw ' stukje leven herschrijven' (kon het soms ook maar in het werkelijke leven) in stilte op deze zomerse lentemorgen.
Liefs en mijn omarmende vriendschappelijke genegenheid, sunset

Dankjewel Sunset,

Voor je lieve woorden.
Terwijl hier het licht nog uit de grond kruipt.
Matinaal. Frisser dan in volle dag.

Geboorte en dood.
Dan is het licht op z'n mooist.
Ochtend en avond.


Uvi

[uvi]

Bootje verdriet



Ik teken
in het water
rimpels
van een gebroken lach

en vaar
met natte vingers
naar jou
raap je druppels samen

en lijm
je tot stukjes
vrouw
ik zet je over

[sunset]

Weer een stilmakend rakend integer gedicht dat ik herhaaldelijk las.

De tijden naar Zijn wil gebogen

Als jij gaat wordt het herfst en avond
grijsblauw het wild dat onder bomen lacht
eenzaam de vijver glinsterend in de nacht

Stil wordt de vlucht van vogels nog gehoord
als een zwaarmoedigheid die wenkbrauw kroont
ironisch is de grimas die het leven hoont

God heeft de tijden naar Zijn wil gebogen
waar sterren zoeken naar het goedevrijdagkind
en ik jouw leven in de vroege lentewind.
**********
sunset 16-04-2007
**********

Liefs en mijn oprechte meelevende vriendschappelijke genegenheid, sunset

[denook]

Je hebt er weer een grote fan bij, uvi.

Grote dichters-zielen omarmen elkaar.

Ik las van Sunset het gedicht
'de tijden naar Zijn wil gebogen'
ook bij Jure. Het was er voorzien van
een passende voorbeschouwing.

Ga je eens kijken?

groeten in vriendschap - -denook - -

[GIVE]

Dag uvi,

Geschrobt en gewassen, de meubels en het stof verschoven. Hoe doen die dames dat toch, waar altijd alles blinkt. Ik ben al blij met de geur van boen- en andere was.. ik doe mijn best, maar ik hoor mijn hondje denken:
"Jongen toch, wat maak je het weer druk. Ze houdt er niet van van zeepsop en van de geur van javel. Ze rolt dan in 't gras om die kwijt te raken en blijft heel ostentatief onder een struik liggen tot de storm weer geluwd is.
Gelijk heeft ze, de bezems en poetsvodden dus maar weggeborgen tot na die vroege zomer. Toch nog de lentebloemen weggeknipt, een hele mand vol langverwachte kleur en schoonheid. Maar vanavond zat de merel heel hoog in 't paradijs, het topje van de zwarte den. De blauwe regen die ik een heel andere bestemming had toegemeten heeft intussen daar hoog de zon en 't licht gevonden. De oude den draagt nu, als een verdwaalde Bacchus, een muts van blauwe kant.
Soms laat ik mijn Tuinman ook maar zijn plan trekken. Dit heeft Hij schitterend gedaan.
Tot kijk, uvi, hier hangt ook zo vaak onverwachte blauwe regen.

[ria]

Hoe doen die dichters het toch?
- waar alles geurt
- naar schoonheid van het woord,
- naar ziele-denken en harmonie,
- naar kleurenspel vol blije noten
- die klinken als een lentesymphonie

O schoonheid van het woord,
dat blij mijn hart doordringt
en in mijn denken en mijn voelen
een dankbare weerklank vindt.
ria

[uvi]

Beste Sunset, denook, Give, Ria,



Ondergaande Zon,

Heb je nu nog altijd niet door wie er onder die schaduw van Uvi zit?
En je kent me al zolang ...


Beste denook van de vriendschap,

'Grote' dichters? Ik meet slechts 176 cm.
Later geef ik je wat meer weerwerk.
Wij mogen de woorden niet devalueren.
Maar ik begrijp volkomen jouw intentie en attentie.
Dank daarvoor.


Give.

Mijn Tuinman in wilde staking. Over.
Hulp. Over. Help. Over.
Na sociale bemiddelaar meer ... hier-Over.


Ria,

Jij die bloost als een boerenpioen,
Jij met je groene vingers.
Met je rozenstruiken en andere variëteiten.
Geen zin in groen zwartwerk?


Uvi


Over and out.

[ria]

Beste Sunset, denook, Give, Ria,




Ria,

Jij die bloost als een boerenpioen,
Jij met je groene vingers.
Met je rozenstruiken en andere variëteiten.
Geen zin in groen zwartwerk?


Uvi


Over and out.

Uvi,
mensen met groene vingers
werken altijd in het zwart,
in pure, echte,
onvervalste zwarte grond.

Zal je de burka afleggen
als ik kom?
Dan wil ik er wel eens
over nadenken

PS. Ik zie Give al zijn wenkbrouwen fronsen bij al die kleur-accenten.
Ja, Give, ik kan het niet laten. TE OUD om nog te veranderen, WIE???
JIJ???of IK???

[GIVE]

Bedoel je dat zwartwerk in de tuin van uvi, ria?

Ja, uvi.. ik probeer me soms de stoelen in haar leefkamer voor te stellen.. knap gelakt in alle kleuren van de regenboog. Slaap maar lekker. Toen ik kind was zei moeder al: "Weer naar 12 uur aan 't zoeken?"
Zo zie je maar, ria, alvast bij mij heeft het niets met oud worden te maken. Daag.

[uvi]

Vliesvleugeligen



Een mug schreef het zopas in mijn hoofd.
Ze vloog wat letters op mijn venster. Ze leeft nog.
Erbarmen kreeg ze. Tijdelijk toch.
Om deze charmante alliteratie. Vliesvleugelig.

Of ze familie is van de gevliesde gevleugelden, ach, het kan me niet schelen.
Vlinders daarentegen, die had ik graag bedacht met dat soort serene stijlfiguur.
Ze fladderen weemoed in m'n woorden.
En alliteraties van bloem tot bloem.

Vliesvleugeligen. Het moet zo iets zijn als een waternimf die wil vliegen.
Een zeemeermin. Met haar vinnen vleugels in een zee van lucht.
Water dat adem wordt.
Blauwe golven in wolken. Verlangen in volle vlucht.

Vliesvleugeligen. Ze bevolken m'n ochtend ...

Uvi

[uvi]

Dood ben ik pas, als jij me bent vergeten ...
Bram Vermeulen.




Met een zucht zag ik het vanuit de bus.
Er bloeien witte rozen voor zijn foto.
De dood werd niet vergeten.

Maar hoe komt het dat op 11 april ll. de dag van zijn sprong,
één jaar en twee dagen later,
er nog oude verdorde rozen in het potje treurden?

Wie bracht de verse witte rozen?
Waarom zou een geliefde later dan de sterfdatum komen?
Zijn ouders? Waarom dan niet vroeger?
Zouden het buurtbewoners geweest zijn die geregeld voor de foto passeren?
Pendelaars?

Alleszins brengen bloemen hem weer enkele dagen tot leven.
Vooral de vraag: waarom?


Egidius, waer bestu bleven?
Mi lanctna di, gheselle mijn.
Du coors die doot, du liets mi tleven.

(Toegeschreven aan) JAN MORITOEN




Cfr. dagboek van 15 april ll.

[Robol]

Zonder vleugels even op bezoek bij Uvi

zoals een vlinder van bloem naar bloem
gewoon van stukje naar stukje om van het blauwe nectar te genieten.

zoals een vliesvleugelige mug het bloed opzuigt, in dit geval blauw bloed,

alhoewel...alleen de vrouwtjes doen dat, zeker...mannelijke muggen zuigen alleen plantensappen, nectar, er schuilt toch ergens iets goeds in de mannelijke soort !

Dag Uvi, tot morgen !

Robbe

[GIVE]

Mocht je daar ooit aan getwijfeld hebben, Robbe. Gelukkig zijn nu ook weer niet alle vrouwelijke schepsels bloedzuigend.

Dag uvi. Ja je ziet ze meer en meer die kleine gedenkplaatsen, buiten het kerkhof, waar vooral jonge mensen het leven lieten of de dood zochten.

Voor ik het dorp hier binnenrij, vertraag ik altijd even in de bocht tussen de prachtige eiken. Aan het eind van die bocht verdwijnt de vliet onder de weg door een duiker.Bijna al de bomen daar dragen de littekens van veelal jonge mensen die, na een feestnachtje in de stad, de plotse bochten in hun leven verkeerd hadden ingeschat. Aan een van de muurtjes van die duiker (is dit het juiste nederlands?..) hangt een kleine gedenkplaat met een naam en een datum. In een klein perkje ervoor staan het hele jaar verse bloemen. Zijn mama houdt een winkeltje open hier in de buurt. Het was een opgewekte jonge vrouw. Ik kom er wel eens. Hij leek op haar, maar zoveel jonger nu. Daag.

[Meermin]

Zo hier vertoef jij dus, houd jij je schuil. Zelden op het forum gelezen. Hou meer van blogs. Maar Ky bracht mij op een spoor... Het zal niet weer gebeuren. Gewoon een keuze die gemaakt wordt. De blog is... serener? Inniger?

[sunset]

Dood ben ik pas, als jij me bent vergeten ...
Bram Vermeulen.

Zo waar dit. Want een elk van ons leeft zolang er maar één iemand aan ons denkt. Zelfs als wij, menselijk gesproken, gestorven zijn.
Liefs en mijn warme genegenheid, sunset